Lijf & Lijn
alle pijlers
Teveel sporten?
donderdag 1 oktober 2009 om 16:42
Hallo allemaal,
Sporten is gezond
maar ik vraag me toch af waar de grens ligt tussen fanatiek en té fanatiek bezig zijn.
Werkt sport verslavend? Hoe zijn jullie ervaringen daarin?
Ik ben naar eigen mening nou niet bepaald het sportschooltype (bestaat dat eigenlijk wel hihi) en toch merk ik dat sport een steeds grotere rol in mijn leven inneemt. Op zich niet slecht, maar nu ik last heb van een lichte blessure en meer rust nodig heb dan normaal, merk ik hoe gefrustreerd ik raak dat ik minder kan sporten.
Ik ben sinds 3 kwart jaar zoiets bij een sportschool begonnen met fitness, eerst nonchalant en 'ik probeer het uit' 2 x per week, wat 3 keer werd, en nu ben ik ontevreden als ik minder dan 5,6 keer per week ga. Fitness (kracht en cardio) en af en toe een groepslesje.
Vooral op het cardiogedeelte merk ik hoe razendsnel mijn conditie vooruitgaat en dat werkt nou juist verslavend, soms heb ik het gevoel (endorfine alsof ik wel uren door zou kunnen gaan!
Al met al sport ik dus zo'n 8-10 uur per week, ik merk dat ik gevormder en slanker ben geraakt maar in plaats van daarmee tevreden te zijn wil ik alleen nog maar meer...en dat is nou juist een beetje vermoeiend. Ik vraag me af wat mijn doel nou eigenlijk is?
Is dit herkenbaar, anyone?
Gr Lena
Sporten is gezond
maar ik vraag me toch af waar de grens ligt tussen fanatiek en té fanatiek bezig zijn. Werkt sport verslavend? Hoe zijn jullie ervaringen daarin?
Ik ben naar eigen mening nou niet bepaald het sportschooltype (bestaat dat eigenlijk wel hihi) en toch merk ik dat sport een steeds grotere rol in mijn leven inneemt. Op zich niet slecht, maar nu ik last heb van een lichte blessure en meer rust nodig heb dan normaal, merk ik hoe gefrustreerd ik raak dat ik minder kan sporten.
Ik ben sinds 3 kwart jaar zoiets bij een sportschool begonnen met fitness, eerst nonchalant en 'ik probeer het uit' 2 x per week, wat 3 keer werd, en nu ben ik ontevreden als ik minder dan 5,6 keer per week ga. Fitness (kracht en cardio) en af en toe een groepslesje.
Vooral op het cardiogedeelte merk ik hoe razendsnel mijn conditie vooruitgaat en dat werkt nou juist verslavend, soms heb ik het gevoel (endorfine alsof ik wel uren door zou kunnen gaan!
Al met al sport ik dus zo'n 8-10 uur per week, ik merk dat ik gevormder en slanker ben geraakt maar in plaats van daarmee tevreden te zijn wil ik alleen nog maar meer...en dat is nou juist een beetje vermoeiend. Ik vraag me af wat mijn doel nou eigenlijk is?
Is dit herkenbaar, anyone?
Gr Lena
donderdag 1 oktober 2009 om 16:49
Hmmm. Sinds een paar maanden begin ik elke dag met 2 tot 3 kwartier lopen of fietsen, vind het heerlijk. Op dagen dat ik moet werken lukt dat niet, en daar baal ik dan wel van. Heb dan toch het gevoel dat ik minder fit ben. Maar een uurtje later ben ik dat alweer vergeten.
Ik denk dat het zeker niet erg is als je veel sport. Ik denk dat er pas alarmbellen af moeten gaan als je sociale leven er mee in de knoei komt. Zeg je weleens afspraken af omdat je liever wilt sporten? Zie je vriendinnen minder vaak omdat je nu zo veel tijd aan sporten besteed? Dat lijkt me een belangrijk meetpunt voor jezelf om te zien of de balans niet doorslaat.
Ik denk dat het zeker niet erg is als je veel sport. Ik denk dat er pas alarmbellen af moeten gaan als je sociale leven er mee in de knoei komt. Zeg je weleens afspraken af omdat je liever wilt sporten? Zie je vriendinnen minder vaak omdat je nu zo veel tijd aan sporten besteed? Dat lijkt me een belangrijk meetpunt voor jezelf om te zien of de balans niet doorslaat.
donderdag 1 oktober 2009 om 17:02
quote:YvetteH schreef op 01 oktober 2009 @ 16:49:
Hmmm. Sinds een paar maanden begin ik elke dag met 2 tot 3 kwartier lopen of fietsen, vind het heerlijk. Op dagen dat ik moet werken lukt dat niet, en daar baal ik dan wel van. Heb dan toch het gevoel dat ik minder fit ben. Maar een uurtje later ben ik dat alweer vergeten.
Ik denk dat het zeker niet erg is als je veel sport. Ik denk dat er pas alarmbellen af moeten gaan als je sociale leven er mee in de knoei komt. Zeg je weleens afspraken af omdat je liever wilt sporten? Zie je vriendinnen minder vaak omdat je nu zo veel tijd aan sporten besteed? Dat lijkt me een belangrijk meetpunt voor jezelf om te zien of de balans niet doorslaat.
Dank voor je reactie!
Ik herken je gevoel van minder fit zijn als je niet kunt sporten, hoewel rust natuurlijk ook goed is:-) Wel knap dat je dat je zoveel loopt en fietst, dat zul je zeker ook wel merken aan je conditie? Ben je daar zomaar mee begonnen of..?
Ik heb zelf niet het idee dat mijn sociale leven onder het sporten 'lijdt', het is eerder zo dat ik planmatiger te werk ga; als ik een afspraak heb op een dag dat ik wil trainen, dan probeer ik die training te verschuiven naar een dag waarop ik normaal 'rust' zou hebben, opdat ik toch nog naar eigen mening voldoende train. Klinkt een beetje control freakerig maar ik voel me toch niet fijn als ik bijv in een hele drukke week maar 2 of 3 keer zou trainen ofzo.
Hmmm. Sinds een paar maanden begin ik elke dag met 2 tot 3 kwartier lopen of fietsen, vind het heerlijk. Op dagen dat ik moet werken lukt dat niet, en daar baal ik dan wel van. Heb dan toch het gevoel dat ik minder fit ben. Maar een uurtje later ben ik dat alweer vergeten.
Ik denk dat het zeker niet erg is als je veel sport. Ik denk dat er pas alarmbellen af moeten gaan als je sociale leven er mee in de knoei komt. Zeg je weleens afspraken af omdat je liever wilt sporten? Zie je vriendinnen minder vaak omdat je nu zo veel tijd aan sporten besteed? Dat lijkt me een belangrijk meetpunt voor jezelf om te zien of de balans niet doorslaat.
Dank voor je reactie!
Ik herken je gevoel van minder fit zijn als je niet kunt sporten, hoewel rust natuurlijk ook goed is:-) Wel knap dat je dat je zoveel loopt en fietst, dat zul je zeker ook wel merken aan je conditie? Ben je daar zomaar mee begonnen of..?
Ik heb zelf niet het idee dat mijn sociale leven onder het sporten 'lijdt', het is eerder zo dat ik planmatiger te werk ga; als ik een afspraak heb op een dag dat ik wil trainen, dan probeer ik die training te verschuiven naar een dag waarop ik normaal 'rust' zou hebben, opdat ik toch nog naar eigen mening voldoende train. Klinkt een beetje control freakerig maar ik voel me toch niet fijn als ik bijv in een hele drukke week maar 2 of 3 keer zou trainen ofzo.
donderdag 1 oktober 2009 om 17:16
Is sport verslavend? Jazeker!
Is dat per difinitie slecht? Nee..
