Overig
alle pijlers
Ben je wel eens lastig gevallen op straat?
donderdag 29 oktober 2020 om 12:57
Naar aanleiding van een topic over het middenin de nacht naar huis brengen van je vriendin vraag ik me dus af: ben je wel eens lastig gevallen op straat. Vraag is genderneutraal. Een van de reageerders schreef dat ze ergens in de 40 was en ooit twee maal was nagefloten en dat was alles. Tsja, ik heb andere ervaring.
TO trapt af.
Veel nagefloten, vooral toen ik wat jonger was en altijd langs een grote bouwplaats kwam als ik naar en van mijn werk kwam.
Tijdens vakanties met vriendinnen in het zuiden van Europa veel tssstss (of zoiets) en dergelijke gehoord.
Al fietsende door andere fietser lastig gevallen, aan mijn schouder getrokken terwijl er oneerbare voorstellen werden gedaan. Was tijdens de schemer maar gelukkig kon ik heel hard fietsen.
Zelfde verhaal maar dan met een scooterrijder. Was nog enger aangezien hij sneller was dan ik.
Onderweg naar een vakantiebestemming ging ik op een wc-loze parkeerplaats een plasje doen ergens tussen de struiken. Terwijl ik zat te plassen voelde ik ogen in mijn rug. Ik kijk om. Bleek zo'n 20-30 meter verderop een man zich te staan af te trekken terwijl hij helemaal in extase naar mij staarde. Ik ben nog nooit zo snel terug naar de auto gerend.
En als laatste de potloodventer die op verschillende plekken op een veelgefietste route naar school verscheen. Hij deed niks, maar als puber schrok ik me altijd kapot.
TO trapt af.
Veel nagefloten, vooral toen ik wat jonger was en altijd langs een grote bouwplaats kwam als ik naar en van mijn werk kwam.
Tijdens vakanties met vriendinnen in het zuiden van Europa veel tssstss (of zoiets) en dergelijke gehoord.
Al fietsende door andere fietser lastig gevallen, aan mijn schouder getrokken terwijl er oneerbare voorstellen werden gedaan. Was tijdens de schemer maar gelukkig kon ik heel hard fietsen.
Zelfde verhaal maar dan met een scooterrijder. Was nog enger aangezien hij sneller was dan ik.
Onderweg naar een vakantiebestemming ging ik op een wc-loze parkeerplaats een plasje doen ergens tussen de struiken. Terwijl ik zat te plassen voelde ik ogen in mijn rug. Ik kijk om. Bleek zo'n 20-30 meter verderop een man zich te staan af te trekken terwijl hij helemaal in extase naar mij staarde. Ik ben nog nooit zo snel terug naar de auto gerend.
En als laatste de potloodventer die op verschillende plekken op een veelgefietste route naar school verscheen. Hij deed niks, maar als puber schrok ik me altijd kapot.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
zaterdag 31 oktober 2020 om 17:45
Maakt het nog verschil van welke afkomst die dames zijn? Ik kan me er van alles bij voorstellen dat een Surinaamse of Antilliaanse vrouw hier een heel andere houding aanneemt dan een Turkse of Marokkaanse.KamilleT schreef: ↑31-10-2020 17:08Dat zie ik op mijn werk en in huiselijke kring. Ik werk in een van oudsher mannenwereld waar de laatste jaren steeds meer jonge vrouwen komen werken, vaak met een niet-Nederlandse achtergrond. Die dames stellen zich veel zakelijker op en laten snel weten niet gediend te zijn van seksueel getinte grapjes of fysiek contact. Ik vind zelf bijv een arm om mijn schouders of een ludieke opmerking niet heel ernstig, mits ik daar geen ongemakkelijk gevoel van krijg. Die meiden zijn daar veel rechtlijniger in, gewoon niet, ook niet van een aardige collega of zonder bijbedoelingen.
zaterdag 31 oktober 2020 om 19:44
Ik vind dat jij goede vragen stelt. Toch zie ik er verder niemand op in gaan.Maduixa schreef: ↑31-10-2020 15:50Ik heb nog niet alles bijgelezen maar ik word in het algemeen ook wel verdrietig van het feit dat zo veel mensen (vrouwen) bevriezen, weglopen, maar niks doen uit angst om... Wat dan ook.
