
Rondkomen van een bijstanduitkering. Hoe doe je dat?
vrijdag 8 februari 2008 om 08:01
Ondanks mijn twee HBO studies en jaren een vaste baan te hebben gehad, ben ik uiteindelijk via de WIA in de bijstand beland. Niet alleen mijn gevoel voor eigenwaarde is hierdoor gedaald naar nul (nooit van mn leven gedacht dat dit mij zou gebeuren, ik schaam me rot) maar ook mijn spaarrekening. Had ik een aantal jaren geleden nog een leuk spaarcentje, daar is nu niets meer van over, enkel en alleen omdat ik er van heb moeten leven.
Omdat ik nog steeds ziek ben zal ik voorlopig niet aan de slag kunnen en moet ik dus (incl huur en zorg toeslag) rondkomen van 1010eur p/m. MIjn vaste lasten zijn (zonder boodschappen en extras 1006 eur. In mijn goeie tijd heb ik een auto op afbetaling gekocht en die ben ik nu nog aan het afbetalen(115eur p/m). Auto wegdoen is geen optie, ik moet vaak onverwacht naar de andere kant van Nl i.v.m een zieke ouder. De auto is dus de grootste kostenpost (verzekering, wegenbelasting,benzine). Maar zoals ik al zei, wegdoen is geen optie.
Ik ben hopeloos want rondkomen lukt helemaal niet. Boodschappen krijg ik regelmatig van mijn moeder, goddank. Ik heb verder geen betalingsachterstanden of andere schulden maar gezien het feit dat ik nog een tijdje van een uitkering moet romdkomen maak ik me wel enorme zorgen.
Zijn er hier meer mensen met een uitkering en hoe doen jullie dat?
Omdat ik nog steeds ziek ben zal ik voorlopig niet aan de slag kunnen en moet ik dus (incl huur en zorg toeslag) rondkomen van 1010eur p/m. MIjn vaste lasten zijn (zonder boodschappen en extras 1006 eur. In mijn goeie tijd heb ik een auto op afbetaling gekocht en die ben ik nu nog aan het afbetalen(115eur p/m). Auto wegdoen is geen optie, ik moet vaak onverwacht naar de andere kant van Nl i.v.m een zieke ouder. De auto is dus de grootste kostenpost (verzekering, wegenbelasting,benzine). Maar zoals ik al zei, wegdoen is geen optie.
Ik ben hopeloos want rondkomen lukt helemaal niet. Boodschappen krijg ik regelmatig van mijn moeder, goddank. Ik heb verder geen betalingsachterstanden of andere schulden maar gezien het feit dat ik nog een tijdje van een uitkering moet romdkomen maak ik me wel enorme zorgen.
Zijn er hier meer mensen met een uitkering en hoe doen jullie dat?
vrijdag 8 februari 2008 om 14:25
vrijdag 8 februari 2008 om 14:39
Dat 'gemoraliseer' komt bij mij vooral om de hoek kijken als iemand én niet rond kan komen, én hardnekkig volhoudt niet zonder auto (nieuwe kleren, wekelijks uit eten, enz.) te kunnen, terwijl er voldoende alternatieven zijn. Daar kan ik slecht tegen.
Maar inderdaad, in principe bedoelen we hetzelfde: kijk naar wat je hebt, en wat je moet doen om het daarmee te redden.
Ik ben overigens wel heel benieuwd naar een overzicht van de kosten van TO, dan kunnen we misschien veel nuttiger advies geven.
Maar inderdaad, in principe bedoelen we hetzelfde: kijk naar wat je hebt, en wat je moet doen om het daarmee te redden.
Ik ben overigens wel heel benieuwd naar een overzicht van de kosten van TO, dan kunnen we misschien veel nuttiger advies geven.
vrijdag 8 februari 2008 om 14:51
Ohh, ik weet niet of ik moet gaan typen wat ik denk, want mijn gedachtes zijn niet erg helder. Aan de ene kant ben ik het eens met iedereen die zegt "doe dan die auto de deur uit!", aan de andere kant... Als je in een plaats woont waar het OV niet lekker geregeld is, als je ouders aan de andere kant van Nederland ook in zo'n plaats wonen, dan is vier uur reizen echt geen uitzondering. Als je snel naar je zieke ouders wilt en bovendien zelf ziek bent kan ik me voorstellen dat het écht geen optie is om vier in de trein te zitten als je het met een auto in twee uur redt.
