Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
zaterdag 6 januari 2018 om 13:28
Ikbennietgek12. Naar dat je zo reageert op de EMDR. Ik hoop in ieder geval dat t je helpt en je er beter van gaat voelen. Rust lekker uit!
Kiaya..die bedrijfsarts... wat een eikel! Zit je daar in de zenuwen en dan zo doen. Kunnen ze toch wel een beetje rekening mee houden?
Heb je een gezellige avond gehad met je man?
Hier even lichte paniek. We vieren vandaag een verjaardag en zit op visite te wachten. Is niet goed voor mij
. Als de mensen er eenmaal zijn gaat t wel. .Maar daarvoor krijg ik altijd stress en ik weet eigenlijk niet precies waarom. .
Hoop dat ze snel komen! Zo irritant dat wachten.
Kiaya..die bedrijfsarts... wat een eikel! Zit je daar in de zenuwen en dan zo doen. Kunnen ze toch wel een beetje rekening mee houden?
Heb je een gezellige avond gehad met je man?
Hier even lichte paniek. We vieren vandaag een verjaardag en zit op visite te wachten. Is niet goed voor mij
. Als de mensen er eenmaal zijn gaat t wel. .Maar daarvoor krijg ik altijd stress en ik weet eigenlijk niet precies waarom. .Hoop dat ze snel komen! Zo irritant dat wachten.
zaterdag 6 januari 2018 om 14:04
zondag 7 januari 2018 om 12:22
Kaatje, hoe ging de verjaardag?
Ikbennietgek, herkenbaar haha. Ik koop ook altijd veeeeel te veel. Is een stukje perfectionisme denk ik.
Avond met man was stom, ik voelde me zo beroerd. Heb vanaf eind van de middag op de bank zielig liggen zijn. Hij zat gelukkig heel lief naast me haha.
Laatste dagen zijn wel ok, behalve dat stomme wakker worden. Denk dat ik hyperven maar weer eens op ga pakken.
Gisteren hebben mijn kinderen een skiles gehad, zo schattig!
Menstruatie zit er weer op gelukkig. Nog geen depressieve gedachten of gevoelens gehad. Over 5 dagen beginnen met duphaston, spannend.
Mijn man moet dinsdag en woensdag naar het buitenland voor zijn werk. Ik haat dat zo, wil niet alleen zijn.
Ikbennietgek, herkenbaar haha. Ik koop ook altijd veeeeel te veel. Is een stukje perfectionisme denk ik.
Avond met man was stom, ik voelde me zo beroerd. Heb vanaf eind van de middag op de bank zielig liggen zijn. Hij zat gelukkig heel lief naast me haha.
Laatste dagen zijn wel ok, behalve dat stomme wakker worden. Denk dat ik hyperven maar weer eens op ga pakken.
Gisteren hebben mijn kinderen een skiles gehad, zo schattig!
Menstruatie zit er weer op gelukkig. Nog geen depressieve gedachten of gevoelens gehad. Over 5 dagen beginnen met duphaston, spannend.
Mijn man moet dinsdag en woensdag naar het buitenland voor zijn werk. Ik haat dat zo, wil niet alleen zijn.
zondag 7 januari 2018 om 12:30
Kiaya ja Geert klinkt heeeel bekend heeft mij trouwens weinig geholpen. Maar ik probeer elke dag buiten te komen. Al is het maar een blokje om met de hond (dit probeer ik zelf...)
En elke dag even met ondersteuning naar de supermarkt.
En opzich was het een diagnose die ze jaren terug al hadden kunnen stellen al hebben ze al die tijd enkel aan symptoombestrijding gedaan.
Ikbennietgek wat vervelend dat het zo een nare uitwerking heeft.
En elke dag even met ondersteuning naar de supermarkt.
En opzich was het een diagnose die ze jaren terug al hadden kunnen stellen al hebben ze al die tijd enkel aan symptoombestrijding gedaan.
Ikbennietgek wat vervelend dat het zo een nare uitwerking heeft.
zondag 7 januari 2018 om 16:43
Hoi allemaal,gelukkig alle feestdagen zijn weer achter de rug.Door de medicatie toch nog snel moe en Welsie van die warmte aanvallen heb ik ook last zal wel van de paroxitine komen.Ik begin volgende week met vier uurtjes te werken en ze beginnen nu wel aan te dringen om in februari weer mijn eigen uren te gaan werken.Ik hoop dat dit gaat lukken ik lig nu nog elke avond zeer vroeg in bed.De angst en onrust zijn wel een heel stuk minder.Wandel nog veel en ook mindfulnes helpt soms om je gedachten weer rustig te krijgen.Wat jammer meiden dat er zo vaak op hulp moet worden gewacht,hier voor een psycholoog soms een half jaar,ben bij dat ik er een via mijn werk kon krijgen.En dan is een afspraak bij de bedrijfsarts soms ook niet eenvoudig.Ga het maar is uitleggen hoe je je voelt terwijl je lichamelijk niks mankeert.Nou meiden hou jullie sterk
maandag 8 januari 2018 om 16:43
Hoi. De verjaardag was heel gezellig. Het was niet te druk. Ik heb geen last van de gedachte of ik alles heb of dat ik te weinig heb maar meer dat ik bang ben dat t te druk word en ik dan paniek krijg. Ik weet inmiddels dat t wel goed komt, maar ik baal dat ik me nooit eens gewoon ergens op kan verheugen. Zelfs als t iets is dat ik leuk vind krijg ik de zenuwen. Alsof t een automatische reactie is.
Kiaya..jammer van t avondje met je man. ..maarja volgende keer beter. En jullie hebben lekker samen gezeten.al was je zielig. Wat is hyperven trouwens????
