Lijf & Lijn
alle pijlers
Obesitas...ik snap 't niet....of misschien juist wel?
zaterdag 1 augustus 2009 om 13:26
Ik ken persoonlijk geen 1...en dan bedoel ik ook écht geen 1 persoon met overgewicht die niet te veel en/of ongezond eet. Nu ben ik zelf heel erg mager...ik praat oa daarom regelmatig met dikke mensen over dik en dun zijn...ik zeg steeds ik ben in 1e instantie te dun omdat ik te weinig eet en slecht voor mezelf zorg......maar dikke mensen zeggen allemaal (althans degene met wie ik praat) dat het bij hun ligt aan zaken als bv spijsvertering en/of aanleg. Als ik dan zeg dat je van 1 kilo aardappelen nooit meer dan 1 kilo aan kan komen kappen de meeste het gesprek af en sommige worden gewoon echt boos....een enkeling geeft me gelijk maar gebruikt vervolgens wel weer direct termen als aanleg en Obesitas.
Als ik in het woordenboek of bij Wikipedia of waar dan ook kijk bij het woordje Obesitas dan zie ik bv steeds woorden als 'vetzucht' staan....daar hoor ik nooit iemand over....het is ook nooit iets van gedrag en/of gewenning maar altijd een kwaal of aandoening. Qua oplossingen praat ook niemand (althans de mensen met wie ik sprak) over minder en/of gezonder eten...maar wel over zaken als zware diëeten, medicijnen en maagverkleining.
Geloof me ik weet dat onderwerpen als Obesitas maar bv ook Borderline soms gevoelig liggen....ik wil dan ook duidelijk benadrukken dat ik met dit alles absoluut niemand wil kwetsen....ik wil ook niet generaliseren want uiteraard zijn er altijd uitzonderingen op de regel......maar kan iemand mij uitleggen waarom het steeds meer geaccepteerd word dat iemand, die bv verslaafd is aan (ongezond) eten, Obesitas heeft en geholpen moet worden met oa een maagverkleining?...en waarom bv ik, die verslaafd is aan roken, gewoon een slappeling zonder discipline ben die men eigenlijk 't liefst op een rookvrije brandstapel wil gooien? En stel ik was niet verslaafd aan roken maar ik zou lijden aan "Smokitas" oid....zou men mij dan anders gaan bekijken en behandelen?...en zou dat helpen?
Want wat ik me afvraag.....ondanks alle miljarden en miljarden aan euro's die worden uitgegeven aan aandacht, studies, medicatie, therapieën en medische ingrepen groeit 't aantal mensen met Obesitas (net als met Borderline) heel erg snel...de manier hoe we er nu tegenaan kijken en 'bestrijden' werkt dus gewoon niet. Sterker nog ik vind dat we het in de hand werken door oa de verantwoordelijkheid af te schuiven. Als ik zie dat met welvaart juist zaken als Obesitas en Borderline in opmars zijn dan denk ik dat de kern van deze problemen eerder gedrag en gewenning is....en zolang we het beessie niet gewoon eerlijk bij de naam noemen en onze koppen in 't zand steken zal het aantal alleen maar explosief stijgen...ik vind dat je een probleem ook pas echt kan aanpakken nadat je het (h)erkend....wat vind jij?
Als ik in het woordenboek of bij Wikipedia of waar dan ook kijk bij het woordje Obesitas dan zie ik bv steeds woorden als 'vetzucht' staan....daar hoor ik nooit iemand over....het is ook nooit iets van gedrag en/of gewenning maar altijd een kwaal of aandoening. Qua oplossingen praat ook niemand (althans de mensen met wie ik sprak) over minder en/of gezonder eten...maar wel over zaken als zware diëeten, medicijnen en maagverkleining.
Geloof me ik weet dat onderwerpen als Obesitas maar bv ook Borderline soms gevoelig liggen....ik wil dan ook duidelijk benadrukken dat ik met dit alles absoluut niemand wil kwetsen....ik wil ook niet generaliseren want uiteraard zijn er altijd uitzonderingen op de regel......maar kan iemand mij uitleggen waarom het steeds meer geaccepteerd word dat iemand, die bv verslaafd is aan (ongezond) eten, Obesitas heeft en geholpen moet worden met oa een maagverkleining?...en waarom bv ik, die verslaafd is aan roken, gewoon een slappeling zonder discipline ben die men eigenlijk 't liefst op een rookvrije brandstapel wil gooien? En stel ik was niet verslaafd aan roken maar ik zou lijden aan "Smokitas" oid....zou men mij dan anders gaan bekijken en behandelen?...en zou dat helpen?
