Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
maandag 30 oktober 2017 om 14:49
Een deel van mijn dwanggedachtes zijn hypochondrisch van aard: help ik heb een pijntje... en dan niet meer los kunnen laten. Bij afspraken altijd de gedachte ‘als ik er dan nog maar ben’.
Een deel (wat mij betreft het vervelendste deel) gaan over mijn relatie met man en kind: hou ik wel genoeg van ze, voel ik wel iets, zijn we volgend jaar nog samen, is iets geen voorteken dat ik moet gaan scheiden. Dit laatste komt vaak naar boven rondom mijn menstruatie, omdat ik dan meer op mezelf ben en liever alleen. Deze zijn ook het lastigst uit te leggen, want ik denk het een en ik weet het andere... maar toch heb ik periodes van hevige twijfel. Terwijl ik WEET dat ik niet echt twijfel.
Een deel (wat mij betreft het vervelendste deel) gaan over mijn relatie met man en kind: hou ik wel genoeg van ze, voel ik wel iets, zijn we volgend jaar nog samen, is iets geen voorteken dat ik moet gaan scheiden. Dit laatste komt vaak naar boven rondom mijn menstruatie, omdat ik dan meer op mezelf ben en liever alleen. Deze zijn ook het lastigst uit te leggen, want ik denk het een en ik weet het andere... maar toch heb ik periodes van hevige twijfel. Terwijl ik WEET dat ik niet echt twijfel.
maandag 30 oktober 2017 om 14:59
Gek hè Hoe die hormonen werken! Ik heb mijn dwanggedachten ook op hypochondrisch gebied..meer met het opzoeken (googlen) van dingen die ik voel of zie. Het gaat best goed de laatste tijd maar bij spannende dingen of rond menstruatie kan het best hevig zijn. Het gekke is dat als ik iets opzoek en gerustelling vind het niet stopt, vrij snel plopt er dan wel weer iets op.
Ik merk dat het verdragen vd spanning toch het best helpt (als die teminsten niet al te groot is wat te hant
) totdat ik weer wat beter in mijn vel zit. Het heeft bij mij te maken met een groot verantwoordelijkheids gevoel en controle.
Lastig hè zulke dingen..
Ik merk dat het verdragen vd spanning toch het best helpt (als die teminsten niet al te groot is wat te hant
) totdat ik weer wat beter in mijn vel zit. Het heeft bij mij te maken met een groot verantwoordelijkheids gevoel en controle.
Lastig hè zulke dingen..
maandag 30 oktober 2017 om 15:25
Ja en dan onder het zoeken valt je oog op iets, wat later dan weer onderwerp wordt een nieuwe Google-zoektocht om toch maar weer antwoord te vinden op je volgende twijfel of intrusie.
Kennen jullie overigens de ADF-stichting (vast wel tegen gekomen bij een Google-rondje). Ik ben lid van hun (geheime) facebookgroep en daar zitten veel lotgenoten.
Kennen jullie overigens de ADF-stichting (vast wel tegen gekomen bij een Google-rondje). Ik ben lid van hun (geheime) facebookgroep en daar zitten veel lotgenoten.
maandag 30 oktober 2017 om 15:52
Ben je ook hypochondrisch Paradontax?Paradontax schreef: ↑30-10-2017 15:15Ik Google er ook wat aan af en inderdaad net zolang tot ik vind wat ik wil horen,wat dus niet altijd lukt.
maandag 30 oktober 2017 om 16:45
maandag 30 oktober 2017 om 17:30
Ooo ja, zo gaat dat bij mij ook dan...Googlen is daarom geen goed plan. Ja die ken ik wel..heb ik een keer gebeld toen ik in paniek was...welsie schreef: ↑30-10-2017 15:25Ja en dan onder het zoeken valt je oog op iets, wat later dan weer onderwerp wordt een nieuwe Google-zoektocht om toch maar weer antwoord te vinden op je volgende twijfel of intrusie.
Kennen jullie overigens de ADF-stichting (vast wel tegen gekomen bij een Google-rondje). Ik ben lid van hun (geheime) facebookgroep en daar zitten veel lotgenoten.
dinsdag 31 oktober 2017 om 12:29
Vandaag even flink met mijn neus op de feiten gedrukt.Een van mijn heftigste piekerproblemen met alle doemscenario die ik kon verzinnen is totaal anders gelopen als ik had bedacht.Postief afgelopen.Nu denk ik al dat gepieker,onrust en alles wat erbij hoorde waarom.Ben ik hierdoor veranderd,denk het niet ik heb nog een lange weg te gaan.kreeg ook nog te horen dat de mensen die last hebben van angststoornissen vaak in september zijn geboren,dat klopt in mijn geval wel.De antidep.begint ook zijn werk te doen,wordt iets rustiger.Hoe verloopt jullie dag?
dinsdag 31 oktober 2017 om 13:51
Wat fijn Paradontax dat je iets rustiger wordt! Ik herken dat goed, dat doemdenken.