Ik heb zelf precies hetzelfde als jij, sport minimaal 10 uur in de week, en als ik een keer écht niet kan, dan compenseer ik op een andere dag!
Maar goed, als jouw lichaam het nog trekt en je er verder ook geen vervelende gevolgen van ziet in je omgeving, dan is er toch geen probleem?
Wat betreft je doel, misschien kan je eens met iemand van de sportschool praten.. want op zich is het met zo'n schema ook heel makkelijk om je doel voorbij te trainen!
En verder, als het je tegen gaat staan en je het gevoel hebt er geen controle meer over te hebben, dan zou ik het daar wel eens met iemand over gaan hebben!
Is dat per difinitie slecht? Nee..
Ik heb zelf precies hetzelfde als jij, sport minimaal 10 uur in de week, en als ik een keer écht niet kan, dan compenseer ik op een andere dag!
Maar goed, als jouw lichaam het nog trekt en je er verder ook geen vervelende gevolgen van ziet in je omgeving, dan is er toch geen probleem?
Wat betreft je doel, misschien kan je eens met iemand van de sportschool praten.. want op zich is het met zo'n schema ook heel makkelijk om je doel voorbij te trainen!
En verder, als het je tegen gaat staan en je het gevoel hebt er geen controle meer over te hebben, dan zou ik het daar wel eens met iemand over gaan hebben!
donderdag 1 oktober 2009 om 17:31
Hoi,
Ikzelf heb ook een tijd lang veel gesport. Woonde vlakbij een sportschool, had t thuis niet naar mn zin en wilde weg dus sporten was de ideale oplossing!
Ik weet ook dat ik toen teveel aan het sporten was, nam te weinig rust en kon op een dag niet meer slapen...overlegd met een sportinstructeur en ik sportte dus teveel en gaf mn lichaam te weinig rust. naast het sporten werkte ik in de zorg, dus de hele dag lopen, tillen, rennen en vliegen. Ja dan ook nog eens veel sporten werd té... te is nooit goed.
Ik zeg: luister naar jezelf en je eigen lichaam, geen lichaam is hetzelfde!
Enne ga niet van 0 naar 100, en niet van 100 naar 0, dat deed ik: van een op andere dag niet meer, dan krijg je echt slappen spieren hoor
Net zoals je het opbouwt, moet je t ook afbouwen.
Maar goed, veel plezier met sporten!!!
Ikzelf heb ook een tijd lang veel gesport. Woonde vlakbij een sportschool, had t thuis niet naar mn zin en wilde weg dus sporten was de ideale oplossing!
Ik weet ook dat ik toen teveel aan het sporten was, nam te weinig rust en kon op een dag niet meer slapen...overlegd met een sportinstructeur en ik sportte dus teveel en gaf mn lichaam te weinig rust. naast het sporten werkte ik in de zorg, dus de hele dag lopen, tillen, rennen en vliegen. Ja dan ook nog eens veel sporten werd té... te is nooit goed.
Ik zeg: luister naar jezelf en je eigen lichaam, geen lichaam is hetzelfde!
Enne ga niet van 0 naar 100, en niet van 100 naar 0, dat deed ik: van een op andere dag niet meer, dan krijg je echt slappen spieren hoor
Net zoals je het opbouwt, moet je t ook afbouwen.Maar goed, veel plezier met sporten!!!
donderdag 1 oktober 2009 om 17:31
Voor mij werkt sporten verslavend. En volgens mijn omgeving ben ik behoorlijk fanatiek. Ik probeer mijn afspraken om het sporten te plannen en zeg ook regelmatig afspraken af omdat ik liever ga sporten. Heb overigens de sportschool nog nooit van binnen gezien maar beperk me tot hardlopen, fietsen , zwemmen en oefeningen thuis.
Mijn doelen heb ik overigens duidelijk voor ogen. Sport niet voor een mooier/slanker lichaam. Werk gericht naar hardloopwedstrijden toe. Streef altijd naar een podiumplaats en anders toch zeker naar een pr of cr. Zoek de uidaging in snelheid maar ook in afstand.
Eind april een blessure opgelopen waardoor ik 3 weken niet kon lopen. Ben toen heel fanatiek gaan fietsen. Alhoewel het me niet helemaal de voldoening gaf die het hardlopen geeft, gaf het me wel afleiding, en ja dus weer een verslaving rijker. Want ook al zik ik nu volop in de marathon training en weet ik dat ik af en toe beter gewoon een dagje niets kan doen,; kan de fiets toch ook niet laten staan.
Maar hier in huis kijkt niemand op van mijn verslaving. Kinderen sporten ook allemaal heel fanatiek. Dus heel de weekendplanning, planning van avondeten ed gaat om de trainingen en wedstrijden heen. Het sporten is dan ook een belangrijk deel van het sociale leven.
Mijn doelen heb ik overigens duidelijk voor ogen. Sport niet voor een mooier/slanker lichaam. Werk gericht naar hardloopwedstrijden toe. Streef altijd naar een podiumplaats en anders toch zeker naar een pr of cr. Zoek de uidaging in snelheid maar ook in afstand.
Eind april een blessure opgelopen waardoor ik 3 weken niet kon lopen. Ben toen heel fanatiek gaan fietsen. Alhoewel het me niet helemaal de voldoening gaf die het hardlopen geeft, gaf het me wel afleiding, en ja dus weer een verslaving rijker. Want ook al zik ik nu volop in de marathon training en weet ik dat ik af en toe beter gewoon een dagje niets kan doen,; kan de fiets toch ook niet laten staan.
Maar hier in huis kijkt niemand op van mijn verslaving. Kinderen sporten ook allemaal heel fanatiek. Dus heel de weekendplanning, planning van avondeten ed gaat om de trainingen en wedstrijden heen. Het sporten is dan ook een belangrijk deel van het sociale leven.
donderdag 1 oktober 2009 om 17:47
Sport kan zeer zeker verslavend werken. Ik heb ooit fanatiek aerobics gedaan en dan deed ik 4 à 5 keer per week 2 lessen achter elkaar. Ik ging ook steeds een beetje meer en langer sporten, baalde als ik een keertje niet kon en offerde mijn sociale leven ervoor op.
In jouw geval denk ik dat je ook bezig bent sportverslaafd te raken (of dat al bent). Het is aan jou te bepalen hoe erg je dit vindt.
In jouw geval denk ik dat je ook bezig bent sportverslaafd te raken (of dat al bent). Het is aan jou te bepalen hoe erg je dit vindt.
donderdag 1 oktober 2009 om 18:36
quote:Jumpsje schreef op 01 oktober 2009 @ 17:16:
Is sport verslavend? Jazeker!
Is dat per difinitie slecht? Nee..
Ik heb zelf precies hetzelfde als jij, sport minimaal 10 uur in de week, en als ik een keer écht niet kan, dan compenseer ik op een andere dag!
Maar goed, als jouw lichaam het nog trekt en je er verder ook geen vervelende gevolgen van ziet in je omgeving, dan is er toch geen probleem?
Wat betreft je doel, misschien kan je eens met iemand van de sportschool praten.. want op zich is het met zo'n schema ook heel makkelijk om je doel voorbij te trainen!
En verder, als het je tegen gaat staan en je het gevoel hebt er geen controle meer over te hebben, dan zou ik het daar wel eens met iemand over gaan hebben!
Haha blij dat het herkenbaar is, ook dat compenseren idd!
Mijn doel was 'vaag': wat strakker worden (gespierder) en een betere conditie, en op zich heb ik daar ook wel een stuk in bereikt denk ik (afgaande op opmerkingen van mede-verslaafden in de sportschool) al zie ik het zelf niet zozeer.
