Psyche
alle pijlers
Als je omgeving je draagkracht niet accepteert?
donderdag 4 november 2021 om 16:26
Ik gebruik deze nick ivm herkenbaarheid.
Heb getwijfeld dit onder kinderen of hier te plaatsen. Denk dat dit aansluit.
Situatie:
Mijn draagkracht is niet optimaal. Door gebeurtenissen en daarnaast wat lichamelijke mankementen, is mijn energie niveau niet erg hoog.
Drie jaar geleden vanwege een milde depressie in therapie gegaan, wat inzichtelijk was op vele fronten. Eén van die inzichten was dat ik te weinig begrens. Ik paste me vaak wel aan, maar kwam tot inzicht dat dit ook ten koste van mezelf kan gaan. Daarnaast kan ik niet zoveel prikkels hebben. Soms kun je ze ontwijken (heb bv geen sociale media, leef volgens principe rust en regelmaat, en ben vaak op zoek naar aanpassingen om rust te bewaren zoals boodschappen laten bezorgen), maar heb ook een gezin en werk.
Ik merk dat ik steeds meer moeite heb met alle 'dwang' van buitenaf. School vd kinderen zoekt hulp van ouders, de vereniging vd kinderen etc. Ik draag het minimale daarin bij, en dat valt me best zwaar icm de rest van het leven.
Ik heb meerdere keren aangegeven bij enkele mensen van de sportvereniging (van mijn kinderen) dat mijn mogelijkheden qua draagkracht minimaal zijn.
Het werd onlangs duidelijk dat men nog meer van mij en mijn man wil, omdat we twee kinderen op de vereniging hebben, worden alle taken ook in tweevoud verwacht van ons.
Mijn man had al een taak van me overgenomen, maar die trekt dit ook niet als er nog hogere verwachtingen zijn.
Deze verwachtingen werden uitgesproken in een bericht, en ik heb een alternatief voorstel gedaan ter oplossing.
Dit viel niet in de smaak, kreeg veel over me heen, we moeten het samen regelen en mijn oplossing werd van tafel geveegd. Ter illustratie: ik breng de kinderen 2x p.w. naar de training, sta elke zaterdag vroeg op voor de wedstrijden (daar kan ik dus geen rust pakken want man en ik moeten beide met één kind mee) en doe de was voor één team. Nu gaan ze andere taken verplichten door een schema op te stellen, waarbij wij moeten komen of onderling moeten ruilen.
Ik merk dat er zoveel weerstand ontstaat dat ik er fysiek last van heb. Ik kan de ballen amper in de lucht houden, ben zelfs tijdelijk minder gaan werken.
Ik weet niet goed hoe dit op te lossen, ik voel me zo machteloos dat ik er een erg kort lontje door krijg.
Ik wil mijn kinderen hun sport niet ontnemen, maar weet niet hoe we dit klaar moeten spelen. Het voelt erg naar omdat ik het gevoel heb met mijn rug tegen de muur te worden gezet. Mijn man heeft het ook geprobeerd uit te leggen, maar geen gewenst resultaat.
Ik merk dat ik in een cirkel blijf denken, en geen oplossing kan bedenken die geschikt is. Knetterharde 'nee' zal duidelijk leiden tot conflict, eigenlijk is dat het nu al kijkende naar de sfeer van het gesprek. Om maar mee te gaan hierin geeft nu al paniek, er blijft niet voldoende tijd over voor rust.
Mijn omgeving is erg van het meegaan in sociale druk. Vandaar mijn verhaal hier: wie wil meedenken? Kan wel verschillende invalshoeken gebruiken.
Heb getwijfeld dit onder kinderen of hier te plaatsen. Denk dat dit aansluit.
Situatie:
Mijn draagkracht is niet optimaal. Door gebeurtenissen en daarnaast wat lichamelijke mankementen, is mijn energie niveau niet erg hoog.
