Overig
alle pijlers
Is er een Angel in da house?
dinsdag 7 juli 2009 om 11:30
Hoi,
Hoe weet je welke angel er aanwezig is voor dringende situaties zoals dat topic hieronder over het leven beeindigen?
Of moet ik ze allemaal maar even mailen voor het geval angel 1 net aan het shoppen of werken is ofzo? En kunnen ze arme TO helpen op enige wijze door het IP adres te achterhalen en een arts er heen te sturen ofzo?
Voor volgende gevallen zou ik dit ook wel willen weten.
groetjes,
bezorgde Zwieber
Hoe weet je welke angel er aanwezig is voor dringende situaties zoals dat topic hieronder over het leven beeindigen?
Of moet ik ze allemaal maar even mailen voor het geval angel 1 net aan het shoppen of werken is ofzo? En kunnen ze arme TO helpen op enige wijze door het IP adres te achterhalen en een arts er heen te sturen ofzo?
Voor volgende gevallen zou ik dit ook wel willen weten.
groetjes,
bezorgde Zwieber
dinsdag 7 juli 2009 om 16:39
Ik heb het net al gemeld.
Lees de hele dag al een beetje mee op dit topic en op vorige topic van Zombie en vind het moeilijk mijn mening te bepalen.
Ik heb GEEN idee hoe wanhopig en onrationeel je kunt zijn in bepaalde stemmingen dus misschien is het wel heel oneerlijk of gemeen van mij om te denken 'wat heeft het voor zin dat Zombie weer een nieuw topic opent, terwijl ze op het vorige niet reageerde??'. Bij mijn weten heeft ze ook geen één keer op dit topic gereageerd.
Moeilijk hoor, dat iemand blijkbaar een doodswens heeft óf er nog net voor zit en alleen maar een wanhopige behoefte aan aandacht heeft. Wat volgens mij ook heel erg moeilijk en verdrietig kan zijn.
Ik wou dat Zombie maar iets meer zei dan alleen wat ze (of hij?) nu zegt.
Lees de hele dag al een beetje mee op dit topic en op vorige topic van Zombie en vind het moeilijk mijn mening te bepalen.
Ik heb GEEN idee hoe wanhopig en onrationeel je kunt zijn in bepaalde stemmingen dus misschien is het wel heel oneerlijk of gemeen van mij om te denken 'wat heeft het voor zin dat Zombie weer een nieuw topic opent, terwijl ze op het vorige niet reageerde??'. Bij mijn weten heeft ze ook geen één keer op dit topic gereageerd.
Moeilijk hoor, dat iemand blijkbaar een doodswens heeft óf er nog net voor zit en alleen maar een wanhopige behoefte aan aandacht heeft. Wat volgens mij ook heel erg moeilijk en verdrietig kan zijn.
Ik wou dat Zombie maar iets meer zei dan alleen wat ze (of hij?) nu zegt.
dinsdag 7 juli 2009 om 17:11
quote:iry schreef op 07 juli 2009 @ 16:34:
Pff...ik vind het onderwerp wel zwaar.
En ben toch blij dat ik weer in de lift omhoog zit.(dat besef ik nu in dit topic)
Tis dan wel geen lift van een wolkenkrabber,maar de top van een bejaardenflatje heeft ook mooi uitzicht.
En daar kom ik denk ik wel.
Wat mooi gezegd Ier!
Ik vind het onderwerp ook erg zwaar.. Lees steeds mee en heb getwijfeld om net als ikbenik ( dikke knuffel voor jou meid) ook mijn verhaal te vertellen. Maar doe het niet..
Er is al zoveel moois gezegd hier! Velen hebben duidelijk kunnen maken hoe diep je kunt zitten en gedachten te hebben aan zm.
(f) en een knuffel voor degene die het kunnen gebruiken!
Pff...ik vind het onderwerp wel zwaar.
En ben toch blij dat ik weer in de lift omhoog zit.(dat besef ik nu in dit topic)
Tis dan wel geen lift van een wolkenkrabber,maar de top van een bejaardenflatje heeft ook mooi uitzicht.
En daar kom ik denk ik wel.
Wat mooi gezegd Ier!
Ik vind het onderwerp ook erg zwaar.. Lees steeds mee en heb getwijfeld om net als ikbenik ( dikke knuffel voor jou meid) ook mijn verhaal te vertellen. Maar doe het niet..