Dan alle "luxe" als internet en tv. Ik leef van een WaJong uitkering, dat is niet heel ruim maar gaat vooralsnog best goed. Ik woon in een soort woonvormachtige constructie en betaal daar een "eigen bijdrage" voor. Die is nu nog goed betaalbaar (360 euro) maar gaat de komende twee jaar nog enorm oplopen (als ik het goed bekeken heb zou het zelfs tot zo'n 550 euro kunnen oplopen). Ik krijg dus géén huurtoeslag omdat wat ik officieel betaal geen huur is, maar een eigen bijdrage. Als dat echt doorgaat slaat dat een enorm gat in mijn budget. Daarnaast woon ik in een stad(je) in het oosten van het land, terwijl al mijn vrienden en vriendinnen studeren, de dichtstbijzijnde in Nijmegen en dat is al 1,5 uur reizen per OV, laat staan Utrecht en Rotterdam. Treinkaartjes zijn duur! Ik heb een voordeelurenkaart, maar als ik bij een vriendinnetje op bezoek wil kost dat nog dik 20 euro. Dat gebeurt dus niet zo vaak, want dat is niet op te brengen. Ik heb een (goedkope) televisie en een internetaansluiting, die laatste gebruik ik vooral om in contact te blijven met de buitenwereld en om makkelijk contact te houden met de vrienden die ik dus niet zo vaak zie omdat het reizen zo onhandig is. Ik lig vanaf oktober in bed, in de bieb internetten (kost net zo goed geld!) is dus geen optie.
Hmm, ik wilde hier geen zielig klaag verhaal van maken, zo voel ik het niet en ik hoop dat het ook niet zo overkomt. Zolang mijn huur dit bedrag is en ik niet de reiskosten naar school hoef te betalen (27.50 per week, valt nu dus weg omdat ik niet naar school kan) red ik het makkelijk maar als mijn "huur" hoger wordt en die reiskosten terug komen, maken mijn vaste lasten ook mijn totale budget op. En dan heb ik dus geen auto, wordt de trein te duur, doe ik mijn boodschappen al bij de Lidl, etc. Soms zijn dingen niet zo makkelijk als ze lijken.
(Maar soms ook wel, en daar mag best op gewezen worden. Misschien trok ik me alleen (onterecht?) aan dat mensen zo "makkelijk" over bepaalde "luxe"dingen heen walsen. Ik verwacht geen jaarlijkse vakantie naar de Dominicaanse Republiek, een flatscreen tv en een Macbook, ik wil alleen wel graag een klein beetje comfortabel leven in de stad waar ik tegen mijn zin woon omdat daar de woonvorm is waar ik het best kan wonen. En ik zou graag mijn vriendinnen willen kunnen blijven bezoeken, ook al is het zoals nu maar af en toe. En dat ik de dierenartsrekeningen van mijn kat kan betalen waardeer ik ook. Zijn dat luxes? Misschien, maar ik denk dat dat voor Nederlandse begrippen wel meevalt.)
Dan alle "luxe" als internet en tv. Ik leef van een WaJong uitkering, dat is niet heel ruim maar gaat vooralsnog best goed. Ik woon in een soort woonvormachtige constructie en betaal daar een "eigen bijdrage" voor. Die is nu nog goed betaalbaar (360 euro) maar gaat de komende twee jaar nog enorm oplopen (als ik het goed bekeken heb zou het zelfs tot zo'n 550 euro kunnen oplopen). Ik krijg dus géén huurtoeslag omdat wat ik officieel betaal geen huur is, maar een eigen bijdrage. Als dat echt doorgaat slaat dat een enorm gat in mijn budget. Daarnaast woon ik in een stad(je) in het oosten van het land, terwijl al mijn vrienden en vriendinnen studeren, de dichtstbijzijnde in Nijmegen en dat is al 1,5 uur reizen per OV, laat staan Utrecht en Rotterdam. Treinkaartjes zijn duur! Ik heb een voordeelurenkaart, maar als ik bij een vriendinnetje op bezoek wil kost dat nog dik 20 euro. Dat gebeurt dus niet zo vaak, want dat is niet op te brengen. Ik heb een (goedkope) televisie en een internetaansluiting, die laatste gebruik ik vooral om in contact te blijven met de buitenwereld en om makkelijk contact te houden met de vrienden die ik dus niet zo vaak zie omdat het reizen zo onhandig is. Ik lig vanaf oktober in bed, in de bieb internetten (kost net zo goed geld!) is dus geen optie.
Hmm, ik wilde hier geen zielig klaag verhaal van maken, zo voel ik het niet en ik hoop dat het ook niet zo overkomt. Zolang mijn huur dit bedrag is en ik niet de reiskosten naar school hoef te betalen (27.50 per week, valt nu dus weg omdat ik niet naar school kan) red ik het makkelijk maar als mijn "huur" hoger wordt en die reiskosten terug komen, maken mijn vaste lasten ook mijn totale budget op. En dan heb ik dus geen auto, wordt de trein te duur, doe ik mijn boodschappen al bij de Lidl, etc. Soms zijn dingen niet zo makkelijk als ze lijken.