Drie jaar geleden vanwege een milde depressie in therapie gegaan, wat inzichtelijk was op vele fronten. Eén van die inzichten was dat ik te weinig begrens. Ik paste me vaak wel aan, maar kwam tot inzicht dat dit ook ten koste van mezelf kan gaan. Daarnaast kan ik niet zoveel prikkels hebben. Soms kun je ze ontwijken (heb bv geen sociale media, leef volgens principe rust en regelmaat, en ben vaak op zoek naar aanpassingen om rust te bewaren zoals boodschappen laten bezorgen), maar heb ook een gezin en werk.
Ik merk dat ik steeds meer moeite heb met alle 'dwang' van buitenaf. School vd kinderen zoekt hulp van ouders, de vereniging vd kinderen etc. Ik draag het minimale daarin bij, en dat valt me best zwaar icm de rest van het leven.
Ik heb meerdere keren aangegeven bij enkele mensen van de sportvereniging (van mijn kinderen) dat mijn mogelijkheden qua draagkracht minimaal zijn.
Het werd onlangs duidelijk dat men nog meer van mij en mijn man wil, omdat we twee kinderen op de vereniging hebben, worden alle taken ook in tweevoud verwacht van ons.
Mijn man had al een taak van me overgenomen, maar die trekt dit ook niet als er nog hogere verwachtingen zijn.
Deze verwachtingen werden uitgesproken in een bericht, en ik heb een alternatief voorstel gedaan ter oplossing.
Dit viel niet in de smaak, kreeg veel over me heen, we moeten het samen regelen en mijn oplossing werd van tafel geveegd. Ter illustratie: ik breng de kinderen 2x p.w. naar de training, sta elke zaterdag vroeg op voor de wedstrijden (daar kan ik dus geen rust pakken want man en ik moeten beide met één kind mee) en doe de was voor één team. Nu gaan ze andere taken verplichten door een schema op te stellen, waarbij wij moeten komen of onderling moeten ruilen.
Ik merk dat er zoveel weerstand ontstaat dat ik er fysiek last van heb. Ik kan de ballen amper in de lucht houden, ben zelfs tijdelijk minder gaan werken.
Ik weet niet goed hoe dit op te lossen, ik voel me zo machteloos dat ik er een erg kort lontje door krijg.
Ik wil mijn kinderen hun sport niet ontnemen, maar weet niet hoe we dit klaar moeten spelen. Het voelt erg naar omdat ik het gevoel heb met mijn rug tegen de muur te worden gezet. Mijn man heeft het ook geprobeerd uit te leggen, maar geen gewenst resultaat.
Ik merk dat ik in een cirkel blijf denken, en geen oplossing kan bedenken die geschikt is. Knetterharde 'nee' zal duidelijk leiden tot conflict, eigenlijk is dat het nu al kijkende naar de sfeer van het gesprek. Om maar mee te gaan hierin geeft nu al paniek, er blijft niet voldoende tijd over voor rust.
Mijn omgeving is erg van het meegaan in sociale druk. Vandaar mijn verhaal hier: wie wil meedenken? Kan wel verschillende invalshoeken gebruiken.
donderdag 4 november 2021 om 19:25
Dit. Ik lees in meerdere reacties dat je het had kunnen weten wanneer je je kind aanmeldt voor een vereniging. Uhm, nee, niet vanzelfsprekend om dat te weten, ik niet, althans. Ik ben enig kind en ja ik weet dat meisjes ook op voetbal kunnen zitten, maar ik zat als kind bij een vereniging waar geen ouderparticipatie gold. Bij uitvoeringen waren ouders publiek, mijn vader ging eens per jaar mee als leiding op kamp en kinderen die de hobby in hun woonplaats uitvoerden kwamen vanaf een jaar of tien per fiets of te voet. Mijn vereniging was buiten mijn woonplaats en mijn vader vond het dan geen probleem om een aantal andere kinderen die ook in onze woonplaats woonden, of op de route, op te halen en weer thuis te brengen, maar dit was een onderlinge regeling. Maar geen wassen draaien of bardiensten.redbulletje schreef: ↑04-11-2021 17:02Kinderen op een sport doen waar ouders niet mee hoeven helpen of de taken afkopen.
