Psyche
alle pijlers
Abortus na ICSI?
zaterdag 15 oktober 2016 om 09:49
Mijn man en ik hebben jarenlang besproken of we wel of niet een tweede kind willen hebben. Hij wil het niet, ik wil het wel. Na vele gesprekken, verdriet, een gesprek met een hulpverlener, proberen erbij neer te leggen dat er geen tweede kind komt, hebben we een ICSI poging ondergaan. Omdat ik me geen leven zonder kind voor kon stellen en man geen keihard 'nee' zei. Wij kunnen trouwens enkel kinderen via ICSI krijgen, andere opties zijn er niet. En nu ben ik zwanger en heeft mijn man gezegd uit elkaar te willen gaan.
WAT moet ik in hemelsnaam doen?
- we hebben al een kind van 4,5 jaar
- wel/niet een tweede kind beheerst al 3 jaar ons leven
- ik heb enorm veel, nee ik heb verschrikkelijk idioot veel lopen pushen voor een tweede kind
- ik heb veel te weinig oog gehad voor het feit dat mijn man het niet wil
- mijn man heeft meegeholpen aan de ICSI poging
- mijn man staat op het randje van totaal instorten (en ik ook, denk ik)
Ik heb 2 keuzes, me nu realiserende in wat voor ellende ik zit. Embryo weg laten halen, dit leidt tot heel veel verdriet, een leven lang spijt maar ik kan er wel mijn relatie misschien mee redden. Vraag is dan wel hoe ik de rest van mijn leven ervoor ga zorgen dat ik dit niet nadraag en mijn man dit continue blijf verwijten. En daarmee alsnog in een scheiding terecht kom.
Andere keuze is embryo houden en kind krijgen (ervan uitgaande dat alles goed gaat.). Betekent scheiding, mijn kind gaat in een gebroken gezin opgroeien, hoe ga ik dit redden, wat doe ik mijn man en kind aan.
Ik hoop ondertussen eigenlijk op een miskraam, want dan lost het probleem vanzelf op. Ik heb ook geen idee hoe ik de fertiliteitsarts zou moeten vertellen dat ik abortus zou doen, maar ik neig op dit moment wel iets meer naar abortus. Wil mijn man niet kwijt.
Jullie mogen me voor rotte vis uitmaken (zo voel ik me ook) dat ik het zo ver heb laten komen, maar ik zou heel graag een paar serieuze reacties krijgen wat ik nu moet doen.....
WAT moet ik in hemelsnaam doen?
- we hebben al een kind van 4,5 jaar
- wel/niet een tweede kind beheerst al 3 jaar ons leven
- ik heb enorm veel, nee ik heb verschrikkelijk idioot veel lopen pushen voor een tweede kind
- ik heb veel te weinig oog gehad voor het feit dat mijn man het niet wil
- mijn man heeft meegeholpen aan de ICSI poging
- mijn man staat op het randje van totaal instorten (en ik ook, denk ik)
Ik heb 2 keuzes, me nu realiserende in wat voor ellende ik zit. Embryo weg laten halen, dit leidt tot heel veel verdriet, een leven lang spijt maar ik kan er wel mijn relatie misschien mee redden. Vraag is dan wel hoe ik de rest van mijn leven ervoor ga zorgen dat ik dit niet nadraag en mijn man dit continue blijf verwijten. En daarmee alsnog in een scheiding terecht kom.
Andere keuze is embryo houden en kind krijgen (ervan uitgaande dat alles goed gaat.). Betekent scheiding, mijn kind gaat in een gebroken gezin opgroeien, hoe ga ik dit redden, wat doe ik mijn man en kind aan.
Ik hoop ondertussen eigenlijk op een miskraam, want dan lost het probleem vanzelf op. Ik heb ook geen idee hoe ik de fertiliteitsarts zou moeten vertellen dat ik abortus zou doen, maar ik neig op dit moment wel iets meer naar abortus. Wil mijn man niet kwijt.
Jullie mogen me voor rotte vis uitmaken (zo voel ik me ook) dat ik het zo ver heb laten komen, maar ik zou heel graag een paar serieuze reacties krijgen wat ik nu moet doen.....
