Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
dinsdag 12 september 2017 om 22:56
Lief welsie 
Heel gek maar 1 minuut nadat ik in m'n hotelkamer was had mijn lichaam er even helemaal genoeg van. Alsof alle spanning van deze dag(en) er in één keer uitkwam. Alles deed pijn en kreeg barstende hoofdpijn en m'n lichaam voelde opeens zó zwak aan. Heb 3 weken geleden de griep gehad dus het lijkt me niet dat ik het nu weer heb.
Zo meteen lekker slapen en morgen sta ik hopelijk fris en fruitig op.
Welterusten dames!
Heel gek maar 1 minuut nadat ik in m'n hotelkamer was had mijn lichaam er even helemaal genoeg van. Alsof alle spanning van deze dag(en) er in één keer uitkwam. Alles deed pijn en kreeg barstende hoofdpijn en m'n lichaam voelde opeens zó zwak aan. Heb 3 weken geleden de griep gehad dus het lijkt me niet dat ik het nu weer heb.
Zo meteen lekker slapen en morgen sta ik hopelijk fris en fruitig op.
Welterusten dames!
dinsdag 12 september 2017 om 23:52
Pomeriaan wat goed van je dat je toch gegaan bent ! Ook heel herkenbaar hoor, ik ben in de zomer ook met de trein naar Parijs geweest en voelde me ook echt zo gespannen, zelfs met oxazepam op zat ik niet lekker. En inderdaad continu rationaliseren maar dat werkt voor geen meter...
Lijkt me een goed idee om positieve dingen op te schrijven want die lijk je vaak te vergeten in zo'n angst periode en het lijkt dan alsof je er nooit meer uitkomt terwijl ik lees dat jullie ook goede momenten hebben. Bij deze de mijne
Ik heb vandaag een lekkere dag gehad, ik ben sinds gister weer aan het sporten (kon ik mezelf echt niet toe zetten, ik was zooo moe) en had daarna een uur totaal nergens last van. Echt zo'n verademing! Daarna begon het wel weer maar ik ben in ieder geval blij met dat uurtje en ook redelijk geslapen (heel onrustig maar wel: 9 uur!!!!!!! Echt dat gebeurt nooit) dus dat was ook fijn.
Vandaag een hele lange werkdag gehad met wel angstmomentjes maar allemaal te onderdrukken.
Welterusten allemaal
Lijkt me een goed idee om positieve dingen op te schrijven want die lijk je vaak te vergeten in zo'n angst periode en het lijkt dan alsof je er nooit meer uitkomt terwijl ik lees dat jullie ook goede momenten hebben. Bij deze de mijne
Ik heb vandaag een lekkere dag gehad, ik ben sinds gister weer aan het sporten (kon ik mezelf echt niet toe zetten, ik was zooo moe) en had daarna een uur totaal nergens last van. Echt zo'n verademing! Daarna begon het wel weer maar ik ben in ieder geval blij met dat uurtje
en ook redelijk geslapen (heel onrustig maar wel: 9 uur!!!!!!! Echt dat gebeurt nooit) dus dat was ook fijn. Vandaag een hele lange werkdag gehad met wel angstmomentjes maar allemaal te onderdrukken.
Welterusten allemaal
woensdag 13 september 2017 om 08:28
Je bent er Pomeriaan, ik hoop dat je vannacht goed geslapen hebt nadat je alle spanning hebt losgelaten. Dat was vroeger een soort van mijn tactiek. Eens in de zoveel tijd had ik een paniekaanval die ik helemaal liet komen, compleet met trillen en schokken in mijn lijf... een soort van ontlading. Soms moet je het gewoon even helemaal loslaten. Hoe lang blijf je in Parijs, is het daar ook zulk slecht weer.
Fijn dat je gesprek goed ging Matz en dat je zin hebt om te beginnen. Hoeveel ga je werken?
