Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
maandag 13 augustus 2018 om 09:41
Elin33; ik lees het ook vaak dat de ochtend bij de meesten het lastigst is.
Hoe is het gegaan met je wimperextensions? Staat vast mooi!
Ik voel me de laatste dagen niet geweldig. Net weer terug van vakantie en ik ben gewoon moe en mijn hoofd zit vol zeg maar. Net of alles dan meer binnenkomt (angsten) en ik minder goed kan relativeren.
Hoe is het gegaan met je wimperextensions? Staat vast mooi!
Ik voel me de laatste dagen niet geweldig. Net weer terug van vakantie en ik ben gewoon moe en mijn hoofd zit vol zeg maar. Net of alles dan meer binnenkomt (angsten) en ik minder goed kan relativeren.
maandag 13 augustus 2018 om 18:49
Ik voel me rot en schuldig. Ik heb de hele middag op bed gelegen. Ik heb weinig energie en kan weinig prikkels hebben de laatste 2 dagen (zoals de kinderen die lekker tegen elkaar tekeer gaan) en juist dan komen mijn angsten opzetten. Ben ik ook nog medische dingen gaan 'googlen' wat natuurlijk geen goed plan is maar ik kan het dan gewoon even niet stoppen. Terwijl ik het googlen eigenlijk heel weinig doe omdat ik weet dat dit toch niet helpt, integendeel! Zelfs een oxazepam genomen en geslapen en werd net wakker met migraine. Bleeeh...
Moest het even kwijt...
Hoe gaat het met jullie??
Moest het even kwijt...
Hoe gaat het met jullie??
maandag 13 augustus 2018 om 19:15
Wat vervelend dat jij je even minder voelt. Voel je niet schuldig omdat je naar je lichaam luistert. Blijkbaar heb je die rust en prikkelvrije omgeving nu even nodig, dus het is denk ik juist goed dat je op zulke momenten je rust pakt.
Met mij gaat het aardig goed momenteel. Ik neem rust en ik sport weer wat.
Met mij gaat het aardig goed momenteel. Ik neem rust en ik sport weer wat.
cactusjes wijzigde dit bericht op 07-01-2019 15:16
19.07% gewijzigd
dinsdag 14 augustus 2018 om 08:11
[quote=Cactusjes post_id=28892004 time=1534180551 user_id=371504]
Wat vervelend dat jij je even minder voelt. Voel je niet schuldig omdat je naar je lichaam luistert. Blijkbaar heb je die rust en prikkelvrije omgeving nu even nodig, dus het is denk ik juist goed dat je op zulke momenten je rust pakt.
Bedankt Cactusje, ik heb dat wel vaker maar nu even extra.
Wat fijn dat je je aardig goed voelt. Netflix-series kijken, leuk! Waar hou je van?
Wat vervelend dat jij je even minder voelt. Voel je niet schuldig omdat je naar je lichaam luistert. Blijkbaar heb je die rust en prikkelvrije omgeving nu even nodig, dus het is denk ik juist goed dat je op zulke momenten je rust pakt.
Bedankt Cactusje, ik heb dat wel vaker maar nu even extra.
Wat fijn dat je je aardig goed voelt. Netflix-series kijken, leuk! Waar hou je van?
dinsdag 14 augustus 2018 om 14:48
Nou ik kreeg een dikke paniekaanval daar op die tafel. moest anderhalf uur mijn ogen beslist dichthouden en kon voor mij gevoel geen kant op. Beetje claustrofobisch gevoel of zo. Gelukkig wel onder controle gekregen, zonder weg te gaan of extreem lichamelijke reacties. Dus dat heb ik overleefdmatz schreef: ↑13-08-2018 09:41Elin33; ik lees het ook vaak dat de ochtend bij de meesten het lastigst is.
Hoe is het gegaan met je wimperextensions? Staat vast mooi!
Ik voel me de laatste dagen niet geweldig. Net weer terug van vakantie en ik ben gewoon moe en mijn hoofd zit vol zeg maar. Net of alles dan meer binnenkomt (angsten) en ik minder goed kan relativeren.