Er is al zoveel moois gezegd hier! Velen hebben duidelijk kunnen maken hoe diep je kunt zitten en gedachten te hebben aan zm.
(f) en een knuffel voor degene die het kunnen gebruiken!
dinsdag 7 juli 2009 om 17:14
Appel meid ik denk vaak aan je.
Hopelijk gaat het weer wat beter met je. Wat houd je tegen je verhaal te schrijven? Mij heeft het wat opluchting gegeven.
Weet dat je altijd weer even kan schrijven op het topic!
Hopelijk gaat het weer wat beter met je. Wat houd je tegen je verhaal te schrijven? Mij heeft het wat opluchting gegeven.
Weet dat je altijd weer even kan schrijven op het topic!
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
dinsdag 7 juli 2009 om 18:03
quote:ikbenikhetisnietanders schreef op 07 juli 2009 @ 16:26:
Ik lees de hele dag al mee met dit topic en heb heel de tijd zitten twijfelen of ik reactie zou geven of niet.
Nu toch besloten wat te vertellen over mijn ervaringen rondom suïcide.
Mijn moeder was jaren lang depressief. Toen ik 17 was was ze weer eens opgenomen in een psychiatrische instelling. We hadden een gesprek daar met het gezin en daar werd verteld dat mijn moeder besloten had om suïcide te plegen wanneer ik 18 werd. Haar taak zat er dan op.
Nou wist ik wel dat ze suïcidaal was, maar dit viel wel rauw op mijn dak. Ik heb mijn 18de verjaardag niet gevierd en leefde in angst.
Ik ben nooit boos op haar geworden wel ben ik verdrietig geweest en heb ik geprobeerd duidelijk te maken dat ik haar ook nodig was als ik 18 was, maar ook 19, 20 of 66.
Uiteindelijk is mijn moeder overleden aan een hartstilstand. Terwijl ze weer opgenomen was bij een instelling. Ik was toen 20.
Een paar jaar erna ben ikzelf depressief geworden. Ik zat elke dag in de bus te hopen dat de chauffeur een fout zou maken wanneer het rustig was.
Het gevoel dat ik mijn naasten tot last was werd steeds sterker. Ik wist dat ze gelukkiger zouden zijn zonder mij dan met mij. Ik wilde niet alleen mezelf verlossen met rust, maar ook hun. Vooral hun eigenlijk.
Ik ben in behandeling gegaan voordat de suïcidale gedachte zo sterk waren. Ik heb ze ook nooit uitgesproken naar iemand toe en niemand merkte hier wat van.
Op een zondag werd het te erg. Ik slikte al anti-depressiva en slaapmedicatie. Ik ben het gaan tellen, maar kwam tot de conclusie dat het genoeg was om een serieuze poging te zijn (met alle gevolgen van dien) maar te weinig om zekerheid te hebben. Ik heb besloten dat ik het risico niet kon nemen dat het mis ging. Dat konden mijn nabestaanden echt niet aan.
De volgende dag was ik nog erg geschrokken van mezelf. Ik ging naar therapie toe en aan het einde van het eerste blok heb ik om een extra gesprek gevraagd met mijn mentor. Ik heb verteld wat er door mij heen ging (ik zag mezelf brieven schrijven, op de deur een briefje plakken dat ik suicide gepleegd had, waar ik lag en dat de politie gebeld moest worden om mijn vriend te ontlasten van de schok enz enz.) Ik kon geen non suïcide contract tekenen. Er werd ineens over crisis gesproken enzo. Ik wist niet wat me overkwam. Ik had verwacht dat ik een extra gesprek met mijn psychiater zou krijgen. Mijn mentor vertelde mij dat ze nog nooit iemand ontmoet had die zo moeilijk te doorgronden was en zo in zichzelf was wat gevoelens en gedachtes betreft. Dat het zo niet verder kon. Ik kon kiezen uit een vrijwillige opname bij deze instelling of dat ze naar de rechter zouden gaan en een gedwongen opname of zouden dwingen. Ik heb voor het eerste gekozen.
Ik werd opgenomen op de plek waar mijn moeder verbleef toen zij overleed.
Op moest natuurlijk vertellen aan nabestaanden waarvoor ik opgenomen was. Niemand had dit zien aan komen. Logisch want ik liet niks merken.