Succes morgen en woensdag als je man er niet is. Kan me helemaal voorstellen dat je dat niet leuk vindt. Ik ben vaak blij als mijn man er weer is. Niet omdat ik niet alleen kan zijn ofzo. .Maar gewoon het idee dat als er iets met me gebeurd ik niet alleen ben.
Yourlocalhero goed hoor van je dat je elke dag naar buiten gaat. Het klinkt misschien als iets kleins maar ik weet hoe moeilijk het is als je je klote voelt.
Paradontax. Goed dat je via je werk een psycholoog kon krijgen. Die wachttijden zijn soms echt niet te doen.
Ik hoop dat je werk je ook de rust gunt om rustig op te bouwen en je de tijd geeft om dit op je eigen tempo te doen.
Nou de maandag zit er weer op. ..goede week voor iedereen!
Kiaya..jammer van t avondje met je man. ..maarja volgende keer beter. En jullie hebben lekker samen gezeten.al was je zielig. Wat is hyperven trouwens????
Succes morgen en woensdag als je man er niet is. Kan me helemaal voorstellen dat je dat niet leuk vindt. Ik ben vaak blij als mijn man er weer is. Niet omdat ik niet alleen kan zijn ofzo. .Maar gewoon het idee dat als er iets met me gebeurd ik niet alleen ben.
Yourlocalhero goed hoor van je dat je elke dag naar buiten gaat. Het klinkt misschien als iets kleins maar ik weet hoe moeilijk het is als je je klote voelt.
Paradontax. Goed dat je via je werk een psycholoog kon krijgen. Die wachttijden zijn soms echt niet te doen.
Ik hoop dat je werk je ook de rust gunt om rustig op te bouwen en je de tijd geeft om dit op je eigen tempo te doen.
Nou de maandag zit er weer op. ..goede week voor iedereen!
maandag 8 januari 2018 om 17:11
Fijn dat het leuk was Kaatje! Ik herken dat wel, die automatische reactie van je lijf! Zo stom.
Morgen, ja bah. Bij mij is het inderdaad weer een 'wat als' gevoel. Mijn man had net als de kids, 2 weken vakantie. Moet dus weer wennen aan het idee alleen te zijn. Vandaag gewerkt maar morgen ben ik vrij. Kids op school, man weg. Blegh. Maar ik overleef het vast. Wil morgenochtend naar de sportschool als mijn ochtend niet al té zuur verloopt. Die zenuwen worden weer steeds gekker.
Hyperven is een thuis therapie tegen hyperventilatie. Heb ik 6 weken braaf gedaan maar gestopt tijdens de opbouw van de AD, had er geen puf voor. Was een aantal weken vrijwel klachtenvrij (waaronder de ochtend zenuwen) maar de laatste weken lijkt het allemaal langzaam terug te komen. Misschien dus toch maar weer oppakken.
Morgen, ja bah. Bij mij is het inderdaad weer een 'wat als' gevoel. Mijn man had net als de kids, 2 weken vakantie. Moet dus weer wennen aan het idee alleen te zijn. Vandaag gewerkt maar morgen ben ik vrij. Kids op school, man weg. Blegh. Maar ik overleef het vast. Wil morgenochtend naar de sportschool als mijn ochtend niet al té zuur verloopt. Die zenuwen worden weer steeds gekker.
Hyperven is een thuis therapie tegen hyperventilatie. Heb ik 6 weken braaf gedaan maar gestopt tijdens de opbouw van de AD, had er geen puf voor. Was een aantal weken vrijwel klachtenvrij (waaronder de ochtend zenuwen) maar de laatste weken lijkt het allemaal langzaam terug te komen. Misschien dus toch maar weer oppakken.
maandag 8 januari 2018 om 23:21
Jeej maandag zit er weer op. Zondag had ik eindelijk een goede dag. Kon zelfs gewoon normaal eten. Mijn vriend had gezegd dat als ik die dag me goed voelde we uiteten konden. Dus we zijn lekker uiteten gegaan. Daarvoor zelfs nog naar de nieuwjaarsreceptie geweest van het werk. En na het eten nog even het café in geweest. Daarna had ik angst voor de angst omdat ik meestal na een goede dag me slecht voel.
Vandaag ging het redelijk, beter dan verwacht. Morgen de hele dag naar de studie. En dat vind ik onwijs zwaar iedere week. Ik krijg zoveel informatie en stress op me af dat ik daar heel naar van word. Meestal ben ik de avond niks meer waard. Dus mocht iemand hier nog tips voor hebben graag!
En kaatje wat jammer dat je je nergens op kan verheugen. Is dat alleen met verjaardagen of ook andere dingen?
Vandaag ging het redelijk, beter dan verwacht. Morgen de hele dag naar de studie. En dat vind ik onwijs zwaar iedere week. Ik krijg zoveel informatie en stress op me af dat ik daar heel naar van word. Meestal ben ik de avond niks meer waard. Dus mocht iemand hier nog tips voor hebben graag!
En kaatje wat jammer dat je je nergens op kan verheugen. Is dat alleen met verjaardagen of ook andere dingen?
woensdag 10 januari 2018 om 12:18
Hoi allemaal. Hoe is t met iedereen?
Ikbennietgek 12.wat fijn dat je een goede dag had. Ik herken t zo dat je dan bang ben om daarna weer een slechte dag te hebben. Ik ben dan altijd een soort verbaasd als t dan de volgende dag eigenlijk best gaat. Eigenlijk wil ik van dat soort dagen 100% genieten maar ik ben altijd band dat ik te veel doe en t daardoor verpest.
