Overig
alle pijlers
afschuwelijke bruiloften en andere partijen
vrijdag 24 november 2006 om 15:46
Iemand schreef op topic nummer 457 "hoeveel geef je op een bruiloft " dat sommige feesten zó erg zijn dat ze eigenlijk jou hadden moeten betalen om te komen ( okee , redelijk vrije interpretatie )
Nou, shoot ........ vertel je afschuwelijke verjaardagervaringen waarbij iedereen in een kringetje aan de HEMAtaart zit en oma over haar aambeien begint .....
Vertel hier over je aanwezigheid op het meest smakeloze bruidspaar ooit .......
Nou, shoot ........ vertel je afschuwelijke verjaardagervaringen waarbij iedereen in een kringetje aan de HEMAtaart zit en oma over haar aambeien begint .....
Vertel hier over je aanwezigheid op het meest smakeloze bruidspaar ooit .......
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 14 oktober 2009 om 14:53
Studiegenootje ging onverwacht trouwen. Wat heet, 'onverwacht'. Op de middelbare school in de brugklas bij elkaar gezeten, jaren later elkaar bij het stappen weer eens tegen gekomen, heel gezellig, en 2 maanden later -in mei- staat ze in een witte jurk. Het was dus allemaal nogal kort dag. Omdat het bruidspaar ook niet overliep van financiële middelen (bruidegom liep met een schuld van 50.000 in de schuldsanering) was de opzet vooral 'goedkoop'. Andere studiegenootjes en ik hadden ons daarom opgeworpen om met e.e.a. te helpen. Een de "fotografie", een ander de "visagie" etc. 's Ochtends hadden we bij de bruid thuis afgesproken. Helaas, en was een ongeluk gebeurd op het spoor, dus wij waren allemaal 1,5 uur te laat. De bruid troffen wij bij aankomst in tranen aan, er was nog niemand, alle (!) familieleden die ook zouden komen hadden zich verslapen. Tijdens de make-up, jurk aantrekken, haren opsteken, you name it, brak ze in huilen uit, echt gelukkig kwam ze niet over. De bruidegom arriveerde vervolgens ook een dik half uur te laat, waardoor de 'bruidegom komt bruid thuis ophalen scene' in ietwat haastige versie moesten doen. Plankgas naar het gemeentehuis. Voor ons als studiegenootjes zou vervoer worden geregeld. Dat waren ze vergeten. Gevolg; een paar bij ouders, familie en 2 bij de trouwauto in. (jawel) Ik zat bij de ouders van de bruid. In de auto hing een rare spanning. Moeder van de bruid vraagt: 'En..., wat vinden jullie er nou van? Dat ze gaan trouwen?' -'Nou, ehhh.., hartstikke leuk voor ze' De vader van de bruid blaft 'Nou.., IK vind het helemaal NIKS' en kijkt met een stuurs gezicht weer vooruit. In het gemeentehuis ging het op zich prima. Na afloop wou het echtpaar nog wel graag wat foto's maken. Dat kon niet. Het was te laat begonnen, en het volgende echtpaar stond al klaar. Hups, door de achterdeur naar buiten. (Want aan de voorkant stond dus het andere echtpaar al klaar!) Er was geen geld voor een feest, dus dit was het ook.... Ja, we hebben bij hun thuis nog koffie met een stuk vlaai gegeten
woensdag 18 augustus 2010 om 15:12
Ik had laatst een kinderverjaardag. De moeder van het kind vertelde me dat zoonlief (hij werd 4) graag geld wilde voor een tv en een dvd-speler op z'n kamer. Nou vind ik geld niet heel tof om te geven, maar oké... als hij dat graag wil hebben. Kom ik binnen met m'n envelopje staat daar een gloednieuwe tv in de woonkamer. Van papa en mama gekregen. Dus ik grap: nou ja, dan is dit voor de dvd-speler. Ja, die heeft ie ook al, zegt moeder. Ja, zegt moeder, wij konden het wel vast kopen, want we wisten dat ie van iedereen geld zou krijgen. Dus het geld wat ik gaf was voor papa en mama?!?!