Ik ben 3 weken opgenomen geweest. Heb nieuwe medicatie gekregen die de stemmen die ik had (dwanggedachtes aan de dood en hoe ik mijn naasten het aan kon doen om te blijven bestaan) te verminderen. Dit, samen met de openheid en rust hebben mij goed geholpen. Ik ben er nog niet. Ik slik heel veel medicatie, heb diverse hulpverleners en zal waarschijnlijk niet meer mijn opleiding af kunnen maken en mijn werk (psychiatrisch begeleider) op kunnen pakken op dezelfde vorm die ik deed.
Maar ik heb nu niet meer de hele diepe dalen en hoop zelfs ooit weer pieken te gaan voelen.
Het is denk ik een lang verhaal geworden en wellicht off-topic, maar ik voelde ineens de behoefte om dit stuk te schrijven en te posten.
Ik open net dit topic op de laatste pagina (moet nu bijlezen) en lees dit stuk als eerste. Ik wist het natuurlijk al, wat je hier schrijft, omdat je het me persoonlijk ook vertelt had, maar wat een herkenning. Ook die angst continue of je je moeder nog levend terug zal zien de volgende ochtend, dag of als je even terug komt van boodschappen doen. Ik en mijn vader hebben mijn moeder 'betrapt' toen ze een zelfmoordpoging deed. En dat is immens schrikken. Tegen kunnen houden en daarna heeft ze veel therapie gehad, andere AD etc. Nu gaat het gelukkig al stukken beter met haar en ik ben zo blij dat ik toen met mijn vader toevallig daar was op dat moment.
Nog steeds durven we haar moeilijk alleen te laten. Je weet immers maar nooit. En nog steeds heb ik die angst, is dit niet de laatste keer dat ik haar zie? Het wordt wel steeds minder, naar mate ik zie dat het beter met haar gaat, gelukkig. En ja, hier ook zelf zeeeer depressief geweest. Zag mezelf ook al brieven schrijven, de tekst verzinnen, bedenken wat de handigste manier was. Maar voor mij was het ergens altijd geen optie want: wat zou mijn moeder doen als ik er niet meer was? Precies, dus toch maar niet doen. En een kind brengt zoveel mee, ook daarvoor doe ik het niet. Maar ik weet heel goed hoe het was op het diepste moment. Soms komt dat gevoel wel terug maar steeds minder.
Nou ja herkenning dus. Ik denk dat je daarom ook schreef bij 'op welke forummer lijk je het meest' dat je het meest op mij leek.
Ik ga even bijlezen. En als er wat is, IBI, gaan we gewoon samen een potje janken! Kan enorm opluchten om even een praat/jankpaal te hebben.
Ik lees de hele dag al mee met dit topic en heb heel de tijd zitten twijfelen of ik reactie zou geven of niet.
Nu toch besloten wat te vertellen over mijn ervaringen rondom suïcide.
Mijn moeder was jaren lang depressief. Toen ik 17 was was ze weer eens opgenomen in een psychiatrische instelling. We hadden een gesprek daar met het gezin en daar werd verteld dat mijn moeder besloten had om suïcide te plegen wanneer ik 18 werd. Haar taak zat er dan op.
Nou wist ik wel dat ze suïcidaal was, maar dit viel wel rauw op mijn dak. Ik heb mijn 18de verjaardag niet gevierd en leefde in angst.
Ik ben nooit boos op haar geworden wel ben ik verdrietig geweest en heb ik geprobeerd duidelijk te maken dat ik haar ook nodig was als ik 18 was, maar ook 19, 20 of 66.
Uiteindelijk is mijn moeder overleden aan een hartstilstand. Terwijl ze weer opgenomen was bij een instelling. Ik was toen 20.
Een paar jaar erna ben ikzelf depressief geworden. Ik zat elke dag in de bus te hopen dat de chauffeur een fout zou maken wanneer het rustig was.
Het gevoel dat ik mijn naasten tot last was werd steeds sterker. Ik wist dat ze gelukkiger zouden zijn zonder mij dan met mij. Ik wilde niet alleen mezelf verlossen met rust, maar ook hun. Vooral hun eigenlijk.
Ik ben in behandeling gegaan voordat de suïcidale gedachte zo sterk waren. Ik heb ze ook nooit uitgesproken naar iemand toe en niemand merkte hier wat van.
Op een zondag werd het te erg. Ik slikte al anti-depressiva en slaapmedicatie. Ik ben het gaan tellen, maar kwam tot de conclusie dat het genoeg was om een serieuze poging te zijn (met alle gevolgen van dien) maar te weinig om zekerheid te hebben. Ik heb besloten dat ik het risico niet kon nemen dat het mis ging. Dat konden mijn nabestaanden echt niet aan.