Wat betreft je vraag over je studie. Ik weet t eigenlijk niet. Ik snap dat je gestrest word van al die info en dat je eigenlijk misschien op een gegeven moment 'vol' zit. Is er tijd tussen je lessen om je terug te trekken. Ik heb wat meditatie /ontspanningsoefeningen op mijn telefoon staan. Soms op een drukke dag doe ik er wel eens tussendoor met oordopjes. Daarna voel ik me iets kalmer en leger. Hoop dat t vandaag een beetje ging.
Je vroeg of ik alijd gespannen ben voor een verjaardag. Helaas wel. Of we nou naar een verjaardag gaan of hier hebben, maakt niet uit. Maar ook voor andere dingen. Eigenlijk alles wat buiten mijn normale patroon valt geeft spanning. Ook al vind ik t leuk wat ik ga doen en weet mijn hoofd dat spanning niet nodig is. Ik hoop daar ook vanaf te komen want t verpest zoveel leuke dingen. Niet alleen voor mezelf maar ook voor mijn man. Die heeft soms al geen zin met om iets te doen omdat hij weet dat ik dan weet in de paniek ga. Ik probeer te accepteren dat t gewoon nu zo is en er niet te veel aandacht aan te besteden. Hoop dat t dan minder word.
Kiaya Hoe gaan je dagen zonder je man? Hoop dat t allemaal mee valt.
Hoe is t met de rest?
Matz..je schreef een tijdje geleden over je werk en dat t onzeker was of je kon blijven. Hoe is dat afgelopen?
Nou hoop dat iedereen een goede dag heeft. Ik ga zo koffie drinken met wat kennissen dus ben in mijn hoofd druk met smoezen verzinnen om niet mee te rijden met de rest maar met mijn eigen auto te gaan. Dit zodat ik weg kan als ik wil. Ook zo'n automatische reactie. Nou ja, ik probeer maar trots te zijn op t feit dat ik ga en niet te kijken naar wat nog beter kan. Groetjes!
Ikbennietgek 12.wat fijn dat je een goede dag had. Ik herken t zo dat je dan bang ben om daarna weer een slechte dag te hebben. Ik ben dan altijd een soort verbaasd als t dan de volgende dag eigenlijk best gaat. Eigenlijk wil ik van dat soort dagen 100% genieten maar ik ben altijd band dat ik te veel doe en t daardoor verpest.
Wat betreft je vraag over je studie. Ik weet t eigenlijk niet. Ik snap dat je gestrest word van al die info en dat je eigenlijk misschien op een gegeven moment 'vol' zit. Is er tijd tussen je lessen om je terug te trekken. Ik heb wat meditatie /ontspanningsoefeningen op mijn telefoon staan. Soms op een drukke dag doe ik er wel eens tussendoor met oordopjes. Daarna voel ik me iets kalmer en leger. Hoop dat t vandaag een beetje ging.
Je vroeg of ik alijd gespannen ben voor een verjaardag. Helaas wel. Of we nou naar een verjaardag gaan of hier hebben, maakt niet uit. Maar ook voor andere dingen. Eigenlijk alles wat buiten mijn normale patroon valt geeft spanning. Ook al vind ik t leuk wat ik ga doen en weet mijn hoofd dat spanning niet nodig is. Ik hoop daar ook vanaf te komen want t verpest zoveel leuke dingen. Niet alleen voor mezelf maar ook voor mijn man. Die heeft soms al geen zin met om iets te doen omdat hij weet dat ik dan weet in de paniek ga. Ik probeer te accepteren dat t gewoon nu zo is en er niet te veel aandacht aan te besteden. Hoop dat t dan minder word.
Kiaya Hoe gaan je dagen zonder je man? Hoop dat t allemaal mee valt.
Hoe is t met de rest?
Matz..je schreef een tijdje geleden over je werk en dat t onzeker was of je kon blijven. Hoe is dat afgelopen?
Nou hoop dat iedereen een goede dag heeft. Ik ga zo koffie drinken met wat kennissen dus ben in mijn hoofd druk met smoezen verzinnen om niet mee te rijden met de rest maar met mijn eigen auto te gaan. Dit zodat ik weg kan als ik wil. Ook zo'n automatische reactie. Nou ja, ik probeer maar trots te zijn op t feit dat ik ga en niet te kijken naar wat nog beter kan. Groetjes!
woensdag 10 januari 2018 om 12:25
Pfft klopt helemaal Kaatje..maar ik wil niet terugvallen zoals jaren geleden..toen was naar de brievenbus zelfs een opgave.
Gisteren een drukke dag dat vreet dan weer energie. (De jongste had het buurmeisje uitgenodigt om te spelen).
De buurvrouw zegt ook nog als het niet gaat neem ik die van jou wel mee. Ik zeg nee joh komt goed is ook welkome afleiding.
Was wel kapot uiteindelijk, maar de kids hadden genoten.
Vandaag maar rustig aan. Nog koffie gedronken bij de buurvrouw..en zo nog even een rondje met de hond.
Maar eersttt kroelen met de kat die is op schoot gedoken namelijk.
Weet niet of iemand het wellicht herkent (herken het niet van eerder dus vandaar) ik word op het moment in de ochtend wakker met een giga hoge spierspanning waardoor ik mij echt troep voel..is er iets aan te doen?
Gisteren een drukke dag dat vreet dan weer energie. (De jongste had het buurmeisje uitgenodigt om te spelen).
De buurvrouw zegt ook nog als het niet gaat neem ik die van jou wel mee. Ik zeg nee joh komt goed is ook welkome afleiding.
Was wel kapot uiteindelijk, maar de kids hadden genoten.
Vandaag maar rustig aan. Nog koffie gedronken bij de buurvrouw..en zo nog even een rondje met de hond.