A question that sometimes drives me hazy: Am I or are the others crazy?
donderdag 4 november 2021 om 19:25
Maar school is echt wel iets anders dan een (sport)vereniging. Op school is hulp precies dat, hulp. Bij een vereniging, bén je samen de vereniging, en moet je die ook samen draaiende houden.wallpaper schreef: ↑04-11-2021 19:12Ook bijdragen bij school (daar is de druk minder, maar ook aanwezig) doe ik elk jaar. Voor elke kind één a twee keer. Doe ik voor school, en vooral voor mijn kinderen. School accepteert wel je grenzen daarin, ze zijn blij met de hulp, of dat eenmaal of elke week is.
En naar je eigen kind gaan kijken of het brengen, is geen taak vanuit de vereniging. Het kost energie, dat snap ik, maar dat had je toch ook bedacht toen je kind aanmeldde? Ik heb bewust maar 1 kind, omdat ik denk dat ik de hoeveelheid verplichtingen voor 2 niet prettig meer vind.
Ik ben echt wel bekend met verminderde belastbaarheid, maar je klinkt ook gewoon niet heel realistisch. Natuurlijk gaan de taken x2 als je 2 kinderen op een vereniging hebt zitten. Als je er een op tennis en een op voetbal hebt, moet je ook 2x bardienst draaien. Het feit dat je dat raar vindt, zegt toch ook wel wat. Als je naar de rest net zo communiceert als hier (alsof het toch vooral het probleem van anderen is), dan begrijp ik hun reacties wel een beetje.
donderdag 4 november 2021 om 19:27
Tegenwoordig staat het meestal vrij expliciet vermeld in de informatie. Ik ben ook al een sportclub tegengekomen met een lijst dingen waarbij ik dacht ‘dat gaan we dus niet doen’. Maar dan gaat mijn kind daar dus gewoon niet heen. Hoe het ‘vroeger’ was, doet dan niet echt ter zake natuurlijk.Morgan-Salander schreef: ↑04-11-2021 19:25Dit. Ik lees in meerdere reacties dat je het had kunnen weten wanneer je je kind aanmeldt voor een vereniging. Uhm, nee, niet vanzelfsprekend om dat te weten, ik niet, althans. Ik ben enig kind en ja ik weet dat meisjes ook op voetbal kunnen zitten, maar ik zat als kind bij een vereniging waar geen ouderparticipatie gold. Bij uitvoeringen waren ouders publiek, mijn vader ging eens per jaar mee als leiding op kamp en kinderen die de hobby in hun woonplaats uitvoerden kwamen vanaf een jaar of tien per fiets of te voet. Mijn vereniging was buiten mijn woonplaats en mijn vader vond het dan geen probleem om een aantal andere kinderen die ook in onze woonplaats woonden, of op de route, op te halen en weer thuis te brengen, maar dit was een onderlinge regeling. Maar geen wassen draaien of bardiensten.
donderdag 4 november 2021 om 19:27
+1nausicaa schreef: ↑04-11-2021 19:25Maar school is echt wel iets anders dan een (sport)vereniging. Op school is hulp precies dat, hulp. Bij een vereniging, bén je samen de vereniging, en moet je die ook samen draaiende houden.
En naar je eigen kind gaan kijken of het brengen, is geen taak vanuit de vereniging. Het kost energie, dat snap ik, maar dat had je toch ook bedacht toen je kind aanmeldde? Ik heb bewust maar 1 kind, omdat ik denk dat ik de hoeveelheid verplichtingen voor 2 niet prettig meer vind.
Ik ben echt wel bekend met verminderde belastbaarheid, maar je klinkt ook gewoon niet heel realistisch. Natuurlijk gaan de taken x2 als je 2 kinderen op een vereniging hebt zitten. Als je er een op tennis en een op voetbal hebt, moet je ook 2x bardienst draaien. Het feit dat je dat raar vindt, zegt toch ook wel wat. Als je naar de rest net zo communiceert als hier (alsof het toch vooral het probleem van anderen is), dan begrijp ik hun reacties wel een beetje.
donderdag 4 november 2021 om 19:36
Het valt me op hoeveel mensen bijna geïrriteerd reageren of TO bijna ‘terechtwijzen’.