Na wat testen te hebben gedaan (oa kracht in rug en buik, vetpercentage meting etc) bleek toch dat ik ben afgevallen en een 'laag' (ik neem die testen met een korreltje zout) vet% heb; en ik ben verbaasd dat ik dit zelf niet goed zie, ik zie wel dat ik iets meer spierdefinitie heb maar het is voor mij niet voldoende. Zo ook met het gewicht, ik hoef op zich helemaal niet af te vallen, maar die getallen blijven toch in mijn hoofd zitten en daardoor wil ik juist méér bereiken.
Klinkt een beetje wazig...
Op zich heb ik goede begeleiding, opgesteld trainingsschema etc. Ik ben zelf ook pro-actief ingesteld (train ik op de goede manier, wat kan ik verbeteren/veranderen, afwisselen etc) dus dat zit wel goed.
Ik baal er alleen van dat, zoals nu met die blessure, ik dan aan het 'bankhangen' ben, ik ervan wil genieten maar ergens ervan baal dat ik niet m'n kont naar de sportschool sleep
Hoe sport jij dan? Heb je een bepaald schema? Word je daarin begeleid? Ben daar wel benieuwd naar!
Is sport verslavend? Jazeker!
Is dat per difinitie slecht? Nee..
Ik heb zelf precies hetzelfde als jij, sport minimaal 10 uur in de week, en als ik een keer écht niet kan, dan compenseer ik op een andere dag!
Maar goed, als jouw lichaam het nog trekt en je er verder ook geen vervelende gevolgen van ziet in je omgeving, dan is er toch geen probleem?
Wat betreft je doel, misschien kan je eens met iemand van de sportschool praten.. want op zich is het met zo'n schema ook heel makkelijk om je doel voorbij te trainen!
En verder, als het je tegen gaat staan en je het gevoel hebt er geen controle meer over te hebben, dan zou ik het daar wel eens met iemand over gaan hebben!
Haha blij dat het herkenbaar is, ook dat compenseren idd!
Mijn doel was 'vaag': wat strakker worden (gespierder) en een betere conditie, en op zich heb ik daar ook wel een stuk in bereikt denk ik (afgaande op opmerkingen van mede-verslaafden in de sportschool) al zie ik het zelf niet zozeer.
Na wat testen te hebben gedaan (oa kracht in rug en buik, vetpercentage meting etc) bleek toch dat ik ben afgevallen en een 'laag' (ik neem die testen met een korreltje zout) vet% heb; en ik ben verbaasd dat ik dit zelf niet goed zie, ik zie wel dat ik iets meer spierdefinitie heb maar het is voor mij niet voldoende. Zo ook met het gewicht, ik hoef op zich helemaal niet af te vallen, maar die getallen blijven toch in mijn hoofd zitten en daardoor wil ik juist méér bereiken.
Klinkt een beetje wazig...
Op zich heb ik goede begeleiding, opgesteld trainingsschema etc. Ik ben zelf ook pro-actief ingesteld (train ik op de goede manier, wat kan ik verbeteren/veranderen, afwisselen etc) dus dat zit wel goed.
Ik baal er alleen van dat, zoals nu met die blessure, ik dan aan het 'bankhangen' ben, ik ervan wil genieten maar ergens ervan baal dat ik niet m'n kont naar de sportschool sleep
Hoe sport jij dan? Heb je een bepaald schema? Word je daarin begeleid? Ben daar wel benieuwd naar!
donderdag 1 oktober 2009 om 18:41
quote:iris1969 schreef op 01 oktober 2009 @ 17:47:
Sport kan zeer zeker verslavend werken. Ik heb ooit fanatiek aerobics gedaan en dan deed ik 4 à 5 keer per week 2 lessen achter elkaar. Ik ging ook steeds een beetje meer en langer sporten, baalde als ik een keertje niet kon en offerde mijn sociale leven ervoor op.
In jouw geval denk ik dat je ook bezig bent sportverslaafd te raken (of dat al bent). Het is aan jou te bepalen hoe erg je dit vindt.
Hoi Iris1969,
Zo te lezen trainde jij dus ook behoorlijk intensief! Hoe is dat nu? Kreeg je dan nooit lichamelijke klachten? (ik kan me voorstellen dat je lijf moeilijk herstelt als je zoveel achter elkaar doet) En wat was de reden dat je steeds meer ging sporten? Tja verslavend dus, maar had je een duidelijk doel? Ging je wel eens tegen je zin sporten? (ik merk soms dat ik gewoon moe ben, maar misschien is dat gewoon luiheid, en dan moet ik echt even erin komen, maar achteraf voel ik me dan wel weer lekker )
Sport kan zeer zeker verslavend werken. Ik heb ooit fanatiek aerobics gedaan en dan deed ik 4 à 5 keer per week 2 lessen achter elkaar. Ik ging ook steeds een beetje meer en langer sporten, baalde als ik een keertje niet kon en offerde mijn sociale leven ervoor op.
In jouw geval denk ik dat je ook bezig bent sportverslaafd te raken (of dat al bent). Het is aan jou te bepalen hoe erg je dit vindt.
Hoi Iris1969,
Zo te lezen trainde jij dus ook behoorlijk intensief! Hoe is dat nu? Kreeg je dan nooit lichamelijke klachten? (ik kan me voorstellen dat je lijf moeilijk herstelt als je zoveel achter elkaar doet) En wat was de reden dat je steeds meer ging sporten? Tja verslavend dus, maar had je een duidelijk doel? Ging je wel eens tegen je zin sporten? (ik merk soms dat ik gewoon moe ben, maar misschien is dat gewoon luiheid, en dan moet ik echt even erin komen, maar achteraf voel ik me dan wel weer lekker
)
donderdag 1 oktober 2009 om 18:47
quote:baukje schreef op 01 oktober 2009 @ 17:31:
Voor mij werkt sporten verslavend. En volgens mijn omgeving ben ik behoorlijk fanatiek. Ik probeer mijn afspraken om het sporten te plannen en zeg ook regelmatig afspraken af omdat ik liever ga sporten. Heb overigens de sportschool nog nooit van binnen gezien maar beperk me tot hardlopen, fietsen , zwemmen en oefeningen thuis.
Mijn doelen heb ik overigens duidelijk voor ogen. Sport niet voor een mooier/slanker lichaam. Werk gericht naar hardloopwedstrijden toe. Streef altijd naar een podiumplaats en anders toch zeker naar een pr of cr. Zoek de uidaging in snelheid maar ook in afstand.
Eind april een blessure opgelopen waardoor ik 3 weken niet kon lopen. Ben toen heel fanatiek gaan fietsen. Alhoewel het me niet helemaal de voldoening gaf die het hardlopen geeft, gaf het me wel afleiding, en ja dus weer een verslaving rijker. Want ook al zik ik nu volop in de marathon training en weet ik dat ik af en toe beter gewoon een dagje niets kan doen,; kan de fiets toch ook niet laten staan.
Maar hier in huis kijkt niemand op van mijn verslaving. Kinderen sporten ook allemaal heel fanatiek. Dus heel de weekendplanning, planning van avondeten ed gaat om de trainingen en wedstrijden heen. Het sporten is dan ook een belangrijk deel van het sociale leven.
Wow, respect voor je doel(en)! Heb je eerder al een (halve) marathon gelopen? Ik vind dat toch heel knap, mensen die zo specifiek naar iets toetrainen, en daar je leven 'omheen' kunnen plannen. Ik zou me stiekem ook wel verder op hardlopen willen richten (dat heb ik met periodes gedaan, veel buiten lopen, nu doe ik wat try-outs op intervaltraining in sportschool, wat ik trouwens erg leuk vind) maar ik ben bang dat het dan een 'moeten' wordt; in de zin van; dan moet het ook echt helemaal lukken.
Ja, klinkt onbegrijpelijk voor jou misschien, maar zolang ik onder het mom 'recreatief sporten' bezig blijf heb ik het idee dat ik het beter blijf volhouden dan wanneer ik een 'echt' doel stel.
