Psyche
alle pijlers
Angst/ paniekstoornis deel 2
donderdag 26 januari 2023 om 12:05
Het oude angststoornis topic is vol en daarom gesloten. Omdat ik het fijn vind om hier te schrijven en mijn hart te luchten, hierbij deel 2.
Iedereen die angst, paniek, stress, spanningsklachten heeft en wil meeschrijven is welkom.
Deel 1
psyche/angststoornis/list_messages/3889 ... #p34309204
Iedereen die angst, paniek, stress, spanningsklachten heeft en wil meeschrijven is welkom.
Deel 1
psyche/angststoornis/list_messages/3889 ... #p34309204
donderdag 7 september 2023 om 19:30
Disney, gefeliciteerd met je nieuwe plekkie! Ik hoop dat je een beetje gesettled ben en je wat beter voelt. En verhuizing is niet niks!
Mia, een nieuwe baan, dat kost een berg energie. Tel daarbij je angststoornis op een het is niet gek dat je overprikkeld ben. Toch echt heel stoer dat je je niet laat tegenhouden door je angst en wel die nieuwe baan aangaat. De week is weer bijna over, dan kun je in het weekend hopelijk wat rust krijgen. Hoe open ben jij over je angst op werk? Vertel je ze ( misschien na een tijdje) iets of houd je het bij je?
Zet m op morgen!
Hier gaat t best goed. Ik ben begonnen met hormonen en merk dat ik minder opvliegers heb en misschien zelfs wat rustiger in mijn lijf. Ik ben nu met mijn man en paar dagen weg en we hebben best goed gevulde dagen, ondanks dat het hier ook heel warm is.
Normaal krijg ik veel angst door hitte, maar nu voelt het minder beklemmend. Dus daar blij mee!
Mia, een nieuwe baan, dat kost een berg energie. Tel daarbij je angststoornis op een het is niet gek dat je overprikkeld ben. Toch echt heel stoer dat je je niet laat tegenhouden door je angst en wel die nieuwe baan aangaat. De week is weer bijna over, dan kun je in het weekend hopelijk wat rust krijgen. Hoe open ben jij over je angst op werk? Vertel je ze ( misschien na een tijdje) iets of houd je het bij je?
Zet m op morgen!
Hier gaat t best goed. Ik ben begonnen met hormonen en merk dat ik minder opvliegers heb en misschien zelfs wat rustiger in mijn lijf. Ik ben nu met mijn man en paar dagen weg en we hebben best goed gevulde dagen, ondanks dat het hier ook heel warm is.
Normaal krijg ik veel angst door hitte, maar nu voelt het minder beklemmend. Dus daar blij mee!
donderdag 7 september 2023 om 19:53
Heyy allen,
Disney, hoe bevalt je nieuwe huisje/appartement?
Ik heb geen therapie op t moment. Wel best een tijd gehad, maar toen we t laatste traject sloten heb ik besloten om voorlopig even geen therapie meer te doen. Medicatie ben ik ook aan t afbouwen naar 0 momenteel. Mijn idee was om in de tussentijd zelf met ACT aan de slag te gaan, maar zonder stok achter de deur merk ik dat dat moeilijk gaat.
Mogelijk dat ik me in de toekomst wel weer ooit meldt voor therapie, maar nu wilde ik het eigenlijk even zelf proberen. Het gaat redelijk. Niet goed, maar het is ook (veel) slechter geweest.
Vrijdagmiddag, fijne (mini)vakantie! Fijn dat het zo goed gaat
Mia, hoe is het nu? En hoe bevalt de nieuwe baan?
Disney, hoe bevalt je nieuwe huisje/appartement?
Ik heb geen therapie op t moment. Wel best een tijd gehad, maar toen we t laatste traject sloten heb ik besloten om voorlopig even geen therapie meer te doen. Medicatie ben ik ook aan t afbouwen naar 0 momenteel. Mijn idee was om in de tussentijd zelf met ACT aan de slag te gaan, maar zonder stok achter de deur merk ik dat dat moeilijk gaat.
Mogelijk dat ik me in de toekomst wel weer ooit meldt voor therapie, maar nu wilde ik het eigenlijk even zelf proberen. Het gaat redelijk. Niet goed, maar het is ook (veel) slechter geweest.
Vrijdagmiddag, fijne (mini)vakantie! Fijn dat het zo goed gaat
Mia, hoe is het nu? En hoe bevalt de nieuwe baan?
Zwetser
donderdag 7 september 2023 om 22:47
Ja, de nieuwe baan is leuk, maar intens! Maar vooral leuk 
Ik heb het al wel heel druk met werktaken (o.a., lesgeven - voor het eerst!), en alle administratieve rompslomp van een nieuwe baan, en had deze week twee feestjes direct na het werk, en een etentje. Dus echt wel veel, met veel prikkels en spannende dingen. Daarnaast slaap ik slecht door de warmte, ben ik elke avond overprikkeld en heb ik bijna elke avond een paniekaanval, en twijfel of ik dit allemaal mentaal wel aan kan. Maar toch...: de volgende ochtend heb ik er weer zin in, dus dat is een goed teken!
Ik ben niet open over mijn angsten op mijn werk. Misschien doe ik dat tzt maar nu echt nog niet. Het beïnvloedt mijn functioneren nu ook niet echt, dus is het ook niet nodig.
Vrijdagmiddag: wat fijn dat die hormonen aanslaan! Hopelijk ga je er nog meer baat bij hebben. En wat heerlijk dat je daardoor ook meer plezier hebt tijdens je vakantie!! Kun je tenminste ook echt lekker bijkomen! Ging jij ook niet nog een nieuw traject aan, met nieuwe onderzoeken?