En dit bedoel ik niet als verwijt, maar meer als, nou ja, wie weet als oproep.
Even los van de echt zeer bedreigende situaties (in het donker, in je eentje, met meerdere daders tegelijk). Er zijn situaties (bij de bakker, seriously??), in de trein met vriendinnen/op klaarlichte dag met veel andere passagiers, op een drukke markt met je moeder) waar we toch best veel assertiever zouden kunnen reageren?
In plaats van weglopen en ergens anders gaan zitten , door de trein roepen 'zit jij nu echt met je gore tengels mijn dij te strelen?'
In plaats van gewoon een gesneden bruin te bestellen, door de winkel roepen 'zei je nu dat je mijn kut kon ruiken?'
In de bus iemand gewoon een harde duw geven als hij aan je zit.
Enzovoort.
Waarom doen we dit niet? Waarom schamen we ons om hardop voor onszelf op te komen? Waarom denken we altijd dat het 'nog erger' zal worden (waar ik dus denk dat dat in genoemde situaties zeer waarschijnlijk best meevalt).
Ik weet zeker dat iedereen die hier meeleest, een vrouw die een van voorgaande acties zou doen, toch zou bijvallen? Of durven we dat dan ook niet?
Natuurlijk, ik wil ook dat iedere man zich gewoon normaal gedraagt. Maar we weten allemaal dat dat voor een deel nog toekomstmuziek is.
Kunnen we met zijn allen geen vuist maken om in ieder geval dit gedrag zichtbaarder te maken voor de andere mensen (vaak mannen) om ons heen en de daders vaker in hun hemd te zetten?
Hoe komt het toch dat juist de verkeerde zich schaamt? Je hoeft eigenlijk slechts in het openbaar hardop en luid te vragen "waar ben jij mee bezig???? Hou je POTEN bij je!". Dan weet iedereen gelijk wat er gebeurt. En dat geeft hém een negatieve ervaring.
zaterdag 31 oktober 2020 om 19:45
Ik heb er gewoon op gereageerd hoor.iones schreef: ↑31-10-2020 19:44Ik vind dat jij goede vragen stelt. Toch zie ik er verder niemand op in gaan.
Hoe komt het toch dat juist de verkeerde zich schaamt? Je hoeft eigenlijk slechts in het openbaar hardop en luid te vragen "waar ben jij mee bezig???? Hou je POTEN bij je!". Dan weet iedereen gelijk wat er gebeurt. En dat geeft hém een negatieve ervaring.
zondag 1 november 2020 om 09:27
assertief reageren klinkt leuk maar dat lukt niet als je bevriest. En ook wat aangehaald is, als er niemand reageert of helpt als ze zien dat het niet oke is, waarom dan assertief reageren. Hulp komt er toch niet, ooit gehoord van het bystander effect?Maduixa schreef: ↑31-10-2020 15:50Ik heb nog niet alles bijgelezen maar ik word in het algemeen ook wel verdrietig van het feit dat zo veel mensen (vrouwen) bevriezen, weglopen, maar niks doen uit angst om... Wat dan ook.
En dit bedoel ik niet als verwijt, maar meer als, nou ja, wie weet als oproep.
Even los van de echt zeer bedreigende situaties (in het donker, in je eentje, met meerdere daders tegelijk). Er zijn situaties (bij de bakker, seriously??), in de trein met vriendinnen/op klaarlichte dag met veel andere passagiers, op een drukke markt met je moeder) waar we toch best veel assertiever zouden kunnen reageren?
In plaats van weglopen en ergens anders gaan zitten , door de trein roepen 'zit jij nu echt met je gore tengels mijn dij te strelen?'