Vraag je wel af: had je hetzelfde gereageerd als TO had gezegd dat ze minder energie heeft door kanker ipv geestelijk/ minder draagkracht? Zelf denk ik dat de reacties dan anders waren geweest.
Daarom is het voor mensen die geestelijke problemen hebben moeilijk om dit aan te geven. Terwijl het net zo legitiem is.
Vraag je wel af: had je hetzelfde gereageerd als TO had gezegd dat ze minder energie heeft door kanker ipv geestelijk/ minder draagkracht? Zelf denk ik dat de reacties dan anders waren geweest.
Daarom is het voor mensen die geestelijke problemen hebben moeilijk om dit aan te geven. Terwijl het net zo legitiem is.
donderdag 4 november 2021 om 19:37
Soms gaat het niet zoals je wil. En dan moet je willen zoals het gaat. En als dat betekend dat je heel direct en concreet je grenzen aangeeft en taken laat vallen of achterwege laat dan is dat zo. Zorgen voor je zelf is nu belangrijk. Altijd belangrijk, maar nu eens te meer.
En ooit…..dan kijk je terug op deze tijd en kun je zeggen dat het beter met je gaat.
En ooit…..dan kijk je terug op deze tijd en kun je zeggen dat het beter met je gaat.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 06-11-2021 06:19
64.30% gewijzigd
donderdag 4 november 2021 om 19:41
Ergens wel, maar ik heb in deze niet het gevoel veel keuze te hebben. Ik hoef geen vrienden te maken, maar je wil ook voor je kinderen niet jarenlang afgezonderd langs de lijn staan.KooktMetKnoflook schreef: ↑04-11-2021 18:56Het valt op dat je telkens op begrip rekent.
Dit herken ik wel. Het rekenen op begrip. Of erop hopen misschien?
Er komt druk.
Je geeft een beetje toe, je vraagt om begrip, je stelt 'oplossingen' voor, en als men die afwijst, bezwijk je.
Grenzen bewaken doe je niet op deze manier. Je bent onduidelijk, onzeker en je laat je overhalen.
Ik herken dit wel, maar meer vanuit het verleden. Als ik iets niet passend vind of er een dwingend gevoel aan over hou, neem ik tegenwoordig snel afscheid. Echter gaat het nu om mijn kinderen, en dat maakt het lastig. Ik wil dat ze prettig kunnen sporten, en om eerlijk te zijn stoort de wijze van de omgang tussen de ouders mij op deze wijze.
Dat betekent voor de tegenpartij dat je wel zeurt en klaagt, maar als puntje bij paaltje komt kun je het tóch. Bekijk het eens van uit hun positie: Welke reden hebben zij om jouw klachten serieus te nemen? Het zijn niet je woorden, maar je daden die spreken.
Herken je dit?
donderdag 4 november 2021 om 19:43
Even concreet: de ‘taak’ die jullie allebei niet trekken en die wel verwacht wordt is bardiensten draaien?
In dat geval zou ik aangeven: ‘ik kan geen bardiensten draaien, dat zijn te veel prikkels voor mij. Ik kan wel extra wassen/helpen met spullen klaarzetten/Sinterklaas organiseren/fruit & drinken regelen/kerstkransjes bakken/paaseieren verstoppen/vulietsin. Is het mogelijk dat ik dat doe in plaats van bardiensten draaien?’
Op die manier ben je duidelijk over wat je wel en niet kan, en je draagt zelf alternatieven aan. Grote kans dat een constructieve houding een stuk beter valt dan ‘mijn draagkracht is laag’.
