Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
!
woensdag 30 januari 2019 om 06:57
Knap van je Evylime!! En fijn dat je leidinggevende zei dat je altijd weg kan gaan. Dat maakt het misschien o wt minder spannend.
Hoe gaat het met iedereen?
Gaat hier wat op en neer. Ik heb eigenlijk altijd wel iets waar ik 'over in' zit. Meestal hypochondrisch. Soms komt er iets 'nieuws' en kan ik het andere beter loslaten..dat is dan wel weer positief
....het is net of mijn hersens iets zoeken om zich mee 'bezig' te houden zeg maar...herkennen jullie dat? Vind werken daarom ook fijn want dan is mijn hoofd lekker bezig zeg maar... 
Hoe gaat het met iedereen?
Gaat hier wat op en neer. Ik heb eigenlijk altijd wel iets waar ik 'over in' zit. Meestal hypochondrisch. Soms komt er iets 'nieuws' en kan ik het andere beter loslaten..dat is dan wel weer positief
....het is net of mijn hersens iets zoeken om zich mee 'bezig' te houden zeg maar...herkennen jullie dat? Vind werken daarom ook fijn want dan is mijn hoofd lekker bezig zeg maar...
woensdag 30 januari 2019 om 09:57
Matz wat jij omschrijft is echt exact wat ik voel. Ik zeg wel eens dat t lijkt of mijn hersenen' verslaafd' zijn aan ' ergens over in zitten'. Is t ene waar ik me zo druk om maakte voorbij, komt t volgende. Bij mij zijn t vaak verplichtingen en sociale dingen zoals etentjes of tandartsbezoek.
En ik neem mee steeds voor: 'nu ga ik me niet meer laten leiden door mijn angst gedachten. Vorige keer ging t ook goed'. Maar ik trap steeds weer in dezelfde valkuil.
Al merk ik wel dat ik er beter mee om ga. Gisteren waar t hectisch op werk en ik kreeg zo'n hitte/angst aanval. Steeds kleine en op gegeven moment een flinke. Waar ik eerst in paniek raakte, ben ik nu even naar buiten gegaan en een rondje gelopen. Daarna was t niet weg, maar te doen.
Dus een klein succesje, maar toch belangrijk voor mij!
En ik neem mee steeds voor: 'nu ga ik me niet meer laten leiden door mijn angst gedachten. Vorige keer ging t ook goed'. Maar ik trap steeds weer in dezelfde valkuil.
Al merk ik wel dat ik er beter mee om ga. Gisteren waar t hectisch op werk en ik kreeg zo'n hitte/angst aanval. Steeds kleine en op gegeven moment een flinke. Waar ik eerst in paniek raakte, ben ik nu even naar buiten gegaan en een rondje gelopen. Daarna was t niet weg, maar te doen.
Dus een klein succesje, maar toch belangrijk voor mij!
woensdag 30 januari 2019 om 10:24
Goed gedaan Evylime, wat fijn dat je ondanks de hitteaanval toch rustig kon blijven en kon blijven werken. Kanelly hoe gaat het met jou? De opbouw van medicatie is altijd een moeilijke tijd, tenminste dat is mijn ervaring. Hoe is dat voor jou?
Kaatje71 dat telkens weer in je valkuil trappen herken ik heel goed. Vanaf gisterenmiddag voel ik me meer gespannen. Eigenlijk na het gesprek met de therapeut begon het een beetje op te komen. Ook vanmorgen met lichte paniek wakker. Nu telkens zo'n bandgevoel om mijn borstkas en een unheimisch gevoel.
Zul je net zien, ik dacht gisterenochtend na een aantal goede weken ik kan wel hardop zeggen dat het goed gaat. En prompt weer klachten.
Twijfel heel erg of ik nu een Xanax zal nemen of het er gewoon laat zijn of dat ik het moet negeren en afleiding moet gaan zoeken. Bah hopelijk trekt het snel weer bij.
Kaatje71 dat telkens weer in je valkuil trappen herken ik heel goed. Vanaf gisterenmiddag voel ik me meer gespannen. Eigenlijk na het gesprek met de therapeut begon het een beetje op te komen. Ook vanmorgen met lichte paniek wakker. Nu telkens zo'n bandgevoel om mijn borstkas en een unheimisch gevoel.
Zul je net zien, ik dacht gisterenochtend na een aantal goede weken ik kan wel hardop zeggen dat het goed gaat. En prompt weer klachten.
