Psyche
alle pijlers
Abortus na ICSI?
zaterdag 15 oktober 2016 om 09:49
Mijn man en ik hebben jarenlang besproken of we wel of niet een tweede kind willen hebben. Hij wil het niet, ik wil het wel. Na vele gesprekken, verdriet, een gesprek met een hulpverlener, proberen erbij neer te leggen dat er geen tweede kind komt, hebben we een ICSI poging ondergaan. Omdat ik me geen leven zonder kind voor kon stellen en man geen keihard 'nee' zei. Wij kunnen trouwens enkel kinderen via ICSI krijgen, andere opties zijn er niet. En nu ben ik zwanger en heeft mijn man gezegd uit elkaar te willen gaan.
WAT moet ik in hemelsnaam doen?
- we hebben al een kind van 4,5 jaar
- wel/niet een tweede kind beheerst al 3 jaar ons leven
- ik heb enorm veel, nee ik heb verschrikkelijk idioot veel lopen pushen voor een tweede kind
- ik heb veel te weinig oog gehad voor het feit dat mijn man het niet wil
- mijn man heeft meegeholpen aan de ICSI poging
- mijn man staat op het randje van totaal instorten (en ik ook, denk ik)
Ik heb 2 keuzes, me nu realiserende in wat voor ellende ik zit. Embryo weg laten halen, dit leidt tot heel veel verdriet, een leven lang spijt maar ik kan er wel mijn relatie misschien mee redden. Vraag is dan wel hoe ik de rest van mijn leven ervoor ga zorgen dat ik dit niet nadraag en mijn man dit continue blijf verwijten. En daarmee alsnog in een scheiding terecht kom.
Andere keuze is embryo houden en kind krijgen (ervan uitgaande dat alles goed gaat.). Betekent scheiding, mijn kind gaat in een gebroken gezin opgroeien, hoe ga ik dit redden, wat doe ik mijn man en kind aan.
Ik hoop ondertussen eigenlijk op een miskraam, want dan lost het probleem vanzelf op. Ik heb ook geen idee hoe ik de fertiliteitsarts zou moeten vertellen dat ik abortus zou doen, maar ik neig op dit moment wel iets meer naar abortus. Wil mijn man niet kwijt.
Jullie mogen me voor rotte vis uitmaken (zo voel ik me ook) dat ik het zo ver heb laten komen, maar ik zou heel graag een paar serieuze reacties krijgen wat ik nu moet doen.....
WAT moet ik in hemelsnaam doen?
- we hebben al een kind van 4,5 jaar
- wel/niet een tweede kind beheerst al 3 jaar ons leven
- ik heb enorm veel, nee ik heb verschrikkelijk idioot veel lopen pushen voor een tweede kind
- ik heb veel te weinig oog gehad voor het feit dat mijn man het niet wil
- mijn man heeft meegeholpen aan de ICSI poging
- mijn man staat op het randje van totaal instorten (en ik ook, denk ik)
Ik heb 2 keuzes, me nu realiserende in wat voor ellende ik zit. Embryo weg laten halen, dit leidt tot heel veel verdriet, een leven lang spijt maar ik kan er wel mijn relatie misschien mee redden. Vraag is dan wel hoe ik de rest van mijn leven ervoor ga zorgen dat ik dit niet nadraag en mijn man dit continue blijf verwijten. En daarmee alsnog in een scheiding terecht kom.
Andere keuze is embryo houden en kind krijgen (ervan uitgaande dat alles goed gaat.). Betekent scheiding, mijn kind gaat in een gebroken gezin opgroeien, hoe ga ik dit redden, wat doe ik mijn man en kind aan.
Ik hoop ondertussen eigenlijk op een miskraam, want dan lost het probleem vanzelf op. Ik heb ook geen idee hoe ik de fertiliteitsarts zou moeten vertellen dat ik abortus zou doen, maar ik neig op dit moment wel iets meer naar abortus. Wil mijn man niet kwijt.
Jullie mogen me voor rotte vis uitmaken (zo voel ik me ook) dat ik het zo ver heb laten komen, maar ik zou heel graag een paar serieuze reacties krijgen wat ik nu moet doen.....
Lekker laten waaien.....
zaterdag 15 oktober 2016 om 13:29
quote:lux. schreef op 15 oktober 2016 @ 13:25:
[...]
Daarom. Ik snap niet hoe je het m/v voor elkaar krijgt om een volledige IVF/ICSI te doorlopen en het kind niet te willen. Naar mijn idee is het emotioneel niet te doen gewoon, als je niet echt graag wil.Echt he, toen ik de titel las dacht ik misschien een ongezond kindje en daarom abortus, maar nee t hele fucking traject doorlopen en aborteren omdat het niet meer uitkomt. Bizar. Bindt dan gelijk je eileiders af.
[...]
