Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
maandag 16 oktober 2017 om 15:38
Och Matz,je kan niet meer doen dan dat je doet.Het ie eigenlijk een groot gevecht met je zelf.Wat is schematherapie precies en waarom zijn ze zo streng als je meer dan een keer mist?Wees maar ff verdrietig dat lucht soms ook weer een beetje op.Ik dacht vandaag ook het is zulk mooi weer en dan moet er toch ook iets van doordringen in mijn spanning.Maar ook hier ff flink gehuild omdat ik het ook moeilijk vind om alles te doorbreken.Hoop dat je snel weer wat licht ziet in de duisternis.
maandag 16 oktober 2017 om 15:50
Ach matz wat zonde dat je schema therapie nu moet ophouden. Zou je ze kunnen bellen en uitleggen dat je zo'n rotdat had dat t je niet lukte. Lijkt mij juist dat je naar die therapie gaat omdat t nog niet goed gaat. Wie weet kun je afspreken dat als je afbelt ze je juist helpen om toch te komen. Maar om nou gewoon te zeggen dat je niet met mag komen vind ik wel heel kort door de bocht van ze.
Dat gevoel van extra spanning in de ochtend herken ik ook heel erg. Maar afleiding helpt. Terwijl het enige dat ik dan wil doen is in bed blijven liggen met de dekens over mijn hoofd.
HIer gelukkig een vrij goede dag! Goed geslapen en spanning is stuk minder. Dus ik geniet er maar even van
.
Dat gevoel van extra spanning in de ochtend herken ik ook heel erg. Maar afleiding helpt. Terwijl het enige dat ik dan wil doen is in bed blijven liggen met de dekens over mijn hoofd.
HIer gelukkig een vrij goede dag! Goed geslapen en spanning is stuk minder. Dus ik geniet er maar even van
.
dinsdag 17 oktober 2017 om 16:00
Paradontax; bedankt voor je lieve bericht! Ze hanteren die regel omdat je anders de continuïteit mist van de therapie..je mist dan teveel.
Ga overleggen met psycholoog hoe nu verder..
Bij mij is het de PMS die steeds roet in het eten gooit. Ik kan dan echt niet goed relativeren en alles komt er binnen..
Vorige 2 menstruaties had ik een stuk minder last en dat was zo'n verademing! Hoefde ik niet uit een dal te klimmen, dat scheelt zo!
Wat goed dat je flink gehuild hebt! Ik hoop dat dat wat opluchting gegeven heeft!
Ga overleggen met psycholoog hoe nu verder..
Bij mij is het de PMS die steeds roet in het eten gooit. Ik kan dan echt niet goed relativeren en alles komt er binnen..
Vorige 2 menstruaties had ik een stuk minder last en dat was zo'n verademing! Hoefde ik niet uit een dal te klimmen, dat scheelt zo!
Wat goed dat je flink gehuild hebt! Ik hoop dat dat wat opluchting gegeven heeft!
dinsdag 17 oktober 2017 om 16:37
Huilen lucht altijd op,het liefst ben ik dan wel alleen dan voel ik mij niet zo opgelaten.Wat kunnen hormonen toch veel met je doen.Hebben ze daar geen medicatie voor dat de PMS wat dragelijker wordt.Ik ben soms echt jaloers op de mannen,die hebben die hormoonschommelingen niet.En volgens mij piekeren die ook stukken minder.Om het maar niet te hebben over de eetbuien en alle andere ongemakken.Matz ik hoop dat de psycholoog iets voor je kan doe.En fijn dat het bij een hoop forumbezoekers toch weer wat beter lijkt te gaan,ik blijf voor ons allemaal hoop houden op betere tijden.
dinsdag 17 oktober 2017 om 16:56
woensdag 18 oktober 2017 om 09:12
Goedemorgen. Ik ben er meestal ook wel open over dat ik een angst stoornig heb al ligt het ook aan de situatie en of ik t nodig vind om te vertellen. Ik zit nu eigenlijk met zo'n gevalletje. Ik heb straks afgesproken met een oud collega die ik al een tijd niet gezien heb. Zij wist indertijd wat ik had (kon je ook niet missen toen ). Het is alweer een dik jaar geleden dat ik haar zag een nu zit ik stik zenuwachtig te zijn. Want stel je voor dat ik paniek krijg. Moet ik t haar vertellen...of alvast n app sturen om haar voor te bereiden
. .of zien hoe t loopt. ..
