Psyche
alle pijlers
Angst dat mijn leven nu voorbij is
donderdag 13 december 2018 om 19:42
Ik heb het gevoel dat ik vastzit. Dat ik elke mogelijkheid heb benut en er geen uitweg is. Ik faal op het werk. Ik faal zelfs met het zoeken naar nieuw werk. Ik smeek het uwv om een jobcoach, die hebben zij niet. Ik smeek mijn therapeut om mee te denken, mij te begeleiden in het zoeken naar nieuwe zingeving, een ander soort baan.
Geen tijd.
Ik heb recht op ww, spaargeld en dan maar minimale bijstand waar ik niet van rondkom want ik woon thuis.
Ik denk soms echt dat dit het einde is, heb alles opgebruikt en ik kan het niet meer oplossen. Help mij aub...
Geen tijd.
Ik heb recht op ww, spaargeld en dan maar minimale bijstand waar ik niet van rondkom want ik woon thuis.
Ik denk soms echt dat dit het einde is, heb alles opgebruikt en ik kan het niet meer oplossen. Help mij aub...
vrijdag 21 december 2018 om 19:44
De vraag is nu, heb je een burn-out of wil je je werk niet meer doen? Jij wekt naar je werk en naar je bedrijfsarts het idee dat je je werk niet meer wil doen en ondertussen roept dat je een burn-out hebt.
Jij wil bepalen hoe het gaat, die macht heb je niet. Een bedrijfsarts kan, in het kader van re-integratie het advies geven om tijdelijk ander werk te doen op je werk met het idee om wel te kunnen re-integreren. Ik heb dat advies gekregen maar ik heb daar nooit zelf om gevraagd. De bedrijfsarts vond het op dat punt niet verstandig om mij met kinderen te laten werken (en terecht hoor, ik had een depressie en het is niet gezegd dat je daarmee niks kunt maar op dat moment was dat voor mij inderdaad niet verstandig) maar wilde wel dat ik betrokken bleef bij mijn werkplek en mij een stuk structuur bieden.
Jij wil met een ander idee ander werk doen, of tenminste dat idee wek je. Niet nu even ander werk om contact te houden en uiteindelijk weer naar je eigen werk. Nee jij wil ander werk om wel daar te werken en zo je contract uitzitten en betaald worden. Maar dat is niet waar jij voor betaald wordt! Jij wordt betaald om les te geven en alles wat daarbij komt dus alles wat een bedrijfsarts voorschrijft moet als doel hebben dat weer te bereiken.
Als je niet ziek bent hoeft je werkgever ook niet aan te bieden om alleen de 'makkelijkere' klassen te doen en dan voor de tijd die je niet je eigen werk doet (die moeilijkere klassen dus die je dan uitsluit) ander werk te bieden. Jij bent namelijk aangenomen om wel les te geven en niet voor administratief werk ofzo.
Op dit moment is het voor je werkgever en voor je bedrijfsarts niet duidelijk of je ziek bent of je werk niet meer wil doen (en dat kan zijn omdat je niet geschikt bent voor dit werk). Dat komt zeker ook door boodschappen die jij uitzendt. Jij gooit dat hier op je ass maar daar weten je werkgever en je BA niks van (ja je hebt het bij je bedrijfsarts tussendoor gegooid maar het klinkt een beetje alsof je iets geroepen hebt zonder het duidelijk te vertellen). Waar ze niks van weten kunnen ze ook geen rekening mee houden, toch?
Je mag echt meer naar je eigen aandeel kijken hoor. En minder denken in termen van zij tegen mij...