(Maar soms ook wel, en daar mag best op gewezen worden. Misschien trok ik me alleen (onterecht?) aan dat mensen zo "makkelijk" over bepaalde "luxe"dingen heen walsen. Ik verwacht geen jaarlijkse vakantie naar de Dominicaanse Republiek, een flatscreen tv en een Macbook, ik wil alleen wel graag een klein beetje comfortabel leven in de stad waar ik tegen mijn zin woon omdat daar de woonvorm is waar ik het best kan wonen. En ik zou graag mijn vriendinnen willen kunnen blijven bezoeken, ook al is het zoals nu maar af en toe. En dat ik de dierenartsrekeningen van mijn kat kan betalen waardeer ik ook. Zijn dat luxes? Misschien, maar ik denk dat dat voor Nederlandse begrippen wel meevalt.)
vrijdag 8 februari 2008 om 15:08
Een uitkering, geen luxe nee. Hoeft ook niet maar sommige mensen roepen wel heel makkelijk: Joh, ik heb jaren zo geleefd, moet toch lukken hoor.
Ja, járen terug lukte dat inderdaad nog veel eenvoudiger. Prijzen gaan geregeld omhoog. Rekeningen van instanties zowat elk half jaar of per jaar weer wat duurder dan ervoor. Een uitkering groeit in verhouding toch echt niet mee hoor. Het is geen inkomen waar we het hier over hebben. Ja, elk jaar krijg je weer ietsjes meer maar als je het vergelijkt met prijzen en rekeningen ga je er elk jaar weer wat meer op achteruit. En dat is gewoon de werkelijkheid. Het wordt dus elk jaar moeilijker om rond te komen.
Neemt alleen niet weg dat die situatie zo blijft en als je niet wil verzuipen je toch de broekriem waar nog mogelijk aan moet halen of alternatieven moet verzinnen.
Ja, járen terug lukte dat inderdaad nog veel eenvoudiger. Prijzen gaan geregeld omhoog. Rekeningen van instanties zowat elk half jaar of per jaar weer wat duurder dan ervoor. Een uitkering groeit in verhouding toch echt niet mee hoor. Het is geen inkomen waar we het hier over hebben. Ja, elk jaar krijg je weer ietsjes meer maar als je het vergelijkt met prijzen en rekeningen ga je er elk jaar weer wat meer op achteruit. En dat is gewoon de werkelijkheid. Het wordt dus elk jaar moeilijker om rond te komen.
Neemt alleen niet weg dat die situatie zo blijft en als je niet wil verzuipen je toch de broekriem waar nog mogelijk aan moet halen of alternatieven moet verzinnen.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)


vrijdag 8 februari 2008 om 15:26
Als het mensen blij maakt, die denken dat ik zomaar over luxe heen wals (wat ik inderdaad doe):
Ik heb drie jaar lang geleefd van zo'n 800 euro per maand. Ik had geen internet, geen tv, geen auto, kocht geen kleren of schoenen, woonde in een krot van 20m2, waar het 's nachts zo hard vroor dat het ijs drie centimeter dik op de ramen zat, ik deed boodschappen bij de Aldi, schraapte lege flessen bij elkaar aan het einde van de maand en at dan droog brood en kale pasta, ik ging in de winter om de drie uur mijn bed uit om de douche te laten stromen zodat de leidingen niet zouden bevriezen, want dat bespaarde op de stookkosten, deed mijn was in een teiltje en at extra veel op mijn werk, want daar was het gratis.
Ondertussen spaarde ik iedere maand geld, zodat ik mijn studieboeken en mijn collegegeld kon betalen, wat mijn ouders niet wilden omdat we gillende ruzie hadden. Goddank kreeg ik na die tijd een beter betaalde bijbaan, zodat het in ieder geval wat makkelijker werd.
Ja, hartstikke pathetisch allemaal, maar daarom vind ik veel luxe niet noodzakelijk.
Ik heb drie jaar lang geleefd van zo'n 800 euro per maand. Ik had geen internet, geen tv, geen auto, kocht geen kleren of schoenen, woonde in een krot van 20m2, waar het 's nachts zo hard vroor dat het ijs drie centimeter dik op de ramen zat, ik deed boodschappen bij de Aldi, schraapte lege flessen bij elkaar aan het einde van de maand en at dan droog brood en kale pasta, ik ging in de winter om de drie uur mijn bed uit om de douche te laten stromen zodat de leidingen niet zouden bevriezen, want dat bespaarde op de stookkosten, deed mijn was in een teiltje en at extra veel op mijn werk, want daar was het gratis.
Ondertussen spaarde ik iedere maand geld, zodat ik mijn studieboeken en mijn collegegeld kon betalen, wat mijn ouders niet wilden omdat we gillende ruzie hadden. Goddank kreeg ik na die tijd een beter betaalde bijbaan, zodat het in ieder geval wat makkelijker werd.
Ja, hartstikke pathetisch allemaal, maar daarom vind ik veel luxe niet noodzakelijk.
vrijdag 8 februari 2008 om 15:31
ODZ, klinkt als de situatie van menige student. Niet om lullig te doen, maar dat is toch meer een 'hoort erbij' geval, waarbij je investeert in de toekomst. Er is licht aan de horizon, groei, al die prachtige blabla.