Holland88, fijn dat je zo'n goede dag hebt vandaag en dat je je even rustig hebt gevoeld. Goed om op te schrijven ook, dan heb je inderdaad houvast op slechte momenten.
Ik heb vannacht goed geslapen, wel een kleine paniekaanval omdat ik na een uur weer wakker werd en me heel raar (slaapdronken??) voelde. Een paar keer wakker geweest, maar niet uit bed gehoeven.
Heb mijn activity-tracker gisterenavond af gedaan, omdat ik zo ongeveer elke 5 minuten mijn hartslag checkte... en mijn slaapuren. Dus ook midden in de nacht, op het toilet, na een wandeling, tijdens het autorijden. Gisteren nadenkend over het gesprek met de psycholoog bedacht ik me hoe dwangmatig ik alles onder controle wil houden. Checken, checken, checken. Dus ding in de la gegooid, heb al die jaren zonder ook gewoon overleefd.
Dus vandaag oefenen met twee Babystapjes. Hartslagmeter af en geen telefoon in bed.
Het waait vandaag erg hard en dat vind ik zo irritant, ik word er zo onrustig van als het stormt, de wind staat op onze achtergevel en we wonen dicht bij de kust. Afleiding zoeken dan maar, heb gisteren mijn haakwerk weer opgepakt en ben van plan om te starten aan een vrolijk baby-dekentje, dus ga zo denk even een leuk patroontje zoeken. Ook fijne afleiding voor een slapeloze nacht als het niet te ingewikkeld is.
Fijn dat je gesprek goed ging Matz en dat je zin hebt om te beginnen. Hoeveel ga je werken?
Holland88, fijn dat je zo'n goede dag hebt vandaag en dat je je even rustig hebt gevoeld. Goed om op te schrijven ook, dan heb je inderdaad houvast op slechte momenten.
Ik heb vannacht goed geslapen, wel een kleine paniekaanval omdat ik na een uur weer wakker werd en me heel raar (slaapdronken??) voelde. Een paar keer wakker geweest, maar niet uit bed gehoeven.
Heb mijn activity-tracker gisterenavond af gedaan, omdat ik zo ongeveer elke 5 minuten mijn hartslag checkte... en mijn slaapuren. Dus ook midden in de nacht, op het toilet, na een wandeling, tijdens het autorijden. Gisteren nadenkend over het gesprek met de psycholoog bedacht ik me hoe dwangmatig ik alles onder controle wil houden. Checken, checken, checken. Dus ding in de la gegooid, heb al die jaren zonder ook gewoon overleefd.
Dus vandaag oefenen met twee Babystapjes. Hartslagmeter af en geen telefoon in bed.
Het waait vandaag erg hard en dat vind ik zo irritant, ik word er zo onrustig van als het stormt, de wind staat op onze achtergevel en we wonen dicht bij de kust. Afleiding zoeken dan maar, heb gisteren mijn haakwerk weer opgepakt en ben van plan om te starten aan een vrolijk baby-dekentje, dus ga zo denk even een leuk patroontje zoeken. Ook fijne afleiding voor een slapeloze nacht als het niet te ingewikkeld is.
woensdag 13 september 2017 om 09:02
O heerlijk haken! Doe ik ook regelmatig!
Ik ga reintegreren eerst 3x4 uur. Ik ben doktersassistente, heb 18 jaar als zodanig gewerkt (waarvan de laatste in het ziekenhuis) maar ik heb tijdens mijn werk helaas hypochondrie ontwikkeld. Het ging ook periode's heel goed maar als ik dus in een kwetsbare periode zit (zoals afgelopen half jaar) worden mijn angsten behoorlijk getriggerd op mijn werk. Een paar x geprobeerd om een switch te maken naar buiten de gezondheidszorg maar uiteindelijk toch nog een tijd blijven doen.
Gelukkig was de bedrijfsarts het met me eens dat het tijd was om nu echt een switch te maken. Omdat ik veel (medisch) secretaresse ervaring heb is de stap naar een secretariele/administratieve functie buiten de gezondheidszorg niet zo heel moeilijk. En het geeft mij echt een gevoel van 'ruimte'..
