Psyche
alle pijlers
Angst dat mijn leven nu voorbij is
donderdag 13 december 2018 om 19:42
Ik heb het gevoel dat ik vastzit. Dat ik elke mogelijkheid heb benut en er geen uitweg is. Ik faal op het werk. Ik faal zelfs met het zoeken naar nieuw werk. Ik smeek het uwv om een jobcoach, die hebben zij niet. Ik smeek mijn therapeut om mee te denken, mij te begeleiden in het zoeken naar nieuwe zingeving, een ander soort baan.
Geen tijd.
Ik heb recht op ww, spaargeld en dan maar minimale bijstand waar ik niet van rondkom want ik woon thuis.
Ik denk soms echt dat dit het einde is, heb alles opgebruikt en ik kan het niet meer oplossen. Help mij aub...
Geen tijd.
Ik heb recht op ww, spaargeld en dan maar minimale bijstand waar ik niet van rondkom want ik woon thuis.
Ik denk soms echt dat dit het einde is, heb alles opgebruikt en ik kan het niet meer oplossen. Help mij aub...
maandag 17 december 2018 om 01:31
Dat een ouder om deze reden op zondag belt vind ik ook absurd. Ik kan echt maar weinig redenen om in het weekend iemand van school te bellen bedenken (dan denk ik echt aan ernstige zaken als ernstige ziekte of overlijden). Ik vind het ook raar dat ouders jouw privénummer hebben. Is dat beleid op de school? Of ben je misschien de mentor?
Is jouw burn-out door een arts vastgesteld? Dit is een diagnose waarvan je zelf het vermoeden kunt hebben maar die een arts toekent. Heb jij deze informatie gedeeld met de school en gevraagd dit te delen met ouders en leerlingen?
Jouw directie hoeft helemaal niet te weten wat jouw ziekte is. De bedrijfsarts zal dit ook niet doorgeven. De directie mag dit al helemaal niet zonder jouw toestemming delen met ouders.
Je bent nog niet eens bij de BA geweest. Ik kan me voorstellen dat jouw werkgever nu nog niks deelt met ouders en leerlingen behalve dat je afwezig bent.
Geef bij de BA en bij school aan dat je door deze order gebeld bent en vraag of ze dit willen oplossen met de betreffende ouder.
Is jouw burn-out door een arts vastgesteld? Dit is een diagnose waarvan je zelf het vermoeden kunt hebben maar die een arts toekent. Heb jij deze informatie gedeeld met de school en gevraagd dit te delen met ouders en leerlingen?
Jouw directie hoeft helemaal niet te weten wat jouw ziekte is. De bedrijfsarts zal dit ook niet doorgeven. De directie mag dit al helemaal niet zonder jouw toestemming delen met ouders.
Je bent nog niet eens bij de BA geweest. Ik kan me voorstellen dat jouw werkgever nu nog niks deelt met ouders en leerlingen behalve dat je afwezig bent.
Geef bij de BA en bij school aan dat je door deze order gebeld bent en vraag of ze dit willen oplossen met de betreffende ouder.
maandag 17 december 2018 om 02:29
1. Mijn nummer is bekend bij alle ouders van de kinderen die ik les geef/gaf. Ik word echter normaliter niet gebeld.duizel schreef: ↑17-12-2018 01:31Dat een ouder om deze reden op zondag belt vind ik ook absurd. Ik kan echt maar weinig redenen om in het weekend iemand van school te bellen bedenken (dan denk ik echt aan ernstige zaken als ernstige ziekte of overlijden). Ik vind het ook raar dat ouders jouw privénummer hebben. Is dat beleid op de school? Of ben je misschien de mentor?
Is jouw burn-out door een arts vastgesteld? Dit is een diagnose waarvan je zelf het vermoeden kunt hebben maar die een arts toekent. Heb jij deze informatie gedeeld met de school en gevraagd dit te delen met ouders en leerlingen?
Jouw directie hoeft helemaal niet te weten wat jouw ziekte is. De bedrijfsarts zal dit ook niet doorgeven. De directie mag dit al helemaal niet zonder jouw toestemming delen met ouders.
Je bent nog niet eens bij de BA geweest. Ik kan me voorstellen dat jouw werkgever nu nog niks deelt met ouders en leerlingen behalve dat je afwezig bent.
Geef bij de BA en bij school aan dat je door deze order gebeld bent en vraag of ze dit willen oplossen met de betreffende ouder.