Want wat ik me afvraag.....ondanks alle miljarden en miljarden aan euro's die worden uitgegeven aan aandacht, studies, medicatie, therapieën en medische ingrepen groeit 't aantal mensen met Obesitas (net als met Borderline) heel erg snel...de manier hoe we er nu tegenaan kijken en 'bestrijden' werkt dus gewoon niet. Sterker nog ik vind dat we het in de hand werken door oa de verantwoordelijkheid af te schuiven. Als ik zie dat met welvaart juist zaken als Obesitas en Borderline in opmars zijn dan denk ik dat de kern van deze problemen eerder gedrag en gewenning is....en zolang we het beessie niet gewoon eerlijk bij de naam noemen en onze koppen in 't zand steken zal het aantal alleen maar explosief stijgen...ik vind dat je een probleem ook pas echt kan aanpakken nadat je het (h)erkend....wat vind jij?
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:09
quote:Rollergirl schreef op 01 augustus 2009 @ 18:06:
[...]
tjeesusfuckingchrist, zeg ik ergens dat je het verzint? NEE! Maar ik vind dat je een eetstoornis niet kunt vergelijken met borderline of schizofrenie in termen van je eigen rol, die je daarin speelt.
Zo héé.....met je verkeerde been uit bed gestapt?
Rustig maar hoor. Ik had het niet tegen jou speciaal.
Relaaaaaax. Adem in, adem uit.
[...]
tjeesusfuckingchrist, zeg ik ergens dat je het verzint? NEE! Maar ik vind dat je een eetstoornis niet kunt vergelijken met borderline of schizofrenie in termen van je eigen rol, die je daarin speelt.
Zo héé.....met je verkeerde been uit bed gestapt?
Rustig maar hoor. Ik had het niet tegen jou speciaal.
Relaaaaaax. Adem in, adem uit.
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:11
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:15
quote:Rollergirl schreef op 01 augustus 2009 @ 18:11:
Ik zeg helemaal niet dat ik het geen psychische stoornis vind, ik vind alleen niet dat het vergelijkbaar is met de stoornissen, die jij opnoemde. Ik vind dat je wel degelijk zelf een 'aanstichtersrol' hebt bij dergelijke stoornissen, maar (nogmaals) er spelen ook complexe psychische oorzaken mee.Daarover verschillen we dus duidelijk van mening.
Ik zeg helemaal niet dat ik het geen psychische stoornis vind, ik vind alleen niet dat het vergelijkbaar is met de stoornissen, die jij opnoemde. Ik vind dat je wel degelijk zelf een 'aanstichtersrol' hebt bij dergelijke stoornissen, maar (nogmaals) er spelen ook complexe psychische oorzaken mee.Daarover verschillen we dus duidelijk van mening.
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:18
quote:shining schreef op 01 augustus 2009 @ 18:09:
[...]
Dat 'eigen schuld dikke bult'' is iets wat mensen vaak zeggen tegen dikke mensen. Ik bedoelde niet dat jij dat zei.