De volgende dag was ik nog erg geschrokken van mezelf. Ik ging naar therapie toe en aan het einde van het eerste blok heb ik om een extra gesprek gevraagd met mijn mentor. Ik heb verteld wat er door mij heen ging (ik zag mezelf brieven schrijven, op de deur een briefje plakken dat ik suicide gepleegd had, waar ik lag en dat de politie gebeld moest worden om mijn vriend te ontlasten van de schok enz enz.) Ik kon geen non suïcide contract tekenen. Er werd ineens over crisis gesproken enzo. Ik wist niet wat me overkwam. Ik had verwacht dat ik een extra gesprek met mijn psychiater zou krijgen. Mijn mentor vertelde mij dat ze nog nooit iemand ontmoet had die zo moeilijk te doorgronden was en zo in zichzelf was wat gevoelens en gedachtes betreft. Dat het zo niet verder kon. Ik kon kiezen uit een vrijwillige opname bij deze instelling of dat ze naar de rechter zouden gaan en een gedwongen opname of zouden dwingen. Ik heb voor het eerste gekozen.
Ik werd opgenomen op de plek waar mijn moeder verbleef toen zij overleed.
Op moest natuurlijk vertellen aan nabestaanden waarvoor ik opgenomen was. Niemand had dit zien aan komen. Logisch want ik liet niks merken.
Ik ben 3 weken opgenomen geweest. Heb nieuwe medicatie gekregen die de stemmen die ik had (dwanggedachtes aan de dood en hoe ik mijn naasten het aan kon doen om te blijven bestaan) te verminderen. Dit, samen met de openheid en rust hebben mij goed geholpen. Ik ben er nog niet. Ik slik heel veel medicatie, heb diverse hulpverleners en zal waarschijnlijk niet meer mijn opleiding af kunnen maken en mijn werk (psychiatrisch begeleider) op kunnen pakken op dezelfde vorm die ik deed.
Maar ik heb nu niet meer de hele diepe dalen en hoop zelfs ooit weer pieken te gaan voelen.
Het is denk ik een lang verhaal geworden en wellicht off-topic, maar ik voelde ineens de behoefte om dit stuk te schrijven en te posten.
Ik open net dit topic op de laatste pagina (moet nu bijlezen) en lees dit stuk als eerste. Ik wist het natuurlijk al, wat je hier schrijft, omdat je het me persoonlijk ook vertelt had, maar wat een herkenning. Ook die angst continue of je je moeder nog levend terug zal zien de volgende ochtend, dag of als je even terug komt van boodschappen doen. Ik en mijn vader hebben mijn moeder 'betrapt' toen ze een zelfmoordpoging deed. En dat is immens schrikken. Tegen kunnen houden en daarna heeft ze veel therapie gehad, andere AD etc. Nu gaat het gelukkig al stukken beter met haar en ik ben zo blij dat ik toen met mijn vader toevallig daar was op dat moment.
Nog steeds durven we haar moeilijk alleen te laten. Je weet immers maar nooit. En nog steeds heb ik die angst, is dit niet de laatste keer dat ik haar zie? Het wordt wel steeds minder, naar mate ik zie dat het beter met haar gaat, gelukkig. En ja, hier ook zelf zeeeer depressief geweest. Zag mezelf ook al brieven schrijven, de tekst verzinnen, bedenken wat de handigste manier was. Maar voor mij was het ergens altijd geen optie want: wat zou mijn moeder doen als ik er niet meer was? Precies, dus toch maar niet doen. En een kind brengt zoveel mee, ook daarvoor doe ik het niet. Maar ik weet heel goed hoe het was op het diepste moment. Soms komt dat gevoel wel terug maar steeds minder.
Nou ja herkenning dus. Ik denk dat je daarom ook schreef bij 'op welke forummer lijk je het meest' dat je het meest op mij leek.
Ik ga even bijlezen. En als er wat is, IBI, gaan we gewoon samen een potje janken! Kan enorm opluchten om even een praat/jankpaal te hebben.
dinsdag 7 juli 2009 om 18:21
Nou zo zie je maar weer hoe verkeerd dingen opgevat kunnen worden als je alleen maar de tekst ziet.