Ga nu reintegreren/ervaring opdoen in een secretariele functie op een Hogeschool hier. Op een stageburo waar ze de stages voor de Docenten 2e graads (middelbare scholen) regelen etc. Een hele positieve omgeving! In het ziekenhuis toch vaak ook trieste verhalen die erg binnen kunnen komen..pffff. Dat neemt dan meer energie dan dat je van je werk krijgt.
Wat doen jullie voor werk?
Ik ga reintegreren eerst 3x4 uur. Ik ben doktersassistente, heb 18 jaar als zodanig gewerkt (waarvan de laatste in het ziekenhuis) maar ik heb tijdens mijn werk helaas hypochondrie ontwikkeld. Het ging ook periode's heel goed maar als ik dus in een kwetsbare periode zit (zoals afgelopen half jaar) worden mijn angsten behoorlijk getriggerd op mijn werk. Een paar x geprobeerd om een switch te maken naar buiten de gezondheidszorg maar uiteindelijk toch nog een tijd blijven doen.
Gelukkig was de bedrijfsarts het met me eens dat het tijd was om nu echt een switch te maken. Omdat ik veel (medisch) secretaresse ervaring heb is de stap naar een secretariele/administratieve functie buiten de gezondheidszorg niet zo heel moeilijk. En het geeft mij echt een gevoel van 'ruimte'..
Ga nu reintegreren/ervaring opdoen in een secretariele functie op een Hogeschool hier. Op een stageburo waar ze de stages voor de Docenten 2e graads (middelbare scholen) regelen etc. Een hele positieve omgeving! In het ziekenhuis toch vaak ook trieste verhalen die erg binnen kunnen komen..pffff. Dat neemt dan meer energie dan dat je van je werk krijgt.
Wat doen jullie voor werk?
woensdag 13 september 2017 om 10:00
Ik ben destijds ook begonnen met haken om te ontspannen. Ik heb er zelfs nog een haaktopic over geopend hier. Nu haak ik nog steeds, gewoon omdat het leuk is. Maar het is wel een goeie om iets onder handen te nemen. En als je haakt moet je opletten en tellen dus dat voorkomt gepieker. Ik wil nu ook het hardlopen weer op gaan pakken. Wat ik ook altijd fijn vond is dingen in een schriftje schrijven. Een positieve gedachte, een streven, of een kort hoe ik me voelde.
woensdag 13 september 2017 om 11:28
Wat goed van je Matz, klinkt als een leuke werkomgeving. Ik werk bij een woningcorporatie en hou me bezig met optimaliseren van processen. Mag overal mijn neus in steken, erg leuk. Ik mis mijn werk. Er is op kantoor alleen heel veel gedoe geweest met reorganisaties, ontslagen en onrust. Veel negativiteit ook geweest, kan ik niet zo goed tegen.
Ik hou een app bij waarbij ik mezelf elke dag 8 vragen stel over de voorgaande dag. Vragen als: wat zijn de 3 positieve dienden van de dag, beschrijf de dag met 1 woord en dat soort dingen. Best leuk! Grid Diary heet het. Je kunt ook zelf vragen formuleren. Elke avond krijg ik een herinnering dat ik de vragen kan beantwoorden.
Ik hou een app bij waarbij ik mezelf elke dag 8 vragen stel over de voorgaande dag. Vragen als: wat zijn de 3 positieve dienden van de dag, beschrijf de dag met 1 woord en dat soort dingen. Best leuk! Grid Diary heet het. Je kunt ook zelf vragen formuleren. Elke avond krijg ik een herinnering dat ik de vragen kan beantwoorden.
