Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI

Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?



Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.



Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.



Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:

Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf

Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2

Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0

Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV

Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V



Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:

Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood

De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov

Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner

Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz

Je kunt je leven helen – Louise L. Hay

Het monsterverbod – Carolien Roodvoets

Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini

De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle

Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott

Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott

De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra

Superbrein – Deepak Chopra

Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.

Houd me vast - Dr Sue Johnson

Liefdesbang- Hannah Cuppen





Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.

Het gaat hier altijd op en af, en aktieve meeschrijvers zijn nogal eens gewisseld van samenstelling.

Ieder heeft altijd wel zijn/haar eigen dingen irl ook nog eens.

Hopelijk is geen nieuws goed nieuws, daar ga ik meestal maar vanuit.



Volgende week schijnt het lekker weer te worden, Cassandra, dan kun je lekker naar buiten met je zoon, misschien wel strandweer?

Zou wel lekker zijn.



Ik ga zo naar mijn moeder, weet niet of ze al naar huis mag, maar wil graag met eigen ogen zien hoe het erbij staat met haar.



Fijne dag allemaal!

Zand: jij ook veel sterkte met je vader!

Bizar dat de tijd blijkbaar is aangebroken dat wij als kinderen ons zorgen maken om de ouder(s) en steeds meer voor hun zorgen dan andersom.

Dat ze fysiek of mentaal verzwakken en merken dat ze zo kwetsbaar/breekbaar/hulpbehoevender worden is behoorlijk aangrijpend, zeker bij jou & je vader als je weet dat het er niet beter op wordt, en sluipenderwijs alleen maar zal doorzetten. Heftig hoor!



Mijn moeder mocht gisteravond idd naar huis, gelukkig een appartment mét zorg op maat, en alarmsysteem om die te kunnen oproepen, want ik vond haar nog wat in de war en bekaf, zo zou ik haar nooit alleen thuis hebben achtergelaten!

Ze is iemand die t/m nu heel helder en "goed bij" was en ook nog eens heel goed weet wat ze wil (en wat niet!), (eigenwijs hebben wij uitgevonden in onze familie , ), en ze deed zelf heel luchtig en niks-aan-de-hand, , maar daar kijken wij wel doorheen, hopelijk die verpleging ook.

En dat doen ze ook, want die zagen tenslotte de gedragsverandering en sloegen zelf -terecht- alarm.

Nu hopen dat er geen blijvende schade is!



Sterkte, meissie, laat dat verdriet toe, heb gisteren zelf ook ff een potje kunnen huilen, die spanning moet er toch uit, he.

Zand, wij ook buiten, maar dan staan we zelf wel droog, dat is wel weer een voordeel.

Ik hoop ook voor jou dat het iig (grotendeels) droog blijft morgen!

Hier zit ik ein-de-lijk.

Hele dag in touw geweest en nu ben ik er klaar mee haha, nu ff lekker "inkakken" en hopelijk lukt het me om vroeg te kunnen slapen, want morgen heel vroeg de deur uit.



Gisteren op de snelweg een keihard geluid tegen de autoruit op de heenweg, je schrikt je lam! en een ster in mijn ruit .

Op de terugweg werd dat dus een scheur, nu maar hopen dat het niet verder scheurt morgen, kan pas na koningsdag ernaar laten kijken door Carglass of zo (zal niet meer te repareren zijn?!)..



Leuk dat je kleine nichtje komt logeren, en volgens mij wordt het dus mooi weer dan!

Heb je iets om naar uit te kijken.

Succes morgen!

Cloud, dat is zeker een tegenvaller voor je, jeetje.

Ik hoop dat je er hulp bij kunt krijgen, eea weer op de rit komt!

Zet morgen even je zorgen aan de kant en maak er als het ff kan een leuk dagje van!



Meele(v)zers zijn er idd, soms popt er ineens 1 up uit de anonimiteit

Daar ben je je normaal gesproken niet bewust van als je gewoon aan elkaar schrijft, he?

Zo heel veel herkenbaars zie ik niet bij jou, ook niet voor bekenden.



Je hoeft ook niet bang te zijn om hem te vergeten, zo snel gaat dat niet hoor, ook al vlakt je gevoel voor hem af nu je hem niet ziet of spreekt. Dan vermindert hooguit de emotionele lading die hij had bij jou, wat je eerder voelde voor hem..

Zo werkt dat volgens mij met herinneringen: je vergeet hem zelf niet, de persoon die hij is, maar wel verandert het gevoel erbij (het verbleekt langzaamaan als het ware en dat is maar goed ook. Je zou niet willen dat frustratie en verdriet even sterk voelbaar zouden blijven, toch?



Fijn dat het einde in zicht komt qua je therapieperiode.

En je kunt altijd nog in de toekomst nog eens iets anders uitproberen in de vorm van workshops enzo die je aanspreken, mocht je daar weer eens behoefte aan krijgen. Je bent nooit helemaal "uitontwikkeld" of klaar, je bent steeds in ontwikkeling.

Het is gewoon fijn als het niet meer hoéft, dat betekent toch dat je grote stappen gemaakt hebt afgelopen periode met jezelf en dat moet een heel goed gevoel geven, dat je zo'n heel traject hebt afgelegd met jezelf



Jij ook een fijne Koningsdag, ga je nog op pad, denk je?

Cloud: het was in de ochtend goed te doen, wel fris maar met veel zon en weinig wind. Later stak de wind op met regen- en hagelbuien, maar ook weer zon en eind vd middag weer weinig wind met wat zon. Leuk publiek en vrijwel constant bezig geweest.

Ik had maar weinig geslapen, want 1 1/2 uur eerder wakker (en klaarwakker ook!) dan ik op moest (en dat was al vroeg voor mijn doen), maar gek genoeg was ik gedurende de dag niet eens moe.

En het was zeker een goede en leuke dag voor ons: begon al druk en liep de hele dag eigenlijk wel lekker door, in 1 dag de beste omzet tot nu toe zelfs in vergelijking met voorgaande hele weekenden



Nu ff aan de slag in huis, dat schiet nu echt hard op, bijna aan afwerking toe

Morgen wordt de autoruit vervangen, gelukkig.



Jammer dat het bij jullie zulk slecht weer was, ik vond het alles meevallen waar wij waren.



Zand: hoe was het bij jou gisteren?

Mooie link., Zand.

Tis idd vaak zo'n dooddoener, "moeten" loslaten!

Of je dat nu zelf vindt of anderen dat vinden.

Ik denk niet dat je dat zo bewust/aktief kunt proberen/doen.

En het is idd de vraag of je dat zou moeten wíllen als het iets/iemand van betekenis is, dan is het idd meer zelfontkenning/ zelfafwijzing als dat niet "mag" van jezelf en dan duurt het alleen maar langer, (is mijn ervaring ook).

Ook hoeft het niet vergeten te zijn om los te kunnen laten, en betekent het imo niet dat de bij de gebeurtenis/persoon gekoppelde gevoelens ook weg moeten zijn daarvoor: je kunt ook eea koesteren.

En zoals de link ook als tip heeft: wélke je (vqn die gevoelens) koestert uiteindelijk, dat maakt het verschil.

Het dankbare, het mooie, het liefdevolle bijv, of het verlies (daarvan) of afwijzing, (dat/hoe het eindigde): wat overheerst uiteindelijk?



Loslaten kun je denk ik pas achteraf mérken, het is iets ongrijpbaars als bijv liefde is: je kunt je ook niet voornemen om van iemand te gaan houden oid, het gebeurt of niet. En zo ook met loslaten, je mérkt dat daar fasen in zijn, waarin het een of ander aan gevoelens (nog) overheerst, en ik denk dat het helemaal niet zo'n goed voornemen is om iets pijnlijks te willen loslaten (of voortijdig, zolang dat pijnlijk ís, en logisch ook nog eens: mensen en gebeurtenissen die sporen achterlaten hebben een diepe indruk gemaakt blijkbaar en waarom zou je dat wíllen uitwissen?

Zoals daar ook gezegd wordt: dan ontken je een deel van jezelf.



Mérken dat het verandert aan je beleving/gevoelens of dat het stukje bij beetje "slijt" betekent volgens mij niet meer dan dat het niet langer de boventoon voert en andere mensen/dingen je aandacht weer (meer) krijgen, het niet meer constant in je gedachten is betekent niet dat je het vergeet, wel dat het minder ruimte inneemt/ aan het innemen is.

Dat is een natuurlijk mechanisme, want anders zouden mensen langdurig stilstaan na een gebeurtenis/omstandigheid/verlies/diepe indruk/ piek of dal, en niet verder (kunnen) leven, terwijl er altijd nog meer is, wat betekenis en waarde heeft en (weer) meer op de voorgrond zal treden. En wanneer dat gebeurt is gewoon heel persoonlijk en afhankelijk van de waarde die iets/iemand voor je heeft of (blijvende) indruk heeft achtergelaten, waardoor het idd (voortaan?) bij je hoort, of je wil of niet.



Daarbij is loslaten (heb Geurtz zijn boek nog niet gelezen, benieuwd wat hij erover zegt) niet hetzelfde als vergeten en ik denk dat veel mensen dat door elkaar halen.

Het loslaten duidt imo op de gevoelens en niet op de persoon.

Sommigen kunnen dat alleen maar door de persoon te willen vergeten (uit hun gedachten en leven bannen, zoals altijd wordt aangeraden oa op forum bij een relatiebreuk: alles blokkeren van die persoon, dwz alle contactmogelijkheden, uit het oog = uit het hart zeg maar) en zo werkt het gewoon niet. En andersom kun je eea loslaten terwijl je die persoon nog blijft zien of dat daar kans op is/blijft, zoals hoop en verwachtingen loslaten, en dat gebeurt dus als de betekenis verandert, je blik erop (bijv de betekenis verandert van iemand beschouwen als geliefde naar beschouwen als ex).