Ik heb begrepen dat jij het geen psychische stoornis vindt. Maar dat is het wel.Dat is dus niet wat ik heb gezegd, ik vind het wel degelijke een psychische stoornis, en dat is het dus ook.quote:Anorexiapatiënten hebben een ziekte waardoor ze nauwelijks nog eten. En het genzingsproces kost heel veel tijd.Je hebt het tegen een ex-anorexiapatient, ik weet er alles van.quote:Als het zo was dat je er op wat voor manier dan ook zelf voor koos, dan kun je ook zeggen 'Vanaf nu heb ik geen anorexia meer, ik ga normaal eten'.Je kunt inderdaad niet zeggen: ze en nu is het over, klaar ermee. Maar je kunt wel degelijk voor jezelf beslissen: vandaag ga ik bij het ontbijt een boterham met kaas eten. Keihard werken, maar je moet jezelf daar toe aanzetten en dat kán dus wel.quote:Maar zo simpel werkt het helaas niet.Het is enerzijds complex, anderzijds heel simpel. Je moet echt voor jezelf beslissen: en nu is het klaar met al die bull shit. Ik ga geen calorieen tellen, ik houd op met al die dwanggedachten over eten, ik eet nu verdomme die boterham op! Een hoop gejank, paniek, angst en frustraties waar je doorheen gaat, dagen, weken achtereen. Maar iedere dag dwing je jezelf weer te beslissen: ik ga dat bord leeg eten, en alle shit die dat bij mij naar boven brengt ga ik aan, ik loop niet weg.quote:Mensen denken te vaak dat mensen met obesitas geen beheersing hebben.Maar ik probeer duidelijk te maken, dat obesitas in bepaalde gevallen dus geen eigen schuld is. Maar nogmaals, een psychische stoornis.Anorexia en obesitas zullen zeker als eetafwijking raakvlakken hebben, maar ook heel erg van elkaar verschillen. Anorexia patiënten hebben vaak meer beheersing dan goed voor ze is.
[...]
Dat 'eigen schuld dikke bult'' is iets wat mensen vaak zeggen tegen dikke mensen. Ik bedoelde niet dat jij dat zei.
Ik heb begrepen dat jij het geen psychische stoornis vindt. Maar dat is het wel.Dat is dus niet wat ik heb gezegd, ik vind het wel degelijke een psychische stoornis, en dat is het dus ook.quote:Anorexiapatiënten hebben een ziekte waardoor ze nauwelijks nog eten. En het genzingsproces kost heel veel tijd.Je hebt het tegen een ex-anorexiapatient, ik weet er alles van.quote:Als het zo was dat je er op wat voor manier dan ook zelf voor koos, dan kun je ook zeggen 'Vanaf nu heb ik geen anorexia meer, ik ga normaal eten'.Je kunt inderdaad niet zeggen: ze en nu is het over, klaar ermee. Maar je kunt wel degelijk voor jezelf beslissen: vandaag ga ik bij het ontbijt een boterham met kaas eten. Keihard werken, maar je moet jezelf daar toe aanzetten en dat kán dus wel.quote:Maar zo simpel werkt het helaas niet.Het is enerzijds complex, anderzijds heel simpel. Je moet echt voor jezelf beslissen: en nu is het klaar met al die bull shit. Ik ga geen calorieen tellen, ik houd op met al die dwanggedachten over eten, ik eet nu verdomme die boterham op! Een hoop gejank, paniek, angst en frustraties waar je doorheen gaat, dagen, weken achtereen. Maar iedere dag dwing je jezelf weer te beslissen: ik ga dat bord leeg eten, en alle shit die dat bij mij naar boven brengt ga ik aan, ik loop niet weg.quote:Mensen denken te vaak dat mensen met obesitas geen beheersing hebben.Maar ik probeer duidelijk te maken, dat obesitas in bepaalde gevallen dus geen eigen schuld is. Maar nogmaals, een psychische stoornis.Anorexia en obesitas zullen zeker als eetafwijking raakvlakken hebben, maar ook heel erg van elkaar verschillen. Anorexia patiënten hebben vaak meer beheersing dan goed voor ze is.
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:18
quote:roosies schreef op 01 augustus 2009 @ 18:01:
Ik heb het ook niet over gezond eten lichtpuntjes, ik heb het over gebak, lekkers, snaaierij. Maar ik denk dat jij nooit in die mate problemen met overgewicht hebt gehad. Anders zou je het denk ik wel begrijpen.Nou, ik weet wat het is, vechten tegen de kilo's. Ik was ooit op mijn zwaarst: 90 kilo. Toen was ik zo diepongelukkig, dat ik mezelf eens hard ben gaan aanpakken.. ik ben toen in een jaar 20 kilo afgevallen. En in dat jaar heb ik ook meer dan eens chocolade, gebak, koekjes, etc gegeten. Maar dan met mate en niet een reep per dag, of een zak chips in een keer, snap je. Want je moet jezelf ook eens wat lekkers gunnen. Want ik zou het niet leuk leven vinden als ik NOOIT meer iets lekkers mag eten!
