Psyche
alle pijlers
Als perfectionisme je lam legt....
zondag 8 januari 2017 om 15:29
TO, wat jij als voorbeeld geeft vind ik niet vallen onder het kopje perfectionisme. Eerder een blijk van een minderwaardigheidscomplex (niet gezien door je ouders) waardoor je nu naarstig op zoekt bent naar iets waar jij in uitblinkt en dat je nog niet hebt gevonden.
Fotografie lijkt je leuk en waarschijnlijk zul je mooie foto's gaan maken als je eenmaal begint, maar je weet eigenlijk wel dat er grote kans is dat jij niet die uitzonderlijke fotograaf zult zijn/worden waar iedereen steil van achterover slaat. Dus niet beginnen is voorkomen dat je teleurgesteld raakt (resultaat is niet zo bijzonder als dat je had gehoopt).
Fotografie lijkt je leuk en waarschijnlijk zul je mooie foto's gaan maken als je eenmaal begint, maar je weet eigenlijk wel dat er grote kans is dat jij niet die uitzonderlijke fotograaf zult zijn/worden waar iedereen steil van achterover slaat. Dus niet beginnen is voorkomen dat je teleurgesteld raakt (resultaat is niet zo bijzonder als dat je had gehoopt).
zondag 8 januari 2017 om 15:36
quote:Jempo schreef op 08 januari 2017 @ 14:42:
[...]
Ik vind het ook lastig. Maar echt, je houdt zoveel tijd en energie over voor de leuke dingen in het leven als je dat lat wat later kunt leggen.
Dat, én ik probeer er gewoon een sport van te maken alles 'oké' te doen. Anders ben ik elke dag zo teleurgesteld dat het niet perfect is. Nu ben ik vaak gewoon erg trots dat alles zo oké is.
Stom voorbeeld: kindje lekker uitgebreid in bad en in bed met verhaaltje, badkamer enigszins slordig achtergelaten, geeft niet, gewoon nog even leren voor tentamen en wel zien hoe ver ik kom. Dat was eerst: kind snel snel douchen, want het halve huis moet nog gepoetst worden, maar die ene voeg is na een uur idd nog niet schoon, helemaal kapot aan je huiswerk beginnen, lukt niet want hersens slapen eigenlijk al, dus de halve nacht door.
Maar het blijft wel een valkuil hoor, waar ik nog best wel vaak in donder. Ik heb bv heel erg de neiging uren over dingen te doen, terwijl anderen dat ene stofje op de overloop of die ene twijfelachtige komma in een essay niet eens zien waarschijnlijk, maar ik dus wel.. En dan moet ik mezelf tot de orde roepen, zeggen dat het doel 'oké' was, en dat dat nu bereikt is, dus we hoeven nu niet te stressen en er nog meer kostbare tijd aan te besteden.
Of als ik ergens maar niet eens aan begin omdat het toch niet perfect wordt, heel streng tegen mezelf zeggen dat perfect niet het doel is. Dat ik het doel dus wél kan bereiken.
En voor mevrouw75: voor mij voelt dat trouwens niet als m'n grote dromen laten varen, dat vind ik wel een heel sombere zienswijze. Zou je die gedachte niet kunnen ombuigen?
[...]
Ik vind het ook lastig. Maar echt, je houdt zoveel tijd en energie over voor de leuke dingen in het leven als je dat lat wat later kunt leggen.
Dat, én ik probeer er gewoon een sport van te maken alles 'oké' te doen. Anders ben ik elke dag zo teleurgesteld dat het niet perfect is. Nu ben ik vaak gewoon erg trots dat alles zo oké is.
Stom voorbeeld: kindje lekker uitgebreid in bad en in bed met verhaaltje, badkamer enigszins slordig achtergelaten, geeft niet, gewoon nog even leren voor tentamen en wel zien hoe ver ik kom. Dat was eerst: kind snel snel douchen, want het halve huis moet nog gepoetst worden, maar die ene voeg is na een uur idd nog niet schoon, helemaal kapot aan je huiswerk beginnen, lukt niet want hersens slapen eigenlijk al, dus de halve nacht door.
Maar het blijft wel een valkuil hoor, waar ik nog best wel vaak in donder. Ik heb bv heel erg de neiging uren over dingen te doen, terwijl anderen dat ene stofje op de overloop of die ene twijfelachtige komma in een essay niet eens zien waarschijnlijk, maar ik dus wel.. En dan moet ik mezelf tot de orde roepen, zeggen dat het doel 'oké' was, en dat dat nu bereikt is, dus we hoeven nu niet te stressen en er nog meer kostbare tijd aan te besteden.