Voor mij werkt sporten verslavend. En volgens mijn omgeving ben ik behoorlijk fanatiek. Ik probeer mijn afspraken om het sporten te plannen en zeg ook regelmatig afspraken af omdat ik liever ga sporten. Heb overigens de sportschool nog nooit van binnen gezien maar beperk me tot hardlopen, fietsen , zwemmen en oefeningen thuis.
Mijn doelen heb ik overigens duidelijk voor ogen. Sport niet voor een mooier/slanker lichaam. Werk gericht naar hardloopwedstrijden toe. Streef altijd naar een podiumplaats en anders toch zeker naar een pr of cr. Zoek de uidaging in snelheid maar ook in afstand.
Eind april een blessure opgelopen waardoor ik 3 weken niet kon lopen. Ben toen heel fanatiek gaan fietsen. Alhoewel het me niet helemaal de voldoening gaf die het hardlopen geeft, gaf het me wel afleiding, en ja dus weer een verslaving rijker. Want ook al zik ik nu volop in de marathon training en weet ik dat ik af en toe beter gewoon een dagje niets kan doen,; kan de fiets toch ook niet laten staan.
Maar hier in huis kijkt niemand op van mijn verslaving. Kinderen sporten ook allemaal heel fanatiek. Dus heel de weekendplanning, planning van avondeten ed gaat om de trainingen en wedstrijden heen. Het sporten is dan ook een belangrijk deel van het sociale leven.
Wow, respect voor je doel(en)! Heb je eerder al een (halve) marathon gelopen? Ik vind dat toch heel knap, mensen die zo specifiek naar iets toetrainen, en daar je leven 'omheen' kunnen plannen. Ik zou me stiekem ook wel verder op hardlopen willen richten (dat heb ik met periodes gedaan, veel buiten lopen, nu doe ik wat try-outs op intervaltraining in sportschool
, wat ik trouwens erg leuk vind) maar ik ben bang dat het dan een 'moeten' wordt; in de zin van; dan moet het ook echt helemaal lukken. Ja, klinkt onbegrijpelijk voor jou misschien, maar zolang ik onder het mom 'recreatief sporten' bezig blijf heb ik het idee dat ik het beter blijf volhouden dan wanneer ik een 'echt' doel stel.
donderdag 1 oktober 2009 om 18:55
quote:xxxxkusje schreef op 01 oktober 2009 @ 17:31:
Hoi,
Ikzelf heb ook een tijd lang veel gesport. Woonde vlakbij een sportschool, had t thuis niet naar mn zin en wilde weg dus sporten was de ideale oplossing!
Ik weet ook dat ik toen teveel aan het sporten was, nam te weinig rust en kon op een dag niet meer slapen...overlegd met een sportinstructeur en ik sportte dus teveel en gaf mn lichaam te weinig rust. naast het sporten werkte ik in de zorg, dus de hele dag lopen, tillen, rennen en vliegen. Ja dan ook nog eens veel sporten werd té... te is nooit goed.
Ik zeg: luister naar jezelf en je eigen lichaam, geen lichaam is hetzelfde!
Enne ga niet van 0 naar 100, en niet van 100 naar 0, dat deed ik: van een op andere dag niet meer, dan krijg je echt slappen spieren hoor Net zoals je het opbouwt, moet je t ook afbouwen.
Maar goed, veel plezier met sporten!!!
Kun je een voorbeeld geven hoeveel je dan bijv sportte? Want ik vind het dus ook moeilijk om mijn lichaam goed te 'horen': soms ben ik moe, maar daar kan ik dan ook doorheen trainen, anderzijds is rust idd ook erg belangrijk. Ben je, toen je lichamelijk last kreeg, gaan afbouwen of helemaal gestopt?
En idd, ik herken heel erg dat van de min naar de max gaan, ik heb in het verleden ook periodes gehad dat ik veel en dan weer heel weinig tot niet sportte; dat is eigenlijk helemaal niet goed voor je lijf en conditie, maar ja, motivatie...
Trouwens, wat ik zo hoor van mensen in mijn omgeving die in de zorg werken; dat is een Sport an sich !
Ik moet nu even pas op de plaats maken door die lichte blessure, en oooh wat is dat irritant zeg! Op conditie lekker door kunnen trainen, maar lichamelijk (pijntjes) niet!
Hoi,
Ikzelf heb ook een tijd lang veel gesport. Woonde vlakbij een sportschool, had t thuis niet naar mn zin en wilde weg dus sporten was de ideale oplossing!
Ik weet ook dat ik toen teveel aan het sporten was, nam te weinig rust en kon op een dag niet meer slapen...overlegd met een sportinstructeur en ik sportte dus teveel en gaf mn lichaam te weinig rust. naast het sporten werkte ik in de zorg, dus de hele dag lopen, tillen, rennen en vliegen. Ja dan ook nog eens veel sporten werd té... te is nooit goed.
Ik zeg: luister naar jezelf en je eigen lichaam, geen lichaam is hetzelfde!
Enne ga niet van 0 naar 100, en niet van 100 naar 0, dat deed ik: van een op andere dag niet meer, dan krijg je echt slappen spieren hoor
Net zoals je het opbouwt, moet je t ook afbouwen.Maar goed, veel plezier met sporten!!!
Kun je een voorbeeld geven hoeveel je dan bijv sportte? Want ik vind het dus ook moeilijk om mijn lichaam goed te 'horen': soms ben ik moe, maar daar kan ik dan ook doorheen trainen, anderzijds is rust idd ook erg belangrijk. Ben je, toen je lichamelijk last kreeg, gaan afbouwen of helemaal gestopt?
En idd, ik herken heel erg dat van de min naar de max gaan, ik heb in het verleden ook periodes gehad dat ik veel en dan weer heel weinig tot niet sportte; dat is eigenlijk helemaal niet goed voor je lijf en conditie, maar ja, motivatie...
Trouwens, wat ik zo hoor van mensen in mijn omgeving die in de zorg werken; dat is een Sport an sich
!Ik moet nu even pas op de plaats maken door die lichte blessure, en oooh wat is dat irritant zeg! Op conditie lekker door kunnen trainen, maar lichamelijk (pijntjes) niet!
donderdag 1 oktober 2009 om 18:56
[quote]Lena26 schreef op 01 oktober 2009 @ 18:36:
Mijn doel was 'vaag': wat strakker worden (gespierder) en een betere conditie, en op zich heb ik daar ook wel een stuk in bereikt denk ik (afgaande op opmerkingen van mede-verslaafden in de sportschool) al zie ik het zelf niet zozeer.
Haha, je lijkt echt op mij.. heb ook een beetje een vaag doel ergens.
Klinkt een beetje wazig...
En toch is het een en al herkenning bij mij!
Op zich heb ik goede begeleiding, opgesteld trainingsschema etc. Ik ben zelf ook pro-actief ingesteld (train ik op de goede manier, wat kan ik verbeteren/veranderen, afwisselen etc) dus dat zit wel goed.
Dat is dan ik elk geval goed toch!
Ik baal er alleen van dat, zoals nu met die blessure, ik dan aan het 'bankhangen' ben, ik ervan wil genieten maar ergens ervan baal dat ik niet m'n kont naar de sportschool sleep
Tsja. Ik vrees de dag met grote vreze dat ik een blessure krijg. Niet dat ik daar vanuit ga, maar ik denk dat ik me net zo zou voelen. Maarja, dan is het overmacht en het enige wat je misschien helpt is te bedenken dat je sneller weer aan de gang kunt, als je nu even rust neemt.. hoe moeilijk ook!
(Ja ik heb ook met 38,5 koorts nog groepslessen staan doen, ook toen ik wíst dat er migraine aan zat te komen gewoon door gegaan.. - lichamelijk misschien niet zo prettig, geestelijk voelt het toch goed!)