Het is toch raar dat ik zo nerveus ben terwijl ik er gewoon heel veel zin in heb. Het is alsof mijn lichaam direct in angst stand slaat zodra er iets gebeurt dat 'anders'is. Leuke dingen of niet leuke dingen.
Nou moest t even kwijt.
. .of zien hoe t loopt. ..
Het is toch raar dat ik zo nerveus ben terwijl ik er gewoon heel veel zin in heb. Het is alsof mijn lichaam direct in angst stand slaat zodra er iets gebeurt dat 'anders'is. Leuke dingen of niet leuke dingen.
Nou moest t even kwijt.
woensdag 18 oktober 2017 om 12:28
woensdag 18 oktober 2017 om 15:12
Hoi matz
Ik heb inderdaad niks van te voren gezegd en eigenlijk ging t heel goed. Weinig last van stress en zenuwen en gezellig gekletst. Daarna vol goede moed naar huis. .Wilde stuk gaan wandelen of kleding gaan kopen of...
Maar eenmaal thuis ben ik moe en beginnen de stress en nervositeit door mijn lijf te gieren. Ik probeer heel hard blij te zijn met de fijne ochtend (wat ik ook echt ben)en te accepteren dat t daarna gewoon even op is. ...maar dat blijft moeilijk voor me. Ik denk dat ik t mezelf nogal eens te moeilijk maak
Nou matz ik hoop dat je nog iets kan regelen met je psycholoog voor je therapie!
Ik heb inderdaad niks van te voren gezegd en eigenlijk ging t heel goed. Weinig last van stress en zenuwen en gezellig gekletst. Daarna vol goede moed naar huis. .Wilde stuk gaan wandelen of kleding gaan kopen of...
Maar eenmaal thuis ben ik moe en beginnen de stress en nervositeit door mijn lijf te gieren. Ik probeer heel hard blij te zijn met de fijne ochtend (wat ik ook echt ben)en te accepteren dat t daarna gewoon even op is. ...maar dat blijft moeilijk voor me. Ik denk dat ik t mezelf nogal eens te moeilijk maak
Nou matz ik hoop dat je nog iets kan regelen met je psycholoog voor je therapie!
woensdag 18 oktober 2017 om 20:16
Raar toch dat je het ene moment zo blij kan zijn en het andere moment gieren de zenuwen weer door je keel.Vanmorgen was ik gewoon misselijk,maar eenmaal op het werk zakt dat weer en doe ik weer mijn ding.We doen het ook zelf maar soms nemen die spanningen het gewoon over wat zitten we toch raar inelkaar.
woensdag 18 oktober 2017 om 21:25
Ach dames, ik hoop dat de angst bij jullie heel snel weer een stuk minder wordt (of helemaal weggaat, dat zou het beste zijn natuurlijk). Zo rot en ook herkenbaar. Vooral dat anderen zo makkelijk zonder angst leven en alles doen waar ze zin in hebben terwijl dat voor ons vaak heel moeilijk is. Knuffel voor iedereen!
De laatste drie weken ben ik iedere dag keihard bezig om dingen te doen die ik altijd heb vermeden en ben ook druk bezig met heel vaak lijstjes hardop te lezen met hierop juiste en realistische gedachten. En ik merk dat het begint te werken! Een paar keer per dag (soms ook 20x per dag) betrap ik mezelf op onrealistische gedachten en dan corrigeer ik mezelf meteen en dan pak ik mijn spiekbriefje erbij en lees dan de correcte gedachte op. Ik merk echt al een groot verschil in m’n denkwijze. Al zal het nog een lange tijd duren uiteraard tot ik van die bizarre doemscenario’s af ben.
Gisteren ben ik met het vliegtuig gegaan en ik heb voor het eerst in 1,5 jaar tijd geen paniekaanval op de luchthaven gehad en niet eens aan Xanax gedacht
Ik heb heel de reis van 4 uur met een grote glimlach op m’n gezicht gezeten want ik heb eindelijk gereisd zónder een paniekaanval te hebben en dit is voor mij zo’n grote doorbraak.