Ik geloof best dat je er doorheen zit, ik geloof ook best dat je beter ander werk kan gaan doen, ik geloof ook wel dat je eerst aan je herstel moet werken maar laat dan zien aan je werkgever en bedrijfsarts dat je aan je herstel wil werken en je best wil doen en de adviezen van de bedrijfsarts serieus neemt. Begin niet steeds over ander werk als je serieus aan je herstel wil werken. Jammer dat je niemand meegenomen hebt naar het gesprek, je psycholoog doet dat niet, dat is geen taak van een psycholoog maar je had wel een vriendin of een van je ouders kunnen vragen. Al was het maar om mee te luisteren en nu met je terug te kunnen halen wat er eigenlijk gezegd is. Heb je gevraagd om het gesprek op te mogen nemen?
Jij wil bepalen hoe het gaat, die macht heb je niet. Een bedrijfsarts kan, in het kader van re-integratie het advies geven om tijdelijk ander werk te doen op je werk met het idee om wel te kunnen re-integreren. Ik heb dat advies gekregen maar ik heb daar nooit zelf om gevraagd. De bedrijfsarts vond het op dat punt niet verstandig om mij met kinderen te laten werken (en terecht hoor, ik had een depressie en het is niet gezegd dat je daarmee niks kunt maar op dat moment was dat voor mij inderdaad niet verstandig) maar wilde wel dat ik betrokken bleef bij mijn werkplek en mij een stuk structuur bieden.
Jij wil met een ander idee ander werk doen, of tenminste dat idee wek je. Niet nu even ander werk om contact te houden en uiteindelijk weer naar je eigen werk. Nee jij wil ander werk om wel daar te werken en zo je contract uitzitten en betaald worden. Maar dat is niet waar jij voor betaald wordt! Jij wordt betaald om les te geven en alles wat daarbij komt dus alles wat een bedrijfsarts voorschrijft moet als doel hebben dat weer te bereiken.
Als je niet ziek bent hoeft je werkgever ook niet aan te bieden om alleen de 'makkelijkere' klassen te doen en dan voor de tijd die je niet je eigen werk doet (die moeilijkere klassen dus die je dan uitsluit) ander werk te bieden. Jij bent namelijk aangenomen om wel les te geven en niet voor administratief werk ofzo.
Op dit moment is het voor je werkgever en voor je bedrijfsarts niet duidelijk of je ziek bent of je werk niet meer wil doen (en dat kan zijn omdat je niet geschikt bent voor dit werk). Dat komt zeker ook door boodschappen die jij uitzendt. Jij gooit dat hier op je ass maar daar weten je werkgever en je BA niks van (ja je hebt het bij je bedrijfsarts tussendoor gegooid maar het klinkt een beetje alsof je iets geroepen hebt zonder het duidelijk te vertellen). Waar ze niks van weten kunnen ze ook geen rekening mee houden, toch?
Je mag echt meer naar je eigen aandeel kijken hoor. En minder denken in termen van zij tegen mij...
Ik geloof best dat je er doorheen zit, ik geloof ook best dat je beter ander werk kan gaan doen, ik geloof ook wel dat je eerst aan je herstel moet werken maar laat dan zien aan je werkgever en bedrijfsarts dat je aan je herstel wil werken en je best wil doen en de adviezen van de bedrijfsarts serieus neemt. Begin niet steeds over ander werk als je serieus aan je herstel wil werken. Jammer dat je niemand meegenomen hebt naar het gesprek, je psycholoog doet dat niet, dat is geen taak van een psycholoog maar je had wel een vriendin of een van je ouders kunnen vragen. Al was het maar om mee te luisteren en nu met je terug te kunnen halen wat er eigenlijk gezegd is. Heb je gevraagd om het gesprek op te mogen nemen?
vrijdag 21 december 2018 om 20:43
vrijdag 21 december 2018 om 21:22
En ik geloof dat ik al 3 x heb uitgelegd dat jouw aandeel hem zit in de uitspraken die jij doet, het drammerige gedrag wat je vertoont, het overal controle op willen hebben, het continue vooruitlopen op de zaken (paniek nummer zoveel) en het gebrek aan zelfinzicht dat je toont. Dat heb ik allemaal heel duidelijk en absoluut niet cryptisch gedaan. Ook andere forummers hebben dat heel duidelijk en absoluut niet cryptisch gedaan.