woensdag 13 september 2017 om 13:56
woensdag 13 september 2017 om 14:43
Ja 10 mg, huisarts wil me naar 20Mg hebben, maar ik heb woensdag toch eerst een afspraak met de psychiater op verzoek van de psycholoog. Die horen bij dezelfde praktijk en ze hebben het graaf in een hand, dat snap ik ook wel weer. Ik kan nu nog erg slecht eten en voel me daar vrij naar onder, dus wil ik zelf eerst even beetje bijkomen. Ben toch bang voor weer nieuwe bijwerkingen, is dat gek? Vrijdag heb ik weer een afspraak met de huisarts.
woensdag 13 september 2017 om 17:07
Missholland88, dank je wel, dat is inderdaad een heel goed idee. Het is zo makkelijk om positieve gedachtes te vergeten en je vast te houden aan de negativiteit.. Super fijn dat je lekker gesport en goed geslapen hebt, dat doet al veel hé
Bedankt matz! En klinkt goed je nieuwe baan! Is inderdaad heel spannend maar weet zeker dat dat helemaal goed komt. Wetende dat je in een positieve ruimte terecht komt is al heel wat. Petje af dat je zolang in een ziekenhuis hebt gewerkt, ik zou het niet kunnen. Denk dat veel mensen onderschatten hoe zwaar het af en toe is
En welsie, ik heb heerlijk geslapen! Mijn lichaam voelt ook weer helemaal uitgerust en de klachten zijn bijna verdwenen. Heb lekker 10 uur geslapen
Vrijdagmiddag ga ik alweer naar huis. Helaas is het hier ook aan het regenen maar ik ben toch klaar met werken dus ik kruip zo lekker m'n bed in met een goed boek. Ik kijk er al naar uit.
Heel goed van je dat je besloten hebt om de hartslagmeter aan de kant te leggen. Denk dat je anders inderdaad veel te veel gefocust bent op je hartslag en als het dan iets hoger is raak je in paniek en dan kom je echt in die vicieuze cirkel terecht. Weet zeker dat je het makkelijk zonder kunt!
Bedankt matz! En klinkt goed je nieuwe baan! Is inderdaad heel spannend maar weet zeker dat dat helemaal goed komt. Wetende dat je in een positieve ruimte terecht komt is al heel wat. Petje af dat je zolang in een ziekenhuis hebt gewerkt, ik zou het niet kunnen. Denk dat veel mensen onderschatten hoe zwaar het af en toe is
En welsie, ik heb heerlijk geslapen! Mijn lichaam voelt ook weer helemaal uitgerust en de klachten zijn bijna verdwenen. Heb lekker 10 uur geslapen
Vrijdagmiddag ga ik alweer naar huis. Helaas is het hier ook aan het regenen maar ik ben toch klaar met werken dus ik kruip zo lekker m'n bed in met een goed boek. Ik kijk er al naar uit. Heel goed van je dat je besloten hebt om de hartslagmeter aan de kant te leggen. Denk dat je anders inderdaad veel te veel gefocust bent op je hartslag en als het dan iets hoger is raak je in paniek en dan kom je echt in die vicieuze cirkel terecht. Weet zeker dat je het makkelijk zonder kunt!
woensdag 13 september 2017 om 19:52
Angst is zoiets geks. Gisteren had ik echt een rotdag, maar dat zakte gisterenavond weer een beetje weg. Vandaag had ik een best lekkere dag, beetje misselijk en bibberig nog maar verder weinig aan de hand. Nu zit ik op de bank te haken en ineens komen er weer rare gedachten, warmte-aanvallen en angst, zomaar uit het niets. Zou ik gewoon moe zijn of hoe kan dit nou ineens weer. Toch die bijwerkingen die zitten te rommelen? Herkennen jullie daf wisselvallige? Had me zo verheugd op een rustige avond op de bank (en dat is wellicht wat nu dan ook de angst veroorzaakt?)
donderdag 14 september 2017 om 00:14
Dat je bang bent voor de nieuwe bijwerkingen bij verhogen van de dosis is helemaal niet gek.welsie schreef: ↑13-09-2017 14:43Ja 10 mg, huisarts wil me naar 20Mg hebben, maar ik heb woensdag toch eerst een afspraak met de psychiater op verzoek van de psycholoog. Die horen bij dezelfde praktijk en ze hebben het graaf in een hand, dat snap ik ook wel weer. Ik kan nu nog erg slecht eten en voel me daar vrij naar onder, dus wil ik zelf eerst even beetje bijkomen. Ben toch bang voor weer nieuwe bijwerkingen, is dat gek? Vrijdag heb ik weer een afspraak met de huisarts.
