WW - We tellen weer tot 29...

Mife, soms eet ik een broodje of wat crackers bij de linzensoep. Het is niet echt nodig, want de soep zelf vult al behoorlijk. Maar voor de bite die je noemt, is wat knapperigs erbij wel lekker. Omdat we nog soep over hadden van gisteren en mijn vriend toch een beetje wilde variëren, heeft hij er vandaag wat gesneden paprika, broccoli en champignons door gedaan (niet met de staafmixer bewerkt, dus echt in stukjes). Was ook erg lekker. Je kunt dus eigenlijk variëren zoals je wil. Kan me voorstellen dat 'ie met stukjes kip bijv. ook heel lekker zal zijn...



Trouwens, voor de mensen die zelf soep gaan maken, je kunt natuurlijk ook vrij gemakkelijk ergens een maaltijdsoep van maken. Zelf gemaakte tomatensoep van bouillon en verse tomaten is 0, misschien 1 punt. Maar gooi je er pasta doorheen, dan vult het gelijk! En probeer eens soep met rijst erdoor. Klinkt gek, maar in andere landen heel gewoon. Rijst kun je onbeperkt eten voor 7 punten, dus stel dat je zelf een groentesoepje hebt gemaakt, dan kun je voor 7 punten een hele maaltijd binnen hebben!

Goedeavond,



Ik heb vanmorgen op de weegschaal gestaan. 89,6 dus er is 7 ons bij. Helaas. Maar eigen schuld en het is nog onder de 90 dus heel erg vind ik het niet. Er was natuurlijk ook ineens 4,5 kilo vanaf toen ik ziek was.

Vandaag ook weer aan het snaaien, ik kan soms gewoon niet stoppen. Grrr... stommerd.



Gelukkig wel 3x in de week aan het sporten, dat gaat wel heel goed.



Echt superfijn al die motiverende berichtjes, ik word er blij van!



Ik wil graag eind november in en leuk jurkje passen, dan heb ik een bruiloft. Dus dat is nu even mijn doel. En mijn 'grote' doel is onder de 84 komen, dat is echt jaren geleden



Sazzje, gefeliciteerd met je nieuwe baan! Goed joh!



Marissevisje, spannend je eerste dag! Fijn dat ie best redelijk is verlopen!



Prulletje die soepen van 0 punten zijn echt lekker! Ik ga ze ook weer eens maken.



Mife, mooi eetlijstje hoor! En 1 puntje mag zeker



Barcode, fijn dat je je zo goed aan je punten kunt houden. Nog tips?



Zo ik ga eens naar bed, morgen gewoon weer werken. Van het weekend wel 2x uit eten, daar zie ik wel tegenop. Vooral omdat het 1 keer bij de chinees is. Daar hou ik persoonlijk ook niet zo heel erg van, maar ook omdat chinees gewoon erg veel punten is...Bleghhh...

Zondag gaan we met een verjaardag naar de mac. Dat lukt dan wel goed, die kan ik ook goed invullen qua punten.

Hey meiden,



Zo, dat blogje over de bekentenis van een cola-light addict dat nu op de voorpagina staat van Viva is voor mij zó herkenbaar, haha! Ik drink de hele dag door cola.. Toen ik het las begon ik toch een beetje te denken: mmm, misschien toch afkicken..



Maar om even to the point te komen: het gaat ff niet zo tof hier. Er zijn een aantal dingen gebeurd waardoor ik weer in zo'n ellenlange vreetmodus terechtgekomen ben. Ik heb onder meer verschrikkelijke ruzie met m'n moeder thuis, er hangt géén leuke sfeer meer thuis.. Het begon toen ik de mededeling doorgaf dat ik nu toch écht het huis uit ga en bezig ben een huurwoning te krijgen. Ik denk dat ze het niet zo leuk vindt, maar ze uit het op een héle vreemde manier: ze zoekt continue ruzie met me. Alles wat er van mij beneden ligt, gooit ze regelrecht de kliko in. Zo stom! En ook gewoon belangrijke papieren hè, met telefoonnummers oid erop! En dan vraag ik waar het is, zegt ze met zo'n hele overdreven stem: "Ja, waar zou dat nou liggen?!!".. Pff!



