Lijf & Lijn
alle pijlers
Obesitas...ik snap 't niet....of misschien juist wel?
zaterdag 1 augustus 2009 om 13:26
Ik ken persoonlijk geen 1...en dan bedoel ik ook écht geen 1 persoon met overgewicht die niet te veel en/of ongezond eet. Nu ben ik zelf heel erg mager...ik praat oa daarom regelmatig met dikke mensen over dik en dun zijn...ik zeg steeds ik ben in 1e instantie te dun omdat ik te weinig eet en slecht voor mezelf zorg......maar dikke mensen zeggen allemaal (althans degene met wie ik praat) dat het bij hun ligt aan zaken als bv spijsvertering en/of aanleg. Als ik dan zeg dat je van 1 kilo aardappelen nooit meer dan 1 kilo aan kan komen kappen de meeste het gesprek af en sommige worden gewoon echt boos....een enkeling geeft me gelijk maar gebruikt vervolgens wel weer direct termen als aanleg en Obesitas.
Als ik in het woordenboek of bij Wikipedia of waar dan ook kijk bij het woordje Obesitas dan zie ik bv steeds woorden als 'vetzucht' staan....daar hoor ik nooit iemand over....het is ook nooit iets van gedrag en/of gewenning maar altijd een kwaal of aandoening. Qua oplossingen praat ook niemand (althans de mensen met wie ik sprak) over minder en/of gezonder eten...maar wel over zaken als zware diëeten, medicijnen en maagverkleining.
Geloof me ik weet dat onderwerpen als Obesitas maar bv ook Borderline soms gevoelig liggen....ik wil dan ook duidelijk benadrukken dat ik met dit alles absoluut niemand wil kwetsen....ik wil ook niet generaliseren want uiteraard zijn er altijd uitzonderingen op de regel......maar kan iemand mij uitleggen waarom het steeds meer geaccepteerd word dat iemand, die bv verslaafd is aan (ongezond) eten, Obesitas heeft en geholpen moet worden met oa een maagverkleining?...en waarom bv ik, die verslaafd is aan roken, gewoon een slappeling zonder discipline ben die men eigenlijk 't liefst op een rookvrije brandstapel wil gooien? En stel ik was niet verslaafd aan roken maar ik zou lijden aan "Smokitas" oid....zou men mij dan anders gaan bekijken en behandelen?...en zou dat helpen?
Want wat ik me afvraag.....ondanks alle miljarden en miljarden aan euro's die worden uitgegeven aan aandacht, studies, medicatie, therapieën en medische ingrepen groeit 't aantal mensen met Obesitas (net als met Borderline) heel erg snel...de manier hoe we er nu tegenaan kijken en 'bestrijden' werkt dus gewoon niet. Sterker nog ik vind dat we het in de hand werken door oa de verantwoordelijkheid af te schuiven. Als ik zie dat met welvaart juist zaken als Obesitas en Borderline in opmars zijn dan denk ik dat de kern van deze problemen eerder gedrag en gewenning is....en zolang we het beessie niet gewoon eerlijk bij de naam noemen en onze koppen in 't zand steken zal het aantal alleen maar explosief stijgen...ik vind dat je een probleem ook pas echt kan aanpakken nadat je het (h)erkend....wat vind jij?
Als ik in het woordenboek of bij Wikipedia of waar dan ook kijk bij het woordje Obesitas dan zie ik bv steeds woorden als 'vetzucht' staan....daar hoor ik nooit iemand over....het is ook nooit iets van gedrag en/of gewenning maar altijd een kwaal of aandoening. Qua oplossingen praat ook niemand (althans de mensen met wie ik sprak) over minder en/of gezonder eten...maar wel over zaken als zware diëeten, medicijnen en maagverkleining.
Geloof me ik weet dat onderwerpen als Obesitas maar bv ook Borderline soms gevoelig liggen....ik wil dan ook duidelijk benadrukken dat ik met dit alles absoluut niemand wil kwetsen....ik wil ook niet generaliseren want uiteraard zijn er altijd uitzonderingen op de regel......maar kan iemand mij uitleggen waarom het steeds meer geaccepteerd word dat iemand, die bv verslaafd is aan (ongezond) eten, Obesitas heeft en geholpen moet worden met oa een maagverkleining?...en waarom bv ik, die verslaafd is aan roken, gewoon een slappeling zonder discipline ben die men eigenlijk 't liefst op een rookvrije brandstapel wil gooien? En stel ik was niet verslaafd aan roken maar ik zou lijden aan "Smokitas" oid....zou men mij dan anders gaan bekijken en behandelen?...en zou dat helpen?
Want wat ik me afvraag.....ondanks alle miljarden en miljarden aan euro's die worden uitgegeven aan aandacht, studies, medicatie, therapieën en medische ingrepen groeit 't aantal mensen met Obesitas (net als met Borderline) heel erg snel...de manier hoe we er nu tegenaan kijken en 'bestrijden' werkt dus gewoon niet. Sterker nog ik vind dat we het in de hand werken door oa de verantwoordelijkheid af te schuiven. Als ik zie dat met welvaart juist zaken als Obesitas en Borderline in opmars zijn dan denk ik dat de kern van deze problemen eerder gedrag en gewenning is....en zolang we het beessie niet gewoon eerlijk bij de naam noemen en onze koppen in 't zand steken zal het aantal alleen maar explosief stijgen...ik vind dat je een probleem ook pas echt kan aanpakken nadat je het (h)erkend....wat vind jij?
zondag 2 augustus 2009 om 19:41
quote:Solomio schreef op 02 augustus 2009 @ 19:34:
Ben ff weg, gaat het niet alleen meer over obesitas en borderline, maar ook over pdd-nos, adhd, hsp. En daar kan ik dus niet zo goed tegen, krijg ik vreetneigingen van.
