
Angst dat mijn leven nu voorbij is
donderdag 13 december 2018 om 19:42
Ik heb het gevoel dat ik vastzit. Dat ik elke mogelijkheid heb benut en er geen uitweg is. Ik faal op het werk. Ik faal zelfs met het zoeken naar nieuw werk. Ik smeek het uwv om een jobcoach, die hebben zij niet. Ik smeek mijn therapeut om mee te denken, mij te begeleiden in het zoeken naar nieuwe zingeving, een ander soort baan.
Geen tijd.
Ik heb recht op ww, spaargeld en dan maar minimale bijstand waar ik niet van rondkom want ik woon thuis.
Ik denk soms echt dat dit het einde is, heb alles opgebruikt en ik kan het niet meer oplossen. Help mij aub...
Geen tijd.
Ik heb recht op ww, spaargeld en dan maar minimale bijstand waar ik niet van rondkom want ik woon thuis.
Ik denk soms echt dat dit het einde is, heb alles opgebruikt en ik kan het niet meer oplossen. Help mij aub...
dinsdag 18 december 2018 om 15:40
Lieve Dollop, je bent ziek. Net zo ziek als iemand die zijn been heeft gebroken of een driedubbele longontsteking heeft. En zo'n burnout bouw je niet in een dag en een nacht op. Neem jezelf in acht.
Vertrouw op de bedrijfsarts, die heeft vaker met dat bijltje gehakt. Als hij of zij meer wil weten, vragen ze je misschien toestemming om met je huisarts te overleggen. Gewoon om te checken.
Laat dat loopbaanbegeleiding even zitten. Je kunt nu met je beenbreuk niet gaan trainen voor een marathon. Dat komt als je weer beter bent.
En qua baanperspectief: ik heb taalwetenschap en een taal gestudeerd en werk nu in IT als projectmanager en programmeur. Al mijn IT-collega's hebben een andere opleiding gedaan, ik werk met een afgestudeerde filmwetenschapper, een bosbouwkundige en een psycholoog. Op een ander project werken twee onderwijzers en een gezondheidswetenschapper.
Het vak wat we hebben gestudeerd heeft niks te maken met het werk dat we nu doen, het gaat om ons werk- en denkniveau. Dat zou dus ook voor jou gelden.
Vertrouw op de bedrijfsarts, die heeft vaker met dat bijltje gehakt. Als hij of zij meer wil weten, vragen ze je misschien toestemming om met je huisarts te overleggen. Gewoon om te checken.
Laat dat loopbaanbegeleiding even zitten. Je kunt nu met je beenbreuk niet gaan trainen voor een marathon. Dat komt als je weer beter bent.
En qua baanperspectief: ik heb taalwetenschap en een taal gestudeerd en werk nu in IT als projectmanager en programmeur. Al mijn IT-collega's hebben een andere opleiding gedaan, ik werk met een afgestudeerde filmwetenschapper, een bosbouwkundige en een psycholoog. Op een ander project werken twee onderwijzers en een gezondheidswetenschapper.
Het vak wat we hebben gestudeerd heeft niks te maken met het werk dat we nu doen, het gaat om ons werk- en denkniveau. Dat zou dus ook voor jou gelden.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 18 december 2018 om 15:48
Klopt, dat weet ik maar zij geloven me niet. Ik voel me als een insect dat zo snel mogelijk uitgeroeid moet worden.makreel schreef: ↑18-12-2018 15:40Lieve Dollop, je bent ziek. Net zo ziek als iemand die zijn been heeft gebroken of een driedubbele longontsteking heeft. En zo'n burnout bouw je niet in een dag en een nacht op. Neem jezelf in acht.
Vertrouw op de bedrijfsarts, die heeft vaker met dat bijltje gehakt. Als hij of zij meer wil weten, vragen ze je misschien toestemming om met je huisarts te overleggen. Gewoon om te checken.
Laat dat loopbaanbegeleiding even zitten. Je kunt nu met je beenbreuk niet gaan trainen voor een marathon. Dat komt als je weer beter bent.
En qua baanperspectief: ik heb taalwetenschap en een taal gestudeerd en werk nu in IT als projectmanager en programmeur. Al mijn IT-collega's hebben een andere opleiding gedaan, ik werk met een afgestudeerde filmwetenschapper, een bosbouwkundige en een psycholoog. Op een ander project werken twee onderwijzers en een gezondheidswetenschapper.