Twijfel heel erg of ik nu een Xanax zal nemen of het er gewoon laat zijn of dat ik het moet negeren en afleiding moet gaan zoeken. Bah hopelijk trekt het snel weer bij.
woensdag 30 januari 2019 om 13:14
Het opbouwen vd medicijnen gaat redelijk, heb vooral veel last van vermoeidheid en verder beetje toename angstgevoelens op en af. Voel me ook beetje mat. Hoop maar dat t snel gaat werken.
Kaatje71 die valkuil herken ik heel goed, elke keer als het goed gaat denk je nou waar was ik nu eigenlijk zo bang voor en zodra het gevoel er weer is dan trap je er weer in.
Matz ik merk dat de mijn hoofd ook altijd op zoek is naar iets om over te piekeren, vermoeiend.
En de rest sterkte in de strijd, het zal ook wel helpen als t weer lente wordt. Voor mij dan
Kaatje71 die valkuil herken ik heel goed, elke keer als het goed gaat denk je nou waar was ik nu eigenlijk zo bang voor en zodra het gevoel er weer is dan trap je er weer in.
Matz ik merk dat de mijn hoofd ook altijd op zoek is naar iets om over te piekeren, vermoeiend.
En de rest sterkte in de strijd, het zal ook wel helpen als t weer lente wordt. Voor mij dan
vrijdag 1 februari 2019 om 09:41
Kanelly.ik hoop dat de opbouw goed blijft gaan!
Hier niet goed en ik moet t even van me afschrijven. Mijn man is een paar dagen weg en dat vind ik heel fijn voor hem, maar voor mij vind ik t helemaal niet leuk. Gisteravond al heel nerveus en in bed echt enorme angst. Mijn hart bleef maar overslaan en bonzen en ik was duizelig en gewoon heel bang. Zo naast om weer die hele zware angst te voelen.
Vanmorgen wakker met nog altijd die angst in mijn lijf. Ik had mijn man net op de app maar wil hem nu niet lastig vallen met mijn klachten waar hij toch niets aan kan doen.
Straks moet ik ook nog bar de tandarts voor het uitboren van een kies en een nieuwe vulling.
Ik weet nu even niet hoe ik de komende dagen door ga komen. Ik denk dat ik maar eens een vriendin app om wat af te spreken.
Moest t even kwijt.
Hier niet goed en ik moet t even van me afschrijven. Mijn man is een paar dagen weg en dat vind ik heel fijn voor hem, maar voor mij vind ik t helemaal niet leuk. Gisteravond al heel nerveus en in bed echt enorme angst. Mijn hart bleef maar overslaan en bonzen en ik was duizelig en gewoon heel bang. Zo naast om weer die hele zware angst te voelen.
Vanmorgen wakker met nog altijd die angst in mijn lijf. Ik had mijn man net op de app maar wil hem nu niet lastig vallen met mijn klachten waar hij toch niets aan kan doen.
Straks moet ik ook nog bar de tandarts voor het uitboren van een kies en een nieuwe vulling.
Ik weet nu even niet hoe ik de komende dagen door ga komen. Ik denk dat ik maar eens een vriendin app om wat af te spreken.
Moest t even kwijt.
vrijdag 1 februari 2019 om 10:25
Kaatje: het komt goed!! Rustig blijven ademen. Probeer evt de mediteren. Alles wat je voelt komt doordat je lichaam met je fuckt (als ik dat zo mag zeggen). Zo probeer ik ook te denken wanneer ik het weer eens bloedheet heb en misselijk word. Ik weet dat het mijn lichaam is die met me speelt. Maakt het niet minder vervelend natuurlijk. Probeer iets te zoeken wat je afleid, afspreken met een vriendin is idd een goed idee. En probeer ergens toch ook te genieten van je dagen alleen. Het komt echt goed!
