Psyche
alle pijlers
Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI
maandag 21 maart 2016 om 21:37
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 10 april 2016 om 11:43
quote:niccifrench schreef op 10 april 2016 @ 11:31:
Na een week weer samen zijn geweest, stuurt hij nu een app dat sommige dingen niet goed voelen
Hij is zo heen en weer, zegt kapot te gaan zonder mij, en ziet er nu weer van af. Heb gevraagd waarom hij het per app doet.... Jeetje wat doet dit weer pijn, maar ik weet dat ik me ook pijn laat doen.
zo herkenbaar... , idd je laat het ook toe... uit angst? ( dat was bij mij wel de achterliggende rede)
Blijf bij jezelf, denk alleen aan jezelf!!
Hij weet blijkbaar niet wat hij wil en dat is niet jouw probleem.
Na een week weer samen zijn geweest, stuurt hij nu een app dat sommige dingen niet goed voelen
Hij is zo heen en weer, zegt kapot te gaan zonder mij, en ziet er nu weer van af. Heb gevraagd waarom hij het per app doet.... Jeetje wat doet dit weer pijn, maar ik weet dat ik me ook pijn laat doen.
zo herkenbaar... , idd je laat het ook toe... uit angst? ( dat was bij mij wel de achterliggende rede)
Blijf bij jezelf, denk alleen aan jezelf!!
Hij weet blijkbaar niet wat hij wil en dat is niet jouw probleem.
zondag 10 april 2016 om 12:22
quote:niccifrench schreef op 10 april 2016 @ 11:31:
Na een week weer samen zijn geweest, stuurt hij nu een app dat sommige dingen niet goed voelen
Hij is zo heen en weer, zegt kapot te gaan zonder mij, en ziet er nu weer van af. Heb gevraagd waarom hij het per app doet.... Jeetje wat doet dit weer pijn, maar ik weet dat ik me ook pijn laat doen.
Je doet het jezelf aan vrouw.
Waarom?
Na een week weer samen zijn geweest, stuurt hij nu een app dat sommige dingen niet goed voelen
Hij is zo heen en weer, zegt kapot te gaan zonder mij, en ziet er nu weer van af. Heb gevraagd waarom hij het per app doet.... Jeetje wat doet dit weer pijn, maar ik weet dat ik me ook pijn laat doen.
Je doet het jezelf aan vrouw.
Waarom?
zondag 10 april 2016 om 12:44
quote:Zelatrice schreef op 10 april 2016 @ 11:43:
[...]
zo herkenbaar... , idd je laat het ook toe... uit angst? ( dat was bij mij wel de achterliggende rede)
Blijf bij jezelf, denk alleen aan jezelf!!
Hij weet blijkbaar niet wat hij wil en dat is niet jouw probleem.Zela, ik wilde het zo graag, en natuurlijk is er angst, angst om weer alleen verder te gaan.
[...]
zo herkenbaar... , idd je laat het ook toe... uit angst? ( dat was bij mij wel de achterliggende rede)
Blijf bij jezelf, denk alleen aan jezelf!!
Hij weet blijkbaar niet wat hij wil en dat is niet jouw probleem.Zela, ik wilde het zo graag, en natuurlijk is er angst, angst om weer alleen verder te gaan.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
zondag 10 april 2016 om 12:46
zondag 10 april 2016 om 13:09
quote:niccifrench schreef op 10 april 2016 @ 12:44:
[...]
Zela, ik wilde het zo graag, en natuurlijk is er angst, angst om weer alleen verder te gaan.
dat weet ik en herken ik zo goed, vooral de teleurstelling dat het niet gaat hoe je hoopte.
Komt bij mij ook regelmatig terug... (op dit moment..ben ff in het park, daar sloeg 'de vonk' over.. ok Misschien niet slim om daar dan in de buurt te zijn mjah mijden heeft ook geen zin...
Vd andere kant begin ik ook te geloven dat dingen zn redenen hebben en accepteer ik het..)
[...]
Zela, ik wilde het zo graag, en natuurlijk is er angst, angst om weer alleen verder te gaan.
dat weet ik en herken ik zo goed, vooral de teleurstelling dat het niet gaat hoe je hoopte.
Komt bij mij ook regelmatig terug... (op dit moment..ben ff in het park, daar sloeg 'de vonk' over.. ok Misschien niet slim om daar dan in de buurt te zijn mjah mijden heeft ook geen zin...
Vd andere kant begin ik ook te geloven dat dingen zn redenen hebben en accepteer ik het..)
zondag 10 april 2016 om 14:18
Nicci, dat is shit, maar was eigenlijk tegen beter weten in, he.
Enige wat je kunt doen is loslaten, dat is soms het meest liefdevolle, voor jezelf en voor hem, als er iets onoverbrugbaars levensgroot tussen staat.
Misschien vinden jullie elkaar terug als die belemmering ooit oplost/ weggenomen is.
Eerder dan dat zal het hier op stuk blíjven lopen.
