Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
zondag 28 januari 2018 om 08:07
En na een aantal goede dagen was mijn lichaam klaar voor de volgende uitdaging. Dus welkom dhr g.riep. En het leuke is vriendlief heeft het ook. Op deze momenten verlang ik ernaar dat we niet samenwoonde. Ik heb dan genoeg aan mezelf dan heb ik hem er ook bij. En met volgende week mijn hardloopwedstrijd op het programma en een aantal examens komt het bagger uit. De angst neemt ook gelijk de leiding weer over. Waar ik net weer een paar dagen goed kon eten, lukt het nu alweer niet. Laten we het zien als goede beproeving.
Dat positief denken herken ik. Normaal ben ik best wel positief over alles. Zeurders heb ik niet veel mee. En toch vind ik het gewoon af en toe niet leuk. Ik ben vooral klaar met mijn hoofd. Gelukkig is dat maar een klein deel maar die negatieve momenten overspoelen de positieve momenten.
Dat positief denken herken ik. Normaal ben ik best wel positief over alles. Zeurders heb ik niet veel mee. En toch vind ik het gewoon af en toe niet leuk. Ik ben vooral klaar met mijn hoofd. Gelukkig is dat maar een klein deel maar die negatieve momenten overspoelen de positieve momenten.
zondag 28 januari 2018 om 15:36
Hoibloesem, inderdaad herkenbaar van de energie, ik moet echt dingen spreiden en niet te veel tegelijk willen. Zooooo moeilijk.
Ik ben niet gek, he bah zeg de griep. Beterschap, hopelijk ben je er gauw weer boven op.
Hier het eerste weekend werken er weer op zitten. Ik vond het heerlijk om weer aan het werk te zijn, maar ook heel erg pittig.
Begin nu weer heel erg aan me zelf te twijfelen, kan ik dit wel enz. Het werken op zich ging prima, maar ik heb zoveel spanning dan in mijn lijf, dat ik me gewoon niet lekker voel. Heel frustrerend en ik wordt er ook echt wel een beetje verdrietig van. Ben nu ook moe dus dat helpt ook niet. Morgen zie ik het na een goede nacht slaap hopelijk allemaal weer zonniger in. Ik wil ook helemaal niet klagen haha.
Hopelijk hebben jullie verder allemaal een fijn weekend!
Ik ben niet gek, he bah zeg de griep. Beterschap, hopelijk ben je er gauw weer boven op.
Hier het eerste weekend werken er weer op zitten. Ik vond het heerlijk om weer aan het werk te zijn, maar ook heel erg pittig.
Begin nu weer heel erg aan me zelf te twijfelen, kan ik dit wel enz. Het werken op zich ging prima, maar ik heb zoveel spanning dan in mijn lijf, dat ik me gewoon niet lekker voel. Heel frustrerend en ik wordt er ook echt wel een beetje verdrietig van. Ben nu ook moe dus dat helpt ook niet. Morgen zie ik het na een goede nacht slaap hopelijk allemaal weer zonniger in. Ik wil ook helemaal niet klagen haha.
Hopelijk hebben jullie verder allemaal een fijn weekend!
zondag 28 januari 2018 om 16:24
Hoi allemaal,
Ik heb jullie verhalen gelezen..erg herkenbaar. Ik moet zeggen dat het behoorlijk goed met me gaat..durf het soms haast niet te geloven. Het werk dichtbij huis, ons hondje, een stuk minder last van pms! Het werkt allemaal positief! Ik ben soms nog wel warrig in mijn hoofd als ik (te) veel gedaan heb en lig regelmatig vroeg op bed maar dat heb ik er graag voor over!
Ik ben nu een tijdje bezig met de goed opneembare vorm van vit B12..(zie vitamineb12.nu). Ik had dit al eens eerder gebruikt en toen ook het gevoel dat het me goed hielp (ook geestelijk) maar nu neem ik het 2x per dag. Vooral als je kenmerken hebt van hooggevoeligheid kan het goed helpen. Ik heb het gevoel dat ik meer met 2 benen op de grond sta. Mijn gedachten nemen geen loopje meer met me! Voel me veel meer mijn sterkere ik!
Je kunt over deze vorm van vitamine b12 (het zijn zuigtabletjes) veel positieve informatie vinden.
Ik heb jullie verhalen gelezen..erg herkenbaar. Ik moet zeggen dat het behoorlijk goed met me gaat..durf het soms haast niet te geloven. Het werk dichtbij huis, ons hondje, een stuk minder last van pms! Het werkt allemaal positief! Ik ben soms nog wel warrig in mijn hoofd als ik (te) veel gedaan heb en lig regelmatig vroeg op bed maar dat heb ik er graag voor over!
Ik ben nu een tijdje bezig met de goed opneembare vorm van vit B12..(zie vitamineb12.nu). Ik had dit al eens eerder gebruikt en toen ook het gevoel dat het me goed hielp (ook geestelijk) maar nu neem ik het 2x per dag. Vooral als je kenmerken hebt van hooggevoeligheid kan het goed helpen. Ik heb het gevoel dat ik meer met 2 benen op de grond sta. Mijn gedachten nemen geen loopje meer met me! Voel me veel meer mijn sterkere ik!