woensdag 18 augustus 2010 om 16:05
quote:_coffee schreef op 18 augustus 2010 @ 15:12:
Ik had laatst een kinderverjaardag. De moeder van het kind vertelde me dat zoonlief (hij werd 4) graag geld wilde voor een tv en een dvd-speler op z'n kamer. Nou vind ik geld niet heel tof om te geven, maar oké... als hij dat graag wil hebben. Kom ik binnen met m'n envelopje staat daar een gloednieuwe tv in de woonkamer. Van papa en mama gekregen. Dus ik grap: nou ja, dan is dit voor de dvd-speler. Ja, die heeft ie ook al, zegt moeder. Ja, zegt moeder, wij konden het wel vast kopen, want we wisten dat ie van iedereen geld zou krijgen. Dus het geld wat ik gaf was voor papa en mama?!?!
nou vind ik een tv en dvdspeler belachelijk voor een 4-jarige, maar verder begrijp ik je probleem niet zo.
Ik heb ook wel eens geld gevraagd voor de kinderverjaardagen, om daarvan een fiets of duur legopakket te kopen. En omdat ik dan al wist dat de meesten een bedrag zouden meenemen, had ik het cadeau al gekocht ja. Dan gaf ik het wel pas als alle gasten er waren. Veel kennissen en vrienden doen het ook zo als ze een duur cadeau willen geven.
Ik had laatst een kinderverjaardag. De moeder van het kind vertelde me dat zoonlief (hij werd 4) graag geld wilde voor een tv en een dvd-speler op z'n kamer. Nou vind ik geld niet heel tof om te geven, maar oké... als hij dat graag wil hebben. Kom ik binnen met m'n envelopje staat daar een gloednieuwe tv in de woonkamer. Van papa en mama gekregen. Dus ik grap: nou ja, dan is dit voor de dvd-speler. Ja, die heeft ie ook al, zegt moeder. Ja, zegt moeder, wij konden het wel vast kopen, want we wisten dat ie van iedereen geld zou krijgen. Dus het geld wat ik gaf was voor papa en mama?!?!
nou vind ik een tv en dvdspeler belachelijk voor een 4-jarige, maar verder begrijp ik je probleem niet zo.
Ik heb ook wel eens geld gevraagd voor de kinderverjaardagen, om daarvan een fiets of duur legopakket te kopen. En omdat ik dan al wist dat de meesten een bedrag zouden meenemen, had ik het cadeau al gekocht ja. Dan gaf ik het wel pas als alle gasten er waren. Veel kennissen en vrienden doen het ook zo als ze een duur cadeau willen geven.
woensdag 18 augustus 2010 om 16:12
Ik ben zelf vorig jaar getrouwd en de hele dag was geweldig op 1 klein puntje na.
Toen de ambtenaar begon met neemt gij... dochter van ..... kwam er een hele verkeerde naam uit van mijn vader! Iedereen verward in de zaal en ik ook. Ik kuch even en ambtenaar kijkt me aan. Klopt er iets niet? Nee zo heette mijn vader niet. Nee, weet je het zeker? Hmmm ja eigenlijk wel maar daar zit zijn moeder. Dus oma haar hoofd schudden nee er zat echt een extra naam bij. Bleek dus dat ze zijn beroep van toen als extra naam hadden staan op de akte. Die is niet geldig als dat niet klopt. Ceremonie werd stopgezet en er kwam iemand van de administratie. Waar is dhr vader van de bruid? Die is overleden. Ow dat vind ik lastig (ja wij ook eigenlijk) 20 minuten later hebben we dan toch de juiste akte en kunnen we verder.
Mijn oom riep nog: typisch wat voor vader van de bruid om bij zijn laatste kans nog even extra in de spotlights te staan (mijn zussen waren ook getrouwd en hadden dit gedoe niet gehad)
Toen de ambtenaar begon met neemt gij... dochter van ..... kwam er een hele verkeerde naam uit van mijn vader! Iedereen verward in de zaal en ik ook. Ik kuch even en ambtenaar kijkt me aan. Klopt er iets niet? Nee zo heette mijn vader niet. Nee, weet je het zeker? Hmmm ja eigenlijk wel maar daar zit zijn moeder. Dus oma haar hoofd schudden nee er zat echt een extra naam bij. Bleek dus dat ze zijn beroep van toen als extra naam hadden staan op de akte. Die is niet geldig als dat niet klopt. Ceremonie werd stopgezet en er kwam iemand van de administratie. Waar is dhr vader van de bruid? Die is overleden. Ow dat vind ik lastig (ja wij ook eigenlijk) 20 minuten later hebben we dan toch de juiste akte en kunnen we verder.