Of als ik ergens maar niet eens aan begin omdat het toch niet perfect wordt, heel streng tegen mezelf zeggen dat perfect niet het doel is. Dat ik het doel dus wél kan bereiken.
En voor mevrouw75: voor mij voelt dat trouwens niet als m'n grote dromen laten varen, dat vind ik wel een heel sombere zienswijze. Zou je die gedachte niet kunnen ombuigen?
zondag 8 januari 2017 om 15:49
quote:Teatree schreef op 08 januari 2017 @ 15:36:
[...]
Dat, én ik probeer er gewoon een sport van te maken alles 'oké' te doen. Anders ben ik elke dag zo teleurgesteld dat het niet perfect is. Nu ben ik vaak gewoon erg trots dat alles zo oké is.
Stom voorbeeld: kindje lekker uitgebreid in bad en in bed met verhaaltje, badkamer enigszins slordig achtergelaten, geeft niet, gewoon nog even leren voor tentamen en wel zien hoe ver ik kom. Dat was eerst: kind snel snel douchen, want het halve huis moet nog gepoetst worden, maar die ene voeg is na een uur idd nog niet schoon, helemaal kapot aan je huiswerk beginnen, lukt niet want hersens slapen eigenlijk al, dus de halve nacht door.
Maar het blijft wel een valkuil hoor, waar ik nog best wel vaak in donder. Ik heb bv heel erg de neiging uren over dingen te doen, terwijl anderen dat ene stofje op de overloop of die ene twijfelachtige komma in een essay niet eens zien waarschijnlijk, maar ik dus wel.. En dan moet ik mezelf tot de orde roepen, zeggen dat het doel 'oké' was, en dat dat nu bereikt is, dus we hoeven nu niet te stressen en er nog meer kostbare tijd aan te besteden.
Of als ik ergens maar niet eens aan begin omdat het toch niet perfect wordt, heel streng tegen mezelf zeggen dat perfect niet het doel is. Dat ik het doel dus wél kan bereiken.
En voor mevrouw75: voor mij voelt dat trouwens niet als m'n grote dromen laten varen, dat vind ik wel een heel sombere zienswijze. Zou je die gedachte niet kunnen ombuigen?
Ik moet even kijken hoe ik dat ga ombuigen. Het gaat nu op mijn werk niet zo lekker en ik vind het erg moeilijk om te accepteren dat ik nu met een klein kind veel minder kan en met de grootte van mijn baan minder uitdij-tijd heb om kwaliteit te leveren. Ik vind het heel moeilijk om toe te geven aan een 'maar drie-dagenbaan' of zelfs maar een klas af te staan. Dat het thuis een bende is vind ik niet zo erg.
Ik heb zo mijn periodes en zit nu wel in een erge zeikperiode heb ik gemerkt. Misschien toch maar weer eens een gesprekje met de baas.
[...]
Dat, én ik probeer er gewoon een sport van te maken alles 'oké' te doen. Anders ben ik elke dag zo teleurgesteld dat het niet perfect is. Nu ben ik vaak gewoon erg trots dat alles zo oké is.
Stom voorbeeld: kindje lekker uitgebreid in bad en in bed met verhaaltje, badkamer enigszins slordig achtergelaten, geeft niet, gewoon nog even leren voor tentamen en wel zien hoe ver ik kom. Dat was eerst: kind snel snel douchen, want het halve huis moet nog gepoetst worden, maar die ene voeg is na een uur idd nog niet schoon, helemaal kapot aan je huiswerk beginnen, lukt niet want hersens slapen eigenlijk al, dus de halve nacht door.
Maar het blijft wel een valkuil hoor, waar ik nog best wel vaak in donder. Ik heb bv heel erg de neiging uren over dingen te doen, terwijl anderen dat ene stofje op de overloop of die ene twijfelachtige komma in een essay niet eens zien waarschijnlijk, maar ik dus wel.. En dan moet ik mezelf tot de orde roepen, zeggen dat het doel 'oké' was, en dat dat nu bereikt is, dus we hoeven nu niet te stressen en er nog meer kostbare tijd aan te besteden.
Of als ik ergens maar niet eens aan begin omdat het toch niet perfect wordt, heel streng tegen mezelf zeggen dat perfect niet het doel is. Dat ik het doel dus wél kan bereiken.