Je moet de vragen in mijn OP vrij letterlijk nemen. Ik wilde gewoon weten: kunnen de angels wel iets doen, wat is de procedure in zulke zaken, doen ze iets of verwijderen ze het gewoon etc? En mijn vraag was ook, met dit soort topics, moet je ze dan mailen om het te verwijderen of eventueel actie te ondernemen. Ik wilde de procedure weten met het oog op eventuele volgende gevallen. Dát was mijn vraag en daarom opende ik het topic, in combinatie met het feit dat Angel 1 er even niet leek te zijn en ik me afvroeg: wat nu?
Je moet de vragen in mijn OP vrij letterlijk nemen. Ik wilde gewoon weten: kunnen de angels wel iets doen, wat is de procedure in zulke zaken, doen ze iets of verwijderen ze het gewoon etc? En mijn vraag was ook, met dit soort topics, moet je ze dan mailen om het te verwijderen of eventueel actie te ondernemen. Ik wilde de procedure weten met het oog op eventuele volgende gevallen. Dát was mijn vraag en daarom opende ik het topic, in combinatie met het feit dat Angel 1 er even niet leek te zijn en ik me afvroeg: wat nu?
dinsdag 7 juli 2009 om 18:30
De procedure is volgens mij Zwieb:
Als angels even niet "zichtbaar" online zijn: mail ze allemaal, inclus viva zelf. Mailadressen staan in de OP's van elk modtopic. Er zal er altijd eentje zijn die mailbox opent en dan ook kijkt wat er aan de hand is en aan de hand van de melding actie ondernemen. En volgens mij is de afspraak: bij zelfmoord aankondigingen worden topics van TO gesloten, en er volgt direct actie ook naar TO (denk dan aan perma ban, tijdelijke ban of zo iets) Verder wordt er "intern" dus angels en vivamod door hen besloten of er ook prive actie ondernomen moet worden naar forummer (denk dan aan hulp inschakelen of iets dergelijks)
Tot zover heb ik het begrepen aan de hand van een eerdere gelijke situatie op het forum.
Als angels even niet "zichtbaar" online zijn: mail ze allemaal, inclus viva zelf. Mailadressen staan in de OP's van elk modtopic. Er zal er altijd eentje zijn die mailbox opent en dan ook kijkt wat er aan de hand is en aan de hand van de melding actie ondernemen. En volgens mij is de afspraak: bij zelfmoord aankondigingen worden topics van TO gesloten, en er volgt direct actie ook naar TO (denk dan aan perma ban, tijdelijke ban of zo iets) Verder wordt er "intern" dus angels en vivamod door hen besloten of er ook prive actie ondernomen moet worden naar forummer (denk dan aan hulp inschakelen of iets dergelijks)
Tot zover heb ik het begrepen aan de hand van een eerdere gelijke situatie op het forum.
dinsdag 7 juli 2009 om 18:31
Zwieber,
Wat een lieve en sterke reactie van je.
Misschien leuk om binnenkort gewoon weer eens af te spreken?
Ik begreep het doel van dit topic trouwens wel van je. Misschien wat minder rationeel opgeschreven dan je meestal doet, maar dat kan best een keer hoor. Vindt het geen gekke vragen.
Mooi topic idd. Met andere inzichten dan die je zou hebben op de psyche pijler wanneer er een dergelijk topic aldaar geopend zou worden.
Wat een lieve en sterke reactie van je.
Misschien leuk om binnenkort gewoon weer eens af te spreken?
Ik begreep het doel van dit topic trouwens wel van je. Misschien wat minder rationeel opgeschreven dan je meestal doet, maar dat kan best een keer hoor. Vindt het geen gekke vragen.
Mooi topic idd. Met andere inzichten dan die je zou hebben op de psyche pijler wanneer er een dergelijk topic aldaar geopend zou worden.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
dinsdag 7 juli 2009 om 18:33
Klopt dat ik er niet was als Angel... Ik zat in een vergadering en keek op mijn mobiel naar de mail. Toen zag ik een mail binnenkomen maar kon niks doen. Gelukkig had Five het ook al in de gaten!
Maar overdag, 4 dagen in de week, werk ik gewoon. Als ik op kantoor ben kan ik mijn mail in, maar ook dan kan ik niet altijd gelijk actie ondernemen. Ik mod meestal 's avonds daardoor.
Als het dringend is, zoals nu, proberen we als Angels onderling het op te lossen!