Al die etiketten, ja hoor, droom lekker verder. En dat vroeger alles beter was (want geen etiketten), ja, vast. Vraag es aan de volwassenen met autisme wat voor drama hun jeugd geweest is wegens onbegrip.
Wat obesitas betreft: volgens mij werd daar vroeger ook veel minder een probleem van gemaakt.
Conclusie: vroeger was alles beter.Vroeger kwam obesitas niet zo vaak voor als nu. Vroeger moesten de mensen veel harder werken. Man werkte en vrouw verzorgde hele gezinnen met zes of zeven kinderen. En toen hadden ze nog geen wasmachine, afwasmachine, droger, elektrisch strijkijzer, verwarming en ook geen grote schappen in de supermarkt met chips, koek, chocolade e.d. Vroeger hadden mensen minder tijd om na te denken over hun psyche of eventuele aandoeningen. Daarbij konden ze het niet eens betalen. Vroeger dronken ze nog water in plaats van limonade, cola, etc.
Ben ff weg, gaat het niet alleen meer over obesitas en borderline, maar ook over pdd-nos, adhd, hsp. En daar kan ik dus niet zo goed tegen, krijg ik vreetneigingen van.
Al die etiketten, ja hoor, droom lekker verder. En dat vroeger alles beter was (want geen etiketten), ja, vast. Vraag es aan de volwassenen met autisme wat voor drama hun jeugd geweest is wegens onbegrip.
Wat obesitas betreft: volgens mij werd daar vroeger ook veel minder een probleem van gemaakt.
Conclusie: vroeger was alles beter.Vroeger kwam obesitas niet zo vaak voor als nu. Vroeger moesten de mensen veel harder werken. Man werkte en vrouw verzorgde hele gezinnen met zes of zeven kinderen. En toen hadden ze nog geen wasmachine, afwasmachine, droger, elektrisch strijkijzer, verwarming en ook geen grote schappen in de supermarkt met chips, koek, chocolade e.d. Vroeger hadden mensen minder tijd om na te denken over hun psyche of eventuele aandoeningen. Daarbij konden ze het niet eens betalen. Vroeger dronken ze nog water in plaats van limonade, cola, etc.
zondag 2 augustus 2009 om 19:48
quote:lichtpuntjes schreef op 02 augustus 2009 @ 19:41:
[...]
Vroeger kwam obesitas niet zo vaak voor als nu. Vroeger moesten de mensen veel harder werken. Man werkte en vrouw verzorgde hele gezinnen met zes of zeven kinderen. En toen hadden ze nog geen wasmachine, afwasmachine, droger, elektrisch strijkijzer, verwarming en ook geen grote schappen in de supermarkt met chips, koek, chocolade e.d. Vroeger hadden mensen minder tijd om na te denken over hun psyche of eventuele aandoeningen. Daarbij konden ze het niet eens betalen. Vroeger dronken ze nog water in plaats van limonade, cola, etc.
Vroeger bakten ze hun vlees in de roomboter ja, en dronken ze koffie met veel suiker ipv een zoetje.
En koeien gaven geen magere of halfvolle melk.
[...]
Vroeger kwam obesitas niet zo vaak voor als nu. Vroeger moesten de mensen veel harder werken. Man werkte en vrouw verzorgde hele gezinnen met zes of zeven kinderen. En toen hadden ze nog geen wasmachine, afwasmachine, droger, elektrisch strijkijzer, verwarming en ook geen grote schappen in de supermarkt met chips, koek, chocolade e.d. Vroeger hadden mensen minder tijd om na te denken over hun psyche of eventuele aandoeningen. Daarbij konden ze het niet eens betalen. Vroeger dronken ze nog water in plaats van limonade, cola, etc.
Vroeger bakten ze hun vlees in de roomboter ja, en dronken ze koffie met veel suiker ipv een zoetje.
En koeien gaven geen magere of halfvolle melk.
zondag 2 augustus 2009 om 19:59
quote:misschicken schreef op 02 augustus 2009 @ 19:48:
[...]
Vroeger bakten ze hun vlees in de roomboter ja, en dronken ze koffie met veel suiker ipv een zoetje.
En koeien gaven geen magere of halfvolle melk.En dan kun je je afvragen of puur natuur niet beter is. Daar tegenover aten ze wel geen chips! En dronken ze water.
[...]
Vroeger bakten ze hun vlees in de roomboter ja, en dronken ze koffie met veel suiker ipv een zoetje.
En koeien gaven geen magere of halfvolle melk.En dan kun je je afvragen of puur natuur niet beter is. Daar tegenover aten ze wel geen chips! En dronken ze water.
zondag 2 augustus 2009 om 20:02
quote:Maeijken schreef op 02 augustus 2009 @ 19:34:
[...]
Ik denk dat ieder mens op de wereld wel eens een kwetsende opmerking over zijn uiterlijk/voorkomen krijgt.Dat denk ik ook. Vond het dan ook stom staan dat iemand zei dat er tegen dunne mensen alles gezegd mocht worden en met dikke mensen voorzichtig wordt gedaan,
[...]
