Psyche
alle pijlers
Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI
maandag 21 maart 2016 om 21:37
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 1 juni 2016 om 15:23
Bijzonder dat je dat nu zegt suzy over het sterke band als je ouders gescheiden zijn. Ik heb daar pas geleden eens over na zitten denken, en idd mijn ouders (die al heel lang gelukkig getrouwd zijn) hebben altijd elkaar gehad waardoor je idd meer dat beeld mee krijgt van huisje boompje beestje en een meer 'standaard' leven waar ik me nooit helemaal 100% mee op m'n gemak heb gevoeld. Als of het bij mij niet zo paste, zeg maar. Soms is dat best lastig, want bijv verbroken relaties op latere leeftijd (na je 20e of zo) hebben zij nooit meegemaakt. Gelukkig maar voor hen, maar soms mis je dan een bepaald inzicht oid wat je dan als je geluk hebt wel bij anderen kunt vinden die op dat gebied wel ervaring hebben. En het is heel makkelijk om op je kinderen te projecteren wat jij goed vindt, maar hoeft niet te betekenen dat wat bij jouzelf past ook bij je kinderen past als ze volwassen zijn. Ik loop daar nog wel regelmatig tegenaan. In dag opzicht leer ik veel van m'n vriend die een heel andere opvoeding heeft gehad en heel helder kan communiceren over dit soort dingen. Vind dat echt een fijn iets, dat dat kan (en zou niet meer anders willen, in een relatie!)
Andersom leert hij ook van mij maar ik denk in dit opzicht wel dat hij verder is met die dingen dan ik ben. Al is dat misschien ook weer niet uit te drukken in die bewoording, 'verder' zijn. Ander pad laten zien waar ik misschien me ook wel goed bij voel, dat is het misschien meer.
Andersom leert hij ook van mij maar ik denk in dit opzicht wel dat hij verder is met die dingen dan ik ben. Al is dat misschien ook weer niet uit te drukken in die bewoording, 'verder' zijn. Ander pad laten zien waar ik misschien me ook wel goed bij voel, dat is het misschien meer.
woensdag 1 juni 2016 om 16:00
Misschien is het enige nadeel van het voorbeeld van ouders die in liefde bij elkaar blijven idd wel dat je ook niet meekrijgt dat na tegenslag in de relatie je ook over de nodige veerkracht bezit en weer een gelukkig leven kunt leiden, dat dat niet automatisch gerelateerd is aan die ene "Ware" (en zelfs meer liefdes kunnen bestaan, meer partners mogelijk zijn dan die ene for life).
En ook dat je dat niet als "mislukt" hoeft te beschouwen (of jezelf als mislukt).
Dat het niet vanzelfsprekend is dat jij dat ook als streven moet nemen of "niet zou voldoen" als jij een ander leven leidt.
Je neemt dat voorbeeld als norm, of je dat nu als ideaal ziet thuis of je je daartegen afzet: het is toch wat je meekrijgt.
Ik denk dat het voor mijn kinderen fijn is om te zien dat er meer levenswijzen zijn dan huisje boompje beestje, dat ze dat ook meegemaakt hebben (zowel toen het nog goed zat als toen het niet lekker meer liep) en mixen/combi's van div voordelen van div levenswijzen of leefstijlen soms misschien wel beter "werkt": hoe dan ook een gezond stuk alleenzijn heel goed kan samengaan met een gezonde dosis delen met/betrokkenheid bij elkaar.
Daarom wil ik ook op dit topic niet dat mensen het alleenzijn als eoa doel gaan beschouwen, dat béter zou zijn dan of dat er iets mis zou zijn aan een close allesomvattende relatie willen met huisje boompje beestje en al.
Het hoeft niet óf-óf te zijn, het een is niet beter dan het andere, het is omgaan met de situatie die er ís (en niet denken dat het andere beter is).
Zo ben ik tegenwoordig niet meer zo'n fan van die uitspraken als "eerst met jezelf gelukkig (leren) zijn en dan pas een relatie" want je raakt nóóit "af" en uitontwikkeld, zo kan er altíjd wel een beletsel zijn waarom je niet open zou mogen en kunnen staan voor alle mogelijkheden die er zijn of op je pad komen.
Dat ligt imo alleen anders bij verse wonden of veel onverwerkte bagage meesjouwen, waar een partner en/of andere mensen altijd maar rekening mee moeten houden omdat je daardoor eea die relaties mee in sleept of eigen vermogens niet vrij kunt inzetten, als daar (nog) allerlei ladingen aan verbonden zijn waar die anderen niks mee kunnen of veel meer van anderen vergt in de omgang, waardoor je onzekerheden en minderwaardigheid mee in zo'n relatie neemt, die niet gebaseerd is op die ander of de wisselwerking.
Mensen met relaties waren echt geen van allen op hun allerbest toen ze elkaar leerden kennen, en in alle periodes daarna samen ook niet, het leven is altijd in ontwikkeling en jijzelf ook, het is gewoon helemaal geen gouden regel dat je eerst jezelf en alles zelf op de rit moet zien te hebben om een volwaardige relatie "aan te trekken" (of te "verdienen").
Dat geeft onnodig veel mensen een gevoel dat ze ontoereikend zijn of ongeschikt voor een relatie, zolang ze ergens nog "aan werken" aan zichzelf of naar streven.
En omgekeerd kan dat het idee geven alsof dat dus niet nodig zou zijn in een relatie, want dat iemand jou leuk vindt betekent dan toch dat je daarin geslaagd bent, dus goed genoeg bent zoals je op dat moment bent, genoeg "af" was om dat "aan te trekken"?
Het idee dat je dat blijkbaar hebt verdiend of nog moet "verdienen" met je beste versie te moeten zijn, is zwaar overtrokken en geeft mensen dus het idee dat er nog iets aan hun mankeert of ontbreekt waardoor zij geen leukerd of blijvende relatie treffen.
Zo maakbaar is het allemaal niet, en gevolg kan zijn dat je je in allerlei bochten wringt om een perfecte versie te kunnen voorschotelen mócht het zo ver komen, dat je dat (dan pas) waard bent, zorgt voor veel onzekerheid, zelfveroordeling en je zwakke kanten als minderwaardig zien tov de ander/anderen.
Belangrijker is dat je uitstraalt dat je iha blij bent met jezelf, ongeacht dat er altijd wel "verbeterpuntjes" zijn.
dat je jezelf okay vindt dus, ook door andermans ogen, maar allereest door je eigen ogen!
En ook dat je dat niet als "mislukt" hoeft te beschouwen (of jezelf als mislukt).
Dat het niet vanzelfsprekend is dat jij dat ook als streven moet nemen of "niet zou voldoen" als jij een ander leven leidt.
Je neemt dat voorbeeld als norm, of je dat nu als ideaal ziet thuis of je je daartegen afzet: het is toch wat je meekrijgt.
Ik denk dat het voor mijn kinderen fijn is om te zien dat er meer levenswijzen zijn dan huisje boompje beestje, dat ze dat ook meegemaakt hebben (zowel toen het nog goed zat als toen het niet lekker meer liep) en mixen/combi's van div voordelen van div levenswijzen of leefstijlen soms misschien wel beter "werkt": hoe dan ook een gezond stuk alleenzijn heel goed kan samengaan met een gezonde dosis delen met/betrokkenheid bij elkaar.
Daarom wil ik ook op dit topic niet dat mensen het alleenzijn als eoa doel gaan beschouwen, dat béter zou zijn dan of dat er iets mis zou zijn aan een close allesomvattende relatie willen met huisje boompje beestje en al.