Maar overdag, 4 dagen in de week, werk ik gewoon. Als ik op kantoor ben kan ik mijn mail in, maar ook dan kan ik niet altijd gelijk actie ondernemen. Ik mod meestal 's avonds daardoor.
Als het dringend is, zoals nu, proberen we als Angels onderling het op te lossen!
dinsdag 7 juli 2009 om 18:33
quote:Dushi74 schreef op 07 juli 2009 @ 18:30:
De procedure is volgens mij Zwieb:
Als angels even niet "zichtbaar" online zijn: mail ze allemaal, inclus viva zelf. Mailadressen staan in de OP's van elk modtopic. Er zal er altijd eentje zijn die mailbox opent en dan ook kijkt wat er aan de hand is en aan de hand van de melding actie ondernemen. En volgens mij is de afspraak: bij zelfmoord aankondigingen worden topics van TO gesloten, en er volgt direct actie ook naar TO (denk dan aan perma ban, tijdelijke ban of zo iets) Verder wordt er "intern" dus angels en vivamod door hen besloten of er ook prive actie ondernomen moet worden naar forummer (denk dan aan hulp inschakelen of iets dergelijks)
Tot zover heb ik het begrepen aan de hand van een eerdere gelijke situatie op het forum.Even offtopic, maar ik was laatst op vakantie en werkelijk nergens kon ik lekker zitten (te hard, te krap enz) Ik moest toen heel de tijd aan je onderschrift denken. Zit nu weer heerlijk op mijn eigen bank hoor.
De procedure is volgens mij Zwieb:
Als angels even niet "zichtbaar" online zijn: mail ze allemaal, inclus viva zelf. Mailadressen staan in de OP's van elk modtopic. Er zal er altijd eentje zijn die mailbox opent en dan ook kijkt wat er aan de hand is en aan de hand van de melding actie ondernemen. En volgens mij is de afspraak: bij zelfmoord aankondigingen worden topics van TO gesloten, en er volgt direct actie ook naar TO (denk dan aan perma ban, tijdelijke ban of zo iets) Verder wordt er "intern" dus angels en vivamod door hen besloten of er ook prive actie ondernomen moet worden naar forummer (denk dan aan hulp inschakelen of iets dergelijks)
Tot zover heb ik het begrepen aan de hand van een eerdere gelijke situatie op het forum.Even offtopic, maar ik was laatst op vakantie en werkelijk nergens kon ik lekker zitten (te hard, te krap enz) Ik moest toen heel de tijd aan je onderschrift denken. Zit nu weer heerlijk op mijn eigen bank hoor.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
dinsdag 7 juli 2009 om 18:39
quote:Vinyl schreef op 07 juli 2009 @ 18:33:
Klopt dat ik er niet was als Angel... Ik zat in een vergadering en keek op mijn mobiel naar de mail. Toen zag ik een mail binnenkomen maar kon niks doen. Gelukkig had Five het ook al in de gaten!
Maar overdag, 4 dagen in de week, werk ik gewoon. Als ik op kantoor ben kan ik mijn mail in, maar ook dan kan ik niet altijd gelijk actie ondernemen. Ik mod meestal 's avonds daardoor.
Als het dringend is, zoals nu, proberen we als Angels onderling het op te lossen!Dacht ik al Vinyl, dat of je bent toch nog even bitterballen aan het inslaan geweest
Klopt dat ik er niet was als Angel... Ik zat in een vergadering en keek op mijn mobiel naar de mail. Toen zag ik een mail binnenkomen maar kon niks doen. Gelukkig had Five het ook al in de gaten!
Maar overdag, 4 dagen in de week, werk ik gewoon. Als ik op kantoor ben kan ik mijn mail in, maar ook dan kan ik niet altijd gelijk actie ondernemen. Ik mod meestal 's avonds daardoor.
Als het dringend is, zoals nu, proberen we als Angels onderling het op te lossen!Dacht ik al Vinyl, dat of je bent toch nog even bitterballen aan het inslaan geweest
dinsdag 7 juli 2009 om 18:41
quote:Dushi74 schreef op 07 juli 2009 @ 18:30:
De procedure is volgens mij Zwieb:
Als angels even niet "zichtbaar" online zijn: mail ze allemaal, inclus viva zelf. Mailadressen staan in de OP's van elk modtopic. Er zal er altijd eentje zijn die mailbox opent en dan ook kijkt wat er aan de hand is en aan de hand van de melding actie ondernemen. En volgens mij is de afspraak: bij zelfmoord aankondigingen worden topics van TO gesloten, en er volgt direct actie ook naar TO (denk dan aan perma ban, tijdelijke ban of zo iets) Verder wordt er "intern" dus angels en vivamod door hen besloten of er ook prive actie ondernomen moet worden naar forummer (denk dan aan hulp inschakelen of iets dergelijks)
Tot zover heb ik het begrepen aan de hand van een eerdere gelijke situatie op het forum.