Ik ben vandaag weer naar mijn werkervaringsplek geweest..wel weer fijn die afleiding. Verder voel ik me wat nerveus en emo..maar waarom weet ik niet precies..herkennen jullie dat, dat dat gevoel er gewoon is?
Misschien zit ik ook wel tegen mijn menstruatie aan..mijn cyclus wisselt wat de laatste maanden..
Ik ben vandaag weer naar mijn werkervaringsplek geweest..wel weer fijn die afleiding. Verder voel ik me wat nerveus en emo..maar waarom weet ik niet precies..herkennen jullie dat, dat dat gevoel er gewoon is?
Misschien zit ik ook wel tegen mijn menstruatie aan..mijn cyclus wisselt wat de laatste maanden..
dinsdag 31 oktober 2017 om 15:35
Hier ook en september-kind Paradontax! Fijn dat je al wat voelt van de AD. Ik heb vandaag een zo-zo dag. Hoofdpijn en een gespannen lijf. Verkoudheid komt en gaat dus alles bij elkaar gewoon ff niet zo lekker. Net wezen wandelen en een bakkie gedaan bij een vriendin, nu nog even onderuit op de bank voordat kindlief weer terug komt van oma.
Fijn dat je ergste piekeronderwerp positief is afgelopen (ben nu wel nieuwsgierig).
Fijn dat je afleiding hebt gevonden Matz. Vervelend dat je menstruatie wat onregelmatig is. Dat maakt het allemaal nog lastiger.
Ik ga even een serie kijken.
Fijn dat je ergste piekeronderwerp positief is afgelopen (ben nu wel nieuwsgierig).
Fijn dat je afleiding hebt gevonden Matz. Vervelend dat je menstruatie wat onregelmatig is. Dat maakt het allemaal nog lastiger.
Ik ga even een serie kijken.
dinsdag 31 oktober 2017 om 21:06
Voorjaarskind hier. Gaat niet op voor mij dus.
Matz, het zou mooi zijn als je mag blijven. Iets heel anders dan DA toch?
Ik ga over van citalopram naar sertraline. Ben benieuwd hoe dat gaat. Mijn psychiater in opleiding is echt een leuk mens, ik ben blij dat ik nu bij haar zit. (Hiervoor had ik een buitenlandse dame (Oostblok) met een lichte taalbarrière die ik ook via mijn werk kende, best ongemakkelijk.)
De wachttijden hadden we het ook nog even over. Sta er nu een half jaar op! Je zal maar echt een crisis hebben, of niet normaal kunnen werken door je klachten...
Matz, het zou mooi zijn als je mag blijven. Iets heel anders dan DA toch?
Ik ga over van citalopram naar sertraline. Ben benieuwd hoe dat gaat. Mijn psychiater in opleiding is echt een leuk mens, ik ben blij dat ik nu bij haar zit. (Hiervoor had ik een buitenlandse dame (Oostblok) met een lichte taalbarrière die ik ook via mijn werk kende, best ongemakkelijk.)
De wachttijden hadden we het ook nog even over. Sta er nu een half jaar op! Je zal maar echt een crisis hebben, of niet normaal kunnen werken door je klachten...
woensdag 1 november 2017 om 06:38
Pindakaas met suiker; klopt heel wat anders. Maar wel secretarieel en daar had ik als doktersassistente al aardig wat ervaring in opgedaan.
Moet je nu eerst helemaal de citalopram afbouwen? Fijn dat je psychiater een leuk mens is! Die van mij ook!
Ik ben in mei geboren..gaat voor mij dus ook niet op..
Moet je nu eerst helemaal de citalopram afbouwen? Fijn dat je psychiater een leuk mens is! Die van mij ook!
Ik ben in mei geboren..gaat voor mij dus ook niet op..
woensdag 1 november 2017 om 08:50
Spannend Pindakaas, hoop dat je minder klachten krijgt van de sertaline. En hoop dat de overstap redelijk geruisloos gaat voor je.