Het hoeft niet óf-óf te zijn, het een is niet beter dan het andere, het is omgaan met de situatie die er ís (en niet denken dat het andere beter is).
Zo ben ik tegenwoordig niet meer zo'n fan van die uitspraken als "eerst met jezelf gelukkig (leren) zijn en dan pas een relatie" want je raakt nóóit "af" en uitontwikkeld, zo kan er altíjd wel een beletsel zijn waarom je niet open zou mogen en kunnen staan voor alle mogelijkheden die er zijn of op je pad komen.
Dat ligt imo alleen anders bij verse wonden of veel onverwerkte bagage meesjouwen, waar een partner en/of andere mensen altijd maar rekening mee moeten houden omdat je daardoor eea die relaties mee in sleept of eigen vermogens niet vrij kunt inzetten, als daar (nog) allerlei ladingen aan verbonden zijn waar die anderen niks mee kunnen of veel meer van anderen vergt in de omgang, waardoor je onzekerheden en minderwaardigheid mee in zo'n relatie neemt, die niet gebaseerd is op die ander of de wisselwerking.
Mensen met relaties waren echt geen van allen op hun allerbest toen ze elkaar leerden kennen, en in alle periodes daarna samen ook niet, het leven is altijd in ontwikkeling en jijzelf ook, het is gewoon helemaal geen gouden regel dat je eerst jezelf en alles zelf op de rit moet zien te hebben om een volwaardige relatie "aan te trekken" (of te "verdienen").
Dat geeft onnodig veel mensen een gevoel dat ze ontoereikend zijn of ongeschikt voor een relatie, zolang ze ergens nog "aan werken" aan zichzelf of naar streven.
En omgekeerd kan dat het idee geven alsof dat dus niet nodig zou zijn in een relatie, want dat iemand jou leuk vindt betekent dan toch dat je daarin geslaagd bent, dus goed genoeg bent zoals je op dat moment bent, genoeg "af" was om dat "aan te trekken"?
Het idee dat je dat blijkbaar hebt verdiend of nog moet "verdienen" met je beste versie te moeten zijn, is zwaar overtrokken en geeft mensen dus het idee dat er nog iets aan hun mankeert of ontbreekt waardoor zij geen leukerd of blijvende relatie treffen.
Zo maakbaar is het allemaal niet, en gevolg kan zijn dat je je in allerlei bochten wringt om een perfecte versie te kunnen voorschotelen mócht het zo ver komen, dat je dat (dan pas) waard bent, zorgt voor veel onzekerheid, zelfveroordeling en je zwakke kanten als minderwaardig zien tov de ander/anderen.
Belangrijker is dat je uitstraalt dat je iha blij bent met jezelf, ongeacht dat er altijd wel "verbeterpuntjes" zijn.
dat je jezelf okay vindt dus, ook door andermans ogen, maar allereest door je eigen ogen!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 juni 2016 om 07:19
Ok wat er nu toch gebeurd is, moet ik even kwijt. Vooral omdat ik niet snap dat ik durfde wat ik deed .
(Weer erg vroeg, lag vanwege ff de stad in al retelaat bed, en ook nog helemaal nerveus omdat kat lief blijkbaar ook uit was en maar niet thuis kwam. Notabene noglopen zoeken, zit ze net ineens op het balkon. Grrrrrrr.... 4 maanden huisarrest. Ze ligt nu lekker bij mij op bed)
Ok. Gister was een gekke dag. Begon s'ochtends al dat ik op straat toen ik oud papier weg ging brengen mega sjans had bij een knul .
Was vrij fout maar wel egostrelend hihi. (Zo raar, toen ik graag mannelijke aandacht wilde kreeg ik het niet, ben ik er klaar mee en blij met mezelf, komen ze ineens bij bosjes. Grrrr
Maar goed.
Het begon dat ik met iemand die ik ken van mn werk, je weet wel, van het frans, een stukje ging wandelen en wat drinken.
Had ik niet helemaal verwacht, maar hij deed anders, zat best veel aan me, trok me naar zich toe etc. Dat weerde ik af want voelde niet goed maar verder was het ok.
Later nog wat drinken, eerst op een terras. Toen zag ik ineens collega (ja die ja..) lopen, maar dat deed niet zoveel met me, dacht ik.
Ook nog ff kroeg in, beetje dansen enz.
Ik weet niet wat er gebeurde, maar ineens voelde het allemaal heel erg benauwend, werd ik duizelig en wilde ik naar buiten.
En het meest gekke, ik voelde ineens intuitief heel erg sterk (dat was niet iets van het ego, ik dacht het namelijk niet, ik voelde het echt) dat ik naar T.. (collega) moest. (Die woont ook in de stad)
Die jongen liep nog een stukje mee, en wat ik al vermoedde, hij biechte op dat hij me leuk vind.
Ik was meteen eerlijk en zei dat ik geen misbruik wilde maken van hem en dat ik nog gevoelens heb voor T. (Of we nou een relatie hebben of niet, ik ga niet flikvlooien met de een als ik nog wat voel voor een ander. Makkelijk als het je in de schoot wordt geworpen, maar zo zit ik niet in mekaar. Dan houd ik mezelf voor de gek)
Ok. We kwamen bij het huis van T, die jongen liep naar huis (hij weet ervan.
Hij stimuleerde zelfs dat ik ff langs moest gaan. Wel grappig, hij reageerde heel erg chill op mijn 'afwijzing'/mededeling dat ik niet meer wil dan vrienden zijn)
Ik was ineens een klein beetje onzeker, ook omdat ik gezien had dat collega bezoek had van vrienden. Ik dacht heel even, laat maar, ik doe het niet, hij reageert waarschijnlijk toch slecht.
Ik weet niet wat er gebeurde maar ineens dacht ik iets in de trend van 'ik ga niet dood van afwijzing' draaide ik me om, liep naar zn huis, belde aan en klopte op de deur (bel deed het niet).
Geen reactie, ik klopte op het raam. Vervolgens gingen de gordijnen open en zag hij dat ik het was en daar snapte hij helemaal niks van. Die blik, echt onbetaalbaar. 2 minuten kijken of ik het echt was .
Ik had geen idee wat hij ging doen, dacht nog dat hij niet open zou doen.
Echter wat er toen gebeurde had ik niet verwacht...
Hij deed open en was erg verbaasd maar hij keek wel heel erg blij. Een soort van kind in snoepwinkel-gezicht .
Om een lang Suzy-lengte-verhaal niet nog langer te maken : ondanks zn bezoek (ik had verwacht dat hij me daarom weg zou sturen, was misschien ook brutaal van me )
hebben we een heel fijn, intiem gesprek gehad. En misschien iets kleins maar het voelde erg fijn : we hebben mekaar een paar x lang vastgehouden zonder iets te zeggen.
Hij kwam verder heel relaxed over, heb zn nummer weer gehad (uiteraard nog niet geappt, nog ff de Diva uithangen ) en ik heb een vermoeden dat hij net als ik zoiets heeft van we zien wel...
En ik heb precies hetzelfde. Ik verwacht er nog weinig van, voel me erg rustig, de fantasie slaat nog niet op hol, ik ben totaal niet onzeker niet aan het piekeren en ik zie het verder wel.
Hij komt eerst mn nieuwe tijdelijke huisje even bekijken.
Ik ben overigens heel erg trots op mn 'wie niet waagt wie niet wint' actie, echt ik snap niet hoe ik dit durfde...
Nogmaals ik heb werkelijk geen idee waar dit heengaat, maar dat zien we dan wel weer.
He, ik ben trots en blij! .
Veel leesplezier , met koffie uiteraard, en een fijne dag alvast!