Lekker laten waaien.....
zaterdag 15 oktober 2016 om 17:34
quote:Mietrot schreef op 15 oktober 2016 @ 17:30:
Zal wel aan mij liggen, maar ik vind het overigens vreemd dat er bij zulke trajecten geen psycholoog aan te pas komt.
Die zo'n dingen voor een stuk zou kunnen ondervangen.
Bijvoorbeeld aparte gesprekken met zowel vader als moeder.
Die komt er niet standaard, maar is wel beschikbaar.
Althans, het ziekenhuis waar ik behandeld ben, wel.
Zal wel aan mij liggen, maar ik vind het overigens vreemd dat er bij zulke trajecten geen psycholoog aan te pas komt.
Die zo'n dingen voor een stuk zou kunnen ondervangen.
Bijvoorbeeld aparte gesprekken met zowel vader als moeder.
Die komt er niet standaard, maar is wel beschikbaar.
Althans, het ziekenhuis waar ik behandeld ben, wel.
zaterdag 15 oktober 2016 om 17:35
quote:Mietrot schreef op 15 oktober 2016 @ 17:30:
Zal wel aan mij liggen, maar ik vind het overigens vreemd dat er bij zulke trajecten geen psycholoog aan te pas komt.
Die zo'n dingen voor een stuk zou kunnen ondervangen.
Bijvoorbeeld aparte gesprekken met zowel vader als moeder.
Is ook raar. Net zoals dat er wel op de website van zo ongeveer elke aanbieder van IVF staat dat ze je gewicht meenemen (geen IVF bij BMI>30), maar dat niemand het heeft over roken van jou of je partner. Nee dat is gezond voor ei en zaad (nou speelde bij mij allebei niet dus wellicht gaan ze er wel over in gesprek als je het aangeeft, maar vond het toch opvallend).
Er is nog een hoop wat verbeterd zou kunnen worden aan de fertiliteitspoli als je het mij vraagt. Maar goed, da's een andere discussie.
Ik heb zelf wel (en mijn man ook) een psycholoog gesproken voor ik eraan begon, want dat was in mijn geval wel nodig om ermee te kunnen dealen.
Zal wel aan mij liggen, maar ik vind het overigens vreemd dat er bij zulke trajecten geen psycholoog aan te pas komt.
Die zo'n dingen voor een stuk zou kunnen ondervangen.
Bijvoorbeeld aparte gesprekken met zowel vader als moeder.
Is ook raar. Net zoals dat er wel op de website van zo ongeveer elke aanbieder van IVF staat dat ze je gewicht meenemen (geen IVF bij BMI>30), maar dat niemand het heeft over roken van jou of je partner. Nee dat is gezond voor ei en zaad (nou speelde bij mij allebei niet dus wellicht gaan ze er wel over in gesprek als je het aangeeft, maar vond het toch opvallend).
Er is nog een hoop wat verbeterd zou kunnen worden aan de fertiliteitspoli als je het mij vraagt. Maar goed, da's een andere discussie.
Ik heb zelf wel (en mijn man ook) een psycholoog gesproken voor ik eraan begon, want dat was in mijn geval wel nodig om ermee te kunnen dealen.
zaterdag 15 oktober 2016 om 17:35
TO in jouw bericht van 5/2/15 (ik heb je geloept) beschrijf jij exact de situatie waarin je nu zit. Je man haakte toen al af bij IXCI-poging voor een 2e kind ( je schreef toen mee bij de Prikbitches) en je wist dat het je huwelijk ging kosten en toch heb je willens en wetens doorgezet. Ga dan nu niet lopen janken.
"Het verschil tussen wachten en verwachten leerde je/ van een kat die twee keer van huis liep en maar één keer terugkwam"- Else Kemps
zaterdag 15 oktober 2016 om 17:38
quote:Fleet schreef op 15 oktober 2016 @ 17:34:
[...]
Die komt er niet standaard, maar is wel beschikbaar.
Althans, het ziekenhuis waar ik behandeld ben, wel.
Ik zou het zelf logischer vinden dat zoiets gewoon verplicht is.