Ik heb van m’n psycholoog een document gekregen van 100 blz met heel veel handige informatie mbt paniekaanvallen maar ook oefeningen met hoe je je negatieve gedachtes kan veranderen en hier staan echt veel tips en andere oefeningen in die zeker wel helpen. Ik heb het ook uitgeprind en lees iedere dag een aantal bladzijdes iedere keer opnieuw zodat het goed doordringt. Als iemand hierin is geïnteresseerd stuur ik het graag door per e-mail, zeker een aanrader.
Sorry voor dit ontzettend lange bericht. Ik wil jullie gewoon laten zien dat het echt beter kan worden. Het is iedere dag keihard werken maar je krijgt er wel veel voor terug. Lange tijd heb ik gedacht (of gehoopt) dat ik op een dag wakker zou worden en me weer normaal zou voelen zonder angst. Maar helaas werkt dat niet zo. We moeten het toch echt zelf doen (uiteraard wel met hulp van psycholoog en/of medicatie) en er voor knokken, ook al lijkt het soms onmogelijk
Ik twijfel trouwens al een uur of ik dit wel moet plaatsen, misschien is het een beetje misplaatst omdat het met sommigen niet zo super gaat maar ik hoop dat jullie hierdoor weer wat vertrouwen krijgen in deze moeilijke tijden
De laatste drie weken ben ik iedere dag keihard bezig om dingen te doen die ik altijd heb vermeden en ben ook druk bezig met heel vaak lijstjes hardop te lezen met hierop juiste en realistische gedachten. En ik merk dat het begint te werken! Een paar keer per dag (soms ook 20x per dag) betrap ik mezelf op onrealistische gedachten en dan corrigeer ik mezelf meteen en dan pak ik mijn spiekbriefje erbij en lees dan de correcte gedachte op. Ik merk echt al een groot verschil in m’n denkwijze. Al zal het nog een lange tijd duren uiteraard tot ik van die bizarre doemscenario’s af ben.
Gisteren ben ik met het vliegtuig gegaan en ik heb voor het eerst in 1,5 jaar tijd geen paniekaanval op de luchthaven gehad en niet eens aan Xanax gedacht
Ik heb heel de reis van 4 uur met een grote glimlach op m’n gezicht gezeten want ik heb eindelijk gereisd zónder een paniekaanval te hebben en dit is voor mij zo’n grote doorbraak.Ik heb van m’n psycholoog een document gekregen van 100 blz met heel veel handige informatie mbt paniekaanvallen maar ook oefeningen met hoe je je negatieve gedachtes kan veranderen en hier staan echt veel tips en andere oefeningen in die zeker wel helpen. Ik heb het ook uitgeprind en lees iedere dag een aantal bladzijdes iedere keer opnieuw zodat het goed doordringt. Als iemand hierin is geïnteresseerd stuur ik het graag door per e-mail, zeker een aanrader.
Sorry voor dit ontzettend lange bericht. Ik wil jullie gewoon laten zien dat het echt beter kan worden. Het is iedere dag keihard werken maar je krijgt er wel veel voor terug. Lange tijd heb ik gedacht (of gehoopt) dat ik op een dag wakker zou worden en me weer normaal zou voelen zonder angst. Maar helaas werkt dat niet zo. We moeten het toch echt zelf doen (uiteraard wel met hulp van psycholoog en/of medicatie) en er voor knokken, ook al lijkt het soms onmogelijk
Ik twijfel trouwens al een uur of ik dit wel moet plaatsen, misschien is het een beetje misplaatst omdat het met sommigen niet zo super gaat maar ik hoop dat jullie hierdoor weer wat vertrouwen krijgen in deze moeilijke tijden
donderdag 19 oktober 2017 om 07:55
Wat fijn pomeriaan dat het beter gaat,dit soort verhalen hebben we juist nodig dat geeft hoop op betere tijden.Gebruik je ook antidepressiva of lukt het jou met alleen de hulp van de psych.