In plaats van gewoon een gesneden bruin te bestellen, door de winkel roepen 'zei je nu dat je mijn kut kon ruiken?'
In de bus iemand gewoon een harde duw geven als hij aan je zit.
Enzovoort.
Waarom doen we dit niet? Waarom schamen we ons om hardop voor onszelf op te komen? Waarom denken we altijd dat het 'nog erger' zal worden (waar ik dus denk dat dat in genoemde situaties zeer waarschijnlijk best meevalt).
Ik weet zeker dat iedereen die hier meeleest, een vrouw die een van voorgaande acties zou doen, toch zou bijvallen? Of durven we dat dan ook niet?
Natuurlijk, ik wil ook dat iedere man zich gewoon normaal gedraagt. Maar we weten allemaal dat dat voor een deel nog toekomstmuziek is.
Kunnen we met zijn allen geen vuist maken om in ieder geval dit gedrag zichtbaarder te maken voor de andere mensen (vaak mannen) om ons heen en de daders vaker in hun hemd te zetten?
Ik kies er niet voor om bepoteld of erger te worden, toch overkomt/overkwam me dit regelmatig.
En waarom schamen? Dat vind ik heel logisch in een maatschappij waarin gezegd word dat alles een keuze is. Waarin velen al heel vroeg van ouders of omgeving hoorden dat die verkrachte vrouw in hun omgeving of op het journaal het zelf heeft afgeroepen door om X tijd over straat te gaan, dat rokje aan te hebben of dat die vrouw altijd al wat sletterig was. Daar groei je als kind mee op, onbewust gaat zich dat in je hoofd vastzetten.
En als jou als kind/vrouw whatever dan wat overkomt dan is die onbewuste boodschap reden tot schaamte. Je had altijd een keus namelijk, je had vast kleding aan wat provocerend was, je wilde het vast zelf. Je hebt je niet verweerd, je hebt niet gegild, je bent met diegene meegegaan, had je maar niet zo dronken moeten worden, enzenz.
En als je dan over alle schaamte heen iets vertelt aan iemand krijg je vaak ook een kut reactie.
zondag 1 november 2020 om 09:43
Ik heb een paar hele nare ervaringen in mijn leven meegemaakt maar deze twee waren nog de meest ingrijpende qua lastig worden gevallen:
Als beginnende puber (denk dat ik een jaar of 14 was) was ik met mijn ouders in Frankrijk op vakantie en elke keer als ik ging zwemmen lag er een man op het grasveldje naar mij te staren.
Toen ik later die vakantie een keer naar beneden liep bij de camping om naar de rivier te gaan (de camping lag wat hoger en er was een soort berg paadje naar beneden waar een rivier was met een barretje waar ijs werd verkocht en kano's werden verhuurd)
Tijdens het lopen voelde ik dat er iemand achter me aan liep en ben ik steeds sneller gaan lopen. Aan de andere kant van het barretje en kanoverhuur liep een pad lang de rivier met daarachter maisvelden. Ik ben heel snel de maisvelden ingerend en gaan hurken zodat ik niet gezien kon worden. Tussen het mais door kon ik zien dat die man van het zwembad daar ook het pad af liep en naar mij aan het zoeken was. Na een tijd rondkijken hield hij het gelukkig voor gezien en liep weer richting de camping. Het is best een verlaten stukje dus ik heb er zeker nog een half uur bibberend gezeten om er zeker van te zijn dat die man weg was.
Hij was echt op zoek en hoop dat hij nooit een meisje te pakken heeft gekregen.
Mijn tweede ervaring was na het uitgaan in een middelgrote stad. Mijn huis was in een dorp ernaast en die nacht (denk een uur of 3-4) fietste ik alleen naar huis. Terwijl ik nog in de stad fietste in een soort woonwijk achtig gedeelte stopte er een wit busje vlak bij me. Ik zag de man naar me kijken en ben toen harder gaan fietsen. De man in het witte busje begon ook harder te rijden en is een heel stuk achter me aan/ naast me blijven rijden (ik reed op een fietspad gedeelte wat apart van de weg was). Ik zag gelukkig een stoep met een paaltje ertussen waar dus geen auto's in konden en ben daar heel snel in gefietst. Die man wilde ook geen vriendelijke dingen met mij doen, wilde mij denk ik in het busje laden en meenemen.