Lijkt mij redelijk appels versus peren als we dat gaan vergelijken met jarenlang sociaal minimum. (of armoedeval met kinderen, for that matter)
Net zo goed als het voor mij ook aardig peren versus appels is om een jaar wwb met een 'levenlang' sociaal minimum te vergelijken.
Lijkt mij redelijk appels versus peren als we dat gaan vergelijken met jarenlang sociaal minimum. (of armoedeval met kinderen, for that matter)
Net zo goed als het voor mij ook aardig peren versus appels is om een jaar wwb met een 'levenlang' sociaal minimum te vergelijken.
vandaag ga ik van alles kunnen

vrijdag 8 februari 2008 om 17:18
he Piepje,
rotsituatie. Heb er zelf ook ingezeten. Door auto-ongeluk in de WAO beland een aantal jaren geleden. Godzijdank is die situatie inmiddels sterk verbeterd. Want het was rot. Je hele leven is ineens compleet weg. Ik ben toen in een woongroep gaan wonen, de huur was daar voordeliger dan in mijn up in een groot appartement plus de voordelen van het gezamenlijk koken. Dat was stukken voordeliger. Niet leuk, maar ja, als je geen kant opkunt. En wat anderen hier schrijven. Het is zwaar als door een situatie buiten je eigen schuld om ineens je hele leven op zijn gat ligt en je er op korte termijn zelf weinig aan kunt doen om dat te verbeteren, daar daalt je zelfvertrouwen en eigenwaarde gewoon van.
Is het trouwens misschien geen optie om te gaan free lancen? Waarschijnlijk heb je al die opties al overwogen, maar who knows.
sterkte!
Marah
rotsituatie. Heb er zelf ook ingezeten. Door auto-ongeluk in de WAO beland een aantal jaren geleden. Godzijdank is die situatie inmiddels sterk verbeterd. Want het was rot. Je hele leven is ineens compleet weg. Ik ben toen in een woongroep gaan wonen, de huur was daar voordeliger dan in mijn up in een groot appartement plus de voordelen van het gezamenlijk koken. Dat was stukken voordeliger. Niet leuk, maar ja, als je geen kant opkunt. En wat anderen hier schrijven. Het is zwaar als door een situatie buiten je eigen schuld om ineens je hele leven op zijn gat ligt en je er op korte termijn zelf weinig aan kunt doen om dat te verbeteren, daar daalt je zelfvertrouwen en eigenwaarde gewoon van.
Is het trouwens misschien geen optie om te gaan free lancen? Waarschijnlijk heb je al die opties al overwogen, maar who knows.
sterkte!
Marah

vrijdag 8 februari 2008 om 17:31
quote:roosvrouw schreef op 08 februari 2008 @ 15:31:
ODZ, klinkt als de situatie van menige student. Niet om lullig te doen, maar dat is toch meer een 'hoort erbij' geval, waarbij je investeert in de toekomst. Er is licht aan de horizon, groei, al die prachtige blabla.
Lijkt mij redelijk appels versus peren als we dat gaan vergelijken met jarenlang sociaal minimum. (of armoedeval met kinderen, for that matter)
Net zo goed als het voor mij ook aardig peren versus appels is om een jaar wwb met een 'levenlang' sociaal minimum te vergelijken.
Waarom is armoede voor studenten wel sociaal geaccepteerd, maar voor mensen met een bijstandsuitkering niet? Ik heb jaren onder het sociaal minimum geleefd, terwijl ik alle bijbaantjes aanpakte die ik kon krijgen. Zelfs toen ik na die drie jaar beter verdiende, werd mijn inkomen in de drie jaar die erop volgde nooit 1000 euro per maand - en nee, zo lang geleden is het niet.
Ja, ik had keus, misschien is dat het verschil. Ik had kunnen stoppen met studeren en kunnen gaan werken. Daar heb ik niet voor gekozen, want ja: er was licht aan het eind van de tunnel. Maar ik heb in die zes jaar wel nederigheid geleerd. Ik weet dat een mens weinig nodig heeft om rond te komen. Daarom vind ik veel dingen luxe. En het steekt me als mensen menen dat ze per se een auto nodig hebben, of een breedbeeldtelevisie en mobieltje.
Ik vind het kortzichtig als mensen de situatie waar ze inzitten weigeren te accepteren, en liever rood staan of geld lenen, dan dingen op te geven die ze niet direct nodig hebben. Alleen maar omdat ze er 'recht' op zouden hebben.
ODZ, klinkt als de situatie van menige student. Niet om lullig te doen, maar dat is toch meer een 'hoort erbij' geval, waarbij je investeert in de toekomst. Er is licht aan de horizon, groei, al die prachtige blabla.