Voor je het hele traject ingaat tijdens de vooronderzoeken.
Dat als zij inschatten dat als je relatie het niet overleeft, er gewoon geen traject is.
Zelfde met stel dat je bijvoorbeeld een zwaar alcoholprobleem of drugsprobleem blijkt te hebben of dergelijke.
[...]
Die komt er niet standaard, maar is wel beschikbaar.
Althans, het ziekenhuis waar ik behandeld ben, wel.
Ik zou het zelf logischer vinden dat zoiets gewoon verplicht is.
Voor je het hele traject ingaat tijdens de vooronderzoeken.
Dat als zij inschatten dat als je relatie het niet overleeft, er gewoon geen traject is.
Zelfde met stel dat je bijvoorbeeld een zwaar alcoholprobleem of drugsprobleem blijkt te hebben of dergelijke.
zaterdag 15 oktober 2016 om 17:44
quote:Mietrot schreef op 15 oktober 2016 @ 17:38:
[...]
Ik zou het zelf logischer vinden dat zoiets gewoon verplicht is.
Voor je het hele traject ingaat tijdens de vooronderzoeken.
Dat als zij inschatten dat als je relatie het niet overleeft, er gewoon geen traject is.
Zelfde met stel dat je bijvoorbeeld een zwaar alcoholprobleem of drugsprobleem blijkt te hebben of dergelijke.1 op de 3 huwelijk redt het niet, dus lijkt me onzin zo'n inschatting.
[...]
Ik zou het zelf logischer vinden dat zoiets gewoon verplicht is.
Voor je het hele traject ingaat tijdens de vooronderzoeken.
Dat als zij inschatten dat als je relatie het niet overleeft, er gewoon geen traject is.
Zelfde met stel dat je bijvoorbeeld een zwaar alcoholprobleem of drugsprobleem blijkt te hebben of dergelijke.1 op de 3 huwelijk redt het niet, dus lijkt me onzin zo'n inschatting.
zaterdag 15 oktober 2016 om 17:48
zaterdag 15 oktober 2016 om 17:50
zaterdag 15 oktober 2016 om 17:50
quote:Medjouldadel schreef op 15 oktober 2016 @ 11:24:
[...]
Waarom zou je dat aan je kind gaan vertellen? Man van TO heeft aangegeven wel voor beide kinderen te zorgen na scheiding.Er komt een dag dat een kind kan rekenen en gaat vragen wanneer papa en mama uit elkaar is gegaan. Nogal bijzonder he als dat uitgaat binnen de zwangerschap. Zo'n kind gaat met vragen zitten... wat zeg je dan?
[...]
Waarom zou je dat aan je kind gaan vertellen? Man van TO heeft aangegeven wel voor beide kinderen te zorgen na scheiding.Er komt een dag dat een kind kan rekenen en gaat vragen wanneer papa en mama uit elkaar is gegaan. Nogal bijzonder he als dat uitgaat binnen de zwangerschap. Zo'n kind gaat met vragen zitten... wat zeg je dan?
zaterdag 15 oktober 2016 om 17:55
quote:Jempo schreef op 15 oktober 2016 @ 17:50:
[...]
Er komt een dag dat een kind kan rekenen en gaat vragen wanneer papa en mama uit elkaar is gegaan. Nogal bijzonder he als dat uitgaat binnen de zwangerschap. Zo'n kind gaat met vragen zitten... wat zeg je dan?Dat een IVF-traject heel zwaar is voor een relatie en dat het een relatie stuk kan maken, en dat dat helaas gebeurd is. Maar dat hij/zij heel erg gewenst was en dat ze heel veel van hem/haar houden, ook al konden ze niet meer samen verder.
[...]