(Weer erg vroeg, lag vanwege ff de stad in al retelaat bed, en ook nog helemaal nerveus omdat kat lief blijkbaar ook uit was en maar niet thuis kwam. Notabene noglopen zoeken, zit ze net ineens op het balkon. Grrrrrrr.... 4 maanden huisarrest. Ze ligt nu lekker bij mij op bed)
Ok. Gister was een gekke dag. Begon s'ochtends al dat ik op straat toen ik oud papier weg ging brengen mega sjans had bij een knul .
Was vrij fout maar wel egostrelend hihi. (Zo raar, toen ik graag mannelijke aandacht wilde kreeg ik het niet, ben ik er klaar mee en blij met mezelf, komen ze ineens bij bosjes. Grrrr
Maar goed.
Het begon dat ik met iemand die ik ken van mn werk, je weet wel, van het frans, een stukje ging wandelen en wat drinken.
Had ik niet helemaal verwacht, maar hij deed anders, zat best veel aan me, trok me naar zich toe etc. Dat weerde ik af want voelde niet goed maar verder was het ok.
Later nog wat drinken, eerst op een terras. Toen zag ik ineens collega (ja die ja..) lopen, maar dat deed niet zoveel met me, dacht ik.
Ook nog ff kroeg in, beetje dansen enz.
Ik weet niet wat er gebeurde, maar ineens voelde het allemaal heel erg benauwend, werd ik duizelig en wilde ik naar buiten.
En het meest gekke, ik voelde ineens intuitief heel erg sterk (dat was niet iets van het ego, ik dacht het namelijk niet, ik voelde het echt) dat ik naar T.. (collega) moest. (Die woont ook in de stad)
Die jongen liep nog een stukje mee, en wat ik al vermoedde, hij biechte op dat hij me leuk vind.
Ik was meteen eerlijk en zei dat ik geen misbruik wilde maken van hem en dat ik nog gevoelens heb voor T. (Of we nou een relatie hebben of niet, ik ga niet flikvlooien met de een als ik nog wat voel voor een ander. Makkelijk als het je in de schoot wordt geworpen, maar zo zit ik niet in mekaar. Dan houd ik mezelf voor de gek)
Ok. We kwamen bij het huis van T, die jongen liep naar huis (hij weet ervan.
Hij stimuleerde zelfs dat ik ff langs moest gaan. Wel grappig, hij reageerde heel erg chill op mijn 'afwijzing'/mededeling dat ik niet meer wil dan vrienden zijn)
Ik was ineens een klein beetje onzeker, ook omdat ik gezien had dat collega bezoek had van vrienden. Ik dacht heel even, laat maar, ik doe het niet, hij reageert waarschijnlijk toch slecht.
Ik weet niet wat er gebeurde maar ineens dacht ik iets in de trend van 'ik ga niet dood van afwijzing' draaide ik me om, liep naar zn huis, belde aan en klopte op de deur (bel deed het niet).
Geen reactie, ik klopte op het raam. Vervolgens gingen de gordijnen open en zag hij dat ik het was en daar snapte hij helemaal niks van. Die blik, echt onbetaalbaar. 2 minuten kijken of ik het echt was .
Ik had geen idee wat hij ging doen, dacht nog dat hij niet open zou doen.
Echter wat er toen gebeurde had ik niet verwacht...
Hij deed open en was erg verbaasd maar hij keek wel heel erg blij. Een soort van kind in snoepwinkel-gezicht .
Om een lang Suzy-lengte-verhaal niet nog langer te maken : ondanks zn bezoek (ik had verwacht dat hij me daarom weg zou sturen, was misschien ook brutaal van me )
hebben we een heel fijn, intiem gesprek gehad. En misschien iets kleins maar het voelde erg fijn : we hebben mekaar een paar x lang vastgehouden zonder iets te zeggen.
Hij kwam verder heel relaxed over, heb zn nummer weer gehad (uiteraard nog niet geappt, nog ff de Diva uithangen ) en ik heb een vermoeden dat hij net als ik zoiets heeft van we zien wel...
En ik heb precies hetzelfde. Ik verwacht er nog weinig van, voel me erg rustig, de fantasie slaat nog niet op hol, ik ben totaal niet onzeker niet aan het piekeren en ik zie het verder wel.
Hij komt eerst mn nieuwe tijdelijke huisje even bekijken.
Ik ben overigens heel erg trots op mn 'wie niet waagt wie niet wint' actie, echt ik snap niet hoe ik dit durfde...
Nogmaals ik heb werkelijk geen idee waar dit heengaat, maar dat zien we dan wel weer.
He, ik ben trots en blij! .
Veel leesplezier , met koffie uiteraard, en een fijne dag alvast!
vrijdag 3 juni 2016 om 10:32
Goedemorgen iedereen, weer veel geschreven, zelf de laatste weken veel tijd in mijn werkzaamheden gestoken, maar ook de tuin onderhouden en zeker lekker genieten van de zomer.
Even qua lichamelijk ongemak genoodzaakt rust moeten nemen, mijn hoofd wil nog altijd meer dan mijn lichaam en dan word ik ook gedwongen een stap terug te doen. Blijft frustrerend omdat je daardoor ook weer mensen collega's moet teleurstellen omdat je al eea hebt beloofd en toegezegd.
Maar toch naar mijn lichaam geluisterd, en gelukkig wel begrip gekregen van de baas, alhoewel ik me daar dan wel zorgen om maak wat ze ervan denken.
Met vriend gaat het ook heel goed, tis net of we elkaar na een periode van stilte elkaar opnieuw ontdekken. We doen voornamelijk leuke dingen, terrasjes pakken, lekker uit eten, geen familiebezoek.
Tuurlijk ben ik wel eens bang dat het weer mis zal gaan, omdat er zo n groot religie verschil is, maar ik kan alleen maar bouwen op de liefde die er is tussen ons, en die is er. En ik ben er nog steeds van overtuigd dat het naast elkaar kan bestaan, als ieder de ander in zijn/ haar waarde laat. Daar ligt mijn uitdaging, en die van hem ook.
Wat me bijbleef de laatste posten, oa de post van Moskita, om in te lijsten zo mooi.
@ Storm, wat fijn te lezen voor jou, en dat je nu toch het gevoel hebt dat je je wil settelen met iemand, en eventueel kinderen. Dat alles zo klopt. Waarom zou dat dan in zijn huis zijn? Heeft hij een koopwoning?
Ik zou het nog even aanzien omdat je hier ook nog maar een jaar woont en ook misschien het nodige aan hebt uitgegeven. Maar voor de rest ben ik het met je eens, als het zo goed voelt en mocht het niet zo uitpakken als je had gedacht of gehoopt , je het weer aankan om opnieuw een woning te zoeken.
Iedereen lekker genieten van het fijne weer. Wordt dit weekend 25 graden.
( gister zag ik leuke sneakers van 80 euro online. Ik moet nu eenmaal goede schoenen hebben . Zegt vriend je krijgt ze van mij bestel ze maar, heel lief. Ik wachten en vanmorgen waren ze afgeprijsd naar 60 euro, dus ik app hem en zeg dat wachten werd beloond, zegt hij wacht dan nog even )
Nee hoor ze zijn nu besteld.
Even qua lichamelijk ongemak genoodzaakt rust moeten nemen, mijn hoofd wil nog altijd meer dan mijn lichaam en dan word ik ook gedwongen een stap terug te doen. Blijft frustrerend omdat je daardoor ook weer mensen collega's moet teleurstellen omdat je al eea hebt beloofd en toegezegd.
Maar toch naar mijn lichaam geluisterd, en gelukkig wel begrip gekregen van de baas, alhoewel ik me daar dan wel zorgen om maak wat ze ervan denken.
Met vriend gaat het ook heel goed, tis net of we elkaar na een periode van stilte elkaar opnieuw ontdekken. We doen voornamelijk leuke dingen, terrasjes pakken, lekker uit eten, geen familiebezoek.
Tuurlijk ben ik wel eens bang dat het weer mis zal gaan, omdat er zo n groot religie verschil is, maar ik kan alleen maar bouwen op de liefde die er is tussen ons, en die is er. En ik ben er nog steeds van overtuigd dat het naast elkaar kan bestaan, als ieder de ander in zijn/ haar waarde laat. Daar ligt mijn uitdaging, en die van hem ook.
Wat me bijbleef de laatste posten, oa de post van Moskita, om in te lijsten zo mooi.
@ Storm, wat fijn te lezen voor jou, en dat je nu toch het gevoel hebt dat je je wil settelen met iemand, en eventueel kinderen. Dat alles zo klopt. Waarom zou dat dan in zijn huis zijn? Heeft hij een koopwoning?
Ik zou het nog even aanzien omdat je hier ook nog maar een jaar woont en ook misschien het nodige aan hebt uitgegeven. Maar voor de rest ben ik het met je eens, als het zo goed voelt en mocht het niet zo uitpakken als je had gedacht of gehoopt , je het weer aankan om opnieuw een woning te zoeken.
Iedereen lekker genieten van het fijne weer. Wordt dit weekend 25 graden.
( gister zag ik leuke sneakers van 80 euro online. Ik moet nu eenmaal goede schoenen hebben . Zegt vriend je krijgt ze van mij bestel ze maar, heel lief. Ik wachten en vanmorgen waren ze afgeprijsd naar 60 euro, dus ik app hem en zeg dat wachten werd beloond, zegt hij wacht dan nog even )
Nee hoor ze zijn nu besteld.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
vrijdag 3 juni 2016 om 11:14
@Zela, vind het moedig van jou, ik zou zoiets ook hebben kunnen doen, zeker als je weet dat hij jou ook leuk vindt toch?
Dat van die gordijnen dicht , dat herken ik als ik op bezoek ga bij een client. Veel fietsen in de voortuin ook?
Hou je er wel rekening mee mocht het iets worden , met zijn religie? De meeste ( ) die ik ken zijn christen, weet niet wat hij verwacht van jou wat dat betreft. Maar is doorgaans minder zwaar dan moslim....
Dat van die gordijnen dicht , dat herken ik als ik op bezoek ga bij een client. Veel fietsen in de voortuin ook?
Hou je er wel rekening mee mocht het iets worden , met zijn religie? De meeste ( ) die ik ken zijn christen, weet niet wat hij verwacht van jou wat dat betreft. Maar is doorgaans minder zwaar dan moslim....
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
vrijdag 3 juni 2016 om 11:17
Hoi allemaal,
Het gaat de laatste dagen niet heel goed met me. In die zin dat ik mijn dagelijkse to do lijstjes niet goed oppak. Ik zit alleen maar in mijn hoofd waardoor er niet veel uit handen komt.
Ik weet nu dat ik dit jaar wil gebruiken om aan mezelf te werken, meer eigenwaarde krijgen etc.
Eigenlijk wil ik gewoon dingen doen die ik leuk vind en niet zoeken naar relaties om mijn leegte op te vullen. Ik heb nu in drie 1/2 jaar drie relatiebreuken meegemaakt.
Maar waarom in hemelsnaam heb ik toch ( ong twee maanden geleden ) een profiel op een datingssite aangemaakt?? Deze loopt nog 5 mnd. De reden was om af en toe een date voor de leuk.
Nu kijk ik er de laatste twee weken erg vaak op. En er heeft een leuke spontane man mij een bericht gestuurd. We hebben wat berichten over en weer gestuurd en hij wil zondag ff wat drinken op een terrasje omdat hij toch wel nieuwsgierig naar mij is.
Mijn mening is nu veranderd. Ik wil mij afmelden van die datingssite, en pas als ik me weer alleen met mezelf wat gelukkiger voel weer gaan daten. Mocht er een leuke man eerder op mijn pad komen dan een vriendschap er mee opbouwen.
Ik merk het toch als een verslaving werkt, een afleiding voor de leegte die ik voel als ik echt alleen op mezelf gericht ben.
Maar wat moet ik nu doen met die man die wil afspreken?
Feit is dat ik me ga afmelden voor de datingsite. Ik wil zoiezo 1 jaar lang geen relatie ( tenminste zolang ik me nog niet volledig heel voel met mezelf).
Toch denk ik een date kan toch geen kwaad? Stel dat het een leuke man is, dan kan het toch gewoon leuk zijn om vriendschap op te bouwen.
Ik kan het ook gewoon eerlijk tegen hem zeggen dat ik niet opzoek ben naar iets serieus.
Gatver lastig dit zeg......
Wat zouden jullie doen?
Het gaat de laatste dagen niet heel goed met me. In die zin dat ik mijn dagelijkse to do lijstjes niet goed oppak. Ik zit alleen maar in mijn hoofd waardoor er niet veel uit handen komt.
Ik weet nu dat ik dit jaar wil gebruiken om aan mezelf te werken, meer eigenwaarde krijgen etc.
Eigenlijk wil ik gewoon dingen doen die ik leuk vind en niet zoeken naar relaties om mijn leegte op te vullen. Ik heb nu in drie 1/2 jaar drie relatiebreuken meegemaakt.
Maar waarom in hemelsnaam heb ik toch ( ong twee maanden geleden ) een profiel op een datingssite aangemaakt?? Deze loopt nog 5 mnd. De reden was om af en toe een date voor de leuk.
Nu kijk ik er de laatste twee weken erg vaak op. En er heeft een leuke spontane man mij een bericht gestuurd. We hebben wat berichten over en weer gestuurd en hij wil zondag ff wat drinken op een terrasje omdat hij toch wel nieuwsgierig naar mij is.
Mijn mening is nu veranderd. Ik wil mij afmelden van die datingssite, en pas als ik me weer alleen met mezelf wat gelukkiger voel weer gaan daten. Mocht er een leuke man eerder op mijn pad komen dan een vriendschap er mee opbouwen.
Ik merk het toch als een verslaving werkt, een afleiding voor de leegte die ik voel als ik echt alleen op mezelf gericht ben.
Maar wat moet ik nu doen met die man die wil afspreken?
Feit is dat ik me ga afmelden voor de datingsite. Ik wil zoiezo 1 jaar lang geen relatie ( tenminste zolang ik me nog niet volledig heel voel met mezelf).
Toch denk ik een date kan toch geen kwaad? Stel dat het een leuke man is, dan kan het toch gewoon leuk zijn om vriendschap op te bouwen.
Ik kan het ook gewoon eerlijk tegen hem zeggen dat ik niet opzoek ben naar iets serieus.
Gatver lastig dit zeg......
Wat zouden jullie doen?
vrijdag 3 juni 2016 om 11:42
quote:niccifrench schreef op 03 juni 2016 @ 11:14:
@Zela, vind het moedig van jou, ik zou zoiets ook hebben kunnen doen, zeker als je weet dat hij jou ook leuk vindt toch?
Dat van die gordijnen dicht , dat herken ik als ik op bezoek ga bij een client. Veel fietsen in de voortuin ook?
Hou je er wel rekening mee mocht het iets worden , met zijn religie? De meeste * die ik ken zijn christen, weet niet wat hij verwacht van jou wat dat betreft. Maar is doorgaans minder zwaar dan moslim....