Lijkt mij redelijk appels versus peren als we dat gaan vergelijken met jarenlang sociaal minimum. (of armoedeval met kinderen, for that matter)
Net zo goed als het voor mij ook aardig peren versus appels is om een jaar wwb met een 'levenlang' sociaal minimum te vergelijken.
Waarom is armoede voor studenten wel sociaal geaccepteerd, maar voor mensen met een bijstandsuitkering niet? Ik heb jaren onder het sociaal minimum geleefd, terwijl ik alle bijbaantjes aanpakte die ik kon krijgen. Zelfs toen ik na die drie jaar beter verdiende, werd mijn inkomen in de drie jaar die erop volgde nooit 1000 euro per maand - en nee, zo lang geleden is het niet.
Ja, ik had keus, misschien is dat het verschil. Ik had kunnen stoppen met studeren en kunnen gaan werken. Daar heb ik niet voor gekozen, want ja: er was licht aan het eind van de tunnel. Maar ik heb in die zes jaar wel nederigheid geleerd. Ik weet dat een mens weinig nodig heeft om rond te komen. Daarom vind ik veel dingen luxe. En het steekt me als mensen menen dat ze per se een auto nodig hebben, of een breedbeeldtelevisie en mobieltje.
Ik vind het kortzichtig als mensen de situatie waar ze inzitten weigeren te accepteren, en liever rood staan of geld lenen, dan dingen op te geven die ze niet direct nodig hebben. Alleen maar omdat ze er 'recht' op zouden hebben.
vrijdag 8 februari 2008 om 17:46
Voor mij persoonlijk mag het 'misschien' weg gelaten worden, ODZ. Dat is een verschil, een nogal groot verschil. Je had niet alleen de keuze tussen werk en studeren, maar ook studeren, studeren en bijverdienen, studeren en bijverdienen en lening, studeren en lening etc. En dan hebben we het alleen nog maar over fulltime studeren.
Misschien ben ik te naïef, maar maak mij niet wijs dat je daar een gelijkwaardige positie in ziet vergelijkbaar met door overmacht op het sociaal minimum zitten in een uitzichtloze jarenlange situatie.
Er is natuurlijk ook wel meer tussen zwart-en-wit. Je hoeft niet meteen zwaar onverantwoord met geld om te gaan als je vindt ergens 'recht' op te hebben. Niet iedereen die leeft op/rond het sociaal minimum zit tijdelijk op dit niveau, niet elke wwb'er is de beruchte zwarte beun de haas. Net zo goed als niet iedereen altijd even geweldige budgetten zal scheppen etc.
En zal ik je nou eens iets heel stouts vertellen? Heel persoonlijk vind ik dat er onder bepaalde omstandigheden inderdaad 'recht' is op bepaalde zaken die menige persoon als luxe zou bestempelen. Juist omdat we in Nederland wonen en niet in een uithoek van, pak 'm beet, Sri-Lanka. Een visie die in mijn overtuiging heel best kan bestaan naast het blij zijn dat jouw wiegje in Nederland mocht staan.
Misschien ben ik te naïef, maar maak mij niet wijs dat je daar een gelijkwaardige positie in ziet vergelijkbaar met door overmacht op het sociaal minimum zitten in een uitzichtloze jarenlange situatie.
Er is natuurlijk ook wel meer tussen zwart-en-wit. Je hoeft niet meteen zwaar onverantwoord met geld om te gaan als je vindt ergens 'recht' op te hebben. Niet iedereen die leeft op/rond het sociaal minimum zit tijdelijk op dit niveau, niet elke wwb'er is de beruchte zwarte beun de haas. Net zo goed als niet iedereen altijd even geweldige budgetten zal scheppen etc.
En zal ik je nou eens iets heel stouts vertellen? Heel persoonlijk vind ik dat er onder bepaalde omstandigheden inderdaad 'recht' is op bepaalde zaken die menige persoon als luxe zou bestempelen. Juist omdat we in Nederland wonen en niet in een uithoek van, pak 'm beet, Sri-Lanka. Een visie die in mijn overtuiging heel best kan bestaan naast het blij zijn dat jouw wiegje in Nederland mocht staan.
vandaag ga ik van alles kunnen
vrijdag 8 februari 2008 om 17:55
vrijdag 8 februari 2008 om 18:03
Dat vooral Roos, en sowieso. Maar ik kijk ook wel uit naar de bijkomende voordelen, inclusief OV-kaart en een leuke groep mensen om mee om te gaan dan mijn kleine wereldje van nu. Da's in ieder geval de reden dat ik geen thuisstudie wil maar persé wil proberen op een universiteit uit te komen.
(Maar dit is allemaal nogal offtopic natuurlijk)
(Maar dit is allemaal nogal offtopic natuurlijk)
vrijdag 8 februari 2008 om 18:05
quote:Int schreef op 08 februari 2008 @ 10:53:
[...]