Er komt een dag dat een kind kan rekenen en gaat vragen wanneer papa en mama uit elkaar is gegaan. Nogal bijzonder he als dat uitgaat binnen de zwangerschap. Zo'n kind gaat met vragen zitten... wat zeg je dan?Dat een IVF-traject heel zwaar is voor een relatie en dat het een relatie stuk kan maken, en dat dat helaas gebeurd is. Maar dat hij/zij heel erg gewenst was en dat ze heel veel van hem/haar houden, ook al konden ze niet meer samen verder.
zaterdag 15 oktober 2016 om 17:59
quote:tallyho schreef op 15 oktober 2016 @ 17:35:
TO in jouw bericht van 5/2/15 (ik heb je geloept) beschrijf jij exact de situatie waarin je nu zit. Je man haakte toen al af bij IXCI-poging voor een 2e kind ( je schreef toen mee bij de Prikbitches) en je wist dat het je huwelijk ging kosten en toch heb je willens en wetens doorgezet. Ga dan nu niet lopen janken.Ik las dit bericht bij de Prikbitches ook. Wat ik me dan afvraag: wat zeg je op zo´n moment (als je je vruchtbaarheidsbehandeling halverwege staakt) tegen de fertiliteitsgyn? Zoiets komt, neem ik aan, in je dossier te staan. Heeft dat geen consequenties voor het verdere traject? Ik weet dat je recht hebt op X behandelingen, maar ik neem aan dat iemand wel gevraagd heeft of TO en man er nu wel achter de behandeling stonden?
TO in jouw bericht van 5/2/15 (ik heb je geloept) beschrijf jij exact de situatie waarin je nu zit. Je man haakte toen al af bij IXCI-poging voor een 2e kind ( je schreef toen mee bij de Prikbitches) en je wist dat het je huwelijk ging kosten en toch heb je willens en wetens doorgezet. Ga dan nu niet lopen janken.Ik las dit bericht bij de Prikbitches ook. Wat ik me dan afvraag: wat zeg je op zo´n moment (als je je vruchtbaarheidsbehandeling halverwege staakt) tegen de fertiliteitsgyn? Zoiets komt, neem ik aan, in je dossier te staan. Heeft dat geen consequenties voor het verdere traject? Ik weet dat je recht hebt op X behandelingen, maar ik neem aan dat iemand wel gevraagd heeft of TO en man er nu wel achter de behandeling stonden?
zaterdag 15 oktober 2016 om 18:00
Ik begrijp waarom de meesten zeggen 'geen abortus', echt waar, dat was mijn eerste idee ook. Ík begrijp ook écht helemaal niet hoe abortus überhaupt in je opkomt in deze situatie en ik denk inderdaad dat TO daar haar hele leven spijt van zou krijgen.
Máár, ik vraag me af of het voor de kinderen de beste keus is dat er nog een kindje komt, ongeacht of dat TO en haar man wel of niet gaan scheiden. Twee labiele ouders... Dat gun ik niet nóg een kind. Ik ben echter bang dat TOs gemoedstoestand ná een abortus ook niet bepaald gunstig zal zijn voor haar 1e kind...
Hoe het nu ook verder gaat, de kinderen zijn al de pineut. Ik hoop dat de TO hier ook over nadenkt.
Máár, ik vraag me af of het voor de kinderen de beste keus is dat er nog een kindje komt, ongeacht of dat TO en haar man wel of niet gaan scheiden. Twee labiele ouders... Dat gun ik niet nóg een kind. Ik ben echter bang dat TOs gemoedstoestand ná een abortus ook niet bepaald gunstig zal zijn voor haar 1e kind...
Hoe het nu ook verder gaat, de kinderen zijn al de pineut. Ik hoop dat de TO hier ook over nadenkt.
zaterdag 15 oktober 2016 om 19:22
Ben ik de enige die het opmerkelijk vind dat de man van TO juist nu aangeeft te willen scheiden?
Niet eventjes een time-out om alles weer op een rijtje te krijgen. Maar gewoon pats-boem streep eronder.
Ik weet niet hoe lang zo'n traject van 'kunstmatig' zwanger worden precies duurt, maar al gauw een aantal maanden vermoed ik. Zelfs wanneer het bij de eerste keer al raak is. Daarbij is TO al jaren aan het drammen dus ik vermoed dat dit gevoel van onvrede bij deze man al veel langer duurde.
Nu blijkt ze zwanger en is ineens de koek helemaal op en zijn alle eventueel andere opties/oplossingen niet eens meer aan de orde.