En voor mevrouw75: voor mij voelt dat trouwens niet als m'n grote dromen laten varen, dat vind ik wel een heel sombere zienswijze. Zou je die gedachte niet kunnen ombuigen?
Ik moet even kijken hoe ik dat ga ombuigen. Het gaat nu op mijn werk niet zo lekker en ik vind het erg moeilijk om te accepteren dat ik nu met een klein kind veel minder kan en met de grootte van mijn baan minder uitdij-tijd heb om kwaliteit te leveren. Ik vind het heel moeilijk om toe te geven aan een 'maar drie-dagenbaan' of zelfs maar een klas af te staan. Dat het thuis een bende is vind ik niet zo erg.
Ik heb zo mijn periodes en zit nu wel in een erge zeikperiode heb ik gemerkt. Misschien toch maar weer eens een gesprekje met de baas.
zondag 8 januari 2017 om 16:58
quote:Jempo schreef op 08 januari 2017 @ 14:07:
Ik kom ook uit de topsport. Talent / vakmanschap was er echt wel hoor, anders was ik nooit zover gekomen. Maar mijn persoonlijkheid maakte dat ik nooit genoeg heb genomen met zilver (bij wijze van). Daar ga je aan onderdoor hoor. Je lichaam en hoofd hebben ook rust en ontspanning nodig.
Pling topsport! Dat was dus mijn overcompensatie...jammer dat ik er destijds niet op een normale manier van heb kunnen genieten en dat meen ik oprecht! Maar het was zoals het was en het heeft een plekje gekregen die ik heb om weten te zetten in trots.
Ik ben oprecht trots dat ik het heb mogen meemaken.
Daar lag mijn talent en daardoor ontving ik de aandacht, dacht ik, die ik nodig was.
Helemaal fout natuurlijk maar dat weet je als kind gelukkig allemaal nog niet.
Ik denk dat perfectionisme in elk persoon zit en dat dat ook een gezonde karaktertrek kan zijn, mits het niet teveel wordt ontwikkeld en gevoed zoals in mijn geval.
Als meisje van 8 weet je niet beter helaas en als het wat oplevert stop je er ook zeker niet mee.
Pas rond mijn 16e begonnen de problemen zichtbaar te worden en dan is het maar wat lastig om het in je eentje anders aan te gaan pakken. Ik ging dan ook gewoon door en door...ik noemde het ook weleens mijn handelsmerk.
Ik kom ook uit de topsport. Talent / vakmanschap was er echt wel hoor, anders was ik nooit zover gekomen. Maar mijn persoonlijkheid maakte dat ik nooit genoeg heb genomen met zilver (bij wijze van). Daar ga je aan onderdoor hoor. Je lichaam en hoofd hebben ook rust en ontspanning nodig.
Pling topsport! Dat was dus mijn overcompensatie...jammer dat ik er destijds niet op een normale manier van heb kunnen genieten en dat meen ik oprecht! Maar het was zoals het was en het heeft een plekje gekregen die ik heb om weten te zetten in trots.
Ik ben oprecht trots dat ik het heb mogen meemaken.
Daar lag mijn talent en daardoor ontving ik de aandacht, dacht ik, die ik nodig was.
Helemaal fout natuurlijk maar dat weet je als kind gelukkig allemaal nog niet.
Ik denk dat perfectionisme in elk persoon zit en dat dat ook een gezonde karaktertrek kan zijn, mits het niet teveel wordt ontwikkeld en gevoed zoals in mijn geval.
Als meisje van 8 weet je niet beter helaas en als het wat oplevert stop je er ook zeker niet mee.
Pas rond mijn 16e begonnen de problemen zichtbaar te worden en dan is het maar wat lastig om het in je eentje anders aan te gaan pakken. Ik ging dan ook gewoon door en door...ik noemde het ook weleens mijn handelsmerk.
zondag 8 januari 2017 om 17:01
quote:GirlPowerrrrr schreef op 08 januari 2017 @ 16:58:
[...]
Pling topsport! Dat was dus mijn overcompensatie...jammer dat ik er destijds niet op een normale manier van heb kunnen genieten en dat meen ik oprecht! Maar het was zoals het was en het heeft een plekje gekregen die ik heb om weten te zetten in trots.
Ik ben oprecht trots dat ik het heb mogen meemaken.