Ongeacht hoeveel jullie om elkaar geven.
Hij merkt vanzelf wel wat zwaarder zal wegen voor hem, als jij (echt) loslaat.
Geef hem gelegenheid om in alle rust zonder invloed (contact met/van) jou na te denken en te voelen, op eigen houtje dus.
En dat zal jouw antwoord dan zijn.
En intussen geldt dat ook voor jou: zonder zijn aanwezigheid en invloed (van de liefde en contact) weer puur bij jezelf zijn en bij jezelf nagaan (denken en voelen) wat voor jou zwaarder weegt.
Het is niet anders.
Nu blijven vastklampen van beide kanten maakt de liefde die er is tussen jullie op den duur sowieso stuk (met elke keer dat jullie uit elkaar gaan deze pijn over en weer).
Enige wat je kunt doen is loslaten, dat is soms het meest liefdevolle, voor jezelf en voor hem, als er iets onoverbrugbaars levensgroot tussen staat.
Misschien vinden jullie elkaar terug als die belemmering ooit oplost/ weggenomen is.
Eerder dan dat zal het hier op stuk blíjven lopen.
Ongeacht hoeveel jullie om elkaar geven.
Hij merkt vanzelf wel wat zwaarder zal wegen voor hem, als jij (echt) loslaat.
Geef hem gelegenheid om in alle rust zonder invloed (contact met/van) jou na te denken en te voelen, op eigen houtje dus.
En dat zal jouw antwoord dan zijn.
En intussen geldt dat ook voor jou: zonder zijn aanwezigheid en invloed (van de liefde en contact) weer puur bij jezelf zijn en bij jezelf nagaan (denken en voelen) wat voor jou zwaarder weegt.
Het is niet anders.
Nu blijven vastklampen van beide kanten maakt de liefde die er is tussen jullie op den duur sowieso stuk (met elke keer dat jullie uit elkaar gaan deze pijn over en weer).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 10 april 2016 om 14:43
@ Suzy klopt helemaal. Maar hoe ga ik er mee om dat hij berichtjes stuurt dat hij zo aan mij moet denken? Hij vertelde deze week dat hij sinds het uit is hij het liefst elke dag naar me toe was gegaan. Dat hij nooit als het uit was gegaan nog zulke sterke gevoelens had gehad.
En natuurlijk klonk me dat als muziek in de oren, vervolgens gaat hij weer twijfelen, en nu met name is hij bang dat ik weer ruzie krijg met zijn familie. Daar kon hij niet mee omgaan zei hij vanochtend.
Ik besef ook dat hij me misschien echt kwijt moet zijn, dat de week nog veel te kort was.
Maar ik vraag me af of iemand echt van iemand houdt dan tijd nodig heeft om er achter te komen wat hij wil? En dan? Geeft het dan garanties?
Even een wandeling van een half uur gemaakt, probeer dat er weer in te houden.
Maar had de afgelopen weken ook veel te weinig uitdaging, heb soms te weinig om handen wat de situatie ook niet beter maakt.
En natuurlijk klonk me dat als muziek in de oren, vervolgens gaat hij weer twijfelen, en nu met name is hij bang dat ik weer ruzie krijg met zijn familie. Daar kon hij niet mee omgaan zei hij vanochtend.
Ik besef ook dat hij me misschien echt kwijt moet zijn, dat de week nog veel te kort was.
Maar ik vraag me af of iemand echt van iemand houdt dan tijd nodig heeft om er achter te komen wat hij wil? En dan? Geeft het dan garanties?
Even een wandeling van een half uur gemaakt, probeer dat er weer in te houden.
Maar had de afgelopen weken ook veel te weinig uitdaging, heb soms te weinig om handen wat de situatie ook niet beter maakt.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
zondag 10 april 2016 om 17:00
Mag ik ook met jullie mee schrijven?
Begin 2015 is mijn relatie na acht jaar stuk gelopen. Ik heb hier erg veel verdriet van geweest maar als ik terug kijk ben ik best trots hoe ik me erdoor heen heb gesleept. Ik heb gewerkt aan mezelf, heb beter contact met vriendinnetjes, paar leuke hobbies opgepakt en ben bezig met het afronden van m'n master.
Sinds eind vorig jaar ben ik weer begonnen met daten. Enerzijds omdat het me leuk lijkt om weer iets met iemand op te bouwen en anderzijds om een beetje lol te maken. Iemand met wie het serieus en goed voelt heb ik het afgelopen half jaar nog niet gevonden. Af en toe bekruipt me daarom het single-angst gevoel. Straks blijf ik alleen over? Waarschijnlijk bijzonder onrealistisch want ik ben pas 25 jaar maar zoals deze week kan ik het maar moeilijk naast me neer leggen (wellicht dat m'n maandelijkse perikelen daar ook mee te maken hebben). Hebben jullie dit ook wel eens en hoe gaan jullie daarmee om?