Het vak wat we hebben gestudeerd heeft niks te maken met het werk dat we nu doen, het gaat om ons werk- en denkniveau. Dat zou dus ook voor jou gelden.
dinsdag 18 december 2018 om 15:53
dinsdag 18 december 2018 om 15:54
Daar heeft je moeder het helemaal mis! Ik heb een persoonlijke assistente met een onderwijsdiploma. zij ondersteunt mij, doet veel administratief werk, bereidt mijn vergaderingen e.d. voor, beheert mijn agenda, neemt de telefoon aan en wimpelt mensen af indien nodig en ze zorgt er zo voor dat ik op het scherpst van de snee kan presteren omdat zij de zaakjes goed op orde heeft.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
dinsdag 18 december 2018 om 16:01
Maar als ik het aankondig letten zij op hun woorden natuurlijk.
De school wil me weg hebben. En als ze kunnen 'bewijzen' dat ik mijn burnout verzin hoeven ze me niet te betalen.
dinsdag 18 december 2018 om 16:12
De huisarts zegt dat je een burnout hebt. De psycholoog zegt dat je een burnout hebt. En jij vindt zelf ook dat je dat hebt.
De school kan hoog of laag springen, maar als een psycholoog en een huisarts die diagnose stellen, kunnen zij dat niet zomaar wegwuiven. De kans dat een bedrijfsarts wat anders gaat vaststellen, is ook niet groot. Je hoeft je daar niet druk om te maken.
Je zegt: de school wil me weghebben.
Weet je zeker dat het zo is? Kun je dat zeker weten?
De school kan hoog of laag springen, maar als een psycholoog en een huisarts die diagnose stellen, kunnen zij dat niet zomaar wegwuiven. De kans dat een bedrijfsarts wat anders gaat vaststellen, is ook niet groot. Je hoeft je daar niet druk om te maken.
Je zegt: de school wil me weghebben.
Weet je zeker dat het zo is? Kun je dat zeker weten?
Wat eten we vanavond?
dinsdag 18 december 2018 om 16:31
Dollop, merk je dat je nu een nieuwe paniek aan het creëren bent? ‘Hoe overtuig ik mijn school ervan dat ik ziek ben’. Hiervoor was de paniek ‘hoe kom ik zsm aan een andere baan’.
Ik sluit me aan bij koffiehagedis. Niet alleen is je huidige gedrag contraproductief en herstelondermijnend, maar ook is het zelfdestructief. Breng dit van de week alsjeblieft in bij de psycholoog. Je moet leren om de controle op dit soort dingen los te laten. Je bent nu een ramp voor jezelf en je omgeving, en je loopt het risico dat je alle goodwil verspeelt die je eerder hebt opgebouwd.
Ik sluit me aan bij koffiehagedis. Niet alleen is je huidige gedrag contraproductief en herstelondermijnend, maar ook is het zelfdestructief. Breng dit van de week alsjeblieft in bij de psycholoog. Je moet leren om de controle op dit soort dingen los te laten. Je bent nu een ramp voor jezelf en je omgeving, en je loopt het risico dat je alle goodwil verspeelt die je eerder hebt opgebouwd.
dinsdag 18 december 2018 om 17:11
Wat fijn! Wat heeft zij gezegd dat je haar aannam?Oudblond schreef: ↑18-12-2018 15:54Daar heeft je moeder het helemaal mis! Ik heb een persoonlijke assistente met een onderwijsdiploma. zij ondersteunt mij, doet veel administratief werk, bereidt mijn vergaderingen e.d. voor, beheert mijn agenda, neemt de telefoon aan en wimpelt mensen af indien nodig en ze zorgt er zo voor dat ik op het scherpst van de snee kan presteren omdat zij de zaakjes goed op orde heeft.
dinsdag 18 december 2018 om 17:13
Zo zeker als de lucht blauw is. Ze gaven het zelf aan namelijk, dat ik beter gedeeltelijk ontslag kon nemen of weg kon gaan als ik me hier niet gesteund voelde.makreel schreef: ↑18-12-2018 16:12De huisarts zegt dat je een burnout hebt. De psycholoog zegt dat je een burnout hebt. En jij vindt zelf ook dat je dat hebt.