In dat geval zou ik aangeven: ‘ik kan geen bardiensten draaien, dat zijn te veel prikkels voor mij. Ik kan wel extra wassen/helpen met spullen klaarzetten/Sinterklaas organiseren/fruit & drinken regelen/kerstkransjes bakken/paaseieren verstoppen/vulietsin. Is het mogelijk dat ik dat doe in plaats van bardiensten draaien?’
Op die manier ben je duidelijk over wat je wel en niet kan, en je draagt zelf alternatieven aan. Grote kans dat een constructieve houding een stuk beter valt dan ‘mijn draagkracht is laag’.
donderdag 4 november 2021 om 19:46
Dit is wel een goeie.S-Groot schreef: ↑04-11-2021 19:18Tja, beetje dom om het zo te doen hè? Je wordt dus niet persoonlijk aangesproken, er wordt slechts een oproep gedaan voor hulp. Vervolgens ga jij een smoes aandragen waarom jij dat team niet kunt helpen. Vind je het dan echt gek dat mensen daar geïrriteerd op regeageren? Zeg dan niks.
En vervolgens kom je met een idee waar ook weer een ander werk voor zou moeten doen.
Je begint met die vraag om vrijwilligers persoonlijk op te vatten.
Je kijkt niet van tevoren waar je grenzen liggen.
Je zegt iets toe, een halfslachtig stapje waar men niets aan heeft... met suggesties dat anderen weer werk gaan doen om de rest van het probleem op te lossen.
Je denkt/vindt van jezelf dat je positief bent. Maar reageer dan gewoon *%$@*@!* niet.
Echt niemand heeft iets aan een half afgemaakte klus waarvoor ze $!@#@!*% nog iemand anders moeten regelen om het af te maken.
Je zogenaamd hulpvaardig meedenken helpt helemaal nul komma niks, want alles wat jij verzint hebben zij ook al lang verzonnen. Ze zitten niet op jouw inzicht te wachten, maar op iemand om het gewoon te doen.
Als jij dat niet bent... even goede vrienden maar reageer dan niet.
Grenzen trekken gaat zo:
Kan iemand DIT doen? We zitten écht omhoog.
Jij: ... (stilte. geluid van krekels).
He, TO, jij kunt dit wel doen, hier je doet toch al weinig!
jij: Sorry guys, ik zit vol.
He, TO, je bent lui en je laat ons in de steek en het is een schande!
Jij: guys, dat is over de grens. Ik doe de was al en zo'n reactie heb ik niet verdiend. Kappen hiermee, of ik heb het komende zaterdag te druk voor de was.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
donderdag 4 november 2021 om 19:48
Normaal gesproken is het een x aantal uur per lid. De diensten zijn hier per team. Zo vlagt mijn man bij onze zoon en hoef ik voor dat team niet mee te draaien en het bardienstrooster.
Als het team van mijn andere zoon aan de beurt is wel, die speelt in de selectie dus daar is geen vlagger, scheidsrechter enz. nodig.
Ergens snap ik de.druk wel want als mensen voelen dat er ruimte is kunnen ze ineens allemaal niet maar het werk moet wel gedaan worden. Ik zag je bericht verder in het topic nog. Trek je het je allemaal niet te persoonlijk aan? Als een bericht in de groepsapp gestuurd wordt hoef jij je er niet alleen verantwoordelijk voor te voelen. Dan is het een team taak en heb je recent iets voor het team.gedaan kun je ook geeoon niet reageren.
Goed dat je er hulp bij hebt gezocht. De kinderen zijn nog jong maar de druk van verplichtimgen blijft en neemt de komende jaren alleen maar toe. De eerste periode op de middelbare school biivoorbeeld. Leren plannen, leren hoe ze hun huiswerk moesten doen, leren hoe ze het het beste konden leren en overhoren. Er waren hier dagen en soms nog wel eens dat ik ze smorgens het huis uit "help", naar mijn werk ga, naar huis, eten koken, naar de training, naar huis, leren/overhoren, huishouden en dan versleten op de bank zitwallpaper schreef: ↑04-11-2021 17:53Helaas zijn de wachtlijsten niet mals) ben wel aangemeld).