Nou ja, wat betreft weight watchers: ik heb de moed opgegeven dat het deze week nog goed gaat komen.. Ik vergrijp me continu aan de hagelslag, het is gewoon alsof ik in een 24-uur durende vreetbui terecht gekomen ben. Ik zit er ernstig over te denken om volgende week gewoon fris te beginnen, een nieuwe start te maken. En ook gewoon weer naar een cursus te gaan. Die laatste tien kilo, het moet gewoon kunnen! Jullie hebben al zoveel redenen gegeven om het te laten slagen.. Ik wil dat ook kunnen! Een frisse, nieuwe start. Daar hou ik van.



Ik wil nu wel mezelf 'vrij' geven tot volgende week, maar dan wil ik niet ALLES eten wat los en vast zit omdat ik zo'n 'nu of nooit' gevoel daarvan krijg.. Zo van: "Maandag begin ik weer, dus NU moet ik het ervan nemen.." Dat is zo zwart-wit denken, zo alles-of-niets.. Daar heb ik vaker last van... Ik ga m'n best doen de hagelslag te weerstaan. Op het werk issie gelukkig op, haha.

Oh Marjan, wat vervelend . Dat wordt dus even op je tenen lopen thuis. Niet leuk dat je moeder zo reageert. Hopelijk heb je snel je eigen plekje, dan draait het vast wel weer bij.

Ik had thuis juist regelmatig ruzie met mijn moeder, gewoon omdat we teveel op elkaars lip zaten denk ik. Sinds ik het huis uit ben is er eigenlijk nooit meer wat aan de hand en kletsen we elkaar de oren van het hoofd af en doen we alleen maar leuke dingen samen. Hopelijk loopt het voor jou ook zo .



Maar inderdaad, geef jezelf nu niet toestemming om álles maar te eten omdat je je rot voelt, want dan zit er aan het einde van de week misschien 1 of 2 kilo bij en dan baal je weer dat je die er oók nog af moet krijgen. Dus op sterke momenten: hou je in!

Marjan, wat rot voor je. Hopelijk lukt het je om vast te houden aan de gedachte dat het wel goed komt... Ik had ook heel vaak ruzie thuis, maar sinds ik uit huis ben, gaat het goed tussen mijn ouders en mij. En zelfs tussen mijn zusjes en mij, want daar had ik ook regelmatig bonje mee. Gevolg is wel dat nu mijn jongste zusje continu conflicten met mijn ouders heeft. Die heeft het stokje overgenomen. Weet je, zulk soort dingen gebeuren met meerdere volwassenen onder een dak. Het is alles behalve leuk, maar laat je er niet door kisten. Ga desnoods een rondje lopen als je weer zo'n vreetbui hebt. Dan ben je én even van huis als de spanningen oplopen én je hebt gelijk wat beweging te pakken. Sterkte!

Of straks!

Lijstje:



O: vanille yoghurt 0% vet (2) + banaan + glas optimel (1)

L: 2 snee vb (3,5) + kipfilet (1)

T: 2 sultana koekjes (3)

D: mihoen (9) + kipsate (8,5)

T: 2 hopjes (1) en waarschijnlijk nog wat fruit

Oh weet je wat me leuk lijkt: Nu het kouder wordt allemaal dikke truien en warme jassen e.d. dragen en ondertussen 'stiekem' afvallen. En als het dan weer mooi weer wordt, trek ik opeens een strak shirtje en een korte broek aan of een bikini ofzo, en dat iedereen dan opeens zegt 'wauw! wat ben jij slank opeens!' hihi. Ach, ik fantaseer ook maar wat haha.



Dames, voor de motivatie:

Minder eten = minder boodschappen = goedkoper = meer geld over = geld voor nieuwe kleding = kleding in een kleiner maatje!

We gaan ervoor!!!

Go Prulletje!

Sasszje, gefeliciteerd met je nieuw job! Leuk joh.