Ik denk dat ieder mens op de wereld wel eens een kwetsende opmerking over zijn uiterlijk/voorkomen krijgt.Dat denk ik ook. Vond het dan ook stom staan dat iemand zei dat er tegen dunne mensen alles gezegd mocht worden en met dikke mensen voorzichtig wordt gedaan,
zondag 2 augustus 2009 om 20:06
quote:lichtpuntjes schreef op 02 augustus 2009 @ 19:59:
[...]
En dan kun je je afvragen of puur natuur niet beter is. Daar tegenover aten ze wel geen chips! En dronken ze water.
Mijn overgrootvader at alleen brood met roomboter en vet spek en ik heb mijn overgrootouders nooit water zien drinken ook.
Zoals voedsel aan het veranderen is , doet een menselijk lichaam dit ook. Onze hormonen (ook door het eten van hormonen-volgepropt voedsel) veranderen ook.
Ik ben het met je eens dat er geen fast-food etc was maar ik denk niet dat het alleen daar aan ligt.
[...]
En dan kun je je afvragen of puur natuur niet beter is. Daar tegenover aten ze wel geen chips! En dronken ze water.
Mijn overgrootvader at alleen brood met roomboter en vet spek en ik heb mijn overgrootouders nooit water zien drinken ook.
Zoals voedsel aan het veranderen is , doet een menselijk lichaam dit ook. Onze hormonen (ook door het eten van hormonen-volgepropt voedsel) veranderen ook.
Ik ben het met je eens dat er geen fast-food etc was maar ik denk niet dat het alleen daar aan ligt.
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
zondag 2 augustus 2009 om 20:29
quote:Ine schreef op 01 augustus 2009 @ 20:23:
[...]
Eigenlijk ben ik wel heel nieuwsgierig waarom jij als 'dun' mens een discussie begint over 'dikke' mensen.
Niet persoonlijk naar jou toe hoor maar waarom hebben zoveel mensen het nou over 't feit dat ik dun ben?....serieus als ik Chinees was was dat dan ook van belang?...is een boodschap niet belangrijker dan de boodschapper?
quote:Ine schreef op 01 augustus 2009 @ 20:23:
Wat is jouw doel? Oplossingen vinden voor alle mensen die aan obesitas lijden? Het is nogal een discussie die je hier (wilt) opzet(ten).
Ik wil hier over een discussie starten omdat het een maatschappelijk probleem is en ik daar een onderdeel van ben...en zoiets vind ik boeiender dan topics als 'wat eet jij vandaag'. Ik ben er niet op uit om de wereld te veranderen....maar ik denk en discussiëer er wel graag over mee....en ik denk graag mét anderen daarom vraag ik ook naar meningen...en ik denk ook graag in oplossingen en niet in problemen....wat me helaas niet altijd lukt....net als positief blijven en moed houden.
En ach als ik het positief bekijk...Archimedes stapte vermoeid in bad en voila de wet van Archimedes.....Newton lag te maffen onder een boom toen er een appel op z'n hoofd viel...voila gravitatiewet....waarom zou men dan gezamelijk op het Viva forum niet een stap in de goede richting kunnen zetten naar een oplossing voor Obesitas?....absurd?...een paar honderd jaar geleden dachten we nog dat de aarde plat was.
En je hebt gelijk....ik weet dat het nogal wat is om hier zo'n discussie te beginnen...maar kan jij een betere plek aanwijzen?.....en net als Borderline is Obesitas een pittig onderwerp...een serieus onderwerp....maar is een pittig serieus onderwerp dan geen pittige serieuze discussie waard?
[...]
Eigenlijk ben ik wel heel nieuwsgierig waarom jij als 'dun' mens een discussie begint over 'dikke' mensen.
Niet persoonlijk naar jou toe hoor maar waarom hebben zoveel mensen het nou over 't feit dat ik dun ben?....serieus als ik Chinees was was dat dan ook van belang?...is een boodschap niet belangrijker dan de boodschapper?
quote:Ine schreef op 01 augustus 2009 @ 20:23:
Wat is jouw doel? Oplossingen vinden voor alle mensen die aan obesitas lijden? Het is nogal een discussie die je hier (wilt) opzet(ten).
Ik wil hier over een discussie starten omdat het een maatschappelijk probleem is en ik daar een onderdeel van ben...en zoiets vind ik boeiender dan topics als 'wat eet jij vandaag'. Ik ben er niet op uit om de wereld te veranderen....maar ik denk en discussiëer er wel graag over mee....en ik denk graag mét anderen daarom vraag ik ook naar meningen...en ik denk ook graag in oplossingen en niet in problemen....wat me helaas niet altijd lukt....net als positief blijven en moed houden.
En ach als ik het positief bekijk...Archimedes stapte vermoeid in bad en voila de wet van Archimedes.....Newton lag te maffen onder een boom toen er een appel op z'n hoofd viel...voila gravitatiewet....waarom zou men dan gezamelijk op het Viva forum niet een stap in de goede richting kunnen zetten naar een oplossing voor Obesitas?....absurd?...een paar honderd jaar geleden dachten we nog dat de aarde plat was.
En je hebt gelijk....ik weet dat het nogal wat is om hier zo'n discussie te beginnen...maar kan jij een betere plek aanwijzen?.....en net als Borderline is Obesitas een pittig onderwerp...een serieus onderwerp....maar is een pittig serieus onderwerp dan geen pittige serieuze discussie waard?
zondag 2 augustus 2009 om 20:36
quote:Funkeken schreef op 02 augustus 2009 @ 20:29:
[...]
Niet persoonlijk naar jou toe hoor maar waarom hebben zoveel mensen het nou over 't feit dat ik dun ben?....serieus als ik Chinees was was dat dan ook van belang?...is een boodschap niet belangrijker dan de boodschapper?