Daarom. Ik snap niet hoe je het m/v voor elkaar krijgt om een volledige IVF/ICSI te doorlopen en het kind niet te willen. Naar mijn idee is het emotioneel niet te doen gewoon, als je niet echt graag wil.Echt he, toen ik de titel las dacht ik misschien een ongezond kindje en daarom abortus, maar nee t hele fucking traject doorlopen en aborteren omdat het niet meer uitkomt. Bizar. Bindt dan gelijk je eileiders af.
zaterdag 15 oktober 2016 om 13:29
*Alleen OP gelezen*
Ik zou ´kiezen´ voor een scheiding. Denk ik.
Niemand kan de keuze voor jou maken natuurlijk, maar ik denk dat er iets kapot is gegaan in jullie relatie dat niet meer te herstellen is met een abortus. Als je nu voor abortus gaat, neem je dat je man voor de rest van je leven kwalijk. Als hij écht niet had gewild had hij gewoon zijn zaadjes niet moeten inleveren, icsi is niet iets dat je in je eentje af kunt. En je moet nog maar afwachten of je er je relatie mee redt, want de afgelopen drie jaar zijn blijkbaar nogal pittig geweest voor je man. Dat is niet zomaar vergeten, ook al komt dit kind er niet.
Kies je voor het kind, dan gaat je man dus weg. En hoe erg ik dat ook zou vinden, na alles wat je ervoor hebt moeten doen om zwanger te worden zou ik dat nu niet patsboem opgeven. Ook jouw man heeft jarenlang de tijd gehad. Hij had eerder kunnen zeggen dat ie overwoog om weg te gaan als je door zou zetten. Hij is voorbij het punt dat hij je voor zo´n keuze kan zetten.
Ik zou ´kiezen´ voor een scheiding. Denk ik.
Niemand kan de keuze voor jou maken natuurlijk, maar ik denk dat er iets kapot is gegaan in jullie relatie dat niet meer te herstellen is met een abortus. Als je nu voor abortus gaat, neem je dat je man voor de rest van je leven kwalijk. Als hij écht niet had gewild had hij gewoon zijn zaadjes niet moeten inleveren, icsi is niet iets dat je in je eentje af kunt. En je moet nog maar afwachten of je er je relatie mee redt, want de afgelopen drie jaar zijn blijkbaar nogal pittig geweest voor je man. Dat is niet zomaar vergeten, ook al komt dit kind er niet.
Kies je voor het kind, dan gaat je man dus weg. En hoe erg ik dat ook zou vinden, na alles wat je ervoor hebt moeten doen om zwanger te worden zou ik dat nu niet patsboem opgeven. Ook jouw man heeft jarenlang de tijd gehad. Hij had eerder kunnen zeggen dat ie overwoog om weg te gaan als je door zou zetten. Hij is voorbij het punt dat hij je voor zo´n keuze kan zetten.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zaterdag 15 oktober 2016 om 13:34
zaterdag 15 oktober 2016 om 13:58
In tegenstelling tot de meeste lezers, haal ik nergens uit het verhaal dat de man van TO aandringt op een abortus.
Hij wilde niet, zij heeft gedramd tot hij overstag ging.
Daarna schrijft ze; en nu ik zwanger ben, wil hij scheiden.
Volgens mij komt zij geheel alleen tot de conclusie dat abortus de oplossing voor het huwelijks probleem zou zijn. Want man wilde het immers niet.
Ik geef de man de voordeel van de twijfel dat hij uit geruzied is. Nog wel van haar houdt en als laatste 'gunst' nog mee werkt aan het tweede kindje.
Hij wil co ouderschap, dus hij houdt van kinderen en verwelkomt deze toekomstige spruit ook.
Maar hij wil niet verder met TO omdat hij inziet dat ze alleen aan zichzelf denkt, en er teveel kapot is om als echtpaar verder te gaan.
Ik kan me voorstellen dat deze man door het lint gaat, juist als TO abortus zou laten doen. Juist omdat dan alle ellende voor niks is geweest.
Ik kan natuurlijk volledig fout zitten, maar zo interpreteer ik de OP.
En als antwoord; nee natuurlijk is abortus in jullie situatie geen optie.
Ga alsjeblieft leren om ook naar anderen te luisteren, het leven draait nl niet alleen om jou.
Hij wilde niet, zij heeft gedramd tot hij overstag ging.
Daarna schrijft ze; en nu ik zwanger ben, wil hij scheiden.
Volgens mij komt zij geheel alleen tot de conclusie dat abortus de oplossing voor het huwelijks probleem zou zijn. Want man wilde het immers niet.
Ik geef de man de voordeel van de twijfel dat hij uit geruzied is. Nog wel van haar houdt en als laatste 'gunst' nog mee werkt aan het tweede kindje.
Hij wil co ouderschap, dus hij houdt van kinderen en verwelkomt deze toekomstige spruit ook.
Maar hij wil niet verder met TO omdat hij inziet dat ze alleen aan zichzelf denkt, en er teveel kapot is om als echtpaar verder te gaan.
Ik kan me voorstellen dat deze man door het lint gaat, juist als TO abortus zou laten doen. Juist omdat dan alle ellende voor niks is geweest.
Ik kan natuurlijk volledig fout zitten, maar zo interpreteer ik de OP.
En als antwoord; nee natuurlijk is abortus in jullie situatie geen optie.
