Lijf & Lijn
alle pijlers
Rotterdam Marathon 14 april 2013
maandag 22 oktober 2012 om 16:36
Hallo dames,
Ik ben aan het trainen voor de rotterdam marathonop 14 april. Het is de eerste marathon die ik zal gaan lopen, het is al een paar jaar een echte droom van me maar ik heb nooit de moed echt kunnen verzamelen om het te doen. Nu heb ik van het weekend de film De Marathon (hoe toevallig
) gezien en dit gaf echt de doorslag. Ik had zoiets van ''als ik het nu niet doe, doe ik het nooit meer''
In mijn naaste omgeving ken ik niemand die hier ook mee bezig is. Ik vroeg me dus af of er hier wat meiden zijn die dit wel doen, om zo onze evaringen,trainingen e.d te delen
Ik ben aan het trainen voor de rotterdam marathonop 14 april. Het is de eerste marathon die ik zal gaan lopen, het is al een paar jaar een echte droom van me maar ik heb nooit de moed echt kunnen verzamelen om het te doen. Nu heb ik van het weekend de film De Marathon (hoe toevallig
) gezien en dit gaf echt de doorslag. Ik had zoiets van ''als ik het nu niet doe, doe ik het nooit meer''In mijn naaste omgeving ken ik niemand die hier ook mee bezig is. Ik vroeg me dus af of er hier wat meiden zijn die dit wel doen, om zo onze evaringen,trainingen e.d te delen
zaterdag 1 december 2012 om 14:41
zaterdag 1 december 2012 om 20:01
Baukje, als ik jou tegen zou komen tijdens het rennen zou ik denk ik geeneens durven groeten, haha! Veels te imponerend zo'n prof 
! Dan wil ik het liefst even van de aardbodem verdwijnen met mijn 5-10km loopjes waar ik al zo'n moeite mee heb (op langzaam tempo!)..En toch heb ik er plezier in!
Voel me wel een beetje aangesproken nu over dat groeten Ik ben altijd heel verlegen tijdens het lopen, en voel me zo'n kluns in vergelijking met de sportievelingen..Ik kijk altijd even voorzichtig, maar groet eigenlijk alleen als ik een vriendelijk glimlach zie! Maar ik had niet in de gaten dat dit onbeschoft was..Ga ik verandering in aanbrengen
! Dan wil ik het liefst even van de aardbodem verdwijnen met mijn 5-10km loopjes waar ik al zo'n moeite mee heb (op langzaam tempo!)..En toch heb ik er plezier in! Voel me wel een beetje aangesproken nu over dat groeten Ik ben altijd heel verlegen tijdens het lopen, en voel me zo'n kluns in vergelijking met de sportievelingen..Ik kijk altijd even voorzichtig, maar groet eigenlijk alleen als ik een vriendelijk glimlach zie! Maar ik had niet in de gaten dat dit onbeschoft was..Ga ik verandering in aanbrengen
zondag 2 december 2012 om 12:54
quote:anoniem_167 schreef op 01 december 2012 @ 20:01:
Baukje, als ik jou tegen zou komen tijdens het rennen zou ik denk ik geeneens durven groeten, haha! Veels te imponerend zo'n prof! Dan wil ik het liefst even van de aardbodem verdwijnen met mijn 5-10km loopjes waar ik al zo'n moeite mee heb (op langzaam tempo!)..En toch heb ik er plezier in!
Voel me wel een beetje aangesproken nu over dat groeten Ik ben altijd heel verlegen tijdens het lopen, en voel me zo'n kluns in vergelijking met de sportievelingen..Ik kijk altijd even voorzichtig, maar groet eigenlijk alleen als ik een vriendelijk glimlach zie! Maar ik had niet in de gaten dat dit onbeschoft was..Ga ik verandering in aanbrengen
Oei ben ik zo angstaanjagend? Nee toch zeker. Voor de meeste mensen gelukkig niet want het overgrote deel van de lopers groet me altijd als ik ze tegenkom hoor zelfs als ik met een strak ingespannen kop en een bescheiden handgebaar langskom. En in het algemeen is er ook wel ruimte voor een glimlach. Maar dat wordt natuurlijk ook mede beinvloed door diegene die je tegenkomt.
Wat het groeten betreft, ik woon zelf in het butiengebied en loop daar dus meestal ook. En daar is het algemeen gebruikelijk een ieder of het nu te voet, op de fiets of met de auto is te groeten. En dan voelt het echt heel vreemd als een medeloper nog niet eens teruggroet.
Kan me voorstellen dat het in een druk stadspark anders werkt.
En jezelf een kluns voelen moet je al helemaal niet doen. Je bent lekker bezig dus daar kunnen veel mensen een voorbeeld aan nemen.
Krijg van mountainbikers weleens opmerkingen in de trand van "dat moet harder kunnen vrouwke", dan geeft ik (ook al ben ik nog maar net begonnen) meestal als opmerking "ik heb er al meer dan dertig km opzitten dus dan gaat het niet zo hard meer".
Baukje, als ik jou tegen zou komen tijdens het rennen zou ik denk ik geeneens durven groeten, haha! Veels te imponerend zo'n prof
! Dan wil ik het liefst even van de aardbodem verdwijnen met mijn 5-10km loopjes waar ik al zo'n moeite mee heb (op langzaam tempo!)..En toch heb ik er plezier in! Voel me wel een beetje aangesproken nu over dat groeten Ik ben altijd heel verlegen tijdens het lopen, en voel me zo'n kluns in vergelijking met de sportievelingen..Ik kijk altijd even voorzichtig, maar groet eigenlijk alleen als ik een vriendelijk glimlach zie! Maar ik had niet in de gaten dat dit onbeschoft was..Ga ik verandering in aanbrengen
Oei ben ik zo angstaanjagend? Nee toch zeker. Voor de meeste mensen gelukkig niet want het overgrote deel van de lopers groet me altijd als ik ze tegenkom hoor zelfs als ik met een strak ingespannen kop en een bescheiden handgebaar langskom. En in het algemeen is er ook wel ruimte voor een glimlach. Maar dat wordt natuurlijk ook mede beinvloed door diegene die je tegenkomt.
Wat het groeten betreft, ik woon zelf in het butiengebied en loop daar dus meestal ook. En daar is het algemeen gebruikelijk een ieder of het nu te voet, op de fiets of met de auto is te groeten. En dan voelt het echt heel vreemd als een medeloper nog niet eens teruggroet.
Kan me voorstellen dat het in een druk stadspark anders werkt.
En jezelf een kluns voelen moet je al helemaal niet doen. Je bent lekker bezig dus daar kunnen veel mensen een voorbeeld aan nemen.
Krijg van mountainbikers weleens opmerkingen in de trand van "dat moet harder kunnen vrouwke", dan geeft ik (ook al ben ik nog maar net begonnen) meestal als opmerking "ik heb er al meer dan dertig km opzitten dus dan gaat het niet zo hard meer".