Je kunt over deze vorm van vitamine b12 (het zijn zuigtabletjes) veel positieve informatie vinden.
zondag 28 januari 2018 om 20:22
4/5 jaar geleden voor het eerst mee mogen maken wat een paniek en angstaanvallen(hyperventilatie) met mij kan doen. liggend op een bank, trillend, zwetend, druk op de borstkast en alles wat bij bovengenoemde komt kijken. resultaat: vele HA bezoeken. Medicatie voorschrijvingen. Weg bij mijn werk. bij een psycholoog geweest. Vrienden die me proberen te steunen en leuke dingen willen doen terwijl ik dit niet aan kan. We kennen allemaal wel een beetje wat er gebeurt in zulke tijden. Alles werkt averechts en grijpt daar waar we niet naar toe willen. Door de jaren heen heb ik de wereld als een doedelzak gezien en het gevoel gehad dat de gehele mensheid tegen mij was of dat ik anders was. Dat ik niet met de systematische robot vandaag de dag mee kan. waarom, waarom zijn en doen we wat we doen? Externe gevoelens en prikkels van anderen. Op een terras alle geluiden extra hard horen. Naar een verjaardag toe gaan en de mensen zien die ergens mee zitten en daar hele gesprekken mee voeren. Maar ik waar was ik nou. De begripvolle, lieve luisterend en dragende jongen die de lasten van anderen niet uit de weg gaat en bereid is dat te dragen. Hmmmm ben ik nou zo gek. Ben ik dan de enige? Dit is wat ik heb geleerd in 4/5 jaar tijd. Ik ben absoluut niet de enige, Ik leef nog en begin te aanvaarden dat op gedrag van anderen geen invloed uit te oefenen is. sterker nog dat hoeft ook helemaal niet. Misschien zijn wij zelfs wel de mensen die geleefd, ervaren en gezien hebben. En wat dat is? Dat vullen wij helemaal zelf in. Er zal nooit een eenduidig antwoord zijn en er zal altijd twijfel zijn. Vergeet niet dat jij jezelf het beste kent zoals ik mijzelf ook het beste ken. Ik heb hier ook vertrouwen in ondanks ik mij iedere dag wel ergens slecht voel of angstig ben. Maar stiekem heel stiekem ben ik misschien dan toch gezond. Af en toe een pammetje gehad hoor maar ik ben en blijf een voorstander van het natuurlijk proces. Het leven geeft en bied dat wat we aan kunnen. Aanvaard en kijk naar je angsten en wees je bewust dat angst maar angst is. Het komt en het gaat. Ik ben er nog niet net zoals velen hier hoor sterkte komende periode en een tip. Neem iedere dag in de ochtend een minuut de tijd en zeg hard op: ik (naam) kom deze dag goed door, blijf in moeilijke situaties rustig door ademen. Komt er een moeilijk moment zeg dan Stop en denk terug aan de ochtend. Het helpt mij goed, niet altijd maar vaak wel.
maandag 29 januari 2018 om 12:13
Welkom Speedy87. Ik heb er meestal ook wel vertrouwen in, maar soms is het gewoon even lastig.
Matz, ik ga eens kijken op die site over vit. B12, baadt het niet dan schaadt het niet, dank je.
Hier nog steeds een beetje een dipje. Ik baal dan zo van mezelf. Ik wil van alles, maar blijkbaar kan ik het nog niet...pffff.
De angsten zijn echt een stuk minder, maar de enorme spanning in vooral mijn nek en kaken raak ik aar niet kwijt.
Ik ga zo maar eens koffiedrinken bij een vriendin, meestal helpt dat wel even goed de zinnen te verzetten.
Hopelijk zijn jullie de week allemaal goed begonnen!
Matz, ik ga eens kijken op die site over vit. B12, baadt het niet dan schaadt het niet, dank je.
Hier nog steeds een beetje een dipje. Ik baal dan zo van mezelf. Ik wil van alles, maar blijkbaar kan ik het nog niet...pffff.
De angsten zijn echt een stuk minder, maar de enorme spanning in vooral mijn nek en kaken raak ik aar niet kwijt.
Ik ga zo maar eens koffiedrinken bij een vriendin, meestal helpt dat wel even goed de zinnen te verzetten.
Hopelijk zijn jullie de week allemaal goed begonnen!
maandag 29 januari 2018 om 20:11
Ikbennietgek: beterschap! Hoe is het nu met je?
Lylli: is het een bijwerking van medicatie of echt stress die gespannen kaken? Ik heb een bitje voor tandenknarsen. Dacht is niks voor mij maar vind het eigenlijk erg prettig.
Matz: wat fijn dat het zo goed gaat! Zelfs met je pms. Dank voor je tip over b12. Ga ik zeker onthouden en zo nodig wat mee doen.
Hier gaat het aardig. Nu wel erg verkouden. Mn energie moet ik erg op letten. Buiten zijn helpt mij goed en dat probeer ik zeker elke dag een tijd te zijn ( oa met de hond)
Speedy welkom!
Ik ga lekker aan de thee! Met chocola
en even boek lezen.
Lylli: is het een bijwerking van medicatie of echt stress die gespannen kaken? Ik heb een bitje voor tandenknarsen. Dacht is niks voor mij maar vind het eigenlijk erg prettig.
Matz: wat fijn dat het zo goed gaat! Zelfs met je pms. Dank voor je tip over b12. Ga ik zeker onthouden en zo nodig wat mee doen.
Hier gaat het aardig. Nu wel erg verkouden. Mn energie moet ik erg op letten. Buiten zijn helpt mij goed en dat probeer ik zeker elke dag een tijd te zijn ( oa met de hond)
Speedy welkom!
Ik ga lekker aan de thee! Met chocola
en even boek lezen.
dinsdag 30 januari 2018 om 07:25
Ik heb hier al eerder een topic geplaatst over angst, maar kwam opeens deze topic tegen en toch wil ik ook mijn verhaal kwijt. Omdat ik merk dat hier meer mensen zitten met soortgelijke problemen.
