Van morbide obesitas naar gezond gewicht. Mogelijk?

Volgens mij bedoelt Spijk-er met 'weten': die kennis in de praktijk toepassen. En zeggen jullie dus allemaal hetzelfde.



Scamp, heb je op dit moment eigenlijk lichamelijk last of klachten van je gewicht? Zo niet, dan denk ik dat Hanke een heel goed punt heeft dat stabiel zijn al een heel mooi doel is. Je plan om een diëtist te zoeken die samenwerkt met een psych of gespecialiseerd is in eetstoornissen, lijkt me een heel goed idee.

In jouw hoofd sleur je 36 kilo extra mee. Dat is misschien nog wel zwaarder dan die fysieke kilo's. Kan je nagaan hoeveel beter je je zou voelen als je jezelf realistisch en met mededogen zou kunnen bekijken.

Dank je Scamp, dat is mijn streven. Maar ik weet dat het altijd een strijd zal zijn. Gewoon omdat eten mijn grootste vriend en tegelijk mijn grootste vijand is.

Lijkt me bevrijdend om te kunnen zeggen tegen jezelf: Ik ben goed genoeg. En je huidige gewicht te accepteren en niet zo hard tegen jezelf te zijn.



En nooit meer een dieet te volgen, dingen niet mogen, eten in Goed en Slecht indelen, maar gezond te gaan leven. Dus goed voor jezelf zorgen; goede voeding, bewegen en zo min mogelijk stress. Maar bovenal acceptatie van jezelf. En geen dingen nastreven die niet bij jou passen. In bewegen, eten of de maat van je kleding.



(ik schrijf dit eigenlijk ook voor mijzelf!).



Lijkt me gewoon heel prettig om die 104 kg een tijdje vast te houden. Stabiel te blijven inderdaad.

quote:Exces schreef op 13 mei 2014 @ 15:39:

Deels herkenbaar. Je komt aan omdat je te weinig eet. Dat klinkt maf maar je lichaam doet aan biologie, niet aan wiskunde. Dat zegt Meds bijv. al jaren hier op het forum. Nou ja, wat daar op neer komt. Dat je lichaam ook genoeg energie moet krijgen zodat het niet in spaarstand gaat.

quote:Mylene_Valerie schreef op 13 mei 2014 @ 16:31:

[...]





Dat zegt Meds bijv. al jaren hier op het forum. Nou ja, wat daar op neer komt. Dat je lichaam ook genoeg energie moet krijgen zodat het niet in spaarstand gaat.

Toch vraag ik me af hoe dat dan werkt, dik worden van een broodkorstje. Mensen in de vroegere concentratiekampen of bijvoorbeeld Afrikazijn ook niet dik ondanks dat ze maar een klein beetje te eten kregen of krijgen.



Ik bedoel het niet lullig hoor maar echt weinig eten daar kun je niet van aan komen.

quote:Ephina schreef op 13 mei 2014 @ 14:07:

[...]





Ik ervaar hetzelfde. Vanaf 6 jan van 85 naar 73 gegaan. En jeetje, wat is het nú moeilijk. Waar is die discipline gebleven?!



Hier idem, in januari nog 90, nu 72. Wil er nog 2 afhebben, maar lukt echt niet.



Maar on topic:

Kan je helemaal niet zwaar sporten, of alleen niet hardlopen? Wel fietsen of roeien oid? Op een sportschool hebben ze genoeg van dat soort apparaten staan.

Zelf sport ik nu 3x per week met oa bootcamp en krachttraining.

quote:Annapicobella schreef op 13 mei 2014 @ 16:24:

Lijkt me bevrijdend om te kunnen zeggen tegen jezelf: Ik ben goed genoeg. En je huidige gewicht te accepteren en niet zo hard tegen jezelf te zijn.



En nooit meer een dieet te volgen, dingen niet mogen, eten in Goed en Slecht indelen, maar gezond te gaan leven. Dus goed voor jezelf zorgen; goede voeding, bewegen en zo min mogelijk stress. Maar bovenal acceptatie van jezelf. En geen dingen nastreven die niet bij jou passen. In bewegen, eten of de maat van je kleding.



(ik schrijf dit eigenlijk ook voor mijzelf!).



Lijkt me gewoon heel prettig om die 104 kg een tijdje vast te houden. Stabiel te blijven inderdaad.Ik had juist het omgekeerde eigenlijk. Ik gun mezelf een gezond lichaam met een gezond gewicht. Want dik zijn is vaak niet gezond en een recept voor een lang en gelukkig leven.

quote:Scamp schreef op 13 mei 2014 @ 16:20:

Tyche, ik heb eigenlijk nooit lichamelijk last gehad van mijn overgewicht. Mijn spier-aandoening werd ook na het afvallen erger.



Het is heel erg psychisch. Vooral omdat nu ook twee tantes een gastric bypass hebben gehad en giga afvallen. Mijn nicht is van maat 46 naar maat 38 gegaan en ik ben weer de dikste.



Ook ga ik trouwen (over 4 jaar pas hoor) en dat hakt erin qua jurk en uiterlijk.



Het is ook heel erg moeilijk voor me om nu op iedereen te reageren omdat het lijkt dat ik niet wil.

Maar ik wil juist wel!



Weet je lieve Scamp welke gedachte bij me langskwam? Dat je na stressvol nieuws over financiën, vervolgens dit topic opent. Bij mij bekruipt de gedachte dat het een ´controleding´ is. Een stressfactor dient zich aan en húp, met de kop in het eten. Voor mij een bekend iets, vandaar de gedachte.



Ik denk ook echt wel dat je wil, maar dat je op dit moment iets harder niet wil, nl. voelen wat het vergelijken met je omgeving en de financiele stress met je doen.



Misschien heb ik het aan het verkeerde eind, maar wilde mijn gedachtenkronkels toch even met je delen.

quote:riannerianne schreef op 13 mei 2014 @ 16:42:

[...]





Ik had juist het omgekeerde eigenlijk. Ik gun mezelf een gezond lichaam met een gezond gewicht. Want dik zijn is vaak niet gezond en een recept voor een lang en gelukkig leven.Slank zijn is ook geen garantie voor een lang en gelukkig leven. Wel een gezonder leven. Maar geen garanties.

quote:louise1 schreef op 13 mei 2014 @ 16:36:

[...]



Toch vraag ik me af hoe dat dan werkt, dik worden van een broodkorstje. Mensen in de vroegere concentratiekampen of bijvoorbeeld Afrikazijn ook niet dik ondanks dat ze maar een klein beetje te eten kregen of krijgen.



Ik bedoel het niet lullig hoor maar echt weinig eten daar kun je niet van aan komen.

Je komt inderdaad niet aan van niets. Maar als je lichaam aan het verhongeren is, houdt het alles vast wat het binnenkrijgt. Verhongering is dodelijk en je lichaam zet alles op alles om dat voorkomen. Als het te lang duurt kan het lichaam daar niet tegenop (en dan wordt je broodmager en ga je dood).

Maar als je in die toestand normaal gaat eten, of zelfs minder dan normaal maar genoeg om niet te verhongeren, dan wordt dat gelijk opgeslagen als reserve.



Mensen die niet afvallen omdat ze te weinig eten, eten dus niet zó weinig dat ze verhongeren, maar niet genoeg om het lichaam het signaal te geven dat er geen schaarste is.



Daarnaast speelt denk ik ook het beschadigen van je systeem een rol. Als je veel heftig dieet/honger lijdt, dan gaat dat ten koste van een goede energieregeling. Daar weten mensen met een medische achtergrond meer van.

quote:pearssy schreef op 13 mei 2014 @ 16:00:

[...]





Als je verder niets nuttigs hebt te melden, niet reageren is ook een optie!Zou kunnen ja, maar dat bepaal jij niet.

quote:Annapicobella schreef op 13 mei 2014 @ 16:47:

[...]





Slank zijn is ook geen garantie voor een lang en gelukkig leven. Wel een gezonder leven. Maar geen garanties.Dat klopt. Maar je vermindert de kans op bepaalde aandoeningen. Vind ik de moeite waard.

Garnaaltje, het probleem zit hem niet in het gewicht, maar in alles er omheen. Zolang jij geen rust in je hoofd krijgt, zal afvallen altijd worden geblokkeerd. En ik denk dat Hanke hele wijze dingen zegt

quote:riannerianne schreef op 13 mei 2014 @ 16:42:

[...]





Ik had juist het omgekeerde eigenlijk. Ik gun mezelf een gezond lichaam met een gezond gewicht. Want dik zijn is vaak niet gezond en een recept voor een lang en gelukkig leven. leuke gedachte en zeker waar, maar onmogelijk om te volbrengen als je eigenlijk diep in je hart er van overtuigd bent dat je dat niet verdient

quote:Scamp schreef op 13 mei 2014 @ 16:56:

Hanke, dat zou goed kunnen. Klinkt eigenlijk best logisch.

Veel stress weer en ook al heb ik geen negatieve gedachten. Misschien is dit toch weer een ''dingetje''Vind het tof dat je zo eerlijk durft te kijken. (of het nu zou kloppen of niet). Je hebt ballen

quote:rosanna08 schreef op 13 mei 2014 @ 17:05:

[...]



leuke gedachte en zeker waar, maar onmogelijk om te volbrengen als je eigenlijk diep in je hart er van overtuigd bent dat je dat niet verdient



Ook dat heeft mij heel veel therapie en tranen gekost.



Dat is ook wat ik steeds hier zeg toch? Zolang het in je hoofd niet goed zit, maakt het niet uit welke dieetboeken er in je kast staan. Dat gevecht win je dan niet.

quote:riannerianne schreef op 13 mei 2014 @ 17:21:

[...]





Ook dat heeft mij heel veel therapie en tranen gekost.



Dat is ook wat ik steeds hier zeg toch? Zolang het in je hoofd niet goed zit, maakt het niet uit welke dieetboeken er in je kast staan. Dat gevecht win je dan niet.Helemaal mee eens.

Niet balen, blij zijn dat je nu de koe bij de hoorns gaat pakken! Wees trots op jezelf. Scampman houdt al heel veel van jou, nu jij nog.



*Ziet nu een onwijs stralende en gelukkige Scamp met Scampman voor het altaar staan, knap bruidspaar*

quote:louise1 schreef op 13 mei 2014 @ 16:36:

[...]



Toch vraag ik me af hoe dat dan werkt, dik worden van een broodkorstje. Mensen in de vroegere concentratiekampen of bijvoorbeeld Afrikazijn ook niet dik ondanks dat ze maar een klein beetje te eten kregen of krijgen.



Ik bedoel het niet lullig hoor maar echt weinig eten daar kun je niet van aan komen.



Ik zal een poging tot uitleg doen.



Je hebt dagelijks rond de 2400 calorien nodig. Je verbruikt er alleen al zo´n 1400 voor hartslag, bloedsomloop, haargroei, speekselaanmaak en wat je lijf verder ook maar allemaal moet doen. Daarnaast verbruik je nog calorien met normaal bewegen; de was doen, de trap af huppelen, de hond uitlaten, naar je werk fietsen en weet ik wat nog meer.



Als je nou, zoals ik momenteel, braaf rond die 2400 calorien zit en normaal beweegt blijf je stabiel.



Stel nu, ik ga lijnen. En dat lijnen houdt in dat ik een dieet ga doen van 1800 calorien. Dan zal mijn lichaam dus ergens moeten besparen of het ergens anders vandaan halen. Bijvoorbeeld uit de vetopslag. In het begin gaat dat natuurlijk prima. En, hoe meer overgewicht, hoe makkelijker de eerste kilo´s eraf gaan.



Maar je lichaam gaat op standje ´sparen´. Want eigenlijk heeft het alleen al 1500 calorien nodig voor het normale werk. Er komt dus een moment dat je stil blijft staan in je gewicht en om af te vallen nog minder moet eten. Je lichaam past zich na verloop van tijd weer aan totdat je weer stilstaat. Als je al een half jaar op 1800 calorien zit, kun je dus niet anders dan naar 1500 gaan om meer af te vallen. Als je die calorien uit de verkeerde dingen haalt (marsrepen, pizza´s en chips) dan krijg je geen voedingsstoffen binnen waardoor je honger krijgt. Ook dat nog.



Er komt een moment dat je niet nóg minder kunt eten.



Nu ga je een keer iets meer eten. Laten we zeggen; die broodkorst. Omdat jouw lijf geen idee heeft wanneer er weer iets voedzaams binnenkomt en het eigenlijk heel dringend die calorien nodig heeft, zal het die broodkorst opslaan. Wat dus kan resulteren in meer gewicht. Het houdt die calorien vast voor het geval er weer een hele poos niks bij komt. Vandaar ook dat je heel lang kunt overleven op weinig en/of slecht voedsel. Maar wellicht weet je ook dat bijvoorbeeld een anorexiapatiente na een poosje geen menstruatie meer heeft. Nagels en haren zijn voor je lijf prioriteit nummer 363, dat wordt als eerste geschrapt. Het hart heeft prioriteit nummer 1, alles wat je binnenkrijgt houdt je hart aan het kloppen.



Wat ik heb gedaan vorig jaar, is alles loslaten. Ik heb eens goed in de spiegel gekeken. Weet je, als je ontevreden bent over je figuur, ga je kleren kopen die vooral niet te duur zijn, want je wilt nog afvallen. Goedkope kleren zijn meestal ook minder goed qua pasvorm. Doordat kleren niet goed passen wordt je spiegelbeeld slechter. Daardoor voel je je nog kutter dan eerst en dan wil de weegschaal ook nog eens niet zo snel als jij wilt, wat een vreetbui of een ´nou en´ gevoel oplevert. En daarna voel je je nog slechter en wilt toch weer lijnen.



Ik heb dus goed passende kleding gekocht, ben eens bij de kapper langs gegaan en was eigenlijk best tevreden. Daarna ben ik dus gewoon, normaal en gezond gaan eten. Want ik at veel te weinig om mijn lijf tevreden te houden. En precies dát was (achteraf gezien) nodig om uiteindelijk op ´mijn´ gewicht uit te komen. Nee, ik ben nog steeds geen uberslanke den. Maar dat hoeft ook helemaal niet. Ik ben tevreden en ik ben goed zoals ik ben. Bijkomend voordeel van gezond eten; mijn nagels zijn steviger, mijn haar glanst en mijn huid ziet er mooier uit.



Wat wel jammer is, al die leuke kleren hangen nu in de kast van een nichtje.

quote:Scamp schreef op 13 mei 2014 @ 16:08:

Ik ben op het moment een dietiste aan het zoeken hier. Weet niet precies hoe het werkt dus ik zwengel even mijn google aan.



Zoek een obesitas kliniek bij jou in de buurt en ga dat traject in.

Combinatie van dieetiste/psycholoog en sportfysio.

Eerst zal je het psychische gedeelte moeten aangaan, daar zit de ellende in de eerste plaats.



Men had je na de maagband fiasco niet aan je lot mogen overlaten, neem zelf initiatief!



Succes

Exces, wat een mooie post. Het heeft me geraakt.