Student: ik moet nog op jouw pb reageren, nog geen tijd/brain space voor gehad. Lijkt me ook lastig om op eigen houtje met therapie bezig te gaan. Als ik me angstig voel, wil ik daar niet mee bezig zijn, want geeft het me alleen maar meer angst. En als ik me goed voel, wil ik niet aan angst herinnerd worden Dat zou moeilijk worden voor mij. Succes met het afbouwen! Waarom doe je dat eigenlijk?
Ik heb het al wel heel druk met werktaken (o.a., lesgeven - voor het eerst!), en alle administratieve rompslomp van een nieuwe baan, en had deze week twee feestjes direct na het werk, en een etentje. Dus echt wel veel, met veel prikkels en spannende dingen. Daarnaast slaap ik slecht door de warmte, ben ik elke avond overprikkeld en heb ik bijna elke avond een paniekaanval, en twijfel of ik dit allemaal mentaal wel aan kan. Maar toch...: de volgende ochtend heb ik er weer zin in, dus dat is een goed teken!
Ik ben niet open over mijn angsten op mijn werk. Misschien doe ik dat tzt maar nu echt nog niet. Het beïnvloedt mijn functioneren nu ook niet echt, dus is het ook niet nodig.
Vrijdagmiddag: wat fijn dat die hormonen aanslaan! Hopelijk ga je er nog meer baat bij hebben. En wat heerlijk dat je daardoor ook meer plezier hebt tijdens je vakantie!! Kun je tenminste ook echt lekker bijkomen! Ging jij ook niet nog een nieuw traject aan, met nieuwe onderzoeken?
Student: ik moet nog op jouw pb reageren, nog geen tijd/brain space voor gehad. Lijkt me ook lastig om op eigen houtje met therapie bezig te gaan. Als ik me angstig voel, wil ik daar niet mee bezig zijn, want geeft het me alleen maar meer angst. En als ik me goed voel, wil ik niet aan angst herinnerd worden
Dat zou moeilijk worden voor mij. Succes met het afbouwen! Waarom doe je dat eigenlijk?
donderdag 7 september 2023 om 23:24
Poehh jaa dat zijn ook wel heel veel prikkels in een week Mia! Kan me voorstellen dat dat wel spanning oplevert. Die paniekaanvallen zijn natuurlijk wel heel naar, maar ik denk dat je daar even doorheen moet. De 1e week is het zwaarste. Natuurlijk zal het nog wel wat langer duren voordat je gewend bent, maar langzaam zal het rustiger worden denk ik. Wel top om te horen dat je t zo leuk vindMia schreef: ↑07-09-2023 22:47Ja, de nieuwe baan is leuk, maar intens! Maar vooral leuk
Ik heb het al wel heel druk met werktaken (o.a., lesgeven - voor het eerst!), en alle administratieve rompslomp van een nieuwe baan, en had deze week twee feestjes direct na het werk, en een etentje. Dus echt wel veel, met veel prikkels en spannende dingen. Daarnaast slaap ik slecht door de warmte, ben ik elke avond overprikkeld en heb ik bijna elke avond een paniekaanval, en twijfel of ik dit allemaal mentaal wel aan kan. Maar toch...: de volgende ochtend heb ik er weer zin in, dus dat is een goed teken!
Ik ben niet open over mijn angsten op mijn werk. Misschien doe ik dat tzt maar nu echt nog niet. Het beïnvloedt mijn functioneren nu ook niet echt, dus is het ook niet nodig.
Vrijdagmiddag: wat fijn dat die hormonen aanslaan! Hopelijk ga je er nog meer baat bij hebben. En wat heerlijk dat je daardoor ook meer plezier hebt tijdens je vakantie!! Kun je tenminste ook echt lekker bijkomen! Ging jij ook niet nog een nieuw traject aan, met nieuwe onderzoeken?
Student: ik moet nog op jouw pb reageren, nog geen tijd/brain space voor gehad. Lijkt me ook lastig om op eigen houtje met therapie bezig te gaan. Als ik me angstig voel, wil ik daar niet mee bezig zijn, want geeft het me alleen maar meer angst. En als ik me goed voel, wil ik niet aan angst herinnerd worden
Dat lesgeven, is dat voor een volle collegazaal dan? Lijkt me echt super spannend hahah
Ooh, doe rustig aan met die pb hoor. Ik zei al, als het je nu teveel energie kost, dan vooral niet doen! Wat je zegt van op eigen houtje therapie doen, zo ervaar ik t precies ook. Maar de meeste mensen wel denk ik. Als het goed gaat, heb ik er echt geen zin in om met mijn angsten bezig te zijn. En als het slecht gaat, heb ik er nog minder zin in, want dat word ik óf nog angstiger óf ik heb zoiets van "laat me nu gewoon met rust, ik heb geen zin in dit hele gezeik". Oftewel, stok achter de deur nodig.
Ik ben aan het afbouwen omdat medicatie niks deed. Is al de 3e AD die ik probeer, maar het doet helemaal niks. Ik had nu venlafaxine. Van 225 al naar 75 mg. Nu moet ik naar 37.5 nog en dan naar 0. Na t weekend ga ik omlaag denk ik. Geen zin om dat nu te doen
Zwetser
donderdag 7 september 2023 om 23:29
Ja, 100-120 studenten. Gek genoeg vind ik dat dan helemaal niet zo spannend...Student201 schreef: ↑07-09-2023 23:24
Dat lesgeven, is dat voor een volle collegazaal dan? Lijkt me echt super spannend hahah
dinsdag 12 september 2023 om 09:37
Ik heb de uitslag van mijn persoonlijkheidsonderzoeken gehad en de diagnose die eruit kwam is dat ik adhd heb. Ik heb even geen idee wat ik hiervan moet vinden of hoe ik me hierbij voel. Ergens zegt een stemmetje 'nee joh, dat heb jij niet, je hebt je zitten aanstellen tijdens die gesprekken, je hebt zitten overdrijven'. Maar tegelijk geloof ik t ook wel weer.
