Angststoornis

19-08-2017 11:44 3089 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)

4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.

Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.

Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Sheep. Stom is dat hè, dat je alle theorie kent er dan toch last van krijgt. Net wat Matz had en ik ook heb. Nou ja. Hoop dat het beter gaat worden voor ons in de toekomst.
Alle reacties Link kopieren
Zo'n beetje alles gelezen. Ik vind het erg vervelend voor jullie, en krijg de indruk dat het bij mij wel meevalt, aangezien ik geen medicijnen gebruik. Dus daarom weet ik ook niet zo goed hoe ik moet reageren in dit topic.

Maar ik ben er wel iig ;)
Alle reacties Link kopieren
Vanmorgen huisarts geweest en van opbouwen is nog geen sprake. De huisarts vindt dat ik best heftig reageer en ze wil graag eerst uitsluiten of daar een medische reden voor is. Iets met een enzym en hoogte van standaarddoseringen. Komende week blijf ik dus nog op 10 Mg zitten.

Op zich gaat het wel aardig, geen echte paniekaanvallen meer, maar wel een sluimerend angstgevoel, net alsof om elke hoek een paniekaanval op me ligt te wachten. Heel irritant. Geduld geduld geduld.

Vandaag wel naar kantoor geweest voor een paar uurtjes waar weinig nuttigs gedaan, ik voel me echt een beetje een zombie, nergens zin in, moe en slaperig, lusteloos. Beetje misselijk op de achtergrond, nergens trek in. Als ik het zo opschrijf klinkt het allemaal best vervelend. Hoop dat het snel een beetje doorbreekt.
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop het echt heel erg voor je welsie. Een vraagje: heb je (normaal gesproken) wel plezier in je baan?
Alle reacties Link kopieren
Die klachten die jij hebt werden bij mij voorgedaan als: heel normaal als je die krijgt. Zowel de ANIOS als de psychiater als de apotheker waarschuwden me dat het heftig zou kunnen worden en dat je er vooral doorheen moet. Dat het 2-4 weken zou kunnen duren. Daarom was ik ook juist zo verbaasd dat het wel meeviel uiteindelijk.

Zou het toch niet 'normaal' kunnen zijn, vraag ik me af? Hoe vervelend ook? Ik hoop dat het snel beter gaat. :hug:

Ik heb dinsdag een belafspraak met de ANIOS. Zij vertelde me in het begin dat ik met citalopram naar 30 of 40 mg zou moeten. Dat was bij angst de gangbare dosering. Maar ik zit nu al weken op 20 mg. Ben benieuwd of ik nou wel of niet moet/zal ophogen.
Alle reacties Link kopieren
Jonatan22 schreef:
21-09-2017 16:56
Zo'n beetje alles gelezen. Ik vind het erg vervelend voor jullie, en krijg de indruk dat het bij mij wel meevalt, aangezien ik geen medicijnen gebruik. Dus daarom weet ik ook niet zo goed hoe ik moet reageren in dit topic.

Maar ik ben er wel iig ;)
Welkom!

Die tijd heb ik ook gehad. En nog steeds denk ik dat het bij mij wel meevalt tot anderen zeggen: 'zo, dat zijn heftige klachten die je ervaart!' Ik heb geen gierende paniekaanvallen. Ik werk elke dag. Ik heb wel een continu gevoel van gespannen zijn in bepaalde situaties en sommige dingen mijden. Wat dus al ietsjes beter gaat met de citalopram.

Blijf je meeschrijven?
Alle reacties Link kopieren
Ik snap het ook niet zo Pindakaas, ga echt aan mezelf twijfelen of ik het niet erger vertel dan het is. Geen flauw idee.... we wachten het wel af.

Ik weet wel dat ik hoop dat ik me heel snel beter ga voelen.... wordt een beetje moedeloos terwijl ik echt weet dat ik geduld moet hebben en door moet zetten. Ben pas 2,5 week onderweg tenslotte.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap de reactie van je huisarts ook niet maar voor jou nu misschien wel fijn dat je (nog) niet omhoog hoeft. Bij mij werden de klachten die je noemt als 'normaal' beschouwd.
En hoop ook voor je dat je je snel beter gaat voelen. En hopelijk een goede nachtrust voor je vannacht.

Hihi vroeger at ik wel eens een boterham met pindakaas en suiker.... hoe zou dat nou komen dat ik daar aan moet denken 😉.
Alle reacties Link kopieren
Ik ga proberen hier positiever te schrijven.

