Overig
alle pijlers
Wanneer ben je geen meisje meer maar een vrouw?
maandag 22 juni 2009 om 09:42
Nav eerder commentaar op een eerder topic waarin TO aangaf een meisje van 37 te zijn: wanneer ben je geen meisje meer maar een vrouw?
Kijk kan me voorstellen dat ik moeder ben vanaf het moment van de bevalling van mijn zoon, maar wanneer was ik meisje-af? Ik zie wel een 'meiden' van begin 20 die ik een oude kop vind hebben. Andersom heb je 'frisse' (weet geen betere omschrijving) dertigers die nog steeds dat meisjes-achtige hebben. Ik wordt zelf (35) wordt meestal jonger geschat
Jullie mening graag en als je wilt jullie leeftijd erbij. Dit om een beeld te krijgen vanuit welke leeftijd je andere leeftijden bekijkt.
Kijk kan me voorstellen dat ik moeder ben vanaf het moment van de bevalling van mijn zoon, maar wanneer was ik meisje-af? Ik zie wel een 'meiden' van begin 20 die ik een oude kop vind hebben. Andersom heb je 'frisse' (weet geen betere omschrijving) dertigers die nog steeds dat meisjes-achtige hebben. Ik wordt zelf (35) wordt meestal jonger geschat
Jullie mening graag en als je wilt jullie leeftijd erbij. Dit om een beeld te krijgen vanuit welke leeftijd je andere leeftijden bekijkt.
maandag 22 juni 2009 om 13:20
@all Vandaag ben ik vooral moeder van een overactieve baby dus helaas schiet het erbij in om te reageren. Wel heerlijk om de diverse gedachtegangen te lezen. Uiteindelijk is ieder een individu die in de basis bezig is met haar/ zijn eigen 'zijn'. Daar zal ieder voor zich dus zijn geluk in moeten vinden.
Gegroet,
M74
Gegroet,
M74
maandag 22 juni 2009 om 13:30
quote:Margaretha2 schreef op 22 juni 2009 @ 10:02:
Zwieber, als je op een middelbare school les zou geven zou je je studenten geen u noemen denk ik. Het heeft volgens mij gewoon te maken met meerderjarig zijn. Daarom zit ik er ook niet mee als ik u word genoemd, ik ben al jaren meerderjarig en vind het gewoon een beleefdheidsvorm.
Ik kan het zelfs wel onbeschoft vinden als ik bijvoorbeeld met een kapot kledingstuk terugkom naar de winkel en de kassajuf, die dan ongeveer mijn leeftijd heeft, begint te knauwen van 'jij' en 'jouw' .
Ik zie niet in waarom je nooit volwassen zou willen worden, wat is daar mis mee?
Wat ik trouwens tenenkrommend vind, is als mensen van boven de 25 zeggen over kinderen krijgen dat ze dat niet willen want 'ze zijn zelf nog een kind' of 'ze kunnen nog niet eens voor zichzelf zorgen'.Helemaal mee eens, van a tot z.
Zwieber, als je op een middelbare school les zou geven zou je je studenten geen u noemen denk ik. Het heeft volgens mij gewoon te maken met meerderjarig zijn. Daarom zit ik er ook niet mee als ik u word genoemd, ik ben al jaren meerderjarig en vind het gewoon een beleefdheidsvorm.
Ik kan het zelfs wel onbeschoft vinden als ik bijvoorbeeld met een kapot kledingstuk terugkom naar de winkel en de kassajuf, die dan ongeveer mijn leeftijd heeft, begint te knauwen van 'jij' en 'jouw' .
Ik zie niet in waarom je nooit volwassen zou willen worden, wat is daar mis mee?
Wat ik trouwens tenenkrommend vind, is als mensen van boven de 25 zeggen over kinderen krijgen dat ze dat niet willen want 'ze zijn zelf nog een kind' of 'ze kunnen nog niet eens voor zichzelf zorgen'.Helemaal mee eens, van a tot z.
maandag 22 juni 2009 om 13:38
quote:emaille schreef op 22 juni 2009 @ 13:20:
Oordeeltjes, oordeeltjes. Mensen met zoveel oordeeltjes over anderen kan ik niet serieus nemen.