En Marissevisje, hoe is het bij jou en alle hectiek rond de opening? Jij hebt ook een heftig verhaal achter de rug zeg. Dat wilde ik nog aan je vragen (had ik ook gedaan gister, toen was mijn bericht ineens weg, had geen zin om opnieuw alles te tikken dus vandaag de herkansing ), hoe is dat gegaan? Je hoeft het natuurlijk niet te vertellen als je niet wil, maar ik herken dingen. In die zin, dat ik nog niet zeker ben of ik door wil. Vriend is ontzettend lief en doet alles wat in zijn macht ligt, heeft er ook nog vertrouwen in dat het goed komt. Ik sluit dat zeker niet uit natuurlijk, maar ik wéét het gewoon niet. Wat ik me afvraag, omdat het bij jouw scheiding ook van jouw kant kwam, wat maakte dat jij (eenzijdig) besloot dat de koek op was? Hoe heb je dat uiteindelijk verteld? En hoe ben je om gegaan met het verdriet dat je je ex aan deed? Ik weet wel dat je altijd voor jezelf moet kiezen, maar als ik eraan denk hoeveel verdriet ik mijn vriend zou doen als ik de stekker eruit zou trekken, dan zakt de moed me al in de schoenen. Hoe heb jij dat aangepakt? En is je ex het uiteindelijk gaan begrijpen of snapt hij het nog steeds niet? Nouja, kijk maar of je hierop wil antwoorden. Ik ben heel benieuwd naar vergelijkbare verhalen.



Marjan, wat een rot-situatie zeg, met je moeder. Heeft ze last van het empty nest syndroom? Je moet toch een keer op jezelf. Mijn ouders vonden het ook niet leuk toen ik zei dat ik op mezelf ging wonen. In die zin, ze begrepen het niet omdat ik in mijn eigen stad bleef. Als ik nog naar de stad was gegaan waar ik studeerde vonden ze het logisch maar in plaats daarvan koos ik voor een klein klotekamertje van 12 m2 waarvoor ik 400 gulden (ja ja, gulden nog, oma vertelt), moest betalen. Terwijl ik hemelsbreed 5 kilometer verder een gratis kamer had van dubbele afmeting. Hahahaha... En daarnaast waren ze bang dat ik dan mijn studie zou laten versloffen. Ach, ik ben toch gegaan en mijn vader heeft mijn kleine hok prachtig opgeknapt. Het was gewoon tijd voor zelfstandigheid. Alles is goed gekomen. Gaat bij jou ook gebeuren let maar op!



Naatie, als je naar de Chinees gaat raad ik foe yong hai aan, gewoon groenten in feite. Beetje witte lijst elbij en je kunt behoorlijk ww-proof weer naar buiten rollen hoor. Of een gerecht met kip en groenen (en cashewnoten!) Of starten met een heldere soep vooraf, dat vult alvast lekker. Zet hem op, dat jurkje in november gaat je vast lukken.



Prulletje, ik moest lachen om jouw visie op "under cover" afvallen, lekker doorgaan onder een enorme laag kleding en dan in het volgende voorjaar het resultaat showen. Klinkt goed. Meiden wat zullen we het koud krijgen deze winter. Want dat merk je wel hoor, als je vetpercentage ineens zo veel minder is.



Ik heb geen idee wat ik weeg nu. Ik stond van de week (net na het avondeten) mét kleding en laarzen op de weegschaal. Niet heel betrouwbaar maar ik was toevallig even thuis. Toen was ik 64. Dus schoon aan de haak en in de ochtend zal het nog steeds wel zo rond de 61 zijn. We zien het wel, als ik weer thuis ben.



Welterusten all!

Hehe, eindelijk weer wat te lezen hier . Ik zit al de halve dag op mensen te wachten die wat komen typen haha.



Oma ( ), foe yong hai is met ei. (Ik onthoud dat met hai = aai = ei op z'n brabants ). Tjap Tjoi is groente.



Haha dat under cover afvallen gaat me toch niet lukken. Dan moet ik allemaal soepjurken aan enzo, ook niet echt modieus haha. Maar het was een leuke gedachte.

En Mife, jij ook nog maar 5 kilo lees ik. Daar ben je zó.



Ok, ik doe ook even een duit in het motivatiezakje:



- Denk aan de complimentjes en bewonderende blikken (Wij willen fluitende bouwvakkers! )

- Denk aan het aantrekken van een spijkerbroek waarbij je dan (heel sexy), net nog even die opening hebt tussen je stukje heup en buik (begrijpen jullie wat ik bedoel? Zo'n soort kuiltje als aan de zijkant van je buik/heup, vind ik zelf altijd een mooi gezicht als je broek door dat kuiltje net niet op je huid aansluit zeg maar...)