Ik denk dat het niet zo gek is om je na de vakantie wat minder te voelen. Hoe lekker het soms ook is je moet ook weer even omschakelen, en bent uit je normale ritme... Ik had juist in mijn weekje vakantie in juli dat ik me ellendig voelde, en na een paar dagen werken voelde ik me weer redelijk. Ik denk dat zeker door vermoeidheid je vatbaarder bent voor angsten en het minder goed kunnen revalideren. Niks mis mee lekker een middag op bed leggen! Als dat er voor zorgt dat jij wat op kunt laten heeft iedereen daar baat bij toch?
Ik voel me de afgelopen dagen best wel redelijk, durf het bijna niet hardop te zeggen, alsof ik het daarmee verpest of zo
Donderdag nog werken en dan 3 weken vakantie. Ben benieuwd hoe dat gaat.Nu het een paar dagen goed gaat voelt het ergens gewoon vreemd, alsof je verwacht dat die angst zo de hoek weer om komt kijken. S'morgens wakker worden en denken dat het toch bijna wel weer eens mis moet gaan. Herkennen jullie dat?
dinsdag 14 augustus 2018 om 14:50
Dat zeg je goed, dat series kijken doe ik ook, maar dan wel met de aanwezige druk dat ik iets ''nuttigs'' moet doen. Dus haal ik er nog niet de hoeveelheid ontspanning er uit als dat zou kunnen. Hoe doe je dat? Heb je nog tips voor leuke series?Cactusjes schreef: ↑13-08-2018 19:15Wat vervelend dat jij je even minder voelt. Voel je niet schuldig omdat je naar je lichaam luistert. Blijkbaar heb je die rust en prikkelvrije omgeving nu even nodig, dus het is denk ik juist goed dat je op zulke momenten je rust pakt.
Met mij gaat het aardig goed momenteel. Ik neem veel rust (series kijken in mijn eentje bijvoorbeeld) op de dagen dat ik niks “hoef”, zonder de druk te voelen om sociaal of actief te hoeven doen. En ik sport weer wat.
Fijn dat het nu aardig goed met je gaat!
dinsdag 14 augustus 2018 om 16:05
Hi elin33 wat goed dat je bent blijven liggen op die stoel met je wimper extensions. Wat een naar gevoel is dat hè. .dat je niet weg kan.
Cactusje goed dat t lekker met je gaat!!
Matz..balen dat je je niet goed voelt. Ik las je andere topic net ook. Volgens mij herken ik in jouw verhaal ook dat als je je niet goed voelt, je dat weg wil hebben. Nu..meteen! En dan oplossingen gaat zoeken op bv Internet.
Tenminste dat heb ik vaak. En als t dan niet weg gaat, dan raak ik daar weer gefrustreerd over.
Ik probeer nu vaker het gevoel er te laten zijn. Te denken dat t er nu is en t vanzelf wel weer weg gaat. Dan voel je je nog steeds shit maar de frustratie is wat minder. Ik kan t nu makkelijk zeggen want ik voel me nu oké. Maar in de praktijk valt t niet mee. Ik oefen veel met een boek dat heet 'voluit leven'.
Tavailkoski Hoe gaat t nu met jou?
Hier gaat t oké. Ook ik had gisteren last van dikke hoofdpijn en de volgende dag ben ik dan altijd een beetje wazig. Beetje mist in mijn hoofd. .
Maar verder mag ik nieuws klagen. .ik zit met kat op schoot. Hij is zo lief en aanhankelijk (tussen zijn energie uitbarstingen door dan).
Nou iedereen een goede week!
Cactusje goed dat t lekker met je gaat!!
Matz..balen dat je je niet goed voelt. Ik las je andere topic net ook. Volgens mij herken ik in jouw verhaal ook dat als je je niet goed voelt, je dat weg wil hebben. Nu..meteen! En dan oplossingen gaat zoeken op bv Internet.
Tenminste dat heb ik vaak. En als t dan niet weg gaat, dan raak ik daar weer gefrustreerd over.