Maar eersttt kroelen met de kat die is op schoot gedoken namelijk.
Weet niet of iemand het wellicht herkent (herken het niet van eerder dus vandaar) ik word op het moment in de ochtend wakker met een giga hoge spierspanning waardoor ik mij echt troep voel..is er iets aan te doen?
zaterdag 13 januari 2018 om 10:10
Hoi allemaal, wat is het rustig hier! Is dat een goed teken?
Yourlocalhero, waar ervaar je die spierspanning? Ik herken het wel een beetje. Mijn wakker worden is ook geen feestje. Ik voel me nog altijd gejaagd, al gaat het de laatste 2 dagen iets beter. Heb ook altijd het idee dat mijn borstkas spierspanning heeft.
Ik ben gisteren begonnen met duphaston en vit b6, naast de cipramil. Ben ook hier weer een beetje bang voor bijwerkingen, maar we gaan het zien. Hoop zo dat het me helpt om stabieler te worden!
Sinds deze week zit in eindelijk weer op mijn contracturen (al zijn het er maar 16). Ga nu de maandag en de woensdag mijn uren opbouwen en de vrijdag afbouwen. Hierdoor zou ik over een paar weken weer op mijn werkdagen uitkomen; maandag en woensdag.
Mijn man is weer lekker thuis geluk. Het viel me niets tegen om alleen te zijn, da's fijn!
Heb op het moment het idee dat het de goede kant op gaat. Ik kan mijn dagelijkse dingen, inc werken, redelijk goed volhouden zonder in te storten. Ik merk dat dingen steeds meer vanzelf gaan. Het is uiteraard nog altijd niet top maar dan komt puur door het gejaagde gevoel in de ochtenden. Mijn angsten zijn voor 98% verdwenen en ik voel me eigenlijk best vrolijk en blij. Mijn pms weken beginnen nu weer dus daar zie ik wel een beetje tegenop. Ik hoop dat de duphaston en vit b6 me daarin helpen!
Is, en misschien een tip voor jullie.. Ik pas sinds kort de alternate nostril breathing toe als ik me gejaagd voel. Het lijkt mij echt te helpen! Staan heel duidelijke filmpjes op YouTube!
Fijn weekend allemaal!
Yourlocalhero, waar ervaar je die spierspanning? Ik herken het wel een beetje. Mijn wakker worden is ook geen feestje. Ik voel me nog altijd gejaagd, al gaat het de laatste 2 dagen iets beter. Heb ook altijd het idee dat mijn borstkas spierspanning heeft.
Ik ben gisteren begonnen met duphaston en vit b6, naast de cipramil. Ben ook hier weer een beetje bang voor bijwerkingen, maar we gaan het zien. Hoop zo dat het me helpt om stabieler te worden!
Sinds deze week zit in eindelijk weer op mijn contracturen (al zijn het er maar 16). Ga nu de maandag en de woensdag mijn uren opbouwen en de vrijdag afbouwen. Hierdoor zou ik over een paar weken weer op mijn werkdagen uitkomen; maandag en woensdag.
Mijn man is weer lekker thuis geluk. Het viel me niets tegen om alleen te zijn, da's fijn!
Heb op het moment het idee dat het de goede kant op gaat. Ik kan mijn dagelijkse dingen, inc werken, redelijk goed volhouden zonder in te storten. Ik merk dat dingen steeds meer vanzelf gaan. Het is uiteraard nog altijd niet top maar dan komt puur door het gejaagde gevoel in de ochtenden. Mijn angsten zijn voor 98% verdwenen en ik voel me eigenlijk best vrolijk en blij. Mijn pms weken beginnen nu weer dus daar zie ik wel een beetje tegenop. Ik hoop dat de duphaston en vit b6 me daarin helpen!
Is, en misschien een tip voor jullie.. Ik pas sinds kort de alternate nostril breathing toe als ik me gejaagd voel. Het lijkt mij echt te helpen! Staan heel duidelijke filmpjes op YouTube!
Fijn weekend allemaal!
maandag 15 januari 2018 om 13:47
Kaatje71; klopt inderdaad..aan de onzekerheid of ik kon blijven waar ik nu werk is nu zo'n beetje een eind gekomen. Zo fijn, ze zijn nu ah regelen dat ik gedetacheerd wordt via mijn werkgever naar de hoge school. Dan kan ik daar nog blijven tot de zomervakantie 
en dat geeft me echt veel rust!! De kans dat er dan interne vacatures komen is ook best groot dus wie weet kan ik er zo tussenkomen.
Daarom dat ik ook aandurfde om een hondje te adopteren ah begin vd kerstvakantie en dat gaat super!! Vond het allemaal erg spannend maar het heeft veel positiefs gebracht! Ook de lange wandelingen die ik nu met haar maak en de lol die we hebben met zijn 4en als ze gekke bui heeft en als een gek de kamer door racet hihi..
Ik hoop dat de medicijnen je gaan helpen Kiaya! ..ik ga zelf ook weer richting menstruatie en dat kan ik wel merken alhoewel het stukken beter gaat dan een tijd terug.
en dat geeft me echt veel rust!! De kans dat er dan interne vacatures komen is ook best groot dus wie weet kan ik er zo tussenkomen. Daarom dat ik ook aandurfde om een hondje te adopteren ah begin vd kerstvakantie en dat gaat super!! Vond het allemaal erg spannend maar het heeft veel positiefs gebracht! Ook de lange wandelingen die ik nu met haar maak en de lol die we hebben met zijn 4en als ze gekke bui heeft en als een gek de kamer door racet hihi..