En dit bericht is het schoolvoorbeeld van iemand die níet oordeelt over anderen?
Kom nou. Als jij meent om mij te moeten vertellen dat ik volwassen wordt in een topic, omdat ik meer in jouw straatje ga praten, dan kun je een reactie als mijn voorgaande reactie verwachten.
Mensen die in verkleinwoordjes praten neem ik overigens ook niet serieus.
Wat is er raar aan dat je mensen die zichzelf niet serieus nemen niet serieus neemt? Iemand die zichzelf op d'r 35e nog meisje noemt en volwassen worden eng vindt, die neemt zichzelf toch ook niet serieus? Waarom zou ik zo iemand dan wél serieus moeten nemen?
Oordeeltjes, oordeeltjes. Mensen met zoveel oordeeltjes over anderen kan ik niet serieus nemen.
En dit bericht is het schoolvoorbeeld van iemand die níet oordeelt over anderen?
Kom nou. Als jij meent om mij te moeten vertellen dat ik volwassen wordt in een topic, omdat ik meer in jouw straatje ga praten, dan kun je een reactie als mijn voorgaande reactie verwachten.
Mensen die in verkleinwoordjes praten neem ik overigens ook niet serieus.
Wat is er raar aan dat je mensen die zichzelf niet serieus nemen niet serieus neemt? Iemand die zichzelf op d'r 35e nog meisje noemt en volwassen worden eng vindt, die neemt zichzelf toch ook niet serieus? Waarom zou ik zo iemand dan wél serieus moeten nemen?
maandag 22 juni 2009 om 13:56
Ik ben een vrouw, maar voel me nog altijd een ei en dat past dan weer beter bij mijn beeld van 'meisje'.
Toen ik begin twintig was, woonde ik al een poosje samen en leefde het burgerleventje (wonen, werken, slapen) zonder beestje, maar het huisje en boompje waren er wel. Toch vielen partner en ik al stevig buiten de boot, want we waren altijd bezig met het maken van muziek en kunst. Dat kon niet. Wij hadden carriere moeten maken en een auto en huis van de bank moeten hebben (wij huurden en verplaatsten ons per fiets), volgens vele oude vrienden en bekenden. Toch hebben we daar van meet af aan maling aan gehad, want dat soort financiele commitment paste niet onze visie; wij wilden kunnen gaan en staan waar we wilden, zonder vast te zitten aan hypotheken en leningen. Terwijl al die vrienden en bekenden zich in de schulden staken (want die hypotheek is een doodgewone schuld), leefden wij een leven, waarin onze passies vrij baan hadden en waardoor wij flink wat jaren een droom gedeeltelijk hebben kunnen waarmaken. Die droom is wat ons betreft nu voorbij, als in 'afgestreept' van de lijst. En hoewel wij niet die carriere en dat verbouwde huis hebben, hebben we wél mooie dingen meegemaakt op jonge leeftijd en kunnen we nú (nu we mid-dertiger zijn) lekker gaan 'burgerkutten', terwijl de mensen om ons heen nu vrijwel allemaal ongelukkig zijn door sleur, spijtgevoelens en schulden. Nou, dan heb je wat!
Een burgerleven (of het andere uiterste, of alles daartussenin) leiden kan altijd nog, je kansen pakken maar één keer en daar zal ik nooit en te nimmer spijt van hebben...
Toen ik begin twintig was, woonde ik al een poosje samen en leefde het burgerleventje (wonen, werken, slapen) zonder beestje, maar het huisje en boompje waren er wel. Toch vielen partner en ik al stevig buiten de boot, want we waren altijd bezig met het maken van muziek en kunst. Dat kon niet. Wij hadden carriere moeten maken en een auto en huis van de bank moeten hebben (wij huurden en verplaatsten ons per fiets), volgens vele oude vrienden en bekenden. Toch hebben we daar van meet af aan maling aan gehad, want dat soort financiele commitment paste niet onze visie; wij wilden kunnen gaan en staan waar we wilden, zonder vast te zitten aan hypotheken en leningen. Terwijl al die vrienden en bekenden zich in de schulden staken (want die hypotheek is een doodgewone schuld), leefden wij een leven, waarin onze passies vrij baan hadden en waardoor wij flink wat jaren een droom gedeeltelijk hebben kunnen waarmaken. Die droom is wat ons betreft nu voorbij, als in 'afgestreept' van de lijst. En hoewel wij niet die carriere en dat verbouwde huis hebben, hebben we wél mooie dingen meegemaakt op jonge leeftijd en kunnen we nú (nu we mid-dertiger zijn) lekker gaan 'burgerkutten', terwijl de mensen om ons heen nu vrijwel allemaal ongelukkig zijn door sleur, spijtgevoelens en schulden. Nou, dan heb je wat!