Daar lag mijn talent en daardoor ontving ik de aandacht, dacht ik, die ik nodig was.
Helemaal fout natuurlijk maar dat weet je als kind gelukkig allemaal nog niet.
Ik denk dat perfectionisme in elk persoon zit en dat dat ook een gezonde karaktertrek kan zijn, mits het niet teveel wordt ontwikkeld en gevoed zoals in mijn geval.
Als meisje van 8 weet je niet beter helaas en als het wat oplevert stop je er ook zeker niet mee.
Pas rond mijn 16e begonnen de problemen zichtbaar te worden en dan is het maar wat lastig om het in je eentje anders aan te gaan pakken. Ik ging dan ook gewoon door en door...ik noemde het ook weleens mijn handelsmerk.ambitie is de gezonde variant van perfectionisme
[...]
Pling topsport! Dat was dus mijn overcompensatie...jammer dat ik er destijds niet op een normale manier van heb kunnen genieten en dat meen ik oprecht! Maar het was zoals het was en het heeft een plekje gekregen die ik heb om weten te zetten in trots.
Ik ben oprecht trots dat ik het heb mogen meemaken.
Daar lag mijn talent en daardoor ontving ik de aandacht, dacht ik, die ik nodig was.
Helemaal fout natuurlijk maar dat weet je als kind gelukkig allemaal nog niet.
Ik denk dat perfectionisme in elk persoon zit en dat dat ook een gezonde karaktertrek kan zijn, mits het niet teveel wordt ontwikkeld en gevoed zoals in mijn geval.
Als meisje van 8 weet je niet beter helaas en als het wat oplevert stop je er ook zeker niet mee.
Pas rond mijn 16e begonnen de problemen zichtbaar te worden en dan is het maar wat lastig om het in je eentje anders aan te gaan pakken. Ik ging dan ook gewoon door en door...ik noemde het ook weleens mijn handelsmerk.ambitie is de gezonde variant van perfectionisme
zondag 8 januari 2017 om 17:21
quote:Cateautje schreef op 08 januari 2017 @ 13:24:
[...]
Door een perfectionist te zijn en dat heb ik van mijn vader ge-erfd, die was er ook één en ik ken er nog twee die dat hebben meegekregen.
Ik heb dat timmermansoog en dat gevoel voor de gulden snede en ik krijg zonder veel moeite de dingen zo zoals ik ze hebben wil.
Ik heb geen enkele vorm van faalangst en dat lamgeslagen gedoe is mij en de mensen die dit ook hebben, compleet vreemd.
Echt perfectionisme is iets positiefs en alleen maar dat.
Sorry Cateau, ik waardeer jou en je bijdrages op dit forum zeer zoals je weet. Echter in dit geval ben ik het niet met je eens.
Ik zie perfectionisme en faalangst wel degelijk als mogelijk samenhangend. Lees wel.....mogelijk. Er zullen altijd uitzonderingen bestaan.
Overigens durf ik zelfs stellig te beweren dat perfectionisme allesbehalve enkel een positieve gave is. Perfectionisme kan zelfs averechts werken en een totaal tegenovergestelde uitwerking hebben van hetgeen jij je erbij voorsteld. Dat jij bent geboren hiermee en dit ervaart als gave, datzelfde kan een ander ervaren als belemmering en absoluut niet als gave.
[...]
Door een perfectionist te zijn en dat heb ik van mijn vader ge-erfd, die was er ook één en ik ken er nog twee die dat hebben meegekregen.
Ik heb dat timmermansoog en dat gevoel voor de gulden snede en ik krijg zonder veel moeite de dingen zo zoals ik ze hebben wil.
Ik heb geen enkele vorm van faalangst en dat lamgeslagen gedoe is mij en de mensen die dit ook hebben, compleet vreemd.
Echt perfectionisme is iets positiefs en alleen maar dat.
Sorry Cateau, ik waardeer jou en je bijdrages op dit forum zeer zoals je weet. Echter in dit geval ben ik het niet met je eens.
Ik zie perfectionisme en faalangst wel degelijk als mogelijk samenhangend. Lees wel.....mogelijk. Er zullen altijd uitzonderingen bestaan.