Destijds toen ik therapie had heb ik geleerd hoe rust te creëren. Toen waren de kinderen nog veel kleiner.
Maar in deze situatie zou ik normaal zeggen: dit is niet passend voor mij, het beste, take care.
Maar ja, daar heb ik nu mijn kinderen mee. En dat is wel erg lastig als moeder zijnde.
Ik snap best dat als je er tijdelijk even doorheen zit je een stapje terug doet. Maar als tijdelijk niet tijdelijk meer is het goed hier wat aan te doen.
donderdag 4 november 2021 om 19:49
De horror, al die vrijwillig verplichte taken. Onze dochter zit op dansles. Die breng en haal ik en that’s it. Prima te doen. Ik moet er werkelijk niet aan denken om bardiensten te moeten draaien. Sowieso dikke onzin om een kantine te hebben bij een sport. En de was doen van een heel elftal?! Ik zou ervoor passen.
donderdag 4 november 2021 om 19:54
Maar bepaald het team dit zo allemaal of de club? Je moet mee, je moet langs de lijn staan enz. Ik breng mijn bonuskind ook weleens naar de voetbal bij een thuiswedstrijd en ga dan even wandelen. Combineer ik het gelijk.wallpaper schreef: ↑04-11-2021 18:49Er was wederom geen reactie gekomen op de vraag voor een vrijwilliger, dus er werd nogmaals per groepapp aangegeven dat iemand dit moest doen. Daardoor voelde ik me verplicht voelde te reageren, en heb toen aangegeven binnenkort een dienst te doen voor andere team.
En misschien naief, maar ik dacht dus, positieve insteek. Maar dat was niet de bedoeling want we hebben twee kinderen die lid zijn.
En toen ik opperde: 'Misschien is het goed om te onderzoeken of er (tevens) andere mensen willen ondersteunen als vrijwilliger?' werd ik door de 5 hesjes compleet als gek verklaard.
Tja, ik snap dat niet zo goed. Als dit niet werkt, waarom zou je dan niet naar alternatieven willen kijken?
Is er een kans dat jullie kinderen volgend jaar naar een ander team gaat? Dan is het dit jaar nog uitzitten.
Maar ik denk dat je grenzen duidelijk aangeven en je geen schuldgevoel aan laten praten een belangrijk onderdeel is.
donderdag 4 november 2021 om 19:54
Celaena_Aelin schreef: ↑04-11-2021 19:43Even concreet: de ‘taak’ die jullie allebei niet trekken en die wel verwacht wordt is bardiensten draaien?
In dat geval zou ik aangeven: ‘ik kan geen bardiensten draaien, dat zijn te veel prikkels voor mij. Ik kan wel extra wassen/helpen met spullen klaarzetten/Sinterklaas organiseren/fruit & drinken regelen/kerstkransjes bakken/paaseieren verstoppen/vulietsin. Is het mogelijk dat ik dat doe in plaats van bardiensten draaien?’
Op die manier ben je duidelijk over wat je wel en niet kan, en je draagt zelf alternatieven aan. Grote kans dat een constructieve houding een stuk beter valt dan ‘mijn draagkracht is laag’.
In de groepsapp wordt gemeld dat er echt mensen zich moeten aanmelden voor bardiensten (want elk team moet nou eenmaal x diensten verzorgen). En dan lijkt het jou een goed idee om te zeggen dat je wel kerstkransjes wil maken? Totaal niet constructief. Als je mensen nog geïrriteerder wil krijgen moet je dat zeker doen, maar als je een beetje mee wil werken hou je op zo'n moment gewoon je mond.
donderdag 4 november 2021 om 19:55
Mijn kinderen zijn allang uit die fase, maar ik had altijd de rege: geen verenigingen, geen weekendbelasting.
Ik kom uit een prikkelgevoelig nest, en mijn kinderen trekken gelukkig ook niet naar dat vereniging/teamsporten gedoe. Logisch denk ik, het zijn mijn kinderen. Dus dat scheelt.