Het heeft me sowieso heel veel moeite gekost de eerste pil(len) in te nemen, de eerste heb ik huilend van pure angst bij de doktersassistente ingenomen omdat ik maar niet durfte.
donderdag 14 september 2017 om 00:28
Ja dat wissvallige is zeker herkenbaar.welsie schreef: ↑13-09-2017 19:52Angst is zoiets geks. Gisteren had ik echt een rotdag, maar dat zakte gisterenavond weer een beetje weg. Vandaag had ik een best lekkere dag, beetje misselijk en bibberig nog maar verder weinig aan de hand. Nu zit ik op de bank te haken en ineens komen er weer rare gedachten, warmte-aanvallen en angst, zomaar uit het niets. Zou ik gewoon moe zijn of hoe kan dit nou ineens weer. Toch die bijwerkingen die zitten te rommelen? Herkennen jullie daf wisselvallige? Had me zo verheugd op een rustige avond op de bank (en dat is wellicht wat nu dan ook de angst veroorzaakt?)
Zit je net even en lijkt er eindelijk even wat minder angst, komt er toch een onverwacht, gemene angstaanval aan al dan wel of niet nav lichamelijke sensaties.
Ik wist niet dat angst zoveel verschillende lichamelijke klachten kon geven.
Dus je staat weer strak van de angst en weet niet waar je het zoeken moet, denkt dat dit echt serieus is en bovendien zat je net op de bank.
Ik wou dat ik je kon helpen nu en alle anderen echter weet ik dat ik destijds voor mijn hulp middels paroxetine overtuigd was van die ' valse' alarmbellen in mijn hoofd en ernaar handelde dus angstig zijn.
Het hielp wel om op een forum te schrijven en lezen.
donderdag 14 september 2017 om 05:05
En weer een compleet doorwaakte nacht. Niet in echte doodsangst deze keer, maar wel voornamelijk gloeiende ledematen ..... gloeiende hitte die opkomt en weer wegzakt. Met alle angstige gevoelens en gedachten van dien. Alles komt op me af... kan mijn telefoon niet laten liggen (maar heb niet gegoogled, en mijn hartslagmeter niet gebruikt).
Weet niet zo goed wat we eerst is.... een gedachte.... een gevoel... of de hitte. Mijn gebruikelijke techniek is om gedachten te rationaliseren, maar dat werkt nu niet
Weet niet zo goed wat we eerst is.... een gedachte.... een gevoel... of de hitte. Mijn gebruikelijke techniek is om gedachten te rationaliseren, maar dat werkt nu niet
donderdag 14 september 2017 om 13:30
Niemand durft meer met antidepressiva te beginnen als ze mij volgen volgens mij. Het ligt merendeels aan mijzelf hoor, dat het me zo zwaar valt. Mijn dwangmatige manier van denken en het snel bij de pakken neer zitten maakt het zo lastig. Als je objectief kijkt naar mijn klachten valt het reuze mee, een droge mond, daardoor wat moeilijk kunnen eten en die rare warmte-buien. De misselijkheid lijkt tot nu toe weg.
donderdag 14 september 2017 om 21:26
Ha dappere meiden,
Even een kort berichtje van mij. Top dat jullie ondanks alles zo goed bezig zijn. Andere baan zoeken, toch op reis ondanks angst, positieve dingen zoeken in de dag enz.