Ga alsjeblieft leren om ook naar anderen te luisteren, het leven draait nl niet alleen om jou.
zaterdag 15 oktober 2016 om 14:03
quote:Grobbekuiken schreef op 15 oktober 2016 @ 12:50:
Lux, HKgirl en Fleet , kan me voorstellen dat dit voor jullie niet te bevatten is.
Dank voor hug Grobbekuiken lief- dit gaat mij echt door merg en been inderdaad.
TS, doe alsjeblieft echt iets met de reacties en adviezen. Natuurlijk komt het keihard over en wil je het meeste waarschijnlijk niet lezen. Maar besef wel dat wij als objectieve buitenstaanders beter de absurditeit en triestheid van jullie situatie inzien en de meesten toch echt alleen maar het beste willen voor jullie dochtertje en ongeboren kind. Ik hoop jullie zelf ook.
Lux, HKgirl en Fleet , kan me voorstellen dat dit voor jullie niet te bevatten is.
Dank voor hug Grobbekuiken lief- dit gaat mij echt door merg en been inderdaad.
TS, doe alsjeblieft echt iets met de reacties en adviezen. Natuurlijk komt het keihard over en wil je het meeste waarschijnlijk niet lezen. Maar besef wel dat wij als objectieve buitenstaanders beter de absurditeit en triestheid van jullie situatie inzien en de meesten toch echt alleen maar het beste willen voor jullie dochtertje en ongeboren kind. Ik hoop jullie zelf ook.
zaterdag 15 oktober 2016 om 14:11
quote:elfje26 schreef op 15 oktober 2016 @ 13:58:
In tegenstelling tot de meeste lezers, haal ik nergens uit het verhaal dat de man van TO aandringt op een abortus.
Hij wilde niet, zij heeft gedramd tot hij overstag ging.
Daarna schrijft ze; en nu ik zwanger ben, wil hij scheiden.
Volgens mij komt zij geheel alleen tot de conclusie dat abortus de oplossing voor het huwelijks probleem zou zijn. Want man wilde het immers niet.
Ik geef de man de voordeel van de twijfel dat hij uit geruzied is. Nog wel van haar houdt en als laatste 'gunst' nog mee werkt aan het tweede kindje.
Hij wil co ouderschap, dus hij houdt van kinderen en verwelkomt deze toekomstige spruit ook.
Maar hij wil niet verder met TO omdat hij inziet dat ze alleen aan zichzelf denkt, en er teveel kapot is om als echtpaar verder te gaan.
Ik kan me voorstellen dat deze man door het lint gaat, juist als TO abortus zou laten doen. Juist omdat dan alle ellende voor niks is geweest.
Ik kan natuurlijk volledig fout zitten, maar zo interpreteer ik de OP.
En als antwoord; nee natuurlijk is abortus in jullie situatie geen optie.
Ga alsjeblieft leren om ook naar anderen te luisteren, het leven draait nl niet alleen om jou.Zo heb ik het ook gelezen. TO denkt/hoopt dat man niet totaal instort als het tweede kind niet komt. Dat hij dan geen 'grond' meer heeft voor een scheiding.
In tegenstelling tot de meeste lezers, haal ik nergens uit het verhaal dat de man van TO aandringt op een abortus.
Hij wilde niet, zij heeft gedramd tot hij overstag ging.
Daarna schrijft ze; en nu ik zwanger ben, wil hij scheiden.
Volgens mij komt zij geheel alleen tot de conclusie dat abortus de oplossing voor het huwelijks probleem zou zijn. Want man wilde het immers niet.
Ik geef de man de voordeel van de twijfel dat hij uit geruzied is. Nog wel van haar houdt en als laatste 'gunst' nog mee werkt aan het tweede kindje.
Hij wil co ouderschap, dus hij houdt van kinderen en verwelkomt deze toekomstige spruit ook.
Maar hij wil niet verder met TO omdat hij inziet dat ze alleen aan zichzelf denkt, en er teveel kapot is om als echtpaar verder te gaan.
Ik kan me voorstellen dat deze man door het lint gaat, juist als TO abortus zou laten doen. Juist omdat dan alle ellende voor niks is geweest.
Ik kan natuurlijk volledig fout zitten, maar zo interpreteer ik de OP.
En als antwoord; nee natuurlijk is abortus in jullie situatie geen optie.
Ga alsjeblieft leren om ook naar anderen te luisteren, het leven draait nl niet alleen om jou.Zo heb ik het ook gelezen. TO denkt/hoopt dat man niet totaal instort als het tweede kind niet komt. Dat hij dan geen 'grond' meer heeft voor een scheiding.
zaterdag 15 oktober 2016 om 14:13
Je zegt: had ik geweten dat hij zo zou reageren, dan had ik dit allemaal niet gedaan. Maar je hàd dit kunnen weten en toch bleef je je eigen wens voorop stellen. Een harde wake-up call om uit je princessengedrag te komen. Heel naar dat dit zo moet lopen en dit jullie relatie kost. Ik wens jullie beide wijsheid en dat het nog goed zal komen, zeker voor de kleine die jullie al hebben.