Ik maak me druk over wat ik ga vertellen aan vrienden, familie, maar ook op bv werk (ook al ben ik al een jaar ziek thuis). Ik ben bang dat mensen mij niet geloven, me kritische vragen gaan stellen, het raar vinden etc., dus het liefst zeg ik dan maar niks, maar tegelijk wil ik er wel over praten.
Ik voel me dus even flink in de war
Ik maak me druk over wat ik ga vertellen aan vrienden, familie, maar ook op bv werk (ook al ben ik al een jaar ziek thuis). Ik ben bang dat mensen mij niet geloven, me kritische vragen gaan stellen, het raar vinden etc., dus het liefst zeg ik dan maar niks, maar tegelijk wil ik er wel over praten.
Ik voel me dus even flink in de war
donderdag 14 september 2023 om 08:10
Dat is idd even schrikken, dat snap ik! Neem even de tijd om het te verwerken, je hoeft nu nog even niets te vertellen. Doe het rustig aan en negeer dat stemmetje: je hebt niets overdreven, en waarom zouden mensen je niet geloven?Vrijdagmiddag schreef: ↑12-09-2023 09:37Ik heb de uitslag van mijn persoonlijkheidsonderzoeken gehad en de diagnose die eruit kwam is dat ik adhd heb. Ik heb even geen idee wat ik hiervan moet vinden of hoe ik me hierbij voel. Ergens zegt een stemmetje 'nee joh, dat heb jij niet, je hebt je zitten aanstellen tijdens die gesprekken, je hebt zitten overdrijven'. Maar tegelijk geloof ik t ook wel weer.
Ik maak me druk over wat ik ga vertellen aan vrienden, familie, maar ook op bv werk (ook al ben ik al een jaar ziek thuis). Ik ben bang dat mensen mij niet geloven, me kritische vragen gaan stellen, het raar vinden etc., dus het liefst zeg ik dan maar niks, maar tegelijk wil ik er wel over praten.
Ik voel me dus even flink in de war
Neem van mij aan (ook al geloof je het zelf niet): dit is echt angst die je hoort en dat mag je dus negeren. Als je weer wat van de schok bekomen bent, gaat dat stemmetje wel weer liggen! Je hoeft er nu iig niets mee.
Ik denk dat deze diagnose ook weer perspectief biedt, nieuwe behandelmogelijkheden, nieuwe ideeën over wat jou kan helpen. Maar eerst: take it easy!
donderdag 14 september 2023 om 22:07
Kan me zo goed voorstellen hoe je je voelt Vrijdagmiddag.. sowieso ook die onrust omtrent de onderzoeken.
Ik heb door de jaren heen best wat verschillende diagnoses gehad en werd er ook erg onrustig van.
Ook omdat er veel overlappingen zijn en je je in veel dingen misschien ook weer kan vinden.
Verder moet je gewoon zelf bepalen wat je wel en niet verteld tegen je omgeving, zodat je het zelf even kan laten bezinken, dat geeft ook even wat rust en ruimte.
Hoe gaat ie nu? Hopelijk kun je het een beetje een plekje geven, het blijft lastig he.
Nou hier ook even een update, ben de laatste tijd veel aan het ondernemen, althans dat probeer ik.
Door die stomme angststoornis doe ik nooit meer iets leuks dus ben er weer meer alleen op uit aan het gaan, maar dat is dus weer helemaal mezelf opnieuw uitvinden lijkt wel pfff.
Ben vandaag een terrasje gaan pikken, maar het is mijn hormoon week dus had al hoofdpijn en niet zo lekker in mijn vel, voelt dan toch weer een beetje geforceerd, dan denk ik doe ik hier wel goed aan vandaag? Maar van het thuis zitten word ik de laatste tijd ook zo ellendig/onrustig. Sport en wandel wel veel maar ga al een tijd niet heel ver van huis zeg maar... dus nu al paar keer de bus gepakt en dat gaat de ene keer beter als de andere keer.
En dan te bedenken dat ik dit vroeger altijd deed, heb zelfs nog alleen gereisd.
Ik mis dat gevoel gewoon, mijn oude ik..
Ben ook zo gejaagd, alsof ik de tijd wil inhalen die ik heb gemist.
Dus aan de ene kant best wat positieve dingen maar toch ook confronterend en net even een huilbui, gewoon dat alles zoveel moeite kost maar dan merk ik ook weer hoe hardnekkig het is en dat dus ook leuke dingen energie kosten.
Maar ik hoop toch dat het over een tijdje misschien wat makkelijker gaat, wil ook een keer weer de trein pakken naar een andere stad.
Maar zit nu nog bij te komen van vandaag
Nou hopelijk gaat het een beetje met iedereen, vind het vroegere donker wel heel fijn, weer een beetje een avond gevoel.
Fijne avond allemaal
Ik heb door de jaren heen best wat verschillende diagnoses gehad en werd er ook erg onrustig van.
Ook omdat er veel overlappingen zijn en je je in veel dingen misschien ook weer kan vinden.
Verder moet je gewoon zelf bepalen wat je wel en niet verteld tegen je omgeving, zodat je het zelf even kan laten bezinken, dat geeft ook even wat rust en ruimte.
Hoe gaat ie nu? Hopelijk kun je het een beetje een plekje geven, het blijft lastig he.
Nou hier ook even een update, ben de laatste tijd veel aan het ondernemen, althans dat probeer ik.
Door die stomme angststoornis doe ik nooit meer iets leuks dus ben er weer meer alleen op uit aan het gaan, maar dat is dus weer helemaal mezelf opnieuw uitvinden lijkt wel pfff.
Ben vandaag een terrasje gaan pikken, maar het is mijn hormoon week dus had al hoofdpijn en niet zo lekker in mijn vel, voelt dan toch weer een beetje geforceerd, dan denk ik doe ik hier wel goed aan vandaag? Maar van het thuis zitten word ik de laatste tijd ook zo ellendig/onrustig. Sport en wandel wel veel maar ga al een tijd niet heel ver van huis zeg maar... dus nu al paar keer de bus gepakt en dat gaat de ene keer beter als de andere keer.
En dan te bedenken dat ik dit vroeger altijd deed, heb zelfs nog alleen gereisd.
Ik mis dat gevoel gewoon, mijn oude ik..
Ben ook zo gejaagd, alsof ik de tijd wil inhalen die ik heb gemist.
Dus aan de ene kant best wat positieve dingen maar toch ook confronterend en net even een huilbui, gewoon dat alles zoveel moeite kost maar dan merk ik ook weer hoe hardnekkig het is en dat dus ook leuke dingen energie kosten.
Maar ik hoop toch dat het over een tijdje misschien wat makkelijker gaat, wil ook een keer weer de trein pakken naar een andere stad.
Maar zit nu nog bij te komen van vandaag
Nou hopelijk gaat het een beetje met iedereen, vind het vroegere donker wel heel fijn, weer een beetje een avond gevoel.
Fijne avond allemaal
yesss wijzigde dit bericht op 14-09-2023 22:35
4.96% gewijzigd
donderdag 14 september 2023 om 22:31
Héél herkenbaar, maar naarmate ik meer doe, wordt de spanning minder, kost het minder moeite en verminderen de huilbuien ook. Een maand geleden kon ik nauwelijks op zaterdagmiddag de stad in, en nu sta ik een hele middag 100 studenten te helpen met een opdracht. Objectief gezien is er enorm veel groei. Ik dácht niet te kunnen, dus ik deed het niet. Nu moét ik wel, en zie ik dat ik het best wel kan.
Zal óók eerlijk bekennen: meestal zie ik die groei helemaal niet, vind ik mezelf een angstige loser, en heb ik nog elke avond sinds m'n nieuwe baan een huilbui en/of paniekaanval - stomme gedachten
Oh, en ik schrijf dit niet om op te scheppen maar om juist eens een positief verhaal te delen... Die huilbuien betekenen niet dat je iets verkeerd hebt gedaan, maar dat je iets hebt gedaan wat je spannend (en misschien vermoeiend) vond. En dat is helemaal niet erg! Blijf volhouden, hoor! Het wordt echt makkelijker en helemaal als je jezelf niet teveel op je kop geeft als het effe iets minder gaat (hmmm, deze preek is ook op mezelf van toepassing momenteel:-D).
Goed bezig, hoor!!
zondag 17 september 2023 om 07:36
zondag 17 september 2023 om 09:28
Aha.. Bij mij helpt het vaak om gewoon mijn dingen te doen mét mijn angst. En dat is dan soms heel vervelend en eng en ongemakkelijk maar achteraf heb je het dan wel gedaan!
Maar ik weet ook dat dat soms niet kan, of niet wenselijk is, dus dan laat ik dat aan jou.
Veel sterkte met het opkrabbelen. Het is hier snertweer - volgens mij vind jij dat juist 'heerlijk weer' dus hopelijk helpt dat een beetje.
Maar ik weet ook dat dat soms niet kan, of niet wenselijk is, dus dan laat ik dat aan jou.
Veel sterkte met het opkrabbelen. Het is hier snertweer - volgens mij vind jij dat juist 'heerlijk weer'
dus hopelijk helpt dat een beetje.
zondag 17 september 2023 om 09:32
Hoi allemaal,
Wat een herkenbare berichten en wat ben ik blij jullie gevonden te hebben.
Ook ik heb een angststoornis.
Heb wel hulp maar dat is 1 keer per 2 weken. Ook sta ik op een wachtlijst voor medicatie, want zo kan het niet langer. Constant paniek en doemgedachten en niet meer kunnen relativeren.
Afgelopen week heb ik voor de eerste keer Corona gehad. Toch behoorlijk ziek ervan. Ben vooral ontzettend moe.
Nu kreeg ik vorige week een pijnlijke opgezette klier in mijn oksel, en je raadt het al...paniek.
Het zakt wel af en de pijn is over, maar het wat als stemmetje wint weer.
Waar ik op hoop is dat er dames zijn die zeggen: oh dat had ik ook of heb ik ook wel eens. Ik weet dat het bij een door te maken infectie kan horen.
Ook weet ik dat ik er van af moet blijven, en ik voel ook dat het kleiner wordt.
Maar die stomme angst....bah
Hoop op wat geruststellende reacties, en wens jullie een fijne zondag!
Wat een herkenbare berichten en wat ben ik blij jullie gevonden te hebben.
Ook ik heb een angststoornis.
Heb wel hulp maar dat is 1 keer per 2 weken. Ook sta ik op een wachtlijst voor medicatie, want zo kan het niet langer. Constant paniek en doemgedachten en niet meer kunnen relativeren.
Afgelopen week heb ik voor de eerste keer Corona gehad. Toch behoorlijk ziek ervan. Ben vooral ontzettend moe.
Nu kreeg ik vorige week een pijnlijke opgezette klier in mijn oksel, en je raadt het al...paniek.
Het zakt wel af en de pijn is over, maar het wat als stemmetje wint weer.
Waar ik op hoop is dat er dames zijn die zeggen: oh dat had ik ook of heb ik ook wel eens. Ik weet dat het bij een door te maken infectie kan horen.
Ook weet ik dat ik er van af moet blijven, en ik voel ook dat het kleiner wordt.
Maar die stomme angst....bah
Hoop op wat geruststellende reacties, en wens jullie een fijne zondag!
maandag 18 september 2023 om 09:45
Hoi Brittt12 fijn dat je dingen hier herkent, kan mij het gevoel hebben dat ik niet alleen ben met mijn klachten. Wat betreft je opgezette klier kan ik geen advies geven, maar als je twijfelt, kun je misschien het telefonisch spreekuur van je huisarts bellen om te overleggen.
Succes
Hier gaat t mwah. Die adhd diagnose blijft een dingetje, vooral omdat de onderzoeker in t adviesgesprek zei dat ze bij deze ggz geen adhd behandeling hebben. Er is een psycho educatie groep van 6 weken (met bijbehorende wachtlijst) en als ik dan nog restklachten heb, kan ik dat met mijn behandelaar bespreken. Dat klinkt zo vaag voor mij. Ik wacht al zo lang op een echte behandeling en die zou komen als er een diagnose was. Die is er nu, dus ik dacht, daar komt het behandelplan, maar dat viel tegen.
Ik wilde dit bespreken met mijn psycholoog, maar zij zei aan t begin van ons gesprek dat ze over een maand weggaat. Dus veel gesproken over of ik nu al overga of nog even bij haar wil blijven. Ik weet t nog niet.
Daar baal ik wel echt van, want ze heeft me de laatste tijd wel leren kennen. Dus veel onzekerheden + weinig controle =>angst. Ook over medicatie is gesproken en ik daar ben daar ook niet over uit.
Mia, ik vind t erg bemoedigend om te lezen hoe jij met je angst kan omgaan en je gedachte aan angst heel duidelijk kan scheiden van je werkelijke angst. Fijn dat je je nieuwe baan fijn vindt! Ik hoop dat je huilbuien/ paniekaanvallen in de avond ook langzaam (of t liefst heel snel) zullen verminderen.
Verder ook al gewend aan het leven in Nederland?
Yessss goed dat je dingen aan t ondernemen bent, dat vergt veel moed. Hoewel je weet dat het goed voor je is, kost het tegelijk heel veel moeite en geeft t veel spanning zodat je angst ook weer oploopt (zo gaat t bij mij in elk geval). En dan denk ik al snel, 'is dit t nou werkelijk waard, al die extra spanning'?
Ik heb je stukje niet gelezen over je werk, maar ik begrijp dat je even gestopt ben met je vrijwilligerswerk omdat het je teveel kostte.
Ik begrijp wat Mia zegt, over dingen doen mét angst, ik weet in theorie dat dit zou kunnen helpen. Bij mij is t soms wel zo dat ik zoveel angst had terwijl ik iets deed, dat ik daarna dacht 'dit doe ik nooit meer'. En dat ik dan dagen moet bijkomen van die extra angst. En ik me dan afvraag of t echt de moeite waard was.
Nou, k heb straks consult met de bedrijfsarts (telefonisch, maar toch altijd spannend) en ml voor deze week heb ik (in een goede bui) afgesproken om naar werk te gaan voor een bakkie. Dan ook nog een afspraak bij mijn 2e spoor coach deze week, dus genoeg om mee bezig te houden (en vooral ook om me nerveus over te maken
)
Succes
Hier gaat t mwah. Die adhd diagnose blijft een dingetje, vooral omdat de onderzoeker in t adviesgesprek zei dat ze bij deze ggz geen adhd behandeling hebben. Er is een psycho educatie groep van 6 weken (met bijbehorende wachtlijst) en als ik dan nog restklachten heb, kan ik dat met mijn behandelaar bespreken. Dat klinkt zo vaag voor mij. Ik wacht al zo lang op een echte behandeling en die zou komen als er een diagnose was. Die is er nu, dus ik dacht, daar komt het behandelplan, maar dat viel tegen.
Ik wilde dit bespreken met mijn psycholoog, maar zij zei aan t begin van ons gesprek dat ze over een maand weggaat. Dus veel gesproken over of ik nu al overga of nog even bij haar wil blijven. Ik weet t nog niet.
Daar baal ik wel echt van, want ze heeft me de laatste tijd wel leren kennen. Dus veel onzekerheden + weinig controle =>angst. Ook over medicatie is gesproken en ik daar ben daar ook niet over uit.
Mia, ik vind t erg bemoedigend om te lezen hoe jij met je angst kan omgaan en je gedachte aan angst heel duidelijk kan scheiden van je werkelijke angst. Fijn dat je je nieuwe baan fijn vindt! Ik hoop dat je huilbuien/ paniekaanvallen in de avond ook langzaam (of t liefst heel snel) zullen verminderen.
Verder ook al gewend aan het leven in Nederland?
Yessss goed dat je dingen aan t ondernemen bent, dat vergt veel moed. Hoewel je weet dat het goed voor je is, kost het tegelijk heel veel moeite en geeft t veel spanning zodat je angst ook weer oploopt (zo gaat t bij mij in elk geval). En dan denk ik al snel, 'is dit t nou werkelijk waard, al die extra spanning'?
Ik heb je stukje niet gelezen over je werk, maar ik begrijp dat je even gestopt ben met je vrijwilligerswerk omdat het je teveel kostte.
Ik begrijp wat Mia zegt, over dingen doen mét angst, ik weet in theorie dat dit zou kunnen helpen. Bij mij is t soms wel zo dat ik zoveel angst had terwijl ik iets deed, dat ik daarna dacht 'dit doe ik nooit meer'. En dat ik dan dagen moet bijkomen van die extra angst. En ik me dan afvraag of t echt de moeite waard was.
Nou, k heb straks consult met de bedrijfsarts (telefonisch, maar toch altijd spannend) en ml voor deze week heb ik (in een goede bui) afgesproken om naar werk te gaan voor een bakkie. Dan ook nog een afspraak bij mijn 2e spoor coach deze week, dus genoeg om mee bezig te houden (en vooral ook om me nerveus over te maken
)
maandag 18 september 2023 om 15:22
Zulke geruststellende berichten helpen je echt, echt niet. Ze hebben juist het tegenovergestelde effect op je angst. Je wéét kennelijk zelf ook al dat het bij een infectie kan horen en zelfs dat stelt je niet gerust. Geruststelling van een ander vermindert angst op de korte termijn maar verergert het op de lange termijn. Elke goede psycholoog weet dat zo'n beetje, dus hoop dat die van jou je hiermee kan helpen.Britt12 schreef: ↑17-09-2023 09:32
Waar ik op hoop is dat er dames zijn die zeggen: oh dat had ik ook of heb ik ook wel eens. Ik weet dat het bij een door te maken infectie kan horen.
Ook weet ik dat ik er van af moet blijven, en ik voel ook dat het kleiner wordt.
Maar die stomme angst....bah
Hoop op wat geruststellende reacties, en wens jullie een fijne zondag!
Verder: welkom, en jammer dat je hier ook meeschrijft
Ik denk dat iedereen hier zou willen dat ze niet mee hoefden te schrijven. Hoop dat je hier veel steun vindt, en wat toch vreselijk irritant: die wachtlijsten.
maandag 18 september 2023 om 15:30
Vrijdagmiddag: wat vreselijk irritant, die onzekerheid en dat afwachten. Dat zijn voor mij ook triggers (voor bijna iedereen met een angststoornis, denk ik). Ik had idd ook wel iets meer verwacht van deze nieuwe diagnose. En ook jammer dat je psych weggaat... ik mis die van mij ook nog steeds. Mijn huidige is toch anders, minder passend. Maar wie weet, misschien is jouw volgende wel superfijn!
Ik hoop dat je iets uit die psycho-educatie haalt. En eventueel medicatie. Wil je je twijfels hier delen?
PS: succes bij de bedrijfsarts!!
Bedankt voor je aardige woorden aan mij. Ik voel me helemaal niet zo goed en sterk, en lig vandaag ook moe en beetje angstig op de bank (mijn vrije dag). Vandaag weer een afspraak gehad met mijn psych en we kwamen er achter dat ik mijn ACT tools niet helemaal goed inzet. Het idee is dat je gedachten en gevoelens accepteert. Dat probeer ik ook, maar met als doel dat ze weggaan - en dat is dus niet echt accepteren Volgens mijntherapeut, en dat vind ik wel heel scherp van haar, gebruik ik cognitieve defusie (dus afstand nemen van je gedachten maar ze er wel laten zijn) als een manier van controle ipv acceptatie (het tegenovergestelde dus). Dus daar maar eens over nadenken...
Oja, en dingen doen mét angst: nav die ACT probeer ik nu dus vooral dingen te doen die voor mij waardevol zijn. Achteraf voel je je dan misschien wel rot maar dan weet je wel waarvóór je het het gedaan hebt; dan was het het waard. Misschien helpt dat?
Ik hoop dat je iets uit die psycho-educatie haalt. En eventueel medicatie. Wil je je twijfels hier delen?
PS: succes bij de bedrijfsarts!!
Bedankt voor je aardige woorden aan mij. Ik voel me helemaal niet zo goed en sterk, en lig vandaag ook moe en beetje angstig op de bank (mijn vrije dag). Vandaag weer een afspraak gehad met mijn psych en we kwamen er achter dat ik mijn ACT tools niet helemaal goed inzet. Het idee is dat je gedachten en gevoelens accepteert. Dat probeer ik ook, maar met als doel dat ze weggaan - en dat is dus niet echt accepteren
Volgens mijntherapeut, en dat vind ik wel heel scherp van haar, gebruik ik cognitieve defusie (dus afstand nemen van je gedachten maar ze er wel laten zijn) als een manier van controle ipv acceptatie (het tegenovergestelde dus). Dus daar maar eens over nadenken... Oja, en dingen doen mét angst: nav die ACT probeer ik nu dus vooral dingen te doen die voor mij waardevol zijn. Achteraf voel je je dan misschien wel rot maar dan weet je wel waarvóór je het het gedaan hebt; dan was het het waard. Misschien helpt dat?
maandag 18 september 2023 om 20:38
Hoi Mia en vrijdagmiddag,
Bedankt voor de reactie.
Je hebt gelijk Mia, ik was zelf ook tot de conclusie gekomen dat geruststelling zoeken geen zin heeft.
Soms zit je er even zo doorheen, tenminste ik, dat de angst en paniek de overhand neemt. Relativeren lukt me dan niet zo goed.