Ik loop al vanaf 2011 met angst en paniekaanvallen. Daarvoor eerst in therapie geweest en op dat moment kwam ik helemaal niet meer buiten en was ik zo angstig. De hele dag maar piekeren. Op een gegeven moment ging het wel iets beter en deed ik mee dingen en durfde ik weer naar buiten. In die tijd woonde ik nog bij mijn ouders. het ging toen wel redelijk met up en downs. In die tijd had ik ook geen werk en op een gegeven moment kreeg ik wel werk, maar heb ik niet lang vol gehouden omdat het behoorlijk zwaar was. En toen viel ik weer een beetje terug, Op een gegeven moment ging het weer goed. Kreeg ander werk en dat beviel mij wel. Ik merkte dat het beter ging en weinig last had van angst. En in 2013 ben ik uit huis gegaan en op mezelf gaan wonen. Vanaf die tijd is het een hele tijd goed gegaan met mij. Totdat ik weer terug viel en terug ging naar mijn therapeut, dat bleek niks meer te helpen. Totdat ik enorm terug viel en het niet meer ging. Eindelijk naar de huisarts gegaan en alles er uit gegooid. Omdat mijn therapeut toch anders was dan in eerste opzicht. Dit was in 2015.
Doorverwezen naar een andere psycholoog. En dat bleek wel te helpen, en voelde me weer beter. Maar in die tijd nog veel up en dows gehad. Maar om het kort te houden: Nu merk ik dat ik weer meer angst heb en paniekaanvallen en dit is begonnen vorig jaar in mei. Ben toen weer verhuist en had ook geen werk. Had toen zoveel stress en spanning, dat ik er misselijk van werd. En ben ik weer terug gegaan naar mijn psycholoog. Soms lijkt het te helpen. Kreeg weer werk en het ging goed. Had iets om na uit te kijken. Kreeg opeens 3 baantjes wat mij teveel werd en alles kwam terug. In overleg mocht ik er 1 laten vallen.
De kerst naderde en merkte dat ik me slechter begon te voelen, werd vaak misselijk en angstig wakker, ook omdat ik soms echt teveel hooi op mijn vork nam. En ben doorverwezen naar een andere instantie. Waar ik binnenkort een eerste sessie krijg.
En nu zijn wij weer 2018. Ben blij dat alle feestdagen voorbij zijn. Maar nog constant last van angst, soms zomaar uit het niets. Daardoor durf ik minder goed dingen te doen en merk ik dat ik me slechter ga voelen. Maar heb ook wel eens een week waarvan ik denk, het gaat goed. Nu sinds kort een nieuwe baan voor 20 uur per week. Daarvoor was ik zo gestresst omdat ik zenuwachtig ben of k wel zou worden aangenomen. Maar uiteindelijk wel en kon ik mijn andere werk op zeggen.
En gisteren ging het weer mis. Eerst nergens last van, en toen ik bij mijn ouders was, werd ik opeens duizelig ik wreef in mijn ogen en dacht nee mag niet gebeuren. Was toen zo angstig en had een waas voor mijn ogen. Ben toen snel naar mijn eigen huis gegaan en thuis zat ik gewoon te trillen en had ik het koud en had opeens geen zin meer in eten... En nu? Zit ik er de hele tijd aan te denken, wat nu als t weer gebeurd? hele tijd kijkn hoe ik me voel en durf gewoon nu niet meer echt weg te gaan, terwijl ik vandaag met mijn zusje heb afgesproken, zie er zo tegen op....
Soms vraag ik mij wel eens af of angst ooit verdwijnt... En waarom het dan zomaar uit het niets komt? Misschien toch weer teveel gedaan? teveel piekeren?
Aankomende vrijdag heb ik mijn eerste sessie bij mijn andere psycholoog...
Ik loop al vanaf 2011 met angst en paniekaanvallen. Daarvoor eerst in therapie geweest en op dat moment kwam ik helemaal niet meer buiten en was ik zo angstig. De hele dag maar piekeren. Op een gegeven moment ging het wel iets beter en deed ik mee dingen en durfde ik weer naar buiten. In die tijd woonde ik nog bij mijn ouders. het ging toen wel redelijk met up en downs. In die tijd had ik ook geen werk en op een gegeven moment kreeg ik wel werk, maar heb ik niet lang vol gehouden omdat het behoorlijk zwaar was. En toen viel ik weer een beetje terug, Op een gegeven moment ging het weer goed. Kreeg ander werk en dat beviel mij wel. Ik merkte dat het beter ging en weinig last had van angst. En in 2013 ben ik uit huis gegaan en op mezelf gaan wonen. Vanaf die tijd is het een hele tijd goed gegaan met mij. Totdat ik weer terug viel en terug ging naar mijn therapeut, dat bleek niks meer te helpen. Totdat ik enorm terug viel en het niet meer ging. Eindelijk naar de huisarts gegaan en alles er uit gegooid. Omdat mijn therapeut toch anders was dan in eerste opzicht. Dit was in 2015.
Doorverwezen naar een andere psycholoog. En dat bleek wel te helpen, en voelde me weer beter. Maar in die tijd nog veel up en dows gehad. Maar om het kort te houden: Nu merk ik dat ik weer meer angst heb en paniekaanvallen en dit is begonnen vorig jaar in mei. Ben toen weer verhuist en had ook geen werk. Had toen zoveel stress en spanning, dat ik er misselijk van werd. En ben ik weer terug gegaan naar mijn psycholoog. Soms lijkt het te helpen. Kreeg weer werk en het ging goed. Had iets om na uit te kijken. Kreeg opeens 3 baantjes wat mij teveel werd en alles kwam terug. In overleg mocht ik er 1 laten vallen.