Straks naar zwemles met mijn dochter, al een hele tijd een spanningspiek in de week, maar deze keer ga ik het alleen doen. De afgelopen weken durfde ik niet alleen, dus ging er steeds een opa of oma mee, maar nu ga ik het gewoon doen! Angst is een illusie toch? Een reactie op een beeld/gedachte die hoogstwaarschijnlijk nooit zal gebeuren.

Komend weekend eigenlijk nog geen plannen, een verjaardag zondag geloof ik, waar ik ook maar gewoon naartoe ga.

Het afleiding zoeken blijft mijn valkuil, vaak durf ik gewoon niet, gek toch! Weet dat alleen door hard werken dit beter gaat worden. Proberen, proberen, proberen.
Wat goed dat je gaat Welsie! En inderdaad angst is een illusie..mooi grzegd!
Mijn werkervaringsplek is erg leuk en biedt ook veel afleiding!

2,5 week is inderdaad nog niet lang..nog even geduld :)
Hoi Fluffysheep, wat goed dat je ook op het forum zit!
Heel herkenbaar wat je omschrijft! In mijn angstperiodes ben ik ook een enorme hypochonder en werk als doktersassistente, fijne combi :facepalm:
In angstige tijden ook afvallen terwijl ik al best tenger bent en dat beangstigd mij dan ook.

Wat knap dat je van je sociafobie afgekomen bent..teminsten dat lees ik uit je verhaal en een studie psychologie gedaan hebt! Al kan ik begrijpen dat al die kennis soms niet 'handig' is.
Alle reacties Link kopieren
Matz: wat fijn dat je een leuke werkervaringek hebt!

Welsie: positief schrijven is zeker goed. Moeilijke zaken uiten is ook belangrijk maar misschien kunnen we proberen om dan toch met een positief punt te eindigen.

Ik ga nog even poetsen in huis voor de afleiding.
Alle reacties Link kopieren
Het is gelukt! Toch niet helemaal alleen, want als verrassing zat mijn vader op de tribune. Hartstikke lief dus!

Ik merk (weer niet zo positief) dat ik enorm in negatieve (angst)gedachten blijf hangen vandaag. Afleiding zoeke vind ik zo moeilijk, net of ik dat juist niet durf. Gatver wat is zo'n angststoornis toch ontwrichtend.

Iets positiefs..... het is weer weekend, dus manlief is weer lekker een paar dagen thuis en ik hoef niet vroeg mijn bed uit te komen. Geen of weinig verplichtingen :)
Alle reacties Link kopieren
hoibloesem schreef:
21-09-2017 21:38
Ik snap de reactie van je huisarts ook niet maar voor jou nu misschien wel fijn dat je (nog) niet omhoog hoeft. Bij mij werden de klachten die je noemt als 'normaal' beschouwd.
En hoop ook voor je dat je je snel beter gaat voelen. En hopelijk een goede nachtrust voor je vannacht.

Hihi vroeger at ik wel eens een boterham met pindakaas en suiker.... hoe zou dat nou komen dat ik daar aan moet denken 😉.
Hahaha. Ik moest even wat 'onbenulligs' verzinnen omdat ik liever niet met mijn normale nick geassocieerd wil worden hiermee. Zit al jaren op het forum met grootse meeslepende namen, maar nu dus even iets wat niemand verwacht.

Welsie, ik duim met je mee dat het snel beter gaat.
Alle reacties Link kopieren
Oh lees net van je vader. Wat fijn!
Alle reacties Link kopieren
Heeft iemand van jullie weleens last van derealisatie?
War bedoel je precies Welsie?
Heb het even gegoogled..ik heb dat gehad toen ik een soort van postnatale depressie had. Ik was niet neerslachtig maar uitgeput (meer zoals een burnout) toen heb ik ook een tijdje gehad dat het voelde alsof ik in een glazen stolp zat.
Voelde heel vreemd maar ging ook weer over.

Heb je er last van denk je?
Fijn dat je weinig verplichtingen hebt dit weekend Welsie, lekker even uitrusten :)

Ik heb voor het eerst in heel lange tijd een drukke week achter de boeg. Heb veel dingen gedaan die ik lange tijd vermeden heb en volgende week staat dus precies hetzelfde op de planning om zo alles weer ‘normaal’ te laten worden.
Vandaag ben ik naar het winkelcentrum gegaan maar ben al een paar dagen niet zo lekker en ben misselijk dus ik had ong 20 minuutjes een nerveus gevoel in de Zara omdat ik écht dacht dat ik moest overgeven en heb dus een angst voor overgeven. Maar ging verder prima en had ook geen paniekaanval ofzo. Ik kijk er naar uit om volgende week weer met de trein te reizen (niet gedacht dat ik dit ooit weer zou denken). Ik voel me regelmatig nog een beetje zenuwachtig als ik iets ‘spannends’ ga doen maar dit zakt ook supersnel weer weg gelukkig. Het zal een lange reis worden met ups en downs maar ik ga er voor vechten. Ik word volgende week gebeld door het angstcentrum en ga dan beginnen met intensieve therapie. Dit was de beste week van het laatste jaar als het om mijn angst gaat. Ik hoop zó erg dat ik dit gevoel kan vasthouden! Heb dit gemist