2. Mijn burnout is door zowel mijn therapeut als de huisarts onafhankelijk van elkaar vastgesteld. Dus de school heeft niks af te wachten van de BA, ik neem aan dat die niet kan zeggen ' je hebt niks, ga werken' als hij me maar een kwartier gezien heeft.
3. Ookal had ik geen burnout dan nog ben ik langere tijd afwezig en is het wel zo netjes om dat te communiceren naar mijn 7 klassen.
maandag 17 december 2018 om 09:11
Bijzonder dat alle ouders je privé nummer hebben. Is op de scholen die ik ken echt geen beleid. Daar zijn slechts een paar privételefoonnummers bekend bij ouders voor noodgevallen.Dollop schreef: ↑17-12-2018 02:291. Mijn nummer is bekend bij alle ouders van de kinderen die ik les geef/gaf. Ik word echter normaliter niet gebeld.
2. Mijn burnout is door zowel mijn therapeut als de huisarts onafhankelijk van elkaar vastgesteld. Dus de school heeft niks af te wachten van de BA, ik neem aan dat die niet kan zeggen ' je hebt niks, ga werken' als hij me maar een kwartier gezien heeft.
3. Ookal had ik geen burnout dan nog ben ik langere tijd afwezig en is het wel zo netjes om dat te communiceren naar mijn 7 klassen.
Ik kan me voorstellen dat een school wel het oordeel afwacht van een bedrijfsarts. Officieel is een BA namelijk de enige arts die mag zeggen of jij kunt werken. Een huisarts of specialist zal daar vaak ook wel een mening over delen maar een BA is eigenlijk de specialist op dit gebied. Het kan zijn dat de BA volledige rust voorschrijft. Het kan ook zijn dat hij of zij het juist wel belangrijk vindt dat je contact met het werk blijft houden tijdens een burn out en je dus een paar uur per week naar je werk zal moeten. Hier zijn richtlijnen voor en het is aan de BA om te beoordelen wat in jouw geval verstandig is. Je staat dan misschien niet meteen voor de klas maar het kan zijn dat leerlingen je dan wel zien. De schoolleiding zal daarom vaak pas na een oordeel van de bedrijfsarts en na toestemming van jou met ouders communiceren over dat je er niet bent. Een bedrijfsarts zal overigens niet tegen je werkgever zeggen dat je op dit moment niet kunt werken door burn-out. De burn-out is medische informatie. Waarschijnlijk komt er dan iets te staan als energetische beperkingen (waaruit je werkgever echt wel zijn conclusies kan trekken trouwens).
Natuurlijk kun je ook zelf vragen of ze contact opnemen met de ouders.
knip
Heel verhaal. Wil alleen duidelijk maken dat het wel logisch kan zijn het oordeel van de BA af te wachten. Natuurlijk kan hij ook totale rust voorschrijven maar dat hoeft niet.
Liever niet quoten ik ga dit hele verhaal weer verwijderen. Het is jouw topic met jouw verhaal dus dat van mij mag straks weer weg.
duizel wijzigde dit bericht op 17-12-2018 23:31
Reden: Persoonlijk
Reden: Persoonlijk
21.07% gewijzigd
maandag 17 december 2018 om 16:48
maandag 17 december 2018 om 16:56
Wat betekent 'ik ben niet perspectief'?
Je bent ziekgemeld, dat is geen reden om je op staande voet te ontslaan. Het wordt pas anders als je BA zegt dat je wel gewoon kunt werken en je dan nog thuis blijft. Maar waarschijnlijk gebeurt dit niet.
Mijn bedrijfsarts luisterde trouwens wel goed, beter als ik op dat moment doorhad. Het was ook goed voor me om het huis uit te komen en ergens verwacht te worden en andere mensen te zien. Ik neem hem echt niks kwalijk. Hij heeft me ook het advies gegeven om naar de psycholoog te gaan. Dit heb ik ook gedaan en is ook door het werk betaald. Deze psycholoog (van de arbo) heeft, met toestemming van mij weer contact gehad met de BA. Uiteindelijk heeft dat ertoe geleid dat ik niet meer zo vaak naar het werk hoefde maar met begeleiding van haar andere dingen opgepakt heb, ze heeft me overigens wel doorverwezen na een paar keer maar me in de tijd om te overbruggen wel goed geholpen.