De kerst naderde en merkte dat ik me slechter begon te voelen, werd vaak misselijk en angstig wakker, ook omdat ik soms echt teveel hooi op mijn vork nam. En ben doorverwezen naar een andere instantie. Waar ik binnenkort een eerste sessie krijg.
En nu zijn wij weer 2018. Ben blij dat alle feestdagen voorbij zijn. Maar nog constant last van angst, soms zomaar uit het niets. Daardoor durf ik minder goed dingen te doen en merk ik dat ik me slechter ga voelen. Maar heb ook wel eens een week waarvan ik denk, het gaat goed. Nu sinds kort een nieuwe baan voor 20 uur per week. Daarvoor was ik zo gestresst omdat ik zenuwachtig ben of k wel zou worden aangenomen. Maar uiteindelijk wel en kon ik mijn andere werk op zeggen.
En gisteren ging het weer mis. Eerst nergens last van, en toen ik bij mijn ouders was, werd ik opeens duizelig ik wreef in mijn ogen en dacht nee mag niet gebeuren. Was toen zo angstig en had een waas voor mijn ogen. Ben toen snel naar mijn eigen huis gegaan en thuis zat ik gewoon te trillen en had ik het koud en had opeens geen zin meer in eten... En nu? Zit ik er de hele tijd aan te denken, wat nu als t weer gebeurd? hele tijd kijkn hoe ik me voel en durf gewoon nu niet meer echt weg te gaan, terwijl ik vandaag met mijn zusje heb afgesproken, zie er zo tegen op....
Soms vraag ik mij wel eens af of angst ooit verdwijnt... En waarom het dan zomaar uit het niets komt? Misschien toch weer teveel gedaan? teveel piekeren?
Aankomende vrijdag heb ik mijn eerste sessie bij mijn andere psycholoog...
dinsdag 30 januari 2018 om 16:41
Hoi my-little. Wat vervelend dat je angsten weer zo opspelen.
Ik heb ook een nieuwe baan en mijn angsten zijn toen ook weer begonnen in de solliciatieprocedure helaas.
Ben je nog wel met je zusje op stap geweest? Zo ja hoe ging het?
Ikbennietgek hoe is het met de griep?
Hoibloesem, het is denk ik echt stress, ook al ervaar ik dan op die momenten niet bewust stress. Ik zal eens kijken naar zo'n bitje.
Hier gelukkig weer een wat betere dag. Zelfs wel lekker gewerkt. Ook hier moet ik echt op mijn energie letten, lastig lastig haha.
Gelukkig heb ik er steeds minder last van, maar ik blijf dat toch het moeilijkst vinden, die stemmingswisselingen. Ik ken dat helemaal niet van mezelf. Herkenbaar voor anderen?
Zo nu even relaxen op de bank!
Ik heb ook een nieuwe baan en mijn angsten zijn toen ook weer begonnen in de solliciatieprocedure helaas.
Ben je nog wel met je zusje op stap geweest? Zo ja hoe ging het?
Ikbennietgek hoe is het met de griep?
Hoibloesem, het is denk ik echt stress, ook al ervaar ik dan op die momenten niet bewust stress. Ik zal eens kijken naar zo'n bitje.
Hier gelukkig weer een wat betere dag. Zelfs wel lekker gewerkt. Ook hier moet ik echt op mijn energie letten, lastig lastig haha.
Gelukkig heb ik er steeds minder last van, maar ik blijf dat toch het moeilijkst vinden, die stemmingswisselingen. Ik ken dat helemaal niet van mezelf. Herkenbaar voor anderen?
Zo nu even relaxen op de bank!
dinsdag 30 januari 2018 om 17:13
Ikbennietgek12; ik bestel de vitamine B12 op www.vitamineb12.nu..het is niet de gangbare vorm van B12 maar eentje die beter wordt opgenomen (acetylcobalamine en methylcobalamine) ..op www.vitamineb12tekort.nl staat ook veel info.ikbennietgek12 schreef: ↑28-01-2018 19:12Matz haal jij b12 bij de drogist of op doktersrecept? Ik slik extra vitamine d dat lijkt ook te helpen.
Ja vitamine D neem ik ook, ook goed!
dinsdag 30 januari 2018 om 17:22
IK ben nog op pad geweest met zusje. Maar wel met moeite. Eerst dacht ik het ging wel. Bij haar gegeten en toen het centrum in. Heb een paar keer gehad waarvan ik dacht wat voel ik nu. Opeens komt die angst op zetten en voel ik me opeens heel warm en raar voor de ogen. Oke ging toen weer beetje over, en toen kwam het weer. Een heel akelig gevoel, last van mijn ogen, wat duizelig. Maar was blij dat ik thuis was. En nu ontzettend moe en hoofdpijn. Maar heb wederom weer een afspraak morgen bij de huisarts.lylli schreef: ↑30-01-2018 16:41Hoi my-little. Wat vervelend dat je angsten weer zo opspelen.
Ik heb ook een nieuwe baan en mijn angsten zijn toen ook weer begonnen in de solliciatieprocedure helaas.
Ben je nog wel met je zusje op stap geweest? Zo ja hoe ging het?
Ikbennietgek hoe is het met de griep?
Hoibloesem, het is denk ik echt stress, ook al ervaar ik dan op die momenten niet bewust stress. Ik zal eens kijken naar zo'n bitje.