Mijn oom riep nog: typisch wat voor vader van de bruid om bij zijn laatste kans nog even extra in de spotlights te staan (mijn zussen waren ook getrouwd en hadden dit gedoe niet gehad)
woensdag 18 augustus 2010 om 17:12
Wat belachelijk van die tv voor die vierjarige. En die stond gewoon in de woonkamer? Dus het cadeau was eigenlijk voor de ouders. Voor zijn vijfde verjaardag vraagt het kind zeker een nieuwe auto of een laptop?
Wat erg IBI, net tijdens hèt moment van de plechtigheid. Is de rest van de dag wel goed verlopen?
Ik denk ook dat Schuimspekkie niet meer komt. Dit topic stamt uit 2006 (maar hij blijft leuk).
Wat erg IBI, net tijdens hèt moment van de plechtigheid. Is de rest van de dag wel goed verlopen?
Ik denk ook dat Schuimspekkie niet meer komt. Dit topic stamt uit 2006 (maar hij blijft leuk).
Ik vind hier dingen van.
woensdag 18 augustus 2010 om 18:17
Oh ik heb me tranen met tuiten gelachen om dit topic... Meestentijds dan in ieder geval.
Mijn verhaal:
Mijn beste vriendin is Engelse en ze ging trouwen, ik afreizen naar Engeland, een flink aantal dagen van te voren zodat ik ook bij het vrijgezellenfeest kon zijn. Ze had al op haar 13e of zo haar droomjurk ontworpen (tja, je moet er maar zin in hebben) en met ontwerp naar een naaister gegaan. Ik moet zeggen dat ik het idee heel mooi vond (halterjurk met een lange jas erover die vanaf de borsten geerend naar achter weg viel.) Ik met haar naar de laatste passing: in de slaapkamer van betreffende naaister, vriendin doet (satijnen) jurk aan en het was een dráma. Het lijfje trok aan alle kanten zodat er allemaal rare bobbels in zaten en de lijn van de jas was scheef. Niet een beetje scheef maar heul erg. Aan de ene kant liep het naar achter rond het midden van haar dijbeen en aan de andere kant net onder de knie. Ik zit daar op dat bed voorzichtig nee te schudden, maar durfde niet echt te roepen dat het áfschuwelijk was. Vriendin kon wel huilen. Wij met jurk en al naar haar huis, waar allerlei mensen werden ingeschakeld om dit juridisch af te gaan handelen ('s avonds, dus veel goedbedoelende ooms en neven, die ook niet echt het naadje van de kous wisten). Vriendin in de stress en in tránen!
De volgende dag ('s ochtends) kwamen de drie bruidsmeisjes (volwassen vrouwen overigens) een beetje bedremmeld hún jurken (bij dezelfde naaister gemaakt) laten zien. Ook allemaal verkeerd, slecht genaaid, met geweld uit elkaar gerukte en iets breder gemaakte naden (en met satijn blijf je dat zien, de gaten stonden op de rug). Van een van de dames was het verschil in lengte zó groot dat het met het blote oog gewoon te zien was (strakke jurken met een split: tussen de ene kant van de split en de andere zat wel 5 cm verschil). Die kónden ze gewoon niet dragen, die zouden zo maar eens van hun kont af kunnen glijden op de bruiloft. Vriendin ondertussen zwaar overstuur. We hadden nog twee (!!) dagen om iets anders te regelen. Dus ik (als kinderoppas...) ben samen met vriendin en bruidsmeisjes de héle regio af geweest om nog goede kleding te vinden voor 4 mensen (daarbij overigens uiteindelijk ook nog andere schoenen, want de originele hadden ze laten verven in precies de kleur van de originele jurken). Gelukkig bij een bruidsmode zaak een prachtige jurk (met gratis sluier en vermaken, omdat ze het zo zielig vonden) gevonden en bij de Marcs and Spencers of all places drie práchtige bruidsmeisjes jurken gevonden. De bruidsjurk werd de ochtend van de bruiloft afgeleverd en op het laatste moment door de naaister van de winkel nog helemaal afgepast. Heel bijzonder en zeer lief!