Ik zit op dit moment weer bij de kapper. Het moest nog een keer gekleurd worden om de kleur op te bouwen ofzo zodat het beter blijft zitten. Straks gaat ze t ook nog knippen en dan ben ik weer klaar voor 2 maanden haha. Ik vond het van tevoren weer best spannend (wanneer houd het eens op). Toen ik er net was voelde ik me ook wel wat ongemakkelijk. Maar dat zakte al vrij snel toen ze met mn haar bezig ging en we aan het praten waren. En nu zit ik al zowaar bijna een halfuur op mn stoel te wachten tot de verf eruit mag. En wachten is normaal echt een trigger bij mij. En nu gaat het eigenlijk gewoon wel prima! Kan mijn hartslag in de gaten houden met mijn fitbit en die is ook gewoon rustig. Ben er zelfs een beetje verbaasd over. Ik begin nu langzaam te merken dat ik me in situaties ook bijna ontspannen kan voelen en dat is zo lang geleden. Er komt nog 1 heel spannend iets aan en dat is school volgende week. Vind het toch wel heel spannend om weer in een lokaal te zitten, ik zie iedereen weer na een halfjaar. Het komt vast goed maar ik denk wel dat ik zenuwen heb van tevoren. Sorry voor dit levensverhaal haha. Je moet wat als je bij de kapper niks te doen hebt
Ik zit op dit moment weer bij de kapper. Het moest nog een keer gekleurd worden om de kleur op te bouwen ofzo zodat het beter blijft zitten. Straks gaat ze t ook nog knippen en dan ben ik weer klaar voor 2 maanden haha. Ik vond het van tevoren weer best spannend (wanneer houd het eens op). Toen ik er net was voelde ik me ook wel wat ongemakkelijk. Maar dat zakte al vrij snel toen ze met mn haar bezig ging en we aan het praten waren. En nu zit ik al zowaar bijna een halfuur op mn stoel te wachten tot de verf eruit mag. En wachten is normaal echt een trigger bij mij. En nu gaat het eigenlijk gewoon wel prima! Kan mijn hartslag in de gaten houden met mijn fitbit en die is ook gewoon rustig. Ben er zelfs een beetje verbaasd over. Ik begin nu langzaam te merken dat ik me in situaties ook bijna ontspannen kan voelen en dat is zo lang geleden. Er komt nog 1 heel spannend iets aan en dat is school volgende week. Vind het toch wel heel spannend om weer in een lokaal te zitten, ik zie iedereen weer na een halfjaar. Het komt vast goed maar ik denk wel dat ik zenuwen heb van tevoren. Sorry voor dit levensverhaal haha. Je moet wat als je bij de kapper niks te doen hebt
vrijdag 1 februari 2019 om 11:40
Hoi evylime. Ik zit inmiddels met een verdoofde mond weer thuis. Ik heb eerlijk gezegd tegen de tandarts dat ik even niet lekker zat. Dus hij was heel vriendelijk (is ie altijd maar nu nog meer). Dus het viel allemaal gewoon mee.
Waar je zegt. .het is je lichaam maar. ..Maar wat is t lichaam dat soms goed in zeg. Zeker als t donker is. ..je kinderen slapen en jouw hart maakt sprongen zo hard dat je denkt dat ie eruit slaat. Maar ik bleef zeggen. ..ik vaak vanzelf in slaap. .Deze gevoelens gaan weer over. .Het kan geen kwaad. ..
Spannend om weer naar school te gaan. Weten ze daar van je problemen? Heb je iemand die je kan vertrouwen. .een docent ofzo?
Nou ik hoop dat je haar heel mooi word. Voel ik me altijd een stuk beter!
Waar je zegt. .het is je lichaam maar. ..Maar wat is t lichaam dat soms goed in zeg. Zeker als t donker is. ..je kinderen slapen en jouw hart maakt sprongen zo hard dat je denkt dat ie eruit slaat. Maar ik bleef zeggen. ..ik vaak vanzelf in slaap. .Deze gevoelens gaan weer over. .Het kan geen kwaad. ..
Spannend om weer naar school te gaan. Weten ze daar van je problemen? Heb je iemand die je kan vertrouwen. .een docent ofzo?
Nou ik hoop dat je haar heel mooi word. Voel ik me altijd een stuk beter!
vrijdag 1 februari 2019 om 14:42
Ja klopt, je lichaam is zo goed in je in de maling nemen.. En ergens weet je ook heus wel dat er niks aan de hand is. En dat je lichamelijk niks mankeert. Maar dat is soms zo lastig om te bedenken als de spanning al hoog zit. Kom je de dag nog een beetje door?
Mijn mentor weet van mijn problemen en 1 klasgenoot weet het. Mentor heeft het doorgegeven aan de docenten, zodat zij ook op de hoogte waren van de reden waarom ik er zo lang niet was. Ik twijfel nog een beetje of ik wil of mijn klasgenoten het weten of niet. Denk dat ik het sowieso wel vertel als ze ernaar vragen, maar anders denk ik niet.
En mijn haar is heel mooi geworden Ben daarna nog even naar Hoek van Holland gegaan en daar ruim een uur gelopen. Echt mooi daar, zou het vaker moeten doen. Nu weer lekker opwarmen thuis en de rest van de dag niet zoveel meer doen.