Ik heb het ook niet over gezond eten lichtpuntjes, ik heb het over gebak, lekkers, snaaierij. Maar ik denk dat jij nooit in die mate problemen met overgewicht hebt gehad. Anders zou je het denk ik wel begrijpen.Nou, ik weet wat het is, vechten tegen de kilo's. Ik was ooit op mijn zwaarst: 90 kilo. Toen was ik zo diepongelukkig, dat ik mezelf eens hard ben gaan aanpakken.. ik ben toen in een jaar 20 kilo afgevallen. En in dat jaar heb ik ook meer dan eens chocolade, gebak, koekjes, etc gegeten. Maar dan met mate en niet een reep per dag, of een zak chips in een keer, snap je. Want je moet jezelf ook eens wat lekkers gunnen. Want ik zou het niet leuk leven vinden als ik NOOIT meer iets lekkers mag eten!
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:20
quote:schouderklopje schreef op 01 augustus 2009 @ 18:16:
Ikzie net dat de discussie al lang gaande is en inmiddels over psychiatrische stoornissen gaat. Dus mijn mening staat daar een beetje raar bij. Ik dacht nog in termen van beetje overgewicht e.d.Ik kon de gedachte achter je verhaal helemaal volgen hoor!
Ikzie net dat de discussie al lang gaande is en inmiddels over psychiatrische stoornissen gaat. Dus mijn mening staat daar een beetje raar bij. Ik dacht nog in termen van beetje overgewicht e.d.Ik kon de gedachte achter je verhaal helemaal volgen hoor!
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:21
Ik zeg ook niet dat je nooit meer iets lekkers zou kunnen of mogen eten, doe ik ook. Het gaat er om dat het een tijd nodig heeft voordat de knop om is om die verleidingen te kunnen weerstaan. Om niet weer in het oude patroon te vervallen en om niet weer te denken morgen weer een dag, morgen begin ik opnieuw. Het gaat om de motivatie en steun die je zeker in he begig nodig hebt.
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:21
quote:schouderklopje schreef op 01 augustus 2009 @ 18:09:
Ik heb pertinent geen obesitas. Maar ben wel een beetje te zwaar. Ik ben categorie stevige of vollere vrouw, maar nog altijd in verhouding en nergens kwabben ofzo.
Hoe dan ook, veel maakt het ook niet uit voor deze discussie en ik zal denk ik ook altijd vinden dat men gewicht voor 90% zelf bepaalt. Althans, of het erg uit de hand loopt of niet. Maar geloof wel in dingen als aanleg. Simpelweg om de simpele reden dat mijn man (type spijker) alles kan eten wat hij wil en dat ook zeker doet en daar geen gram van aankomt. Hij blijft gewoon een spijker. Als ik voor mijn gevoel de helft eet van zijn hoeveelheden, moet ik oppassen dat ik niet aankom. Laat staan als ik evenveel eet als hem. Dan groei ik gewoon dicht.
Dus ik moet daar gewoon rekening mee houden en minder eten en meer bewegen verhoudingsgewijs. Ik denk echt dat ik een tragere stofwisseling heb dan hem. Maar goed, ik vind het nog steeds mijn eigen schuld als ik uitdij. Dan moet ik gewoon snel wat aanpassen in mijn manier van leven (meer bewegen vooral) en dan kan ik het weer bijsturen.
Maar helemaal eerlijk vind ik het niet, want ik lust net zo graag lekkere dingen als hij en moet constant bedenken of dat wel kan. Maar wat is uitiendelijk wel eerljk haha? Hij zou juist weer graag meer spek hebben, dus...
In deze post kan ik mij behoorlijk vinden..
Ik heb zelf ook zeker geen echte obesitas, er zit tussen de 5 en 10 kilo teveel aan. Toen ik 13 was ben ik begonnen om heel veel snoep en chips etc. te eten, dit in combinatie met dat ik niet kan sporten ivm blessures zorgde ervoor dat ik snel veel aankwam.
Sinds enkele jaren zit ik op een vast gewicht, wat ik ook doe. Ik ben naar een diëtiste geweest die mij vertelde dat ze weinig kon doen want ik eet gezond, gevarieerd en niet te veel. Bovendien beweeg ik wel veel/vaak, ik kan alleen nog steeds niet echt sporten dus daardoor blijven die kilo's maar hangen.
Ik word op dit moment echter wel kwaad als mensen suggereren dat ik wel veel en vet zal eten. Dat is namelijk niet zo. Ik snap dat anderen dat misschien wel doen met mijn gewicht, maar als ik aangeef dat het niet zo is en mensen trekken een 'het zal wel' gezicht of zuchten als ik een koekje eet, dan kan ik dat niet zo goed hebben.
Ik heb pertinent geen obesitas. Maar ben wel een beetje te zwaar. Ik ben categorie stevige of vollere vrouw, maar nog altijd in verhouding en nergens kwabben ofzo.
Hoe dan ook, veel maakt het ook niet uit voor deze discussie en ik zal denk ik ook altijd vinden dat men gewicht voor 90% zelf bepaalt. Althans, of het erg uit de hand loopt of niet. Maar geloof wel in dingen als aanleg. Simpelweg om de simpele reden dat mijn man (type spijker) alles kan eten wat hij wil en dat ook zeker doet en daar geen gram van aankomt. Hij blijft gewoon een spijker. Als ik voor mijn gevoel de helft eet van zijn hoeveelheden, moet ik oppassen dat ik niet aankom. Laat staan als ik evenveel eet als hem. Dan groei ik gewoon dicht.
Dus ik moet daar gewoon rekening mee houden en minder eten en meer bewegen verhoudingsgewijs. Ik denk echt dat ik een tragere stofwisseling heb dan hem. Maar goed, ik vind het nog steeds mijn eigen schuld als ik uitdij. Dan moet ik gewoon snel wat aanpassen in mijn manier van leven (meer bewegen vooral) en dan kan ik het weer bijsturen.
Maar helemaal eerlijk vind ik het niet, want ik lust net zo graag lekkere dingen als hij en moet constant bedenken of dat wel kan. Maar wat is uitiendelijk wel eerljk haha? Hij zou juist weer graag meer spek hebben, dus...
In deze post kan ik mij behoorlijk vinden..
Ik heb zelf ook zeker geen echte obesitas, er zit tussen de 5 en 10 kilo teveel aan. Toen ik 13 was ben ik begonnen om heel veel snoep en chips etc. te eten, dit in combinatie met dat ik niet kan sporten ivm blessures zorgde ervoor dat ik snel veel aankwam.
Sinds enkele jaren zit ik op een vast gewicht, wat ik ook doe. Ik ben naar een diëtiste geweest die mij vertelde dat ze weinig kon doen want ik eet gezond, gevarieerd en niet te veel. Bovendien beweeg ik wel veel/vaak, ik kan alleen nog steeds niet echt sporten dus daardoor blijven die kilo's maar hangen.
Ik word op dit moment echter wel kwaad als mensen suggereren dat ik wel veel en vet zal eten. Dat is namelijk niet zo. Ik snap dat anderen dat misschien wel doen met mijn gewicht, maar als ik aangeef dat het niet zo is en mensen trekken een 'het zal wel' gezicht of zuchten als ik een koekje eet, dan kan ik dat niet zo goed hebben.
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:21
quote:Zamirah schreef op 01 augustus 2009 @ 14:02:
[...]
Misschien beweeg jij meer.
ik heb precies hetzelfde met een vriendin. zij eet zelfs meer. En zij heeft een kantoorbaan en sport niet. Ik werk in de zorg, en sport 3 keer per week.
En ja, ik ben te dik (maat 40) en weet dat dit komt door de lekkere chipjes e.d. die ik zo graag eet. Maar als een ander net zo eet als mij en maat 36 heeft denk ik toch wel dat de een een snellere spijsvertering heeft dan de ander.
[...]
Misschien beweeg jij meer.
ik heb precies hetzelfde met een vriendin. zij eet zelfs meer. En zij heeft een kantoorbaan en sport niet. Ik werk in de zorg, en sport 3 keer per week.
En ja, ik ben te dik (maat 40) en weet dat dit komt door de lekkere chipjes e.d. die ik zo graag eet. Maar als een ander net zo eet als mij en maat 36 heeft denk ik toch wel dat de een een snellere spijsvertering heeft dan de ander.
