Lijf & Lijn alle pijlers

overgewicht, eigen schuld?

17-12-2015 09:11 513 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik moet hier toch iets even van mij afschrijven en vraag daarbij ook eens jullie inkijk hierover...



Ikzelf heb een bmi van 23, dus geen overgewicht maar heb er wel heel veel aanleg voor. ik dieet 24/7 en combineer er de nodige sportactviteiten bij. Mijn dieet bestaat meestal uit zo'n 1500 cal/dag. (aan de lage kant, ik weet het, maar als ik erover ga zie ik het ongetwijfeld op de weegschaal).



Mijn ganse familie heeft last van overgewicht, dus het zit zeker in de familie. Mijn broer bijvoorbeeld heeft een bmi van 32. Maar tegelijkertijd is het een goede sportman, hij is 28 jaar oud en sport al zijn ganse leven. Hij heeft een goede conditie, ondanks dit overgewicht. Ook heeft hij al een heel leven moeite met zijn gewicht.



Mijn man bijvoorbeeld, sport nooit, heeft een zittend beroep en consumeert dagelijks ongeveer 3500 cal. Hij let dus langs geen kanten op zijn voeding. Jullie raden het al, hij heeft dan ook geen kilogram overgewicht.

Goed voor hem, maar zo zien jullie maar dat het niet voor iedereen gelijk is.



Nu tot de kern van mijn verhaal

Gisteren ging ik met enkele collega's op restaurant waar deze discussie oplaaide. Volgens sommigen zoeken die mensen het zelf, want "ieder pondje gaat door het mondje". Anderen vonden het dan makkelijk praten als je er zelf geen aanleg voor hebt.



Vooral toen onze wat forsere collega's reeds naar huis waren, vonden sommigen het nodig om hun ongezouten mening te geven. Het kwam er dus op neer dat veel mensen heel weinig respect hebben voor de (and i quote) dikkertjes...

Zij weten natuurlijk niet dat ik iedere dag vecht tegen de kilo's dus dit kwam voor mij heel hard aan en ben ontgoocheld in sommige van mijn collega's.



Dus vraag ik mij nu oprecht af. Hebben mensen met overgewicht gewoon weinig karakter en zijn ze zwak? Of hebben ze de genen niet aan hun kant?
quote:missmisery schreef op 17 december 2015 @ 09:38:

Tja en sommigen vallen door een beetje stress al kilo's af en worden dan een gratenpakhuis oid genoemd. Ook niet erg leuk. Ik ben wel van mening dat elk pondje door het mondje komt, het zit nu niet echt in de lucht ofzo. Het hangt vooral af hoe jij met je lichaam omgaat, want dat is verschillend per persoon.



Hoe je lichaam omgaat met eten. Dat verschilt nogal per lichaam en is moeilijk te achterhalen.

Het is een combinatie die het erg moeilijk maakt en daarom zou die uitdrukking gewoon niet gebruikt moeten worden.
Vet is gezond. En gek genoeg, van vet word je niet dik. Wel van koolhydraten.
Alle reacties Link kopieren
quote:Marana_ schreef op 17 december 2015 @ 09:29:

[...]



Dit.



Het lijkt wellicht of sommigen makkelijker slank blijven dan anderen, maar als je echt precies bijhoudt wat je eet en wat je beweegt, dan zul je zien dat slanke mensen gemiddeld genomen toch echt minder eten dan dikkere mensen, en/of meer bewegen (soms gewoon al beweeglijker zijn, in hun gewone doen en laten). Let maar eens op bij feestjes, wat iemand wel of niet snaait bijv.

Ik geloof overigens echt niet dat je man per dag 2000 kcal meer eet dan jij TO. Ken je het tv-programma Secret Eaters? Mensen zijn nogal geneigd te onderschatten hoeveel ze eten (en wellicht te overschatten wat een ander allemaal eet).