Ik probeer nu vaker het gevoel er te laten zijn. Te denken dat t er nu is en t vanzelf wel weer weg gaat. Dan voel je je nog steeds shit maar de frustratie is wat minder. Ik kan t nu makkelijk zeggen want ik voel me nu oké. Maar in de praktijk valt t niet mee. Ik oefen veel met een boek dat heet 'voluit leven'.
Tavailkoski Hoe gaat t nu met jou?
Hier gaat t oké. Ook ik had gisteren last van dikke hoofdpijn en de volgende dag ben ik dan altijd een beetje wazig. Beetje mist in mijn hoofd. .
Maar verder mag ik nieuws klagen. .ik zit met kat op schoot. Hij is zo lief en aanhankelijk (tussen zijn energie uitbarstingen door dan).
Nou iedereen een goede week!
dinsdag 14 augustus 2018 om 16:13
Elin33; knap dat je het met die paniekaanval toch volbracht hebt!
Wat voor angsten heb jij?
Ik heb voornamelijk hypochondrische angsten en daarnaast voel ik me vaak erg verantwoordelijk. Ik kreeg voornamelijk weer veel last toen ik erg last kreeg van PMS (met angsten als symptoom oa). Dit gaat nu veel beter gelukkig maar de angsten komen zo nu en dan opzetten.
Dat gevoel 's morgens herken ik heel goed! Als ik in een mindere periode zit voel ik me 's ochtends op mijn rotst.
Wat voor angsten heb jij?
Ik heb voornamelijk hypochondrische angsten en daarnaast voel ik me vaak erg verantwoordelijk. Ik kreeg voornamelijk weer veel last toen ik erg last kreeg van PMS (met angsten als symptoom oa). Dit gaat nu veel beter gelukkig maar de angsten komen zo nu en dan opzetten.
Dat gevoel 's morgens herken ik heel goed! Als ik in een mindere periode zit voel ik me 's ochtends op mijn rotst.
dinsdag 14 augustus 2018 om 18:50
Hoi hoi, met mij gaat het wel aardig. Zit nu twee weken aan de Citalopram en heb gelukkig bijna geen last van bijwerkingen. Ook geen gemak dat het iets voor me doet, maar dat mag ik na twee weken dan ook nog niet verwachten. De ene dag gaat het, op een beetje spanning na wel goed, de andere dag zit ik weer helemaal in m’n angst en slik ik maar een oxa om de dag door te komen. Doe nu wel geregeld enkele dagen zonder oxa, dus dat is dan wel vooruitgang met enkele weken geleden toen ik geen dag zonder kon.
Morgen voor de eerste keer naar de psycholoog, ik hoop dat hij wat voor mij kan betekenen.
Ik herken het ook wel heel erg van: ik voel me rot, dat moet NU weg! Ik denk ook dat ik ooit zal moeten accepteren dat de stress nou eenmaal bij me hoort, maar zo ver ben ik nog niet
Dikke knuffel voor Matz
Ik kijk het nieuwste seizoen van Orange is the new black. Die midnight sun ga ik onthouden, had m al wel eens gezien en die leek me wel goed ja. The bridge is ook echt geweldig. En ik vond La Casa de Papel ook echt super leuk.
Morgen voor de eerste keer naar de psycholoog, ik hoop dat hij wat voor mij kan betekenen.
Ik herken het ook wel heel erg van: ik voel me rot, dat moet NU weg! Ik denk ook dat ik ooit zal moeten accepteren dat de stress nou eenmaal bij me hoort, maar zo ver ben ik nog niet
Dikke knuffel voor Matz
Ik kijk het nieuwste seizoen van Orange is the new black. Die midnight sun ga ik onthouden, had m al wel eens gezien en die leek me wel goed ja. The bridge is ook echt geweldig. En ik vond La Casa de Papel ook echt super leuk.
woensdag 15 augustus 2018 om 07:49
Kaatje; had je berichtje over het hoofd gezien! Had je ook migraine? Ik ben de dag daarna dan ook erg mistig.
Inderdaad is het gevoel er 'te laten zijn' een goede manier. Ik probeer dat ook wel.