Maar als ik vraag waar jij denkt dat je aan moet werken is het ‘initiatief tonen’. Nieuwsflash: daarmee ga je er niet komen. Je zult echt naar jouw aandeel in dit probleem moeten kijken. Zolang je dat niet wil, gaat dit bij iedere werkgever mis.
vrijdag 21 december 2018 om 21:47
Ik vraag: waar denk jij dat je aan moet gaan werken. Jij zegt: ik moet meer initiatief tonen en reintergreren.
Maar prima meid. Als jij het maar gelooft.
zaterdag 22 december 2018 om 06:47
Ik zie wel dat paniek mijn grootste probleem is. Het beinvloedt mijn keuzes en reacties. Ik was vannacht weer eens letterlijk ziek van de stress bijvoorbeeld. Terwijl ik ergens ook wel weet dat mijn leven niet ten einde is nu. Dat er vast een functie voor mij is straks. Dat ik nu ook wel kan leren van deze situatie.
Het punt is dat ik al medicatie krijg tegen angst. Ik heb ook schematherapie gehad, en hoewel ik weet hoe het werkt lukt het me niet om het te beheersen. Ik word dan net de Hulk, angst neemt de overhand en ik ga wanhopig lopen drammen, zoeken naar antwoorden en oplossingen v oor nu en later en ik denk niet meer helder.
Het punt is dat ik al medicatie krijg tegen angst. Ik heb ook schematherapie gehad, en hoewel ik weet hoe het werkt lukt het me niet om het te beheersen. Ik word dan net de Hulk, angst neemt de overhand en ik ga wanhopig lopen drammen, zoeken naar antwoorden en oplossingen v oor nu en later en ik denk niet meer helder.
zaterdag 22 december 2018 om 07:04
zaterdag 22 december 2018 om 09:43
Dollop, heeft de bedrijfsarts ook iets gezegd over de werkzaamheden die je zou kunnen doen? Het is voor jouzelf en voor je werkgever namelijk heel fijn om te kijken naar wat nog wél kan. Mijn bedrijfsarts heeft bijvoorbeeld gezegd dat mijn taken duidelijk gestructureerd en zonder tempodruk moeten zijn. Hierover ben ik zelf in overleg gegaan met mijn werkgever. Ik heb eigenlijk aangegeven wat voor mij dus wel kan ipv niet. Bv een paar uur werken meteen in de ochtend, omdat ik dan een goede structuur behoud. Ik heb een bepaalde afdeling gesuggereerd, bepaalde werkzaamheden etc.
Daarmee zeg ik niet dat ik niet wil werken. Daarmee zeg ik dat ik wil werken binnen de mogelijkheden die ik nu heb.
Je bedrijfsarts heeft volgens jou gezegd dat je moet meelopen in januari. Wat staat er concreet in het plan van aanpak, en welke afspraken heb jij vervolgens met je werkgever gemaakt?
Denk in mogelijkheden, niet in beperkingen, ook al is dat moeilijk. Zet voor jezelf op papier welke taken en tijden voor jou haalbaar zijn op het moment. Laat zo je goede wil zien.
Daarmee zeg ik niet dat ik niet wil werken. Daarmee zeg ik dat ik wil werken binnen de mogelijkheden die ik nu heb.
Je bedrijfsarts heeft volgens jou gezegd dat je moet meelopen in januari. Wat staat er concreet in het plan van aanpak, en welke afspraken heb jij vervolgens met je werkgever gemaakt?