Nu denk je natuurlijk: dat was het dan... Wélnee, de lol begon pas goed op de dag zelf.... Haar schoonmoeder vond mijn vriendin eigenlijk een beetje te min (zij upper class en mijn vriendin upper middle class. Ja, ja mensen, in Engeland is dat echt een énorm probleem) en vond dat ze te weinig bij het proces van de bruiloft werd betrokken. Ze zat dus al máánden mijn vriendin aan haar kop te zaniken over van alles en nog wat, waar mijn vriendin helemaal knettergek van werd. Ze wilde zich overal mee bemoeien: de trouwauto, de lokatie van het feest, het kerkje, het eten en ga zo nog maar even door. Het ergste dat ze had uitgehaald kwamen we op de ochtend van de bruiloft achter. Mijn vriendin had lila corsages besteld (haar lievelingskleur en daarbij die kleur zat ook in haar jurk, in de bruidsmeisjesjurken, het pochet en das van gom en bruidsheren verwerkt.) Maar schoonmama vond lila zo'n lelijke kleur (en paste ook niet bij haar kleding voor de dag) dat ze eigenhandig de bloemenwinkel had opgebeld om de kleur van de corsages te vervangen naar oud-roze.... Mijn vriendin stond _half-gekleed_ boven aan de trap te flippen als een karakter uit Coronation Street... Echt, de scheldwoorden die ik toen door haar ouderlijk huis heb horen schallen, heb ik daarna nóóit meer gehoord.... Haar ouders ook niet, denk ik zo...
Over de jurken is uiteindelijk een rechtzaak aangespannen die ze gewonnen heeft en na tien (!!!) jaar eindelijk al haar geld terug had. Schoonmoeder en zij staan nog steeds op gespannen voet, maar zo bont als toen heeft schoonmoeder het nooit meer gemaakt.... Nog wel gelukkig getrouwd met twee schátten van kinderen.
Mijn verhaal:
Mijn beste vriendin is Engelse en ze ging trouwen, ik afreizen naar Engeland, een flink aantal dagen van te voren zodat ik ook bij het vrijgezellenfeest kon zijn. Ze had al op haar 13e of zo haar droomjurk ontworpen (tja, je moet er maar zin in hebben) en met ontwerp naar een naaister gegaan. Ik moet zeggen dat ik het idee heel mooi vond (halterjurk met een lange jas erover die vanaf de borsten geerend naar achter weg viel.) Ik met haar naar de laatste passing: in de slaapkamer van betreffende naaister, vriendin doet (satijnen) jurk aan en het was een dráma. Het lijfje trok aan alle kanten zodat er allemaal rare bobbels in zaten en de lijn van de jas was scheef. Niet een beetje scheef maar heul erg. Aan de ene kant liep het naar achter rond het midden van haar dijbeen en aan de andere kant net onder de knie. Ik zit daar op dat bed voorzichtig nee te schudden, maar durfde niet echt te roepen dat het áfschuwelijk was. Vriendin kon wel huilen. Wij met jurk en al naar haar huis, waar allerlei mensen werden ingeschakeld om dit juridisch af te gaan handelen ('s avonds, dus veel goedbedoelende ooms en neven, die ook niet echt het naadje van de kous wisten). Vriendin in de stress en in tránen!