Een burgerleven (of het andere uiterste, of alles daartussenin) leiden kan altijd nog, je kansen pakken maar één keer en daar zal ik nooit en te nimmer spijt van hebben...
maandag 22 juni 2009 om 14:00
quote:Thyra schreef op 22 juni 2009 @ 12:02:
Er spreekt weinig flexibiliteit uit jouw houding Zwieber, ik vind dat helemaal niet jeugdig en jong, maar meer heel erg midlifecrisis, al ben je daar nog wat jong voor.Ouch, jij zegt het wat rechtstreeks, maar zal ik dan maar voorzichtig toegeven dat ik er precies hetzelfde gevoel van kreeg, Zwieber?
Er spreekt weinig flexibiliteit uit jouw houding Zwieber, ik vind dat helemaal niet jeugdig en jong, maar meer heel erg midlifecrisis, al ben je daar nog wat jong voor.Ouch, jij zegt het wat rechtstreeks, maar zal ik dan maar voorzichtig toegeven dat ik er precies hetzelfde gevoel van kreeg, Zwieber?
maandag 22 juni 2009 om 14:02
quote:Thyra schreef op 22 juni 2009 @ 13:38:
[...]
En dit bericht is het schoolvoorbeeld van iemand die níet oordeelt over anderen?
Kom nou. Als jij meent om mij te moeten vertellen dat ik volwassen wordt in een topic, omdat ik meer in jouw straatje ga praten, dan kun je een reactie als mijn voorgaande reactie verwachten.
Mensen die in verkleinwoordjes praten neem ik overigens ook niet serieus.
Wat is er raar aan dat je mensen die zichzelf niet serieus nemen niet serieus neemt? Iemand die zichzelf op d'r 35e nog meisje noemt en volwassen worden eng vindt, die neemt zichzelf toch ook niet serieus? Waarom zou ik zo iemand dan wél serieus moeten nemen?Zie jij eerst de 30 maar es te halen, praten we dan wel verder.
[...]
En dit bericht is het schoolvoorbeeld van iemand die níet oordeelt over anderen?
Kom nou. Als jij meent om mij te moeten vertellen dat ik volwassen wordt in een topic, omdat ik meer in jouw straatje ga praten, dan kun je een reactie als mijn voorgaande reactie verwachten.
Mensen die in verkleinwoordjes praten neem ik overigens ook niet serieus.
Wat is er raar aan dat je mensen die zichzelf niet serieus nemen niet serieus neemt? Iemand die zichzelf op d'r 35e nog meisje noemt en volwassen worden eng vindt, die neemt zichzelf toch ook niet serieus? Waarom zou ik zo iemand dan wél serieus moeten nemen?Zie jij eerst de 30 maar es te halen, praten we dan wel verder.
maandag 22 juni 2009 om 14:02
quote:tilalia2 schreef op 22 juni 2009 @ 12:03:
[...]
als iedereen maar verheven dromen zou najagen zouden we geen brood meer kunnen kopen, omdat alle bakkers de himalaya van hun dromen aan het beklimmen zijn
Ik grap wel eens met een vriendin dat de middelmatigheid is waar je je basisgeluk uit haalt. Want in the end of the day is de basis van je geluk dat je een plek hebt om naar toe te gaan, waar er mensen zijn die je lief vindt, waar je te eten hebt zodat je geen honger hebt en een dak boven je hoofd zodat je lekker kunt slapen. Die basis is middelmatigheid, is burgerlijkheid, als je het zo wilt noemen, of volwassenheid. Is dat erg?