Begin 2015 is mijn relatie na acht jaar stuk gelopen. Ik heb hier erg veel verdriet van geweest maar als ik terug kijk ben ik best trots hoe ik me erdoor heen heb gesleept. Ik heb gewerkt aan mezelf, heb beter contact met vriendinnetjes, paar leuke hobbies opgepakt en ben bezig met het afronden van m'n master.
Sinds eind vorig jaar ben ik weer begonnen met daten. Enerzijds omdat het me leuk lijkt om weer iets met iemand op te bouwen en anderzijds om een beetje lol te maken. Iemand met wie het serieus en goed voelt heb ik het afgelopen half jaar nog niet gevonden. Af en toe bekruipt me daarom het single-angst gevoel. Straks blijf ik alleen over? Waarschijnlijk bijzonder onrealistisch want ik ben pas 25 jaar maar zoals deze week kan ik het maar moeilijk naast me neer leggen (wellicht dat m'n maandelijkse perikelen daar ook mee te maken hebben). Hebben jullie dit ook wel eens en hoe gaan jullie daarmee om?
zondag 10 april 2016 om 19:34
Welkom Mary J, ja dat gevoel bekruipt sommigen van ons ook. Ik zou kunnen zeggen jij bent nog maar 25 dus dat komt goed. Maar jij voelt jezelf. Het is best lastig om iemand te (vinden) ontmoeten die bij je past.
We hebben hier op het forum daar ook wel eens over geschreven. Het mooiste is als het op je pad komt, maar voel je je goed bij daten is daar ook niks mis mee. Als je er relaxt en niet krampachtig mee omgaat is het goed.
We hebben hier op het forum daar ook wel eens over geschreven. Het mooiste is als het op je pad komt, maar voel je je goed bij daten is daar ook niks mis mee. Als je er relaxt en niet krampachtig mee omgaat is het goed.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
zondag 10 april 2016 om 20:01
Hoi Mary J,
Hier ongeveer hetzelfde verhaal als jij, en herkenbaar wat je zegt, ik heb dat ook.
(Zeker na een hedtig verliefdheidsdrama met een collega, lees terug mocht je het weten willen )
Is overigens wel een stuk minder geworden, de laatste tijd zelfs zo goed als weg. (Ik was erg in de war van dat gedoe met collega)..
Het is echt normaal hoor... probeer niet te veel te piekeren.
Hier ongeveer hetzelfde verhaal als jij, en herkenbaar wat je zegt, ik heb dat ook.
(Zeker na een hedtig verliefdheidsdrama met een collega, lees terug mocht je het weten willen )
Is overigens wel een stuk minder geworden, de laatste tijd zelfs zo goed als weg. (Ik was erg in de war van dat gedoe met collega)..
Het is echt normaal hoor... probeer niet te veel te piekeren.
zondag 10 april 2016 om 22:05
Lieve nicci,
Pak maar mijn hand. Ik zit in hetzelfde schuitje. Heb gister de klap in mijn gezicht gehad. Hij weet niet of hij wel genoeg van me houd om een toekomst op te bouwen samen. Hij heeft weer tijd nodig en ik geloof dat zijn tijd voorbij is..
Laten we dit samen doen. Elkaar steunen. Laten we de cirkel doorbreken en er sterker uit komen. We verdienen beter en meer dan als pingpong balletje te worden gebruikt.
Ook ik voel me intens verdrietig maar sta achter mn beslissing dat het echt gedaan is nu. Het voelt klote want het ging de laatste maand echt heel goed. Maar hij wil liever de lusten en niet de lasten...
Pak maar mijn hand. Ik zit in hetzelfde schuitje. Heb gister de klap in mijn gezicht gehad. Hij weet niet of hij wel genoeg van me houd om een toekomst op te bouwen samen. Hij heeft weer tijd nodig en ik geloof dat zijn tijd voorbij is..
Laten we dit samen doen. Elkaar steunen. Laten we de cirkel doorbreken en er sterker uit komen. We verdienen beter en meer dan als pingpong balletje te worden gebruikt.
Ook ik voel me intens verdrietig maar sta achter mn beslissing dat het echt gedaan is nu. Het voelt klote want het ging de laatste maand echt heel goed. Maar hij wil liever de lusten en niet de lasten...
zondag 10 april 2016 om 22:14
@Aiksje, dacht dat het goed ging met jullie. Jij hebt idd ook steeds geïnvesteerd in deze man.
Ik las vanavond stukken uit het vorige deel terug, Suzy heeft in oktober een hele mooie post over relaties geschreven. (15) oktober. Heel veel Sterkte voor jou ook. En fijn dat we dit forum hebben en elkaar kunnen steunen, Ik wass vanavond rustig, niks gemist. Hoop dat ik dit zo wat kan houden.
Weet dat ik hem netjes heb behandeld, kan dat van hem niet zeggen de laatste 2 dagen. Ben daar boos om en had dit gedrag niet van hem verwacht.