De school kan hoog of laag springen, maar als een psycholoog en een huisarts die diagnose stellen, kunnen zij dat niet zomaar wegwuiven. De kans dat een bedrijfsarts wat anders gaat vaststellen, is ook niet groot. Je hoeft je daar niet druk om te maken.
Je zegt: de school wil me weghebben.
Weet je zeker dat het zo is? Kun je dat zeker weten?
dinsdag 18 december 2018 om 17:16
Ik heb nog niks nieuws. Ik zit met een burnout en ga niks tekenen tot na gesprek met arbo.
dinsdag 18 december 2018 om 18:11
Ik citeer deze even, want volgens mij lees je er overheen.Celaena_Aelin schreef: ↑18-12-2018 16:31Dollop, merk je dat je nu een nieuwe paniek aan het creëren bent? ‘Hoe overtuig ik mijn school ervan dat ik ziek ben’. Hiervoor was de paniek ‘hoe kom ik zsm aan een andere baan’.
Ik sluit me aan bij koffiehagedis. Niet alleen is je huidige gedrag contraproductief en herstelondermijnend, maar ook is het zelfdestructief. Breng dit van de week alsjeblieft in bij de psycholoog. Je moet leren om de controle op dit soort dingen los te laten. Je bent nu een ramp voor jezelf en je omgeving, en je loopt het risico dat je alle goodwil verspeelt die je eerder hebt opgebouwd.
Stop met regelen, pak even ontspanning en focus op het belangrijkste: je bent ziek en je moet eerst beter worden. Lastig, maar wel nodig.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 18 december 2018 om 18:25
dinsdag 18 december 2018 om 18:39
In een ander topic (op werk & studie) doet ze hetzelfde. Dat topic is stil sinds ze daar door een aantal forummers (waaronder ik) op gewezen is.Koffiehagedis schreef: ↑18-12-2018 18:25En ook over mijn reactie, waarin ik ongeveer hetzelfde zei. Dat maakt het bewust niet reageren denk ik? Jammer, we proberen je namelijk te helpen. Je bent écht niet constructief bezig nu Dollop.
dinsdag 18 december 2018 om 18:49
Eerst: Werk vinden is van latere orde. Eerst met jezelf aan de slag!
Ze zei niets speciaals. Haar brief was goed, ze onderbouwde goed waarom ze die functie graag zou doen en er goed in zou zijn. In het gesprek hadden we meteen een prettige klik. En toen ik doorvroeg of ze het bijvoorbeeld niet saai zou gaan vinden dat ze vooral in de weer zou zijn met het opmaken van documenten voor mij, formules in exel te zetten e.d. ging ze glimmen. En we zijn ook helemaal complementair: ik ben van de snelle actie, de inhoud, heb geen geduld voor gepriegel, zij vindt het heerlijk om zich over lijstjes e.d. te buigen. Dus alles waar ik een hekel aan heb en dus niet goed in ben, vindt zij leuk en alles waar ik goed in ben, vindt zij een beetje eng en laat ze graag aan mij over. En intussen vertrouw ik blind op haar: Als ze me een pakketje aanreikt voor ik naar een vergadering ga of me mijn ipad geeft, dan weet ik dat ik alle stukken die ik nodig heb, bij me heb. En zo is het met alles. In meer dan 3 jaar is er nog geen onvertogen woord gevallen, nog nooit een aanvaring gehad of zo. Ze is een kundige, betrouwbare en zorgzame collega.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
dinsdag 18 december 2018 om 19:28
Je hebt gevraagd om loopbaanbegeleiding en je toen ook ziek gemeld. Dat kan bij een werkgever overkomen als iemand die niet meer daar wil werken. De ziekmelding kan dan overkomen als werkweigering. Wat anderen ook zeiden, in een burn-out moet je aan je herstel werken. Dan ben je meestal niet bezig met loopbaanbegeleiding en werk zoeken. Dan moet je herstellen. Bij jou zit het anders maar voor een werkgever kan dit vraagtekens oproepen.