Ik heb nog een vraagje zijn er mensen op het forum die valeriaan gebruiken,valdisper of zo.En helpt dit?Wil nog steeds niet beginnen met ad maar ik vrees dat ik toch zal moeten
Ik heb nog een vraagje zijn er mensen op het forum die valeriaan gebruiken,valdisper of zo.En helpt dit?Wil nog steeds niet beginnen met ad maar ik vrees dat ik toch zal moeten
donderdag 19 oktober 2017 om 08:42
Hier even stap op de plaats helaas. Ik ging zo lekker, was op werkervaringsplek begonnen eind september voor 3 ochtenden per week en dat ging super! Kreeg er veel energie van en leuke collega's. Wel veel nieuwe dingen geleerd en ze hebben het aardig druk daar.
Daarnaast ook 2 middagen per week groepstherapie. Ik kwam in mijn minst fijne periode vd maand (rond menstruatie) en dan ben ik gewoon heel gevoelig. Helaas was het dit keer heel heftig en zakte ik weer helemaal in mijn angsten..wat een rotgevoel!! Ik neem nu toch even rust van alles want de drukte heeft vast meegespeeld. Herkennen jullie dat? Dat als je het druk hebt of hrbt gehad je angsten sneller omhoog komen?
Daarnaast ook 2 middagen per week groepstherapie. Ik kwam in mijn minst fijne periode vd maand (rond menstruatie) en dan ben ik gewoon heel gevoelig. Helaas was het dit keer heel heftig en zakte ik weer helemaal in mijn angsten..wat een rotgevoel!! Ik neem nu toch even rust van alles want de drukte heeft vast meegespeeld. Herkennen jullie dat? Dat als je het druk hebt of hrbt gehad je angsten sneller omhoog komen?
donderdag 19 oktober 2017 om 10:46
Ik ben gisteren de hele dag naar een pretpark geweest!!!! Wie zou dat 5 weken geleden gedacht hebben. Het ging eigenlijk best goed, zo nu en dan een golfje spanning en wel last van de immense drukte, maar dat had ik normaal ook altijd. Ik hoop stiekem dat dat ook nog weg gaat over een paar weken. Maar ben nu al zo trots!!
Matz, ik moet over een dag of 9 ongesteld worden, dus komende week is de grote test. Nu heb ik niet elke maand een verergering van klachten, maar we zullen zien. Wat balen dat jij zo’n last hebt gehad deze keer. Hopelijk volgende maand weer beter, vervelende hormonen ook.
Pomeriaan, goed om te horen dat het zo geweldig met je gaat, ondanks het harde werken. Ik ben zeker benieuwd naar het bestand. Ik geef je zo een e-mailadres. Je mag het ook zeker schrijven hier hoor, dat geeft alleen maar meer hoop.
Hoibloesem hoe is het met jou?? Ik heb je al even niet gelezen.
Kaatje wat goed dat je naar die vriendin bent geweest!! Tevreden met jezelf zijn he! Niet alles hoeft tegelijk! Nu uitrusten
Matz, ik moet over een dag of 9 ongesteld worden, dus komende week is de grote test. Nu heb ik niet elke maand een verergering van klachten, maar we zullen zien. Wat balen dat jij zo’n last hebt gehad deze keer. Hopelijk volgende maand weer beter, vervelende hormonen ook.
Pomeriaan, goed om te horen dat het zo geweldig met je gaat, ondanks het harde werken. Ik ben zeker benieuwd naar het bestand. Ik geef je zo een e-mailadres. Je mag het ook zeker schrijven hier hoor, dat geeft alleen maar meer hoop.
Hoibloesem hoe is het met jou?? Ik heb je al even niet gelezen.
Kaatje wat goed dat je naar die vriendin bent geweest!! Tevreden met jezelf zijn he! Niet alles hoeft tegelijk! Nu uitrusten
donderdag 19 oktober 2017 om 14:44
Wat knap Welsie dat je dat gedaan hebt!! Je mag echt trots zijn!
Ik hoop dat je je menstruatie goed doorkomt want dat scheelt wel..
Zo voelt het helemaal Welsie! De controle willen houden omdat je je angstig voelt. Bij mij ook dwangmatig.
En waarschijnlijk speelde vermoeiheid ook aardig mee..ik had tevoren al een heel kort lontje naar mijn kinderen toe en normaal ben ik vrij geduldig.
Hoe ga jij daar mee om Welsie? Jij hebt/had dan toch ook wel hypochondrie?
Ik hoop dat je je menstruatie goed doorkomt want dat scheelt wel..
Zo voelt het helemaal Welsie! De controle willen houden omdat je je angstig voelt. Bij mij ook dwangmatig.
