![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-lijf&lijn-01.png)
Is dik zijn je eigen schuld?
vrijdag 16 oktober 2020 om 16:27
Met het risico op een verhitte discussie (gevoelig onderwerp) vraag ik toch naar jullie mening, omdat ik er benieuwd naar ben.
Vandaag hadden ik en een familielid het over het coronavirus (het zal ook eens iets anders zijn). Hij gaf aan dat hij de overbelasting van de zorg deels te wijten is aan de ongezonde manier van leven van mensen. Obese mensen lopen immers meer risico en dat zijn er nogal wat.
Toen kwam het uiteindelijk uit op een discussie of dik zijn je eigen schuld is of niet. Hij beweert van wel. Ieder pontje gaat door het mondje (zijn woorden).
Ik vind dat het veel genuanceerder ligt. Overgewicht kan met van alles te maken hebben. Ik weet er alles van, heb obesitas gehad en nu nog overgewicht. Ik vond het ook vrij rechtlijnig.
Ik ben nu wel benieuwd naar wat het Viva forum hiervan vindt. Tot in hoeverre is overgewicht je eigen schuld?
Vandaag hadden ik en een familielid het over het coronavirus (het zal ook eens iets anders zijn). Hij gaf aan dat hij de overbelasting van de zorg deels te wijten is aan de ongezonde manier van leven van mensen. Obese mensen lopen immers meer risico en dat zijn er nogal wat.
Toen kwam het uiteindelijk uit op een discussie of dik zijn je eigen schuld is of niet. Hij beweert van wel. Ieder pontje gaat door het mondje (zijn woorden).
Ik vind dat het veel genuanceerder ligt. Overgewicht kan met van alles te maken hebben. Ik weet er alles van, heb obesitas gehad en nu nog overgewicht. Ik vond het ook vrij rechtlijnig.
Ik ben nu wel benieuwd naar wat het Viva forum hiervan vindt. Tot in hoeverre is overgewicht je eigen schuld?
woensdag 28 oktober 2020 om 15:15
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 28 oktober 2020 om 15:18
Ook uw karakter is ..... snarky.Snarky schreef: ↑28-10-2020 15:00Dus het is helemaal niet onredelijk dat de een borstverkleining zelf moet betalen en de ander een maagverkleining krijgt?
De verontwaardiging is blijkbaar zo selectief dat alleen het ongemak van de obese medemens telt.
Over een onsympathieke manier van in het leven staan gesproken.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 28 oktober 2020 om 15:31
Hoezo niet? Erg grote borsten kunnen bijvoorbeeld tot flinke rugklachten leiden. Borstverkleining > geen rugklachten > afname zorgkosten.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 28 oktober 2020 om 15:36
hangry??
woensdag 28 oktober 2020 om 15:38
woensdag 28 oktober 2020 om 15:42
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 28 oktober 2020 om 16:02
Als ik kijk naar mezelf. Sinds mijn 16de worstel ik al met mijn gewicht. Ik kan afvallen als de beste, vorig jaar eens aan het rekenen gegaan en ik ben inmiddels al ruim 200 kg afgevallen. Niet in één keer maar met al mijn afval pogingen. En nog nooit heeft het tot een blijvend resultaat geleid. Op mijn zwaarst woog ik 130 kg bij een lengte van 1.71 mtr.
Op dit moment ben ik wederom bezig om af te vallen maar nu ik in de overgang zit is het bijna niet te doen. Hoe ik ook mijn best doe, ik val maar mondjesmaat af.
Ik ben een 'alles of niks' mens, met werkelijk alles, ik kan geen maat houden. Net als wat iemand anders al eerder schreef, een zak chips moet leeg, een reep chocolade moet op en een fles wijn moet leeg. Maar ik kan ook heel goed stoppen met eten en leven op maaltijdshakes. Sporten doe ik óf helemaal niet óf 6 x per week 1,5 uur.
Eenmaal op mijn streefgewicht neem ik me telkens weer voor om nu echt nóóit meer zo zwaar te worden, om het nu echt goed in de gaten te houden. En toch wordt ik na verloop van tijd weer zwaarder en zwaarder.
Ik zou het heel fijn vinden als deze afvalperiode voorgoed mijn laatste zou zijn en ik nooit meer aankom. Maar realistisch gezien weet ik heel goed dat dit ijdele hoop is. Tot er misschien een op een dag een moment komt dat ik er klaar mee ben en ga accepteren dat ik een dikke vrouw ben en altijd dik zal blijven.