Zwart werken doet men niet omdat het salaris te laag is. Zwart werken doet men om de belasting te ontduiken en dat komt weer om dat de belasting hier zo hoog is. En die is weer zo hoog omdat we relatief veel mensen hebben die niet kunnen of willen werken, maar die wel
- in een dure stad willen wonen (want dat is zo gezellig)
- een auto willen hebben (anders wordt mijn reistijd te hoog en inflexibel)
- luxe artikelen als noodzakelijk beschouwen
en dat van een uitkering willen kunnen betalen.
Het geld dat we in Nederland als inkomen kunnen besteden moet ergens vandaan komen. Dat wordt gegenereerd met productie, door mensen die werken. Die zorgen ervoor dat we hier elk jaar inkomen hebben. Een deel mogen ze houden, een deel wordt herverdeeld aan mensen die zelf niet produceren maar die toch ook moeten kunnen leven. We kunnen van dat geld niet allemaal alle luxe hebben die we willen! Hoe graag we dat ook willen en hoe zeer we iedereen dat gunnen! Als we de eisen die mensen 'normaal' vinden aan iedereen geven, is de totale productie niet eens voldoende voor iedereen. Dus verhuis naar een goedkopere plaats, bijvoorbeeld dicht bij je ouder, doe die auto weg (dat kan dan ook) en ga fietsen of lopen of met OV of greenwheels of leen de auto van een vriend of buurman en betaal die persoon daar dan wat voor en bekijk al die luxe artikelen eens echt kritisch. Je kan zonder televisie heel goed leven, net als zonder internet en zonder tijdschriften. De bibliotheek biedt bijvoorbeeld meer dan voldoende goedkoop vermaak. En internet!
He-le-maal eens met Int.
En om behalve "eensch" nog zelf een duit in het zakje te doen: TO, ook voor jou zit er niets anders op dan de tering naar de nering te zetten. Je kan wel aankomen met allemaal mitsen en maren, feit blijft dat je op dit moment niet kan werken, in een land leeft waar men -gelukkig voor jou- voorziet in een basisinkomen maar dit niet betekent dat je alles kan krijgen/houden waar jij 'recht' op meent te hebben.
Je krijgt ¤ 1060,= per maand zeg je... Sorry, maar ik krijg netto nog geen ¤ 600,= meer dan jij, en daar moet ik 40 uur per week voor werken. Moet ik met de auto naar toe, maar als ik die niet meer zou kunnen betalen, om wat voor reden dan ook, dan moet ik 'm óók wegdoen. Hoe lastig het O.V. ook zou aansluiten op m'n werkplaats en -tijden, niks mee te maken en typisch gevalletje van jammer maar helaas.
Een auto is een luxe artikel. Zelfde geldt voor televisie, tijdschriftabonnementen, gsm-abo, een pc, internet etc. Dat 'iedereen' dat luxe artikel heeft en het dus als 'normaal' wordt beschouwd, doet daar niets aan af: feit blijft, dat je ook zonder dit alles prima in leven blijft.
Een bijstanduitkering is een basisvoorziening, nogmaals, bedoeld om mensen te voorzien van voedsel, kleding, een dak boven hun hoofd, stroom en warm water. Dat heb je allemaal. Daarnaast rijd je rond in een auto die je feitelijk niet kan betalen. Je kan 'm niet verkopen want hij is nog maar 2000 euro waard zeg je en je hebt een auto nodig. Als je persé een auto wil hebben, verkoop deze dan en koop er een zestiendehands van 500 euro voor terug. Dan heb je voorlopig weer 1500,= over. Gooi 'm in alleen WA en je bespaart alweer op je verzekeringskosten.
Ik kan er lang of kort over praten, maar het is kiezen of kabelen in dezen. Als je alle luxe gebruiksgoederen beschouwt en blijft beschouwen als iets waar je "recht" op hebt, dan draai je vroeg of laat financieel het schip in op deze manier. Maar als je werkelijk zulke geldproblemen hebt, dan komt er toch een moment waarop je concessies moet doen. Idd, dan moet je bijv bij je ouder intrekken, of overgaan op Greenwheels (wist niet eens dat dat bestond). Dat is niet léuk, maar niemand heeft je ooit beloofd dat het leven leuk zou zijn, wel dan?
En kom op, je hebt in ieder geval de hele dag de tijd om met het openbaar vervoer naar je ouder te reizen. Ja je moet ook weleens middenin de nacht zeg je. In dat geval zou je net zo goed een probleem hebben als je straks weer in staat bent om te werken. Of denk je een baas te treffen die het prima vindt dat jij de volgende dag brak achter je bureau zit, omdat je de halve nacht in de auto hebt gezeten?
Conclusie: je moet iets veranderen, hoe dan ook. Als je dat niet wilt, be my guest, maar dan ook niet miepen. Sorry voor m'n harde woorden, maar ik vind eigenlijk dat je niet bepaald constructief overkomt: ik hoor alleen maar "ja maar..."