En dan de volgende morgen weer fris op, om je dromen te verwezenlijken!Dit vind ik echt een post om even bij stil te staan en over na te denken. Interessante opmerkingen!
[...]
als iedereen maar verheven dromen zou najagen zouden we geen brood meer kunnen kopen, omdat alle bakkers de himalaya van hun dromen aan het beklimmen zijn
Ik grap wel eens met een vriendin dat de middelmatigheid is waar je je basisgeluk uit haalt. Want in the end of the day is de basis van je geluk dat je een plek hebt om naar toe te gaan, waar er mensen zijn die je lief vindt, waar je te eten hebt zodat je geen honger hebt en een dak boven je hoofd zodat je lekker kunt slapen. Die basis is middelmatigheid, is burgerlijkheid, als je het zo wilt noemen, of volwassenheid. Is dat erg?
En dan de volgende morgen weer fris op, om je dromen te verwezenlijken!Dit vind ik echt een post om even bij stil te staan en over na te denken. Interessante opmerkingen!
maandag 22 juni 2009 om 14:12
quote:Ligeia schreef op 22 juni 2009 @ 13:56:
Ik ben een vrouw, maar voel me nog altijd een ei en dat past dan weer beter bij mijn beeld van 'meisje'.
Toen ik begin twintig was, woonde ik al een poosje samen en leefde het burgerleventje (wonen, werken, slapen) zonder beestje, maar het huisje en boompje waren er wel. Toch vielen partner en ik al stevig buiten de boot, want we waren altijd bezig met het maken van muziek en kunst. Dat kon niet. Wij hadden carriere moeten maken en een auto en huis van de bank moeten hebben (wij huurden en verplaatsten ons per fiets), volgens vele oude vrienden en bekenden. Toch hebben we daar van meet af aan maling aan gehad, want dat soort financiele commitment paste niet onze visie; wij wilden kunnen gaan en staan waar we wilden, zonder vast te zitten aan hypotheken en leningen. Terwijl al die vrienden en bekenden zich in de schulden staken (want die hypotheek is een doodgewone schuld), leefden wij een leven, waarin onze passies vrij baan hadden en waardoor wij flink wat jaren een droom gedeeltelijk hebben kunnen waarmaken. Die droom is wat ons betreft nu voorbij, als in 'afgestreept' van de lijst. En hoewel wij niet die carriere en dat verbouwde huis hebben, hebben we wél mooie dingen meegemaakt op jonge leeftijd en kunnen we nú (nu we mid-dertiger zijn) lekker gaan 'burgerkutten', terwijl de mensen om ons heen nu vrijwel allemaal ongelukkig zijn door sleur, spijtgevoelens en schulden. Nou, dan heb je wat!
Een burgerleven leiden kan altijd nog, je kansen pakken maar één keer en daar zal ik nooit en te nimmer spijt van hebben... Je kunt altijd weer opnieuw kansen creeëren en deze waarmaken. Hoewel ik blij ben dat jij blij bent met jouw keuzes, vind ik je verhaal dus wel wat zwart-wit (simplistisch) gesteld.
Ik ben een vrouw, maar voel me nog altijd een ei en dat past dan weer beter bij mijn beeld van 'meisje'.
Toen ik begin twintig was, woonde ik al een poosje samen en leefde het burgerleventje (wonen, werken, slapen) zonder beestje, maar het huisje en boompje waren er wel. Toch vielen partner en ik al stevig buiten de boot, want we waren altijd bezig met het maken van muziek en kunst. Dat kon niet. Wij hadden carriere moeten maken en een auto en huis van de bank moeten hebben (wij huurden en verplaatsten ons per fiets), volgens vele oude vrienden en bekenden. Toch hebben we daar van meet af aan maling aan gehad, want dat soort financiele commitment paste niet onze visie; wij wilden kunnen gaan en staan waar we wilden, zonder vast te zitten aan hypotheken en leningen. Terwijl al die vrienden en bekenden zich in de schulden staken (want die hypotheek is een doodgewone schuld), leefden wij een leven, waarin onze passies vrij baan hadden en waardoor wij flink wat jaren een droom gedeeltelijk hebben kunnen waarmaken. Die droom is wat ons betreft nu voorbij, als in 'afgestreept' van de lijst. En hoewel wij niet die carriere en dat verbouwde huis hebben, hebben we wél mooie dingen meegemaakt op jonge leeftijd en kunnen we nú (nu we mid-dertiger zijn) lekker gaan 'burgerkutten', terwijl de mensen om ons heen nu vrijwel allemaal ongelukkig zijn door sleur, spijtgevoelens en schulden. Nou, dan heb je wat!