Welsie: houd vol! Bij mij werden de avonden als eerste beter. Een week of 2 gekeden dacht ik nog de dat pillen niet genoeg deden maar nu weet ik zeker dat ze werken. Mn lieve pa is heel erg ziek en hoewel ik veel verdriet heb zak ik niet ( of even kort) weg in angsst/wanhoop en ben ook in staat om er voor mn familie ( en hun voor mij) te zijn en soms daarbij een lach of ern traan.
Mn hoofd zit beetje vol door alles dus op iedereen persoonlijk reageren lukt me niet.
Liefs,
Bloesem.
Even een kort berichtje van mij. Top dat jullie ondanks alles zo goed bezig zijn. Andere baan zoeken, toch op reis ondanks angst, positieve dingen zoeken in de dag enz.
Welsie: houd vol! Bij mij werden de avonden als eerste beter. Een week of 2 gekeden dacht ik nog de dat pillen niet genoeg deden maar nu weet ik zeker dat ze werken. Mn lieve pa is heel erg ziek en hoewel ik veel verdriet heb zak ik niet ( of even kort) weg in angsst/wanhoop en ben ook in staat om er voor mn familie ( en hun voor mij) te zijn en soms daarbij een lach of ern traan.
Mn hoofd zit beetje vol door alles dus op iedereen persoonlijk reageren lukt me niet.
Liefs,
Bloesem.
vrijdag 15 september 2017 om 08:59
Allereerst: hoibloesem wat fijn om wat van je te horen, wat akelig dat je papa zo ziek is, fijn dat je je goed genoeg voelt om je omgeving tot steun te zijn. Paniek en angst zijn nu natuurlijk ook een heel gewone logische emotie. Eigenlijk ook wel fijn te weten dat dit met heftige momenten ook nog gewoon door de Paroxetine heen komt. Je blijft toch mens tenslotte. Heel veel sterkte de komende tijd.
Pomeriaan, vandaag de trein weer terug toch. Ik hoop dat je een ontspannen reis zult hebben. Ik vind de terugreis altijd een stuk ontspannener omdat je weer steeds meer op bekend terrein komt. En stoppen heeft geen zin, want dan kom je niet thuis. Zo werkt het althans in mijn hoofd.
Ik heb vannacht weer geslapen.... Yeahhh!!! Was ergens om 21 uur al in slaap gevallen bij dochter naar bed brengen, dus ben maar blijven liggen. Om 23 uur werd ik weer wakker en was ik flink bang niet meer te kunnen slapen, maar manlief ging toen naar bed, dus tegen hem aangekropen en gelukkig weer in slaap gevallen. Vanmorgen echt moeilijk wakker worden.... ben nu eigenlijk nog mega duf, maar heb zo een afspraak met de huisarts als vervolgconsult. Best een beetje nerveus voor. Verder een drukke dag... fysio... zwemles met dochter. Dus weinig kans om even te rusten. We zien wel!!
Fijne dag allemaal!
Pomeriaan, vandaag de trein weer terug toch. Ik hoop dat je een ontspannen reis zult hebben. Ik vind de terugreis altijd een stuk ontspannener omdat je weer steeds meer op bekend terrein komt. En stoppen heeft geen zin, want dan kom je niet thuis. Zo werkt het althans in mijn hoofd.
Ik heb vannacht weer geslapen.... Yeahhh!!! Was ergens om 21 uur al in slaap gevallen bij dochter naar bed brengen, dus ben maar blijven liggen. Om 23 uur werd ik weer wakker en was ik flink bang niet meer te kunnen slapen, maar manlief ging toen naar bed, dus tegen hem aangekropen en gelukkig weer in slaap gevallen. Vanmorgen echt moeilijk wakker worden.... ben nu eigenlijk nog mega duf, maar heb zo een afspraak met de huisarts als vervolgconsult. Best een beetje nerveus voor. Verder een drukke dag... fysio... zwemles met dochter. Dus weinig kans om even te rusten. We zien wel!!
Fijne dag allemaal!