Overigens durf ik zelfs stellig te beweren dat perfectionisme allesbehalve enkel een positieve gave is. Perfectionisme kan zelfs averechts werken en een totaal tegenovergestelde uitwerking hebben van hetgeen jij je erbij voorsteld. Dat jij bent geboren hiermee en dit ervaart als gave, datzelfde kan een ander ervaren als belemmering en absoluut niet als gave.
zondag 8 januari 2017 om 17:34
quote:Troeteltje schreef op 08 januari 2017 @ 17:21:
[...]
Sorry Cateau, ik waardeer jou en je bijdrages op dit forum zeer zoals je weet. Echter in dit geval ben ik het niet met je eens.
Ik zie perfectionisme en faalangst wel degelijk als mogelijk samenhangend. Lees wel.....mogelijk. Er zullen altijd uitzonderingen bestaan.
Overigens durf ik zelfs stellig te beweren dat perfectionisme allesbehalve enkel een positieve gave is. Perfectionisme kan zelfs averechts werken en een totaal tegenovergestelde uitwerking hebben van hetgeen jij je erbij voorsteld. Dat jij bent geboren hiermee en dit ervaart als gave, datzelfde kan een ander ervaren als belemmering en absoluut niet als gave.
Ik waardeer je mening, maar ik zie het toch anders. Ik zie hier allemaal forummers voorbijkomen die blijkbaar heel graag een perfectionist willen zijn, maar waarbij het niet lukt en dat is iets heel anders.
Het enige dat ik hier lees zijn de tomeloze frustraties over zaken die niet uit de verf komen en dat heeft echt waar, niets met perfectionisme te maken, alleen maar met de wens het te zijn.
Ik ken er meerdere en die hebben dat allemaal niet, die gaan te werk met een lach en vertrouwen.
Naar aanleiding van de ervaringen die ik heb opgedaan, zowel van mezelf als met anderen, kan ik me er niets bij voorstellen dat een echt perfectionist zo gefrustreerd kan zijn, maar ik geloof je als je het zegt.
[...]
Sorry Cateau, ik waardeer jou en je bijdrages op dit forum zeer zoals je weet. Echter in dit geval ben ik het niet met je eens.
Ik zie perfectionisme en faalangst wel degelijk als mogelijk samenhangend. Lees wel.....mogelijk. Er zullen altijd uitzonderingen bestaan.
Overigens durf ik zelfs stellig te beweren dat perfectionisme allesbehalve enkel een positieve gave is. Perfectionisme kan zelfs averechts werken en een totaal tegenovergestelde uitwerking hebben van hetgeen jij je erbij voorsteld. Dat jij bent geboren hiermee en dit ervaart als gave, datzelfde kan een ander ervaren als belemmering en absoluut niet als gave.
Ik waardeer je mening, maar ik zie het toch anders. Ik zie hier allemaal forummers voorbijkomen die blijkbaar heel graag een perfectionist willen zijn, maar waarbij het niet lukt en dat is iets heel anders.
Het enige dat ik hier lees zijn de tomeloze frustraties over zaken die niet uit de verf komen en dat heeft echt waar, niets met perfectionisme te maken, alleen maar met de wens het te zijn.
Ik ken er meerdere en die hebben dat allemaal niet, die gaan te werk met een lach en vertrouwen.
Naar aanleiding van de ervaringen die ik heb opgedaan, zowel van mezelf als met anderen, kan ik me er niets bij voorstellen dat een echt perfectionist zo gefrustreerd kan zijn, maar ik geloof je als je het zegt.
zondag 8 januari 2017 om 17:45
quote:ikbenleaf schreef op 08 januari 2017 @ 17:41:
Cateautje, jij bent hier degene die, echt waar, niet weet wat perfectionisme inhoudt. Je hoeft me niet op mijn woord te geloven hoor, vraag het eens aan een psycholoog.Psychologie is geen wetenschap, die verzinnen het ook maar waar je bij staat, dus ik kies er voor om mijn informatie daar niet vandaan te halen, maar bedankt voor de tip.
Cateautje, jij bent hier degene die, echt waar, niet weet wat perfectionisme inhoudt. Je hoeft me niet op mijn woord te geloven hoor, vraag het eens aan een psycholoog.Psychologie is geen wetenschap, die verzinnen het ook maar waar je bij staat, dus ik kies er voor om mijn informatie daar niet vandaan te halen, maar bedankt voor de tip.
zondag 8 januari 2017 om 17:54
zondag 8 januari 2017 om 17:59
quote:Cateautje schreef op 08 januari 2017 @ 17:45:
[...]