Vandaag gaat het beter wat de angst betreft. Door de Corona mentaal zwakker denk ik
Ik probeer ook dingen te doen die voor mij waardevol zijn. Dwars door de angst heen.
Dat valt niet altijd mee, maar toch een soort van trots gevoel als het gelukt is.
Ik heb de opdracht gekregen de paniek en angst een soort van te verwelkomen...
Soort van Ha daar ben je weer, kom maar op ik blijf mijn ding doen..
Dat wordt flink oefenen merk ik. Je zit zo vastgeroest in een bepaald patroon van denken.
Voor iedereen die meeschrijft/leest
Heel veel sterkte hoor!
Bedankt voor de reactie.
Je hebt gelijk Mia, ik was zelf ook tot de conclusie gekomen dat geruststelling zoeken geen zin heeft.
Soms zit je er even zo doorheen, tenminste ik, dat de angst en paniek de overhand neemt. Relativeren lukt me dan niet zo goed.
Vandaag gaat het beter wat de angst betreft. Door de Corona mentaal zwakker denk ik
Ik probeer ook dingen te doen die voor mij waardevol zijn. Dwars door de angst heen.
Dat valt niet altijd mee, maar toch een soort van trots gevoel als het gelukt is.
Ik heb de opdracht gekregen de paniek en angst een soort van te verwelkomen...
Soort van Ha daar ben je weer, kom maar op ik blijf mijn ding doen..
Dat wordt flink oefenen merk ik. Je zit zo vastgeroest in een bepaald patroon van denken.
Voor iedereen die meeschrijft/leest
Heel veel sterkte hoor!
dinsdag 19 september 2023 om 08:02
Wat goed, dat je dat zelf al inziet! Zó belangrijk! En ja, tuurlijk is het moeilijk en nog 10x zo lastig als je ziek en/of moe bent!
Inderdaad, flink oefenen. Ik vind het ook moeilijk, hoor. Ik doe dan een oefening drie keer, dan vergeet ik het weer dus val ik weer in mijn oude patronen, en dan concludeer ik dat het dus niet werkt...
Maar goed, het hoeft niet in één dag, en het hoeft ook niet perfect.
Beterschap in ieder geval. Niet leuk: corona.
Inderdaad, flink oefenen. Ik vind het ook moeilijk, hoor. Ik doe dan een oefening drie keer, dan vergeet ik het weer dus val ik weer in mijn oude patronen, en dan concludeer ik dat het dus niet werkt...
Maar goed, het hoeft niet in één dag, en het hoeft ook niet perfect. Beterschap in ieder geval. Niet leuk: corona.
woensdag 20 september 2023 om 09:45
Soms raak ik toch gefrustreerd door mijn angsten. Gisteren een vrij goede dag, was voor contact moment naar werk gegaan. Daar fijn gekletst, was leuk om mijn collega's te zien, dus een hele positieve ervaring. Niet te lang gebleven en thuis nog wat klusjes gedaan, stukje gewandeld, niks geks. Voor t eten begint vanuit t niks (ik kon niks bedenken) een vreselijk zenuwachtig, nerveus gefladder in mijn buik, buikpijn etc.
Ik kon niet goed eten, binnen korte tijd breidt dat gevoel zich uit tot angst in mijn hele lijf. Ik kan t niet stoppen, ik probeer het 'er te laten zijn', let goed op mijn ademhaling, maar binnen korte tijd heb ik een paniekaanval.
Daarna bleef de angst sluimeren en heb ik om 00.30 uur vannacht toch maar extra medicatie ingenomen, want vanmorgen afspraak bij de reïntegratie coach 2e spoor. Dus nu zit ik weer met de zenuwen in mijn lijf voor die afspraak.
Ik ben soms bang dat dit nooit beter wordt, omdat ik nog steeds zo ontzettend bang ben voor die angst gevoelens en ik me daardoor laat overspoelen.
Ik kon niet goed eten, binnen korte tijd breidt dat gevoel zich uit tot angst in mijn hele lijf. Ik kan t niet stoppen, ik probeer het 'er te laten zijn', let goed op mijn ademhaling, maar binnen korte tijd heb ik een paniekaanval.
Daarna bleef de angst sluimeren en heb ik om 00.30 uur vannacht toch maar extra medicatie ingenomen, want vanmorgen afspraak bij de reïntegratie coach 2e spoor. Dus nu zit ik weer met de zenuwen in mijn lijf voor die afspraak.
Ik ben soms bang dat dit nooit beter wordt, omdat ik nog steeds zo ontzettend bang ben voor die angst gevoelens en ik me daardoor laat overspoelen.
woensdag 20 september 2023 om 10:35
Herkenbaar vrijdagmiddag,
Zo vervelend die angst en paniek! We moeten er echt in blijven geloven dat het beter zal gaan.
Makkelijk gezegd, ik zit er ook weer midden in.
Hypochondrie komt bij mij weer om de hoek kijken. Ik wil het zelf oplossen nu ipv naar de huisarts te stormen. Maar o wat moeilijk.
Het is ook angst voor de angst he. Tenminste zo ervaar ik het wel.
Ik wens je veel succes met het gesprek. Je kunt het hoor!
Zo vervelend die angst en paniek! We moeten er echt in blijven geloven dat het beter zal gaan.
Makkelijk gezegd, ik zit er ook weer midden in.
Hypochondrie komt bij mij weer om de hoek kijken. Ik wil het zelf oplossen nu ipv naar de huisarts te stormen. Maar o wat moeilijk.