Dank je! Ja ik vind het ook nog steeds erg stoer van mezelf! Klinkt vrij erg maar wij hoeven mekaar op een of andere manier niet te bevestigen wat we, nog steeds, voor mekaar voelen. Echt ik heb dit nog nooit gehad bij iemand . We weten het gewoon van mekaar.
Wat er qua inzichten bij hem is gebeurd, ik weet het niet. Met kerst hebben we nog verschrikkelijke ruzie gemaakt vol met verwijten, er was geen land te bezeilen met hem. En gister sta ik op een vreselijk stom moment midden in de nacht voor zn deur en hoeven we mekaar eigenlijk niet eens wat uit te leggen.
En wat ik nu voel, wereld van verschil. Geen puberale verliefdige onzekerheid, maar een warm gevoel van liefde. Sorry ik kan het niet anders omschrijven .
Nope, heeft geen voortuin.
(En gordijnen dicht om 12 uur snachts vind ik niet heel vreemd , goede timing heb ik he )
Hij ook, nee maak ik me totaal niet druk om. (Ik ken hem al een tijdje he
)
Zeker niet nu want dan loop ik op xe zaken voorruit en dat vind ik nutteloos.
(Dank je lieve Niccy
@Zela, vind het moedig van jou, ik zou zoiets ook hebben kunnen doen, zeker als je weet dat hij jou ook leuk vindt toch?
Dat van die gordijnen dicht , dat herken ik als ik op bezoek ga bij een client. Veel fietsen in de voortuin ook?
Hou je er wel rekening mee mocht het iets worden , met zijn religie? De meeste * die ik ken zijn christen, weet niet wat hij verwacht van jou wat dat betreft. Maar is doorgaans minder zwaar dan moslim....
Dank je! Ja ik vind het ook nog steeds erg stoer van mezelf! Klinkt vrij erg maar wij hoeven mekaar op een of andere manier niet te bevestigen wat we, nog steeds, voor mekaar voelen. Echt ik heb dit nog nooit gehad bij iemand . We weten het gewoon van mekaar.
Wat er qua inzichten bij hem is gebeurd, ik weet het niet. Met kerst hebben we nog verschrikkelijke ruzie gemaakt vol met verwijten, er was geen land te bezeilen met hem. En gister sta ik op een vreselijk stom moment midden in de nacht voor zn deur en hoeven we mekaar eigenlijk niet eens wat uit te leggen.
En wat ik nu voel, wereld van verschil. Geen puberale verliefdige onzekerheid, maar een warm gevoel van liefde. Sorry ik kan het niet anders omschrijven .
Nope, heeft geen voortuin.
(En gordijnen dicht om 12 uur snachts vind ik niet heel vreemd , goede timing heb ik he )
Hij ook, nee maak ik me totaal niet druk om. (Ik ken hem al een tijdje he
)Zeker niet nu want dan loop ik op xe zaken voorruit en dat vind ik nutteloos.
(Dank je lieve Niccy
vrijdag 3 juni 2016 om 11:59
@Zela, aangepast. Ik had niet begrepen dat het s nachts was, overdag zie ik vaak ook de gordijnen dicht.
@Zen, gewoon iets gaan drinken met die man, kan geen kwaad toch? Als je naar hem eerlijk bent dat je nog net aan een relatie toe bent, en misschien is hij wel zo leuk dat je anders gaat denken.
Lees dat stuk hierboven van Suzy dat je ook niet helemaal klaar hoeft te zijn voor een relatie. Tenzij je nog een gebroken hart hebt misschien, en ook dan ben ik van mening dat een andere leuke man ook wonderen kan doen.
@Zen, gewoon iets gaan drinken met die man, kan geen kwaad toch? Als je naar hem eerlijk bent dat je nog net aan een relatie toe bent, en misschien is hij wel zo leuk dat je anders gaat denken.
Lees dat stuk hierboven van Suzy dat je ook niet helemaal klaar hoeft te zijn voor een relatie. Tenzij je nog een gebroken hart hebt misschien, en ook dan ben ik van mening dat een andere leuke man ook wonderen kan doen.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
vrijdag 3 juni 2016 om 12:02
Nicci leuk om je weer te lezen! Blij dat het nu fijn loopt tussen jou en vriend. Focussen op het mooie geeft toch ook weer moois, zo zie je maar. Fijn!
Jammer van je lichamelijke klachten, hopelijk gaan die snel weer naar de achtergrond wat dat is idd erg vervelend en snap sat je je er zorgen over maakt. Maar jouw welzijn is belangrijker dan wat collega's denken.
Waar je het vandaan haalt dat in zijn huis zou moeten weet ik niet, verkeerd gelezen of ik verkeerd omschreven maar t zou eerder mijn huis zijn. Alleen de locatie,.: die is bij hem beter. Het zou hoe dan ook tijdelijk zijn. Maar dat duurt nog even.
Zela wat lief
Zen, ik weet niet zo goed wat te zeggen. Vind het rot dat je niet goed in je vel zit.
Maar je lijkt een relatie-hopper en dat is idd vaak een teken dat je niet goed in je vel zit, dat er werk aan de winkel is. Om nu te gaan daten dat is jouw eigen keuze. Dus doe gewoon wat goed voelt zou ik zeggen.
Jammer van je lichamelijke klachten, hopelijk gaan die snel weer naar de achtergrond wat dat is idd erg vervelend en snap sat je je er zorgen over maakt. Maar jouw welzijn is belangrijker dan wat collega's denken.
Waar je het vandaan haalt dat in zijn huis zou moeten weet ik niet, verkeerd gelezen of ik verkeerd omschreven maar t zou eerder mijn huis zijn. Alleen de locatie,.: die is bij hem beter. Het zou hoe dan ook tijdelijk zijn. Maar dat duurt nog even.
Zela wat lief
Zen, ik weet niet zo goed wat te zeggen. Vind het rot dat je niet goed in je vel zit.
Maar je lijkt een relatie-hopper en dat is idd vaak een teken dat je niet goed in je vel zit, dat er werk aan de winkel is. Om nu te gaan daten dat is jouw eigen keuze. Dus doe gewoon wat goed voelt zou ik zeggen.
vrijdag 3 juni 2016 om 12:37
@ Storm, volgens mij heb je een aantal weken terug geschreven dat je in gedachten al kinderkamers aan het inrichten was en toen meende ik zijn huis.
Bedankt dat je het leuk vindt om weer van mij te lezen, doet me goed.
Bedankt dat je het leuk vindt om weer van mij te lezen, doet me goed.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
vrijdag 3 juni 2016 om 12:50
Zela: goed dat je zo'n stap zet, hoor, stoer
Genoeg afgewacht, er mag een keer aktie komen, meer weten, meer helderheid.
Dan kun je hoe dan ook verder met jouw proces en leven, is het iig geprobeerd.
Jíj kunt wel weten wat je wilt, maar dan moet het wat hem betreft ook al kunnen.
Het lijkt erop dat hij inmiddels lekkerder in zijn vel zit, hij reageert vooralsnog leuk.
Ook jij bent rustiger geworden tov vorig jaar, dus dat jaar is niet verloren geweest.
Goed van je dat je je nek hebt uitgestoken dus, en dat er nu contact is, beter dan om elkaar heen blijven draaien en gissen!
Genoeg afgewacht, er mag een keer aktie komen, meer weten, meer helderheid.
Dan kun je hoe dan ook verder met jouw proces en leven, is het iig geprobeerd.
Jíj kunt wel weten wat je wilt, maar dan moet het wat hem betreft ook al kunnen.