Hier gelukkig weer een wat betere dag. Zelfs wel lekker gewerkt. Ook hier moet ik echt op mijn energie letten, lastig lastig haha.
Gelukkig heb ik er steeds minder last van, maar ik blijf dat toch het moeilijkst vinden, die stemmingswisselingen. Ik ken dat helemaal niet van mezelf. Herkenbaar voor anderen?
Zo nu even relaxen op de bank!
Ik begin volgende week pas bij mijn nieuwe baan, deze week vrij, maar genieten lukt niet echt., Daarvoor eerst een sollicitatiegesprek gehad, toen werd ik gebeld dat ik door was na een 2e gesprek... Oh wat duurde die week lang en was zo zenuwachtig omdat ik graag die baan wil hebben. Werkte toen 13 uur, deze baan is 20 uur. Uiteindelijk aangenomen. Ik zit wel in de bijstand maar voor mijn nieuwe baan was de enige voorwaarde dat ik geen ander werk er naast ging doen. Werd toen nog begeleid door mijn coach, maar moest overleggen met de gemeente. Het was nog voor het weekend, nou hele weekend in spanning gezeten. En maandag heb ik akkoord gekregen van de gemeente om het op te zeggen. Vorig week laatste week gewerkt. En toen voelde ik me goed, en blij dat alles goed is afgelopen... Maar nu komt misschien alle stress eruit.. zo voelt het wel
woensdag 31 januari 2018 om 10:17
Hoi my-little, vervelend dat je niet hebt kunnen genieten van het uitstapje met je zus. Ik herken wel wat je zegt dat alle stress er uit moet ofzo. Ik had het ook, toen ik eenmaal was aangenomen stortte ik een soort van in. Lag natuurlijk niet alleen aan de baan.
Sinds afgelopen weekend weer volledig aan het werk. Ik vind het zwaar maar haal er ook positieve energie uit.
Gebruik jij medicatie? Ik nu een week of 7. Denk dat ik toch nog maar een met mijn huisarts het hier over moet hebben. De angsten zijn echt veel minder en goed te handelen. Maar nu heb ik last van enorme spierspanningen, slecht slapen en af en toe somber. Dit had ik voor die tijd helemaal niet. Ene da gaat het ook beter dan de andere hoor. Ik moet heel duidelijk mijn rust nemen.
Hoe is het met de anderen? Het is rustig hier. Ik hoop dat dat betekend dat het goed gaat!
Sinds afgelopen weekend weer volledig aan het werk. Ik vind het zwaar maar haal er ook positieve energie uit.
Gebruik jij medicatie? Ik nu een week of 7. Denk dat ik toch nog maar een met mijn huisarts het hier over moet hebben. De angsten zijn echt veel minder en goed te handelen. Maar nu heb ik last van enorme spierspanningen, slecht slapen en af en toe somber. Dit had ik voor die tijd helemaal niet. Ene da gaat het ook beter dan de andere hoor. Ik moet heel duidelijk mijn rust nemen.
Hoe is het met de anderen? Het is rustig hier. Ik hoop dat dat betekend dat het goed gaat!
woensdag 31 januari 2018 om 10:57
Ik ben gelukkig weer opgeknapt!
De B12 ga ik proberen hopelijk boekt dat resultaat.
Gisteren zelfs weer getraind voor zondag. Stress ik voor mij een enorme trigger. Nog 5 maanden stress voor mijn afstuderen. Daarna een echte baan gaan zoeken en dan hopelijk een stuk minder stress. Een fijn vooruitzicht maar voor nu pittig.
Ik werk fulltime maar merk dat ik dat eigenlijk niet trek. Zodra ik klaar ben met de opleiding wil ik 4 dagen gaan werken.
Op sommige dagen gaat het echt goed. En op andere dagen overspoelt de angst compleet. Zo zonde want alleen de negatieve dagen blijven me bij.
De B12 ga ik proberen hopelijk boekt dat resultaat.
Gisteren zelfs weer getraind voor zondag. Stress ik voor mij een enorme trigger. Nog 5 maanden stress voor mijn afstuderen. Daarna een echte baan gaan zoeken en dan hopelijk een stuk minder stress. Een fijn vooruitzicht maar voor nu pittig.
Ik werk fulltime maar merk dat ik dat eigenlijk niet trek. Zodra ik klaar ben met de opleiding wil ik 4 dagen gaan werken.
Op sommige dagen gaat het echt goed. En op andere dagen overspoelt de angst compleet. Zo zonde want alleen de negatieve dagen blijven me bij.
woensdag 31 januari 2018 om 11:17
Fijn dat je weer bent opgeknapt ikbennietgek.
Pffff, jij zit in een stressvolleperiode. Hopelijk kan je tussendoor ook je rust vinden.
Ik werk ook niet helemaal fulltime, dat is ook eigenlijk niet mogelijk bij ons op het werk. Ik werk gemiddeld 4 dagen.
Herkenbaar dat het negatieve meer blijft hangen. Ik heb ook echt goede dagen ertussen zitten, maar de minder goede overheersen nog zo.
Pffff, jij zit in een stressvolleperiode. Hopelijk kan je tussendoor ook je rust vinden.
Ik werk ook niet helemaal fulltime, dat is ook eigenlijk niet mogelijk bij ons op het werk. Ik werk gemiddeld 4 dagen.