Je bent ziekgemeld, dat is geen reden om je op staande voet te ontslaan. Het wordt pas anders als je BA zegt dat je wel gewoon kunt werken en je dan nog thuis blijft. Maar waarschijnlijk gebeurt dit niet.
Mijn bedrijfsarts luisterde trouwens wel goed, beter als ik op dat moment doorhad. Het was ook goed voor me om het huis uit te komen en ergens verwacht te worden en andere mensen te zien. Ik neem hem echt niks kwalijk. Hij heeft me ook het advies gegeven om naar de psycholoog te gaan. Dit heb ik ook gedaan en is ook door het werk betaald. Deze psycholoog (van de arbo) heeft, met toestemming van mij weer contact gehad met de BA. Uiteindelijk heeft dat ertoe geleid dat ik niet meer zo vaak naar het werk hoefde maar met begeleiding van haar andere dingen opgepakt heb, ze heeft me overigens wel doorverwezen na een paar keer maar me in de tijd om te overbruggen wel goed geholpen.
maandag 17 december 2018 om 19:27
Niet. Je moet niet zeggen dat je je contact wil uitzitten maar dan ook echt weg wil. Je kunt zeggen dat het nu allemaal teveel is. Dat je op bent. Niet meer kunt. Dat je huisarts een burn-out heeft geconstateerd. Dat je twijfelt of je nog ooit terugkunt. Dat er inmiddels ass is geconstateerd. Dat je niet weet wat je moet doen. Dat je vast zit in je gedachten.
Wat er eerder gezegd is over dat je ass niet mag verzwijgen voor je werkgever is niet waar. Het voorbeeld in de link daar ging over iemand met zware rugklachten die de bouw in ging. Dat je vooraf weet dat de kans groot is dat het fout gaat.
Leerkrachten met ass lijkt lastig maar is niet onmogelijk. Er zijn wel leerkrachten met ass die functioneren. Ook mag een BA niet tegen je werkgever vertellen ober deze diagnose. Hij is dan zelfs strafbaar!
Wat er eerder gezegd is over dat je ass niet mag verzwijgen voor je werkgever is niet waar. Het voorbeeld in de link daar ging over iemand met zware rugklachten die de bouw in ging. Dat je vooraf weet dat de kans groot is dat het fout gaat.
Leerkrachten met ass lijkt lastig maar is niet onmogelijk. Er zijn wel leerkrachten met ass die functioneren. Ook mag een BA niet tegen je werkgever vertellen ober deze diagnose. Hij is dan zelfs strafbaar!
maandag 17 december 2018 om 20:58
maandag 17 december 2018 om 22:46
Kan je vragen hoe ze daar terecht is gekomen?matz schreef: ↑17-12-2018 20:58Ik werk zelf op een Hbo school ( bij de 2e gr lerarenopleiding) in een administratieve functie. Een van mijn collega's was ook docent maar dit paste toch niet bij haar. Ze werkt nu in een administratieve functie en heeft zo toch nog voordeel van haar werkervaring en opleiding als docent.
maandag 17 december 2018 om 22:48
Dat weet jij, dat weet ik, maar ik vertrouw het toch niet genoeg om open te zijn over mijn ass. En ergens denk ik, wat gaat het ze ook aan? Ik bedoel, ik heb een burnout en dat komt door bepaalde dingen die misschien erger zijn geworden door mijn ASS maar zeker niet een gevolg ervan.duizel schreef: ↑17-12-2018 19:27Niet. Je moet niet zeggen dat je je contact wil uitzitten maar dan ook echt weg wil. Je kunt zeggen dat het nu allemaal teveel is. Dat je op bent. Niet meer kunt. Dat je huisarts een burn-out heeft geconstateerd. Dat je twijfelt of je nog ooit terugkunt. Dat er inmiddels ass is geconstateerd. Dat je niet weet wat je moet doen. Dat je vast zit in je gedachten.
Wat er eerder gezegd is over dat je ass niet mag verzwijgen voor je werkgever is niet waar. Het voorbeeld in de link daar ging over iemand met zware rugklachten die de bouw in ging. Dat je vooraf weet dat de kans groot is dat het fout gaat.
Leerkrachten met ass lijkt lastig maar is niet onmogelijk. Er zijn wel leerkrachten met ass die functioneren. Ook mag een BA niet tegen je werkgever vertellen ober deze diagnose. Hij is dan zelfs strafbaar!
maandag 17 december 2018 om 23:27
Wie heeft geen tijd? Je moeder of je psych? Kan toch een keer als jij toch een afspraak hebt?