Het lijkt erop dat hij inmiddels lekkerder in zijn vel zit, hij reageert vooralsnog leuk.
Ook jij bent rustiger geworden tov vorig jaar, dus dat jaar is niet verloren geweest.
Goed van je dat je je nek hebt uitgestoken dus, en dat er nu contact is, beter dan om elkaar heen blijven draaien en gissen!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 juni 2016 om 12:57
Nicci: fijn om te lezen dat het goed gaat.
Het kan imo zeker náást elkaar bestaan, als je die familie erbuiten laat en concentreert op wat wél gemeenschappelijk is.
Het is vaak alleen maar gezond om niet alles samen te hoéven delen of te doen, die dingen houd je dan apart, ook goed.
Had het er gisteren met dochter nog over, die vindt bijv eigenlijk samenwonen niet het meest ideale om naar te streven.
Omdat het accent dan zo komt te liggen op huishouden voeren, boodschappen, en het vanzelfsprekende wat eraan kleeft.
(maar dat zal ze wel van mij hebben, plus ziet ze dat bij allerlei stelletjes in haar vriendenkring: het gezapige wat ontstaat.
Dus prima als sommige dingen niet overeenkomen, als je elkaar daar maar niet in mee wilt slepen of van wilt overtuigen!
Het kan imo zeker náást elkaar bestaan, als je die familie erbuiten laat en concentreert op wat wél gemeenschappelijk is.
Het is vaak alleen maar gezond om niet alles samen te hoéven delen of te doen, die dingen houd je dan apart, ook goed.
Had het er gisteren met dochter nog over, die vindt bijv eigenlijk samenwonen niet het meest ideale om naar te streven.
Omdat het accent dan zo komt te liggen op huishouden voeren, boodschappen, en het vanzelfsprekende wat eraan kleeft.
(maar dat zal ze wel van mij hebben, plus ziet ze dat bij allerlei stelletjes in haar vriendenkring: het gezapige wat ontstaat.
Dus prima als sommige dingen niet overeenkomen, als je elkaar daar maar niet in mee wilt slepen of van wilt overtuigen!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 juni 2016 om 13:00
Storm: lekker de tijd nemen, hoor, ivm bovenstaande is het ook fijn om nu nog te moeten afspreken met elkaar, en het niet zsm vol zekerheden te gooien en vanzelfsprekend te laten worden.
Lekker genieten van elkaar vooral en afwisselend de voordelen van hoe hij woont en andere dagen de voordelen van hoe jij woont!
Jullie wonen zo dicht bij elkaar dat dat juist een fijne mix kan zijn!
Lekker genieten van elkaar vooral en afwisselend de voordelen van hoe hij woont en andere dagen de voordelen van hoe jij woont!
Jullie wonen zo dicht bij elkaar dat dat juist een fijne mix kan zijn!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 juni 2016 om 13:02
Bedankt lieverds,
Ik ben me er zeer van bewust dat ik een patroon heb hierin. Als ik mijn dagboeken terug lees van de verbroken relaties, lees ik gewoon steeds dezelfde worstelingen met mijn gevoelens. Onbegrip, hem niet los kunnen laten, veel aan hem denken etc. Ik ging op zoek naar nieuwe mannen.
Deze laatste twee mannen waren lieverds maar ook onzeker in zekere zin, en zagen mij als een vrouw die veel liefde kon geven en daar gingen ze graag in mee. Ik zie nu terug dat ze emotioneel nog niet klaar waren voor een relatie met mij. Maar ik dus ook niet met hen.
Ik weet nu goed waar ik in wil groeien, en ik weet nu ook dat ik niet veel meer wil geven ( te snel ). Ik wiil graag zorgen om ook liefde te winnen zeg maar....
Ik denk dat een date leuk is gewoon uit nieuwsgierigheid. Mocht het leuk zijn dan zal ik eerlijk zeggen dat ik eerst aan mezelf ga werken en hierin mijn grenzen ook stel. Die datingsite is zoiezo verleden tijd.
Geen verdere zoektochten voor mij. De mannen komen uiteindelijk maar naar mij toe als ik weer lekker happy ben met mijn leven.
Jammer dat jullie niet kunnen kijken hoe ik straks mijn profiel delete
))
Ik ben me er zeer van bewust dat ik een patroon heb hierin. Als ik mijn dagboeken terug lees van de verbroken relaties, lees ik gewoon steeds dezelfde worstelingen met mijn gevoelens. Onbegrip, hem niet los kunnen laten, veel aan hem denken etc. Ik ging op zoek naar nieuwe mannen.
Deze laatste twee mannen waren lieverds maar ook onzeker in zekere zin, en zagen mij als een vrouw die veel liefde kon geven en daar gingen ze graag in mee. Ik zie nu terug dat ze emotioneel nog niet klaar waren voor een relatie met mij. Maar ik dus ook niet met hen.
Ik weet nu goed waar ik in wil groeien, en ik weet nu ook dat ik niet veel meer wil geven ( te snel ). Ik wiil graag zorgen om ook liefde te winnen zeg maar....
Ik denk dat een date leuk is gewoon uit nieuwsgierigheid. Mocht het leuk zijn dan zal ik eerlijk zeggen dat ik eerst aan mezelf ga werken en hierin mijn grenzen ook stel. Die datingsite is zoiezo verleden tijd.
Geen verdere zoektochten voor mij. De mannen komen uiteindelijk maar naar mij toe als ik weer lekker happy ben met mijn leven.
Jammer dat jullie niet kunnen kijken hoe ik straks mijn profiel delete
))
vrijdag 3 juni 2016 om 13:33
Zen, begrijp ik het nou goed dat je al stond ingeschreven op die datingsite toen het nog aan was met je ex?
Of net uit dan minstens?
Wat was je motief dan destijds?
Zegt dat jou niet iets over dat je open stond voor het idee alleen al, dus ook iets zegt over dat de liefde/ het vertrouwen daarin met hem iig minder diep gaat dan je zelf dacht, toen het eenmaal echt over was?
Dus dat er een stuk frustratie is, wat jij aanziet voor liefde, omdat je dat kwijt dreigde te raken en ook werkelijk gebeurde?
Dat relatiehoppen heb ik nooit zo begrepen, hoe leuk deze man ook lijkt of is, dan wordt het een rebound.
Wat Nicci aanhaalt klopt niet helemaal: je hoeft niet perfect in orde te zijn om zelf (pas/weer) geschikt/ het waard te zijn om (volwaardig) (liefdes)partner te kunnen zijn, maar ook niet absoluut nog niét klaar voor te zijn.
Als met name juist je liefdesvermogens nog vers "gewond" zijn en in de verste verte niet hersteld zijn, is het imo dus géén goed plan om te gaan daten en daar dan op te gaan focussen, dan is het pure afleiding, een bezigheid die idd verslavend kan worden en evengoed nieuwe teleurstellingen gaat opleveren, omdat je daar nog zelf tweeledig in staat.
Je kunt die date wel laten doorgaan, maar ik zou daar dan direct heel heel eerlijk over zijn, zeker als zo'n man er wel aan toe is, die staat ook niet voor niks op zo'n site, en waarschijnlijk niet om vrouwelijke platonische vrienden te maken.
Hij mag dan ook de keuze hebben dat hij daar niks voor voelt en verder date.
Nicci: de aandacht van een andere leukerd kan best vleiend zijn en vandaaruit een goed gevoel geven, maar aandacht en vleiend lijkt me niet het juiste motief om waar dan ook aan te beginnen.
Dan wordt hij de afleiding, en opvulling van een interne leegte, die hooguit volgens mij kan leiden tot emotionele afhankelijkheid, als je niet eerst zelf weer min of meer een leuk leven leidt (en dat kunt inbrengen in de relatie, dan moet hij het leuke vertegenwoordigen).