Denk dat ik bij beide situaties niet meer levend thuis was gekomen, gelukkig goed afgelopen!
Verder veel lastig gevallen in het uitgaansleven, teveel incidenten om op te noemen. We hebben daarna lang in Japan gewoond en daar ben ik werkelijk waar nog nooit lastig gevallen tijdens het uitgaan of op straat. Voelde echt zo bevrijdend en veilig!
Als beginnende puber (denk dat ik een jaar of 14 was) was ik met mijn ouders in Frankrijk op vakantie en elke keer als ik ging zwemmen lag er een man op het grasveldje naar mij te staren.
Toen ik later die vakantie een keer naar beneden liep bij de camping om naar de rivier te gaan (de camping lag wat hoger en er was een soort berg paadje naar beneden waar een rivier was met een barretje waar ijs werd verkocht en kano's werden verhuurd)
Tijdens het lopen voelde ik dat er iemand achter me aan liep en ben ik steeds sneller gaan lopen. Aan de andere kant van het barretje en kanoverhuur liep een pad lang de rivier met daarachter maisvelden. Ik ben heel snel de maisvelden ingerend en gaan hurken zodat ik niet gezien kon worden. Tussen het mais door kon ik zien dat die man van het zwembad daar ook het pad af liep en naar mij aan het zoeken was. Na een tijd rondkijken hield hij het gelukkig voor gezien en liep weer richting de camping. Het is best een verlaten stukje dus ik heb er zeker nog een half uur bibberend gezeten om er zeker van te zijn dat die man weg was.
Hij was echt op zoek en hoop dat hij nooit een meisje te pakken heeft gekregen.
Mijn tweede ervaring was na het uitgaan in een middelgrote stad. Mijn huis was in een dorp ernaast en die nacht (denk een uur of 3-4) fietste ik alleen naar huis. Terwijl ik nog in de stad fietste in een soort woonwijk achtig gedeelte stopte er een wit busje vlak bij me. Ik zag de man naar me kijken en ben toen harder gaan fietsen. De man in het witte busje begon ook harder te rijden en is een heel stuk achter me aan/ naast me blijven rijden (ik reed op een fietspad gedeelte wat apart van de weg was). Ik zag gelukkig een stoep met een paaltje ertussen waar dus geen auto's in konden en ben daar heel snel in gefietst. Die man wilde ook geen vriendelijke dingen met mij doen, wilde mij denk ik in het busje laden en meenemen.
Denk dat ik bij beide situaties niet meer levend thuis was gekomen, gelukkig goed afgelopen!
Verder veel lastig gevallen in het uitgaansleven, teveel incidenten om op te noemen. We hebben daarna lang in Japan gewoond en daar ben ik werkelijk waar nog nooit lastig gevallen tijdens het uitgaan of op straat. Voelde echt zo bevrijdend en veilig!
beleza wijzigde dit bericht op 01-11-2020 12:07
0.79% gewijzigd
zondag 1 november 2020 om 09:52
Precies dit ja.cacti schreef: ↑01-11-2020 09:27assertief reageren klinkt leuk maar dat lukt niet als je bevriest. En ook wat aangehaald is, als er niemand reageert of helpt als ze zien dat het niet oke is, waarom dan assertief reageren. Hulp komt er toch niet, ooit gehoord van het bystander effect?
Ik kies er niet voor om bepoteld of erger te worden, toch overkomt/overkwam me dit regelmatig.