Ik las vanavond stukken uit het vorige deel terug, Suzy heeft in oktober een hele mooie post over relaties geschreven. (15) oktober. Heel veel Sterkte voor jou ook. En fijn dat we dit forum hebben en elkaar kunnen steunen, Ik wass vanavond rustig, niks gemist. Hoop dat ik dit zo wat kan houden.
Weet dat ik hem netjes heb behandeld, kan dat van hem niet zeggen de laatste 2 dagen. Ben daar boos om en had dit gedrag niet van hem verwacht.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
zondag 10 april 2016 om 22:20
@nicci: het grappige is dat ik ook dacht dat het goed ging. Hij was weer geregeld bij me. Ik zag weer de oude jongen terug waar ik verliefd op was. Kon niet van me af blijven, zei dat ie me gemist had en van me hield. En nu...tja..ik weet het niet. Een grote leugen? Heb hem na dat gesprek (wat heel kinderachtig via whats app ging) niet meer gesproken. Hij zei dat we vanavond zouden bellen maar hij neemt niet op. Ik denk dat hij in slaap is gevallen.
Mijn beslissing staat vast..ik kan dit niet meer. Heb hem ruim 3 maanden de tijd gegeven en ik meende het echt dat er wat verandert was. Blijkbaar niet genoeg. Ik zal deze cirkel moeten doorbreken...met pijn in mn hart. Maar ergens weet ik dat het me zoveel meer rust zal gaan geven. Al denk ik daar niet aan toen ik net spugend boven de pot hing
Mijn beslissing staat vast..ik kan dit niet meer. Heb hem ruim 3 maanden de tijd gegeven en ik meende het echt dat er wat verandert was. Blijkbaar niet genoeg. Ik zal deze cirkel moeten doorbreken...met pijn in mn hart. Maar ergens weet ik dat het me zoveel meer rust zal gaan geven. Al denk ik daar niet aan toen ik net spugend boven de pot hing
zondag 10 april 2016 om 22:20
@ Aiksje hij heeft weer tijd nodig? Makkelijk praten van mijn kant maar hoe vaak moet hij nog aan jou twijfelen? Is hij dat waard? Nu ik dit aan jou schrijf geef ik mezelf ook meteen raad.
Heb hem dat vanmorgen ook duidelijk gemaakt, dat ik niet weer in die situatie wou zitten waarin ik niet genoeg aan het geloof deed of doe. Met zijn getwijfel meegaan. We hebben de keus om daarvoor te bedanken. Tenminste jij hebt de keus nog.
Heb hem dat vanmorgen ook duidelijk gemaakt, dat ik niet weer in die situatie wou zitten waarin ik niet genoeg aan het geloof deed of doe. Met zijn getwijfel meegaan. We hebben de keus om daarvoor te bedanken. Tenminste jij hebt de keus nog.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
zondag 10 april 2016 om 22:34
Aiksje, o wat erg dat zijn allemaal spanningen. Komt hier net een app binnen dat hij nog nooit zoveel van iemand heeft gehouden. Heb een hele tekst getypt, over dat hij niet weet wat houden van is, dat hij me nooit zo had mogen behandelen als afgelopen dagen, ik moest dat nog kwijt. En dat hij me met rust moet laten,
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
zondag 10 april 2016 om 23:42
@nicci sorry voor de late reactie. Heb net opgehangen met hem aan de telefoon
Waarom.blijft je ex zo contact zoeken? Misschien niet meer reageren om kracht bij de daad te zetten? (Lekker nederlandse zin)
Hier schiet je niks mee op met dat gejojo. Jullie hebben het al zo vaak geprobeerd nu!
Bij mij was het ook weer een ja ik weet het niet spelletje. Hij wil meer tijd...zn gevoel is niet veel verandert. Ja we hebben het fijn samen en gezellig en is op momenten ook echt verliefd maar niet continu. Hij wil graag het gevoel terug van de afgelopen 2 jaar...ik weet niet of dat uberhaupt reeel is. Daarnaast heb ik zoiets van we zijn nu 3 maanden verder en t is niet verandert...het komt niet meer ook.
Als ik zeg dat we er mee stoppen dan blijft ie eerst heel.lang stil en daarna zegt hij dat het ook niet is wat hij wil.
Ik heb gezegd dat het wel is wat ik wil
Waarom.blijft je ex zo contact zoeken? Misschien niet meer reageren om kracht bij de daad te zetten? (Lekker nederlandse zin)
Hier schiet je niks mee op met dat gejojo. Jullie hebben het al zo vaak geprobeerd nu!
Bij mij was het ook weer een ja ik weet het niet spelletje. Hij wil meer tijd...zn gevoel is niet veel verandert. Ja we hebben het fijn samen en gezellig en is op momenten ook echt verliefd maar niet continu. Hij wil graag het gevoel terug van de afgelopen 2 jaar...ik weet niet of dat uberhaupt reeel is. Daarnaast heb ik zoiets van we zijn nu 3 maanden verder en t is niet verandert...het komt niet meer ook.