Raising kids is a walk in the park. Jurassic Park.
zaterdag 15 oktober 2016 om 14:15
quote:elfje26 schreef op 15 oktober 2016 @ 13:58:
In tegenstelling tot de meeste lezers, haal ik nergens uit het verhaal dat de man van TO aandringt op een abortus.
Hij wilde niet, zij heeft gedramd tot hij overstag ging.
Daarna schrijft ze; en nu ik zwanger ben, wil hij scheiden.
Volgens mij komt zij geheel alleen tot de conclusie dat abortus de oplossing voor het huwelijks probleem zou zijn. Want man wilde het immers niet.
Ik geef de man de voordeel van de twijfel dat hij uit geruzied is. Nog wel van haar houdt en als laatste 'gunst' nog mee werkt aan het tweede kindje.
Hij wil co ouderschap, dus hij houdt van kinderen en verwelkomt deze toekomstige spruit ook.
Maar hij wil niet verder met TO omdat hij inziet dat ze alleen aan zichzelf denkt, en er teveel kapot is om als echtpaar verder te gaan.
Ik kan me voorstellen dat deze man door het lint gaat, juist als TO abortus zou laten doen. Juist omdat dan alle ellende voor niks is geweest.
Ik kan natuurlijk volledig fout zitten, maar zo interpreteer ik de OP.
En als antwoord; nee natuurlijk is abortus in jullie situatie geen optie.
Ga alsjeblieft leren om ook naar anderen te luisteren, het leven draait nl niet alleen om jou.
Ik kan me helemaal vinden in deze post.
Wel vraag ik me hiernaast nog af hoe goed/slecht de relatie van TO was alvorens ze weer zwanger raakte. Ik snap namelijk niet goed waarom de man nu perse wil scheiden. Of dat dit de enige reden is.
Jullie komen beide zeer onvolwassen op me over. Werk daar eens aan, alvorens er rigoreuze stappen worden gezet.
Daaruit komt automatisch voort dat je je verantwoordelijkheid neemt. Allebei.
Ouderschap is prachtig, maar het betekent wel dat jouw wil ten alle tijde ondergeschikt is aan het welzijn van je kind. Dat is soms best balen. Maar leer er maar mee omgaan.
En ja, voor stellen die worstelen met vruchtbaarheidsproblemen is dit wel heel erg zuur. Onverteerbaar haast.
Ik kom al heel wat jaren op dit forum. Het biedt in eerste plaats tijdverdrijf en vermaak. Maar geeft me vaak ook nieuwe inzichten of doet me mijn Zegeningen tellen. Vaak ook verwondering en verbazing al is er in al die jaren al zoveel de revue gepasseerd dat ik niet snel meer met mijn wenkbrauwen loop te fronsen.
Maar dit topic is er wel weer eentje van het kaliber: "WTF? Hoop toch echt dat dit niet waar is".
Ik wens je/jullie sterkte en vooral veel wijsheid en zelfreflectie. En een ruggengraat en helder hoofd om je verantwoording te nemen.
In tegenstelling tot de meeste lezers, haal ik nergens uit het verhaal dat de man van TO aandringt op een abortus.
Hij wilde niet, zij heeft gedramd tot hij overstag ging.
Daarna schrijft ze; en nu ik zwanger ben, wil hij scheiden.
Volgens mij komt zij geheel alleen tot de conclusie dat abortus de oplossing voor het huwelijks probleem zou zijn. Want man wilde het immers niet.
Ik geef de man de voordeel van de twijfel dat hij uit geruzied is. Nog wel van haar houdt en als laatste 'gunst' nog mee werkt aan het tweede kindje.
Hij wil co ouderschap, dus hij houdt van kinderen en verwelkomt deze toekomstige spruit ook.
Maar hij wil niet verder met TO omdat hij inziet dat ze alleen aan zichzelf denkt, en er teveel kapot is om als echtpaar verder te gaan.
Ik kan me voorstellen dat deze man door het lint gaat, juist als TO abortus zou laten doen. Juist omdat dan alle ellende voor niks is geweest.
Ik kan natuurlijk volledig fout zitten, maar zo interpreteer ik de OP.
En als antwoord; nee natuurlijk is abortus in jullie situatie geen optie.
Ga alsjeblieft leren om ook naar anderen te luisteren, het leven draait nl niet alleen om jou.
Ik kan me helemaal vinden in deze post.
Wel vraag ik me hiernaast nog af hoe goed/slecht de relatie van TO was alvorens ze weer zwanger raakte. Ik snap namelijk niet goed waarom de man nu perse wil scheiden. Of dat dit de enige reden is.
Jullie komen beide zeer onvolwassen op me over. Werk daar eens aan, alvorens er rigoreuze stappen worden gezet.
Daaruit komt automatisch voort dat je je verantwoordelijkheid neemt. Allebei.
Ouderschap is prachtig, maar het betekent wel dat jouw wil ten alle tijde ondergeschikt is aan het welzijn van je kind. Dat is soms best balen. Maar leer er maar mee omgaan.