En waarom schamen? Dat vind ik heel logisch in een maatschappij waarin gezegd word dat alles een keuze is. Waarin velen al heel vroeg van ouders of omgeving hoorden dat die verkrachte vrouw in hun omgeving of op het journaal het zelf heeft afgeroepen door om X tijd over straat te gaan, dat rokje aan te hebben of dat die vrouw altijd al wat sletterig was. Daar groei je als kind mee op, onbewust gaat zich dat in je hoofd vastzetten.
En als jou als kind/vrouw whatever dan wat overkomt dan is die onbewuste boodschap reden tot schaamte. Je had altijd een keus namelijk, je had vast kleding aan wat provocerend was, je wilde het vast zelf. Je hebt je niet verweerd, je hebt niet gegild, je bent met diegene meegegaan, had je maar niet zo dronken moeten worden, enzenz.
En als je dan over alle schaamte heen iets vertelt aan iemand krijg je vaak ook een kut reactie.
zondag 1 november 2020 om 10:33
Nou ja, dat laatste. Ik heb heel lang rondgelopen met een naar gevoel over een aanranding bij het hotel in Griekenland. Ik heb er maanden later met iemand over gepraat en het eerste wat diegene zei toen ik er eindelijk over durfde te praten (ja, echt) was of ik zeker wist dat ik geen signalen had gegeven dat ik het wilde en dat deze man in verwarring was.cacti schreef: ↑01-11-2020 09:27assertief reageren klinkt leuk maar dat lukt niet als je bevriest. En ook wat aangehaald is, als er niemand reageert of helpt als ze zien dat het niet oke is, waarom dan assertief reageren. Hulp komt er toch niet, ooit gehoord van het bystander effect?
Ik kies er niet voor om bepoteld of erger te worden, toch overkomt/overkwam me dit regelmatig.
En waarom schamen? Dat vind ik heel logisch in een maatschappij waarin gezegd word dat alles een keuze is. Waarin velen al heel vroeg van ouders of omgeving hoorden dat die verkrachte vrouw in hun omgeving of op het journaal het zelf heeft afgeroepen door om X tijd over straat te gaan, dat rokje aan te hebben of dat die vrouw altijd al wat sletterig was. Daar groei je als kind mee op, onbewust gaat zich dat in je hoofd vastzetten.
En als jou als kind/vrouw whatever dan wat overkomt dan is die onbewuste boodschap reden tot schaamte. Je had altijd een keus namelijk, je had vast kleding aan wat provocerend was, je wilde het vast zelf. Je hebt je niet verweerd, je hebt niet gegild, je bent met diegene meegegaan, had je maar niet zo dronken moeten worden, enzenz.
En als je dan over alle schaamte heen iets vertelt aan iemand krijg je vaak ook een kut reactie.
Ja, dat is dan toch een klap in je gezicht.
zondag 1 november 2020 om 15:44
Ik ben vroeger in de kroeg lastig gevallen door een kerel die er op stond mij naar huis te brengen als ik zover was om naar huis te gaan, hij zat naast mij aan de bar, ik heb hem vriendelijk bedankt en gezegd dat dat niet nodig was, en hij droop af.
Een uur later ging ik naar huis en ik liep op de parkeerplaats, en werd opeens van achteren aangevallen en ben flink in elkaar geslagen tot ik bewusteloos was.
Hij heeft me ook nog eens bewerkt met een kapot geslagen bierglas ,en toen kwamen er andere mensen aan die hebben hem van mij afgetrokken.
Ben best wel flink gewond geraakt, uiteindelijk is hij opgepakt , en heeft straf gehad.
Ik was geen muisje
10 jaar later heeft hij zelfmoord gepleegd
If you don,t like whats,s being said,change the conversation
zondag 1 november 2020 om 15:56
Ik ben in mijn kindertijd vaak potloodventers e.d. tegen gekomen. Ik denk 4 keer ofzo.
Buiten dat:
-20 jaar, in een drukke tram, ik zat, kwam een man met zijn erectie expres heel dicht tegen mijn schouder aan staan.