Als ik zeg dat we er mee stoppen dan blijft ie eerst heel.lang stil en daarna zegt hij dat het ook niet is wat hij wil.
Ik heb gezegd dat het wel is wat ik wil
maandag 11 april 2016 om 08:40
Nicci: voor jou is het denk ik het moeilijkste om af te wegen of je in je eentje beter af bent of het blijft proberen met hem-met-(familie)gedoe.
Dus zoals hij nu is, als hij daar niet in zou veranderen.
En nee, op je volgende vraag: garanties krijg je nooit bij een relatie.
Of iemand "bedenktijd" nodig heeft zegt niks over houden van, er zijn meer denkbare dilemma's waarbij houden van niet alles oplost.
Het zegt niet of iemand (genoeg) van je houdt.
Mijn moeder heeft ook heel hard getwijfeld of ze met mijn vader in zee ging vanwege zijn familie.
Ken ook iemand die 3 maanden naar Australie is gegaan om de keuze voor haar (dans)carriere of trouwen met iemand waar een bepaalde zaak en heel andere leefwijze aan vast zat te overdenken (oa 7 dagen pw meewerken in die zaak), geen andere opties.
Dan nog zul je het nooit helemaal zeker weten als iemand eruit is, zeker niet als het om essentiele zaken gaat.
In beide gevallen won de liefde het, mijn moeder heeft geen spijt gehad en mijn ouders zijn altijd bij elkaar gebleven (en die familie heeft idd een hoop problemen opgeleverd, maar niet tússen hun, stonden samen sterk zeg maar).
Dat andere stel is na jaren (en hele kinderschare verder) uit elkaar gegaan, maar om andere redenen.
Heeft ie je echt lullig behandeld?
Dat maakt het misschien iets makkelijker voor jou, dat hij niet echt anders over is gaan denken diep van binnen.
Dat het dus niet past.
Maar ja, ook dat is maar een schrale troost.
Dus zoals hij nu is, als hij daar niet in zou veranderen.
En nee, op je volgende vraag: garanties krijg je nooit bij een relatie.
Of iemand "bedenktijd" nodig heeft zegt niks over houden van, er zijn meer denkbare dilemma's waarbij houden van niet alles oplost.
Het zegt niet of iemand (genoeg) van je houdt.
Mijn moeder heeft ook heel hard getwijfeld of ze met mijn vader in zee ging vanwege zijn familie.
Ken ook iemand die 3 maanden naar Australie is gegaan om de keuze voor haar (dans)carriere of trouwen met iemand waar een bepaalde zaak en heel andere leefwijze aan vast zat te overdenken (oa 7 dagen pw meewerken in die zaak), geen andere opties.
Dan nog zul je het nooit helemaal zeker weten als iemand eruit is, zeker niet als het om essentiele zaken gaat.
In beide gevallen won de liefde het, mijn moeder heeft geen spijt gehad en mijn ouders zijn altijd bij elkaar gebleven (en die familie heeft idd een hoop problemen opgeleverd, maar niet tússen hun, stonden samen sterk zeg maar).
Dat andere stel is na jaren (en hele kinderschare verder) uit elkaar gegaan, maar om andere redenen.
Heeft ie je echt lullig behandeld?
Dat maakt het misschien iets makkelijker voor jou, dat hij niet echt anders over is gaan denken diep van binnen.
Dat het dus niet past.
Maar ja, ook dat is maar een schrale troost.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 11 april 2016 om 08:59
Mary_J: welkom, schrijf lekker mee zou ik zeggen!
Ik ken het niet, die single-angst.
Ik denk dat dat zeker wordt aangewakkerd door het daten en je ergens gaat geloven dat "ie" daar (een keer) tussen zou moeten zitten, en dus als een soort falen gaat ervaren als het na een tijdje en aantal ervaringen verder niet "lukt".
Ik zie op die topics mensen aan zichzelf gaan twijfelen, zich vergelijken met anderen (waarom lukt het anderen wel en mij niet), terwijl ik niet geloof in die maakbaarheid, dat liefde iets is wat "lukt" of "mislukt" als je maar vaak genoeg probeert.
Het is niet iets waar je je best voor kunt doen, en ik denk dat de focus dan verlegd wordt naar "ik wil zo graag een relatie, ik wil een relatie ik wil een relatie enz" ipv het leven te leven zoals het is en -hopelijk- met plezier de dingen doet om dat leven voor jezelf alvast fijn en betekenisvol te maken met mensen en dingen waar je wél invloed op hebt.
Op jouw leeftijd is er geen enkele reden om te denken dat je nooit meer een relatie zult hebben, ik snap niet waar dat gevoel vandaan komt bij (veel?) singles.
Enige wat ik kan bedenken is dat veel mensen niet meer geloven in (spontane) liefde?
Of in dat liefde voor zichzelf mogelijk is en op hun pad zal komen als het zover is.