En ja, voor stellen die worstelen met vruchtbaarheidsproblemen is dit wel heel erg zuur. Onverteerbaar haast.
Ik kom al heel wat jaren op dit forum. Het biedt in eerste plaats tijdverdrijf en vermaak. Maar geeft me vaak ook nieuwe inzichten of doet me mijn Zegeningen tellen. Vaak ook verwondering en verbazing al is er in al die jaren al zoveel de revue gepasseerd dat ik niet snel meer met mijn wenkbrauwen loop te fronsen.
Maar dit topic is er wel weer eentje van het kaliber: "WTF? Hoop toch echt dat dit niet waar is".
Ik wens je/jullie sterkte en vooral veel wijsheid en zelfreflectie. En een ruggengraat en helder hoofd om je verantwoording te nemen.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 15 oktober 2016 om 14:22
quote:Vera8 schreef op 15 oktober 2016 @ 14:15:
[...]
Ik kan me helemaal vinden in deze post.
Wel vraag ik me hiernaast nog af hoe goed/slecht de relatie van TO was alvorens ze weer zwanger raakte. Ik snap namelijk niet goed waarom de man nu perse wil scheiden. Of dat dit de enige reden is.
Jullie komen beide zeer onvolwassen op me over. Werk daar eens aan, alvorens er rigoreuze stappen worden gezet.
Daaruit komt automatisch voort dat je je verantwoordelijkheid neemt. Allebei.
Ouderschap is prachtig, maar het betekent wel dat jouw wil ten alle tijde ondergeschikt is aan het welzijn van je kind. Dat is soms best balen. Maar leer er maar mee omgaan.
En ja, voor stellen die worstelen met vruchtbaarheidsproblemen is dit wel heel erg zuur. Onverteerbaar haast.
Ik kom al heel wat jaren op dit forum. Het biedt in eerste plaats tijdverdrijf en vermaak. Maar geeft me vaak ook nieuwe inzichten of doet me mijn Zegeningen tellen. Vaak ook verwondering en verbazing al is er in al die jaren al zoveel de revue gepasseerd dat ik niet snel meer met mijn wenkbrauwen loop te fronsen.
Maar dit topic is er wel weer eentje van het kaliber: "WTF? Hoop toch echt dat dit niet waar is".
Ik wens je/jullie sterkte en vooral veel wijsheid en zelfreflectie. En een ruggengraat en helder hoofd om je verantwoording te nemen.Eensch met elfje en bovenstaande post
[...]
Ik kan me helemaal vinden in deze post.
Wel vraag ik me hiernaast nog af hoe goed/slecht de relatie van TO was alvorens ze weer zwanger raakte. Ik snap namelijk niet goed waarom de man nu perse wil scheiden. Of dat dit de enige reden is.
Jullie komen beide zeer onvolwassen op me over. Werk daar eens aan, alvorens er rigoreuze stappen worden gezet.
Daaruit komt automatisch voort dat je je verantwoordelijkheid neemt. Allebei.
Ouderschap is prachtig, maar het betekent wel dat jouw wil ten alle tijde ondergeschikt is aan het welzijn van je kind. Dat is soms best balen. Maar leer er maar mee omgaan.
En ja, voor stellen die worstelen met vruchtbaarheidsproblemen is dit wel heel erg zuur. Onverteerbaar haast.
Ik kom al heel wat jaren op dit forum. Het biedt in eerste plaats tijdverdrijf en vermaak. Maar geeft me vaak ook nieuwe inzichten of doet me mijn Zegeningen tellen. Vaak ook verwondering en verbazing al is er in al die jaren al zoveel de revue gepasseerd dat ik niet snel meer met mijn wenkbrauwen loop te fronsen.
Maar dit topic is er wel weer eentje van het kaliber: "WTF? Hoop toch echt dat dit niet waar is".
Ik wens je/jullie sterkte en vooral veel wijsheid en zelfreflectie. En een ruggengraat en helder hoofd om je verantwoording te nemen.Eensch met elfje en bovenstaande post
zaterdag 15 oktober 2016 om 14:36
quote:lux. schreef op 15 oktober 2016 @ 13:07:
Ik snap het sowieso niet, het overwegen van de abortus. Wat zou je doen als je man dood zou gaan dan, en dit kind bij hem ook erg gewenst was geweest?
Dat is namelijk mijn grootste, irrationele, hormonale angst op dit moment, dat mijn man iets overkomt. Naast dat het kindje iets overkomt dan. Het lijkt me afschuwelijk om zonder hem ons kind op te moeten voeden. Maar ook dan zou een abortus niet in me opkomen omdat ik het anders alleen zou moeten doen.
Ik begrijp het echt niet. Wat verwacht je dat de abortus oplost? JIJ hebt je relatie kapot gemaakt. Niet het kind. Het kind kan het ook niet oplossen. Ook niet door niet geboren te worden.
+1000
Jaren drammen bij een man die niet wil, en nu je hem dreigt te verliezen is die gigantische kinderwens opeens over en moet dat felbegeerde kind maar verdwijnen. Dit is onbegrijpelijk en onvergeeflijk.