Dan moeten we de vraag stellen, waarom eten deze mensen meer?

Ze weten dat het slecht is, en toch eten ze meer?





ja daarbij eet mijn man wel degelijk dergelijke hoeveelheid meer dan ik... Ik ga s'avonds sporten met mijn vriendinnen. Hij laat zijn vrienden komen voor een drankavond met de nodige ongezonde voeding.

Ik eet nooit tussen de 3 hoofdmaaltijden en neem nooit extra bij... Hij daarentegen heeft op z'n werk een volledige snoeplade die constant moet aanvullen.



Ik ben al mijn ganse leven bezig met calorien tellen. Daarom weet ik wel degelijk wat ik eet. Anders zou ik bijkomen, wat ik nu niet doe. Maar ik weet ook dat ik deze levensstijl niet mijn hele leven kan volhouden.
Ik geloof dat fors overgewicht het uiterlijke symptoom is van een ziekte. En dan niet van een lichamelijke ziekte maar van een geestelijke ziekte.



Ik dieet al af en aan sinds mijn 12de en zie bij mijzelf maar ook bij de vele clubjes die ik bezocht heb dat obesitas een uiting is van geestelijke onvrede of depressie. De gelukmakende stofjes die aangemaakt worden tijdens het eten van vet & suikerrijk voedsel hebben deze mensen nodig om zich fijn te voelen.



Deze gelukmakende stofjes worden ook aangemaakt tijdens intensief sporten alleen duurt het heel lang voordat het niveau van vet & suikerrijk voedsel geëvenaard wordt.



"Elk pondje gaat door het mondje" alleen is elk pondje de reden om zich ongelukkiger te voelen waardoor er meer door het mondje gaat.. Die cirkel kan alleen doorbroken worden door langdurig een vervanging te vinden voor het opvullen van de geestelijke onvrede.
Het heeft ook wel met aanleg te maken volgens mij. Ik heb geen overgewicht maar ik moet wel regelmatig streng zijn voor mezelf. Ik heb vroeger wel overgewicht gehad, niet ernstig maar ik woog wel wat te veel. Ik moet daar gewoon mijn hele leven lang op blijven letten. Ik ken ook een vrouw die heel graag aan wilt komen maar dat lukt niet. Ze eet elke dag taat, doet slagroom op haar koffie, drinkt bier enz maar komt geen grammetje aan. Ze is wel gezond.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben te zwaar, en ja, die kilo's komen natuurlijk ergens vandaan. Niemand komt écht aan van lucht en water, dus heb ik ze toch gewoon zelf naar binnen gewerkt. In die zin: ja, elk pondje komt door het mondje. Maar de manier waarop je lichaam omgaat met wat er door je mond komt heb je niet onder controle.



Ik ken inderdaad een aantal heel slanke mensen die kunnen eten wat ze willen, dat ook doen, en gewoon niet aankomen. Drie keer per week friet met kroketten, verder ook normale porties, dagelijks snoep, taart, maakt allemaal niet uit. Als ik precies hetzelfde eet, zou ik nog heel veel zwaarder worden. Ik let goed op wat ik eet, sport inmiddels weer gewoon, maar afvallen gebeurt gewoon nauwelijks. Als ik dat echt wil, moet ik een behoorlijk streng dieet gaan volgen. En dan heb ik het niet over gewoon gezond eten, maar echt nul chips/koekjes/etc, ook niet 1 keer per week of maand oid. En hele kleine porties normaal eten. Waarbij ik dan weer voortdurend honger heb. Dat is een keuze, maar dat is het me niet waard. Gewoon gezond eten prima, mijn leven lang streng dieet zie ik niet zitten. Daar baal ik soms van, maar het is wel een keuze die ik zelf gemaakt heb. Maar heb ik dan minder zelfdiscipline dan iemand die betere genen heeft?