Als je moeder geen tijd heeft snap ik dat eigenlijk ook niet. Als mijn dochter later ooit vraagt of ik meega naar een psycholoog voor haar maak ik tijd. Neem ik een vrije dag voor op als het nodig is. Maar ja, als je moeder psychologen eigenlijk onzin vindt, denkt daar natuurlijk anders over.
duizel wijzigde dit bericht op 18-12-2018 07:33
0.60% gewijzigd
dinsdag 18 december 2018 om 14:57
Ik had net een gesprek met de rector en teamleider voel dat ze willen dat ik het liefst ontslag neem, daar hinten ze ook op. 'Waarom blijf je dan nog hier als je je niet gesteund voelt'. Heel vals, alles werd op mij afgeschoven terwijl ik aangaf al weken stress te hebben.
Ze geloven volgens mij niet dat ik echt een burnout heb ondanks diagnose van huisarts en therapeut. Volgens mij denken ze dat ik de boel nep om te cerdoezelen hoe slecht ik wel niet ben.
Ik heb vrijdag het gesprek met de bedrijfsarts. Ik neem het doosje lorazepam mee dat ik heb gekregen om te slapen , maar de vraag is; hoe krijg ik hem zover dat hij me gelooft en hoe krijg ik loopbaanbegeleiding vanuit het werk zodat ik kan rondkijken? Ik ben bang dat de BA zegt dat ik niks heb en kan werken omdat zij dat willen.
Zij willen mij zo snel mogelijk weer voor de klas met aftrek van die probleemklas, en hadden het over gedeeltelijk ontslag; ik heb gezegd dat ik niks ga toezeggen of tekenen in deze staat. Ik heb het idee dat ze me willen naaien. Maar ik voel dat ik niet meer kan/wil lesgeven en het liefst zou ik andere taken uitvoeren. Heb dat ook aangegeven dat als ik die klassen niet meer heb ik wel vervangend werk wil.
Ze geloven volgens mij niet dat ik echt een burnout heb ondanks diagnose van huisarts en therapeut. Volgens mij denken ze dat ik de boel nep om te cerdoezelen hoe slecht ik wel niet ben.
Ik heb vrijdag het gesprek met de bedrijfsarts. Ik neem het doosje lorazepam mee dat ik heb gekregen om te slapen , maar de vraag is; hoe krijg ik hem zover dat hij me gelooft en hoe krijg ik loopbaanbegeleiding vanuit het werk zodat ik kan rondkijken? Ik ben bang dat de BA zegt dat ik niks heb en kan werken omdat zij dat willen.
Zij willen mij zo snel mogelijk weer voor de klas met aftrek van die probleemklas, en hadden het over gedeeltelijk ontslag; ik heb gezegd dat ik niks ga toezeggen of tekenen in deze staat. Ik heb het idee dat ze me willen naaien. Maar ik voel dat ik niet meer kan/wil lesgeven en het liefst zou ik andere taken uitvoeren. Heb dat ook aangegeven dat als ik die klassen niet meer heb ik wel vervangend werk wil.
dinsdag 18 december 2018 om 15:15
Met dit gedeeltelijk ontslag komen ze wel een beetje aan je stress tegemoet dan heb je meer rust, en minder uren. Maar financieel zit je dan weer in de problemen, waarschijnlijk is er ook op de moment niets vrij ter administratie. En dan kunnen ze moeilijk iets gaan verzinnen. Ik zou het doktersbriefje gebruiken en tijdens dit ziekte verlof. Zien uit te vissen welk werk je dan met meer rust zou kunnen doen. Lessen zijn meestal vaste dagen vermoed ik. Als je 2 dagen les geeft, en de rest misschien freelance of iets anders met minder stress.
dinsdag 18 december 2018 om 15:18
Begin met stap 1: aangeven dat je ziek bent. Bewaar de loopbaanbegeiding voor later. Als je daar meteen over begint, denkt die arts idd dat je niet ziek bent.
Vertel over je medicatie (met dat spul op of nog in je lijf mag je sowieso bepaalde dingen niet), over dat je een psycholoog hebt en dat de huisarts zegt dat je een burn-out hebt. De rest laat je rusten tot een volgend gesprek.