Herkenbaar dat het negatieve meer blijft hangen. Ik heb ook echt goede dagen ertussen zitten, maar de minder goede overheersen nog zo.
woensdag 31 januari 2018 om 11:34
@lylli, Ik gebruik geen medicatie meer. Heb dat in het verleden wel eens gebruikt, maar was daar erg gevoelig voor en kreeg alleen maar rare bijwerkingen.
Aankomende vrijdag krijg mijn zoveelste therapie. in het verleden Eerst naar een therapeut geweest, 2 jaar lang, op een gegeven moment verliep dat anders. Toen naar psycholoog voor EMDR en ook gewoon gesprekken, zo 2,5 jaar lang. en nog steeds komt alles weer terug op bepaalde moment. En nu doorgestuurde naar een gespecialiseerde ggz instelling en daar krijg ik vanaf vrijdag een eerste sessie cognitieve gedragstherapie... Ben benieuwd of het allemaal wel helpt.... Lijkt wel alsof ik steeds gevoeliger lijkt, terwijl ik eerst soms maanden klachtenvrij ben, maar nu komt het vaker en sneller terug
Aankomende vrijdag krijg mijn zoveelste therapie. in het verleden Eerst naar een therapeut geweest, 2 jaar lang, op een gegeven moment verliep dat anders. Toen naar psycholoog voor EMDR en ook gewoon gesprekken, zo 2,5 jaar lang. en nog steeds komt alles weer terug op bepaalde moment. En nu doorgestuurde naar een gespecialiseerde ggz instelling en daar krijg ik vanaf vrijdag een eerste sessie cognitieve gedragstherapie... Ben benieuwd of het allemaal wel helpt.... Lijkt wel alsof ik steeds gevoeliger lijkt, terwijl ik eerst soms maanden klachtenvrij ben, maar nu komt het vaker en sneller terug
woensdag 31 januari 2018 om 11:44
Welkom mylittle en speedy. Wat ik bij eigenlijk iedereen lees en ook bij mezelf merk is dat de angst echt op en neer gaat. Soms heel heftig en dan ineens weer op de achtergrond. Ik merk aan mezelf dat ik niet meer zo schrik als t weer eens erg is. Ik weet nu dat t ook weer beter zal gaan. Maar op t moment zelf is dat heel moeilijk. Mylittle ik vind t wel knap dat je toch op pad ben gegaan met je zus.
Ik heb weer betere dagen. De laatste tijd heb ik wat gedoe met onze dochter van 10. Ze is druk en heel enthousiast en soms even te veel. Ook hebben we wat meer aandacht bij onze zoon die naar de middelbare school is gegaan en wat niet helemaal vlekkeloos verloopt.
Daarom had ik beloofd om gezellig samen te gaan winkelen na school. Natuurlijk beloofd op een goed moment. ..Dus gisteren liep de spanning bij mij op. Ik heb t moeilijk met de prikkels in een winkel centrum en ben nog altijd bang om paniek te krijgen. Maar we zijn gegaan. .Ik heb echt mijn angst aan de kant proberen te zetten en we hebben een geslaagde middag gehad. Dochter helemaal blij en ik trots.
Meestal schrijf ik volgens mij als ik me minder voel dus ik wilde ook een succes moment delen!
Iedereen een fijne woensdag.
Ik heb weer betere dagen. De laatste tijd heb ik wat gedoe met onze dochter van 10. Ze is druk en heel enthousiast en soms even te veel. Ook hebben we wat meer aandacht bij onze zoon die naar de middelbare school is gegaan en wat niet helemaal vlekkeloos verloopt.
Daarom had ik beloofd om gezellig samen te gaan winkelen na school. Natuurlijk beloofd op een goed moment. ..Dus gisteren liep de spanning bij mij op. Ik heb t moeilijk met de prikkels in een winkel centrum en ben nog altijd bang om paniek te krijgen. Maar we zijn gegaan. .Ik heb echt mijn angst aan de kant proberen te zetten en we hebben een geslaagde middag gehad. Dochter helemaal blij en ik trots.
Meestal schrijf ik volgens mij als ik me minder voel dus ik wilde ook een succes moment delen!
Iedereen een fijne woensdag.
woensdag 31 januari 2018 om 18:10
Wat vervelend van het gedoe met je dochter Kaatje. Maar wat fijn dat jullie zo'n fijne middag hebben gehad. Dat biedt toekomstperspectief. Fijn en supergoed dat je het gedaan hebt.
Het klopt ook wel hoor dat de klachten op en neer gaan. Het is soms lastig om positief te blijven als het wat minder gaat. Maar als ik dan terug lees, dan zie ik echt alleen maar vooruitgang. Hier en daar met hobbels en bobbels, soms 2 stappen terug, maar nog altijd vooruitgang. Soms moet je jezelf er weer even aan herinneren.
Onder anderen jou verhaal Kaatje zorgt dan weer voor een positief gevoel.
Het klopt ook wel hoor dat de klachten op en neer gaan. Het is soms lastig om positief te blijven als het wat minder gaat. Maar als ik dan terug lees, dan zie ik echt alleen maar vooruitgang. Hier en daar met hobbels en bobbels, soms 2 stappen terug, maar nog altijd vooruitgang. Soms moet je jezelf er weer even aan herinneren.
Onder anderen jou verhaal Kaatje zorgt dan weer voor een positief gevoel.
woensdag 31 januari 2018 om 19:12
Hoi allemaal!
Een aantal nieuwe schrijvers, gezellig. Ik zal proberen om morgen even uitgebreid te reageren.
Ik heb mijn eerste 'maand' duphaston er op zitten en ben best tevreden. Ik heb praktisch geen last gehad van pms en depressieve gevoelens/gedachten! Woohoooo!