Overigens wel eens met dat slanke mensen toch flink overgewicht kunnen hebben. Niet op de weegschaal, maar te veel heel ongezond eten levert ook bij hen vet op verkeerde plaatsen op, met alle risico's van dien. Als je het zo bekijkt moet ik misschien maar blij zijn dat mijn lichaam het van buiten zo laat zien. Daardoor zorg ik wel dat ik gezond blijf eten, terwijl die motivatie anders veel lastoger zou zijn.
Alle reacties Link kopieren
Het is zeker ook aanleg. De een kan 6 boterhammen wegstouwen en de ander niet.

Het is wel zo dat ieder mens anders is en niet iedereen komt van hetzelfde aan.

Als ik het voorgeschreven dieet zou eten van 2 boterhamen in de ochtend, 2 in de middag etc dan kom ik echt aan. Kan dan maar zo'n 1200 calorieën aan. Ik moet me houden aan vlees en groente etc. Dan kan ik ook best wat hebben kwa calorieën En ja ik heb het eens uitgerekend. Hoe minder koolhydraten hoe meer calorieën mijn lijf kan verbranden. Denk dus zomaar dat er in jouw manier van eten iets zit waar jij niet goed tegen kan. Is een heel gedoe om uit te zoeken maar je hebt er uiteindelijk wel profijt van. Want je hele leven opletten? Das niet leuk.
quote:Fog schreef op 17 december 2015 @ 09:43:

Ik geloof dat fors overgewicht het uiterlijke symptoom is van een ziekte. En dan niet van een lichamelijke ziekte maar van een geestelijke ziekte.



Ik dieet al af en aan sinds mijn 12de en zie bij mijzelf maar ook bij de vele clubjes die ik bezocht heb dat obesitas een uiting is van geestelijke onvrede of depressie. De gelukmakende stofjes die aangemaakt worden tijdens het eten van vet & suikerrijk voedsel hebben deze mensen nodig om zich fijn te voelen.



Deze gelukmakende stofjes worden ook aangemaakt tijdens intensief sporten alleen duurt het heel lang voordat het niveau van vet & suikerrijk voedsel geëvenaard wordt.



"Elk pondje gaat door het mondje" alleen is elk pondje de reden om zich ongelukkiger te voelen waardoor er meer door het mondje gaat.. Die cirkel kan alleen doorbroken worden door langdurig een vervanging te vinden voor het opvullen van de geestelijke onvrede.Misschien geld dit voor jou maar zeggen dat alle mensen met overgewicht geestelijk ziek zijn is onzin.
quote:JollyJ schreef op 17 december 2015 @ 09:42:

Vet is gezond. En gek genoeg, van vet word je niet dik. Wel van koolhydraten.Sst dat mag je niet zeggen hoor!
Alle reacties Link kopieren
Als je te dik bent dan is je zwakte zo zichtbaar. Het is in your face: Die kan zich niet beheersen en die heeft geen controle en is een gulzige bolle vetzak. Eeen roker is alleen zichtbaar zwak asltie een peuk opsteekt en kan voor dat uurtje dat je niet rookt doorgaan voor normaal, beheerst persoon. Iemand die teveel drinkt kan buiten zichtbare dronkenschap ook lang verhullen dat het mis is, en er zijn veel succesvolle druggebruikers rondom ons waar we geen idee van hebben dat het gebruikers zijn,. Dikkerds zijn altijd herkenbaar als probleemgeval. Het is voor anderen daarom makkelijk om met een vinger te wijzen, je probleem valt moeilijk te ontkennen. Daarbij komt dat uiterlijk een steeds belangrijker issue wordt in deze tijd. De dikkerd is het meest beklagenswaardige wezen van de mislukkelingen, niet in staat om zijn of haar probleem voor ook maar 1 moment te verdoezelen of te vergeten...
quote:Jc2 schreef op 17 december 2015 @ 09:42:

[...]





Dan moeten we de vraag stellen, waarom eten deze mensen meer?