Vertel over je medicatie (met dat spul op of nog in je lijf mag je sowieso bepaalde dingen niet), over dat je een psycholoog hebt en dat de huisarts zegt dat je een burn-out hebt. De rest laat je rusten tot een volgend gesprek.
dinsdag 18 december 2018 om 15:29
Ik heb een contract en recht om dat uitbetaald te krijgen lijkt me. Tot ik beter ben. Ik ga niks tekenen.pplakke schreef: ↑18-12-2018 15:15Met dit gedeeltelijk ontslag komen ze wel een beetje aan je stress tegemoet dan heb je meer rust, en minder uren. Maar financieel zit je dan weer in de problemen, waarschijnlijk is er ook op de moment niets vrij ter administratie. En dan kunnen ze moeilijk iets gaan verzinnen. Ik zou het doktersbriefje gebruiken en tijdens dit ziekte verlof. Zien uit te vissen welk werk je dan met meer rust zou kunnen doen. Lessen zijn meestal vaste dagen vermoed ik. Als je 2 dagen les geeft, en de rest misschien freelance of iets anders met minder stress.
dinsdag 18 december 2018 om 15:32
Ja, ik neem mijn medicatie mee, heb dat als bewijs in ieder geval want mijn naam staat op het doosje.Celaena_Aelin schreef: ↑18-12-2018 15:18Begin met stap 1: aangeven dat je ziek bent. Bewaar de loopbaanbegeiding voor later. Als je daar meteen over begint, denkt die arts idd dat je niet ziek bent.
Vertel over je medicatie (met dat spul op of nog in je lijf mag je sowieso bepaalde dingen niet), over dat je een psycholoog hebt en dat de huisarts zegt dat je een burn-out hebt. De rest laat je rusten tot een volgend gesprek.
Ik laat de rest dan rusten inderdaad.
Ik ben zo kwaad, ik loop al weken vast maar volgens TL had ik vorige week nog geen burnout dus waren mijn lessen gewoon slecht. Wat denkt zij? Dat je opeens wakker wordt en 'poef'?
dinsdag 18 december 2018 om 15:35
dinsdag 18 december 2018 om 15:36
Als je start over loopbaanbegeleiding, en dus aangeeft dat je bezig wilt met ander werk, is het ook niet zo logisch om aan te nemen dat je inderdaad een burn-out hebt. Een burn-out is ziek zijn, dan ben je niet bezig met werk. En de meeste mensen zijn dan ook niet zo paniekerig bezig met een andere baan. Wat dat betreft is de wetenschap dat je ASS hebt en een probleem met controledwang wel relevant voor hen om je te kunnen snappen, denk je niet? (niet dat ik per definitie vind dat je het ze moet vertellen, maar je neemt ze hun houding kwalijk, terwijl die best begrijpelijk is vanuit mijn positie)
Je bent nu helaas echt contra-productief bezig met je obsessieve, drammerige en paniekerige oplossingen zoeken/alles helder willen krijgen. Je denkt dat dat de enige manier is om uit de paniek te komen en dat snap ik vanuit jou geredeneerd, maar zo werkt het leven helaas niet. Je maakt het nu juist moeilijker voor jezelf en kunt dit niet blijven doen in je leven. Onvoorspelbaarheid is iets waar je mee om moet leren gaan en moet leren verdragen, niet iets dat je koste wat het kost moet proberen op te lossen. Je hebt echt andere vaardigheden en ander gedrag nodig in een situatie als deze om hier constructiever mee om te gaan en je - hoop ik - prettiger te gaan voelen.
Je bent ziek, daar gaat het nu om. Want burn-out. Dus ziekmelden, herstellen, dán kijken naar ander werk. Zorg voor jezelf.
Je bent nu helaas echt contra-productief bezig met je obsessieve, drammerige en paniekerige oplossingen zoeken/alles helder willen krijgen. Je denkt dat dat de enige manier is om uit de paniek te komen en dat snap ik vanuit jou geredeneerd, maar zo werkt het leven helaas niet. Je maakt het nu juist moeilijker voor jezelf en kunt dit niet blijven doen in je leven. Onvoorspelbaarheid is iets waar je mee om moet leren gaan en moet leren verdragen, niet iets dat je koste wat het kost moet proberen op te lossen. Je hebt echt andere vaardigheden en ander gedrag nodig in een situatie als deze om hier constructiever mee om te gaan en je - hoop ik - prettiger te gaan voelen.
Je bent ziek, daar gaat het nu om. Want burn-out. Dus ziekmelden, herstellen, dán kijken naar ander werk. Zorg voor jezelf.