Ik snap het sowieso niet, het overwegen van de abortus. Wat zou je doen als je man dood zou gaan dan, en dit kind bij hem ook erg gewenst was geweest?
Dat is namelijk mijn grootste, irrationele, hormonale angst op dit moment, dat mijn man iets overkomt. Naast dat het kindje iets overkomt dan. Het lijkt me afschuwelijk om zonder hem ons kind op te moeten voeden. Maar ook dan zou een abortus niet in me opkomen omdat ik het anders alleen zou moeten doen.
Ik begrijp het echt niet. Wat verwacht je dat de abortus oplost? JIJ hebt je relatie kapot gemaakt. Niet het kind. Het kind kan het ook niet oplossen. Ook niet door niet geboren te worden.
+1000
Jaren drammen bij een man die niet wil, en nu je hem dreigt te verliezen is die gigantische kinderwens opeens over en moet dat felbegeerde kind maar verdwijnen. Dit is onbegrijpelijk en onvergeeflijk.
zaterdag 15 oktober 2016 om 14:42
quote:elfje26 schreef op 15 oktober 2016 @ 13:58:
In tegenstelling tot de meeste lezers, haal ik nergens uit het verhaal dat de man van TO aandringt op een abortus.
Hij wilde niet, zij heeft gedramd tot hij overstag ging.
Daarna schrijft ze; en nu ik zwanger ben, wil hij scheiden.
Volgens mij komt zij geheel alleen tot de conclusie dat abortus de oplossing voor het huwelijks probleem zou zijn. Want man wilde het immers niet.
Ik geef de man de voordeel van de twijfel dat hij uit geruzied is. Nog wel van haar houdt en als laatste 'gunst' nog mee werkt aan het tweede kindje.
Hij wil co ouderschap, dus hij houdt van kinderen en verwelkomt deze toekomstige spruit ook.
Maar hij wil niet verder met TO omdat hij inziet dat ze alleen aan zichzelf denkt, en er teveel kapot is om als echtpaar verder te gaan.
Ik kan me voorstellen dat deze man door het lint gaat, juist als TO abortus zou laten doen. Juist omdat dan alle ellende voor niks is geweest.
Ik kan natuurlijk volledig fout zitten, maar zo interpreteer ik de OP.
En als antwoord; nee natuurlijk is abortus in jullie situatie geen optie.
Ga alsjeblieft leren om ook naar anderen te luisteren, het leven draait nl niet alleen om jou.Dit is exact wat ik ook denk.
In tegenstelling tot de meeste lezers, haal ik nergens uit het verhaal dat de man van TO aandringt op een abortus.
Hij wilde niet, zij heeft gedramd tot hij overstag ging.
Daarna schrijft ze; en nu ik zwanger ben, wil hij scheiden.
Volgens mij komt zij geheel alleen tot de conclusie dat abortus de oplossing voor het huwelijks probleem zou zijn. Want man wilde het immers niet.
Ik geef de man de voordeel van de twijfel dat hij uit geruzied is. Nog wel van haar houdt en als laatste 'gunst' nog mee werkt aan het tweede kindje.
Hij wil co ouderschap, dus hij houdt van kinderen en verwelkomt deze toekomstige spruit ook.
Maar hij wil niet verder met TO omdat hij inziet dat ze alleen aan zichzelf denkt, en er teveel kapot is om als echtpaar verder te gaan.
Ik kan me voorstellen dat deze man door het lint gaat, juist als TO abortus zou laten doen. Juist omdat dan alle ellende voor niks is geweest.
Ik kan natuurlijk volledig fout zitten, maar zo interpreteer ik de OP.
En als antwoord; nee natuurlijk is abortus in jullie situatie geen optie.
Ga alsjeblieft leren om ook naar anderen te luisteren, het leven draait nl niet alleen om jou.Dit is exact wat ik ook denk.
zaterdag 15 oktober 2016 om 14:47
Heb niet alles gelezen maar kan het niet zijn dat hij aan het idee moet wennen
Hier wilden ik het ook heel graag.
Voor mijn man hoefde het niet perse
Bij ons was de kans ook klein dat het zou lukken is ons gezegd
En toen was ik heel snel zwanger.
De eerste 2 dagen heeft hij echt moeten wennen aan het idee.
En daarna helemaal blij ermee.
Nu kunnen we niet meer wachten. Moet nog wel ff blijven zitten
Wat ik hiermee wil zeggen is
Misschien had je man zoiets zo snel zal het niet gaan. Ivm de behandeling ook die je nodig hebt en is het gewoon even schakelen voor hem
Mannen zitten toch wat anders in elkaar hihi
Hier wilden ik het ook heel graag.
Voor mijn man hoefde het niet perse
Bij ons was de kans ook klein dat het zou lukken is ons gezegd
En toen was ik heel snel zwanger.
De eerste 2 dagen heeft hij echt moeten wennen aan het idee.
En daarna helemaal blij ermee.