Hoe sport jij dan? Heb je een bepaald schema? Word je daarin begeleid? Ben daar wel benieuwd naar!
Ik doe vooral veel groeplessen (zo'n beetje alle lessen van
Les Mills behalve BodyVive en BodyJam). Nu de laatste tijd ook weer fitness en dan op hartslag trainen (constant op +/- 65% van max hartslag houden in het kader van vetverbranding).
Qua lessen heb ik voor mezelf ook wel een schema, maar dat is vooral gebaseerd op wat ik leuk vind. Ma, wo, vr doe ik sowieso lessen, evt. combi met fitness, en donderdag balance (vind ik niet echt trainen), en zondag ook fitness.
Op zich zijn er genoeg mensen die ik kan vragen voor hulp/ begeleiding @ mijn sportschool, maar ik vind het eigenlijk wel prima zo..
In eerste instantie dacht ik toen ik 1,5 jaar geleden begon met 3x per week 'het zal wel een fase zijn'.. en ik dacht ook niet dat ik het vol zou houden. Maar dat bleek dus echt totaal anders te zijn.
Inmiddels heb ik ook heel veel leuke mensen leren kennen (voordeel van de groepslessen!) en ik wil ook de gezelligheid voor geen goud meer missen!
Zo lekker lange post.
Mijn doel was 'vaag': wat strakker worden (gespierder) en een betere conditie, en op zich heb ik daar ook wel een stuk in bereikt denk ik (afgaande op opmerkingen van mede-verslaafden in de sportschool) al zie ik het zelf niet zozeer.
Haha, je lijkt echt op mij.. heb ook een beetje een vaag doel ergens.
Klinkt een beetje wazig...
En toch is het een en al herkenning bij mij!
Op zich heb ik goede begeleiding, opgesteld trainingsschema etc. Ik ben zelf ook pro-actief ingesteld (train ik op de goede manier, wat kan ik verbeteren/veranderen, afwisselen etc) dus dat zit wel goed.
Dat is dan ik elk geval goed toch!
Ik baal er alleen van dat, zoals nu met die blessure, ik dan aan het 'bankhangen' ben, ik ervan wil genieten maar ergens ervan baal dat ik niet m'n kont naar de sportschool sleep
Tsja. Ik vrees de dag met grote vreze dat ik een blessure krijg. Niet dat ik daar vanuit ga, maar ik denk dat ik me net zo zou voelen. Maarja, dan is het overmacht en het enige wat je misschien helpt is te bedenken dat je sneller weer aan de gang kunt, als je nu even rust neemt.. hoe moeilijk ook!
(Ja ik heb ook met 38,5 koorts nog groepslessen staan doen, ook toen ik wíst dat er migraine aan zat te komen gewoon door gegaan.. - lichamelijk misschien niet zo prettig, geestelijk voelt het toch goed!)
Hoe sport jij dan? Heb je een bepaald schema? Word je daarin begeleid? Ben daar wel benieuwd naar!
Ik doe vooral veel groeplessen (zo'n beetje alle lessen van
Les Mills behalve BodyVive en BodyJam). Nu de laatste tijd ook weer fitness en dan op hartslag trainen (constant op +/- 65% van max hartslag houden in het kader van vetverbranding).
Qua lessen heb ik voor mezelf ook wel een schema, maar dat is vooral gebaseerd op wat ik leuk vind. Ma, wo, vr doe ik sowieso lessen, evt. combi met fitness, en donderdag balance (vind ik niet echt trainen), en zondag ook fitness.
Op zich zijn er genoeg mensen die ik kan vragen voor hulp/ begeleiding @ mijn sportschool, maar ik vind het eigenlijk wel prima zo..
In eerste instantie dacht ik toen ik 1,5 jaar geleden begon met 3x per week 'het zal wel een fase zijn'.. en ik dacht ook niet dat ik het vol zou houden. Maar dat bleek dus echt totaal anders te zijn.
Inmiddels heb ik ook heel veel leuke mensen leren kennen (voordeel van de groepslessen!) en ik wil ook de gezelligheid voor geen goud meer missen!
Zo lekker lange post.
donderdag 1 oktober 2009 om 19:18
Sport werkt voor mij toch wel een beetje verslavend. Dat komt omdat ik er een heel goed gevoel aan over houd. Ik voel me fitter, slaap beter. Ik ben 56 jaar en sport 3 of 4 keer per week een uur. Body Attack, Zumba en Body Vive. De eerste twee zijn best fanatiek, ik zweet me rot en ben daarna moe (maar voldaan). Ik plan mijn afspraken inderdaad n.a.v mijn sportlessen...
Op zondag sport ik bijv. van 11-12 uur, dan spreek ik dus 's middags niet voor 2 uur af.
Als ik eens ziek ben (komt niet veel voor) of heel erg moe ben van mijn werk, sla ik wel eens een keer over, maar daar baal ik dan wel van en voel me dan schuldig.
Een operatie aan mijn spataderen heb ik afgezegd, want dan mocht ik 8 weken niet sporten!
Op zondag sport ik bijv. van 11-12 uur, dan spreek ik dus 's middags niet voor 2 uur af.
Als ik eens ziek ben (komt niet veel voor) of heel erg moe ben van mijn werk, sla ik wel eens een keer over, maar daar baal ik dan wel van en voel me dan schuldig.
Een operatie aan mijn spataderen heb ik afgezegd, want dan mocht ik 8 weken niet sporten!
donderdag 1 oktober 2009 om 19:59
Sorten werkt voor mij inderdaad verslavend. Teveel sporten goed?? Dacht het niet! Je lichaam heeft ook rust nodig en als je toch doorgaat zal je lichaam echt protesteren.
Ervaring.. Ja! En ik ben niet de enige op dit forum die kampt met overbelasting en langdurende blessures.
Verwacht... NEE! Denk niet dat het jou NIET overkomt want het kan ons allemaal overkomen.
Sporten leert ons ook grenzen aangeven en owee als je over die grens gaat.
Voor de rest houd ik mijn kop dichte
Ervaring.. Ja! En ik ben niet de enige op dit forum die kampt met overbelasting en langdurende blessures.
Verwacht... NEE! Denk niet dat het jou NIET overkomt want het kan ons allemaal overkomen.
Sporten leert ons ook grenzen aangeven en owee als je over die grens gaat.
Voor de rest houd ik mijn kop dichte
donderdag 1 oktober 2009 om 20:09
quote:Lena26 schreef op 01 oktober 2009 @ 18:41:
[...]
Hoi Iris1969,
Zo te lezen trainde jij dus ook behoorlijk intensief! Hoe is dat nu? Kreeg je dan nooit lichamelijke klachten? (ik kan me voorstellen dat je lijf moeilijk herstelt als je zoveel achter elkaar doet) En wat was de reden dat je steeds meer ging sporten? Tja verslavend dus, maar had je een duidelijk doel? Ging je wel eens tegen je zin sporten? (ik merk soms dat ik gewoon moe ben, maar misschien is dat gewoon luiheid, en dan moet ik echt even erin komen, maar achteraf voel ik me dan wel weer lekker )
Ik heb heel intensieg aerobics gedaan toen ik nog studeerde, maar toen ik ging werken kreeg ik steeds minder tijd en werd het sporten ook vanzelf minder. Ik had nooit lichamelijke klachten, ik was ook nooit moe en ik ging nooit met tegenzin heen.
Ik had geen echt doel voor ogen, maar toen mijn lichaam steeds strakker werd en ik ook een wasbordje kreeg was dit een extra stimulans om steeds meer te doen. Pas toen ik echt zo'n afgetraind hoofd kreeg zag ik in dat ik te veel gesport had en verslaafd was geraakt.