Ik hoop dat de medicijnen je gaan helpen Kiaya! ..ik ga zelf ook weer richting menstruatie en dat kan ik wel merken alhoewel het stukken beter gaat dan een tijd terug.
maandag 15 januari 2018 om 15:38
Hé wat een positieve verhalen allemaal. Kiaya.goed dat t alleen zijn mee viel. Kun je trots op zijn toch! En op je werk weer op je uren. .super hoor!
Die ademhalingsmethode kende ik nog van yoga maar ben m weer aan t proberen. Alleen zit mijn rechter neusgat verstopt dus moet nog even wachten met oefenen.
Matz. Wat een goed nieuws van je baan! Dat zal wel rust geven zeg! En wat leuk, een hondje. Klinkt erg gezellig.
Hier gaat t ook goed. Dit weekend samen met mijn man weg geweest. We hebben ergens samen geluncht (ergens eten vind ik moeilijk. .Al die geluiden, geuren etc. Maken me erg onrustig) en gewinkeld (ook zoiets dat ik lastig vind om dezelfde redenen) dus ik vind t erg stoer van mezelf. Daarna in t hotel gegeten en toen was ik wel kapot dus lekker 'wie is de mol' gekeken. Verder nog een mooie boswandeling gemaakt dus was een erg geslaagd weekend!
Nou hoop dat jullie deze sombere en regenachtige maandag goed doorkomen .
Die ademhalingsmethode kende ik nog van yoga maar ben m weer aan t proberen. Alleen zit mijn rechter neusgat verstopt dus moet nog even wachten met oefenen.
Matz. Wat een goed nieuws van je baan! Dat zal wel rust geven zeg! En wat leuk, een hondje. Klinkt erg gezellig.
Hier gaat t ook goed. Dit weekend samen met mijn man weg geweest. We hebben ergens samen geluncht (ergens eten vind ik moeilijk. .Al die geluiden, geuren etc. Maken me erg onrustig) en gewinkeld (ook zoiets dat ik lastig vind om dezelfde redenen) dus ik vind t erg stoer van mezelf. Daarna in t hotel gegeten en toen was ik wel kapot dus lekker 'wie is de mol' gekeken. Verder nog een mooie boswandeling gemaakt dus was een erg geslaagd weekend!
Nou hoop dat jullie deze sombere en regenachtige maandag goed doorkomen .
maandag 15 januari 2018 om 17:21
Hallo, daar ben ik ook weer eens. Wat fijn te lezen dat het met velen relatief goed gaat. Jullie zijn echt doorzetters allemaal, knap hoor.
Hier gaat het ook stukken beter. De meeste bijwerkingen van de medicatie zijn verdwenen en ik ben weer gedeeltelijk aan het werk en aan het uitbreiden. Mijn angsten zijn voor een groot gedeelte weg en ik doe mijn ding weer.
Ik lees dat een aantal van jullie ook last hebben van jullie cyclus. Ik heb dit altijd wel gehad, voor al hoofdpijn en een algeheel mweh gevoel. Echter nooit zo bij stilgestaan dat dat met zoveel met mijn cyclus te maken had.
Nu verwacht ik morgen mijn menstruatie en zijn de afgelopen 3 dagen ineens weer waardeloos. Mijn angsten zijn nog steeds minder, maar ik voel me zo down en bozig en verdrietig. Dit ken ik niet zo van mezelf, ben helemaal niet snel down.
Herkennen jullie dit, kan dit er bij horen en nu versterkt worden door de medicatie en het feit dat het niet zo goed ging? Ik baal want het ging echt veel beter en nu heb ik het gevoel een grote stap achteruit gemaakt te hebben.
Hier gaat het ook stukken beter. De meeste bijwerkingen van de medicatie zijn verdwenen en ik ben weer gedeeltelijk aan het werk en aan het uitbreiden. Mijn angsten zijn voor een groot gedeelte weg en ik doe mijn ding weer.
Ik lees dat een aantal van jullie ook last hebben van jullie cyclus. Ik heb dit altijd wel gehad, voor al hoofdpijn en een algeheel mweh gevoel. Echter nooit zo bij stilgestaan dat dat met zoveel met mijn cyclus te maken had.
Nu verwacht ik morgen mijn menstruatie en zijn de afgelopen 3 dagen ineens weer waardeloos. Mijn angsten zijn nog steeds minder, maar ik voel me zo down en bozig en verdrietig. Dit ken ik niet zo van mezelf, ben helemaal niet snel down.
Herkennen jullie dit, kan dit er bij horen en nu versterkt worden door de medicatie en het feit dat het niet zo goed ging? Ik baal want het ging echt veel beter en nu heb ik het gevoel een grote stap achteruit gemaakt te hebben.
dinsdag 16 januari 2018 om 13:34
Lylli; heel herkenbaar! Het gaat met mij ook stukken beter maar nu ik ook mijn menstruatie nader voel ik me ook 'mweh'. Zijn echt de hormonen! Gaat weer over .. kan het komen omdat je je nu weer beter voelt het nu meer opvalt?
Er zijn overigens wel supplementen voor. Ik slik teunisbloemolie, magnesiumcitraat en vitamine D. Daardoor is het bij mij wel een stuk minder geworden. Je mag me altijd vragen.
.. kan het komen omdat je je nu weer beter voelt het nu meer opvalt? Er zijn overigens wel supplementen voor. Ik slik teunisbloemolie, magnesiumcitraat en vitamine D. Daardoor is het bij mij wel een stuk minder geworden. Je mag me altijd vragen.
dinsdag 16 januari 2018 om 17:26
Dank je voor je antwoord Matz, fijn! Ik begon al weer aan mezelf te twijfelen of ik weer terug bij af was. Vanochtend brak de menstruatie door en mijn goede humeur ook weer. Pfff hormonen....