Ze weten dat het slecht is, en toch eten ze meer?

Ik weet heel veel van gezond en ongezond eten, en toch eet ik ongezond, snoep ik teveel, maak ik niet de beste keuzes. En dus ben ik het afgelopen jaar 5 kilo aangekomen.

Waarom ik het doe? Tja, comfortfood, als ik niet lekker in mijn vel zit pak ik zoetigheid. Mezelf wijsmaken dat iets zoets zo lekker is na het eten en dan ipv een boterham een snoepje pakken, en dan blijft het niet bij 1 snoepje. Gemakzucht, even snel wat halen ipv koken terwijl ik weet dat ik binnen 20 minuten een gezondere maaltijd zelf kan maken. Dat soort flauwe redenen.

Na 1 januari ga ik weer gezond leven, en me hopelijk dus ook fitter voelen.





quote:ja daarbij eet mijn man wel degelijk dergelijke hoeveelheid meer dan ik... Ik ga s'avonds sporten met mijn vriendinnen. Hij laat zijn vrienden komen voor een drankavond met de nodige ongezonde voeding.

Ik eet nooit tussen de 3 hoofdmaaltijden en neem nooit extra bij... Hij daarentegen heeft op z'n werk een volledige snoeplade die constant moet aanvullen.



Ik ben al mijn ganse leven bezig met calorien tellen. Daarom weet ik wel degelijk wat ik eet. Anders zou ik bijkomen, wat ik nu niet doe. Maar ik weet ook dat ik deze levensstijl niet mijn hele leven kan volhouden.Lastig, en herkenbaar. Vandaar mijn slechtere periodes, zoals dit jaar. Ik stel mezelf wel een bovengrens, en geef mezelf een schop onder mijn kont als ik daar overheen ga, dan moet het echt weer anders. Ik schommel niet meer dan max 8 kilo.
Het ligt er misschien ook aan hoe je reageert als je bijvoorbeeld zenuwachtig voor iets bent of ergens tegenop ziet.

De één gaat het gespannen gevoel wegeten, bij de ander gaat de boel juist op slot.
Wat een vreselijke collega's, eerst gezellig zitten tafelen met elkaar, en daarna ongegeneerd afzeiken.
Ja, ik vind het moeilijk. Ik zeg altijd, vet komt niet aangewaaid, je lichaam creëert geen vet. Dat zal je toch echt zelf moeten aan voeren.



Je kan 1500 calorieën eten, maar het gaat er om waar je die vandaan haalt. Als daar in al 3 sultana suikerbommen zitten, schiet je al lekker op. Niet qua calorieën, wel qua suiker en vet.

Maar dat het bij de ene hardnekkiger blijft zitten als bij de ander, dat geloof ik zeker!



Ik vecht zelf mij hele leven al het omgekeerde gevecht tegen ondergewicht, en tegen de bijhorende nare opmerkingen. 'Die heeft zeker anorexia' of 'weet je wel dat mannen niet houden van twijgjes/skeletten/botjes' of

of de hysterische klassieker: 'oh HEERLIJK lijkt me dat, alles eten en niets aankomen'





Er is niets heerlijks aan om tegen wil en dank nog maar een liter volle kwark naar binnen te werken, terwijl je weet dat het nauwelijks zin heeft, maar als je het niet doet krijg je de week er na te horen dat je BMI weer onder de 18 is uitgevallen



Wat ik probeer te zeggen; bij mij blijft er dus bijna niets "plakken". Ik geloof dus absoluut dat het andersom ook zo kan.