- Denk aan een vertrouwd nieuw eetpatroon waarbij je niet meer "moet" eten en toegeven aan al die suikers en vetten.

- Denk aan het vertrouwen in jezelf dat groeit doordat je een enorm doorzettingsvermogen blijkt te hebben.

- Denk aan je huid, haar en nagels als je gezonder leeft. (Mijn haar glanst meer en mijn nagels zijn sterker dan ooit!)

- Shop-shop-shop!

- Lees de voor- en naverhalen op de site. Ook altijd inspirerend.



Euhm.... de rest is geloof ik wel genoemd. Goed. Dan ga ik nu knorren. Morgen weer een drukke dag!

Oja, tjap tjoy, sorry. Maar foe yong hai is ook met vrij veel groente toch? Taugé enzo? Paksoi is trouwens ook lekker!



Ik had inmiddels weer een keer gepost dus je kunt nog even doorlezen



En draag jij maar lekker soepjurken deze winter hoor. Je hebt nog tijd zat om je te verdiepen in het modebeeld voor 2012. En als de eerste lentezonnenstralen zich dan weer laten zien ben jij klaar voor de metamorfose! Ik was ook nooit heel modieus (altijd zwart, vesten, jurkjes, leggings, op zich wel leuke spullen, maar altijd donker en neutraal en verhullend). Maar sinds ik alles pas en de internet webshops heb ontdenkt heb ik ineens een gave garderobe joh! Ik ben hartstikke hip tegenwoordig, had ik nooit gedacht. Kun je nagaan, zelfs oma krijgt het voor elkaar. Er staan hier onder de pijler Mode trouwens ook leuke topics om inspiratie op te doen.

Jaa, dat heup kuiltje geval wil ik oook! Weet precies wat je bedoelt! Heb jij dat al?

En ja herkenbaar, ik heb nu ook veel zwart. Ook wel wat kleur, maar pak toch vaak de zwarte dingen uit de kast 's ochtends. Ik pas ook bijna geen laarzen. Dat wil ik! En ik moet misschien naar curacao in februari/maart (met schoonouders ) dus moet wel bikini-proof zijn!

Oehh... lekker hoor, Curcacao! Tijd zat om bikini-proof te worden. En yesss.... ik heb dat kuiltje. Vind ik zo sexy (zei ze bescheiden )



Laarzen paste ik ook nooit. Moest altijd schachten XL hebben. Maar dat euvel is inmiddels ook verholpen. Kortom, ik pas alle laarzen, koop tegenwoordig maat 36/S en spijkerbroek maat 28, BH-omvang is geslonken van 80 naar 70 én ik heb een heup-buik kuiltje. Dus... doe je mee? Je kunt niet achterblijven natuurlijk, wat ik kan, kun jij ook! Je hebt nog 4-5 maanden, lukt je écht wel!

Ok, for the record, omdat ik even geen gewicht kan posten zal ik hier mijn verloren centimeters neer plempen, voor wie het interesseert of wie het motiveert:



borst: -11

taille: -13

heupen: -18

Wauw! Ben jaloers! Ik lig inmiddels in bed met mijn mobiel maar ik ga morgen inspiratie plaatjes plakken hier! En ben maar trots op je kuiltje hoor, je hebt er hard voor gewerkt! Nu ik nog, ik doe mee! (zegt ze heel gemotiveerd maar hoe lang blijft ze dat?). Hoe heb jij dat langdurig vol weten te houden? Ik verlies bij elke poging na een aantal weken de motivatie en stop dan. Hoe voorkom ik dat?

Zo ik kom ook even invallen op precies het goede moment zie ik alweer Geen tijd gehad om te schrijven en dat duurt nog eventjes tot eind volgende week. Ben ik al een oudgediende?