Of daaraan afmeten of ze geslaagd zijn in het leven.
Dat is een andere insteek dan ervoor open staan en graag het leven en de liefde willen delen met iemand, wat de meeste mensen graag zouden willen.
Als je je intussen op je eigen leven focust zonder je te vergelijken met anderen (vriendinnen die bijv wél een relatie hebben, of andere "successtory's" of andere stelletjes ziet en dergelijke (waarmee je jezelf erg ongelukkig kunt denken/maken), wordt je leven er een stuk beter op.
Je moet het doen met wat zich nu aandient, wat er wél is, anders vertel je jezelf alsmaar dat je een onvolkomen leven leidt zonder die ene factor, dat het niet goed genoeg is voor jou, en kun je nooit in het moment gelukkig zijn.
Dan hangt het zo af van "als ik dit of dat zou hebben/ bereiken zal ik pas gelukkig zijn" en dat is hét recept voor evt gelukkig voelen voor je uit te schuiven (en afhankelijk te maken van buitenaf).
Het najagen van wat je denkt dat gelukkig zal maken, houdt het juist buiten bereik imo.
(als ik eenmaal met pensioen kan, als ik die auto rijd, als ik die tas koop, als ik man/huis/kind/ die baan enz heb).
Je maakt het zelf voorwaardelijk op die manier, en wel op voorwaarden die je niet zelf in de hand hebt.
Ik ken het niet, die single-angst.
Ik denk dat dat zeker wordt aangewakkerd door het daten en je ergens gaat geloven dat "ie" daar (een keer) tussen zou moeten zitten, en dus als een soort falen gaat ervaren als het na een tijdje en aantal ervaringen verder niet "lukt".
Ik zie op die topics mensen aan zichzelf gaan twijfelen, zich vergelijken met anderen (waarom lukt het anderen wel en mij niet), terwijl ik niet geloof in die maakbaarheid, dat liefde iets is wat "lukt" of "mislukt" als je maar vaak genoeg probeert.
Het is niet iets waar je je best voor kunt doen, en ik denk dat de focus dan verlegd wordt naar "ik wil zo graag een relatie, ik wil een relatie ik wil een relatie enz" ipv het leven te leven zoals het is en -hopelijk- met plezier de dingen doet om dat leven voor jezelf alvast fijn en betekenisvol te maken met mensen en dingen waar je wél invloed op hebt.
Op jouw leeftijd is er geen enkele reden om te denken dat je nooit meer een relatie zult hebben, ik snap niet waar dat gevoel vandaan komt bij (veel?) singles.
Enige wat ik kan bedenken is dat veel mensen niet meer geloven in (spontane) liefde?
Of in dat liefde voor zichzelf mogelijk is en op hun pad zal komen als het zover is.
Of daaraan afmeten of ze geslaagd zijn in het leven.
Dat is een andere insteek dan ervoor open staan en graag het leven en de liefde willen delen met iemand, wat de meeste mensen graag zouden willen.
Als je je intussen op je eigen leven focust zonder je te vergelijken met anderen (vriendinnen die bijv wél een relatie hebben, of andere "successtory's" of andere stelletjes ziet en dergelijke (waarmee je jezelf erg ongelukkig kunt denken/maken), wordt je leven er een stuk beter op.
Je moet het doen met wat zich nu aandient, wat er wél is, anders vertel je jezelf alsmaar dat je een onvolkomen leven leidt zonder die ene factor, dat het niet goed genoeg is voor jou, en kun je nooit in het moment gelukkig zijn.
Dan hangt het zo af van "als ik dit of dat zou hebben/ bereiken zal ik pas gelukkig zijn" en dat is hét recept voor evt gelukkig voelen voor je uit te schuiven (en afhankelijk te maken van buitenaf).
Het najagen van wat je denkt dat gelukkig zal maken, houdt het juist buiten bereik imo.
(als ik eenmaal met pensioen kan, als ik die auto rijd, als ik die tas koop, als ik man/huis/kind/ die baan enz heb).
Je maakt het zelf voorwaardelijk op die manier, en wel op voorwaarden die je niet zelf in de hand hebt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 11 april 2016 om 09:12
Aiksje: jammer dat het toch niet gewerkt heeft.
Jullie hebben het geprobeerd en het was fijn die afgelopen tijd: betekent dat dat jullie niet die afstand en ruimte hebben genomen, maar gewoon door zijn gegaan in de hoop dat die gevoelens dan weer zouden verstevigen als het een tijdje "leuk" ging?
Als er niets wezenlijk verandert aan condities waarop 1 of beiden twijfelen, kun je proberen wat je wilt, maar is het -net als bij Nicci- imo niet zozeer twijfelen aan de persoon, maar aan de situatie rondom de persoon, de wisselwerking of iets wat aan de persoon vastzit, een onwrikbare eigenschap of gedrag of overtuiging oid die niet past.