De schuld vraag is onzin overigens. Niemand heeft voor de gein ernstig onder of overgewicht.
quote:glitter@spice66 schreef op 17 december 2015 @ 09:49:

Als je te dik bent dan is je zwakte zo zichtbaar. Het is in your face: Die kan zich niet beheersen en die heeft geen controle en is een gulzige bolle vetzak. Eeen roker is alleen zichtbaar zwak asltie een peuk opsteekt en kan voor dat uurtje dat je niet rookt doorgaan voor normaal, beheerst persoon. Iemand die teveel drinkt kan buiten zichtbare dronkenschap ook lang verhullen dat het mis is, en er zijn veel succesvolle druggebruikers rondom ons waar we geen idee van hebben dat het gebruikers zijn,. Dikkerds zijn altijd herkenbaar als probleemgeval. Het is voor anderen daarom makkelijk om met een vinger te wijzen, je probleem valt moeilijk te ontkennen. Daarbij komt dat uiterlijk een steeds belangrijker issue wordt in deze tijd. De dikkerd is het meest beklagenswaardige wezen van de mislukkelingen, niet in staat om zijn of haar probleem voor ook maar 1 moment te verdoezelen of te vergeten...+1
Alle reacties Link kopieren
quote:glitter@spice66 schreef op 17 december 2015 @ 09:49:

Als je te dik bent dan is je zwakte zo zichtbaar. Het is in your face: Die kan zich niet beheersen en die heeft geen controle en is een gulzige bolle vetzak.is dit echt uw mening of wil je gewoon reactie uitlokken?
Alle reacties Link kopieren
quote:Poltergeist2016 schreef op 17 december 2015 @ 09:52:

Wat een vreselijke collega's, eerst gezellig zitten tafelen met elkaar, en daarna ongegeneerd afzeiken.inderdaad, ik was geschokt...
Ik merk dat mensen die worstelen met overgewicht vaak totaal niet weten wat ze eten maar wel beweren X aantal calorieën te eten. Maar als je vraagt hoeveel ml olie ze gebruiken bij het koken of hoeveel gram van het een of ander hebben ze totaal geen idee.



Er zijn ook mensen die misschien niet sporten maar heel de dag bewegen. Ze lijken te zitten maar terwijl ze zitten friemelen ze aan dit of wiebelen of tikken met hun voet, etc etc. Ik denk dat er zeker een genetische basis is, maar dat zal alleen tot uiting komen door de juiste omstandigheden.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat Fog wel degelijk gelijk heeft, bij forse obesitas is er wel degelijk een geestelijk probleem. Geestes ziek klinkt wat ernstig, maar het komt natuurlijk wel ergens vandaaan. Niemand heeft zoveel eetlust. Als ik naar mezelf kijk is het zeker geen honger dat mij tot eten aanzet. Bijna altijd onrust, onvrede, en heel vaak kwaadheid waar ik moeilijk mee om kan gaan. Het lukt me niet om die gevoelens goed te verwerken. Vooral de vage onrust waarbij ik niet precies weet wat er aan de hand is, is een trigger om te bunkeren. Vroeger stak ik peuk op, nu eet ik. Het is instant verdoving, dempen, letterlijk iets terug naar beneden duwen door middel van eten,
quote:glitter@spice66 schreef op 17 december 2015 @ 09:49:

Eeen roker is alleen zichtbaar zwak asltie een peuk opsteekt en als hij/zij op minder dan 2 meter afstand van je staat, in dezelfde kleine ruimte is als jij, als je zijn handen of gebit ziet, etc. etc.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dragisa schreef op 17 december 2015 @ 09:52:

Ja, ik vind het moeilijk. Ik zeg altijd, vet komt niet aangewaaid, je lichaam creëert geen vet. Dat zal je toch echt zelf moeten aan voeren.



Je kan 1500 calorieën eten, maar het gaat er om waar je die vandaan haalt. Als daar in al 3 sultana suikerbommen zitten, schiet je al lekker op. Niet qua calorieën, wel qua suiker en vet.

Maar dat het bij de ene hardnekkiger blijft zitten als bij de ander, dat geloof ik zeker!