Nu fitness ik nog 2 keer per week een uurtje en daarnaast doe ik ook parttime lichamelijk werk met dieren, dus bewegen doe ik nog genoeg, maar niet meer zo fanatiek. Jammergenoeg is mijn wasbordje nu dus ook verdwenen .
[...]
Hoi Iris1969,
Zo te lezen trainde jij dus ook behoorlijk intensief! Hoe is dat nu? Kreeg je dan nooit lichamelijke klachten? (ik kan me voorstellen dat je lijf moeilijk herstelt als je zoveel achter elkaar doet) En wat was de reden dat je steeds meer ging sporten? Tja verslavend dus, maar had je een duidelijk doel? Ging je wel eens tegen je zin sporten? (ik merk soms dat ik gewoon moe ben, maar misschien is dat gewoon luiheid, en dan moet ik echt even erin komen, maar achteraf voel ik me dan wel weer lekker
)Ik heb heel intensieg aerobics gedaan toen ik nog studeerde, maar toen ik ging werken kreeg ik steeds minder tijd en werd het sporten ook vanzelf minder. Ik had nooit lichamelijke klachten, ik was ook nooit moe en ik ging nooit met tegenzin heen.
Ik had geen echt doel voor ogen, maar toen mijn lichaam steeds strakker werd en ik ook een wasbordje kreeg was dit een extra stimulans om steeds meer te doen. Pas toen ik echt zo'n afgetraind hoofd kreeg zag ik in dat ik te veel gesport had en verslaafd was geraakt.
Nu fitness ik nog 2 keer per week een uurtje en daarnaast doe ik ook parttime lichamelijk werk met dieren, dus bewegen doe ik nog genoeg, maar niet meer zo fanatiek. Jammergenoeg is mijn wasbordje nu dus ook verdwenen .
donderdag 1 oktober 2009 om 20:34
quote:bosaapje schreef op 01 oktober 2009 @ 19:59:
Sorten werkt voor mij inderdaad verslavend. Teveel sporten goed?? Dacht het niet! Je lichaam heeft ook rust nodig en als je toch doorgaat zal je lichaam echt protesteren.
Ervaring.. Ja! En ik ben niet de enige op dit forum die kampt met overbelasting en langdurende blessures.
Verwacht... NEE! Denk niet dat het jou NIET overkomt want het kan ons allemaal overkomen.
Sporten leert ons ook grenzen aangeven en owee als je over die grens gaat.
Voor de rest houd ik mijn kop dichte
Hoi Bosaapje (vanwaar die naam trouwens:-)?)
Vervelend dat je dus klaarblijkelijk uit ervaring spreekt? Wil je daar meer over vertellen?
Het is gewoon zo dubbel. Een blessure kun je oplopen door zoveel verschillende factoren, maar hoe onéerlijk is dat eigenlijk als je zelf het idee hebt dat je 'gezond' sport? (goeie warming up, cooling down, rustdag nemen, enz) Dat vind ik dus zo frustrerend.
En nog een hekelige vraag, wat natuurlijk de hamvraag is: hoe weet je dan waar de grens is?
Er zijn zoveel voordelen; beter slapen, fitter voelen, er beter uitzien...maar het vermoeiende vind ik dus dat het nooit genoeg lijkt te zijn! Ik vind het heus wel fijn resultaat te zien, maar wat is 'stabiel' blijven? (zo zei een instructeur het, die vond dat ik nogal fanatiek bezig was) Ik knijp 'em al nu ik een paar weken wat lichter train ivm blessure, ben nu al bang dat ik verslap en weer aankom :S (hmz dat klinkt aanstellerig, maar zo voelt het)
Een middenweg vinden is zoo moeilijk mijns inziens...
Sorten werkt voor mij inderdaad verslavend. Teveel sporten goed?? Dacht het niet! Je lichaam heeft ook rust nodig en als je toch doorgaat zal je lichaam echt protesteren.
Ervaring.. Ja! En ik ben niet de enige op dit forum die kampt met overbelasting en langdurende blessures.
Verwacht... NEE! Denk niet dat het jou NIET overkomt want het kan ons allemaal overkomen.
Sporten leert ons ook grenzen aangeven en owee als je over die grens gaat.
Voor de rest houd ik mijn kop dichte
Hoi Bosaapje (vanwaar die naam trouwens:-)?)
Vervelend dat je dus klaarblijkelijk uit ervaring spreekt? Wil je daar meer over vertellen?
Het is gewoon zo dubbel. Een blessure kun je oplopen door zoveel verschillende factoren, maar hoe onéerlijk is dat eigenlijk als je zelf het idee hebt dat je 'gezond' sport? (goeie warming up, cooling down, rustdag nemen, enz) Dat vind ik dus zo frustrerend.
En nog een hekelige vraag, wat natuurlijk de hamvraag is: hoe weet je dan waar de grens is?
Er zijn zoveel voordelen; beter slapen, fitter voelen, er beter uitzien...maar het vermoeiende vind ik dus dat het nooit genoeg lijkt te zijn! Ik vind het heus wel fijn resultaat te zien, maar wat is 'stabiel' blijven? (zo zei een instructeur het, die vond dat ik nogal fanatiek bezig was) Ik knijp 'em al nu ik een paar weken wat lichter train ivm blessure, ben nu al bang dat ik verslap en weer aankom :S (hmz dat klinkt aanstellerig, maar zo voelt het)
Een middenweg vinden is zoo moeilijk mijns inziens...
donderdag 1 oktober 2009 om 20:44
quote:iris1969 schreef op 01 oktober 2009 @ 20:09:
[...]
Ik heb heel intensieg aerobics gedaan toen ik nog studeerde, maar toen ik ging werken kreeg ik steeds minder tijd en werd het sporten ook vanzelf minder. Ik had nooit lichamelijke klachten, ik was ook nooit moe en ik ging nooit met tegenzin heen.
Ik had geen echt doel voor ogen, maar toen mijn lichaam steeds strakker werd en ik ook een wasbordje kreeg was dit een extra stimulans om steeds meer te doen. Pas toen ik echt zo'n afgetraind hoofd kreeg zag ik in dat ik te veel gesport had en verslaafd was geraakt.
Nu fitness ik nog 2 keer per week een uurtje en daarnaast doe ik ook parttime lichamelijk werk met dieren, dus bewegen doe ik nog genoeg, maar niet meer zo fanatiek. Jammergenoeg is mijn wasbordje nu dus ook verdwenen .
Gek is dat he? Dat je zonder duidelijk doel toch zo ver doorgaat met sporten (want zo vind ik het wel klinken als ik jouw post lees)
En ik ben jaloers op je vergaarde wasbordje Damn, wat is dat moeilijk te krijgen voor 'ons vrouwen' ! Toegegeven, ik zie wel de verticale lijnen en bovenste blokjes worden iets zichtbaar maar dat irritante laagje vet mag nog weg
Ben je tevreden nu je niet meer zo fanatiek sport? Ik bedoel; voel je je lichamelijk en geestelijk lekkerder? Ik vind het wel goed dat je op zelfinzicht jezelf hebt teruggeroepen; wat Bosaapje al zei; misschien zag je dat je over je eigen grens heenging?
Wel, een voordeel van blessures; meer tijd om te forummen
[...]
Ik heb heel intensieg aerobics gedaan toen ik nog studeerde, maar toen ik ging werken kreeg ik steeds minder tijd en werd het sporten ook vanzelf minder. Ik had nooit lichamelijke klachten, ik was ook nooit moe en ik ging nooit met tegenzin heen.
Ik had geen echt doel voor ogen, maar toen mijn lichaam steeds strakker werd en ik ook een wasbordje kreeg was dit een extra stimulans om steeds meer te doen. Pas toen ik echt zo'n afgetraind hoofd kreeg zag ik in dat ik te veel gesport had en verslaafd was geraakt.