Ik zal eens kijken naar de supplementen, baat het niet....
Ik heb trouwens vorige week mijn intake bij de psycholoog gehad. Volgende week ga ik starten met cognitive gedragstherapie. Doodeng vind ik het, maar ik wil alles aangrijpen wat mij kan helpen.
Hoe is het verder met jullie?
Ik zal eens kijken naar de supplementen, baat het niet....
Ik heb trouwens vorige week mijn intake bij de psycholoog gehad. Volgende week ga ik starten met cognitive gedragstherapie. Doodeng vind ik het, maar ik wil alles aangrijpen wat mij kan helpen.
Hoe is het verder met jullie?
dinsdag 16 januari 2018 om 17:50
Lylli dat is opzich een fijne vorm van therapie en jezelf dwingen dingen te doenlylli schreef: ↑16-01-2018 17:26Dank je voor je antwoord Matz, fijn! Ik begon al weer aan mezelf te twijfelen of ik weer terug bij af was. Vanochtend brak de menstruatie door en mijn goede humeur ook weer. Pfff hormonen....
Ik zal eens kijken naar de supplementen, baat het niet....
Ik heb trouwens vorige week mijn intake bij de psycholoog gehad. Volgende week ga ik starten met cognitive gedragstherapie. Doodeng vind ik het, maar ik wil alles aangrijpen wat mij kan helpen.
Hoe is het verder met jullie?
Hier gaat het met horten en stoten..zolang ik niets alleen hoef te doen gaat het prima.
Maar de paniek overvalt ook wel eens vanuit het niets en dat is vervelend.
woensdag 17 januari 2018 om 08:07
Goedemorgen,
Hier gaat het met vallen en opstaan. Vandaag de 2de sessie emdr, hoop er nu minder last van te hebben. Afgelopen dagen last gehad van veel nare herinneringen van vroeger. Hierdoor voelde ik me weer heel angstig worden. Dus misschien ook iets om aan te pakken.
De stress om de studie blijft. Maar ik sta er wel goed voor. Dus als dit zo doorgaat slaag ik gewoon in juli. En dat is iets wat ik niet had verwacht al zoveel aan te kunnen.
Ook ben ik druk aan het trainen voor de 8km. Binnenkort een wedstrijd. Bewegen doet mijn hoofd onwijs goed.
Verder lees ik veel herkenbare dingen. Hoe raar het ook klinkt het is fijn om te lezen dat er meer mensen zijn. Kaatje ik herken veel in je verhaal. Ook voor mijn vriend is het zwaar dat ik overal tegenop zie. Uiteindelijk valt het gelukkig vaak mee als ik er eenmaal ben.
Marz wat leuk een hondje. Wij hebben een kat vanaf juni. Zo leuk een beest in huis. Onze kat voelt mij perfect aan en wijkt niet van mij af als ik me slecht voel. Ook is hij de clown in huis dus we hebben een hoop lol. Wij hebben geen kinderen maar de kat lijkt inmiddels wel op een kind.
Hier gaat het met vallen en opstaan. Vandaag de 2de sessie emdr, hoop er nu minder last van te hebben. Afgelopen dagen last gehad van veel nare herinneringen van vroeger. Hierdoor voelde ik me weer heel angstig worden. Dus misschien ook iets om aan te pakken.
De stress om de studie blijft. Maar ik sta er wel goed voor. Dus als dit zo doorgaat slaag ik gewoon in juli. En dat is iets wat ik niet had verwacht al zoveel aan te kunnen.
Ook ben ik druk aan het trainen voor de 8km. Binnenkort een wedstrijd. Bewegen doet mijn hoofd onwijs goed.
Verder lees ik veel herkenbare dingen. Hoe raar het ook klinkt het is fijn om te lezen dat er meer mensen zijn. Kaatje ik herken veel in je verhaal. Ook voor mijn vriend is het zwaar dat ik overal tegenop zie. Uiteindelijk valt het gelukkig vaak mee als ik er eenmaal ben.
Marz wat leuk een hondje. Wij hebben een kat vanaf juni. Zo leuk een beest in huis. Onze kat voelt mij perfect aan en wijkt niet van mij af als ik me slecht voel. Ook is hij de clown in huis dus we hebben een hoop lol. Wij hebben geen kinderen maar de kat lijkt inmiddels wel op een kind.
woensdag 17 januari 2018 om 09:40
Goedemorgen.
Lylli goed om te horen dat t beter gaat met je. Die schommelingen met hormonen herken ik ook, ook al ben ik niet meer ongesteld (vroeg in de overgang gekomen). Ik had gehoopt dat t geschommel meer hormonen minder zou worden maar dat is nog niet zo. En omdat ik er nu extra op let en angstig wordt als ik me minder voel, voel ik me extra rot. Ik hoop dat je cgt gaat aanslaan.
Yourlocalhero...je bent goed bezig. Dit is wat jij nu kan. En die paniek is gewoon klote.
Ikbennietgek je bent goed bezig! Hardlopen,studie. Succes met je EMDR vandaag. Een katje lijkt me ook zo leuk. Wij hadden vroeger altijd een kat maar mijn man is allergisch en weer hebben een vogel. Die is ook heel gezellig en zit ook lekker bij me maar is toch anders.