Op dit moment ben ik wederom bezig om af te vallen maar nu ik in de overgang zit is het bijna niet te doen. Hoe ik ook mijn best doe, ik val maar mondjesmaat af.
Ik ben een 'alles of niks' mens, met werkelijk alles, ik kan geen maat houden. Net als wat iemand anders al eerder schreef, een zak chips moet leeg, een reep chocolade moet op en een fles wijn moet leeg. Maar ik kan ook heel goed stoppen met eten en leven op maaltijdshakes. Sporten doe ik óf helemaal niet óf 6 x per week 1,5 uur.
Eenmaal op mijn streefgewicht neem ik me telkens weer voor om nu echt nóóit meer zo zwaar te worden, om het nu echt goed in de gaten te houden. En toch wordt ik na verloop van tijd weer zwaarder en zwaarder.
Ik zou het heel fijn vinden als deze afvalperiode voorgoed mijn laatste zou zijn en ik nooit meer aankom. Maar realistisch gezien weet ik heel goed dat dit ijdele hoop is. Tot er misschien een op een dag een moment komt dat ik er klaar mee ben en ga accepteren dat ik een dikke vrouw ben en altijd dik zal blijven.
woensdag 28 oktober 2020 om 20:01
takkentrol schreef: ↑28-10-2020 16:02Als ik kijk naar mezelf. Sinds mijn 16de worstel ik al met mijn gewicht. Ik kan afvallen als de beste, vorig jaar eens aan het rekenen gegaan en ik ben inmiddels al ruim 200 kg afgevallen. Niet in één keer maar met al mijn afval pogingen. En nog nooit heeft het tot een blijvend resultaat geleid. Op mijn zwaarst woog ik 130 kg bij een lengte van 1.71 mtr.
Op dit moment ben ik wederom bezig om af te vallen maar nu ik in de overgang zit is het bijna niet te doen. Hoe ik ook mijn best doe, ik val maar mondjesmaat af.
Ik ben een 'alles of niks' mens, met werkelijk alles, ik kan geen maat houden. Net als wat iemand anders al eerder schreef, een zak chips moet leeg, een reep chocolade moet op en een fles wijn moet leeg. Maar ik kan ook heel goed stoppen met eten en leven op maaltijdshakes. Sporten doe ik óf helemaal niet óf 6 x per week 1,5 uur.
Eenmaal op mijn streefgewicht neem ik me telkens weer voor om nu echt nóóit meer zo zwaar te worden, om het nu echt goed in de gaten te houden. En toch wordt ik na verloop van tijd weer zwaarder en zwaarder.
Ik zou het heel fijn vinden als deze afvalperiode voorgoed mijn laatste zou zijn en ik nooit meer aankom. Maar realistisch gezien weet ik heel goed dat dit ijdele hoop is. Tot er misschien een op een dag een moment komt dat ik er klaar mee ben en ga accepteren dat ik een dikke vrouw ben en altijd dik zal blijven.
Je zou de podcasts 'Etenslessen' van Marjena Moll eens moeten luisteren. In de eerste twee afleveringen omschrijft ze al precies wat jij hier nu beschrijft, en waarom je daar niets aan kunt doen. Als in; waarom dat niet je 'eigen schuld' is, of een gebrek aan doorzettingsvermogen of wilskracht. Heel verhelderend.
Al moet je even door haar zalvende manier van praten heen. Daar krijg ik de kriebels van. Maar ze heeft wel een goed verhaal.
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
woensdag 28 oktober 2020 om 20:23
woensdag 28 oktober 2020 om 20:59
De conclusie is denk ik dat dik zijn wel je eigen verantwoordelijkheid is, maar niet per se betekent dat je schuld hebt. Als iedereen alles zou weten en kunnen zou niemand vrijwillig voor dik zijn kiezen (aanname).
De schuldvraag kan wat mij betreft dus overboord.
De schuldvraag kan wat mij betreft dus overboord.
mizza wijzigde dit bericht op 29-10-2020 06:27
4.26% gewijzigd
woensdag 28 oktober 2020 om 21:50
Mee eens.
En 'eigen verantwoordelijkheid' betekent wat mij betreft ook dat anderen zich er dus niet mee bemoeien, tenzij iemand daar om vraagt.
Onsterfelijk Verheven
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 29 oktober 2020 om 06:07
TO vroeg niet om advies hoe ze op een maatschappelijk aanvaard gewicht kon komen.