[...]
Zwart werken doet men niet omdat het salaris te laag is. Zwart werken doet men om de belasting te ontduiken en dat komt weer om dat de belasting hier zo hoog is. En die is weer zo hoog omdat we relatief veel mensen hebben die niet kunnen of willen werken, maar die wel
- in een dure stad willen wonen (want dat is zo gezellig)
- een auto willen hebben (anders wordt mijn reistijd te hoog en inflexibel)
- luxe artikelen als noodzakelijk beschouwen
en dat van een uitkering willen kunnen betalen.
Het geld dat we in Nederland als inkomen kunnen besteden moet ergens vandaan komen. Dat wordt gegenereerd met productie, door mensen die werken. Die zorgen ervoor dat we hier elk jaar inkomen hebben. Een deel mogen ze houden, een deel wordt herverdeeld aan mensen die zelf niet produceren maar die toch ook moeten kunnen leven. We kunnen van dat geld niet allemaal alle luxe hebben die we willen! Hoe graag we dat ook willen en hoe zeer we iedereen dat gunnen! Als we de eisen die mensen 'normaal' vinden aan iedereen geven, is de totale productie niet eens voldoende voor iedereen. Dus verhuis naar een goedkopere plaats, bijvoorbeeld dicht bij je ouder, doe die auto weg (dat kan dan ook) en ga fietsen of lopen of met OV of greenwheels of leen de auto van een vriend of buurman en betaal die persoon daar dan wat voor en bekijk al die luxe artikelen eens echt kritisch. Je kan zonder televisie heel goed leven, net als zonder internet en zonder tijdschriften. De bibliotheek biedt bijvoorbeeld meer dan voldoende goedkoop vermaak. En internet!
He-le-maal eens met Int.
En om behalve "eensch" nog zelf een duit in het zakje te doen: TO, ook voor jou zit er niets anders op dan de tering naar de nering te zetten. Je kan wel aankomen met allemaal mitsen en maren, feit blijft dat je op dit moment niet kan werken, in een land leeft waar men -gelukkig voor jou- voorziet in een basisinkomen maar dit niet betekent dat je alles kan krijgen/houden waar jij 'recht' op meent te hebben.
Je krijgt ¤ 1060,= per maand zeg je... Sorry, maar ik krijg netto nog geen ¤ 600,= meer dan jij, en daar moet ik 40 uur per week voor werken. Moet ik met de auto naar toe, maar als ik die niet meer zou kunnen betalen, om wat voor reden dan ook, dan moet ik 'm óók wegdoen. Hoe lastig het O.V. ook zou aansluiten op m'n werkplaats en -tijden, niks mee te maken en typisch gevalletje van jammer maar helaas.
Een auto is een luxe artikel. Zelfde geldt voor televisie, tijdschriftabonnementen, gsm-abo, een pc, internet etc. Dat 'iedereen' dat luxe artikel heeft en het dus als 'normaal' wordt beschouwd, doet daar niets aan af: feit blijft, dat je ook zonder dit alles prima in leven blijft.
Een bijstanduitkering is een basisvoorziening, nogmaals, bedoeld om mensen te voorzien van voedsel, kleding, een dak boven hun hoofd, stroom en warm water. Dat heb je allemaal. Daarnaast rijd je rond in een auto die je feitelijk niet kan betalen. Je kan 'm niet verkopen want hij is nog maar 2000 euro waard zeg je en je hebt een auto nodig. Als je persé een auto wil hebben, verkoop deze dan en koop er een zestiendehands van 500 euro voor terug. Dan heb je voorlopig weer 1500,= over. Gooi 'm in alleen WA en je bespaart alweer op je verzekeringskosten.
Ik kan er lang of kort over praten, maar het is kiezen of kabelen in dezen. Als je alle luxe gebruiksgoederen beschouwt en blijft beschouwen als iets waar je "recht" op hebt, dan draai je vroeg of laat financieel het schip in op deze manier. Maar als je werkelijk zulke geldproblemen hebt, dan komt er toch een moment waarop je concessies moet doen. Idd, dan moet je bijv bij je ouder intrekken, of overgaan op Greenwheels (wist niet eens dat dat bestond). Dat is niet léuk, maar niemand heeft je ooit beloofd dat het leven leuk zou zijn, wel dan?
En kom op, je hebt in ieder geval de hele dag de tijd om met het openbaar vervoer naar je ouder te reizen. Ja je moet ook weleens middenin de nacht zeg je. In dat geval zou je net zo goed een probleem hebben als je straks weer in staat bent om te werken. Of denk je een baas te treffen die het prima vindt dat jij de volgende dag brak achter je bureau zit, omdat je de halve nacht in de auto hebt gezeten?
Conclusie: je moet iets veranderen, hoe dan ook. Als je dat niet wilt, be my guest, maar dan ook niet miepen. Sorry voor m'n harde woorden, maar ik vind eigenlijk dat je niet bepaald constructief overkomt: ik hoor alleen maar "ja maar..."
vrijdag 8 februari 2008 om 18:23
Helemaal eens met Mastermind, onder de zon en Int.