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:23
quote:schouderklopje schreef op 01 augustus 2009 @ 18:09:
Als ik voor mijn gevoel de helft eet van zijn hoeveelheden, moet ik oppassen dat ik niet aankom. Laat staan als ik evenveel eet als hem. Dan groei ik gewoon dicht.
Maar helemaal eerlijk vind ik het niet, want ik lust net zo graag lekkere dingen als hij en moet constant bedenken of dat wel kan. Maar wat is uitiendelijk wel eerljk haha? Hij zou juist weer graag meer spek hebben, dus...
Hier ben ik het helemaal mee eens.
Daarom is het ook beter om niet te vergelijken met wat een ander eet. De één eet heel weinig en blijft op gewicht. De ander eet veel en blijft op gewicht.
En nee, dat is niet eerlijk. Helaas.
Als ik voor mijn gevoel de helft eet van zijn hoeveelheden, moet ik oppassen dat ik niet aankom. Laat staan als ik evenveel eet als hem. Dan groei ik gewoon dicht.
Maar helemaal eerlijk vind ik het niet, want ik lust net zo graag lekkere dingen als hij en moet constant bedenken of dat wel kan. Maar wat is uitiendelijk wel eerljk haha? Hij zou juist weer graag meer spek hebben, dus...
Hier ben ik het helemaal mee eens.
Daarom is het ook beter om niet te vergelijken met wat een ander eet. De één eet heel weinig en blijft op gewicht. De ander eet veel en blijft op gewicht.
En nee, dat is niet eerlijk. Helaas.
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:24
Shi, BPS is een persoonlijkheidsstoornis. Oa verslavingsgedrag vallen onder die stoornis. Van de kronkel in je hersenen kun je jezelf niet genezen (niemand trouwens), hoe je bepaalde uitingen van een persoonlijkheidsstoornis vermindert/stopt, daar ben jij zelf bij. Een eetstoornis is niet te vergelijken met een persoonlijkheidsstoornis, net als een stemmingstoornis (depressie ofzo) niet te vergelijken is met een persoonliijkheidsstoornis.
Ik heb een aangeboren neiging mijzelf af te straffen dmv pijn en niet goed met emoties om kunnen gaan, maar hoe ik daarmee omga, daar ben ik de verantwoordelijke voor. En dat is weer wel vergelijkbaar met een eetstoornis. In je kop blijf je een verslaafde, maar de uiting ervan valt wel te bepalen door jijzelf. En ik ben daar nu eigenlijk blij om dat ik dat zo zie, want ik vertrouw anderen mijn leven gewoon niet toe
Ik heb een aangeboren neiging mijzelf af te straffen dmv pijn en niet goed met emoties om kunnen gaan, maar hoe ik daarmee omga, daar ben ik de verantwoordelijke voor. En dat is weer wel vergelijkbaar met een eetstoornis. In je kop blijf je een verslaafde, maar de uiting ervan valt wel te bepalen door jijzelf. En ik ben daar nu eigenlijk blij om dat ik dat zo zie, want ik vertrouw anderen mijn leven gewoon niet toe
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:29
Sterker nog, ik denk dat een eetstoornis/eetverslaving de ergste verslaving is. Zoals al eerder gezegd is kun je niet zonder eten. Zonder gokken/alcohol/sigaretten/drugs/gamen e.d. kan een mens wel. Daarom is een eetverslaving ook zo vreselijk moeilijk. Omdat je er de hele dag mee wordt geconfronteerd.
Ik vind het jammer dat ik het niet duidelijker kan maken. Maar goed, het zij zo.
Ik vind het jammer dat ik het niet duidelijker kan maken. Maar goed, het zij zo.
anoniem_17202 wijzigde dit bericht op 01-08-2009 18:30
Reden: erste = erGste.
Reden: erste = erGste.
% gewijzigd
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:31
Ja Shining, maar er is dan vaak geen BPS of andere persoonlijkheidsstoornis. Een persoon met BPS die eetverslaafd is is andere koek dan een eetverslaafde an sich. De eerste is veel moeilijker te behandelen en heeft een overkoepelend probleem: de persoonlijkheidsstoornis waar hij/zij nooit vanaf geraakt. Een persoonlijkheidsstoornis is niet te vergelijken met een eetstoornis. En ook niet met depressie.
Ik vind ook -net als Rollergirl- dat je een actieve rol hebt in een verslaving. Welke verslaving dan ook, dus ik val daar ook onder hoor, ik ga mijzelf niet een vrijbrief ergens voor geven. En een ander ook niet trouwens. Ik heb wel begrip, maar er zijn ook verslavingen die schadelijk zijn voor de ander. Kan hij/zij er dan ook niets aan doen nu eenmaal vreemd te moeten gaan want seksverslaafd, of te jatten want kleptomaan, te moorden...? Je kunt er zelf wat aan doen imho. En ja ook naar een kliniek gaan vind ik zelf iets doen. Een ander lost het nooit voor je op, die kan hoogstens een katalysator zijn. Waarmee ik niet wil zeggen dat alle verslaafden maar dom zijn want dat heeft er geen fuck mee te maken. Ik wil enkel zeggen dat je er zelf wel bij bent.
Ik vind ook -net als Rollergirl- dat je een actieve rol hebt in een verslaving. Welke verslaving dan ook, dus ik val daar ook onder hoor, ik ga mijzelf niet een vrijbrief ergens voor geven. En een ander ook niet trouwens. Ik heb wel begrip, maar er zijn ook verslavingen die schadelijk zijn voor de ander. Kan hij/zij er dan ook niets aan doen nu eenmaal vreemd te moeten gaan want seksverslaafd, of te jatten want kleptomaan, te moorden...? Je kunt er zelf wat aan doen imho. En ja ook naar een kliniek gaan vind ik zelf iets doen. Een ander lost het nooit voor je op, die kan hoogstens een katalysator zijn. Waarmee ik niet wil zeggen dat alle verslaafden maar dom zijn want dat heeft er geen fuck mee te maken. Ik wil enkel zeggen dat je er zelf wel bij bent.
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:33
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:33
quote:shining schreef op 01 augustus 2009 @ 18:29:
Sterker nog, ik denk dat een eetstoornis/eetverslaving de ergste verslaving is. Zoals al eerder gezegd is kun je niet zonder eten. Zonder gokken/alcohol/sigaretten/drugs/gamen e.d. kan een mens wel. Daarom is een eetverslaving ook zo vreselijk moeilijk. Omdat je er de hele dag mee wordt geconfronteerd.
Ik vind het jammer dat ik het niet duidelijker kan maken. Maar goed, het zij zo.Klopt helemaal, want als je een glas wijn drinkt als alcoholist, wil je er nog een.. als je 1 sigaret neemt als verslaafde wil je er nog tientallen.. en voor een eetverslaafde, als je een boterham hebt gehad, word die verslaving weer geprikkeld en wil je er nog tientallen of juist vettig/zoetig eten.. en juist omdat je iedere dag een paar keer moet eten word je verslavind als het ware steeds weer geactiveerd..
Sterker nog, ik denk dat een eetstoornis/eetverslaving de ergste verslaving is. Zoals al eerder gezegd is kun je niet zonder eten. Zonder gokken/alcohol/sigaretten/drugs/gamen e.d. kan een mens wel. Daarom is een eetverslaving ook zo vreselijk moeilijk. Omdat je er de hele dag mee wordt geconfronteerd.
Ik vind het jammer dat ik het niet duidelijker kan maken. Maar goed, het zij zo.Klopt helemaal, want als je een glas wijn drinkt als alcoholist, wil je er nog een.. als je 1 sigaret neemt als verslaafde wil je er nog tientallen.. en voor een eetverslaafde, als je een boterham hebt gehad, word die verslaving weer geprikkeld en wil je er nog tientallen of juist vettig/zoetig eten.. en juist omdat je iedere dag een paar keer moet eten word je verslavind als het ware steeds weer geactiveerd..
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:35
quote:Digitalis schreef op 01 augustus 2009 @ 18:31:
Ik vind ook -net als Rollergirl- dat je een actieve rol hebt in een verslaving. Ik ben het in zoverre met je eens, dat je in de aanpak een actieve rol hebt. Maar in de oorzaak niet.In het ontwikkelen van een eetstoornis niet.