Hier gaat t redelijk. Soms heb ik t gevoel niet verder te komen. Ik zou zo graag de volgende stap nemen. Hiermee bedoel ik dat ik me soms nog zo beperkt voel. Ga ik een paar uurtjes winkelen, ben ik daarna echt gesloopt. Naar een verjaardag? Ik heb paniek. Gebeurt er iets relatief kleins op werk? Ik ben van slag. Mijn draagkracht is zo vermindert en ik zie niet hoe ik dat kan veranderen. Accepteren dat dit is waar ik nu sta, lijkt een antwoord op mijn frustratie (want frustratie en piekeren kosten mij een berg energie) maar t blijft moeilijk en dat frustreert me dan weer. Nou tijd om wat te gaan doen. Dan ga ik me vaak beter voelen.
Fijne dag allemaal
Lylli goed om te horen dat t beter gaat met je. Die schommelingen met hormonen herken ik ook, ook al ben ik niet meer ongesteld (vroeg in de overgang gekomen). Ik had gehoopt dat t geschommel meer hormonen minder zou worden maar dat is nog niet zo. En omdat ik er nu extra op let en angstig wordt als ik me minder voel, voel ik me extra rot. Ik hoop dat je cgt gaat aanslaan.
Yourlocalhero...je bent goed bezig. Dit is wat jij nu kan. En die paniek is gewoon klote.
Ikbennietgek je bent goed bezig! Hardlopen,studie. Succes met je EMDR vandaag. Een katje lijkt me ook zo leuk. Wij hadden vroeger altijd een kat maar mijn man is allergisch en weer hebben een vogel. Die is ook heel gezellig en zit ook lekker bij me maar is toch anders.
Hier gaat t redelijk. Soms heb ik t gevoel niet verder te komen. Ik zou zo graag de volgende stap nemen. Hiermee bedoel ik dat ik me soms nog zo beperkt voel. Ga ik een paar uurtjes winkelen, ben ik daarna echt gesloopt. Naar een verjaardag? Ik heb paniek. Gebeurt er iets relatief kleins op werk? Ik ben van slag. Mijn draagkracht is zo vermindert en ik zie niet hoe ik dat kan veranderen. Accepteren dat dit is waar ik nu sta, lijkt een antwoord op mijn frustratie (want frustratie en piekeren kosten mij een berg energie) maar t blijft moeilijk en dat frustreert me dan weer. Nou tijd om wat te gaan doen. Dan ga ik me vaak beter voelen.
Fijne dag allemaal
woensdag 17 januari 2018 om 12:50
Hoi hoi
Hier ook iemand die kampt met paniekaanvallen! 6 jaar geleden heb ik een depressie gekregen en heb een jaar thuis gezeten van mijn werk omdat ik enorme straat vrees had, ik durfde niet verder dan onze opstap en de achtertuin, gelukkig is dat wel weer goed gekomen maar helaas heb ik er soms nog wel eens last van. helaas heb ik nog steeds heel veel last van paniekaanvallen en start volgende week met EMDR bij mijn therapeut. hopelijk gaat het wat verlichting geven. helaas heb ik een slechte jeugd en kindertijd gehad en heb ik hier nu last van. ook in het heden veel ups en downs dat ik soms echt heb van waar doe ik het nog voor? gaat het ooit nog wel over? ik werk wel gewoon weer fulltime, alleen soms met naar huis rijden wil er nog wel eens een paniekaanval komen.. echt als je dan ook nog eens in de auto zit
vreselijk is het gewoon. ik weet enorm hoe iedereen zich voelt en dacht doe ook even mijn verhaal in het kort.
Hier ook iemand die kampt met paniekaanvallen! 6 jaar geleden heb ik een depressie gekregen en heb een jaar thuis gezeten van mijn werk omdat ik enorme straat vrees had, ik durfde niet verder dan onze opstap en de achtertuin, gelukkig is dat wel weer goed gekomen maar helaas heb ik er soms nog wel eens last van. helaas heb ik nog steeds heel veel last van paniekaanvallen en start volgende week met EMDR bij mijn therapeut. hopelijk gaat het wat verlichting geven. helaas heb ik een slechte jeugd en kindertijd gehad en heb ik hier nu last van. ook in het heden veel ups en downs dat ik soms echt heb van waar doe ik het nog voor? gaat het ooit nog wel over? ik werk wel gewoon weer fulltime, alleen soms met naar huis rijden wil er nog wel eens een paniekaanval komen.. echt als je dan ook nog eens in de auto zit
vreselijk is het gewoon. ik weet enorm hoe iedereen zich voelt en dacht doe ook even mijn verhaal in het kort.
donderdag 18 januari 2018 om 12:40
Welkom Tjoskasammy. Jij hebt ook al het nodige achter de rug. Hopelijk kan de EMDR je helpen.
Gelukkig heb ik nog nooit een paniekaanval ik de auto gehad, lijkt me erg eng. In de auto heb ik eigenlijk nooit last, is een beetje mijn veilige plekje.
Kaatje, lastig dat gevoel dat je niet verder komt en je je nog zo beperkt voelt. Ken het wel hoor, het gevoel of het ooit nog helemaal goed komt.
Heb jij ook cognitieve gedragstherapie gehad yourlocalhero? Ik vind het erg spannend aan de ene kant, aan de andere kant wil ik ook graag beginnen.
Hier gaat het redelijk. Ik vooral moeite met de ochtenden. Las dat jij dat ook hebt Kiaya?
Ik word dan wakker in een soort zweetaanval die lijkt te branden over mijn hele vel. Ook spanning in de spieren weer dan. Hoe later op de dag, hoe beter ik me ga voelen. Meer mensen die dit zo ervaren?
Gelukkig heb ik nog nooit een paniekaanval ik de auto gehad, lijkt me erg eng. In de auto heb ik eigenlijk nooit last, is een beetje mijn veilige plekje.
Kaatje, lastig dat gevoel dat je niet verder komt en je je nog zo beperkt voelt. Ken het wel hoor, het gevoel of het ooit nog helemaal goed komt.