Hier nog steeds even een dipje. Heb wat lichamelijke klachten die me nerveus maken. Trillende handen, veel spiertrekkingen en een onrustig gevoel. Weet niet zo goed of het (nog) bijwerkingen zijn of gewoon blijvende dingen van de AD die ik moet accepteren of dat het toch iets anders is. De onrustige benen heb ik al een half jaar op en af. Spanning volgens de huisarts en de fysio. Dus nu twijfel ik.... doe ik misschien teveel, neem ik teveel hooi op mijn vork, is het inderdaad nog spanning en stress of moet ik bij de huisarts toch aandringen op verder lichamelijk onderzoek. Pffftt
Hier nog steeds even een dipje. Heb wat lichamelijke klachten die me nerveus maken. Trillende handen, veel spiertrekkingen en een onrustig gevoel. Weet niet zo goed of het (nog) bijwerkingen zijn of gewoon blijvende dingen van de AD die ik moet accepteren of dat het toch iets anders is. De onrustige benen heb ik al een half jaar op en af. Spanning volgens de huisarts en de fysio. Dus nu twijfel ik.... doe ik misschien teveel, neem ik teveel hooi op mijn vork, is het inderdaad nog spanning en stress of moet ik bij de huisarts toch aandringen op verder lichamelijk onderzoek. Pffftt
woensdag 1 november 2017 om 09:47
Pindakaas met suiker,spannend dat je over gaat op andere ad.Het is echt treurig gesteld met de wachttijden binnen de ggz.Ik ben gister gebeld door mijn werk en mijn manager gaat een psych. Regelen wat misschien al binnen een week kan.
Welsie de bijwerkingen van de ad moet bij jou nu wel minder worden volgens mij.Vervelend dat je die klachten houd.Een bezoekje aan de huisarts kan misschien geen kwaad,die kan je in ieder geval meer gerust stellen over je lichamelijke klachten.Jammer he de ene dag gaat het zo goed en de andere dag zijn we weer terug bij af.Maar zo als ik het hier lees zijn we allemaal vechters en doen we ons stinkende best om er wat van te maken.
Welsie de bijwerkingen van de ad moet bij jou nu wel minder worden volgens mij.Vervelend dat je die klachten houd.Een bezoekje aan de huisarts kan misschien geen kwaad,die kan je in ieder geval meer gerust stellen over je lichamelijke klachten.Jammer he de ene dag gaat het zo goed en de andere dag zijn we weer terug bij af.Maar zo als ik het hier lees zijn we allemaal vechters en doen we ons stinkende best om er wat van te maken.
woensdag 1 november 2017 om 14:19
Tuurlijk Parodontax! Ik hoop dat je snel terecht kan.
Weet je, ergens vind ik het ook wel fijn dat die wachttijden er zijn voor mij. Ik ben geen spoedgeval, er zijn genoeg mensen die het harder nodig hebben dan ik. Mensen die niet meer kunnen werken door hun klachten bijvoorbeeld. Ik werk vijf ochtenden in de week, dat gaat prima. Ik zit thuis niet continu in angst. Mijn probleem ontstaat als er ongeplande dingen gebeuren. Of als ik ergens heen moet waar ik niet makkelijk naar de wc kan, of op reis moet, enz. Ik heb gelukkig oxazepam achter de hand voor zulke dingen, dat is fijn.
Ik kom vanzelf wel aan de beurt. En zo kan de medicatie hopelijk goed ingesteld worden.
Weet je, ergens vind ik het ook wel fijn dat die wachttijden er zijn voor mij. Ik ben geen spoedgeval, er zijn genoeg mensen die het harder nodig hebben dan ik. Mensen die niet meer kunnen werken door hun klachten bijvoorbeeld. Ik werk vijf ochtenden in de week, dat gaat prima. Ik zit thuis niet continu in angst. Mijn probleem ontstaat als er ongeplande dingen gebeuren. Of als ik ergens heen moet waar ik niet makkelijk naar de wc kan, of op reis moet, enz. Ik heb gelukkig oxazepam achter de hand voor zulke dingen, dat is fijn.
Ik kom vanzelf wel aan de beurt. En zo kan de medicatie hopelijk goed ingesteld worden.
woensdag 1 november 2017 om 14:21
Dat scheelt inderdaad, dat we in dat beroep meestal al veel administratie gewend zijn. Hoop dat dit blijvend is voor je!
Ik zit nu bij de kinderen. Ligt echt mijn hart.
donderdag 2 november 2017 om 07:53
Bah! Zo irritant dat als je inlogt om te reageren je weer helemaal bovenaan het bericht terecht komt en weer 20x moet klikken om bij het laatste bericht te komen.
Vervelend Paradontax dat je je zo rot voelt. Onthou dat dit gevoel weer weg gaat, dat je je met wat geduld straks weer beter gaat voelen. Praat vanmiddag van je af bij de huisarts en probeer vol te houden, hou moeilijk dat ook is. Probeer iets te gaan doen, al is het maar een wandelingetje of een keer extra stofzuigen. Zorg goed voor jezelf.
Vervelend Paradontax dat je je zo rot voelt. Onthou dat dit gevoel weer weg gaat, dat je je met wat geduld straks weer beter gaat voelen. Praat vanmiddag van je af bij de huisarts en probeer vol te houden, hou moeilijk dat ook is. Probeer iets te gaan doen, al is het maar een wandelingetje of een keer extra stofzuigen. Zorg goed voor jezelf.