Nu kunnen we niet meer wachten. Moet nog wel ff blijven zitten
Wat ik hiermee wil zeggen is
Misschien had je man zoiets zo snel zal het niet gaan. Ivm de behandeling ook die je nodig hebt en is het gewoon even schakelen voor hem
Mannen zitten toch wat anders in elkaar hihi
zaterdag 15 oktober 2016 om 14:51
quote:Deesje84 schreef op 15 oktober 2016 @ 14:47:
Heb niet alles gelezen maar kan het niet zijn dat hij aan het idee moet wennen
Hier wilden ik het ook heel graag.
Voor mijn man hoefde het niet perse
Mannen zitten toch wat anders in elkaar hihi
Ja hihi inderdaad.
Jouw man wilde niet persé, die van TO wilde persé NIET.
Maar TO heeft minimaal 2 jaar lang lopen drammen, zeiken en pushen tot hij toch maar ok zei.
Puntje bij paaltje, de kinderen zijn weer eens de dupe van hun incapabele ouders.
Dat verschil in situaties snap je hopelijk wel toch? Hihi.
Heb niet alles gelezen maar kan het niet zijn dat hij aan het idee moet wennen
Hier wilden ik het ook heel graag.
Voor mijn man hoefde het niet perse
Mannen zitten toch wat anders in elkaar hihi
Ja hihi inderdaad.
Jouw man wilde niet persé, die van TO wilde persé NIET.
Maar TO heeft minimaal 2 jaar lang lopen drammen, zeiken en pushen tot hij toch maar ok zei.
Puntje bij paaltje, de kinderen zijn weer eens de dupe van hun incapabele ouders.
Dat verschil in situaties snap je hopelijk wel toch? Hihi.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
zaterdag 15 oktober 2016 om 15:17
Wij hebben deze week voor de tweede keer onze droom in duigen zien vallen nadat we eindelijk zwanger waren via de mmm.
Ongelooflijk verdrietig en ongelooflijk zwaar...
Maar we gaan voorlopig niet verder, want dat kunnen we niet aan. Ons kind verdient stabiele liefhebbende ouders, en jouw kind ook. Het is ontzettend egoïstisch om uberhaupt een kind te krijgen, want je doet het uiteindelijk alleen voor jezelf. Ik ben niet tegen abortus maar in dit geval vind ik echt dat je jezelf bij elkaar moet rapen, met man in relatietherapie moet gaan en er alles aan doen om dit kindje de onbezorgde jeugd te geven die het verdient.
Ongelooflijk verdrietig en ongelooflijk zwaar...
Maar we gaan voorlopig niet verder, want dat kunnen we niet aan. Ons kind verdient stabiele liefhebbende ouders, en jouw kind ook. Het is ontzettend egoïstisch om uberhaupt een kind te krijgen, want je doet het uiteindelijk alleen voor jezelf. Ik ben niet tegen abortus maar in dit geval vind ik echt dat je jezelf bij elkaar moet rapen, met man in relatietherapie moet gaan en er alles aan doen om dit kindje de onbezorgde jeugd te geven die het verdient.
zaterdag 15 oktober 2016 om 15:24
quote:GateKeeper schreef op 15 oktober 2016 @ 13:29:
[...]
Echt he, toen ik de titel las dacht ik misschien een ongezond kindje en daarom abortus, maar nee t hele fucking traject doorlopen en aborteren omdat het niet meer uitkomt. Bizar. Bindt dan gelijk je eileiders af. Dit, dus. Ik had gedacht dat gebleken was dat je zwanger bent van een zwaar gehandicapt kindje.
[...]
Echt he, toen ik de titel las dacht ik misschien een ongezond kindje en daarom abortus, maar nee t hele fucking traject doorlopen en aborteren omdat het niet meer uitkomt. Bizar. Bindt dan gelijk je eileiders af. Dit, dus. Ik had gedacht dat gebleken was dat je zwanger bent van een zwaar gehandicapt kindje.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
zaterdag 15 oktober 2016 om 15:31
zaterdag 15 oktober 2016 om 15:35
Ik vind het heel bijzonder hoe men hier over elkaar tuimelt om maar te roepen dat abortus na een vruchtbaarheidsbehandeling not done is.
Terwijl ik zat topics heb gelezen waarbij er sprake is van een (prille) zwangerschap en relatiebreuk en dan wordt er al op de eerste pagina gevraagd of abortus een optie is.
TO moet dit zelf beslissen. En als zij er toch vanaf ziet omdat de basis nu ineens anders is (alleenstaand ipv samen), dan mag dat gewoon. Daar is ze niemand verantwoording over schuldig. Ook niet andere vrouwen die kamp(t)en met vruchtbaarheidsproblemen en dit zuur vinden. Het heeft niks met andermans situatie te maken.
Terwijl ik zat topics heb gelezen waarbij er sprake is van een (prille) zwangerschap en relatiebreuk en dan wordt er al op de eerste pagina gevraagd of abortus een optie is.