Heb jij ook cognitieve gedragstherapie gehad yourlocalhero? Ik vind het erg spannend aan de ene kant, aan de andere kant wil ik ook graag beginnen.
Hier gaat het redelijk. Ik vooral moeite met de ochtenden. Las dat jij dat ook hebt Kiaya?
Ik word dan wakker in een soort zweetaanval die lijkt te branden over mijn hele vel. Ook spanning in de spieren weer dan. Hoe later op de dag, hoe beter ik me ga voelen. Meer mensen die dit zo ervaren?
donderdag 18 januari 2018 om 19:20
Lylli ik herken je verhaal met de ochtenden. Bij mij uit het zich vooral in beroerd zijn. Wat bij mij enigszins helpt is een vaste routine. Dus elke dag alles in vaste volgorde tot ik klaar ben met mijn ochtendritueel. Daarna ben ik letterlijk klaar voor de dag.
Gisteravond toen ik mij ging wegen schrok ik enorm. Door de angst eet ik veel minder. Nu ben ik altijd al mager geweest. Van mezelf mag er niet meer af. Nu blijk ik toch bijna 3kg te zijn afgevallen. Dit betekend dat ik nu iets meer dan 52 kg weeg. Vanavond wou het eten weer niet. Huilend heb ik tegen mijn vriend gezegd dat ik ben afgevallen. Hij maakt zich duidelijk zorgen. Moet ik nu weer naar de huisarts? Ik ben zo bang als ik daarheen ga dat ze antidepressiva voorschrijft.
Gisteravond toen ik mij ging wegen schrok ik enorm. Door de angst eet ik veel minder. Nu ben ik altijd al mager geweest. Van mezelf mag er niet meer af. Nu blijk ik toch bijna 3kg te zijn afgevallen. Dit betekend dat ik nu iets meer dan 52 kg weeg. Vanavond wou het eten weer niet. Huilend heb ik tegen mijn vriend gezegd dat ik ben afgevallen. Hij maakt zich duidelijk zorgen. Moet ik nu weer naar de huisarts? Ik ben zo bang als ik daarheen ga dat ze antidepressiva voorschrijft.
donderdag 18 januari 2018 om 19:44
Tjoskasammy, welkom hier. Ik had ook zo vaak paniek in de auto, vreselijk!
Lilly, ik heb wel duidelijk dat de ochtenden moeizamer gaan en het gedurende de dag beter gaat. Al moet ik zeggen dat het er op lijkt dat ik sinds de Duphaston, relatief makkelijke ochtenden heb *klopt af*.
Ikbennietgek, had jij nou een verleden met antidepressiva? Ik wilde er ook nooit aan. Nu na 3 maanden Cipramil ben ik zooo blij dat ik toch begonnen ben. Ik heb al zo'n groot stuk van mijn leven terug. Zonder was denk ik de rest van mijn leven aan het vechten geweest.
Als je tijdelijk wat afvalt is het geen ramp maar als je door de angst steeds meer afvalt, zou ik toch eens langs de huisarts gaan.
Kaatje, wat jij zegt over verminderde draagkracht... zo ervaar ik het ook. Ondanks dat alles wel weer gaat zonder angst en/of paniek, kan ik zo weinig aan.
Hier gaat het dus wel lekker momenteel. Mijn werk gaat goed, kom mijn dagen prima door. Ben wel nog vaak moe. 'S avonds is mijn dag echt op.
Lilly, ik heb wel duidelijk dat de ochtenden moeizamer gaan en het gedurende de dag beter gaat. Al moet ik zeggen dat het er op lijkt dat ik sinds de Duphaston, relatief makkelijke ochtenden heb *klopt af*.
Ikbennietgek, had jij nou een verleden met antidepressiva? Ik wilde er ook nooit aan. Nu na 3 maanden Cipramil ben ik zooo blij dat ik toch begonnen ben. Ik heb al zo'n groot stuk van mijn leven terug. Zonder was denk ik de rest van mijn leven aan het vechten geweest.
Als je tijdelijk wat afvalt is het geen ramp maar als je door de angst steeds meer afvalt, zou ik toch eens langs de huisarts gaan.
Kaatje, wat jij zegt over verminderde draagkracht... zo ervaar ik het ook. Ondanks dat alles wel weer gaat zonder angst en/of paniek, kan ik zo weinig aan.
Hier gaat het dus wel lekker momenteel. Mijn werk gaat goed, kom mijn dagen prima door. Ben wel nog vaak moe. 'S avonds is mijn dag echt op.
vrijdag 19 januari 2018 om 09:39
Lylli: ik herken dat van de ochtenden. Ik had ook veel spanning op de borst en zweten met wakker worden. Is over gegaan. Nu helaas weer terug door stress. Mij helpt zwemmen goed maar door omstandigheden kon ik deze week niet en dat merk ik nu helaas. Ga proberen zsm weer te zwemmen. Misschien ook tip voor jou?
Bedankt nog voor wie reageerde op mijn vorige vraag over hsp! Mn hoofd is even te vol om terug te lezen wat iedereen zei.
Las ook dat iemand schreef dat cyclus korter was bij gebruik cipramil. Dat had ik ook eerste paar maanden maar laatste paar x was het weer na ongeveer 4 weken ipv 3.
Bedankt nog voor wie reageerde op mijn vorige vraag over hsp! Mn hoofd is even te vol om terug te lezen wat iedereen zei.
Las ook dat iemand schreef dat cyclus korter was bij gebruik cipramil. Dat had ik ook eerste paar maanden maar laatste paar x was het weer na ongeveer 4 weken ipv 3.