Hier gaat het ontzettend belabberd, eet alles wat ik tegenkom (en wat ligt er toch veel eten op mijn pad..) maar vooral ook slechte dingen. Heb geen gelegenheid om te sporten en merk het gewoon aan mijn lichaam. Zo herkenbaar Jo, dat alles blubbert. Soms denk ik zelfs dat ik er slechter uitzie als met 70 kilo. Toen had ik overigens ook minder moeite met mezelf. Hoe minder ik weeg, hoe minder ik het geloof... Nou ja, even doorzetten en dan ga ik ook weer met goede moed verder. Wil toch echt die 58 bereiken en dan succesvol stabiliseren (in plaats van gewoon ineens weer gaan eten zonder ergens op te letten, zoals de vorige keer waardoor ik nu mee schrijf hihi).



Met de beste wil van de wereld kan ik me toch echt niets bij dat kuiltje voorstellen! Waar zit ie dan? Ik ben beetje hetzelfde als winterdip (maar dan een paar centimeters kleiner). Ook maatje 36/s en spijkerbroeken maat 28. Alleen is mijn bh omvang niet geslonken... wel mijn boobies!



Ow en ik had altijd ruzie met mijn moeder! Niet normaal, zo erg was het. Totdat ik het huis uitging! Mijn moeder vond het toen geweldig als ik in het weekend thuis kwam, alles helemaal leuk. Ben nog een tijdje terug geweest ivm verhuizing en toen was het gelijk weer slecht. Nu weer op mezelf en gelijk weer beter. Mijn moeder en ik botsen echt gewoon. Maar spullen weggooien heeft ze nog nooit gedaan. Praat er anders eens over, waarom ze het zo erg vind?

quote:Winterdip schreef op 15 september 2011 @ 23:35:





En Marissevisje, hoe is het bij jou en alle hectiek rond de opening? Jij hebt ook een heftig verhaal achter de rug zeg. Dat wilde ik nog aan je vragen (had ik ook gedaan gister, toen was mijn bericht ineens weg, had geen zin om opnieuw alles te tikken dus vandaag de herkansing ), hoe is dat gegaan? Je hoeft het natuurlijk niet te vertellen als je niet wil, maar ik herken dingen. In die zin, dat ik nog niet zeker ben of ik door wil. Vriend is ontzettend lief en doet alles wat in zijn macht ligt, heeft er ook nog vertrouwen in dat het goed komt. Ik sluit dat zeker niet uit natuurlijk, maar ik w��t het gewoon niet. Wat ik me afvraag, omdat het bij jouw scheiding ook van jouw kant kwam, wat maakte dat jij (eenzijdig) besloot dat de koek op was? Hoe heb je dat uiteindelijk verteld? En hoe ben je om gegaan met het verdriet dat je je ex aan deed? Ik weet wel dat je altijd voor jezelf moet kiezen, maar als ik eraan denk hoeveel verdriet ik mijn vriend zou doen als ik de stekker eruit zou trekken, dan zakt de moed me al in de schoenen. Hoe heb jij dat aangepakt? En is je ex het uiteindelijk gaan begrijpen of snapt hij het nog steeds niet? Nouja, kijk maar of je hierop wil antwoorden. Ik ben heel benieuwd naar vergelijkbare verhalen.









Hi Winterdip

Allereerst wil ik kwijt dat ik het heel, heel erg moeilijk vond om voor mezelf te kiezen.

Ik werd verscheurd door zo veel emotie's, heb dikwijls gedacht dat ik het niet zou trekken.

We waren meer dan 10 jaar bij elkaar, samenwonend en getrouwd.

Maar ik had telkens zo'n raar onderbuikgevoel, van ik mis iets.

Ik kon mezelf niet zijn bij hem, was alleen maar voor hem aan het zorgen en mezelf aan het wegcijferen. Ik kon niet bij hem terecht met mijn gevoelens en emotie's.

Het leek op een broer/zus verhouding, als je begrijpt wat ik bedoel.

We hadden het heel goed, financieel gezien dan, maar gevoelsmatig was het niks meer. Dit sudderde maar door, van de ene therapeut naar de andere, maar mn ex zei telkens: ik ben zoals ik ben, ik kan niet veranderen.

Toen kwam er een moment dat ik het niet meer kon, ik was finaal opgebrand.

Ik heb hem gezegd dat ik een tijd op mezelf wou gaan wonen, hij schrok heel erg. Maar hij wou daar niet mee akkoord gaan.

Toen zijn er vrienden van ons komen praten/bemiddelen: Die avond zal ik van mn levensdagen nooit meer vergeten. Hij zat op de bank en ik was in tranen, finaal overstuur. Onze vrienden praatten met hem, en legden hem dingen voor waar hij antwoord op moest geven.

Hij heeft de hele avond niks gezegd, toen knapte er iets bij mij, als hij toen had gezegd: meissie, we gaan er ons best voor doen, dan had ik nu niet hier gezeten.

Hij koos niet voor mij, dat deed zo'n pijn, onbeschrijflijk.

De dagen erna werd het mij duidelijk dat er geen weg meer terug was,ben een huisje gaan zoeken. En de scheiding was in gang gezet.

De dag dat ik weg ging en dus verhuisde, was heel vreemd.

Mn ouders hadden me geholpen en waren savonds naar huis gegaan, toen kreeg ik een dip, heb mezelf bij elkaar gepakt en ben toen boodschappen gaan doen. Ik kwam terug en voelde me opgelucht en bevrijd: Ik was vrij, er viel een last van mn schouder.

Die tijd daarna was heel zwaar, ben echt ingestort, me ziek gemeld en had een burn-out. Ben bijna een half jaar thuis geweest.

Werd verscheurd door verdriet, pijn van alles, en voelde me heel erg schuldig. Ik had hem verlaten en hij was nu dus ongelukkig door mij.

En ja, het houden van was en is er nog steeds, maar we konden niet meer samen verder.

Nu zijn we ruim 2.5 jaar verder en de scherpe kantjes zijn er wel af, maar het blijft een gevoelige plek, als ik hoor dat hij een vriendin heeft e.d. En we hebben elkaar onlangs gesproken op een feestje, daar was ik echt een week van slag van.

Hij beseft nu wat ik heb gemist en wat ik tekort kwam,maar zo jammer dat het te laat is.Ik kan nu wel zeggen dat ik toch blij ben dat ik de stap heb gezet, ik ben een ander mens geworden.

Heb weer plezier in het leven en ben volop in ontwikkeling.

Hoe moeilijk en pijn het ook deed, en nu nog wel doet, het leven gaat door en je moet er zelf wat van maken.



Het is een heel verhaal geworden, ik hoop dat je er iets aan hebt.

Als je nog meer wil weten of specifieke vragen hebt mag je me gerust vragen hoor.

Ik wens je alles toe wat je nodig hebt, luister naar je zelf en jij bent de enige die weet wat goed is voor jezelf.

Heel veel sterkte winterdippie

Hey meiden



Dank jullie wel voor jullie berichtjes omtrent mn werk / opening van de winkel.



Het is echt een leuke winkel geworden, we hebben wel veel opstartproblemen. Nieuw computersysteem waar nogal wat kinderziektes in zitten... hahhahahah.. ik heb de afgelopen 2 dagen de helpdesk zo vaak gebeld, ik hoefde op een bepaald moment mn naam niet meer te zeggen, ze wisten al dat ik het was en om welk fliaal het ging...

Maar voor de rest hele leuke reactie's van klanten.

En er is nog heel veel te doen de komende tijd, voordat alles staat zoals het hoort te staan zijn we wel een tijdje verder.

Maar gelukkig hoeven we ons dan niet te vervelen...

quote:prulletje schreef op 15 september 2011 @ 19:49:

Oh weet je wat me leuk lijkt: Nu het kouder wordt allemaal dikke truien en warme jassen e.d. dragen en ondertussen 'stiekem' afvallen. En als het dan weer mooi weer wordt, trek ik opeens een strak shirtje en een korte broek aan of een bikini ofzo, en dat iedereen dan opeens zegt 'wauw! wat ben jij slank opeens!' hihi. Ach, ik fantaseer ook maar wat haha.



Dames, voor de motivatie:

Minder eten = minder boodschappen = goedkoper = meer geld over = geld voor nieuwe kleding = kleding in een kleiner maatje!

We gaan ervoor!!!



Hey Prul,



Hahahahaha



Ik vind het een geweldige motivatie van jou!

Die ga ik onthouden, thanx.