Een burgerleven leiden kan altijd nog, je kansen pakken maar één keer en daar zal ik nooit en te nimmer spijt van hebben... Je kunt altijd weer opnieuw kansen creeëren en deze waarmaken. Hoewel ik blij ben dat jij blij bent met jouw keuzes, vind ik je verhaal dus wel wat zwart-wit (simplistisch) gesteld.
maandag 22 juni 2009 om 14:18
quote:Spinster wrote on 22 June 2009 @ 14:12:
[...]
Je kunt altijd weer opnieuw kansen creeëren en deze waarmaken. Hoewel ik blij ben dat jij blij bent met jouw keuzes, vind ik je verhaal dus wel wat zwart-wit (simplistisch) gesteld.Dit is mijn persoonlijke ervaring en het gaat hier alleen om mijzelf en de mensen die ik destijds om me heen had. De kans die wij hebben gegrepen, kon zich alleen op dat moment voordoen. Wat heeft dat verder met zwart-wit stellen te maken?...
[...]
Je kunt altijd weer opnieuw kansen creeëren en deze waarmaken. Hoewel ik blij ben dat jij blij bent met jouw keuzes, vind ik je verhaal dus wel wat zwart-wit (simplistisch) gesteld.Dit is mijn persoonlijke ervaring en het gaat hier alleen om mijzelf en de mensen die ik destijds om me heen had. De kans die wij hebben gegrepen, kon zich alleen op dat moment voordoen. Wat heeft dat verder met zwart-wit stellen te maken?...
maandag 22 juni 2009 om 14:22
0-13: meisje
13-20: meisje of meid. Maar sommigen vinden "meid" denigrerend klinken.
20-30: jonge vrouw
>30: vrouw
Die leeftijdsgrenzen, zijn niet vaststaand. Het hangt voor mij niet alleen van de leeftijd af, maar ook van uiterlijk of van gedrag, als ik iemand een meisje of vrouw noem.
De vrouw rechts (terwijl ik dit schrijf) zou ik willen aanduiden als: jonge vrouw. Ze heeft nog een jong gezicht, vind ik.
13-20: meisje of meid. Maar sommigen vinden "meid" denigrerend klinken.
20-30: jonge vrouw
>30: vrouw
Die leeftijdsgrenzen, zijn niet vaststaand. Het hangt voor mij niet alleen van de leeftijd af, maar ook van uiterlijk of van gedrag, als ik iemand een meisje of vrouw noem.
De vrouw rechts (terwijl ik dit schrijf) zou ik willen aanduiden als: jonge vrouw. Ze heeft nog een jong gezicht, vind ik.
World of Warcraft: Legion
maandag 22 juni 2009 om 14:23
quote:Ligeia schreef op 22 juni 2009 @ 14:18:
[...]
Dit is mijn persoonlijke ervaring en het gaat hier alleen om mijzelf en de mensen die ik destijds om me heen had. De kans die wij hebben gegrepen, kon zich alleen op dat moment voordoen. Wat heeft dat verder met zwart-wit stellen te maken?...Ik kan voor jou niet inschatten of die kans alleen toen waargemaakt kon worden.
Maar je verhaal deed vermoeden dat je van mening bent dat als je in je 'jonge jaren' niet je kansen grijpt voordat je aan settelen en 'huisje boompje beestje' begint, dat het dan gedaan is met je dromen en kansen. Dat is natuurlijk pertinente onzin.
En zelfs wanneer het in het hele specifieke geval van de kans waar jij met betrekking tot jezelf op doelt wel zo was, dan nog is er elke dag weer de mogelijkheid nieuwe kansen te creëren en nieuwe dromen te hebben.