Kijk, dit is nou het antwoord op mijn OP. Dank je.
Zwieber is niet altijd even rationeel IBI. Zeker niet als ze op het punt staat de deur uit te gaan en snel even iets wil vragen.
De procedure is volgens mij Zwieb:
Als angels even niet "zichtbaar" online zijn: mail ze allemaal, inclus viva zelf. Mailadressen staan in de OP's van elk modtopic. Er zal er altijd eentje zijn die mailbox opent en dan ook kijkt wat er aan de hand is en aan de hand van de melding actie ondernemen. En volgens mij is de afspraak: bij zelfmoord aankondigingen worden topics van TO gesloten, en er volgt direct actie ook naar TO (denk dan aan perma ban, tijdelijke ban of zo iets) Verder wordt er "intern" dus angels en vivamod door hen besloten of er ook prive actie ondernomen moet worden naar forummer (denk dan aan hulp inschakelen of iets dergelijks)
Tot zover heb ik het begrepen aan de hand van een eerdere gelijke situatie op het forum.
Kijk, dit is nou het antwoord op mijn OP. Dank je.
Zwieber is niet altijd even rationeel IBI. Zeker niet als ze op het punt staat de deur uit te gaan en snel even iets wil vragen.
dinsdag 7 juli 2009 om 18:42
quote:Zwieber schreef op 07 juli 2009 @ 18:39:
[...]
Dacht ik al Vinyl, dat of je bent toch nog even bitterballen aan het inslaan geweest
Nee, helaas gewoon werken. De rest wordt gebracht door meneer Albert.nl
Mijn pc op het werk slaat nogal op hol van het VIVA forum. Begint dan héél hard te loeien. Dus ik kan alleen op het forum iets doen als mijn collega er niet is
[...]
Dacht ik al Vinyl, dat of je bent toch nog even bitterballen aan het inslaan geweest
Nee, helaas gewoon werken. De rest wordt gebracht door meneer Albert.nl
Mijn pc op het werk slaat nogal op hol van het VIVA forum. Begint dan héél hard te loeien. Dus ik kan alleen op het forum iets doen als mijn collega er niet is
dinsdag 7 juli 2009 om 18:44
quote:Vinyl schreef op 07 juli 2009 @ 18:42:
[...]
Nee, helaas gewoon werken. De rest wordt gebracht door meneer Albert.nl
Mijn pc op het werk slaat nogal op hol van het VIVA forum. Begint dan héél hard te loeien. Dus ik kan alleen op het forum iets doen als mijn collega er niet is
Ik zie het al voor me.
Trouwens, ik dacht op de een of andere manier dat jij altijd 4 was. Ben ik nu helemaal confuus? Of hebben jullie de telling geswitched?
[...]
Nee, helaas gewoon werken. De rest wordt gebracht door meneer Albert.nl
Mijn pc op het werk slaat nogal op hol van het VIVA forum. Begint dan héél hard te loeien. Dus ik kan alleen op het forum iets doen als mijn collega er niet is
Ik zie het al voor me.
Trouwens, ik dacht op de een of andere manier dat jij altijd 4 was. Ben ik nu helemaal confuus? Of hebben jullie de telling geswitched?
dinsdag 7 juli 2009 om 18:49
Ik heb trouwens nog even gekeken of ik het terug kon vinden in de FAQ wat ik typte. Maar ik heb vast met mijn neus gekeken niet echt iets over kunnen vinden. Maar ik zal er wel overheen gelezen hebben.
anoniem_773 wijzigde dit bericht op 07-07-2009 18:50
Reden: Ik was in de veronderstelling dat het er namelijk wel staat.
Reden: Ik was in de veronderstelling dat het er namelijk wel staat.
% gewijzigd
dinsdag 7 juli 2009 om 21:14
quote:Zwieber schreef op 07 juli 2009 @ 18:21:
Nou zo zie je maar weer hoe verkeerd dingen opgevat kunnen worden als je alleen maar de tekst ziet.