Als zij persé op dergelijke clubjes hadden gewild hadden ze moeten wachten tot ze er zelfstandig heen konden.
Er is al genoeg, school vraagt ook veel, eigen werk ook, het is er goed mee.
Ik kom uit een prikkelgevoelig nest, en mijn kinderen trekken gelukkig ook niet naar dat vereniging/teamsporten gedoe. Logisch denk ik, het zijn mijn kinderen. Dus dat scheelt.
Als zij persé op dergelijke clubjes hadden gewild hadden ze moeten wachten tot ze er zelfstandig heen konden.
Er is al genoeg, school vraagt ook veel, eigen werk ook, het is er goed mee.
Geloof niet alles wat je denkt.
donderdag 4 november 2021 om 20:05
Die kerstkransjes zijn ook maar een random voorbeeld he? Het gaat om het concreet aanbieden van een taak, en tegelijkertijd de grens ‘bardiensten zijn te veel prikkels’ te bewaken. Wellicht is er een ouder die de bardiensten van TO over wil nemen in ruil voor een andere taak in de vereniging.S-Groot schreef: ↑04-11-2021 19:54In de groepsapp wordt gemeld dat er echt mensen zich moeten aanmelden voor bardiensten (want elk team moet nou eenmaal x diensten verzorgen). En dan lijkt het jou een goed idee om te zeggen dat je wel kerstkransjes wil maken? Totaal niet constructief. Als je mensen nog geïrriteerder wil krijgen moet je dat zeker doen, maar als je een beetje mee wil werken hou je op zo'n moment gewoon je mond.
donderdag 4 november 2021 om 20:09
Celaena_Aelin schreef: ↑04-11-2021 20:05Die kerstkransjes zijn ook maar een random voorbeeld he? Het gaat om het concreet aanbieden van een taak, en tegelijkertijd de grens ‘bardiensten zijn te veel prikkels’ te bewaken. Wellicht is er een ouder die de bardiensten van TO over wil nemen in ruil voor een andere taak in de vereniging.
Nee, want daar ligt het probleem niet. Verenigingen weten echt wel wat ze vragen, en dat is altijd hetzelfde.
Als je kids op zo’n clubs laat gaan, moet je alles wat daarbij hoort voor lief nemen. Anders maak je inderdaad geen vrienden. Niemand zit erop te wachten.
Geloof niet alles wat je denkt.
donderdag 4 november 2021 om 20:11
Het lijkt mij toch vrij logisch dat de inzet per kind wordt verwacht. Als je kinderen op twee verenigingen zouden zitten, zou je ook bij beide iets moeten doen.
Ik heb jaren in het bestuur van een vereniging gezeten en zonder inzet van ouders is een jeugdafdeling niet draaiend te houden. Bij ons werd door de vereniging geen druk gezet op ouders om bij te dragen. Ook kinderen van wie ouders niets deden mochten mee blijven sporten. Maar het werd wel steeds lastiger als meer en meer ouders niet bereid waren iets bij te dragen. Zo trainde mijn zoon een team F-jes echt van de zotte dat hij dan als zeventienjarige de was moest doen, in mijn machine omdat sommige ouders dat niet wilden/gewoon niet deden.
Ouders onderling gingen vanaf het WhatsApp-tijdperk helaas wel sneller elkaar onder druk zetten.
Tip: reageer op verzoeken niet in de groepsapp maar privé aan de vraagsteller.
donderdag 4 november 2021 om 20:20
Celaena_Aelin schreef: ↑04-11-2021 20:05Die kerstkransjes zijn ook maar een random voorbeeld he? Het gaat om het concreet aanbieden van een taak, en tegelijkertijd de grens ‘bardiensten zijn te veel prikkels’ te bewaken. Wellicht is er een ouder die de bardiensten van TO over wil nemen in ruil voor een andere taak in de vereniging.