En waarschijnlijk speelde vermoeiheid ook aardig mee..ik had tevoren al een heel kort lontje naar mijn kinderen toe en normaal ben ik vrij geduldig.
Hoe ga jij daar mee om Welsie? Jij hebt/had dan toch ook wel hypochondrie?
donderdag 19 oktober 2017 om 16:13
Kort lontje heb ik ook, deels door vermoeidheid, deels door angst. Ik word ook paniekeriger als mijn dochter niet meewerkt/eigenwijs is. Dat hoor je dan ook aan mijn stem, dochterlief zegt er dan ook vaak iets over. Heel vervelend.
Hoe ga ik ermee om.... tja dat weet ik zelf ook niet zo goed. Als ik moe ben heb ik vaak juist minder rust in mijn kont en ga vrolijk nog verder over mijn grenzen, waardoor het dan alleen maar erger wordt. Ben nu aan het oefenen in gas terug nemen. Moeilijk
Hoe ga ik ermee om.... tja dat weet ik zelf ook niet zo goed. Als ik moe ben heb ik vaak juist minder rust in mijn kont en ga vrolijk nog verder over mijn grenzen, waardoor het dan alleen maar erger wordt. Ben nu aan het oefenen in gas terug nemen. Moeilijk
donderdag 19 oktober 2017 om 16:17
Oja en hypochondrie, daar lijkt het zeker op, al is het nooit zo genoemd. Ik focus me op elke trilling, bibber of gevoel in mijn lijf. En daar wordt ik dan nerveus van. Volgens mijn psycholoog ben ik door de hyperfocus daarop ook veel gevoeliger dan de gemiddelde mens. Dat veroorzaakte dan ook bijvoorbeeld de paniekaanvallen in de nacht. Als mijn hartslag of ademhaling zich maar iets aanpaste (wat volkomen normaal is) dan schrok ik wakker met alle toeters en bellen. Op den duur heb je dat dan ook gewoon niet meer in de hand. Gelukkig is dat nu een stuk minder, al slaap ik de afgelopen nachten weer een stuk minder goed helaas.
donderdag 19 oktober 2017 om 19:01
Ik vind het heel fijn om te lezen Pomeriaan!
Welsie, goed dat je het gedaan hebt.
Wij gaan morgenmiddag naar de Efteling voor een weekend. STRESS! De files onderweg, de wachtrijen... Maar goed, het hoort erbij en ik zal het gewoon doorstaan. Misschien neem ik wel een oxazepam voordat we wegrijden. Chill.
Welsie, goed dat je het gedaan hebt.
Wij gaan morgenmiddag naar de Efteling voor een weekend. STRESS! De files onderweg, de wachtrijen... Maar goed, het hoort erbij en ik zal het gewoon doorstaan. Misschien neem ik wel een oxazepam voordat we wegrijden. Chill.
vrijdag 20 oktober 2017 om 16:37
Poeh pittig Welsie dat letten op je lichaam 's nachts. Dat hyperfocussen herken ik wel overdag. En ik heb de neiging om dan te gaan googlen en dat wil ik zoveel mogelijk beperken! Heb jij die neiging ook of gehad?
Ik heb de neiging als het goed gaat ook wat te veel hooi op mijn vork te nemen. Voelt dan zo fijn weer..
Ik heb de neiging als het goed gaat ook wat te veel hooi op mijn vork te nemen. Voelt dan zo fijn weer..
zaterdag 21 oktober 2017 om 21:19
Meiden even een een kort berichtje van mij. Mn vader is hard achteruit gegaan. Verder bezig met een hoop zaken regelen. Ik ben dus niet echt veel
Online. Met de medicatie gaat het goed. Het helpt met goed want ik sta ondanks alles nog overeind ( waar ik God dan weer heel Dankbaar voor ben) moet wel erg op mn energie letten en slapen is ook vaak erg onrustig. Sterkte voor jullie allemaal en lieve groet!
Bloesem
Online. Met de medicatie gaat het goed. Het helpt met goed want ik sta ondanks alles nog overeind ( waar ik God dan weer heel Dankbaar voor ben) moet wel erg op mn energie letten en slapen is ook vaak erg onrustig. Sterkte voor jullie allemaal en lieve groet!
Bloesem