Verder ben ik sinds 10 dagen gestopt met roken. Ondanks dat ik mijn 'maatje' af en toe enorm mis, gaat het me eigenlijk best goed af. Ik word nog eens echt gezond.
Ik werk mijn uurtjes weer, vandaag een lange drukke dag op het werk gehad en dat ging eigenlijk best prima.
De ochtenden zijn nog wel steeds een dingetje. Ik raak er niet meer door van slag maar het blijft irritant: die zenuwen/gejaagdheid. Na een uurtje of een bezigheid is het wel weg.
Verder heb ik weinig last van de AD, al ervaar ik wel dagelijks een soort watten in mijn hoofd. Mijn hoofd voelt gewoon raar haha. Vervelend maar 100x liever dit dan angsten.
Een aantal nieuwe schrijvers, gezellig. Ik zal proberen om morgen even uitgebreid te reageren.
Ik heb mijn eerste 'maand' duphaston er op zitten en ben best tevreden. Ik heb praktisch geen last gehad van pms en depressieve gevoelens/gedachten! Woohoooo!
Verder ben ik sinds 10 dagen gestopt met roken. Ondanks dat ik mijn 'maatje' af en toe enorm mis, gaat het me eigenlijk best goed af. Ik word nog eens echt gezond.
Ik werk mijn uurtjes weer, vandaag een lange drukke dag op het werk gehad en dat ging eigenlijk best prima.
De ochtenden zijn nog wel steeds een dingetje. Ik raak er niet meer door van slag maar het blijft irritant: die zenuwen/gejaagdheid. Na een uurtje of een bezigheid is het wel weg.
Verder heb ik weinig last van de AD, al ervaar ik wel dagelijks een soort watten in mijn hoofd. Mijn hoofd voelt gewoon raar haha. Vervelend maar 100x liever dit dan angsten.
woensdag 31 januari 2018 om 20:10
Kiaya, wat goed!! Hou vol, je voelt je echt veel beter!
Ik ben nu ruim 11 weken gestopt met roken. Waarschijnlijk uiteindelijk wel een trigger geweest waardoor mijn paniek weer zo erg is geworden. Maar ik ben er zo blij mee nu. Momenteel gaat het ook heel goed en heb ik eigenlijk helemaal geen behoefte meer om te roken.
Ik ben nu ruim 11 weken gestopt met roken. Waarschijnlijk uiteindelijk wel een trigger geweest waardoor mijn paniek weer zo erg is geworden. Maar ik ben er zo blij mee nu. Momenteel gaat het ook heel goed en heb ik eigenlijk helemaal geen behoefte meer om te roken.
donderdag 1 februari 2018 om 19:45
Hallo allen, bedankt en leuk en herkenbaar hoe iedereen reageert. Ik probeer ook echt niet een indruk te wekken dat het allemaal maar super gaat. Ik ben zelf optimistisch en wil dat zo houden. Valt me wel op dat iedereen vaker over het minder leuke schrijft dan het goede. En ik heb voornamelijk ook slechte dagen en iedere dag is een strijd angsten, paniek, spierpijn, vermoeidheid onder ogen te komen en er over heen te gaan. Wel merk ik dat dit ondanks zulke momenten zn vruchten begint af te werpen. Het is vaak extern dat mijn probleem versterkt en vaak weet ik dat ik het rustiger aan moet doen maar vooral niet stil moet gaan zitten. Mijn lichaam kan het wel aan en die van jullie ook!! Ik denk door stil te staan en het niet aan te gaan word het niet beter. Ik ben vaak wanneer ik angstig word op zoek naar waar ik angstig voor ben. En dan vraag ik me heel vaak af of het echt nodig is en vaak is mijn conclusie dan. Nee het is niet nodig dus Speedy kap met deze onzin. Lukt ook niet altijd maar het werkt een stuk beter dan toen ik niks meer onder nam. En gaat het niet weg dan zit ik het uit en daarna gaat het wel weer. Het is ook mind set en zelfvertrouwen hebben. Kop omhoog en trots zijn! Probeer jullie verhalen echt niet onderuit te halen want ik snap echt hoe lastig het is. Zelfs met dit bericht denk ik Oo jeee ben ik niet slecht of is het niet te hard of kan ik dit wel zeggen. allerlei discussies die ik voer in Mn hoofd. Eigenlijk is het maar een verhaal van mijn ervaringen in mijn leven. Zet hem op allen
donderdag 1 februari 2018 om 21:02
Hoi Speedy, ik snap wat je bedoelt. Toch lees ik ook wel regelmatig positieve berichten hier.
Ik denk juist als het wat minder gaat je meer de behoefte hebt om dit te delen. het negatieve blijft ook vaak wat langer hangen.
Ik heb vandaag mijn 2de cognitieve gedragstherapie gehad en de hele dag gewerkt. Nu hartstikke moe, maar voldaan een hele goeie dag gehad! Ik ga proberen dit gevoel zo lang mogelijk vast te houden!!
Ik denk juist als het wat minder gaat je meer de behoefte hebt om dit te delen. het negatieve blijft ook vaak wat langer hangen.
Ik heb vandaag mijn 2de cognitieve gedragstherapie gehad en de hele dag gewerkt. Nu hartstikke moe, maar voldaan een hele goeie dag gehad! Ik ga proberen dit gevoel zo lang mogelijk vast te houden!!
vrijdag 2 februari 2018 om 10:24
Vanochtend ook mijn eerste cognitive gedragstherapie gehad. Was wel fijn, maar alles wat werd verteld is zo herkenbaar en weet ook wel wat het allemaal inhoudt, en heel goed hoe angst werkt, maar moeilijk om dat tegen mezelf te zeggen.