Dat kun je misschien een tijdje wegdenken van elkaar en het heel fijn hebben samen, maar neemt de twijfel over het onderwerp waar het om gaat niet daadwerkelijk weg.
En ergens moet je zelf ook idd een grens trekken als de ander twijfelt.
Als er twijfel in komt, leidt dat vaak naar een spiraal naar beneden.
Naar iets moeten "bewijzen" en dat is vervelend, geeft constant een gevoel dat je "niet goed (genoeg) bent".
Dus dan komt de hele relatie daarmee op het niveau van het "negatieve geloof" te staan, bij 1 of beiden: afwijzing, zelfafwijzing en niet goed genoeg zijn.
De modderlaag waaronder je die liefde niet kunt zien of voelen.
Niet alleen mensen zelf, maar ook relaties hebben datzelfde systeem dus!
Sterkte!
Jullie hebben het geprobeerd en het was fijn die afgelopen tijd: betekent dat dat jullie niet die afstand en ruimte hebben genomen, maar gewoon door zijn gegaan in de hoop dat die gevoelens dan weer zouden verstevigen als het een tijdje "leuk" ging?
Als er niets wezenlijk verandert aan condities waarop 1 of beiden twijfelen, kun je proberen wat je wilt, maar is het -net als bij Nicci- imo niet zozeer twijfelen aan de persoon, maar aan de situatie rondom de persoon, de wisselwerking of iets wat aan de persoon vastzit, een onwrikbare eigenschap of gedrag of overtuiging oid die niet past.
Dat kun je misschien een tijdje wegdenken van elkaar en het heel fijn hebben samen, maar neemt de twijfel over het onderwerp waar het om gaat niet daadwerkelijk weg.
En ergens moet je zelf ook idd een grens trekken als de ander twijfelt.
Als er twijfel in komt, leidt dat vaak naar een spiraal naar beneden.
Naar iets moeten "bewijzen" en dat is vervelend, geeft constant een gevoel dat je "niet goed (genoeg) bent".
Dus dan komt de hele relatie daarmee op het niveau van het "negatieve geloof" te staan, bij 1 of beiden: afwijzing, zelfafwijzing en niet goed genoeg zijn.
De modderlaag waaronder je die liefde niet kunt zien of voelen.
Niet alleen mensen zelf, maar ook relaties hebben datzelfde systeem dus!
Sterkte!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 11 april 2016 om 09:21
Ik ben uitgenodigd door vrienden om te gaan varen zometeen!
Met dit prachtige weer!
Op een soort sleepboot
Weet alleen niet wat ik zal aantrekken, omdat ik nog ff niet in de volle zon mag (allergie moet tot rust komen).
Geen idee of het te warm zal zijn met lange broek?
Nou ja, ik neem maar van alles mee wat aan en uit kan
Jurkje met legging en vesten en zo.
Dames, ik kan alleen maar zeggen: houd je óók met dat soort dingen bezig, laat je leven niet vergallen door iets wat ontbreekt, geniet ook van andere mensen en dingen, ga erop uit, zonder achterliggende reden of je daar misschien iemand zult ontmoeten, gewoon niet altijd met dat in je achterhoofd, blijf gewoon ook leven in het moment.
Het leven kan nog steeds "rijk" zijn met allerlei andere leuke lieve mensen!
Gisteren naar mijn moeder geweest, die is al 2 weken bedlegerig geweest vanwege rugpijn en was nu wel aan het rondscharrelen mbv pijnstillers, en een beetje aandacht deed haar zichtbaar goed.
Als je geisoleerd raakt is alles minder draaglijk, iedereen heeft het nodig om warme contacten te ervaren met anderen.
Zij heeft niet veel mogelijkheden, vrienden die niet meer mobiel zijn of overleden, of ver weg, dus niet zozeer een keuze, is min of meer afhankelijk (tijdelijk) van of anderen langskomen of bellen, dus het laatste wat je moet doen is jezelf vrijwíllig isoleren met weinig (zinnigs) omhanden hebben en de focus op wat je mist/ ontbreekt.
Terwijl je jong bent en er (nog) zoveel mogelijkheden zijn!
Het was ook heerlijk relaxt rijden onderweg met het dakje open, werd er blij van en voelt zoveel solidener op de weg, is dus een goede beslissing geweest om mezelf dat te gunnen
Fijne dag iedereen, voor zover mogelijk!
Met dit prachtige weer!
Op een soort sleepboot
Weet alleen niet wat ik zal aantrekken, omdat ik nog ff niet in de volle zon mag (allergie moet tot rust komen).
Geen idee of het te warm zal zijn met lange broek?
Nou ja, ik neem maar van alles mee wat aan en uit kan
Jurkje met legging en vesten en zo.
Dames, ik kan alleen maar zeggen: houd je óók met dat soort dingen bezig, laat je leven niet vergallen door iets wat ontbreekt, geniet ook van andere mensen en dingen, ga erop uit, zonder achterliggende reden of je daar misschien iemand zult ontmoeten, gewoon niet altijd met dat in je achterhoofd, blijf gewoon ook leven in het moment.