Ik vind het ook altijd zo apart dat bijv als er een nieuwe "geliefde" in beeld komt dat niet pijnlijk zou zijn als het maar "officieel uit" zou zijn.

Het pijnlijke zit in wat je voelt voor iemand en niet in de datum, alleen dat je dan "mocht" verwachten dat je daar dan niks meer mee te maken zou hebben, en het okay is omdat je dan geen bepaalde status meer hád tov diegene, om trouw aan te kunnen verwachten/ontlenen. Maar het is niet zo dat je je van de ene dag op de andere niet meer als iemands geliefde beschouwt omdat de status van wat je met elkaar "hebt" of deelt voorbij is, he.

En anderzijds kan het ook dat je officieel bij elkaar bent en (als status) elkaars geliefde (nog) bent, en dat helemaal niet zo voelt, 1 vd 2 zich al gedurende de relatie heeft losgemaakt van hoe hij/zij de ander beschouwt (bijv inmiddels iemand anders als (potentiele) nieuwe geliefde ziet/voelt.



Het zijn vaak geen bewuste processen, als het gaat om welke waarde/betekenis je hecht als het gaat om wie/waar je om geeft, hooguit kun je door hoe je erover denkt eea beinvloeden in de richting van verzet/opstandig (niet wíllen dat gevoelens/emoties/blik veranderen) of richting aanvaarding/acceptatie.

Uiteindelijk wordt iets denk ik een gegeven, of het nu iets indrukwekkend goed/fijns is (piek) of pijnlijk (dal, verlies), een "het is zoals het is" en wat je dan uiteindelijk meedraagt of meeneemt/koestert heb je wel invloed op.

In de zin van dat sommigen niet in staat zijn om bijv wrok(gevoelens) los te laten, dan gaat het dus niet om de persoon/gebeurtenis maar wat je erbij denkt en voelt, misschien is dat ook iets wat je zelf aandacht blijft geven (door hoe je erover denkt/voelt de volle vrijheid te geven, te herhalen in jezelf, blijft voeden). Dan krijgt het verlies of afwijzing de volle aandacht (het resultaat, het einde) en niet de (hele) periode die eraan vooraf ging (het fijne, de liefde die je voelde, die misschien wel jarenlang beantwoord/geweest is en daarmee doe je jezelf tekort, ontken je een deel van jezelf als je dat maar wil vergeten omdat je er met terugwerkende kracht alleen maar pijn aan koppelt).



Ook een pijnlijk gegeven is op den duur een gegeven.

Dat hoef je dus denk ik niet los te laten als je het accepteert als gegeven.

Het verandert alleen iets aan de hoop/verwachting/verzet, als de wil om het te veranderen er niet langer is, omdat het niet reeel is en de realiteit zoals die is, als gegeven beschouwt.

Vroeg of laat gebeurt dat ook.

Verwachten dat je in no time ergens "overheen bent" is gewoon niet reeel en als het wel snel gaat kun je je afvragen óf het wel zoveel waarde had als je het destijds dacht dat het had (in hoeveel je er (vooraf, destijds) om dacht te geven of eraan hechtte, dat kan elke verandering zijn, bijv ook een baan zijn die je verliest) en je mérkt dat het (blijkbaar) minder "erg" is en je al snel enthousiast bent in een volgende baan of misschien zelfs veel leuker/uitdagender vindt.



Maar goed, er worden hele boeken over geschreven haha, zo eenvoudig ligt het allemaal niet, het is wel zo dat als je het fijne kunt koesteren van iets/iemand het denk ik sneller open staat dan wanneer het pijnlijke van een gebeurtenis/iemand nog overheerst.

Waarbij zij aangetekend dat het brein "negatieve" gebeurtenissen een belangrijke plek geeft, alleen al om waakzaam te zijn en je te willen behoeden voor eenzelfde iets (als dat kan), een manier om ergens van te leren (maar niet de bedoeling om ervan te leren het maar helemaal niet meer te proberen in de toekomst! omdat het weleens pijnlijk zou kunnen eindigen).

Enige wat ervan te leren is imo is dat je ook daar weer doorheen/overheen komt tzt.

Lieverds, geniet van het mooie weer.

Hier ook een vrije dag, ik ga (rustig, want rugklachten met uitstraling naar mijn been, ff oppassen dus!, maar wel blijven bewegen! Merk zeker wel dat ik zoveel soepeler ben geworden sinds de nieuwe werkzaamheden, gelukkig!) verder met verven en hopelijk straks ook nog ff van het zonnetje genieten!

Fijne zondag allemaal!