Ik snap dat niet. Zeker wanneer het ook om jonge levens gaat (al, dan niet, geboren).
De onwaarschijnlijkheid van dit hele verhaal doet me ergens twijfelen aan de echtheid al weet ik onderhand dat het ook best eens gewoon waar kan zijn.
Maar toch... Dat willen scheiden van die man. Ik vind het vreemd. Probeer me een beeld bij zo iemand voor te stellen: niet opgewassen tegen de voortdurende overredingen van zijn vrouw mbt 2e kind. Niet bij machte om zijn eigen standpunt te verdedigen en vast te houden. Struisvogelpolitiek toepassen bij het aangaan van 'het traject' hopend dat het zo'n vaart niet zal lopen.
En nu in een soort kramp schieten waardoor hij alle redelijkheid helemaal voorbij is en gemakshalve maar de handdoek in de ring gooit door te willen scheiden. Dat is de indruk die ik krijg.
Dat je een vrouw hebt die op zijn zachtst gezegd nogal onredelijk is mbt haar kinderwens is 1 ding. Maar je hebt er al wel een kind bij die een stabiel gezin verdient. Je hebt zelf je kwakkie ingeleverd en daar is nu nog een kind uit voort gekomen. Wees dan een vent en stel dan in ieder geval voor om samen in therapie te gaan. Scheiden kan altijd nog.
En dat hij nu wel heel stellig is in zijn standpunt dat dit kind door hem niet gewenst is (en daar ook verstrekkende konsekwenties aan verbindt) vind ik laf.
Hij heeft willens en wetens meegewerkt aan de totstandkoming van deze zwangerschap. Er spijt van hebben is een gepasseerd station. Oneerlijk naar het kind maar zeker ook naar TO.
Wees een vent en deal with it.
Niet eventjes een time-out om alles weer op een rijtje te krijgen. Maar gewoon pats-boem streep eronder.
Ik weet niet hoe lang zo'n traject van 'kunstmatig' zwanger worden precies duurt, maar al gauw een aantal maanden vermoed ik. Zelfs wanneer het bij de eerste keer al raak is. Daarbij is TO al jaren aan het drammen dus ik vermoed dat dit gevoel van onvrede bij deze man al veel langer duurde.
Nu blijkt ze zwanger en is ineens de koek helemaal op en zijn alle eventueel andere opties/oplossingen niet eens meer aan de orde.
Ik snap dat niet. Zeker wanneer het ook om jonge levens gaat (al, dan niet, geboren).
De onwaarschijnlijkheid van dit hele verhaal doet me ergens twijfelen aan de echtheid al weet ik onderhand dat het ook best eens gewoon waar kan zijn.
Maar toch... Dat willen scheiden van die man. Ik vind het vreemd. Probeer me een beeld bij zo iemand voor te stellen: niet opgewassen tegen de voortdurende overredingen van zijn vrouw mbt 2e kind. Niet bij machte om zijn eigen standpunt te verdedigen en vast te houden. Struisvogelpolitiek toepassen bij het aangaan van 'het traject' hopend dat het zo'n vaart niet zal lopen.
En nu in een soort kramp schieten waardoor hij alle redelijkheid helemaal voorbij is en gemakshalve maar de handdoek in de ring gooit door te willen scheiden. Dat is de indruk die ik krijg.
Dat je een vrouw hebt die op zijn zachtst gezegd nogal onredelijk is mbt haar kinderwens is 1 ding. Maar je hebt er al wel een kind bij die een stabiel gezin verdient. Je hebt zelf je kwakkie ingeleverd en daar is nu nog een kind uit voort gekomen. Wees dan een vent en stel dan in ieder geval voor om samen in therapie te gaan. Scheiden kan altijd nog.
En dat hij nu wel heel stellig is in zijn standpunt dat dit kind door hem niet gewenst is (en daar ook verstrekkende konsekwenties aan verbindt) vind ik laf.
Hij heeft willens en wetens meegewerkt aan de totstandkoming van deze zwangerschap. Er spijt van hebben is een gepasseerd station. Oneerlijk naar het kind maar zeker ook naar TO.