Mijn dochter is zaterdag jarig en ik merk dat ik daar wat tegenop zie; de visite en ik wil dan alles gewoon netjes hebben. Heb het gevoel dat ik het niet allemaal voor mekaar kan boksen nu ik me zo voel. Terwijl ik het normaal gesproken erg leuk vind.
Zal 's naar het boek kijken Kaatje.
Taivalkoski; fijn dat je nu weinig last van bijwerkingen hebt! Ik hoop dat je gauw de positieve effecten zult gaan merken. Ik neem nu ook wel s een oxa hoor. Knuffel terug
Inderdaad is het gevoel er 'te laten zijn' een goede manier. Ik probeer dat ook wel.
Mijn dochter is zaterdag jarig en ik merk dat ik daar wat tegenop zie; de visite en ik wil dan alles gewoon netjes hebben. Heb het gevoel dat ik het niet allemaal voor mekaar kan boksen nu ik me zo voel. Terwijl ik het normaal gesproken erg leuk vind.
Zal 's naar het boek kijken Kaatje.
Taivalkoski; fijn dat je nu weinig last van bijwerkingen hebt! Ik hoop dat je gauw de positieve effecten zult gaan merken. Ik neem nu ook wel s een oxa hoor. Knuffel terug
woensdag 15 augustus 2018 om 11:19
Wat ik trouwens een goede website vind is www.ookzogevoelig.nl. Daar wordt ook gezegd dat als je overprikkeld bent je veel gevoeliger bent voor angsten.
woensdag 15 augustus 2018 om 15:53
woensdag 15 augustus 2018 om 16:41
Nou ik moet het ook maar gaan afkloppen nadat ik uitspreek dat het goed gaat, vanaf gisteravond en vandaag voel ik me weer meer gespannen. Terwijl ik gewoon lekker in mijn eigen huisje ben en niks hoef.
Matz, je vraagt watvoor angsten ik heb...tja, heb je even?
Het is bij mij ooit lang geleden begonnen met hyperventilatie, en idd een paniekaaval met alle mogelijke lichamelijke sensaties erbij. Op het moment begint het vaak met een soort van zenuwachtig en gespannen gevoel, en ik heb niet altijd een reden waarvoor dit dat gebeurd. Van dat bevoel word ik weer bang, zo van daar gaan we weer. Het zijn vooral de gedachtes die met me op de loop gaan, wat als ik gek word, wat als ik er dit keer niet uit kom, wat als het mijn hele leven zo blijft, wat als iedereen mij zat is, wat als ik gekke dingen doen. En de engste gedachte voor mij is wat als ik straks niet meer wil leven en mezelf iets aan doe.
Als die gedachte in mijn hoofd ronddwaalt voel ik me echt in paniek, en angstig en verdrietig. Ik kan niet meer eten dan, durf niet alleen te zijn. Dood vermoeiend! En vooral als ik mee last heb van mij angsten worden situaties lastiger, uiteten gaan is bijvoorbeeld geen probleem als ik me goed voel, maar ben ik al gespannen is het een hele grote opgave.
Ik moet er ook voor waken dat ik wel sommige dingen blijf doen omdat je wereldje zo snel kleiner word he.
Waar ik op dit moment vooral ook moeite mee heb is dat ik sinds een half jaar een nieuwe relatie heb, daarvoor een aantal langere relaties gehad die niet op een al te leuke manier geeindigd zijn. Ik merk dat de angst hem hierdoor kwijt te raken, me ook wel heel veel spanning oplevert.
dat hypochondrische herken ik ook wel, vooral vroeger wel gehad, Maar op een of andere manier ben ik hier wel van af. Ook tijdens een paniekaanval heb ik de lichamelijke sensaties snel onder controle, alleen die gedachtes gaan als een malle, het lukt dan gewoon niet om ergens anders aan te denken en afleiding te vinden.
Matz, je vraagt watvoor angsten ik heb...tja, heb je even?