Het is gewoon niet zo dat je een eetstoornis kunt voorkomen. Dat je zegt: 'Mij gebeurt dat niet'.
Als je verslaafd bent, hoef je je er niet bij neer te leggen. Daar kun je aan werken, daar ben ik het helemaal mee eens.
Ik vind ook -net als Rollergirl- dat je een actieve rol hebt in een verslaving. Ik ben het in zoverre met je eens, dat je in de aanpak een actieve rol hebt. Maar in de oorzaak niet.In het ontwikkelen van een eetstoornis niet.
Het is gewoon niet zo dat je een eetstoornis kunt voorkomen. Dat je zegt: 'Mij gebeurt dat niet'.
Als je verslaafd bent, hoef je je er niet bij neer te leggen. Daar kun je aan werken, daar ben ik het helemaal mee eens.
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:37
quote:Funkeken schreef op 01 augustus 2009 @ 13:26:
Ik ken persoonlijk geen 1...en dan bedoel ik ook écht geen 1 persoon met overgewicht die niet te veel en/of ongezond eet.
En ik ken een paar magere scharminkels die vreten als bootwerkers (en dan vooral vette hap zoals koeken, chips, saucijzenbroodjes, friet speciaal + snacks) en daarbij niet sporten, maar dus toch spillepootjes hebben en geen gram aankomen.
Kortom: wrijf het er hier maar lekker in dat jij tot die mazzelpikken behoort die mager blijven zonder daar veel voor te moeten doen.
Ik ken persoonlijk geen 1...en dan bedoel ik ook écht geen 1 persoon met overgewicht die niet te veel en/of ongezond eet.
En ik ken een paar magere scharminkels die vreten als bootwerkers (en dan vooral vette hap zoals koeken, chips, saucijzenbroodjes, friet speciaal + snacks) en daarbij niet sporten, maar dus toch spillepootjes hebben en geen gram aankomen.
Kortom: wrijf het er hier maar lekker in dat jij tot die mazzelpikken behoort die mager blijven zonder daar veel voor te moeten doen.
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:38
quote:Digitalis schreef op 01 augustus 2009 @ 18:33:
Ow en Shi, ik merk dat er ergens pijn zit bij je en da's meer dan logisch, sterkte.
Haha, Ja. Maar ook irritatie. Omdat er vaak gezegd wordt en gedacht dat ''Iemand die te zwaar is heeft dat aan zichzelf te danken heeft''.En daar ben ik het niet mee eens.
Niet altijd. Het is in bepaalde gevallen net zo'n verslaving als alcoholisme.
Ow en Shi, ik merk dat er ergens pijn zit bij je en da's meer dan logisch, sterkte.
Haha, Ja. Maar ook irritatie. Omdat er vaak gezegd wordt en gedacht dat ''Iemand die te zwaar is heeft dat aan zichzelf te danken heeft''.En daar ben ik het niet mee eens.
Niet altijd. Het is in bepaalde gevallen net zo'n verslaving als alcoholisme.
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:39
quote:lichtpuntjes schreef op 01 augustus 2009 @ 18:33:
[...]
Klopt helemaal, want als je een glas wijn drinkt als alcoholist, wil je er nog een.. als je 1 sigaret neemt als verslaafde wil je er nog tientallen.. en voor een eetverslaafde, als je een boterham hebt gehad, word die verslaving weer geprikkeld en wil je er nog tientallen of juist vettig/zoetig eten.. en juist omdat je iedere dag een paar keer moet eten word je verslavind als het ware steeds weer geactiveerd..Precies. Ik ben het ook helemaal met jou eens.
[...]
Klopt helemaal, want als je een glas wijn drinkt als alcoholist, wil je er nog een.. als je 1 sigaret neemt als verslaafde wil je er nog tientallen.. en voor een eetverslaafde, als je een boterham hebt gehad, word die verslaving weer geprikkeld en wil je er nog tientallen of juist vettig/zoetig eten.. en juist omdat je iedere dag een paar keer moet eten word je verslavind als het ware steeds weer geactiveerd..Precies. Ik ben het ook helemaal met jou eens.