Applaus voor prul "klapklapklap"

Thanx iedereen voor de felicitaties



Marissevisje wat sterk van jou zeg, dat je voor jezelf hebt gekozen! Succes met de winkel, lijkt me superleuk om in te richten en zo is het echt helemaal jouw shop!



Prulletje, geweldig idee! Ponchos zijn helemaal in he dus als we daar nou een xxl van kopen is er tot de lente niks meer te zien. Hoewel mn gezicht wel veel verraad hoor. Ik schijn jukbeenderen te hebben, hahaha, ze laten zich heel langzaam zien!



Winterdip wow, die centimeters! De broeken die ik eerst niet paste en nog in de kast had liggen zitten nu te wijd. Vind dat nog steeds zo,n bizar idee. Ik draag ze nog wel maar denk dan echt jeetje waar nu ruimte zit zat eerst zoveel vet dat het erover heen kwam. Echt zo'n gek idee!



Gisteren was het dag vd leidster dus ouders kwamen met allemaal zelfgemaakt lekkers... vind t dan lullig om niks te nemen dus heb me daarna helemaal uitgeleefd in de sportschool en aan de gewichten gehangen. Zojuist netjes wat flakes met magere melk op en weer in t gareel!



Succes vandaag allemaal!

Wat een verhalen! Wel nice om even wat te lezen te hebben op de vrijdagmorgen. Ik ben moed aan het verzamelen om te gaan sporten, maar dat kan ik nu mooi nog even uitstellen.



Winterdip en Marissevisje, ik vind het boeiend om jullie verhalen te lezen. Het maakt me weer even bewust van mijn eigen relatie. Ik moet zeggen dat er ook wel eens momenten zijn dat ik me afvraag: "Is dit het nou?". Momenten dat ik met hetzelfde onderbuikgevoel als Marissevisje rondloop. Maar er zijn gelukkig ook genoeg fijne periodes en ik kan wel mijn hart bij hem luchten. Als ik naar het totaalplaatje kijk, heb ik het idee dat er meer positieve dan negatieve punten zijn, dus in principe zit het goed. Toch ben ik wel geneigd de mindere momenten sterk uit te vergroten en waarschijnlijk komt daar dat onderbuikgevoel bij mij vandaan. Pff, eigenlijk wil ik hier nu niet mee bezig zijn...



Winterdip, leuk motivatielijstje! Ik vond vooral het haar/nagel-gedeelte interessant. Ik merkte de laatste tijd al aan mijn huid dat het afvallen meer goeds meebrengt dan alleen een dunner lichaam, want ik heb veel minder puistjes en onzuiverheden dan voor het WW'en. Maar nu je dat over je nagels zegt, realiseer ik me dat mijn nagels tegenwoordig inderdaad een stuk steviger zijn en minder snel scheuren. Grappig!



Nou, nu toch echt maar even gaan sporten. Denk dat ik een rondje ga skeeleren. Dan hoef ik tenminste niet weer eerst naar de sportschool te rijden. Scheelt weer.

Karen, op bijgevoegd linkje een foto van dame in bikini. Daar waar het broekje over de heup loopt sluit'ie net niet helemaal aan op de huid, daar zit een soort 'kuiltje'. Daar ontstaat een schaduw. Dát plekje bedoelen we.



http://dating.blog.nl/files/2009/06/brazilian-wax.jpg



Wow, Marissevisje, wat een heftig verhaal. Thanks for sharing. Ik moet nu naar mijn werk (nogal aan de late kant, ik weet het ) Ik kom later vandaag even terug op je verhaal.



Prulletje, hoe ik het volgehouden heb? Gewoon. Doen. En de ene keer wat strenger dan de andere keer. De laatste paar maanden zijn er een paar van schommelen geweest, beetje erbij, beetje eraf. Maar ergens roep ik mezelf dan toch weer tot de orde. Maar ik blijf af en toe mijn snaaimomenten hebben hoor. En er zit ook minimaal 1 junkfoodavond in mijn week. Dus ik vind niet dat het veel moeite kost. Doordeweeks gaat het gewoon heel goed, doorgaans. Wat mij tot nu toe steeds het meest heeft gestimuleerd is het zien van een lager gewicht op de weegschaal. En steeds een maatje terug gaan. En stiekem vind ik de complimentjes ook wel een beetje verslavend hoor