De volgende dag ('s ochtends) kwamen de drie bruidsmeisjes (volwassen vrouwen overigens) een beetje bedremmeld hún jurken (bij dezelfde naaister gemaakt) laten zien. Ook allemaal verkeerd, slecht genaaid, met geweld uit elkaar gerukte en iets breder gemaakte naden (en met satijn blijf je dat zien, de gaten stonden op de rug). Van een van de dames was het verschil in lengte zó groot dat het met het blote oog gewoon te zien was (strakke jurken met een split: tussen de ene kant van de split en de andere zat wel 5 cm verschil). Die kónden ze gewoon niet dragen, die zouden zo maar eens van hun kont af kunnen glijden op de bruiloft. Vriendin ondertussen zwaar overstuur. We hadden nog twee (!!) dagen om iets anders te regelen. Dus ik (als kinderoppas...) ben samen met vriendin en bruidsmeisjes de héle regio af geweest om nog goede kleding te vinden voor 4 mensen (daarbij overigens uiteindelijk ook nog andere schoenen, want de originele hadden ze laten verven in precies de kleur van de originele jurken). Gelukkig bij een bruidsmode zaak een prachtige jurk (met gratis sluier en vermaken, omdat ze het zo zielig vonden) gevonden en bij de Marcs and Spencers of all places drie práchtige bruidsmeisjes jurken gevonden. De bruidsjurk werd de ochtend van de bruiloft afgeleverd en op het laatste moment door de naaister van de winkel nog helemaal afgepast. Heel bijzonder en zeer lief!
Nu denk je natuurlijk: dat was het dan... Wélnee, de lol begon pas goed op de dag zelf.... Haar schoonmoeder vond mijn vriendin eigenlijk een beetje te min (zij upper class en mijn vriendin upper middle class. Ja, ja mensen, in Engeland is dat echt een énorm probleem) en vond dat ze te weinig bij het proces van de bruiloft werd betrokken. Ze zat dus al máánden mijn vriendin aan haar kop te zaniken over van alles en nog wat, waar mijn vriendin helemaal knettergek van werd. Ze wilde zich overal mee bemoeien: de trouwauto, de lokatie van het feest, het kerkje, het eten en ga zo nog maar even door. Het ergste dat ze had uitgehaald kwamen we op de ochtend van de bruiloft achter. Mijn vriendin had lila corsages besteld (haar lievelingskleur en daarbij die kleur zat ook in haar jurk, in de bruidsmeisjesjurken, het pochet en das van gom en bruidsheren verwerkt.) Maar schoonmama vond lila zo'n lelijke kleur (en paste ook niet bij haar kleding voor de dag) dat ze eigenhandig de bloemenwinkel had opgebeld om de kleur van de corsages te vervangen naar oud-roze.... Mijn vriendin stond _half-gekleed_ boven aan de trap te flippen als een karakter uit Coronation Street... Echt, de scheldwoorden die ik toen door haar ouderlijk huis heb horen schallen, heb ik daarna nóóit meer gehoord.... Haar ouders ook niet, denk ik zo...
Over de jurken is uiteindelijk een rechtzaak aangespannen die ze gewonnen heeft en na tien (!!!) jaar eindelijk al haar geld terug had. Schoonmoeder en zij staan nog steeds op gespannen voet, maar zo bont als toen heeft schoonmoeder het nooit meer gemaakt.... Nog wel gelukkig getrouwd met twee schátten van kinderen.
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
woensdag 18 augustus 2010 om 21:31
Verschrikkelijke verhalen hier!
Ik heb een bruiloft gehad waar het openingsnummer "Nobody's wife" van Anouk was. De band was verschrikkelijk. Ze speelden alle nummers veel langzamer dan het origineel was. Uit goed fatsoen toch nog veel op de dansvloer gestaan, maar daar heb ik echt de uren voorbij zien kruipen. Band hadden ze via Hyves gevonden en op de bruiloft voor het eerst ontmoet.
Lastig hoor, goed bedoeld van het bruidspaar maar het was het gewoon allemaal net niet....
Ik heb een bruiloft gehad waar het openingsnummer "Nobody's wife" van Anouk was. De band was verschrikkelijk. Ze speelden alle nummers veel langzamer dan het origineel was. Uit goed fatsoen toch nog veel op de dansvloer gestaan, maar daar heb ik echt de uren voorbij zien kruipen. Band hadden ze via Hyves gevonden en op de bruiloft voor het eerst ontmoet.
Lastig hoor, goed bedoeld van het bruidspaar maar het was het gewoon allemaal net niet....