Het is bij mij ooit lang geleden begonnen met hyperventilatie, en idd een paniekaaval met alle mogelijke lichamelijke sensaties erbij. Op het moment begint het vaak met een soort van zenuwachtig en gespannen gevoel, en ik heb niet altijd een reden waarvoor dit dat gebeurd. Van dat bevoel word ik weer bang, zo van daar gaan we weer. Het zijn vooral de gedachtes die met me op de loop gaan, wat als ik gek word, wat als ik er dit keer niet uit kom, wat als het mijn hele leven zo blijft, wat als iedereen mij zat is, wat als ik gekke dingen doen. En de engste gedachte voor mij is wat als ik straks niet meer wil leven en mezelf iets aan doe.
Als die gedachte in mijn hoofd ronddwaalt voel ik me echt in paniek, en angstig en verdrietig. Ik kan niet meer eten dan, durf niet alleen te zijn. Dood vermoeiend! En vooral als ik mee last heb van mij angsten worden situaties lastiger, uiteten gaan is bijvoorbeeld geen probleem als ik me goed voel, maar ben ik al gespannen is het een hele grote opgave.
Ik moet er ook voor waken dat ik wel sommige dingen blijf doen omdat je wereldje zo snel kleiner word he.
Waar ik op dit moment vooral ook moeite mee heb is dat ik sinds een half jaar een nieuwe relatie heb, daarvoor een aantal langere relaties gehad die niet op een al te leuke manier geeindigd zijn. Ik merk dat de angst hem hierdoor kwijt te raken, me ook wel heel veel spanning oplevert.
dat hypochondrische herken ik ook wel, vooral vroeger wel gehad, Maar op een of andere manier ben ik hier wel van af. Ook tijdens een paniekaanval heb ik de lichamelijke sensaties snel onder controle, alleen die gedachtes gaan als een malle, het lukt dan gewoon niet om ergens anders aan te denken en afleiding te vinden.
woensdag 15 augustus 2018 om 16:45
Wat fijn dat je bijna geen bijwerking hebt! Hoop dat je snel wat positiefs ervan mag gaan merken. Hoe is je afspraak met je psycholoog gegaan? Tips voor de series ga ik even onthouden, Orange is ook geweldig idd!Taivalkoski schreef: ↑14-08-2018 18:50Hoi hoi, met mij gaat het wel aardig. Zit nu twee weken aan de Citalopram en heb gelukkig bijna geen last van bijwerkingen. Ook geen gemak dat het iets voor me doet, maar dat mag ik na twee weken dan ook nog niet verwachten. De ene dag gaat het, op een beetje spanning na wel goed, de andere dag zit ik weer helemaal in m’n angst en slik ik maar een oxa om de dag door te komen. Doe nu wel geregeld enkele dagen zonder oxa, dus dat is dan wel vooruitgang met enkele weken geleden toen ik geen dag zonder kon.
Morgen voor de eerste keer naar de psycholoog, ik hoop dat hij wat voor mij kan betekenen.
Ik herken het ook wel heel erg van: ik voel me rot, dat moet NU weg! Ik denk ook dat ik ooit zal moeten accepteren dat de stress nou eenmaal bij me hoort, maar zo ver ben ik nog niet
Dikke knuffel voor Matz
Ik kijk het nieuwste seizoen van Orange is the new black. Die midnight sun ga ik onthouden, had m al wel eens gezien en die leek me wel goed ja. The bridge is ook echt geweldig. En ik vond La Casa de Papel ook echt super leuk.
woensdag 15 augustus 2018 om 18:06
Elin33; zo is het bij mij ook ooit ontstaan, met een hyperventilatie/paniekaanval. Ik was toen begin 20. Dit is langzaamaan overgegaan in hypochondrie, in combi met enige OCD (had ik als kind ook). Ik heb heel lang als doktersassistente gewerkt dus dit was bij tijden geen fijne combi. Ik werk nu sinds een jaar als secretaresse op een hogeschool, uit het medische wat wel heel fijn is.