Onsterfelijk Verheven
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 29 oktober 2020 om 06:19
Ik herken deze strijd, maar dan in het klein. Ik kom ook makkelijk aan, maar met mijn begin 30 lukt het me prima af te vallen. Ook loopt het minder uit de hand. Ik ben namelijk sinds mijn afvalpoging toen ik begin 20 was me gaan beseffen dat lijnen niet en tijdelijk iets is voor me. Het is een lifestyle. Nu moet ik weer heel strak aan de bak na een zwangerschap, ik denk dat veel mensen die snel dik worden zich niet altijd beseffen dat het lijnen nooit voorbij zal zijn. Het enige verschil is dat je als je op je streefgewicht bent je wat minder hard hoeft te lijnen dan wanneer je nog in de afval fase zit.takkentrol schreef: ↑28-10-2020 16:02Als ik kijk naar mezelf. Sinds mijn 16de worstel ik al met mijn gewicht. Ik kan afvallen als de beste, vorig jaar eens aan het rekenen gegaan en ik ben inmiddels al ruim 200 kg afgevallen. Niet in één keer maar met al mijn afval pogingen. En nog nooit heeft het tot een blijvend resultaat geleid. Op mijn zwaarst woog ik 130 kg bij een lengte van 1.71 mtr.
Op dit moment ben ik wederom bezig om af te vallen maar nu ik in de overgang zit is het bijna niet te doen. Hoe ik ook mijn best doe, ik val maar mondjesmaat af.
Ik ben een 'alles of niks' mens, met werkelijk alles, ik kan geen maat houden. Net als wat iemand anders al eerder schreef, een zak chips moet leeg, een reep chocolade moet op en een fles wijn moet leeg. Maar ik kan ook heel goed stoppen met eten en leven op maaltijdshakes. Sporten doe ik óf helemaal niet óf 6 x per week 1,5 uur.
Eenmaal op mijn streefgewicht neem ik me telkens weer voor om nu echt nóóit meer zo zwaar te worden, om het nu echt goed in de gaten te houden. En toch wordt ik na verloop van tijd weer zwaarder en zwaarder.
Ik zou het heel fijn vinden als deze afvalperiode voorgoed mijn laatste zou zijn en ik nooit meer aankom. Maar realistisch gezien weet ik heel goed dat dit ijdele hoop is. Tot er misschien een op een dag een moment komt dat ik er klaar mee ben en ga accepteren dat ik een dikke vrouw ben en altijd dik zal blijven.
Super oneerlijk, maar voor een boel mensen de enige manier om resultaat te blijven zien is nooit stoppen met diëten en bezig zijn met afwegingen maken rondom eten...
donderdag 29 oktober 2020 om 06:37
Of besluiten dat het wel prima is om te zwaar te zijn.Violet-Nebula schreef: ↑29-10-2020 06:19Ik herken deze strijd, maar dan in het klein. Ik kom ook makkelijk aan, maar met mijn begin 30 lukt het me prima af te vallen. Ook loopt het minder uit de hand. Ik ben namelijk sinds mijn afvalpoging toen ik begin 20 was me gaan beseffen dat lijnen niet en tijdelijk iets is voor me. Het is een lifestyle. Nu moet ik weer heel strak aan de bak na een zwangerschap, ik denk dat veel mensen die snel dik worden zich niet altijd beseffen dat het lijnen nooit voorbij zal zijn. Het enige verschil is dat je als je op je streefgewicht bent je wat minder hard hoeft te lijnen dan wanneer je nog in de afval fase zit.
Super oneerlijk, maar voor een boel mensen de enige manier om resultaat te blijven zien is nooit stoppen met diëten en bezig zijn met afwegingen maken rondom eten...
Onsterfelijk Verheven
donderdag 29 oktober 2020 om 06:40
TO vroeg of en in hoeverre er schuld is.
donderdag 29 oktober 2020 om 06:55
Ik ben tot denk mijn 28ste altijd slank geweest , daarna niét méér. Ik ben ook 15 kilo afgevallen op mijn 30ste. Heb 3 zwangerschappen gehad waarbij ik meer dan 25 kilo aankwam. Ik zwol op. Ik woog heel lang tussen 70-75 kilo bij 1.63cm en ik voelde mij prima. Nu na mijn 40ste weeg ik boven de 80 kilo en ik heb niet het gevoel dat ik meer of anders eet. Een zak chips koop ik niet eens. Koekjes eet ik amper , maar afvallen lukt niet meer dus ik accepteer mijzelf zoals ik nu ben.
donderdag 29 oktober 2020 om 07:53
nee hoor, iig niet in haar OP
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 29 oktober 2020 om 08:04
Dat kan inderdaad ook
![:biggrin:](./../../../../smilies/biggrin.gif)