Zen; eerst maar eens kijken wát je allemaal wel en niet voelt, als die hele afgelopen relatie bezonken is, daar zijn fases in en zolang dat nog in ontwikkeling is, en je nog helemaal niet wéét hoe je erin staat lijkt het mij niet zo zinnig om je dan te verbinden aan wie dan ook.
Elke vorm van "relatie" wordt immers weer ingewikkeld, relaties zijn bij uitstek spiegels voor jezelf en kunnen nieuwe onzekerheden met zich meebrengen, terwijl je nog te dealen hebt met oude/recente.
Is al ingewikkeld genoeg voor daters (lees die topics er maar eens op na) die er wél helemaal aan toe zijn, om alleen al te duiden wat ze nou wel en niet voelen en verwachten en wat die ander wel/niet voelt en verwacht.
Zolang je zelf niet heel goed weet hoe en wat je wilt en bij jou past, (en niet in deze fase bij jou past of zo welkom zou zijn), weet je denk ik ook (nog) niet wié.
Zie het maar zo: je voelt je dan misschien aangetrokken tot wat je tekortkwam bij je ex, inhalen wat je miste aan/ met hem, of juist zoekt ter compensatie wat je met hem kende en nu mist (ook al is dat misschien niet goed voor jou).
Dus obv een "negatieve reden": compensatie voor eoa gevoel van gemis (en ook nog de kans dat je onbewust op eenzelfde type valt, die daaraan doet denken).
Zorg nu eerst dat je jezelf helder krijgt en vrij van exen, stoffen, eerst ff ontslakken dus!
Jezelf eerst helemaal heel willen is een ander uiterste en kan langer duren dan het jaar wat jij jezelf geeft daarvoor.
Blijft een langdurig proces imo, wat altijd doorgaat en altijd nieuwe uitdagingen kent (je bent nooit "af" imo).
Het gebeurt of niet, ook dat nog.
Hoe "klaar" je er ook voor bent, dat zegt nog niet dat dat dan naar wens zomaar op je pad komt (dat is ook zo'n wijdverspreid geloof hier op forum, dat je dan vanzelf de "juiste" persoon aantrekt oid, hooguit verhoog je de kánsen daarop, dat áls dat gebeurt, je je iig krachtig en zeker van jezelf voelt, en niet de eerste de beste aanziet voor eoa "Ware" (en andere dingen wegwuift uit gretigheid).
En soms komt er iemand wel vanzelf op dat pad aanwaaien, terwijl jij er eigenlijk nog niet bestand voor bent, en dat geeft dan al de nodige frustraties, omdat vaak door elkaar heen loopt of dat nu iets in jou is of niet, zoals je wel leest over onzekerheid en jaloezie en dergelijke, of dat nu aan de relatie/omgang ligt of voortkomt uit onverwerkte ervaringen en hoe je over jezelf denkt (op dat moment, in die fase of periode).
Lijkt me voor nu iig geen goed idee dus, als ik afgelopen 2 maanden zo bekijk.
Helemaal niét lekker in je vel zitten vind ik nooit een goed uitgangspunt en heel iets anders dan niet helemáál lekker in je vel (en hoe overkomelijk de reden(en) daarvoor zijn ook, verwerking van iets is ff een ander verhaal dan iets op ander vlak, bijv eoa gewoonte waar je zelf niet zo blij mee bent van jezelf).
Of net uit dan minstens?
Wat was je motief dan destijds?
Zegt dat jou niet iets over dat je open stond voor het idee alleen al, dus ook iets zegt over dat de liefde/ het vertrouwen daarin met hem iig minder diep gaat dan je zelf dacht, toen het eenmaal echt over was?
Dus dat er een stuk frustratie is, wat jij aanziet voor liefde, omdat je dat kwijt dreigde te raken en ook werkelijk gebeurde?
Dat relatiehoppen heb ik nooit zo begrepen, hoe leuk deze man ook lijkt of is, dan wordt het een rebound.
Wat Nicci aanhaalt klopt niet helemaal: je hoeft niet perfect in orde te zijn om zelf (pas/weer) geschikt/ het waard te zijn om (volwaardig) (liefdes)partner te kunnen zijn, maar ook niet absoluut nog niét klaar voor te zijn.
Als met name juist je liefdesvermogens nog vers "gewond" zijn en in de verste verte niet hersteld zijn, is het imo dus géén goed plan om te gaan daten en daar dan op te gaan focussen, dan is het pure afleiding, een bezigheid die idd verslavend kan worden en evengoed nieuwe teleurstellingen gaat opleveren, omdat je daar nog zelf tweeledig in staat.
Je kunt die date wel laten doorgaan, maar ik zou daar dan direct heel heel eerlijk over zijn, zeker als zo'n man er wel aan toe is, die staat ook niet voor niks op zo'n site, en waarschijnlijk niet om vrouwelijke platonische vrienden te maken.
Hij mag dan ook de keuze hebben dat hij daar niks voor voelt en verder date.
Nicci: de aandacht van een andere leukerd kan best vleiend zijn en vandaaruit een goed gevoel geven, maar aandacht en vleiend lijkt me niet het juiste motief om waar dan ook aan te beginnen.
Dan wordt hij de afleiding, en opvulling van een interne leegte, die hooguit volgens mij kan leiden tot emotionele afhankelijkheid, als je niet eerst zelf weer min of meer een leuk leven leidt (en dat kunt inbrengen in de relatie, dan moet hij het leuke vertegenwoordigen).
Zen; eerst maar eens kijken wát je allemaal wel en niet voelt, als die hele afgelopen relatie bezonken is, daar zijn fases in en zolang dat nog in ontwikkeling is, en je nog helemaal niet wéét hoe je erin staat lijkt het mij niet zo zinnig om je dan te verbinden aan wie dan ook.
Elke vorm van "relatie" wordt immers weer ingewikkeld, relaties zijn bij uitstek spiegels voor jezelf en kunnen nieuwe onzekerheden met zich meebrengen, terwijl je nog te dealen hebt met oude/recente.
Is al ingewikkeld genoeg voor daters (lees die topics er maar eens op na) die er wél helemaal aan toe zijn, om alleen al te duiden wat ze nou wel en niet voelen en verwachten en wat die ander wel/niet voelt en verwacht.
Zolang je zelf niet heel goed weet hoe en wat je wilt en bij jou past, (en niet in deze fase bij jou past of zo welkom zou zijn), weet je denk ik ook (nog) niet wié.
Zie het maar zo: je voelt je dan misschien aangetrokken tot wat je tekortkwam bij je ex, inhalen wat je miste aan/ met hem, of juist zoekt ter compensatie wat je met hem kende en nu mist (ook al is dat misschien niet goed voor jou).
Dus obv een "negatieve reden": compensatie voor eoa gevoel van gemis (en ook nog de kans dat je onbewust op eenzelfde type valt, die daaraan doet denken).
Zorg nu eerst dat je jezelf helder krijgt en vrij van exen, stoffen, eerst ff ontslakken dus!
Jezelf eerst helemaal heel willen is een ander uiterste en kan langer duren dan het jaar wat jij jezelf geeft daarvoor.
Blijft een langdurig proces imo, wat altijd doorgaat en altijd nieuwe uitdagingen kent (je bent nooit "af" imo).
Het gebeurt of niet, ook dat nog.