Overigens heb ik van 800 euro in de maand rond moeten komen. En nee, toen was ik geen student meer, maar dit was na mijn afstuderen. En hell, de baantjes lagen zowaar niet voor het oprapen en dat schip met geld liet ook nogal op zich wachten. Dus een kutbaantje genomen en vriendlief tijdelijk onderhouden (student geneeskunde met een baantje in het weekend, dus dat was ook geen vetpot). Mijn eerste echte baan verdiende ik: 1040 euro voor een 40-urige werkweek. Dat is 30 euro meer dan een bijstandsuitkering?! En geen recht meer op zorg- en huurtoeslag, maar ook geen auto, want als ik iets niet kan betalen -hoe handig het ook zou zijn- dan koop ik het ook niet.
TO wil volgens mij geen tips, want op haar vaste lasten kan ze niets besparen en haar auto kan niet weg. Wat blijft er nog over om tips over te geven dan? Allemaal zeggen dat het rot is? Het is ook rot, maar een bijstandsuitkering is om het hoofd boven water te houden, niet om een stom afgesloten lening voor een auto af te betalen.
Overigens heb ik van 800 euro in de maand rond moeten komen. En nee, toen was ik geen student meer, maar dit was na mijn afstuderen. En hell, de baantjes lagen zowaar niet voor het oprapen en dat schip met geld liet ook nogal op zich wachten. Dus een kutbaantje genomen en vriendlief tijdelijk onderhouden (student geneeskunde met een baantje in het weekend, dus dat was ook geen vetpot). Mijn eerste echte baan verdiende ik: 1040 euro voor een 40-urige werkweek. Dat is 30 euro meer dan een bijstandsuitkering?! En geen recht meer op zorg- en huurtoeslag, maar ook geen auto, want als ik iets niet kan betalen -hoe handig het ook zou zijn- dan koop ik het ook niet.
TO wil volgens mij geen tips, want op haar vaste lasten kan ze niets besparen en haar auto kan niet weg. Wat blijft er nog over om tips over te geven dan? Allemaal zeggen dat het rot is? Het is ook rot, maar een bijstandsuitkering is om het hoofd boven water te houden, niet om een stom afgesloten lening voor een auto af te betalen.

vrijdag 8 februari 2008 om 19:11
Eensch, alweer, met Mastermind, Int, Onderdezon....
Maar dat had ik al gezegd.
Jammer dat Piep hem gepiept is, en niet even zelf meer komt reageren. Ik denk dat we niet zeggen wat ze graasg wil horen.
Overigens had ik die suggestie van een auto ook al gegeven Mastermind. Ik heb zelf een barrel (27e hands ongeveer), waar ik 400 euro voor betaald heb, en die kost me geen drol. Volgens mij 78 euro wegenbelasting per kwartaal, en 18 verzekering in de maand (en dan ben ik beginnend bestuurder, dus dat kan zelfs nog goedkoper, als je meer ervaring hebt.
Maar ik krijg ook meer en meer de indruk dat Piep geen suggesties wil, dat ze alleen maar wil laten weten hoe zielig ze is. Ik denk dat ze had willen horen dat het echt on-mo-ge-lijk is om van 1100 euro in de maand rond te komen. En dat we dan allemaal met haar mee gaan kwijnen en jammeren.
Piep moet in gaan zien dat ze dingen MOET gaan schrappen. Eten of je auto.... dan wist ik het wel. Dan kun je je auto noodzakelijk noemen, maar wat is er noodzakelijker? Eten of een auto?
Maar dat had ik al gezegd.
Jammer dat Piep hem gepiept is, en niet even zelf meer komt reageren. Ik denk dat we niet zeggen wat ze graasg wil horen.
Overigens had ik die suggestie van een auto ook al gegeven Mastermind. Ik heb zelf een barrel (27e hands ongeveer), waar ik 400 euro voor betaald heb, en die kost me geen drol. Volgens mij 78 euro wegenbelasting per kwartaal, en 18 verzekering in de maand (en dan ben ik beginnend bestuurder, dus dat kan zelfs nog goedkoper, als je meer ervaring hebt.
Maar ik krijg ook meer en meer de indruk dat Piep geen suggesties wil, dat ze alleen maar wil laten weten hoe zielig ze is. Ik denk dat ze had willen horen dat het echt on-mo-ge-lijk is om van 1100 euro in de maand rond te komen. En dat we dan allemaal met haar mee gaan kwijnen en jammeren.
Piep moet in gaan zien dat ze dingen MOET gaan schrappen. Eten of je auto.... dan wist ik het wel. Dan kun je je auto noodzakelijk noemen, maar wat is er noodzakelijker? Eten of een auto?
668, the neighbour of the Beast