[...]
Dit is mijn persoonlijke ervaring en het gaat hier alleen om mijzelf en de mensen die ik destijds om me heen had. De kans die wij hebben gegrepen, kon zich alleen op dat moment voordoen. Wat heeft dat verder met zwart-wit stellen te maken?...Ik kan voor jou niet inschatten of die kans alleen toen waargemaakt kon worden.
Maar je verhaal deed vermoeden dat je van mening bent dat als je in je 'jonge jaren' niet je kansen grijpt voordat je aan settelen en 'huisje boompje beestje' begint, dat het dan gedaan is met je dromen en kansen. Dat is natuurlijk pertinente onzin.
En zelfs wanneer het in het hele specifieke geval van de kans waar jij met betrekking tot jezelf op doelt wel zo was, dan nog is er elke dag weer de mogelijkheid nieuwe kansen te creëren en nieuwe dromen te hebben.
maandag 22 juni 2009 om 14:29
maandag 22 juni 2009 om 14:36
quote:Spinster wrote on 22 June 2009 @ 14:23:
[...]
Ik kan voor jou niet inschatten of die kans alleen toen waargemaakt kon worden.
Maar je verhaal deed vermoeden dat je van mening bent dat als je in je 'jonge jaren' niet je kansen grijpt voordat je aan settelen en 'huisje boompje beestje' begint, dat het dan gedaan is met je dromen en kansen. Dat is natuurlijk pertinente onzin.
En zelfs wanneer het in het hele specifieke geval van de kans waar jij met betrekking tot jezelf op doelt wel zo was, dan nog is er elke dag weer de mogelijkheid nieuwe kansen te creëren en nieuwe dromen te hebben.Nee, die inschatting kun jij ook niet maken, ik wel. Volgens mij is het duidelijk dat ik spreek over mijn eigen ervaring. Wat de rest van de wereld doet en ervaart, weet ik niet. Daar heb ik wat dit betreft ook geen mening over. Verder heb ik ook nooit beweerd dat nieuwe kansen niet gecreëerd en vervolgens gegrepen kunnen worden of dat er geen mogeklijkheid is om nieuwe dromen te hebben...
[...]
Ik kan voor jou niet inschatten of die kans alleen toen waargemaakt kon worden.
Maar je verhaal deed vermoeden dat je van mening bent dat als je in je 'jonge jaren' niet je kansen grijpt voordat je aan settelen en 'huisje boompje beestje' begint, dat het dan gedaan is met je dromen en kansen. Dat is natuurlijk pertinente onzin.
En zelfs wanneer het in het hele specifieke geval van de kans waar jij met betrekking tot jezelf op doelt wel zo was, dan nog is er elke dag weer de mogelijkheid nieuwe kansen te creëren en nieuwe dromen te hebben.Nee, die inschatting kun jij ook niet maken, ik wel. Volgens mij is het duidelijk dat ik spreek over mijn eigen ervaring. Wat de rest van de wereld doet en ervaart, weet ik niet. Daar heb ik wat dit betreft ook geen mening over. Verder heb ik ook nooit beweerd dat nieuwe kansen niet gecreëerd en vervolgens gegrepen kunnen worden of dat er geen mogeklijkheid is om nieuwe dromen te hebben...
maandag 22 juni 2009 om 14:38
maandag 22 juni 2009 om 14:39
Het er zit een groot verschil tussen fatsoensnorm en eigen gevoel.