Nee. Lees nog eens goed haar post over die groepsapp. Er wordt specifiek en alleen gevraagd om je aan te melden voor die bardiensten. Er is werkelijk niemand die er iets mee opschiet als jij dan gaat roepen dat je al iets voor een ander team doet of wel kerstkransjes wil maken. Die diensten moeten gevuld. Dáár wordt naar gevraagd.
donderdag 4 november 2021 om 20:20
Mee eens, ik verantwoord me teveel.Laatje schreef: ↑04-11-2021 19:17Dit is precies wat je kunt aangeven bij een vraag: ik kan niet.
Je geeft teveel een reden aan. Die stellen mensen dan ter discussie. Geen reden meer aangeven in het vervolg. Als er ergens (school, sport) een vraag is om hulp, ga voor jezelf na: kan en wil ik dit doen? Zo ja, dan geef je dit aan, zo nee, dan benoem je niet meer waarom je nee zegt. Sorry, ik kan niet.
donderdag 4 november 2021 om 20:22
Er wordt ook contributie per kind gevraagd neem ik aan.
Maar goed: een emmer loopt niet vol van 2 taken op het sportveld. Een emmer is al tot de rand vol en dan doen die paar druppels het overstromen.
Ik zou beginnen met stoppen met die was. Dat kan iemand met een hogere belastbaarheid doen. En dan wel die 2x bardiensten draaien: één door je man, één door jou. Kinderen doen het ook prima op het sportveld als er niet altijd een ouder staat te kijken.
En dan maar eens kijken welke druppels van de rest van je leven je uit die emmer kan krijgen, zodat daar wat meer ruimte in ontstaat.
Maar goed: een emmer loopt niet vol van 2 taken op het sportveld. Een emmer is al tot de rand vol en dan doen die paar druppels het overstromen.
Ik zou beginnen met stoppen met die was. Dat kan iemand met een hogere belastbaarheid doen. En dan wel die 2x bardiensten draaien: één door je man, één door jou. Kinderen doen het ook prima op het sportveld als er niet altijd een ouder staat te kijken.
En dan maar eens kijken welke druppels van de rest van je leven je uit die emmer kan krijgen, zodat daar wat meer ruimte in ontstaat.
donderdag 4 november 2021 om 20:24
Maar wat doen de andere ouders dan??? Het beste wat gedaan kan worden is concreet maken welke taken er zijn. En ieder zich laten aanmelden. Ieder evenveel.
donderdag 4 november 2021 om 20:28
Als je lid bent van een vereniging moet je nu eenmaal meedraaien. Zonder actieve leden is er gewoon geen vereniging. Je kan echt niet verwachten dat andere ouders voor jouw kinderen wel alle ballen hoog houden. Het is voor iedereen schipperen tussen werk, zorg voor kinderen, mantelzorg en vrije tijd. Als je het niet aankan dan moet je man een tandje bijzetten of je kinderen van de vereniging halen.
Iedere dag is gehaktdag
donderdag 4 november 2021 om 20:38
DeSlager schreef: ↑04-11-2021 20:28Als je lid bent van een vereniging moet je nu eenmaal meedraaien. Zonder actieve leden is er gewoon geen vereniging. Je kan echt niet verwachten dat andere ouders voor jouw kinderen wel alle ballen hoog houden. Het is voor iedereen schipperen tussen werk, zorg voor kinderen, mantelzorg en vrije tijd. Als je het niet aankan dan moet je man een tandje bijzetten of je kinderen van de vereniging halen.
Of zelf iets regelen met andere ouders. Dat je iets niet kunt doen betekent niet dat je het niet kunt regelen.
In het team van mijn zoon zat een kind waarvan de ouders geen auto hadden. Zij ruilden altijd één rijbeurt tegen twee wasbeurten. Er was ook een gezin waarvan de opa wel eens kwam rijden omdat het (gehandicapte) broertje niet mee kon of alleen thuis kon blijven. Belangrijkste in deze was dat ze het zelf regelden en het niet terug legden bij de vereniging.
Dat ouders alles terug leggen bij het bestuur maakt vaak weer dat bestuursleden lastig te vinden zijn.