-12 jaar, in een tram, liep ik van achterin naar voren greep een jongen me vol in mij kruis
-16 jaar, in een tram, stond een man van achteren tegen me aan te rijden
-toen ik een jaar of 13 was ben ik naar huis achtervolgd en aangerand in een portiek door een jongen
Mijn dochters van 13 en 15 moeten van mij altijd dicht bij de bestuurder of conducteur gaan zitten in het OV om deze redenen.
Ik zal er verder geen culturele kwestie van maken maar in mijn eigen ervaringen zat een duidelijk patroon wat dat betreft.
Buiten dat:
-20 jaar, in een drukke tram, ik zat, kwam een man met zijn erectie expres heel dicht tegen mijn schouder aan staan.
-12 jaar, in een tram, liep ik van achterin naar voren greep een jongen me vol in mij kruis
-16 jaar, in een tram, stond een man van achteren tegen me aan te rijden
-toen ik een jaar of 13 was ben ik naar huis achtervolgd en aangerand in een portiek door een jongen
Mijn dochters van 13 en 15 moeten van mij altijd dicht bij de bestuurder of conducteur gaan zitten in het OV om deze redenen.
Ik zal er verder geen culturele kwestie van maken maar in mijn eigen ervaringen zat een duidelijk patroon wat dat betreft.
zondag 1 november 2020 om 18:26
CharlotteCcc schreef: ↑01-11-2020 10:33Nou ja, dat laatste. Ik heb heel lang rondgelopen met een naar gevoel over een aanranding bij het hotel in Griekenland. Ik heb er maanden later met iemand over gepraat en het eerste wat diegene zei toen ik er eindelijk over durfde te praten (ja, echt) was of ik zeker wist dat ik geen signalen had gegeven dat ik het wilde en dat deze man in verwarring was.
Ja, dat is dan toch een klap in je gezicht.
Zo iemand zou je toch een KNAL verkopen of niet?
zondag 1 november 2020 om 18:27
Vreselijk! Dat is nog eens een scherpe uiting van vrouwenhaat! Goed dat ie zichzelf opgeruimd heeft, had ie veel en veel eerder moeten doen.cavalier schreef: ↑01-11-2020 15:44Ik ben vroeger in de kroeg lastig gevallen door een kerel die er op stond mij naar huis te brengen als ik zover was om naar huis te gaan, hij zat naast mij aan de bar, ik heb hem vriendelijk bedankt en gezegd dat dat niet nodig was, en hij droop af.
Een uur later ging ik naar huis en ik liep op de parkeerplaats, en werd opeens van achteren aangevallen en ben flink in elkaar geslagen tot ik bewusteloos was.
Hij heeft me ook nog eens bewerkt met een kapot geslagen bierglas ,en toen kwamen er andere mensen aan die hebben hem van mij afgetrokken.
Ben best wel flink gewond geraakt, uiteindelijk is hij opgepakt , en heeft straf gehad.
Ik was geen muisje
10 jaar later heeft hij zelfmoord gepleegd
zondag 1 november 2020 om 18:53
<knip>
In plaats van gewoon een gesneden bruin te bestellen, door de winkel roepen 'zei je nu dat je mijn kut kon ruiken?'
<plak>
Ik heb gewoon mijn krentenbollen betaald, tegen de bakker gezegd dat die man iets heel raars tegen me zei en toen de bakker vroeg: wat dan, moest ik huilen. Heel hard. Ik was 17.
Sorry als ik volgens jou niet goed voor mezelf ben opgekomen, maar ik had geen scherpe reactie paraat. Misschien heb ik dat een volgende keer wel, misschien niet, maar schuldig kan ik me daar echt niet over voelen.
In plaats van gewoon een gesneden bruin te bestellen, door de winkel roepen 'zei je nu dat je mijn kut kon ruiken?'
<plak>
Ik heb gewoon mijn krentenbollen betaald, tegen de bakker gezegd dat die man iets heel raars tegen me zei en toen de bakker vroeg: wat dan, moest ik huilen. Heel hard. Ik was 17.