Ik voel mij zelf nog best wel een 'meisje', maar dat wordt ook gevoed door mijn omgeving. Zo moet ik mij nog steeds legitimeren bij alcoholaankoop, heb ik sjans met 15 jarigen en word ik nog vaak als de co-assistent gezien (ik ben bijna specialist). Ik moet toegeven, ik zie er erg meisjesachtig uit. Omaatje vinden mij ook vaak schattig komt door mijn poppengezichtje en wat ook meespeelt, mijn kleine lijf. Ik denk dat ik ouder geschat zou worden als ik een D-cup zou hebben en wat meer rondingen
Ik voel mij zelf nog best wel een 'meisje', maar dat wordt ook gevoed door mijn omgeving. Zo moet ik mij nog steeds legitimeren bij alcoholaankoop, heb ik sjans met 15 jarigen en word ik nog vaak als de co-assistent gezien (ik ben bijna specialist). Ik moet toegeven, ik zie er erg meisjesachtig uit. Omaatje vinden mij ook vaak schattig komt door mijn poppengezichtje en wat ook meespeelt, mijn kleine lijf. Ik denk dat ik ouder geschat zou worden als ik een D-cup zou hebben en wat meer rondingen
maandag 22 juni 2009 om 14:57
quote:Ligeia schreef op 22 juni 2009 @ 14:36:
[...]
Nee, die inschatting kun jij ook niet maken, ik wel. Dat zei ik al. Volgens mij is het duidelijk dat ik spreek over mijn eigen ervaring. Wat de rest van de wereld doet en ervaart, weet ik niet. Daar heb ik wat dit betreft ook geen mening over. Dat weet je in je vorige tekst je nog wel en in je vorige tekst staat anders een klip en klare mening. Mensen met gezinnen en auto's hebben hun dromen niet waargemaakt en hun kansen zijn verkeken toch? Dit in tegenstelling tot jouw manier van keuzes maken, die eigenlijk veel beter is, want iedereen wou nu dat zij het net zoals jij gedaan hadden. Of was dat niet wat je wilde zeggen dan?
Verder heb ik ook nooit beweerd dat nieuwe kansen niet gecreëerd en vervolgens gegrepen kunnen worden of dat er geen mogeklijkheid is om nieuwe dromen te hebben... Je hebt dat niet letterlijk gezegd, maar je kon het wel zo opvatten uit je tekst. Daarom dat ik dat even aan je vroeg en aanvulde.
[...]
Nee, die inschatting kun jij ook niet maken, ik wel. Dat zei ik al. Volgens mij is het duidelijk dat ik spreek over mijn eigen ervaring. Wat de rest van de wereld doet en ervaart, weet ik niet. Daar heb ik wat dit betreft ook geen mening over. Dat weet je in je vorige tekst je nog wel en in je vorige tekst staat anders een klip en klare mening. Mensen met gezinnen en auto's hebben hun dromen niet waargemaakt en hun kansen zijn verkeken toch? Dit in tegenstelling tot jouw manier van keuzes maken, die eigenlijk veel beter is, want iedereen wou nu dat zij het net zoals jij gedaan hadden. Of was dat niet wat je wilde zeggen dan?
Verder heb ik ook nooit beweerd dat nieuwe kansen niet gecreëerd en vervolgens gegrepen kunnen worden of dat er geen mogeklijkheid is om nieuwe dromen te hebben... Je hebt dat niet letterlijk gezegd, maar je kon het wel zo opvatten uit je tekst. Daarom dat ik dat even aan je vroeg en aanvulde.
maandag 22 juni 2009 om 15:21
Ik vertel gewoon mijn verhaal, waarin het opmerkelijk is dat ik, met mijn keuzes, destijds totaal buiten de boot viel en mijn vrienden dachten dat ik een dromer en lanterfant was, maar uiteindelijk vele malen meet tevreden en happy is met de keuzes dan de keuzes van die vrienden, die nu stuk voor stuk hadden gewild dat ze andere keuzes hadden gemaakt.
Mijn verhaal. Niet wat persé beter zou moeten zijn voor alles en iedereen, want dat verschilt. Ik vind ook helemaal niet dat mijn keuzes beter zijn en dat mensen met gezinnen en auto's blablabla.. Dat jij dat eruithaalt en vervolgens zo over die interpretatie valt, is niet mijn probleem. Djeez...
Mijn verhaal. Niet wat persé beter zou moeten zijn voor alles en iedereen, want dat verschilt. Ik vind ook helemaal niet dat mijn keuzes beter zijn en dat mensen met gezinnen en auto's blablabla.. Dat jij dat eruithaalt en vervolgens zo over die interpretatie valt, is niet mijn probleem. Djeez...
maandag 22 juni 2009 om 15:23