Bij mij is een groot deel angst voor de angst. Ik ben een paar x een periode zo angstig geweest dat ik het gevoel had er nooit meer uit te komen en ik erg faalde als moeder. Als ik hormonaal in balans ben gaat het best goed en kan ik angstige gedachten beter van me afzetten. Ook de venlafaxine draagt daar erg aan mee natuurlijk..
Bij mij is een groot deel angst voor de angst. Ik ben een paar x een periode zo angstig geweest dat ik het gevoel had er nooit meer uit te komen en ik erg faalde als moeder. Als ik hormonaal in balans ben gaat het best goed en kan ik angstige gedachten beter van me afzetten. Ook de venlafaxine draagt daar erg aan mee natuurlijk..
woensdag 15 augustus 2018 om 18:26
Ik herken heel goed wat je schrijft over je werk. Ik ben me daar eigenlijk pas sinds kort bewust van. Ik ben vanaf mij 19e, dus al bijna 18 jaar werkzaam op een afdeling gedragsproblematiek. Daar komen psychische problemen heel erg vaak voor, psychoses,schizofrenie, bipolaire stoornissen en heel veel paniekaanvallen. leeftijden zitten tussen de 35 en 95+ Niet heel erg lang geleden heeft er ook iemand zelfmoord gepleegd. Ik heb nu het idee dat het misschien wel tijd word voor wat anders.... Je wordt constant geconfronteerd met andermans ellende, en bent alleen maar bezig deze op te lossen of steun te bieden. Terwijl ik dat ik veel gevallen voor mezelf niet eens kan. Ergens heeft het misschien wel mijn beeld van het leven, ouder worden vertroebeld. Ik zie echt wel de mooie dingen hoor, maar ook heel erg veel ellende...matz schreef: ↑15-08-2018 18:06Elin33; zo is het bij mij ook ooit ontstaan, met een hyperventilatie/paniekaanval. Ik was toen begin 20. Dit is langzaamaan overgegaan in hypochondrie, in combi met enige OCD (had ik als kind ook). Ik heb heel lang als doktersassistente gewerkt dus dit was bij tijden geen fijne combi. Ik werk nu sinds een jaar als secretaresse op een hogeschool, uit het medische wat wel heel fijn is.
Bij mij is een groot deel angst voor de angst. Ik ben een paar x een periode zo angstig geweest dat ik het gevoel had er nooit meer uit te komen en ik erg faalde als moeder. Als ik hormonaal in balans ben gaat het best goed en kan ik angstige gedachten beter van me afzetten. Ook de venlafaxine draagt daar erg aan mee natuurlijk..
Ik kan me voorstellen dat dat idd heel heftig is als je moeder bent...Ikzelf heb daardoor altijd getwijfeld of ik wel kinderen wil, het ze wel ''aan''kan doen...Maar de miskraam eerder dit jaar heeft me ergens doen beseffen dat ik het toch wel wil...Hoelang gebruik je nu de Venlafaxine? Ikzelf heb al jaren de Sertraline, vraag me wel eens af of dit nog het juiste is maar overstappen lijkt me ook niet bepaald makkelijk
Sorry voor mijn lange verhalen, als ik eenmaal begin te typen
woensdag 15 augustus 2018 om 18:27
Aan de psycholoog moet ik nog een beetje wennen, het is een beetje een gezapige man. Bij m’n vorige psycholoog ging alles super strak georganiseerd met de computer en een site waar je zelf op kon inloggen enzo. Deze man schrijft alles nog op papiertjes en schrijft afspraken in een papieren agenda
Heel old school. Maar hij zei vandaag wel wat dingen die raak waren dus ik denk wel dat hij wat voor me kan doen.
woensdag 15 augustus 2018 om 21:42
Elin33; kan me voorstellen dat je werk pittig is!
Ik ben met de venlafaxine begonnen een paar maand na de geboorte van mijn zoon (13 jaar terug). Ik had een soort van postnatale depressie, al was ik niet depressief, het voelde meer als een burnout.