Sorry als ik volgens jou niet goed voor mezelf ben opgekomen, maar ik had geen scherpe reactie paraat. Misschien heb ik dat een volgende keer wel, misschien niet, maar schuldig kan ik me daar echt niet over voelen.
Wat eten we vanavond?
zondag 1 november 2020 om 19:02
makreel schreef: ↑01-11-2020 18:53<knip>
In plaats van gewoon een gesneden bruin te bestellen, door de winkel roepen 'zei je nu dat je mijn kut kon ruiken?'
<plak>
Ik heb gewoon mijn krentenbollen betaald, tegen de bakker gezegd dat die man iets heel raars tegen me zei en toen de bakker vroeg: wat dan, moest ik huilen. Heel hard. Ik was 17.
Sorry als ik volgens jou niet goed voor mezelf ben opgekomen, maar ik had geen scherpe reactie paraat. Misschien heb ik dat een volgende keer wel, misschien niet, maar schuldig kan ik me daar echt niet over voelen.
Dan is er toch ook gewoon iets psychisch mis met je, als je dat als volwassen man zegt tegen een 17-jarige? (of wie dan ook)
Dan ben je echt niet goed in je hoofd.
zondag 1 november 2020 om 19:19
zondag 1 november 2020 om 19:27
Helemaal geen sorry. Je bent slachtoffer, dannge je jezelf niet ook nog eens verklaren/verdedigen.makreel schreef: ↑01-11-2020 18:53<knip>
In plaats van gewoon een gesneden bruin te bestellen, door de winkel roepen 'zei je nu dat je mijn kut kon ruiken?'
<plak>
Ik heb gewoon mijn krentenbollen betaald, tegen de bakker gezegd dat die man iets heel raars tegen me zei en toen de bakker vroeg: wat dan, moest ik huilen. Heel hard. Ik was 17.
Sorry als ik volgens jou niet goed voor mezelf ben opgekomen, maar ik had geen scherpe reactie paraat. Misschien heb ik dat een volgende keer wel, misschien niet, maar schuldig kan ik me daar echt niet over voelen.
Ik had me altijd voorgenomen dat de eerste de de beste gek die me lastig, echt een gigantische dreun zou krijgen.
Todat iemand me zomaar, midden in het zwembad, in mijn borst kneep.
Ik deed niks. 0. Noppes. Ben doorgezwommen ennheb hetbna omkleden bij de kassa gemeld. Zo geschokt was ik.
Het overrompeld je. Da's geen schande.
zondag 1 november 2020 om 19:29
Ongelooflijk goede reactie. Eens met elk woord. Heel goed onder woorden gebracht.cacti schreef: ↑01-11-2020 09:27assertief reageren klinkt leuk maar dat lukt niet als je bevriest. En ook wat aangehaald is, als er niemand reageert of helpt als ze zien dat het niet oke is, waarom dan assertief reageren. Hulp komt er toch niet, ooit gehoord van het bystander effect?
Ik kies er niet voor om bepoteld of erger te worden, toch overkomt/overkwam me dit regelmatig.
En waarom schamen? Dat vind ik heel logisch in een maatschappij waarin gezegd word dat alles een keuze is. Waarin velen al heel vroeg van ouders of omgeving hoorden dat die verkrachte vrouw in hun omgeving of op het journaal het zelf heeft afgeroepen door om X tijd over straat te gaan, dat rokje aan te hebben of dat die vrouw altijd al wat sletterig was. Daar groei je als kind mee op, onbewust gaat zich dat in je hoofd vastzetten.
En als jou als kind/vrouw whatever dan wat overkomt dan is die onbewuste boodschap reden tot schaamte. Je had altijd een keus namelijk, je had vast kleding aan wat provocerend was, je wilde het vast zelf. Je hebt je niet verweerd, je hebt niet gegild, je bent met diegene meegegaan, had je maar niet zo dronken moeten worden, enzenz.
En als je dan over alle schaamte heen iets vertelt aan iemand krijg je vaak ook een kut reactie.