Mijn mentor weet van mijn problemen en 1 klasgenoot weet het. Mentor heeft het doorgegeven aan de docenten, zodat zij ook op de hoogte waren van de reden waarom ik er zo lang niet was. Ik twijfel nog een beetje of ik wil of mijn klasgenoten het weten of niet. Denk dat ik het sowieso wel vertel als ze ernaar vragen, maar anders denk ik niet.
En mijn haar is heel mooi geworden
Ben daarna nog even naar Hoek van Holland gegaan en daar ruim een uur gelopen. Echt mooi daar, zou het vaker moeten doen. Nu weer lekker opwarmen thuis en de rest van de dag niet zoveel meer doen.
vrijdag 1 februari 2019 om 15:54
Hé Evylime lekker dat je haar weer mooi is! En goed om even uit te waaien aan t strand. Doe ik ook regelmatig!
Ik kom de dag wel aardig door. Ben net even bij een vriendin geweest die het heel goed begrijpt. Nu nog even wat kleine dingen doen en dan ook lekker rustig aan.
Goed dat je mentor van je problemen weet. Moeilijk om te beslissen of je wel dat je klasgenoten t weten. Denk je dat ze t snappen?
Nou geniet van je avond!
Ik kom de dag wel aardig door. Ben net even bij een vriendin geweest die het heel goed begrijpt. Nu nog even wat kleine dingen doen en dan ook lekker rustig aan.
Goed dat je mentor van je problemen weet. Moeilijk om te beslissen of je wel dat je klasgenoten t weten. Denk je dat ze t snappen?
Nou geniet van je avond!
zondag 3 februari 2019 om 13:53
Kaatje; kan me voorstellen dat het spannend is dat je man weg..zou hetzelfde hebben. Hoe gaat het nu met je?
Evylime; wat goed dat het bij de kapper goed ging! Dat je door hebt dat je lichaam de 'regie' overneemt is goed! Ik heb toen ik begin 20 was na een paniekaanval/hyperventilatie gehad..daarna ook nog best lang last gehad van herhaling daarvan en chronische hyperventilatie (geen idee toen dat dat ook kon)..dat je kunt hyperventileren zonder dat iemand het eigenlijk merkt. Op eeen gegeven moment had ik het ook 'door' zeg maar en toen is het langzaam uitgedoofd.
Ik gaat met mij best goed..zit nu in mijn menstruatie en dan loop ik altijd weer tegen oude angsten aan. Komt echt door de hormonen. Vooral sochtends last..ik 'schrok' laatst zelfs van een pop in een filmpje wat mijn dochter van 7 aan het kijken. Normaal zou t me niet eens opvallen..kon er de humor ook wel een beetje van inzien
Fijne zondag allemaal..het is hier best lekker weer..zo even met hond naar strandje.
Evylime; wat goed dat het bij de kapper goed ging! Dat je door hebt dat je lichaam de 'regie' overneemt is goed! Ik heb toen ik begin 20 was na een paniekaanval/hyperventilatie gehad..daarna ook nog best lang last gehad van herhaling daarvan en chronische hyperventilatie (geen idee toen dat dat ook kon)..dat je kunt hyperventileren zonder dat iemand het eigenlijk merkt. Op eeen gegeven moment had ik het ook 'door' zeg maar en toen is het langzaam uitgedoofd.
Ik gaat met mij best goed..zit nu in mijn menstruatie en dan loop ik altijd weer tegen oude angsten aan. Komt echt door de hormonen. Vooral sochtends last..ik 'schrok' laatst zelfs van een pop in een filmpje wat mijn dochter van 7 aan het kijken. Normaal zou t me niet eens opvallen..kon er de humor ook wel een beetje van inzien
Fijne zondag allemaal..het is hier best lekker weer..zo even met hond naar strandje.
zondag 3 februari 2019 om 15:17
Hoi het gaat hier wel oké. De dagen kon ik wel door. Ik spreek dingen af en zorg voor afleiding. Maar s avonds en als ik naar bed ga is het moeilijk. Mijn dochter mocht gisteren bij me slapen wat altijd gezellig is. Beetje kletsen enzo. Maar mijn hart was zo van slag en ik kreeg het vreselijk benauwd. Het ging maar niet weg en er volgde een paniek/angst aanval. Zo naar om dat bij haar te hebben. Ze zei daar ze het niet erg vond, maar het hoort gewoon niet. Dus ik baal wel een beetje van mezelf.
Fijne zondag!