Nu fitness ik nog 2 keer per week een uurtje en daarnaast doe ik ook parttime lichamelijk werk met dieren, dus bewegen doe ik nog genoeg, maar niet meer zo fanatiek. Jammergenoeg is mijn wasbordje nu dus ook verdwenen .
Gek is dat he? Dat je zonder duidelijk doel toch zo ver doorgaat met sporten (want zo vind ik het wel klinken als ik jouw post lees)
En ik ben jaloers op je vergaarde wasbordje
Damn, wat is dat moeilijk te krijgen voor 'ons vrouwen' ! Toegegeven, ik zie wel de verticale lijnen en bovenste blokjes worden iets zichtbaar maar dat irritante laagje vet mag nog weg Ben je tevreden nu je niet meer zo fanatiek sport? Ik bedoel; voel je je lichamelijk en geestelijk lekkerder? Ik vind het wel goed dat je op zelfinzicht jezelf hebt teruggeroepen; wat Bosaapje al zei; misschien zag je dat je over je eigen grens heenging?
Wel, een voordeel van blessures; meer tijd om te forummen
donderdag 1 oktober 2009 om 21:00
Tsja. Ik vrees de dag met grote vreze dat ik een blessure krijg. Niet dat ik daar vanuit ga, maar ik denk dat ik me net zo zou voelen. Maarja, dan is het overmacht en het enige wat je misschien helpt is te bedenken dat je sneller weer aan de gang kunt, als je nu even rust neemt.. hoe moeilijk ook!
(Ja ik heb ook met 38,5 koorts nog groepslessen staan doen, ook toen ik wíst dat er migraine aan zat te komen gewoon door gegaan.. - lichamelijk misschien niet zo prettig, geestelijk voelt het toch goed!)
Ja, dat houd ik mezelf ook steeds voor; nu even flink rusten, niet te zwaar trainen, zodat ik straks weer lekker voluit kan gaan. En met koorts sporten...bad! Goed voorbeeld van slecht naar je lichaam luisteren.. (ok, ik herinner me ook nog wel glorieuze dagen in salesbaan waarin ik met koorts vrolijk overwerkte, dus je bent niet de enige hihi)
Ik doe vooral veel groeplessen (zo'n beetje alle lessen van
Les Mills behalve BodyVive en BodyJam). Nu de laatste tijd ook weer fitness en dan op hartslag trainen (constant op +/- 65% van max hartslag houden in het kader van vetverbranding).
Heb ook een tijdje met hartslag meter getraind, maar hield het niet vol op vetverbrandingszone, ik wilde voluit gáán en niet zo oeverloos lang op matige intensiteit lopen/fietsen/enz. Weet niet of op hogere intensiteit cardio werkt voor vetverbranding (absoluut verbrand je meer, maar ook meer risico op eiwitverbranding geloof ik) maar vind dat toch wel fijner; vind het lekker om me flink in het zweet te werken.
Qua lessen heb ik voor mezelf ook wel een schema, maar dat is vooral gebaseerd op wat ik leuk vind. Ma, wo, vr doe ik sowieso lessen, evt. combi met fitness, en donderdag balance (vind ik niet echt trainen), en zondag ook fitness.
Op zich zijn er genoeg mensen die ik kan vragen voor hulp/ begeleiding @ mijn sportschool, maar ik vind het eigenlijk wel prima zo..
Body balance wil ik eens proberen, wat is dat nou eigenlijk precies? En waar is het goed voor?
In eerste instantie dacht ik toen ik 1,5 jaar geleden begon met 3x per week 'het zal wel een fase zijn'.. en ik dacht ook niet dat ik het vol zou houden. Maar dat bleek dus echt totaal anders te zijn.
Inmiddels heb ik ook heel veel leuke mensen leren kennen (voordeel van de groepslessen!) en ik wil ook de gezelligheid voor geen goud meer missen!
Zoooo herkenbaar! Ik dacht ook: ach, ik zal wel na 2 weken afhaken zoals de helft van de sportschoolgangers, maar tegendeel blijkt idd waar. En het is idd leuk om via die weg andere, nieuwe mensen te ontmoeten.
Zo lekker lange post.
Ik maak de post nog wat langer...shame on me (blame het bankhangen haha)
(Ja ik heb ook met 38,5 koorts nog groepslessen staan doen, ook toen ik wíst dat er migraine aan zat te komen gewoon door gegaan.. - lichamelijk misschien niet zo prettig, geestelijk voelt het toch goed!)
Ja, dat houd ik mezelf ook steeds voor; nu even flink rusten, niet te zwaar trainen, zodat ik straks weer lekker voluit kan gaan. En met koorts sporten...bad! Goed voorbeeld van slecht naar je lichaam luisteren.. (ok, ik herinner me ook nog wel glorieuze dagen in salesbaan waarin ik met koorts vrolijk overwerkte, dus je bent niet de enige hihi)
Ik doe vooral veel groeplessen (zo'n beetje alle lessen van
Les Mills behalve BodyVive en BodyJam). Nu de laatste tijd ook weer fitness en dan op hartslag trainen (constant op +/- 65% van max hartslag houden in het kader van vetverbranding).
Heb ook een tijdje met hartslag meter getraind, maar hield het niet vol op vetverbrandingszone, ik wilde voluit gáán en niet zo oeverloos lang op matige intensiteit lopen/fietsen/enz. Weet niet of op hogere intensiteit cardio werkt voor vetverbranding (absoluut verbrand je meer, maar ook meer risico op eiwitverbranding geloof ik) maar vind dat toch wel fijner; vind het lekker om me flink in het zweet te werken.
Qua lessen heb ik voor mezelf ook wel een schema, maar dat is vooral gebaseerd op wat ik leuk vind. Ma, wo, vr doe ik sowieso lessen, evt. combi met fitness, en donderdag balance (vind ik niet echt trainen), en zondag ook fitness.
Op zich zijn er genoeg mensen die ik kan vragen voor hulp/ begeleiding @ mijn sportschool, maar ik vind het eigenlijk wel prima zo..
Body balance wil ik eens proberen, wat is dat nou eigenlijk precies? En waar is het goed voor?
In eerste instantie dacht ik toen ik 1,5 jaar geleden begon met 3x per week 'het zal wel een fase zijn'.. en ik dacht ook niet dat ik het vol zou houden. Maar dat bleek dus echt totaal anders te zijn.
Inmiddels heb ik ook heel veel leuke mensen leren kennen (voordeel van de groepslessen!) en ik wil ook de gezelligheid voor geen goud meer missen!
Zoooo herkenbaar! Ik dacht ook: ach, ik zal wel na 2 weken afhaken zoals de helft van de sportschoolgangers, maar tegendeel blijkt idd waar. En het is idd leuk om via die weg andere, nieuwe mensen te ontmoeten.
Zo lekker lange post.
Ik maak de post nog wat langer...shame on me
(blame het bankhangen haha)
donderdag 1 oktober 2009 om 22:13
quote:Lena26 schreef op 01 oktober 2009 @ 18:47:
[...]
Wow, respect voor je doel(en)! Heb je eerder al een (halve) marathon gelopen? Ik vind dat toch heel knap, mensen die zo specifiek naar iets toetrainen, en daar je leven 'omheen' kunnen plannen. Ik zou me stiekem ook wel verder op hardlopen willen richten (dat heb ik met periodes gedaan, veel buiten lopen, nu doe ik wat try-outs op intervaltraining in sportschool, wat ik trouwens erg leuk vind) maar ik ben bang dat het dan een 'moeten' wordt; in de zin van; dan moet het ook echt helemaal lukken.