Ik vecht zelf mij hele leven al het omgekeerde gevecht tegen ondergewicht, en tegen de bijhorende nare opmerkingen. 'Die heeft zeker anorexia' of 'weet je wel dat mannen niet houden van twijgjes/skeletten/botjes' of

of de hysterische klassieker: 'oh HEERLIJK lijkt me dat, alles eten en niets aankomen'





Er is niets heerlijks aan om tegen wil en dank nog maar een liter volle kwark naar binnen te werken, terwijl je weet dat het nauwelijks zin heeft, maar als je het niet doet krijg je de week er na te horen dat je BMI weer onder de 18 is uitgevallen



Wat ik probeer te zeggen; bij mij blijft er dus bijna niets "plakken". Ik geloof dus absoluut dat het andersom ook zo kan.



De schuld vraag is onzin overigens. Niemand heeft voor de gein ernstig onder of overgewicht.



Tja uw verhaal is eigenlijk het bewijs dat het voor een groot stuk de genen zijn.

Dat geloof ik ook.

Uiteraard gaat ieder pondje door het mondje, maar het leven moet nog altijd leuk zijn. En daar speelt voeding een grote rol in.



Ik lees hier verhalen van mensen die zich eventjes laten gaan en 5 kilo aankomen. Dan eventje terug normaal leven en de weegschaal binnen de paar weken weer normaal doet... En dan de opmerking, als ik het kan, waarom kan een ander het dan niet?



Maar wat als de weegschaal niet omlaag gaat? Maar ondanks de inspanning omhoog gaat? En wat als die 5 kilo er 10 zijn en 15 worden... Makkelijk praten voor die personen als ze er zelf geen last van hebben.
quote:Goede-Fee schreef op 17 december 2015 @ 09:47:

[...]





Misschien geld dit voor jou maar zeggen dat alle mensen met overgewicht geestelijk ziek zijn is onzin.



Dat zeg ik niet



Ik schrijf 'Ik geloof' en gaf aan dat het voorkomt uit de kennis over mijzelf (n=1) en de ervaring die ik heb met alle afval-clubjes die ik bezocht heb (n=+/-150). Ik stel nergens dat alle dikke mensen geestelijk ziek zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:Jc2 schreef op 17 december 2015 @ 09:54:

[...]





is dit echt uw mening of wil je gewoon reactie uitlokken?Ik ben zelf dik hoor! Het is meer een analyse van waarom dikkerds zo een target zijn voor anderen die hen bekritiseren.
Alle reacties Link kopieren
quote:glitter@spice66 schreef op 17 december 2015 @ 10:00:

[...]



Ik ben zelf dik hoor! Het is meer een analyse van waarom dikkerds zo een target zijn voor anderen die hen bekritiseren.Ahn ok, zo had ik het niet begrepen mijn excuses
Alle reacties Link kopieren
Gewicht is deels een keuze, als ik lees hoe jij bezig bent met je gewicht dan denk ik: dat wil ik niet.

Ik zou slanker kunnen zijn, maar weet ook dat ik dan de rest van mijn leven drie keer moet nadenken voordat ik iets lekkers eet. Daar kies ik niet voor. Ik hou van brood en van kaas en pure chocolade, dingen die ik toch (deels) uit zou moeten bannen om gewicht te verliezen. Los daarvan vind ik dat het bij me past om iets meer spek te hebben, dat is bij mij over mijn hele lichaam verdeeld. Ik heb trouwens een BMI van 26.

Misschien denk ik er ook wel zo over omdat er zoveel druk gelegd wordt op vrouwen. Ik heb hier erg veel moeite mee en zet me hier tegen af. Ik vind mezelf oprecht mooi en mijn man ook. Dat zou niet anders worden als ik ineens maatje 36 droeg.. Ik wil dus liever een fijn en gezellig leven, zonder dieet gedoe. Natuurlijk zijn er grenzen, ik schrans absoluut niet en snoep eigenlijk ook weinig. Ik wil graag gezond zijn, maar dat is niet hetzelfde als slank..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven