
angst voor vakantie buitenland...
maandag 17 juli 2017 om 18:08
Hallo allemaal,
Gek word ik ervan... ik ben 15 jaar niet meer in het buitenland op vakantie geweest en ieder jaar weer dezelfde klachten, deprie en ontzettend angstig, gek maak ik mezelf!! Ik vraag aan iedereen waar ze op vakantie gaan. Als ze zeggen nederland dan denk ik pff zie je wel is ook goed. Maar als ze zeggen buitenland ben ik zo jaloers. Ik heb al een camping voor weekje nederland geboekt. Nu zou ik nog naar het buitenland kunnen, maar vliegen durf ik al helemaal niet, dan wordt het met de auto. Maar ik wil alleen maar ver weg dus z. Frankrijk of italie, ....maar ik durf dus niet, bang om zo ver van huis te zijn en ik paniek aanvallen krijg. Nu gaat het constant in mijn hoofd denken of ik toch niet zal boeken, maar dat is dan gehaast een weekje. Ik moet bijna van mezelf en vind geen rust hierin. Mijn man vind dat ik me niet zo aan moet stellen. Maar voor mij is het een heel groot isseu geworden. Kan zelfs nu niet meer van mijn vakantie genieten ben alleen maar depri aan het doen en piekeren...wie heeft de wijze woorden voor me zodat ik gewoon lekker v mijn vakantie kan gaan genieten en niet mezelf zo gek maak!
Zo gaat het dus ieder jaar en na de vakantie krijg ik weer rust en volgend jaar in april begint het gepieker weer..
De gedachte's zijn ook: iedereen gaat, het is daar zo leuk, voor mij kids zo leuk...
Gek word ik ervan... ik ben 15 jaar niet meer in het buitenland op vakantie geweest en ieder jaar weer dezelfde klachten, deprie en ontzettend angstig, gek maak ik mezelf!! Ik vraag aan iedereen waar ze op vakantie gaan. Als ze zeggen nederland dan denk ik pff zie je wel is ook goed. Maar als ze zeggen buitenland ben ik zo jaloers. Ik heb al een camping voor weekje nederland geboekt. Nu zou ik nog naar het buitenland kunnen, maar vliegen durf ik al helemaal niet, dan wordt het met de auto. Maar ik wil alleen maar ver weg dus z. Frankrijk of italie, ....maar ik durf dus niet, bang om zo ver van huis te zijn en ik paniek aanvallen krijg. Nu gaat het constant in mijn hoofd denken of ik toch niet zal boeken, maar dat is dan gehaast een weekje. Ik moet bijna van mezelf en vind geen rust hierin. Mijn man vind dat ik me niet zo aan moet stellen. Maar voor mij is het een heel groot isseu geworden. Kan zelfs nu niet meer van mijn vakantie genieten ben alleen maar depri aan het doen en piekeren...wie heeft de wijze woorden voor me zodat ik gewoon lekker v mijn vakantie kan gaan genieten en niet mezelf zo gek maak!
Zo gaat het dus ieder jaar en na de vakantie krijg ik weer rust en volgend jaar in april begint het gepieker weer..
De gedachte's zijn ook: iedereen gaat, het is daar zo leuk, voor mij kids zo leuk...
maandag 17 juli 2017 om 23:14
lisaviva schreef: ↑17-07-2017 21:48Zeer herkenbaar, voor mij is de psychologische grens een kilometer of vijfhonderd, verder weg geheid paniek. Waarom? Geen idee, het is een vorm van heimwee, het idee niet snel terug te kunnen als het om grote(re) afstanden gaat, weg uit je vertrouwde omgeving. Allemaal redenen om stevig in paniek te raken helaas. Van alles geprobeerd, maar het blijft.
Wat wel helpt is berusting, ik vind het ook een luxeprobleem, Nederland, België en Duitsland zijn ook prachtige landen.