Het leven kan nog steeds "rijk" zijn met allerlei andere leuke lieve mensen!
Gisteren naar mijn moeder geweest, die is al 2 weken bedlegerig geweest vanwege rugpijn en was nu wel aan het rondscharrelen mbv pijnstillers, en een beetje aandacht deed haar zichtbaar goed.
Als je geisoleerd raakt is alles minder draaglijk, iedereen heeft het nodig om warme contacten te ervaren met anderen.
Zij heeft niet veel mogelijkheden, vrienden die niet meer mobiel zijn of overleden, of ver weg, dus niet zozeer een keuze, is min of meer afhankelijk (tijdelijk) van of anderen langskomen of bellen, dus het laatste wat je moet doen is jezelf vrijwíllig isoleren met weinig (zinnigs) omhanden hebben en de focus op wat je mist/ ontbreekt.
Terwijl je jong bent en er (nog) zoveel mogelijkheden zijn!
Het was ook heerlijk relaxt rijden onderweg met het dakje open, werd er blij van en voelt zoveel solidener op de weg, is dus een goede beslissing geweest om mezelf dat te gunnen
Fijne dag iedereen, voor zover mogelijk!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 11 april 2016 om 09:24
Ik probeer sociaal te zijn en mee te lezen en te denken maar ik neem niks in me op. Ik wil nog even mijn hart luchten, hoofd legen, gewoon even miepen, geef het beestje maar een naam
Mijn hoofd zit vol, mijn lijf doet zeer. En het liefdesverdriet verdwijnt ook al niet zomaar.
De zon schijnt, de kat ligt er languit van te genieten en ik kan alleen maar denken: jemig, wat duurt de dag nog lang.
Ik weet niet wat ik zal gaan doen, wat ik kan zonder mijn lijf achteruit te helpen, laat staan dat ik me ergens toe kan zetten.
Het lijkt ook wel of het de laatste week erger wordt. Er zijn weer wat kleine veranderingen geweest waardoor mijn dagelijkse routine helemaal overhoop ligt. Was toch een soort houvast. Ook in contacten met anderen.
Ik wil ook zo graag, dingen doen, me goed voelen, lucht in mijn hoofd hebben. Misschien ook wel van anderen horen dat ik het best goed doe. En ja, ik heb mensen om me heen die me dat ook laten merken maar vandaag, nu ik er doorheen zit, even niet vermoed ik.
Al die tijd vond ik de weekdagen makkelijker dan de weekenden. Op werkdagen staan mensen misschien wel makkelijker open voor contact. In het weekend is iedereen vrij, wil iedereen leuke dingen doen.
Zou mijn hele verhaal er wel uit willen gooien maar dat kan niet. Ik vrees voor herkenning. Niet alleen de mijne maar ook van wat mensen die stiekem met mij omgaan.
Bedankt dat ik even mocht miepen.
Mijn hoofd zit vol, mijn lijf doet zeer. En het liefdesverdriet verdwijnt ook al niet zomaar.
De zon schijnt, de kat ligt er languit van te genieten en ik kan alleen maar denken: jemig, wat duurt de dag nog lang.
Ik weet niet wat ik zal gaan doen, wat ik kan zonder mijn lijf achteruit te helpen, laat staan dat ik me ergens toe kan zetten.
Het lijkt ook wel of het de laatste week erger wordt. Er zijn weer wat kleine veranderingen geweest waardoor mijn dagelijkse routine helemaal overhoop ligt. Was toch een soort houvast. Ook in contacten met anderen.
Ik wil ook zo graag, dingen doen, me goed voelen, lucht in mijn hoofd hebben. Misschien ook wel van anderen horen dat ik het best goed doe. En ja, ik heb mensen om me heen die me dat ook laten merken maar vandaag, nu ik er doorheen zit, even niet vermoed ik.
Al die tijd vond ik de weekdagen makkelijker dan de weekenden. Op werkdagen staan mensen misschien wel makkelijker open voor contact. In het weekend is iedereen vrij, wil iedereen leuke dingen doen.
Zou mijn hele verhaal er wel uit willen gooien maar dat kan niet. Ik vrees voor herkenning. Niet alleen de mijne maar ook van wat mensen die stiekem met mij omgaan.
Bedankt dat ik even mocht miepen.
Ik loop een beetje uit de pas , maar verder ben ik volkomen normaal
maandag 11 april 2016 om 09:44
Suzy, een hele fijne dag gewenst op het water, het waait hard en op het water ws nog wat harder, dus warme kleding extra is geen luxe.
Ik moet zo naar mijn werk ( gelukkig). Ik reageer later nog even op eea.
Bedankt voor je waardevolle bijdrage.
Ik moet zo naar mijn werk ( gelukkig). Ik reageer later nog even op eea.
Bedankt voor je waardevolle bijdrage.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