Hoe "klaar" je er ook voor bent, dat zegt nog niet dat dat dan naar wens zomaar op je pad komt (dat is ook zo'n wijdverspreid geloof hier op forum, dat je dan vanzelf de "juiste" persoon aantrekt oid, hooguit verhoog je de kánsen daarop, dat áls dat gebeurt, je je iig krachtig en zeker van jezelf voelt, en niet de eerste de beste aanziet voor eoa "Ware" (en andere dingen wegwuift uit gretigheid).
En soms komt er iemand wel vanzelf op dat pad aanwaaien, terwijl jij er eigenlijk nog niet bestand voor bent, en dat geeft dan al de nodige frustraties, omdat vaak door elkaar heen loopt of dat nu iets in jou is of niet, zoals je wel leest over onzekerheid en jaloezie en dergelijke, of dat nu aan de relatie/omgang ligt of voortkomt uit onverwerkte ervaringen en hoe je over jezelf denkt (op dat moment, in die fase of periode).
Lijkt me voor nu iig geen goed idee dus, als ik afgelopen 2 maanden zo bekijk.
Helemaal niét lekker in je vel zitten vind ik nooit een goed uitgangspunt en heel iets anders dan niet helemáál lekker in je vel (en hoe overkomelijk de reden(en) daarvoor zijn ook, verwerking van iets is ff een ander verhaal dan iets op ander vlak, bijv eoa gewoonte waar je zelf niet zo blij mee bent van jezelf).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 juni 2016 om 13:46
Dank je Suzy!
Daar ben ik ook heel erg blij mee! Nu achteraf ben ik zo blij dat we vorig jaar niks hadden met mekaar.
Ik was nog veel te onzeker en te afhankelijk van bevestiging enz.
Dan zou het wat Jan Geurtz een ego - relatie worden.
Ik ben daar klaar mee en hij is daar ook duidelijk geen persoon voor aangezien wat hij vorig jaar zei.
Ik twijfelde heel even en wilde het bijna niet doen maar toen bedacht ik mij hetzelfde als wat jij net zei. Voor niks gaat de zon op en verwachten dat hij een x initiatief neemt is kinderachtig. Ik ben geen 12 meer.
He ik kan het nog steeds amper bevatten... wat ben ik blij met deze maffe actie .
Zei nog tegen hem 'wij zijn gewoon exact dezelfde personen, ok behalve onze huidskleur' . Waarop hij zei 'ach dat is enkel de buitenkant'. Vond ik mooi
Ik zie verder wel of en wat er gebeurt.
Storm: ja cute he....
Ik moet een beetje aan de Notebook denken... . En aan Save the last dance. (Moet altijd janken bij die film)
Daar ben ik ook heel erg blij mee! Nu achteraf ben ik zo blij dat we vorig jaar niks hadden met mekaar.
Ik was nog veel te onzeker en te afhankelijk van bevestiging enz.
Dan zou het wat Jan Geurtz een ego - relatie worden.
Ik ben daar klaar mee en hij is daar ook duidelijk geen persoon voor aangezien wat hij vorig jaar zei.
Ik twijfelde heel even en wilde het bijna niet doen maar toen bedacht ik mij hetzelfde als wat jij net zei. Voor niks gaat de zon op en verwachten dat hij een x initiatief neemt is kinderachtig. Ik ben geen 12 meer.
He ik kan het nog steeds amper bevatten... wat ben ik blij met deze maffe actie .
Zei nog tegen hem 'wij zijn gewoon exact dezelfde personen, ok behalve onze huidskleur' . Waarop hij zei 'ach dat is enkel de buitenkant'. Vond ik mooi
Ik zie verder wel of en wat er gebeurt.
Storm: ja cute he....
Ik moet een beetje aan de Notebook denken... . En aan Save the last dance. (Moet altijd janken bij die film)
vrijdag 3 juni 2016 om 14:01
In november was t voor de eerste keer echt uit, Daarna heb ik mijn profiel weer herstart, na een maand ong. De reden was inderdaad afleiding. ( geen dates gehad ). Toen het weer aan was heb ik me weer afgemeld.
Je hebt gelijk hoor Suzy, ik laat deze date wel doorgaan, en zeg t hem eerlijk over mijn situatie.
Maar waar ik een beetje mee zit is, kan ik niet juist leren van vrijblijven contact met mannen of moet ik juist wegblijven van mannen? Dus alleen richten op mezelf en vrienden en familie?
Ik denk dat ik kwa worsteling even ver ben dan drie jaar geleden, dus dat is ook een beetje mijn angst. Ik verander niet, dus relaties zullen wel blijven mislukken.
Je hebt gelijk hoor Suzy, ik laat deze date wel doorgaan, en zeg t hem eerlijk over mijn situatie.
Maar waar ik een beetje mee zit is, kan ik niet juist leren van vrijblijven contact met mannen of moet ik juist wegblijven van mannen? Dus alleen richten op mezelf en vrienden en familie?
Ik denk dat ik kwa worsteling even ver ben dan drie jaar geleden, dus dat is ook een beetje mijn angst. Ik verander niet, dus relaties zullen wel blijven mislukken.
vrijdag 3 juni 2016 om 14:24
Zen: ik herken dat wel hoor, er veel mee bezig zijn terwijl je ook nog het een en ander moet verwerken.
Mijn advies zou zijn om daar echt te nemen en je dus vooral op jezelf te focussen. (En op je onzekerheden en vervelende emoties. Dat is zwaar en niet leuk maar wordt je uiteindelijk wel sterker van.)
Mijn advies zou zijn om daar echt te nemen en je dus vooral op jezelf te focussen. (En op je onzekerheden en vervelende emoties. Dat is zwaar en niet leuk maar wordt je uiteindelijk wel sterker van.)
vrijdag 3 juni 2016 om 14:28
Dat vrijblijvende of vriendschappelijke met mannen moeten zij ook willen dan, he.
Raak je plots bevriend met iemand is dat iets anders dan via datingsite, waar ze om andere redenen op staan, lijkt mij.
Ook vriendschapsrelaties moeten wederzijds vanuit dezelfde intenties en gevoelens/klik zijn.
Je kunt altijd meer mensen leren kennen, mannen en vrouwen, je hoeft niet per sé weg te blijven van mannen dus, maar ook niet bewust contact met mannen gaan opzoeken, en kijken of dat tot vriendschap of iets anders leidt, maar dat is mijn idee, hoor.
Het is al heel wat als je leven zoals het nu is weer wat fijner wordt en je niet langer leeft vanuit gemis/wat je mist en ik zou dat zeker niet centraal gaan zetten op dit moment (je kunt ook iets wat/iemand die afwezig is centraal zetten).
Gewoon ff neutraal zien te worden tov mannen/relaties, zodat het beladene eraf is en je iig niet afhankelijk daarvan bent voor je goed voelen.
Raak je plots bevriend met iemand is dat iets anders dan via datingsite, waar ze om andere redenen op staan, lijkt mij.
Ook vriendschapsrelaties moeten wederzijds vanuit dezelfde intenties en gevoelens/klik zijn.
Je kunt altijd meer mensen leren kennen, mannen en vrouwen, je hoeft niet per sé weg te blijven van mannen dus, maar ook niet bewust contact met mannen gaan opzoeken, en kijken of dat tot vriendschap of iets anders leidt, maar dat is mijn idee, hoor.
Het is al heel wat als je leven zoals het nu is weer wat fijner wordt en je niet langer leeft vanuit gemis/wat je mist en ik zou dat zeker niet centraal gaan zetten op dit moment (je kunt ook iets wat/iemand die afwezig is centraal zetten).
Gewoon ff neutraal zien te worden tov mannen/relaties, zodat het beladene eraf is en je iig niet afhankelijk daarvan bent voor je goed voelen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