Ja, klinkt onbegrijpelijk voor jou misschien, maar zolang ik onder het mom 'recreatief sporten' bezig blijf heb ik het idee dat ik het beter blijf volhouden dan wanneer ik een 'echt' doel stel.Heb vorig jaar pas mijn eerste hele marathon gelopen. Maar wel al 3x een 30km wedstrijd, 1x een 25km , 4 halve marathons en vele 10km, 15km en 10EM wedstrijden. Verder nog korte baanwedstrijden en crossen. Het lukt ook niet altijd om mijn doelstellingen te bereiken. En ja daar kan ik ook best wel eens (heel erg) chagerijnig om zijn. Maar des te groter is de euforie als het wel lukt. De trainingen vind ik altijd leuk. Ondanks dat het een individuele sport is werk ik vaak samen met een aantal clubgenoten naar datzelfde doel toe en doen we bijna alle trainingen samen. Tijdens wedstrijden heb ik bijna altijd wel momenten waarin ik me afvraag waarom ik het mezelf aandoe. Maar eenmaal over de finish ben ik mijn volgende wedstrijd al weer aan het plannen. Voor mij werken die specifieke doelen waar ik gericht naar toe train dus juist motiverend. Het zorgt ervoor dat ik heel afwisselend train en dat het geen routine wordt.
[...]
Wow, respect voor je doel(en)! Heb je eerder al een (halve) marathon gelopen? Ik vind dat toch heel knap, mensen die zo specifiek naar iets toetrainen, en daar je leven 'omheen' kunnen plannen. Ik zou me stiekem ook wel verder op hardlopen willen richten (dat heb ik met periodes gedaan, veel buiten lopen, nu doe ik wat try-outs op intervaltraining in sportschool
, wat ik trouwens erg leuk vind) maar ik ben bang dat het dan een 'moeten' wordt; in de zin van; dan moet het ook echt helemaal lukken. Ja, klinkt onbegrijpelijk voor jou misschien, maar zolang ik onder het mom 'recreatief sporten' bezig blijf heb ik het idee dat ik het beter blijf volhouden dan wanneer ik een 'echt' doel stel.Heb vorig jaar pas mijn eerste hele marathon gelopen. Maar wel al 3x een 30km wedstrijd, 1x een 25km , 4 halve marathons en vele 10km, 15km en 10EM wedstrijden. Verder nog korte baanwedstrijden en crossen. Het lukt ook niet altijd om mijn doelstellingen te bereiken. En ja daar kan ik ook best wel eens (heel erg) chagerijnig om zijn. Maar des te groter is de euforie als het wel lukt. De trainingen vind ik altijd leuk. Ondanks dat het een individuele sport is werk ik vaak samen met een aantal clubgenoten naar datzelfde doel toe en doen we bijna alle trainingen samen. Tijdens wedstrijden heb ik bijna altijd wel momenten waarin ik me afvraag waarom ik het mezelf aandoe. Maar eenmaal over de finish ben ik mijn volgende wedstrijd al weer aan het plannen. Voor mij werken die specifieke doelen waar ik gericht naar toe train dus juist motiverend. Het zorgt ervoor dat ik heel afwisselend train en dat het geen routine wordt.
vrijdag 2 oktober 2009 om 08:43
Hoi, ik herken het ook, al had ik nooit kunnen denken dat ik dit ooit zou zeggen. Ben ooit al verschillende keren begonnen met naar sportschool te gaan, begon fanatiek en dan zakte het weer af tot niets. Nu vorig jaar november ben ik gestopt met roken en ben dus toen weer naar een sportschool gegaan. Begon ook met 3 keer per week en ga nu 4 keer per week. Houdt schema bij van wat ik doe, ga steeds meer doen, maar het rare is als ik dit 2 jaar geleden gedaan had zou ik het helemaal geweldig gevonden hebben en nu denk ik steeds zou liever 5 of 6 keer gaan maar durf inderdaad niet omdat ik dus nooit gesport heb en bang ben voor overbelasting en dus blessure ... ga nu wel proberen de keren dat ik ga iets meer te doen, vb 2 lessen achter elkaar ipv eentje en kijken hoe dat voelt, wil het zo graag opbouwen naar een uurtje of 8 a 10 in de week. Daarnaast heb ik nog steeds zoiets dat ik weinig of geen resultaat zie, ben in kilo's aangekomen, in cm wordt het volgens mij ook niet minder, merk in elk geval niks aan kleding, maar conditie tov toen ik nog rookte en niet sportte zorgt ervoor dat ik het leuk ben gaan vinden denk ik, en voel me er supergoed bij.
vrijdag 2 oktober 2009 om 10:23
quote:Lena26 schreef op 01 oktober 2009 @ 20:44:
[...]
Gek is dat he? Dat je zonder duidelijk doel toch zo ver doorgaat met sporten (want zo vind ik het wel klinken als ik jouw post lees)
En ik ben jaloers op je vergaarde wasbordje Damn, wat is dat moeilijk te krijgen voor 'ons vrouwen' ! Toegegeven, ik zie wel de verticale lijnen en bovenste blokjes worden iets zichtbaar maar dat irritante laagje vet mag nog weg
Ben je tevreden nu je niet meer zo fanatiek sport? Ik bedoel; voel je je lichamelijk en geestelijk lekkerder? Ik vind het wel goed dat je op zelfinzicht jezelf hebt teruggeroepen; wat Bosaapje al zei; misschien zag je dat je over je eigen grens heenging?
Wel, een voordeel van blessures; meer tijd om te forummen
Op zich was het niet zo gek dat ik zo was doorgeschoten, want ik had toen een vriendje die sportinstructeur was, was iedere dag in de sportschool te vinden en kende er ook heel veel mensen. Het was dus echt mijn wereldje geworden.
Nu ik niet meer fanatiek sport voel ik me geestelijk toch wel wat beter dan toen, want te eenzijdig met iets bezig zijn is nooit goed, maar ik mis mijn mini-lijfje natuurlijk best wel .
[...]
Gek is dat he? Dat je zonder duidelijk doel toch zo ver doorgaat met sporten (want zo vind ik het wel klinken als ik jouw post lees)
En ik ben jaloers op je vergaarde wasbordje
Damn, wat is dat moeilijk te krijgen voor 'ons vrouwen' ! Toegegeven, ik zie wel de verticale lijnen en bovenste blokjes worden iets zichtbaar maar dat irritante laagje vet mag nog weg Ben je tevreden nu je niet meer zo fanatiek sport? Ik bedoel; voel je je lichamelijk en geestelijk lekkerder? Ik vind het wel goed dat je op zelfinzicht jezelf hebt teruggeroepen; wat Bosaapje al zei; misschien zag je dat je over je eigen grens heenging?
Wel, een voordeel van blessures; meer tijd om te forummen
Op zich was het niet zo gek dat ik zo was doorgeschoten, want ik had toen een vriendje die sportinstructeur was, was iedere dag in de sportschool te vinden en kende er ook heel veel mensen. Het was dus echt mijn wereldje geworden.
Nu ik niet meer fanatiek sport voel ik me geestelijk toch wel wat beter dan toen, want te eenzijdig met iets bezig zijn is nooit goed, maar ik mis mijn mini-lijfje natuurlijk best wel .
vrijdag 2 oktober 2009 om 11:02
naast dat je dwangmatig bezig bent met sporten doe je ook een volstrekt ineffecient programma. Als je al 5, 6 keer per week fitness doet zou je met splitschema's moeten werken. Daarnaast moet je in cyclussen trainen, dwz een opbouw van 4 weken en daarna een rustweek, ook in het jaar moet je cyclussen hanteren.
Als je op eigen houtje 8 tot 10 uur in de week sport dan ligt overtrainheid, overbelasting en lichamelijke roofbouw constant op de loer
Als je op eigen houtje 8 tot 10 uur in de week sport dan ligt overtrainheid, overbelasting en lichamelijke roofbouw constant op de loer
vrijdag 2 oktober 2009 om 11:04