Waarom vind je het zelf dan wel belangrijk om het er even bij te melden?quote:Funkeken schreef op 02 augustus 2009 @ 20:29:
<knip>..en zoiets vind ik boeiender dan topics als 'wat eet jij vandaag' <bla, knip>
Da's heel persoonlijk natuurlijk, ik vind dat weer een boeiender discussie dan een discussie over Obesitas waarin vetzucht vergeleken wordt met borderline en ADHD (WTF?)
[...]
Niet persoonlijk naar jou toe hoor maar waarom hebben zoveel mensen het nou over 't feit dat ik dun ben?....serieus als ik Chinees was was dat dan ook van belang?...is een boodschap niet belangrijker dan de boodschapper?
Waarom vind je het zelf dan wel belangrijk om het er even bij te melden?quote:Funkeken schreef op 02 augustus 2009 @ 20:29:
<knip>..en zoiets vind ik boeiender dan topics als 'wat eet jij vandaag' <bla, knip>
Da's heel persoonlijk natuurlijk, ik vind dat weer een boeiender discussie dan een discussie over Obesitas waarin vetzucht vergeleken wordt met borderline en ADHD (WTF?)
zondag 2 augustus 2009 om 20:54
zondag 2 augustus 2009 om 21:48
Hij heeft er wel antwoord op gegeven:quote:Funkeken schreef op 01 augustus 2009 @ 17:49:
[...]
Ik heb 3 uur aan dat stuk gewerkt om het oa zo duidelijk mogelijk te maken....vind 't dan ook best moeilijk om hier op in te gaan want ik weet zo 1,2,3 niet hoe ik 't duidelijker kan maken....maar kort gezegd vind ik dat Obesitas en Borderline allebei grotendeels te wijten is aan gedrag en gewenning....en dat zeg ik niet als iets van beschuldiging...ik zeg 't als mogelijke oplossing.
[...]
Ik heb 3 uur aan dat stuk gewerkt om het oa zo duidelijk mogelijk te maken....vind 't dan ook best moeilijk om hier op in te gaan want ik weet zo 1,2,3 niet hoe ik 't duidelijker kan maken....maar kort gezegd vind ik dat Obesitas en Borderline allebei grotendeels te wijten is aan gedrag en gewenning....en dat zeg ik niet als iets van beschuldiging...ik zeg 't als mogelijke oplossing.
You don't have to fit into the format
zondag 2 augustus 2009 om 22:45
quote:Funkeken schreef op 02 augustus 2009 @ 19:05:
[...]
Om te beginnen zou ik goed uitzoeken wat wat is en vervolgens het beessie bij naam noemen....heb je een lichamelijk iets dan zou ik dat bv Obesitas noemen....dan kijk je wat er precies aan de hand is en daar kan je dan aan gaan werken met bv medicatie...
voor de lange termijn zou ik onderzoeken of zoiets lichamelijk is geworden door bv generatie na generatie verkeerd te eten.....want zoals ik al in een eerdere reactie zei dan kunnen we dat lichamelijke oorzaak misschien over een paar generaties ook oplossen....bv door een paar generaties goed te laten eten.
Is het geestelijk dan zou ik 't anders noemen....op die manier kan je beter de focus op het probleem en de daarbij behorende oplossingen leggen....nu ligt, net als bij Borderline, veel te veel op 1 grote stapel...en voor die hele stapel is er gewoon geen 1 massale oplossing.
Neem bv emotionele eters....ik ken mensen die depri worden als ze x op x van die slanke jonge tietmiepjes (met alle respect natuurlijk) op Veronica en TMF voorbij zien huppelen en zich daarom volstoppen met eten. (Om nog maar te zwijgen over meisjes die zich daarom juist uithongeren.) Daar kan je structureel iets aan doen....op de werkvloer wilt de overheid bv meer vrouwen omdat het daar een afspiegeling van de maatschappij moet zijn....dus waarom niet een eerlijke afspiegeling van de maatschappij eisen bij zenders als Veronica en TMF?
Hier ben ik het niet helemaal mee eens. De betutteling begint nu al de kop op te steken. En ik denk dat de realiteit is dat we helemaal geen eerlijke afspiegeling van de maatschappij willen zien. Want in mijn ogen is die momenteel niet fraai. Verder denk ik dat wanneer je zelf niet in staat bent om de realiteit te kunnen herkennen en de prachtige plaatjes die tv zenders uitzenden dat niet aan de maatschappij ligt maar aan jezelf. Dus zou dat eerst tussen de oren weg moeten. En ik denk dat dat niet alleen met het 'perfecte' plaatje te maken heeft, maar met alles wat niet voor iedereen is weggelegd. Het steeds maar meer willen, terwijl de gemiddelde mens toch maar 1x per maand zijn geld kan uitgeven. Het voor de buitenwereld willen leven, duur huis, 2 auto's 3x per jaar op vakantie gaan en anders gewoon even leven om die levensstandaard te kunnen handhaven. Moet iedereen voor zich weten hoor, maar ik denk dat juist daardoor de meeste depressies zich ontwikkelen. Iedere keer maar moeten bewijzen de schone schijn ophouden...terwijl het niet realistisch is in veel gevallen. Ik denk dat we met zijn allen gewoon te verwend zijn. En dat heeft als oorzaak dat alles wat ons ongelukkig maakt, we gaan projecteren op andere ipv jezelf eens onder de loep te nemen. (wil niet zo zeggen dat ik dit als een feit stel, dit is hoe ik erover denk) En ik denk ook dat doordat mensen zich vasthouden aan de onmogelijke droombeelden, zoals bv extreme make over programma's, ze zichzelf voorhouden dat ze bv alleen van hun gewicht af kunnen komen als ze maar ooit die kans kregen om ook die buikwand operatie te krijgen, en ook dat mooie gebit, en ook dat zelf vertrouwen. Maar of je nou 60 of 160 kg weegt je karakter verandert niet.
Daar zou dus een taak van de overheid kunnen liggen....maar wilt de maatschappij dat wel?...wil die bv wel meer dikke mensen zien op tv?...of dunne mensen?...of mensen met een handicap?...ik heb diverse dikke mensen gevraagd of zij graag meer dikke mensen op tv willen zien...tot mijn verbazing zeiden de meeste 'nee'.
Dat zijn dan de mensen in jouw omgeving, jouw beleving. Begrijp je? Misschien zeiden ze dat wel om juist jou niet te willen kwetsen. (gewoon een gedachte hoor). Mij is ook niet gevraagd of ik het goed vond dat de euro er kwam, en toch is hij gekomen.
Mij persoonlijk maakt het niet uit wat ik op tv zie, dik, dun, een adonis of een mooie vrouw, een gehandicapte.. ik zie ze als individu. En als ze wat te melden hebben of ze brengen mij plezier dan hebben ze mijn aandacht.
Nou ja tot mijn verbazing....ik ben zelf héél mager....en ik heb om eerlijk te zijn geen behoefte om zulke magere mensen als mij op tv te zien....aan de 1ne kant wil ik heel graag acceptatie...maar aan de andere kant wil ik ook niet geconfronteerd worden.....zo zie je maar dat de maatschappij toch ook echt bij jezelf begint.
Maar acceptatie zal pas komen als het onder de aandacht komt. Je verschuilen en jezelf in een slachtofferrol gooien brengt weerstand. En ik denk dat dat voor een groot deel in jezelf zit. Zolang jij jezelf niet de moeite vind om naar te kijken zal je dat ook uitstralen. Toen ik me vreselijk voelde over mijn overgewicht liep ik altijd met mijn hoofd naar beneden. In de hoop dat mensen me niet zagen. Nou ja dat was natuurlijk moeilijk, mij zag je niet zo snel over het hoofd. Pas als je jezelf accepteert en je tekortkomingen/beperkingen etc zal je ook zien dat je het terug kan ontvangen.
Tja zoveel problemen zoveel oplossingen....zou in het algemeen met het geestelijke aspect in ieder geval de focus willen leggen bij opvoeding...daar ligt in mijn ogen een belangrijke basis....monkey see is monkey do....kinderen doen wat ouders doen...dus ouders moeten hun kinderen bewuster gaan opvoeden en 't goede voorbeeld geven....
Het zal best dat er ouders zijn die zelf geen goede eet of leefgewoontes hebben maar denk niet dat daar het grootste probleem ligt.
zonder dat kan je het hoe dan ook shaken...niet alleen voor onze generatie kinderen maar ook die daarna....het geestelijke verhaal is in mijn ogen een maatschappelijk probleem....de maatschappij verzoorzaakt 't...dus kan zij het ook weer oplossen.
Hier ben ik het ook niet helemaal mee eens, en nogmaals mijn mening. Ik ben van mening dat we in Nederland een soort pamper maatschappij hebben. We zijn door de overheid afhankelijk gemaakt. Tot een aantal jaar terug konden mensen zelfs een doosje paracetamol op recept krijgen. Voor ieder probleem worden er instanties in het leven geroepen, die vaak niet blijken te werken. En als er geen probleem is dan word er wel 1 gecreeerd. Er word zoveel geregeld en bepaald (wist je trouwens dat er geen land ter wereld is met zoveel regeltjes en wetten als Nederland?) dat mensen zich niet eens meer bewust zijn van wat ze zelf kunnen ondernemen om het leven op de rit te krijgen. En er ze kijken niet naar de gevolgen. Ik ken iemand die voor haar kind een stoornis heeft geveinsd zodat ze pgb kan aanvragen, het kind met een taxibusje word opgehaald etc. Gewoon omdat het kan. Ik vind het zo schokkend, en op die manier creeer je dat mensen geen enkel probleem of stoornis meer serieus nemen. En dat er dus mensen die echt iets hebben op een gegeven moment buiten de boot vallen. Dat is denk ik het hele probleem hier in Nederland. Je kan het zo gek niet bedenken of er is wel een potje voor. En daarvan worden wij met zijn allen de dupe en moet er een schuldige worden aangewezen. En in dit geval zijn het dan ik noem ze maar allemaal, de rokers, de drinkers, de dikkerds en de dunnerds en de borderliners. Kosten allemaal geld! foei! Ik neem al een hele tijd mijn eigen verantwoordelijkheid. Als ik geestelijk in de knoop zit en een concult bij een psycholoog wil regel ik het zelf en betaal ik het zelf, net als dat ik mijn auto zelf moet laten reparen als hij stuk is. En als we dat nou eerst weer eens gaan leren dan gaat het denk ik al een stuk beter.
Heb je trouwens zelf oplossingen roosies...of gedachtes daarover?mijn gedachtes staan boven en mijn oplossingen, ik denk dat we met zijn alleen eens niet met vingertjes moeten wijzen. En als ik DE oplossing zou weten..maar helaas ik zou het niet weten maar ben bereid om mee te denken.
[...]
Om te beginnen zou ik goed uitzoeken wat wat is en vervolgens het beessie bij naam noemen....heb je een lichamelijk iets dan zou ik dat bv Obesitas noemen....dan kijk je wat er precies aan de hand is en daar kan je dan aan gaan werken met bv medicatie...
voor de lange termijn zou ik onderzoeken of zoiets lichamelijk is geworden door bv generatie na generatie verkeerd te eten.....want zoals ik al in een eerdere reactie zei dan kunnen we dat lichamelijke oorzaak misschien over een paar generaties ook oplossen....bv door een paar generaties goed te laten eten.
Is het geestelijk dan zou ik 't anders noemen....op die manier kan je beter de focus op het probleem en de daarbij behorende oplossingen leggen....nu ligt, net als bij Borderline, veel te veel op 1 grote stapel...en voor die hele stapel is er gewoon geen 1 massale oplossing.
Neem bv emotionele eters....ik ken mensen die depri worden als ze x op x van die slanke jonge tietmiepjes (met alle respect natuurlijk) op Veronica en TMF voorbij zien huppelen en zich daarom volstoppen met eten. (Om nog maar te zwijgen over meisjes die zich daarom juist uithongeren.) Daar kan je structureel iets aan doen....op de werkvloer wilt de overheid bv meer vrouwen omdat het daar een afspiegeling van de maatschappij moet zijn....dus waarom niet een eerlijke afspiegeling van de maatschappij eisen bij zenders als Veronica en TMF?
Hier ben ik het niet helemaal mee eens. De betutteling begint nu al de kop op te steken. En ik denk dat de realiteit is dat we helemaal geen eerlijke afspiegeling van de maatschappij willen zien. Want in mijn ogen is die momenteel niet fraai. Verder denk ik dat wanneer je zelf niet in staat bent om de realiteit te kunnen herkennen en de prachtige plaatjes die tv zenders uitzenden dat niet aan de maatschappij ligt maar aan jezelf. Dus zou dat eerst tussen de oren weg moeten. En ik denk dat dat niet alleen met het 'perfecte' plaatje te maken heeft, maar met alles wat niet voor iedereen is weggelegd. Het steeds maar meer willen, terwijl de gemiddelde mens toch maar 1x per maand zijn geld kan uitgeven. Het voor de buitenwereld willen leven, duur huis, 2 auto's 3x per jaar op vakantie gaan en anders gewoon even leven om die levensstandaard te kunnen handhaven. Moet iedereen voor zich weten hoor, maar ik denk dat juist daardoor de meeste depressies zich ontwikkelen. Iedere keer maar moeten bewijzen de schone schijn ophouden...terwijl het niet realistisch is in veel gevallen. Ik denk dat we met zijn allen gewoon te verwend zijn. En dat heeft als oorzaak dat alles wat ons ongelukkig maakt, we gaan projecteren op andere ipv jezelf eens onder de loep te nemen. (wil niet zo zeggen dat ik dit als een feit stel, dit is hoe ik erover denk) En ik denk ook dat doordat mensen zich vasthouden aan de onmogelijke droombeelden, zoals bv extreme make over programma's, ze zichzelf voorhouden dat ze bv alleen van hun gewicht af kunnen komen als ze maar ooit die kans kregen om ook die buikwand operatie te krijgen, en ook dat mooie gebit, en ook dat zelf vertrouwen. Maar of je nou 60 of 160 kg weegt je karakter verandert niet.
Daar zou dus een taak van de overheid kunnen liggen....maar wilt de maatschappij dat wel?...wil die bv wel meer dikke mensen zien op tv?...of dunne mensen?...of mensen met een handicap?...ik heb diverse dikke mensen gevraagd of zij graag meer dikke mensen op tv willen zien...tot mijn verbazing zeiden de meeste 'nee'.
Dat zijn dan de mensen in jouw omgeving, jouw beleving. Begrijp je? Misschien zeiden ze dat wel om juist jou niet te willen kwetsen. (gewoon een gedachte hoor). Mij is ook niet gevraagd of ik het goed vond dat de euro er kwam, en toch is hij gekomen.
Mij persoonlijk maakt het niet uit wat ik op tv zie, dik, dun, een adonis of een mooie vrouw, een gehandicapte.. ik zie ze als individu. En als ze wat te melden hebben of ze brengen mij plezier dan hebben ze mijn aandacht.
Nou ja tot mijn verbazing....ik ben zelf héél mager....en ik heb om eerlijk te zijn geen behoefte om zulke magere mensen als mij op tv te zien....aan de 1ne kant wil ik heel graag acceptatie...maar aan de andere kant wil ik ook niet geconfronteerd worden.....zo zie je maar dat de maatschappij toch ook echt bij jezelf begint.
Maar acceptatie zal pas komen als het onder de aandacht komt. Je verschuilen en jezelf in een slachtofferrol gooien brengt weerstand. En ik denk dat dat voor een groot deel in jezelf zit. Zolang jij jezelf niet de moeite vind om naar te kijken zal je dat ook uitstralen. Toen ik me vreselijk voelde over mijn overgewicht liep ik altijd met mijn hoofd naar beneden. In de hoop dat mensen me niet zagen. Nou ja dat was natuurlijk moeilijk, mij zag je niet zo snel over het hoofd. Pas als je jezelf accepteert en je tekortkomingen/beperkingen etc zal je ook zien dat je het terug kan ontvangen.
Tja zoveel problemen zoveel oplossingen....zou in het algemeen met het geestelijke aspect in ieder geval de focus willen leggen bij opvoeding...daar ligt in mijn ogen een belangrijke basis....monkey see is monkey do....kinderen doen wat ouders doen...dus ouders moeten hun kinderen bewuster gaan opvoeden en 't goede voorbeeld geven....
Het zal best dat er ouders zijn die zelf geen goede eet of leefgewoontes hebben maar denk niet dat daar het grootste probleem ligt.
zonder dat kan je het hoe dan ook shaken...niet alleen voor onze generatie kinderen maar ook die daarna....het geestelijke verhaal is in mijn ogen een maatschappelijk probleem....de maatschappij verzoorzaakt 't...dus kan zij het ook weer oplossen.
Hier ben ik het ook niet helemaal mee eens, en nogmaals mijn mening. Ik ben van mening dat we in Nederland een soort pamper maatschappij hebben. We zijn door de overheid afhankelijk gemaakt. Tot een aantal jaar terug konden mensen zelfs een doosje paracetamol op recept krijgen. Voor ieder probleem worden er instanties in het leven geroepen, die vaak niet blijken te werken. En als er geen probleem is dan word er wel 1 gecreeerd. Er word zoveel geregeld en bepaald (wist je trouwens dat er geen land ter wereld is met zoveel regeltjes en wetten als Nederland?) dat mensen zich niet eens meer bewust zijn van wat ze zelf kunnen ondernemen om het leven op de rit te krijgen. En er ze kijken niet naar de gevolgen. Ik ken iemand die voor haar kind een stoornis heeft geveinsd zodat ze pgb kan aanvragen, het kind met een taxibusje word opgehaald etc. Gewoon omdat het kan. Ik vind het zo schokkend, en op die manier creeer je dat mensen geen enkel probleem of stoornis meer serieus nemen. En dat er dus mensen die echt iets hebben op een gegeven moment buiten de boot vallen. Dat is denk ik het hele probleem hier in Nederland. Je kan het zo gek niet bedenken of er is wel een potje voor. En daarvan worden wij met zijn allen de dupe en moet er een schuldige worden aangewezen. En in dit geval zijn het dan ik noem ze maar allemaal, de rokers, de drinkers, de dikkerds en de dunnerds en de borderliners. Kosten allemaal geld! foei! Ik neem al een hele tijd mijn eigen verantwoordelijkheid. Als ik geestelijk in de knoop zit en een concult bij een psycholoog wil regel ik het zelf en betaal ik het zelf, net als dat ik mijn auto zelf moet laten reparen als hij stuk is. En als we dat nou eerst weer eens gaan leren dan gaat het denk ik al een stuk beter.
Heb je trouwens zelf oplossingen roosies...of gedachtes daarover?mijn gedachtes staan boven en mijn oplossingen, ik denk dat we met zijn alleen eens niet met vingertjes moeten wijzen. En als ik DE oplossing zou weten..maar helaas ik zou het niet weten maar ben bereid om mee te denken.
zondag 2 augustus 2009 om 23:38
Waarom overgewicht steeds vaker voorkomt?
Ten eerste is er een algemene verandering in levensstijl door de jaren heen.
Waar vroeger noeste arbeid verricht werd binnen en buitenshuis zijn we tegenwoordig van alle gemakken voorzien.
Voor beweging moeten we in de sportschool zijn of bewust meer beweging opzoeken door de dag heen.
Ook ons voedsel is veranderd.
Waar vroeger puur werd gegeten met volvette producten.
Word nu steeds meer producten met een laag vetgehalte in de schappen gezet.
Maar stikt het van de verstopte suikers.
Vet zorgt voor een verzadigd gevoel,suiker wekt honger op.
Bovendien werkt suiker verslavend.
Het aanbod in voedsel is duizelingwekkend hoog,en prioriteit voor het bereiden van een maaltijd is vaak door een druk schema niet zo hoog.
Kortom,snelle makkelijke hap,tussendoortjes in overvloed te kiezen en we verbranden niet veel.
Even een algemene stelling,genoeg die buiten dit plaatje zullen vallen.
Dan is er ook de psychische invloed van een verstoord eetpatroon.
Ik denk dat niemand zichzelf overeet voor de lol,net zo min als iemand zichzelf uithongerd voor de lol.
De onderliggende problematiek is vaak complex en/of pijnlijk.
Tel daar nog bij op dat je steeds meer verwikkeld raakt in verstoorde eetpatronen en je lichaam ook nog eens de weg kwijt raakt.
De normale spijsverteringsproccessen gaan afwijken en in paniek weet je zelf en je lichaam niet meer wat je moet doen.
Aangezien wat je zou mogen verwachten van wat je verandert,vaak niet meer werkelijkheid is.
Eten moet je,ten alle tijden....je kan geen rigoreus afstand doen van datgeen wat de problematiek in stand houdt.
Anders dus dan stoppen met roken of alcohol.
Daarbij komt welicht ook schaamte om de hoek kijken,niet zo fijn als je eigenwaarde al wankelt onder je over/ondergewicht.
Ik denk dat de vicieuze cirkels,de emotie's,de wanhoop, de pogingen en mislukkingen niet veel anders zijn bij over en ondergewicht.
Eetsoornis is Eetstoornis....het kent vele gezichten,maar slechts 1 grote emotie.
En natuurlijk valt als buitenstaander niet alles te begrijpen.
Ook ik kan mijzelf soms betrappen als ik programma's zie waar de hoofdrolspeler bedlegerig is door extreem overgewicht (dat zijn dan ook de extreme gevallen) op de gedachte...hoe kan iemand het zo uit de hand laten lopen.
Tegelijk schaam ik mij ook voor de gedachte ,want hoe oneerlijk is deze als je zelf jaren van je leven onder ondergewicht hebt geleefd......waarschijnlijk roept dat bij andere dezelfde gedachte op.
Kortom......wat je aan de buitenkant ziet,daar zitten hele lagen onder die je niet kan zien.
Een zwaar persoon kan structureel te veel eten door slechte eetgewoontes,emotie eten ,een eetstoornis hebben,ziek zijn.
Een dun persoon kan ziek zijn,een eetstoornis hebben,veel sporten ,snelle spijsvertering ,stress hebben....
Wat heeft het voor zin om jezelf allerlei dingen af te vragen daarover.
Wat heeft het voor zin om te gaan praten als iets wat zo pijnlijk onder de huid zit, moeilijk te delen is met iemand die vertrouwd is,laat staan met iemand die ver van je af staat.
Welke antwoorden zoek je eigenlijk?
Wat een gelul ook ,
vraag eerder..hoe gaat het met je? toon interesse en laat voelen dat het om de persoon gaat en niet om de buitenkant.
Ten eerste is er een algemene verandering in levensstijl door de jaren heen.
Waar vroeger noeste arbeid verricht werd binnen en buitenshuis zijn we tegenwoordig van alle gemakken voorzien.
Voor beweging moeten we in de sportschool zijn of bewust meer beweging opzoeken door de dag heen.
Ook ons voedsel is veranderd.
Waar vroeger puur werd gegeten met volvette producten.
Word nu steeds meer producten met een laag vetgehalte in de schappen gezet.
Maar stikt het van de verstopte suikers.
Vet zorgt voor een verzadigd gevoel,suiker wekt honger op.
Bovendien werkt suiker verslavend.
Het aanbod in voedsel is duizelingwekkend hoog,en prioriteit voor het bereiden van een maaltijd is vaak door een druk schema niet zo hoog.
Kortom,snelle makkelijke hap,tussendoortjes in overvloed te kiezen en we verbranden niet veel.
Even een algemene stelling,genoeg die buiten dit plaatje zullen vallen.
Dan is er ook de psychische invloed van een verstoord eetpatroon.
Ik denk dat niemand zichzelf overeet voor de lol,net zo min als iemand zichzelf uithongerd voor de lol.
De onderliggende problematiek is vaak complex en/of pijnlijk.
Tel daar nog bij op dat je steeds meer verwikkeld raakt in verstoorde eetpatronen en je lichaam ook nog eens de weg kwijt raakt.
De normale spijsverteringsproccessen gaan afwijken en in paniek weet je zelf en je lichaam niet meer wat je moet doen.
Aangezien wat je zou mogen verwachten van wat je verandert,vaak niet meer werkelijkheid is.
Eten moet je,ten alle tijden....je kan geen rigoreus afstand doen van datgeen wat de problematiek in stand houdt.
Anders dus dan stoppen met roken of alcohol.
Daarbij komt welicht ook schaamte om de hoek kijken,niet zo fijn als je eigenwaarde al wankelt onder je over/ondergewicht.
Ik denk dat de vicieuze cirkels,de emotie's,de wanhoop, de pogingen en mislukkingen niet veel anders zijn bij over en ondergewicht.
Eetsoornis is Eetstoornis....het kent vele gezichten,maar slechts 1 grote emotie.
En natuurlijk valt als buitenstaander niet alles te begrijpen.
Ook ik kan mijzelf soms betrappen als ik programma's zie waar de hoofdrolspeler bedlegerig is door extreem overgewicht (dat zijn dan ook de extreme gevallen) op de gedachte...hoe kan iemand het zo uit de hand laten lopen.
Tegelijk schaam ik mij ook voor de gedachte ,want hoe oneerlijk is deze als je zelf jaren van je leven onder ondergewicht hebt geleefd......waarschijnlijk roept dat bij andere dezelfde gedachte op.
Kortom......wat je aan de buitenkant ziet,daar zitten hele lagen onder die je niet kan zien.
Een zwaar persoon kan structureel te veel eten door slechte eetgewoontes,emotie eten ,een eetstoornis hebben,ziek zijn.
Een dun persoon kan ziek zijn,een eetstoornis hebben,veel sporten ,snelle spijsvertering ,stress hebben....
Wat heeft het voor zin om jezelf allerlei dingen af te vragen daarover.
Wat heeft het voor zin om te gaan praten als iets wat zo pijnlijk onder de huid zit, moeilijk te delen is met iemand die vertrouwd is,laat staan met iemand die ver van je af staat.
Welke antwoorden zoek je eigenlijk?
Wat een gelul ook ,
vraag eerder..hoe gaat het met je? toon interesse en laat voelen dat het om de persoon gaat en niet om de buitenkant.
maandag 3 augustus 2009 om 07:20
Het overgewicht wat ik heb, heb ik er zelf aangegeten. Dat klopt, maar dat wil niet zeggen dat dit voor iedereen geldt.
En een maagverkleining valt echt niet mee hoor. En veel eten kun je dan niet eens meer verdragen.
Maar ik snap niet goed wat je doel van dit topic is. Concentreer je eerst maar eens op je eigen problemen. Het is natuurlijk altijd makkelijk om je op andere mensen te richten dan vallen je eigen problemen minder op.
En een maagverkleining valt echt niet mee hoor. En veel eten kun je dan niet eens meer verdragen.
Maar ik snap niet goed wat je doel van dit topic is. Concentreer je eerst maar eens op je eigen problemen. Het is natuurlijk altijd makkelijk om je op andere mensen te richten dan vallen je eigen problemen minder op.