Wees een vent en deal with it.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 15 oktober 2016 om 19:32
Misschien zat een scheiding er sowieso aan te komen. En dacht de man van TO dat zij dan op zoek zou gaan naar een nieuwe vent die haar wél dat tweede kind kon schenken. Maar gunde hij zijn dochter een ´echt´ broertje of zusje in plaats van nog een stiefbroer/zus?
Pure speculatie natuurlijk. Maar dat komt (ook) omdat TO niet (meer) meepraat.
Pure speculatie natuurlijk. Maar dat komt (ook) omdat TO niet (meer) meepraat.
zaterdag 15 oktober 2016 om 19:32
quote:Kirikou schreef op 15 oktober 2016 @ 17:59:
[...]
Ik las dit bericht bij de Prikbitches ook. Wat ik me dan afvraag: wat zeg je op zo´n moment (als je je vruchtbaarheidsbehandeling halverwege staakt) tegen de fertiliteitsgyn? Zoiets komt, neem ik aan, in je dossier te staan. Heeft dat geen consequenties voor het verdere traject? Ik weet dat je recht hebt op X behandelingen, maar ik neem aan dat iemand wel gevraagd heeft of TO en man er nu wel achter de behandeling stonden?Er zijn legio mensen die tijdens een fertiliteitstraject afhaken, of pauze nemen, of gewoon niet meer willen. Dat recht heb je en de fertiliteitsarts zal daar niets over zeggen of daar een aantekening van maken. Je hebt dan wel hulp nodig bij zwanger worden, maar je wordt niet gelijk gemonitord. En terecht, iedere idioot mag zwanger worden maar als het niet lukt, moet opeens alles kloppen. Dus nee, daar komt geen aantekening van. En het is gewoon retezwaar, zo'n traject.
[...]
Ik las dit bericht bij de Prikbitches ook. Wat ik me dan afvraag: wat zeg je op zo´n moment (als je je vruchtbaarheidsbehandeling halverwege staakt) tegen de fertiliteitsgyn? Zoiets komt, neem ik aan, in je dossier te staan. Heeft dat geen consequenties voor het verdere traject? Ik weet dat je recht hebt op X behandelingen, maar ik neem aan dat iemand wel gevraagd heeft of TO en man er nu wel achter de behandeling stonden?Er zijn legio mensen die tijdens een fertiliteitstraject afhaken, of pauze nemen, of gewoon niet meer willen. Dat recht heb je en de fertiliteitsarts zal daar niets over zeggen of daar een aantekening van maken. Je hebt dan wel hulp nodig bij zwanger worden, maar je wordt niet gelijk gemonitord. En terecht, iedere idioot mag zwanger worden maar als het niet lukt, moet opeens alles kloppen. Dus nee, daar komt geen aantekening van. En het is gewoon retezwaar, zo'n traject.
zaterdag 15 oktober 2016 om 19:37
quote:lionlily schreef op 15 oktober 2016 @ 19:32:
[...]
Er zijn legio mensen die tijdens een fertiliteitstraject afhaken, of pauze nemen, of gewoon niet meer willen. Dat recht heb je en de fertiliteitsarts zal daar niets over zeggen of daar een aantekening van maken. Je hebt dan wel hulp nodig bij zwanger worden, maar je wordt niet gelijk gemonitord. En terecht, iedere idioot mag zwanger worden maar als het niet lukt, moet opeens alles kloppen. Dus nee, daar komt geen aantekening van. En het is gewoon retezwaar, zo'n traject
Daar weet ik helaas alles van.
Afhaken, een pauze nemen of niet meer willen kan ik allemaal begrijpen. Maar naar wat ik las zou bij TO binnen een paar dagen de punctie plaatsvinden. En helemaal eens hoor, wat betreft elke idioot mag zwanger worden. Maar op zo´n laat punt de behandeling onderbreken is op z´n minst opmerkelijk te noemen. En kijk nu, deze keer wel doorgezet en ineens willen ze niet meer.
[...]