Psychologie is geen wetenschap, die verzinnen het ook maar waar je bij staat, dus ik kies er voor om mijn informatie daar niet vandaan te halen, maar bedankt voor de tip.
Ok, jij hebt je eigen invulling gegeven aan 'perfectionisme', niks mis mee, maar bedenk dan wel dat een meerderheid hier er een andere invulling aan geeft. Die invulling is geen 'klinklare onzin' omdat het niet strookt met wat jij zelf bedacht hebt. Het heeft dan waarschijnlijk ook geen zin om hier jouw visie te blijven herhalen (of te reageren met een of ).
Ik ben het met je eens dat wanneer perfectionisme verwart wordt met faalangst je dan niet tot de kern kan komen. De problemen van o.a. TO kunnen inderdaad ook voortkomen uit faalangst, of misschien wel een minderwaardigheidscomplex, maar óók uit perfectionisme óf een combinatie hiervan. Het is in ieder geval niet aan jou om te zeggen dat niemand hier perfectionistisch is omdat het niet strookt met jouw persoonlijke invulling hiervan.
[...]
Psychologie is geen wetenschap, die verzinnen het ook maar waar je bij staat, dus ik kies er voor om mijn informatie daar niet vandaan te halen, maar bedankt voor de tip.
Ok, jij hebt je eigen invulling gegeven aan 'perfectionisme', niks mis mee, maar bedenk dan wel dat een meerderheid hier er een andere invulling aan geeft. Die invulling is geen 'klinklare onzin' omdat het niet strookt met wat jij zelf bedacht hebt. Het heeft dan waarschijnlijk ook geen zin om hier jouw visie te blijven herhalen (of te reageren met een of ).
Ik ben het met je eens dat wanneer perfectionisme verwart wordt met faalangst je dan niet tot de kern kan komen. De problemen van o.a. TO kunnen inderdaad ook voortkomen uit faalangst, of misschien wel een minderwaardigheidscomplex, maar óók uit perfectionisme óf een combinatie hiervan. Het is in ieder geval niet aan jou om te zeggen dat niemand hier perfectionistisch is omdat het niet strookt met jouw persoonlijke invulling hiervan.
zondag 8 januari 2017 om 18:00
quote:Troeteltje schreef op 08 januari 2017 @ 17:54:
Cateau, daar waar perfectionisme voor jou een gave is, is diezelfde perfectionisme voor een ander een vloek.
Prima dat er diverse meningen bestaan, daarop teert dit forum immers.
Ikzelf ervaar het inderdaad anders dan jij. En ben tegelijkertijd blij voor jou dat jij er zo positief over kunt zijn.
Ik zie veel streven naar...
Maar goed, je hebt gelijk, dit forum teert op diverse meningen.
Ik hoop voor je dat je vloek ooit in een zegen mag veranderen.
Cateau, daar waar perfectionisme voor jou een gave is, is diezelfde perfectionisme voor een ander een vloek.
Prima dat er diverse meningen bestaan, daarop teert dit forum immers.
Ikzelf ervaar het inderdaad anders dan jij. En ben tegelijkertijd blij voor jou dat jij er zo positief over kunt zijn.
Ik zie veel streven naar...
Maar goed, je hebt gelijk, dit forum teert op diverse meningen.
Ik hoop voor je dat je vloek ooit in een zegen mag veranderen.
zondag 8 januari 2017 om 18:11
Ach lieve Cateau. Dat vind ik lief van je.
Perfectionisme is ontstaan nav diverse negatieve ervaringen in mijn (vroege) verleden. Deze ervaringen hebben mij mede gevormd. Vervolgens zijn er manieren aangeleerd om een en ander te handelen en te (over)leven. Vaak zijn dit overlevingsmechanismes die wel zorgen voor tijdelijke druk van de ketel. Echter waar op de ene plek de druk tijdelijk verminderd, zal diezelfde druk hoe dan ook toch een uitgang zoeken. En zolang zoeken tot er een uitgang gevonden is. Goedschiks of kwaadschiks.
Zo, en nu hebben wij 2 ons standpunt wel verduidelijkt. Op een nette en constructieve wijze denk ik. Zo kan het ook he?
Perfectionisme is ontstaan nav diverse negatieve ervaringen in mijn (vroege) verleden. Deze ervaringen hebben mij mede gevormd. Vervolgens zijn er manieren aangeleerd om een en ander te handelen en te (over)leven. Vaak zijn dit overlevingsmechanismes die wel zorgen voor tijdelijke druk van de ketel. Echter waar op de ene plek de druk tijdelijk verminderd, zal diezelfde druk hoe dan ook toch een uitgang zoeken. En zolang zoeken tot er een uitgang gevonden is. Goedschiks of kwaadschiks.