Verder lijkt het of je ook dingen op het bordje van de school schuift (ik voel me niet gesteund). De rector denkt dan misschien, 'ze heeft een coach maar klaagt maar over ons' en heeft als reactie dat je dan misschien maar beter kunt gaan. Misschien niet tactisch maar ze trekt misschien de conclusie dat je niet past binnen de schoolcultuur als je je in zoveel dingen niet gesteund voelt.
Ik schreef al eerder dat je bij de BA moet aangeven waar je nu last van hebt. Welke kenmerken van burn out n heb je. Hoe hindert dit je in het werk. Waarom lukt het nu niet. Begin niet over loopbaanbegeleiding. Zeg niet dat je je contract wil uitzitten en dan weg wil. Vraag om tijd om te herstellen. Vraag tips. Hou de focus op de ziekte.
Verder lijkt het of je ook dingen op het bordje van de school schuift (ik voel me niet gesteund). De rector denkt dan misschien, 'ze heeft een coach maar klaagt maar over ons' en heeft als reactie dat je dan misschien maar beter kunt gaan. Misschien niet tactisch maar ze trekt misschien de conclusie dat je niet past binnen de schoolcultuur als je je in zoveel dingen niet gesteund voelt.
Ik schreef al eerder dat je bij de BA moet aangeven waar je nu last van hebt. Welke kenmerken van burn out n heb je. Hoe hindert dit je in het werk. Waarom lukt het nu niet. Begin niet over loopbaanbegeleiding. Zeg niet dat je je contract wil uitzitten en dan weg wil. Vraag om tijd om te herstellen. Vraag tips. Hou de focus op de ziekte.
dinsdag 18 december 2018 om 19:47
Ik heb vandaag een nieuwe telefoon gehaald en geinstalleerd dus heb over dingen heengelezen denk ik.
Het is niet bewust. Jullie hebben gelijk. Ik focus mij op beter worden maar het gaat niet als ik steeds aangevallen word vanuit het werk. Ze proberen mij denk ik ontslag te laten nemen.
En iemand hier zei dat ik juist daar om die coach moet vragen dus dat deed ik...
Het is niet bewust. Jullie hebben gelijk. Ik focus mij op beter worden maar het gaat niet als ik steeds aangevallen word vanuit het werk. Ze proberen mij denk ik ontslag te laten nemen.
En iemand hier zei dat ik juist daar om die coach moet vragen dus dat deed ik...
dinsdag 18 december 2018 om 19:56
Ik lees dit nu pas. Je hebt gelijk, ik snap het nu beter. Maar als je een burnout hebt als normaal mens kan je toch ook niet ontspannen? Vraag je je toch ook af hoe en wat? Mijn collega was ook gestopt met haar studie bijvoorbeeld omdat ze het vak echt haatte.Koffiehagedis schreef: ↑18-12-2018 15:36Als je start over loopbaanbegeleiding, en dus aangeeft dat je bezig wilt met ander werk, is het ook niet zo logisch om aan te nemen dat je inderdaad een burn-out hebt. Een burn-out is ziek zijn, dan ben je niet bezig met werk. En de meeste mensen zijn dan ook niet zo paniekerig bezig met een andere baan. Wat dat betreft is de wetenschap dat je ASS hebt en een probleem met controledwang wel relevant voor hen om je te kunnen snappen, denk je niet? (niet dat ik per definitie vind dat je het ze moet vertellen, maar je neemt ze hun houding kwalijk, terwijl die best begrijpelijk is vanuit mijn positie)
Je bent nu helaas echt contra-productief bezig met je obsessieve, drammerige en paniekerige oplossingen zoeken/alles helder willen krijgen. Je denkt dat dat de enige manier is om uit de paniek te komen en dat snap ik vanuit jou geredeneerd, maar zo werkt het leven helaas niet. Je maakt het nu juist moeilijker voor jezelf en kunt dit niet blijven doen in je leven. Onvoorspelbaarheid is iets waar je mee om moet leren gaan en moet leren verdragen, niet iets dat je koste wat het kost moet proberen op te lossen. Je hebt echt andere vaardigheden en ander gedrag nodig in een situatie als deze om hier constructiever mee om te gaan en je - hoop ik - prettiger te gaan voelen.
Je bent ziek, daar gaat het nu om. Want burn-out. Dus ziekmelden, herstellen, dán kijken naar ander werk. Zorg voor jezelf.