Er zijn legio mensen die tijdens een fertiliteitstraject afhaken, of pauze nemen, of gewoon niet meer willen. Dat recht heb je en de fertiliteitsarts zal daar niets over zeggen of daar een aantekening van maken. Je hebt dan wel hulp nodig bij zwanger worden, maar je wordt niet gelijk gemonitord. En terecht, iedere idioot mag zwanger worden maar als het niet lukt, moet opeens alles kloppen. Dus nee, daar komt geen aantekening van. En het is gewoon retezwaar, zo'n traject
Daar weet ik helaas alles van.
Afhaken, een pauze nemen of niet meer willen kan ik allemaal begrijpen. Maar naar wat ik las zou bij TO binnen een paar dagen de punctie plaatsvinden. En helemaal eens hoor, wat betreft elke idioot mag zwanger worden. Maar op zo´n laat punt de behandeling onderbreken is op z´n minst opmerkelijk te noemen. En kijk nu, deze keer wel doorgezet en ineens willen ze niet meer.
zaterdag 15 oktober 2016 om 19:44
Is het ook mogelijk om zwanger te worden zonder dat de man hier (nogmaals) bij betrokken is? Bijv dat hij voor het eerste kindje zaad heeft ingeleverd, hier zijn goede embryo's uitgekomen, 1 is er terug geplaatst en na jaren wil je voor een tweede kindje gaan dat ze dan eerst de eerdere ingevroren embryo's terug plaatsen?
Dat zou nog kunnen pleiten voor de reactie van man, dat hij buiten zijn weten om ineens met een vrouw zit die zwanger is van zijn tweede kind (of kan zoiets alleen in Divorce )
Dat zou nog kunnen pleiten voor de reactie van man, dat hij buiten zijn weten om ineens met een vrouw zit die zwanger is van zijn tweede kind (of kan zoiets alleen in Divorce )
zaterdag 15 oktober 2016 om 19:46
zaterdag 15 oktober 2016 om 19:52
quote:SchaapjeM schreef op 15 oktober 2016 @ 19:44:
Is het ook mogelijk om zwanger te worden zonder dat de man hier (nogmaals) bij betrokken is? Bijv dat hij voor het eerste kindje zaad heeft ingeleverd, hier zijn goede embryo's uitgekomen, 1 is er terug geplaatst en na jaren wil je voor een tweede kindje gaan dat ze dan eerst de eerdere ingevroren embryo's terug plaatsen?
Dat zou nog kunnen pleiten voor de reactie van man, dat hij buiten zijn weten om ineens met een vrouw zit die zwanger is van zijn tweede kind (of kan zoiets alleen in Divorce )Naar mijn weten moet je allebei tekenen om een embryo te laten ontdooien. Juist om dit soort fratsen te voorkomen.
Is het ook mogelijk om zwanger te worden zonder dat de man hier (nogmaals) bij betrokken is? Bijv dat hij voor het eerste kindje zaad heeft ingeleverd, hier zijn goede embryo's uitgekomen, 1 is er terug geplaatst en na jaren wil je voor een tweede kindje gaan dat ze dan eerst de eerdere ingevroren embryo's terug plaatsen?
Dat zou nog kunnen pleiten voor de reactie van man, dat hij buiten zijn weten om ineens met een vrouw zit die zwanger is van zijn tweede kind (of kan zoiets alleen in Divorce )Naar mijn weten moet je allebei tekenen om een embryo te laten ontdooien. Juist om dit soort fratsen te voorkomen.
zaterdag 15 oktober 2016 om 19:57
quote:babbertje schreef op 15 oktober 2016 @ 19:44:
Nee never nooit zou ik een abortus doen om mijn relatie te redden.
Je man heeft er zelf aan meegewerkt (Al dan niet na een hoop gezeik).En een man die op totaal instorten staat om het feit dat ie een tweede kind krijgt???
Belachelijk.Dat wil er bij mij ook niet echt in.
Nee never nooit zou ik een abortus doen om mijn relatie te redden.
Je man heeft er zelf aan meegewerkt (Al dan niet na een hoop gezeik).En een man die op totaal instorten staat om het feit dat ie een tweede kind krijgt???
Belachelijk.Dat wil er bij mij ook niet echt in.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