Daarna een aantal keren de ad afgebouwd maar steeds kwamen mijn angstklachten (die ik eigenlijk voor de zwangerschap ook wel had) weer terug. Uiteindelijk onder begeleiding van een psychiater zwanger geworden met venlafaxine. Tegenwoordig is men daar niet meer heel terughoudend in. Niet alle ad zijn geschikt natuurlijk. Er is wel informatie over te vinden op internet. Zwangerschap en de periode daarna zijn heel goed gegaan. Dat is nu 7 jaar geleden.
Ik ben met de venlafaxine begonnen een paar maand na de geboorte van mijn zoon (13 jaar terug). Ik had een soort van postnatale depressie, al was ik niet depressief, het voelde meer als een burnout.
Daarna een aantal keren de ad afgebouwd maar steeds kwamen mijn angstklachten (die ik eigenlijk voor de zwangerschap ook wel had) weer terug. Uiteindelijk onder begeleiding van een psychiater zwanger geworden met venlafaxine. Tegenwoordig is men daar niet meer heel terughoudend in. Niet alle ad zijn geschikt natuurlijk. Er is wel informatie over te vinden op internet. Zwangerschap en de periode daarna zijn heel goed gegaan. Dat is nu 7 jaar geleden.
zondag 19 augustus 2018 om 10:02
Nou, ik denk dat de AD z’n werk aan het doen is, ik voel me goed joh! De angst is gewoon zo goed als weg 
Ik kan me op bepaalde momenten die me normaal altijd triggeren nog wel ongemakkelijk voelen, maar die alles overheersende vlagen van angst die komen er niet meer door 
Ik ben voor het eerst sinds maanden weer eens ontspannen. Mijn man zei gisteren nog tegen me dat hij zo blij was me weer eens vrolijk en relaxed te zien. Als dit zo blijft aanhouden dan is Citalopram voor mij echt een wonderpilletje...
Hoe gaat het met jou Cactusjes? Merk je al wat van je AD?
Ik kan me op bepaalde momenten die me normaal altijd triggeren nog wel ongemakkelijk voelen, maar die alles overheersende vlagen van angst die komen er niet meer door Ik ben voor het eerst sinds maanden weer eens ontspannen. Mijn man zei gisteren nog tegen me dat hij zo blij was me weer eens vrolijk en relaxed te zien. Als dit zo blijft aanhouden dan is Citalopram voor mij echt een wonderpilletje...
Hoe gaat het met jou Cactusjes? Merk je al wat van je AD?
zondag 19 augustus 2018 om 15:26
Jeetje wat ontzettend fijn voor je!! Wat een heerlijk gevoel is dat, hoelang gebruik je het nu?Taivalkoski schreef: ↑19-08-2018 10:02Nou, ik denk dat de AD z’n werk aan het doen is, ik voel me goed joh! De angst is gewoon zo goed als weg
Ik ben voor het eerst sinds maanden weer eens ontspannen. Mijn man zei gisteren nog tegen me dat hij zo blij was me weer eens vrolijk en relaxed te zien. Als dit zo blijft aanhouden dan is Citalopram voor mij echt een wonderpilletje...
Hoe gaat het met jou Cactusjes? Merk je al wat van je AD?
Ik gebruik Citalopram nu 3 weken Elin.
maandag 20 augustus 2018 om 12:04
Taivalkoski; wat vervelend! Helemaal als je je net weer fij voelt...Maar hoort er volgens mij bij dat het in het begin op en af gaat.
Hoe gaat het nu met je?
Met mij ging het dit weekend weer beter..ben weer druk ah smeren met progesteroncreme. Mijn dochter was jarig dus ik had aardig wat afleiding...
Ik zal blij zijn dat straks school (kinderen) en werk weer begint. Ik werk 20 uur maar vind de afleiding en het ritme gewoon erg fijn!
Herkennen jullie dat?
Hoe gaat het nu met je?
Met mij ging het dit weekend weer beter..ben weer druk ah smeren met progesteroncreme. Mijn dochter was jarig dus ik had aardig wat afleiding...
Ik zal blij zijn dat straks school (kinderen) en werk weer begint. Ik werk 20 uur maar vind de afleiding en het ritme gewoon erg fijn!
Herkennen jullie dat?