Heb oefeningen mee gekregen, en moet proberen om ook meer ontspanning op te bouwen. Ik ben dan iemand die gelijk verbetering wil zien, maar psycholoog zei het heeft tijd nodig. Alleen nu een raar wazig gevoel in hoofd en gewoon moe. Ik kon er op vertrouwen dat het ging werken. Dus ben benieuwd. Ben de hele week al moe en opgebrand en onrustig, maar we houden moed.
Heb oefeningen mee gekregen, en moet proberen om ook meer ontspanning op te bouwen. Ik ben dan iemand die gelijk verbetering wil zien, maar psycholoog zei het heeft tijd nodig. Alleen nu een raar wazig gevoel in hoofd en gewoon moe. Ik kon er op vertrouwen dat het ging werken. Dus ben benieuwd. Ben de hele week al moe en opgebrand en onrustig, maar we houden moed.
zondag 4 februari 2018 om 12:16
Goedemiddag,
Hoe is het met iedereen?
Ik wil ook het liefste gelijk resultaat zien. Als ik een paar goede dagen gehad heb en dan een mindere voelt dat als falen. Vaak weet ik ook wel hoe het komt.
Lylli ik leer gelukkig om mijn grenzen te bewaken. 1 vrije dag voor verplichtingen als huis en studie. En een vrije vrije dag waarin ik niks plan. Meestal sport ik dan en ga ik naar een vriendin of familie maar dat beslis ik vaak dan. Ook helpen mijn schoonouders ons regelmatig om mij te helpen.
Vanmiddag 8km rennen. De voorbereidingen gedaan en eigenlijk ben ik er klaar voor. En toch steekt de angst de kop op. Daardoor slecht geslapen en eigenlijk wil ik al niet meer lopen. En toch ga ik, vraag me soms af waarom. Grenzen verleggen en eindelijk eens een doel halen. Hopelijk dat machische moment als ik over de finish ben. Dat ik mijn angst te baas ben voor iets wat ik nooit dacht te doen misschien. En hopelijk geeft dat weer even energie.
Hoe is het met iedereen?
Ik wil ook het liefste gelijk resultaat zien. Als ik een paar goede dagen gehad heb en dan een mindere voelt dat als falen. Vaak weet ik ook wel hoe het komt.
Lylli ik leer gelukkig om mijn grenzen te bewaken. 1 vrije dag voor verplichtingen als huis en studie. En een vrije vrije dag waarin ik niks plan. Meestal sport ik dan en ga ik naar een vriendin of familie maar dat beslis ik vaak dan. Ook helpen mijn schoonouders ons regelmatig om mij te helpen.
Vanmiddag 8km rennen. De voorbereidingen gedaan en eigenlijk ben ik er klaar voor. En toch steekt de angst de kop op. Daardoor slecht geslapen en eigenlijk wil ik al niet meer lopen. En toch ga ik, vraag me soms af waarom. Grenzen verleggen en eindelijk eens een doel halen. Hopelijk dat machische moment als ik over de finish ben. Dat ik mijn angst te baas ben voor iets wat ik nooit dacht te doen misschien. En hopelijk geeft dat weer even energie.
zondag 4 februari 2018 om 15:48
Hallo, mag ik meeschrijven met jullie?
Ben al heel lang bekend met angst en paniekklachten, maar de laatste jaren ging het best goed.
Nu is mijn moeder 3 weken geleden overleden en man wat is dit zwaar mijn allergrootste angst is uitgekomen.
Nu sinds gister voel ik me verschrikkelijk ik tril en mijn hart klopt uit mijn lijf de angst zit mijn lijf paniek golft door me heen....
Ik weet het nu niet meer .... maar ik durf mijn bed niet uit
Ben al heel lang bekend met angst en paniekklachten, maar de laatste jaren ging het best goed.
Nu is mijn moeder 3 weken geleden overleden en man wat is dit zwaar mijn allergrootste angst is uitgekomen.
Nu sinds gister voel ik me verschrikkelijk ik tril en mijn hart klopt uit mijn lijf de angst zit mijn lijf paniek golft door me heen....
Ik weet het nu niet meer .... maar ik durf mijn bed niet uit
zondag 4 februari 2018 om 23:50
Welkom Engelsdropspikkels. Wat een nare tijd ga jij door. gecondoleerd. Ben je alleen?
Morgen naar de huisarts hoor, dit is niet iets wat je alleen kan, het is ook niet niks. Sterkte.
Ikbennietgek, hoe is het gegaan? Sowieso al super knap dat je dit doet. Ik moet ook echt gaan sporten.....
Ik word ook steeds beter in het bewaken van mijn grenzen. Moet ook wel, want ik kom mezelf anders toch wel tegen.
Hoe is het met de rest?
Ik heb een prima weekend gehad. Merk dat de lichamelijke spanning ook steeds iest minder wordt. Fijn!
Morgen naar de huisarts hoor, dit is niet iets wat je alleen kan, het is ook niet niks. Sterkte.
Ikbennietgek, hoe is het gegaan? Sowieso al super knap dat je dit doet. Ik moet ook echt gaan sporten.....
Ik word ook steeds beter in het bewaken van mijn grenzen. Moet ook wel, want ik kom mezelf anders toch wel tegen.
Hoe is het met de rest?
Ik heb een prima weekend gehad. Merk dat de lichamelijke spanning ook steeds iest minder wordt. Fijn!