Het is ook angst voor de angst he. Tenminste zo ervaar ik het wel.
Ik wens je veel succes met het gesprek. Je kunt het hoor!
woensdag 20 september 2023 om 11:57
Herkenbaar, hoor, Vrijdagmiddag. Ik heb dat ook regelmatig.
Ik probeer me niet uit het veld te laten slaan. Ik probeer het te zien interpreteren als 'hey, angst... ik ben vast gestresst (geweest). Nou ja, maar even uitzitten tot het weer overgaat'. De nadruk ligt op probeert want net als bij jou lukt dit ook heel vaak niet.
Het lijkt me in dit geval sterk dat het uit het niets komt gezien je integratie-afspraak, trouwens. Het lijkt uit het niets te komen, omdat je op dat misschien met totaal andere dingen bezig bent, maar je houdt je lichaam niet zomaar voor de gek. Die weet wel wat er aan staat te komen -- zou dat kunnen??
Wat mij ook helpt is dat er twee dingen spelen:
1. Ik ben overgevoelig voor angst. Ik voel snel angst. Das irritant maar oke, en niks aan te doen. Mijn man voelt gauw frustratie en mijn moeder woede, en mijn vriendin verdriet. Ik ben zelden kwaad of gefrustreerd maar wel gauw gestress of angstig.
2. Ik heb een angststoornis. En dat komt niet door punt 1, maar door mijn reactie op angst: 'help, wat gebeurt er met me, en waarom nu, en wat moet ik doen, en ga ik me morgen weer zo voelen'. Dus de angstemotie is niet zozeer het probleem, maar meer mijn reactie daarop. En daar kun je aan werken en misschien beter in worden.
Nou ja, misschien helpt dit een beetje relativeren...
Succes iig!
Ik probeer me niet uit het veld te laten slaan. Ik probeer het te zien interpreteren als 'hey, angst... ik ben vast gestresst (geweest). Nou ja, maar even uitzitten tot het weer overgaat'. De nadruk ligt op probeert want net als bij jou lukt dit ook heel vaak niet.
Het lijkt me in dit geval sterk dat het uit het niets komt gezien je integratie-afspraak, trouwens. Het lijkt uit het niets te komen, omdat je op dat misschien met totaal andere dingen bezig bent, maar je houdt je lichaam niet zomaar voor de gek. Die weet wel wat er aan staat te komen
-- zou dat kunnen?? Wat mij ook helpt is dat er twee dingen spelen:
1. Ik ben overgevoelig voor angst. Ik voel snel angst. Das irritant maar oke, en niks aan te doen. Mijn man voelt gauw frustratie en mijn moeder woede, en mijn vriendin verdriet. Ik ben zelden kwaad of gefrustreerd maar wel gauw gestress of angstig.
2. Ik heb een angststoornis. En dat komt niet door punt 1, maar door mijn reactie op angst: 'help, wat gebeurt er met me, en waarom nu, en wat moet ik doen, en ga ik me morgen weer zo voelen'. Dus de angstemotie is niet zozeer het probleem, maar meer mijn reactie daarop. En daar kun je aan werken en misschien beter in worden.
Nou ja, misschien helpt dit een beetje relativeren...
Succes iig!
woensdag 20 september 2023 om 13:45
Dank jullie voor je reactie, het helpt me in ieder geval te lezen dat ik niet de enige ben die zo ' overdreven' reageert op angst signalen. Ik was inderdaad stiekem best gestresst over die afspraak, juist omdat er zoveel dingen spelen, waar ik niet altijd invloed op heb (controle). En mijn gezonde deel weet heus wel dat die coach vriendelijk en empathisch is en ik me dus eigenijk nergens zorgen om hoef te maken. Maar inderdaad, mijn lijf beslist anders.. ik hoop dat ik mijn reactie op mijn angst wat kan aanpassen en het meer te ervarenals vervelend en niet als VERSCHRIKKELIJK.
Afspraak ging trouwens heel goed en ik heb ook wel wat voor elkaar gekregen op gebied waar de frustratie zat, dus stiekem best wel trots!
Afspraak ging trouwens heel goed en ik heb ook wel wat voor elkaar gekregen op gebied waar de frustratie zat, dus stiekem best wel trots!
woensdag 20 september 2023 om 17:38
Hahaha, als ons angstsysteem vatbaar was voor rationele argumenten, hadden we geen angststoornisVrijdagmiddag schreef: ↑20-09-2023 13:45Dank jullie voor je reactie, het helpt me in ieder geval te lezen dat ik niet de enige ben die zo ' overdreven' reageert op angst signalen. Ik was inderdaad stiekem best gestresst over die afspraak, juist omdat er zoveel dingen spelen, waar ik niet altijd invloed op heb (controle). En mijn gezonde deel weet heus wel dat die coach vriendelijk en empathisch is en ik me dus eigenijk nergens zorgen om hoef te maken. Maar inderdaad, mijn lijf beslist anders.. ik hoop dat ik mijn reactie op mijn angst wat kan aanpassen en het meer te ervarenals vervelend en niet als VERSCHRIKKELIJK.
Afspraak ging trouwens heel goed en ik heb ook wel wat voor elkaar gekregen op gebied waar de frustratie zat, dus stiekem best wel trots!
Ook heel herkenbaar. En hoe meer ik mezelf vertel dat er niets is om bang voor te zijn, hoe enger het wordt!Fijn dat het goed ging! Onthoud het voor de volgende keer, maar ga er ook vanuit dat je dan weer angst voelt - hoe irrationeel het ook is. Denk je dat je werksituatie/ reintegratie wat duidelijker voor je wordt?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