TO moet dit zelf beslissen. En als zij er toch vanaf ziet omdat de basis nu ineens anders is (alleenstaand ipv samen), dan mag dat gewoon. Daar is ze niemand verantwoording over schuldig. Ook niet andere vrouwen die kamp(t)en met vruchtbaarheidsproblemen en dit zuur vinden. Het heeft niks met andermans situatie te maken.
zaterdag 15 oktober 2016 om 15:39
zaterdag 15 oktober 2016 om 15:41
quote:Anouscha schreef op 15 oktober 2016 @ 15:35:
Ik vind het heel bijzonder hoe men hier over elkaar tuimelt om maar te roepen dat abortus na een vruchtbaarheidsbehandeling not done is.
Terwijl ik zat topics heb gelezen waarbij er sprake is van een (prille) zwangerschap en relatiebreuk en dan wordt er al op de eerste pagina gevraagd of abortus een optie is.
TO moet dit zelf beslissen. En als zij er toch vanaf ziet omdat de basis nu ineens anders is (alleenstaand ipv samen), dan mag dat gewoon. Daar is ze niemand verantwoording over schuldig. Ook niet andere vrouwen die kamp(t)en met vruchtbaarheidsproblemen en dit zuur vinden. Het heeft niks met andermans situatie te maken.Tja, dit gaat niet over een nieuwe eethoek ofzo. Natuurlijk hebben heel veel mensen hier een mening over.
Ik vind het heel bijzonder hoe men hier over elkaar tuimelt om maar te roepen dat abortus na een vruchtbaarheidsbehandeling not done is.
Terwijl ik zat topics heb gelezen waarbij er sprake is van een (prille) zwangerschap en relatiebreuk en dan wordt er al op de eerste pagina gevraagd of abortus een optie is.
TO moet dit zelf beslissen. En als zij er toch vanaf ziet omdat de basis nu ineens anders is (alleenstaand ipv samen), dan mag dat gewoon. Daar is ze niemand verantwoording over schuldig. Ook niet andere vrouwen die kamp(t)en met vruchtbaarheidsproblemen en dit zuur vinden. Het heeft niks met andermans situatie te maken.Tja, dit gaat niet over een nieuwe eethoek ofzo. Natuurlijk hebben heel veel mensen hier een mening over.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
zaterdag 15 oktober 2016 om 15:46
quote:Anouscha schreef op 15 oktober 2016 @ 15:35:
Ik vind het heel bijzonder hoe men hier over elkaar tuimelt om maar te roepen dat abortus na een vruchtbaarheidsbehandeling not done is.
Terwijl ik zat topics heb gelezen waarbij er sprake is van een (prille) zwangerschap en relatiebreuk en dan wordt er al op de eerste pagina gevraagd of abortus een optie is.
TO moet dit zelf beslissen. En als zij er toch vanaf ziet omdat de basis nu ineens anders is (alleenstaand ipv samen), dan mag dat gewoon. Daar is ze niemand verantwoording over schuldig. Ook niet andere vrouwen die kamp(t)en met vruchtbaarheidsproblemen en dit zuur vinden. Het heeft niks met andermans situatie te maken.
Het is toch heel raar dat als je iets zo graag wil, je zonder niet kunt leven (overdreven natuurlijk) en daar ook echt moeite voor moet doen want het gaat niet op de natuurlijke manier, in eens helemaal niet meer belangrijk is als iets anders tegen zit. Dat zou zo zijn als ze per se een nieuwe bank moet hebben waarje geen geld voor hebt, op straat gaat bedelen in de weekenden, je zelf op een dieet van brood en droge pasta zet en als je die bank dan hebt, 'm bij de vuilstort gooit.
Daar naast is het ook een behandeling waar lang niet iedereen het mee eens is dat dat uit gemeenschapsgeld wordt bekostigd (ik ben het er bij voorbeeld niet mee eens en zo zijn er meerderen).
Ik vind het heel bijzonder hoe men hier over elkaar tuimelt om maar te roepen dat abortus na een vruchtbaarheidsbehandeling not done is.
Terwijl ik zat topics heb gelezen waarbij er sprake is van een (prille) zwangerschap en relatiebreuk en dan wordt er al op de eerste pagina gevraagd of abortus een optie is.
TO moet dit zelf beslissen. En als zij er toch vanaf ziet omdat de basis nu ineens anders is (alleenstaand ipv samen), dan mag dat gewoon. Daar is ze niemand verantwoording over schuldig. Ook niet andere vrouwen die kamp(t)en met vruchtbaarheidsproblemen en dit zuur vinden. Het heeft niks met andermans situatie te maken.
Het is toch heel raar dat als je iets zo graag wil, je zonder niet kunt leven (overdreven natuurlijk) en daar ook echt moeite voor moet doen want het gaat niet op de natuurlijke manier, in eens helemaal niet meer belangrijk is als iets anders tegen zit. Dat zou zo zijn als ze per se een nieuwe bank moet hebben waarje geen geld voor hebt, op straat gaat bedelen in de weekenden, je zelf op een dieet van brood en droge pasta zet en als je die bank dan hebt, 'm bij de vuilstort gooit.
Daar naast is het ook een behandeling waar lang niet iedereen het mee eens is dat dat uit gemeenschapsgeld wordt bekostigd (ik ben het er bij voorbeeld niet mee eens en zo zijn er meerderen).