Eens. En zo ontzettend veel aandacht besteden aan een dergelijk luxeprobleem vind ik niet gezond.
maandag 17 juli 2017 om 23:33
Als mijn man elk jaar weer maandenlang ging lopen sjachrijnen en piekeren omdat hij mij een bepaalde vakantie niet kon geven dan zou dat wel double trouble zijn ja. Ik had zo ver nog nieteens gedacht, maar dat gedeprimeerde gedoe zou ik voor mijn gezin verbergen TO.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
maandag 17 juli 2017 om 23:42
Dus wees gewoon blij met wat je wél kan geven en je zal zien: jouw vrolijke gezicht zal ze de verre reizen doen vergeten. En uiteraard kunnen ze die later wel weer inhalen. Je man kan, als hij dat echt zou willen, ook alleen of met vrienden die verre reizen alsnog doen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 18 juli 2017 om 08:13
Ik ken meerdere mensen, die om diverse redenen niet op vakantie kunnen. Dus nee.. niet naar het buitenland kunnen lijkt me niet het belangrijkste. Aan je angst(en) werken wel, trouwens. En met het feit dat je er zo mee bezig bent. Ik krijg een beetje het idee dat je, als je wél naar Frankrijk kunt, het ineens vervelend zult vinden dat je niet in Zuid Afrika komt.strijkplank31 schreef: ↑17-07-2017 19:43Het niet op vakantie kunnen naar het buitenland is naar jullie idee niet zo belangrijk als hoe ik het omschrijf?
Ik vraag me af of het normaal is hoe druk ik dan bezig ben in mijn hoofd over de vakantie. Dat begint namelijk al met het voorjaar, het gepieker.
Meer en verder.
Ik denk dat genieten van wat je hebt en kunt juist een stuk rust kan brengen. Dat dit druk maken om je vakantiebestemming samenhangt met het feit dat je angsten hébt. De manier waarop je met dingen omgaat, je zorgen maakt, enz.
Later is nu
dinsdag 18 juli 2017 om 11:14
Je kunt je angsten alleen overwinnen door ze onder ogen te komen... je maakt het onbewust alleen maar erger. Ik spreek uit ervaring. Jij hebt positieve ervaringen nodig alleen dan kun je uit je negatieve spiraal komen. GO FOR IT!! Ga zo prettig mogelijk op vakantie, niets moet alles mag en maak jezelf trots!
dinsdag 18 juli 2017 om 11:30
strijkplank31 schreef: ↑18-07-2017 07:25Dat laat ik echt niet maandenlang merken hoor. Nu weer even zeg ik het want dan komt het eruit en dat was het.
Wel in mijn hoofd...
Tsja, ik vind het nogal naïef om te denken dat jouw gezin dit niet merkt (man én kinderen ja). Je zegt dat je depri en ontzettend angstig bent, jezelf helemaal gek maakt en de hele tijd zit te piekeren... Natuurlijk merken kinderen en man dat aan je.
dinsdag 18 juli 2017 om 13:48
Op ongeveer 4-5 uur rijden vanuit Rotterdam zijn wij de afgelopen jaren prachtig op vakantie geweest in Luxemburg, de Eiffel en Teutoburgerwald. Niet saai, prachtige omgeving, heerlijk weer gehad.
Op vakantie gaan in Nederland vind ik niet zielig, veel moois te zien en te beleven in Nederland.
Maar leven met angsten is heel naar en kost heel veel energie. Als je die angsten niet meer zou hebben, zou je al die energie in jezelf, je gezin, je vrienden, je hobbies, je werk kunnen stoppen. Dat zou je leven dus zeer zeker positief beïnvloeden. Dus zelfs als je gezin nu geen last heeft van jouw angsten, hebben ze er zeker baat bij als je angsten verminderen of verdwijnen. Dus ik zou er echt hulp voor zoeken!
Op vakantie gaan in Nederland vind ik niet zielig, veel moois te zien en te beleven in Nederland.
Maar leven met angsten is heel naar en kost heel veel energie. Als je die angsten niet meer zou hebben, zou je al die energie in jezelf, je gezin, je vrienden, je hobbies, je werk kunnen stoppen. Dat zou je leven dus zeer zeker positief beïnvloeden. Dus zelfs als je gezin nu geen last heeft van jouw angsten, hebben ze er zeker baat bij als je angsten verminderen of verdwijnen. Dus ik zou er echt hulp voor zoeken!
dinsdag 8 augustus 2017 om 22:58