Denk in mogelijkheden, niet in beperkingen, ook al is dat moeilijk. Zet voor jezelf op papier welke taken en tijden voor jou haalbaar zijn op het moment. Laat zo je goede wil zien.
zaterdag 22 december 2018 om 11:16
Met ASS meer dan genoeg ervaring. En toch, als ik in crisis (depressie, burn-out) zit, lukt het mij om naar mezelf te kijken en te werken aan de oplossing. Ja, daar heb ik hulp bij nodig, maar ik luister naar mensen die me willen helpen.Dymphnatam schreef: ↑22-12-2018 07:04CA, ik snap je frustratie. Maar je vraagt iets van TO wat ze niet kan geven. Én ASS, én burn out is een combinatie die regulier communiceren/ logisch redeneren bijna niet meer mogelijk maakt. Jezelf blijven herhalen is op dit moment niet zinvol, TO gaat het daardoor niet ineens wel begrijpen.
Dat vind ik het frustrerende hier: ik geef aan ‘dollop, ik denk dat je nog niet toe bent aan deze stap/deze informatie’. Dollop wil die informatie toch graag hebben, want ... . Ik geef die informatie, en er komt amper/geen reactie op. En ik vermoed dat dat is omdat ik niet zeg hoe fout ‘de anderen’ zijn, maar dat ze ook naar zichzelf moet kijken.
Ook weet ik heel goed hoe de behandeling van ASS eruit ziet, en de problemen waar TO tegenaan loopt maar niet noemt, dat zijn de dingen die niet in automatisch zijn opgenomen in de behandeling. Dat frustreert, want ik gun TO een leuke baan waar ze gezien wordt.
zaterdag 22 december 2018 om 13:41
Ja, dat snap ik, ik probeer naar iedereen te luisteren maar het lukt ook niet goed, sorry.Dymphnatam schreef: ↑22-12-2018 07:10Dollop, forummers zijn niet boos op je. Ze proberen je te helpen, maar dat lukt ze niet omdat je ze niet goed begrijpt. Ze zijn daardoor gefrustreerd.
zaterdag 22 december 2018 om 13:51
Meelopen, nakijken etc. Ik zei, misschien ook iets qua administratie, toen zei ze dat dat niet passend was. Vaag.LoVaKo schreef: ↑22-12-2018 09:43Dollop, heeft de bedrijfsarts ook iets gezegd over de werkzaamheden die je zou kunnen doen? Het is voor jouzelf en voor je werkgever namelijk heel fijn om te kijken naar wat nog wél kan. Mijn bedrijfsarts heeft bijvoorbeeld gezegd dat mijn taken duidelijk gestructureerd en zonder tempodruk moeten zijn. Hierover ben ik zelf in overleg gegaan met mijn werkgever. Ik heb eigenlijk aangegeven wat voor mij dus wel kan ipv niet. Bv een paar uur werken meteen in de ochtend, omdat ik dan een goede structuur behoud. Ik heb een bepaalde afdeling gesuggereerd, bepaalde werkzaamheden etc.
Daarmee zeg ik niet dat ik niet wil werken. Daarmee zeg ik dat ik wil werken binnen de mogelijkheden die ik nu heb.
Je bedrijfsarts heeft volgens jou gezegd dat je moet meelopen in januari. Wat staat er concreet in het plan van aanpak, en welke afspraken heb jij vervolgens met je werkgever gemaakt?
Denk in mogelijkheden, niet in beperkingen, ook al is dat moeilijk. Zet voor jezelf op papier welke taken en tijden voor jou haalbaar zijn op het moment. Laat zo je goede wil zien.
Enfin, mijn werkgever wil dat ik gedeeltelijk ontslag neem van 2 klassen die slecht gaan maar dat mag wettelijk niet, dus vraag me af hoe ze dat oplossen.
Verder kijk ik nu vooral uit naar maandag, dan heb ik een gesprek met de HA.
zaterdag 22 december 2018 om 14:05
Nu toon je iets van zelfinzicht. Ik vind je verwijt nog steeds een vreemde, omdat je zelf vraagt om de uitleg (terwijl ik aangeef dat ik betwijfel of je het kunt horen) en dat negeer je dan. Dan kun je beter aangeven dat je dit niet kunt verwerken op dit moment.
Ik stop met inhoudelijk posten tot ik zie dat jij er klaar voor bent.