Fijn weekend iedereen :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ja ik denk dat ik daar last van heb Matz. Overigens heb ik dat weleens vaker gehad, maar niet zo lang als nu. Geen idee of het een bijwerking is of een uiting van de angststoornis. Vind het wel echt heel vervelend.... het voelt zo wazig/vaag.

Heb dit overigens al met de psycholoog besproken en hij was er verder niet echt van onder de indruk. Gaat vanzelf weer weg..... ik hoop snel.
Alle reacties Link kopieren
Wat super pomeriaan dat je zo'n goede week hebt gehad. Tijd heelt ook veel volgens mij waar het gaat om dit soort problematiek. Zeker als je gewoon je dingen blijft doen, vind het zo enorm knap van je.

Ik werd vanmorgen weer helemaal akelig, zweterig en angstig wakker. Maar ik bedacht me wel net dat ik over 4 dagen ongesteld moet worden. Dus de hormonen gieren wellicht weer door mijn lijf? Ben nu 41 en ik heb het idee dat die hormonen echt steeds meer invloed op mijn psyche hebben. Jammer dat daar niet zoveel aandacht voor is, ben volgens de statistieken nog veel te jong daarvoor. Nou ja, misschien zijn het ook wel weer bijwerkingen, wie zal het zeggen.

Nou tanden op elkaar en maar weer door. Hebben jullie nog leuke plannen? Wij moeten zo even een nieuw dekbed gaan halen wat we besteld hebben (al heb ik die niet nodig met al dat gezweet.... )
Alle reacties Link kopieren
Pindakaasmetsuiker: Ah je schrijft al langer op het forum. Het is voor mij voor het eerst maar kan me voorstellen dat meerdere elkaar hier aardig leten kennen.

pomeriaan: Goed bezig! Wat fijn dat de spanning steeds sneller wegzakt. Succes aankomende week.

Welsie, hormonen kan zeker meespelen. Wij gaan zo naar het strand met de hond. Het is heerlijk weer. Spanning en paniek zit helaas ook in mn lijf en hopelijk ontspan ik straks wat bij zee.

Matz: groet voor jou.

Iedereen een mooie stressvrije dag gewenst!
Welsie; ik heb sinds eind vorig jaar dat ik vooraf en tijdens menstruatie erg last heb van angst (ben zelf 39). Had het eerst niet zo door maar toen begon ik het 's even bij te houden. Ik ben nu bij een orthomoleculair therapeut voor PMS klachten. Ze vertelde dat eind 30, begin 40 je hormonen kunnen gaan 'schuiven' ook omdat je toch langzaam richting overgang gaat 😬. Je kunt hier echt behoorlijk last van hebben.

Het gaat inmiddels stuk beter..vooraf aan menstruatie nog wel paar dagen wat last maar neemt snel weer af.

Ik slik veel vitamines/supplementen die
een positieve werking hebben op de hormonen.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet precies of het rond de menstruatie echt erger is of dat ik het gebruik als geruststellend excuus. Mijn lichamelijke klachten (vermoeide benen, kramp, gespannenheid) zijn in ieder geval wel heftiger. En voorheen had ik vaak aardige stemmingswisselingen op de dagen voor de menstruatie. En ook rond de eisprong. Nu is het allemaal een chaos in mijn hoofd, dus ik weet het niet meer precies, behalve dat de angst in periodes van dagen komt.

Ga nu eerst maar even de werking van de antidepressiva afwachten, om niet alles door elkaar te proberen. Zeker in dagen van angst blijf je toch zoeken naar een quick fix, maar die bestaat niet.

Het enige wat me te doen staat is accepteren en ondergaan denk ik. Hoe je dat doet, geen flauw idee.
Alle reacties Link kopieren
Matz ik ga wel onthouden wat je schrijft over supplementen slikken via orthomoculair arts. Fijn dat je er zoveel baat bij hebt!

Welsie: Helemaal raak wat je zegt: Dat je op dagen van angst zoekt naar een quick fix. En idd dat accepteren en ondergaan. Klinkt wijs maar het toepassen is zo moeilijk.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven