Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
vrijdag 8 september 2017 om 20:19
Hebben jullie weleens last van overprikkeld zijn? Ik voelde me heel goed, maar manlief ging met dochter een tekenfilm kijken die best luid was, dochter was druk, ineens kwam er een berichtje binnen over luizen op school, dus dat moest ook opgelost en nu voel ik me zo akelig. Manlief en dochter zijn nu beetje aan het bekvechten en ik kan er gewoon niet tegen. Ik raak gewoon in paniek en voel me zo naar. Irritant man!
vrijdag 8 september 2017 om 22:32
zaterdag 9 september 2017 om 04:01
Wakker!!! Al vanaf 2 uur.... mijn huid staat in de fik en natuurlijk snap ik dat dit een gewone bijwerking is, maar hij is zo akelig. Net was het even weg, dus dacht, kom weer lekker slapen. Licht uit.... branderig gevoel terug. Zo in de nacht twijfel ik aan alles. Zie zelfs dat mijn gemiddelde hartslag in rust stijgt de laatste dagen (ja ik ben een controlefreak). Vind het eng dat in vandaag en morgen mijn eigen huisarts niet kan contacten voor hulp. De Hap is toch wat minder toegankelijk.
De oxa is echt geen hulp, ik heb er vanavond eentje genomen, maar ik krijg er steeds heftige angstaanvallen doorheen. Dus dat ga ik niet meer doen, al is het eng dat er dan geen escape meer is.
Ben steeds aan het tellen, dit is pas pil 4..... nog zoveel te gaan voordat het beter kan worden.
Sorry hoor, ik wilde een topic met een lach en een traan, maar op het moment is het echt een beetje een tranendal.
De oxa is echt geen hulp, ik heb er vanavond eentje genomen, maar ik krijg er steeds heftige angstaanvallen doorheen. Dus dat ga ik niet meer doen, al is het eng dat er dan geen escape meer is.
Ben steeds aan het tellen, dit is pas pil 4..... nog zoveel te gaan voordat het beter kan worden.
Sorry hoor, ik wilde een topic met een lach en een traan, maar op het moment is het echt een beetje een tranendal.
zaterdag 9 september 2017 om 09:32
Wat vervelend Welsie dat het zo rot voelde vannacht!
Wat betreft dat overprikkeld zijn herken ik ook. Bij bekvechten vd kinderen of nare beelden op tv..bleeeh!
Dat is nu wel beter dan een paar maanden terug. Mijn antidepressiva is opgehoogd en dat heeft wel geholpen. Als de antidepressiva gaat werken voelt het vaak ook als een soort beschermlaagje waardoor alles niet zo binnenkomt incl je nare gedachten! Je hebt ze wel maar ze komen niet meer zo zo binnen, snap je? Ik hoop dat jij dat binnenkort ook zult ervaren!
Heb je wel eens wat gelezen over hsp? Ik herken daar zelf best veel in, ook bij mijn zoon. Www.ookzogevoelig.nl is een website waar ik zelf veel aan gehad heb.
Wat betreft dat overprikkeld zijn herken ik ook. Bij bekvechten vd kinderen of nare beelden op tv..bleeeh!
Dat is nu wel beter dan een paar maanden terug. Mijn antidepressiva is opgehoogd en dat heeft wel geholpen. Als de antidepressiva gaat werken voelt het vaak ook als een soort beschermlaagje waardoor alles niet zo binnenkomt incl je nare gedachten! Je hebt ze wel maar ze komen niet meer zo zo binnen, snap je? Ik hoop dat jij dat binnenkort ook zult ervaren!
Heb je wel eens wat gelezen over hsp? Ik herken daar zelf best veel in, ook bij mijn zoon. Www.ookzogevoelig.nl is een website waar ik zelf veel aan gehad heb.
zaterdag 9 september 2017 om 09:34
Inderdaad; menstruatie en het te druk hebben heeft bij mij ook invloed!missholland88 schreef: ↑08-09-2017 16:25Zeker herkenbaar!! En waar het dan vandaan komt... ik weet inmiddels dat ik er last van heb vlak voor ik ongesteld moet worden en als ik het te druk heb, dus het is een teken dat ik wat rustiger aan moet doen. Ik heb geen kinderen maar ik kan me voorstellen dat dat meespeeltmaar vaak lijkt het ook 'ineens' op te komen en loop ik de hele dag met zo'n unheimlich gevoel rond. Moeilijk ook om te omschrijven voor mensen die het niet hebben, maar wij weten precies hoe het voelt.
Wat mij soms helpt is yoga. Vooral dit filmpje wil mij nog wel eens helpen: https://www.youtube.com/watch?v=hJbRpHZr_d0
(en soms werkt het maar een heel klein beetje want dan zit het te diep maar dan voel ik me in ieder geval ietsje relaxter)
Ik ben ook in therapie geweest, net afgesloten. Het heeft een beetje geholpen, vooral in de acceptatie. Ik was er op een gegeven moment ook moe van om er continu mee bezig te zijn en met mezelf bezig te zijn. Om gelijk even te reageren op Pomeriaan: ik schaamde me er ook enorm voor. Ik deed precies hetzelfde, ik had wel verteld dat ik last had van paniekaanvallen maar mensen hadden geen idee hoe erg het is. Ik vertel het nog steeds niet aan iedereen want die schaamte zit er nog steeds, maar mijn naasten heb ik wel wat beter ingelicht en ik heb het vooral van mezelf geaccepteerd dat dit bij me hoort en helaas waarschijnlijk nooit helemaal weg zal gaan. Dat vond ik het moeilijkste want het is zo'n rotgevoel en je voelt je zo eenzaam en abnormaal! Toen ik er eindelijk mee naar de huisarts stapte heb ik ook eerst een half uur bij hem zitten janken (ik schaamde me dood) en half hikkend mijn verhaal verteld, zo diep zat het. Ik zat wel de week erop bij de psycholoog ! (Waar ik trouwens ook weer meerdere paniekaanvallen kreeg)
Hebben jullie ook dat je continu alles gaat analyseren bij jezelf, en eindeloos doormaalt over waar die angst / onveilige gevoel vandaag nu weer vandaan kan komen...Zo vermoeiend
voor iedereen
zaterdag 9 september 2017 om 10:00
Hoi allemaal,
Ja dat overprikkeld herken ik ook. Vooral als ik moe ben in de avond.
En als we oo vidite zijn geweest waar het druk was moet ik daarna echt ff rust hebben.
Welsie: Dat branden in je lijf herken ik, erg naar. Balen dat de oxa niet helpt! Ik had elke ochtend last van rare paniek in mn lijf en dat ging ook dwars door de oxa heen. Eruit gaan was enige wat mij dan hielp. Sterkte!!
Ja dat overprikkeld herken ik ook. Vooral als ik moe ben in de avond.
En als we oo vidite zijn geweest waar het druk was moet ik daarna echt ff rust hebben.
Welsie: Dat branden in je lijf herken ik, erg naar. Balen dat de oxa niet helpt! Ik had elke ochtend last van rare paniek in mn lijf en dat ging ook dwars door de oxa heen. Eruit gaan was enige wat mij dan hielp. Sterkte!!
zaterdag 9 september 2017 om 10:22
Goed dat je naar de huisarts bent gegaan!welsie schreef: ↑05-09-2017 16:28Ben ik weer..... kunnen (konden) jullie benoemen waar je nou eigenlijk zo bang voor bent? Ik vind dat heel moeilijk.
De grootste angst is denk ik dat het nooit meer goed komt, dat het altijd zo blijft. Maar daarmee zou ik toch wel gewoon de gewone dingen kunnen doen zou je zeggen? Terwijl ik nu op mijn bed lig en er al vreselijk tegenop zie dat ik zo de aardappels moet gaan schillen bij wijze van spreke.
Net lag ik lekker te lezen, best ontspannen. En dan ineens vanuit het niets lijkt alles te bevriezen, er bekruipt me een gespannen gevoel en de angst is weer terug. Maar er is niks wezenlijks gebeurd... niet eens echt een gedachte volgens mij. Herkennen jullie dat?
Ik ben niet depressief volgens mij, kan gewoon vrolijk zijn op sommige momenten, zie het mooie in de wereld, maar die angst... die onrust.... komt het echt goed?
Sorry ik voel me echt hopeloos en machteloos. Hoop zo dat die pillen me gaan helpen
Heb ook een angst en paniek stoornis met hyperventilatie.
Anderhalf jaar geleden was ik een heel ander mens.
Lette ook op sensaties in mijn lichaam pffff.
Elk gevoel in mijn lichaam was zowat reden tot paniek.
Hierdoor wekte ik van alles zelf op, dus als je op een gegeven moment maar lang genoeg in angst aan je been denk dat komt er vanzelf een gevoel daar.
Dit kon ook onbewust gebeuren.
Een TV programma, een gesprek, een gedachte enz kon ook aanleiding zijn tot angst maar ook ' zomaar'.
Had vaak last van een soort schokjes in mijn lichaam/ hoofd.
Een soort flauwte golf en dat was zo erg dat ik het op een gegeven moment steeds voelde.
Hele dagen angstig thuis, dag en nacht paniekeren van extreem heftig tot milder en alles er tussen in.
Kreeg het ook op de raarste momenten in een piek of uit het niets, dus in de trein, werk, verjaardag of gewoon op de bank met de TV aan.
Durfte geen antidepressivum te nemen omdat dat ook weer het gevoel gaf van out of controle te zijn of zo...maar geheel onterecht.
Dingen afspreken ging erg moeilijk omdat ik niet wist hoe ik me zou voelen.
Het was alsof ik in een soort roes leefde, geheel voor die rot angsten
Alles ging leek wel langs mij heen te gaan.
Droevige gebeurtenissen maakte mij gek in de zin van overweldigende angsten naast verdriet.
Vaak had ik last van slappe benen, draaien, brok in keel en dacht net als jou dat het voor altijd zo zou blijven.
Dacht misschien werkt een medicijn niet, onterecht dus want paroxetine werkt goed en al zou deze niet werken dan zijn er nog tal van andere medicatie soorten, maar zo dacht ik toen niet..
Het werkte vanaf twee maanden goed.
Eerder kreeg ik ook al betere dagen maar dat hoeft niet.
In de eerste periode voor het echt goed werkte had ik dus wel eens een goede middag of zelfs een dag, maar was dan zwaar down als het daarna weer niet ging.
Maar dat is normaal die ups en downs.
Ik kreeg 20 mg voorgeschreven en alles werd zo anders, ik kon weer mezelf zijn:-)
Na iets van een half jaar op advies van de huisarts omhoog naar 30 mg gegaan om toch even de ietsiepietsie momenten van teveel nadenken te verhelpen.
Ook herken ik je stemming voor de menstruatie zo goed.
Kan me nu nog steeds een slappe pop voelen met wat onrust maar geenszins als voorheen.
Menstruaties zijn gewoon zo niet leuk, vooral hormonaal dus.
Het gaat echt goed komen!
Ik lees mee en als je vragen hebt, laat maar weten.
anoniem_290325 wijzigde dit bericht op 09-09-2017 10:59
4.05% gewijzigd
zaterdag 9 september 2017 om 10:29
Oxazepan hielp bij mij ook niet ,(meer)welsie schreef: ↑09-09-2017 04:01Wakker!!! Al vanaf 2 uur.... mijn huid staat in de fik en natuurlijk snap ik dat dit een gewone bijwerking is, maar hij is zo akelig. Net was het even weg, dus dacht, kom weer lekker slapen. Licht uit.... branderig gevoel terug. Zo in de nacht twijfel ik aan alles. Zie zelfs dat mijn gemiddelde hartslag in rust stijgt de laatste dagen (ja ik ben een controlefreak). Vind het eng dat in vandaag en morgen mijn eigen huisarts niet kan contacten voor hulp. De Hap is toch wat minder toegankelijk.
De oxa is echt geen hulp, ik heb er vanavond eentje genomen, maar ik krijg er steeds heftige angstaanvallen doorheen. Dus dat ga ik niet meer doen, al is het eng dat er dan geen escape meer is.
Ben steeds aan het tellen, dit is pas pil 4..... nog zoveel te gaan voordat het beter kan worden.
Sorry hoor, ik wilde een topic met een lach en een traan, maar op het moment is het echt een beetje een tranendal.
Diazepam ook niet est een vergelijkbaar middel is.
Bijwerkingen zijn heel normaal maar dat is iets waar je straks op terug kunt kijken nu moet je hier doorheen en weet dat dat lastig is...
Op je hartslag letten en hem sneller voelen tikken herken ik ook...pffff eng hè...maar je arts kan je ook gerust sellen dat dit een bijwerking is.
zaterdag 9 september 2017 om 10:43
Gapen heel herkenbaar ook.PindakaasMetSuiker schreef: ↑03-09-2017 11:02Oh ja, gapen! Dat doe ik ook. Vreselijk ongeinteresseerd lijkt het, maar ik kan het niet bedwingen.
Ze hebben bij mij voor citalopram gekozen omdat ik een blanco voorgeschiedenis heb qua AD en dit dan schijnbaar het aangewezen middel is bij angststoornissen.
Arts zei dat dit bekend is bij patiënten zoals wij.
Diep willen zuchten zeg maar en dat ' weg gapen'.
zondag 10 september 2017 om 06:26
Gaan die hitte-aanvallen en de trillende onrustige ledematen weg? Ik word er gek van. Nadat ik vannacht maar geaccepteerd heb weer niet te kunnen slapen, toch nog 4,5 uur geslapen, maar ondertussen weer zwetend en brandend wakker geworden en dan nog niet tevreden zijn. Ik moet echt leren loslaten.
Volgens de huisarts zijn die hitte-aanvallen ook een soort paniek, maar zo ervaar ik ze toch niet. Soms wel, soms nie. Al ben ik nu wel onrustig en baal ik ervan dat de dag om 6:30 al lijkt te beginnen. Dat wordt weer een lange dag.
Ik lees op internet (ja ik weet het) zoveel horror-verhalen over Paroxetine...... ik begin steeds meer te denken aan toch weer stoppen. Heb zo'n gevoel: nu kan het misschien nog zonder teveel afkickverschijnselen (geen idee hoor). Het staat me elke dag meer tegen om die pil te slikken. Ik wou dat ik me toch beter ingelezen had over het middel en minder klakkeloos de huisarts had gevolgd in haar advies. Onzin misschien, want zij verzekerde me dat ze de meeste en beste ervaring hiermee had. En dan komt het duiveltje in mijn hoofd om de hoek kijken.
Sorry hoor dat ik hier al mijn twijfels en gedachten neergooi. Hoop niet dat ik mensen bang maak. Ik ben gewoon een enorme sterke denker en vind het heel moeilijk dat te reguleren. Heb niet voor niks voor AD gekozen.
Volgens de huisarts zijn die hitte-aanvallen ook een soort paniek, maar zo ervaar ik ze toch niet. Soms wel, soms nie. Al ben ik nu wel onrustig en baal ik ervan dat de dag om 6:30 al lijkt te beginnen. Dat wordt weer een lange dag.
Ik lees op internet (ja ik weet het) zoveel horror-verhalen over Paroxetine...... ik begin steeds meer te denken aan toch weer stoppen. Heb zo'n gevoel: nu kan het misschien nog zonder teveel afkickverschijnselen (geen idee hoor). Het staat me elke dag meer tegen om die pil te slikken. Ik wou dat ik me toch beter ingelezen had over het middel en minder klakkeloos de huisarts had gevolgd in haar advies. Onzin misschien, want zij verzekerde me dat ze de meeste en beste ervaring hiermee had. En dan komt het duiveltje in mijn hoofd om de hoek kijken.
Sorry hoor dat ik hier al mijn twijfels en gedachten neergooi. Hoop niet dat ik mensen bang maak. Ik ben gewoon een enorme sterke denker en vind het heel moeilijk dat te reguleren. Heb niet voor niks voor AD gekozen.
zondag 10 september 2017 om 08:54
He Welsie,
Vervelend die bijwerkingen en logisch dat je twijfelt. Ik denk dat veel mensen dat doen tijdens de inwerkperiode met al die vervelende bijwerkingen.
Er staan veel nare verhalen op internet ook over de antidepressiva die ik gebruik. Maar je moet het echt de tijd geven voordat je de werking ervan gaat merken. Dan pas kun je zeggen of dit de goede keuze voor je is. Meestal komen nare verhalen op internet en goede ervaringen een stuk minder!
Ik ken zelf ook 2 mensen die met paroxetine zich veel beter zijn gaan voelen, waaronder mijn moeder!
En dat nadenken herken ik ook..jezelf zo aan het twijfelen maken.
Hou nog even vol meid!
Vervelend die bijwerkingen en logisch dat je twijfelt. Ik denk dat veel mensen dat doen tijdens de inwerkperiode met al die vervelende bijwerkingen.
Er staan veel nare verhalen op internet ook over de antidepressiva die ik gebruik. Maar je moet het echt de tijd geven voordat je de werking ervan gaat merken. Dan pas kun je zeggen of dit de goede keuze voor je is. Meestal komen nare verhalen op internet en goede ervaringen een stuk minder!
Ik ken zelf ook 2 mensen die met paroxetine zich veel beter zijn gaan voelen, waaronder mijn moeder!
En dat nadenken herken ik ook..jezelf zo aan het twijfelen maken.
Hou nog even vol meid!
zondag 10 september 2017 om 09:01
Je gaat binnenkort naar de psychiater toch? Ik heb zelf mijn AD ook via een psychiater, een hele aardige vrouw. Ze weten gewoon heel veel van antidepressiva en kunnen je goed uitleggen hoe ze werken. Ik heb veel steun gehad aan haar tijdens mijn inwerkperiode. Ik kon haar ook mailen. Ik hoop dat je ook een fijne psychiater treft Welsie!
zondag 10 september 2017 om 09:09
zondag 10 september 2017 om 09:45
Ik weet het, ik moet ook niet steeds googlen, maar dan heb ik een vraag die ik zo in het weekend nergens kan stellen en dan ga ik toch op zoek naar antwoorden.
Ik wil eigenlijk overstappen van de avondiname naar een ochtendinname in de hoop dat ik dan beter slaap, maar vraag me af of dit zomaar kan. Kan ik de pil van vanavond gewoon bewaren voor morgenochtend? Morgen is mijn man de hele dag thuis, dus wil het het liefst direct uitproberen.
Heb overigens vanmorgen toch nog een paar uurtjes extra geslapen. Het komt vast goed, ik hoop zo dat op den duur gaat helpen tegen al dat overmatig denken en malen.
Ik wil eigenlijk overstappen van de avondiname naar een ochtendinname in de hoop dat ik dan beter slaap, maar vraag me af of dit zomaar kan. Kan ik de pil van vanavond gewoon bewaren voor morgenochtend? Morgen is mijn man de hele dag thuis, dus wil het het liefst direct uitproberen.
Heb overigens vanmorgen toch nog een paar uurtjes extra geslapen. Het komt vast goed, ik hoop zo dat op den duur gaat helpen tegen al dat overmatig denken en malen.
zondag 10 september 2017 om 11:31
@welsie: ik hoop dat het snel beter gaat! Ik heb er vertrouwen in dat je binnenkort komt zeggen dat je je een stuk beter voelt door de antidepressiva.
@Donna1971: Wat fijn om je verhaal te lezen. Heb je nu het idee dat je weer een 'normaal' leven leidt?
Ik ben gisteren thuisgekomen van vakantie. 12 uur in de auto gezeten. Was eerst vooral opgelucht door het idee lekker met de auto te gaan ipv te vliegen en op drukke luchthavens te zijn maar toch voelde ik me heel de weg onrustig. Toen ging er een lampje branden omdat er iets met de motor zou zijn en dan krijg ik dus alle negatieve gedachtes in één keer: wat als we hier met pech staan, wat als we uren in een garage moeten wachten en ik dan een paniekaanval krijg, wat als we nooit meer thuiskomen (ja deze gedachte heb ik dus altijd, slaat nergens op!). Na een tijdje ging het lampje uit en was er dus niets aan de hand. Ohhh heb het zo gehad.
Dinsdag vertrek ik weer naar Parijs voor een paar dagen en kijk nu al zo op tegen de treinreis en al die mensen op het station
Ik voel de angst met de dag sterker worden. Nog even volhouden maar soms lijkt dat zo lastig!
Soms zou ik een paar weken willen slapen, gewoon om een tijdje niets te hoeven denken..
@Donna1971: Wat fijn om je verhaal te lezen. Heb je nu het idee dat je weer een 'normaal' leven leidt?
Ik ben gisteren thuisgekomen van vakantie. 12 uur in de auto gezeten. Was eerst vooral opgelucht door het idee lekker met de auto te gaan ipv te vliegen en op drukke luchthavens te zijn maar toch voelde ik me heel de weg onrustig. Toen ging er een lampje branden omdat er iets met de motor zou zijn en dan krijg ik dus alle negatieve gedachtes in één keer: wat als we hier met pech staan, wat als we uren in een garage moeten wachten en ik dan een paniekaanval krijg, wat als we nooit meer thuiskomen (ja deze gedachte heb ik dus altijd, slaat nergens op!). Na een tijdje ging het lampje uit en was er dus niets aan de hand. Ohhh heb het zo gehad.
Dinsdag vertrek ik weer naar Parijs voor een paar dagen en kijk nu al zo op tegen de treinreis en al die mensen op het station
Ik voel de angst met de dag sterker worden. Nog even volhouden maar soms lijkt dat zo lastig! Soms zou ik een paar weken willen slapen, gewoon om een tijdje niets te hoeven denken..
zondag 10 september 2017 om 14:38
maandag 11 september 2017 om 07:18
Onder het mom van, niet alleen zeuren maar ook de goede dingen delen:
Gisteren was een enorm lastige dag, met veel spanning en angst (oké toch wat gezeur) en zelfs een telefoontje naar de HAP omdat ik het niet meer zag zitten.
Echter om 18:00 zakte de spanning ineens weg, na een redelijke maaltijd (tegen heug en meug) en toen was ik ineens weer even mezelf. Gevoetbald in de tuin met mijn dochter, haar naar bed gebracht, relaxt op bed liggen lezen en enorm veel geduld toen dochterlief niet wilde slapen. Daarna vannacht heerlijk geslapen en nu weer een nieuwe dag. (Helaas wel weer gespannen)
Heb besloten de pillen smorgens in te gaan nemen in de hoop dat ik dan beter slaap, dus ik heb de inname uitgesteld tot vanmorgen, even ontbijten en dan weer zien wat de dag gaat brengen.
Gisteren was een enorm lastige dag, met veel spanning en angst (oké toch wat gezeur) en zelfs een telefoontje naar de HAP omdat ik het niet meer zag zitten.
Echter om 18:00 zakte de spanning ineens weg, na een redelijke maaltijd (tegen heug en meug) en toen was ik ineens weer even mezelf. Gevoetbald in de tuin met mijn dochter, haar naar bed gebracht, relaxt op bed liggen lezen en enorm veel geduld toen dochterlief niet wilde slapen. Daarna vannacht heerlijk geslapen en nu weer een nieuwe dag. (Helaas wel weer gespannen)
Heb besloten de pillen smorgens in te gaan nemen in de hoop dat ik dan beter slaap, dus ik heb de inname uitgesteld tot vanmorgen, even ontbijten en dan weer zien wat de dag gaat brengen.
maandag 11 september 2017 om 07:49
Hoi Welsie, ik volg je nog steeds. Echt vervelend dat de opbouw bij jou niet gladjes verloopt, gek hoe mensen verschillend kunnen reageren, bij mij was het halleluja vanaf de eerste dag. Ik kan me voorstellen dat het je afkeer versterkt, maar doorzetten en contact houden met de huisarts lijkt me nu het beste. En lekker je gal spuien, genieten van goede momenten die er zijn en lief zijn voor jezelf. Het is een gek iets, die angsten, als je dat zelf niet mee hebt gemaakt kun je het je ook niet voorstellen.
Ik neem zelf de tablet altijd 's ochtends, ik dacht ook dat dat meest gebruikelijk was. En mijn opbouw begon dus ook met 10 mg.
Ik neem zelf de tablet altijd 's ochtends, ik dacht ook dat dat meest gebruikelijk was. En mijn opbouw begon dus ook met 10 mg.
maandag 11 september 2017 om 09:10
Hee Welsie,
goed om te horen dat je avond toch relaxt was. Ik zie toch een paar goede momentjes in je afgelopen posts. Hopelijk zet dat door en voel je je snel beter!
Ik heb een enorme dip. Voor ik ongesteld moet worden zijn mijn angsten / vermoeidheid altijd op z'n ergst, ik kan het dan goed relativeren. Helaas heb ik 1 keer in de zoveel tijd dat ik veel te laat ben en dat is deze maand. Elke dag dat het wordt uitgesteld voel ik me angstiger, gedeprimeerder en vermoeider. En ik ben nu 5 dagen te laat (en nee ik ben niet zwanger, al twee testen gedaan haha)
Dus van mij even niets positiefs vandaag helaas
goed om te horen dat je avond toch relaxt was. Ik zie toch een paar goede momentjes in je afgelopen posts. Hopelijk zet dat door en voel je je snel beter!
Ik heb een enorme dip. Voor ik ongesteld moet worden zijn mijn angsten / vermoeidheid altijd op z'n ergst, ik kan het dan goed relativeren. Helaas heb ik 1 keer in de zoveel tijd dat ik veel te laat ben en dat is deze maand. Elke dag dat het wordt uitgesteld voel ik me angstiger, gedeprimeerder en vermoeider. En ik ben nu 5 dagen te laat
(en nee ik ben niet zwanger, al twee testen gedaan haha)Dus van mij even niets positiefs vandaag helaas
anoniem_651dd84248c9c wijzigde dit bericht op 11-09-2017 09:10
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
4.09% gewijzigd
maandag 11 september 2017 om 09:21
Missholland88; dat heb ik helaas ook. Vooraf en tijdens menstruatie kan ik ook slecht relativeren en ben ook erg moe.
Het gaat wel beter dan paar maanden geleden. Ik gebruik o.a. magnesiumcitraat en nog een paar supplementen om de scherpe kantjes er wat af te halen.
Maar het is vooral de periode maar uitzitten en me er van bewust zijn dat het hormonaal is!
Het gaat wel beter dan paar maanden geleden. Ik gebruik o.a. magnesiumcitraat en nog een paar supplementen om de scherpe kantjes er wat af te halen.
Maar het is vooral de periode maar uitzitten en me er van bewust zijn dat het hormonaal is!