Zo, en nu hebben wij 2 ons standpunt wel verduidelijkt. Op een nette en constructieve wijze denk ik. Zo kan het ook he?
zondag 8 januari 2017 om 18:17
zondag 8 januari 2017 om 18:21
quote:Troeteltje schreef op 08 januari 2017 @ 18:11:
Ach lieve Cateau. Dat vind ik lief van je.
Perfectionisme is ontstaan nav diverse negatieve ervaringen in mijn (vroege) verleden. Deze ervaringen hebben mij mede gevormd. Vervolgens zijn er manieren aangeleerd om een en ander te handelen en te (over)leven. Vaak zijn dit overlevingsmechanismes die wel zorgen voor tijdelijke druk van de ketel. Echter waar op de ene plek de druk tijdelijk verminderd, zal diezelfde druk hoe dan ook toch een uitgang zoeken. En zolang zoeken tot er een uitgang gevonden is. Goedschiks of kwaadschiks.
Zo, en nu hebben wij 2 ons standpunt wel verduidelijkt. Op een nette en constructieve wijze denk ik. Zo kan het ook he?
Ja, de eerste levensjaren gaan een groot deel van je leven mee, helaas in jouw geval, maar er komt ook een fase waarin je leert alles los te laten en nieuwe uitgangspunten te vinden om met dingen te dealen en dan wordt alles anders. Dat heeft het leven zelf mij geleerd, ook door te praten met mensen die met hetzelfde gedoe te maken hadden.
Ik vind het altijd zo naar dat de kindertijd zoveel negatieve invloed kan hebben op een leven, alsof je nooit opnieuw mag beginnen. Wat dat betreft hebben veel mensen nog een flink appeltje met moeder natuur te schillen.
Yep, op een nette constructieve wijze, zeker weten.
Ach lieve Cateau. Dat vind ik lief van je.
Perfectionisme is ontstaan nav diverse negatieve ervaringen in mijn (vroege) verleden. Deze ervaringen hebben mij mede gevormd. Vervolgens zijn er manieren aangeleerd om een en ander te handelen en te (over)leven. Vaak zijn dit overlevingsmechanismes die wel zorgen voor tijdelijke druk van de ketel. Echter waar op de ene plek de druk tijdelijk verminderd, zal diezelfde druk hoe dan ook toch een uitgang zoeken. En zolang zoeken tot er een uitgang gevonden is. Goedschiks of kwaadschiks.
Zo, en nu hebben wij 2 ons standpunt wel verduidelijkt. Op een nette en constructieve wijze denk ik. Zo kan het ook he?
Ja, de eerste levensjaren gaan een groot deel van je leven mee, helaas in jouw geval, maar er komt ook een fase waarin je leert alles los te laten en nieuwe uitgangspunten te vinden om met dingen te dealen en dan wordt alles anders. Dat heeft het leven zelf mij geleerd, ook door te praten met mensen die met hetzelfde gedoe te maken hadden.
Ik vind het altijd zo naar dat de kindertijd zoveel negatieve invloed kan hebben op een leven, alsof je nooit opnieuw mag beginnen. Wat dat betreft hebben veel mensen nog een flink appeltje met moeder natuur te schillen.
Yep, op een nette constructieve wijze, zeker weten.
zondag 8 januari 2017 om 19:54
quote:GirlPowerrrrr schreef op 08 januari 2017 @ 19:13:
Bakkeleien jullie nog maar lekker met Cadeautje verder ga ik me wel elders vermaken!!
Toedeloe!!!!Terecht TO. Ik had je graag wat tips gegeven. Ik heb zelf lang met perfectionisme geworsteld. Helaas is dit topic de Grote CateauShow geworden.... Hoe weinig zelfkennis en inzicht kun je hebben Cateautje? Triest.
Bakkeleien jullie nog maar lekker met Cadeautje verder ga ik me wel elders vermaken!!
Toedeloe!!!!Terecht TO. Ik had je graag wat tips gegeven. Ik heb zelf lang met perfectionisme geworsteld. Helaas is dit topic de Grote CateauShow geworden.... Hoe weinig zelfkennis en inzicht kun je hebben Cateautje? Triest.