Je moet de vragen in mijn OP vrij letterlijk nemen. Ik wilde gewoon weten: kunnen de angels wel iets doen, wat is de procedure in zulke zaken, doen ze iets of verwijderen ze het gewoon etc? En mijn vraag was ook, met dit soort topics, moet je ze dan mailen om het te verwijderen of eventueel actie te ondernemen. Ik wilde de procedure weten met het oog op eventuele volgende gevallen. Dát was mijn vraag en daarom opende ik het topic, in combinatie met het feit dat Angel 1 er even niet leek te zijn en ik me afvroeg: wat nu?Nou aangezien je zo hamert op die aanwezigheid: Angels zijn er in principe een half uur per dag. Zoals gezegd; mochten er spoedeisende dingen zijn: mail! Normaliter is de forummailbox ook gewoon contactpunt van ma t/m vrijdag en die wordt gelezen door Naomi.
En verder zijn er natuurlijk de modtopic, speciaal ook voor dit soort dingen. Een aantal Angels hebben gewoon notificaties aanstaan, dwz dat ze mail ontvangen als er gepost is in het modtopic. Ik heb die niet aanstaan omdat ik overdag vaak genoeg een rondje maak op het forum.
Btw: dat er soms niet gelijk wordt ingegrepen, heeft te maken met het overleg achter de schermen. Wij mogen niet een beslissing maken zónder back up van de anderen. Zeker in dit soort gevallen, waarbij het op de letter genomen niet echt zo is zoals het in de regels verboden is, maar wel de gemoederen dusdanig aanspreekt dat er veel commotie is. Tjsa, dat neemt ff tijd in beslag, meningen spuien achter de schermen en samen beslissen. Zéker nu Naomi er niet is
En verder; Angels zijn ook maar gewoon mensen met banen, gezinnen, hobby's en soms erg weinig vrije tijd Dus dan kan e.e.a. wat langer duren, so be it.
Nou zo zie je maar weer hoe verkeerd dingen opgevat kunnen worden als je alleen maar de tekst ziet.
Je moet de vragen in mijn OP vrij letterlijk nemen. Ik wilde gewoon weten: kunnen de angels wel iets doen, wat is de procedure in zulke zaken, doen ze iets of verwijderen ze het gewoon etc? En mijn vraag was ook, met dit soort topics, moet je ze dan mailen om het te verwijderen of eventueel actie te ondernemen. Ik wilde de procedure weten met het oog op eventuele volgende gevallen. Dát was mijn vraag en daarom opende ik het topic, in combinatie met het feit dat Angel 1 er even niet leek te zijn en ik me afvroeg: wat nu?Nou aangezien je zo hamert op die aanwezigheid: Angels zijn er in principe een half uur per dag. Zoals gezegd; mochten er spoedeisende dingen zijn: mail! Normaliter is de forummailbox ook gewoon contactpunt van ma t/m vrijdag en die wordt gelezen door Naomi.
En verder zijn er natuurlijk de modtopic, speciaal ook voor dit soort dingen. Een aantal Angels hebben gewoon notificaties aanstaan, dwz dat ze mail ontvangen als er gepost is in het modtopic. Ik heb die niet aanstaan omdat ik overdag vaak genoeg een rondje maak op het forum.
Btw: dat er soms niet gelijk wordt ingegrepen, heeft te maken met het overleg achter de schermen. Wij mogen niet een beslissing maken zónder back up van de anderen. Zeker in dit soort gevallen, waarbij het op de letter genomen niet echt zo is zoals het in de regels verboden is, maar wel de gemoederen dusdanig aanspreekt dat er veel commotie is. Tjsa, dat neemt ff tijd in beslag, meningen spuien achter de schermen en samen beslissen. Zéker nu Naomi er niet is
En verder; Angels zijn ook maar gewoon mensen met banen, gezinnen, hobby's en soms erg weinig vrije tijd Dus dan kan e.e.a. wat langer duren, so be it.
dinsdag 7 juli 2009 om 21:32
Dat is het inderdaad... als Angel is het geen kwestie van 'er even niet zijn'. Ik ben er meer niet dan wel. En wel vaak beschikbaar voor overleg per mail, maar voor het forum ben ik er inderdaad in principe een half uur per dag. De overige tijd van de dag moet ik gewoon werken, voorheen een deeltijd studie en een sociaal leven...
Dus dat ik er even niet was... is een understatement
Dus dat ik er even niet was... is een understatement