Fijne zondag!
zondag 3 februari 2019 om 20:44
Hoi Kaatje, wat rot voor je! Ik begrijp dat je het erg naar vond dat je dochter bij je was op dat moment, maar voel je daar maar niet schuldig over want het is vooral voor jou zelf heel vervelend. Hopelijk ging het daarna weer beter.
Ik voel me vandaag niet zo goed. Er is niks aan de hand en ik maak me nergens zorgen over (behalve over hoe ik me voel). Ik was al vroeg wakker en na het ontbijt werd ik misselijk en duizelig, ik had veel last van hyperventilatie en ik stond de vaatwasser uit te ruimen toen ik ineens pijn kreeg ik mijn borstkas en vervolgens hele gemene steken in mijn rechter pols. Ik heb dit al eerder gehad maar vraag mij steeds af wat dit is. Ik raakte daarna een beetje in paniek want ik was bang om dood te gaan
Daarna voelde ik mij heel moe en ben ik nog een stukje gaan lopen met mijn vriend. Ik voel me nu ellendig en lusteloos. Ik heb een zwaarmoedig gevoel over mij heen. Ook omdat ik er tegenop zie dat ik morgen weer moet werken. Ik twijfel of ik naar de huisarts moet gaan voor die pijn die ik vanmiddag had, maar misschien zijn het wel gewoon weer hyperventilatie symptomen....iets van te veel zuurstof in mijn aders ofzo. 
Ik voel me vandaag niet zo goed. Er is niks aan de hand en ik maak me nergens zorgen over (behalve over hoe ik me voel). Ik was al vroeg wakker en na het ontbijt werd ik misselijk en duizelig, ik had veel last van hyperventilatie en ik stond de vaatwasser uit te ruimen toen ik ineens pijn kreeg ik mijn borstkas en vervolgens hele gemene steken in mijn rechter pols. Ik heb dit al eerder gehad maar vraag mij steeds af wat dit is. Ik raakte daarna een beetje in paniek want ik was bang om dood te gaan
Daarna voelde ik mij heel moe en ben ik nog een stukje gaan lopen met mijn vriend. Ik voel me nu ellendig en lusteloos. Ik heb een zwaarmoedig gevoel over mij heen. Ook omdat ik er tegenop zie dat ik morgen weer moet werken. Ik twijfel of ik naar de huisarts moet gaan voor die pijn die ik vanmiddag had, maar misschien zijn het wel gewoon weer hyperventilatie symptomen....iets van te veel zuurstof in mijn aders ofzo. 
Groetjes!
maandag 4 februari 2019 om 07:22
Kaatje; precies...net of het een verslaving is. Of dat je toch een onrustig gevoel ergens op projecteert; onbewust waarschijnlijk.kaatje71 schreef: ↑30-01-2019 09:57Matz wat jij omschrijft is echt exact wat ik voel. Ik zeg wel eens dat t lijkt of mijn hersenen' verslaafd' zijn aan ' ergens over in zitten'. Is t ene waar ik me zo druk om maakte voorbij, komt t volgende. Bij mij zijn t vaak verplichtingen en sociale dingen zoals etentjes of tandartsbezoek.
Ik probeer mijn gedachten soms echt een beetje om de tuin te leiden. Mezelf geruststellen werkt vaak niet..dan denk ik al snel 'ja maar', ik probeer dus niet teveel op de gedachten in te gaan en het er maar gewoon te laten zijn. Maar 's ochtends vroeg...bleeeeh niks aan. Ik heb gister weer s lekker gehuild sinds tijden en dat lucht op
...Knap van je Kaatje dat best goed gaat. Ik snap dat het niet fijn voelt om paniek te voelen met je dochter erbij maar als je het uitlegt zal het vast niet erg zijn. Hoe oud is je dochter?
Mijn dochter is 7 en mijn zoon net 14..
Ik moet nu echt de kinderen wakker maken maar zit als een soort bevroren op de bank. Nog even koffie opdrinken...
Voor iedereen een goede dag!
maandag 4 februari 2019 om 09:12
Goedemorgen allemaal. Vandaag begint de eerste les van de nieuwe periode en precies vandaag besluit mijn lichaam me tegen te werken want ik voel me niet lekker dus ben maar thuis gebleven. Voor de angststoornis zou ik gewoon door gegaan zijn maar heb nu zoiets van nee ik voel me niet lekker, dan kan ik beter een dagje thuisblijven zodat ik er morgen weer tegenaan kan (hopelijk). Maar baal ervan.
Gisteren ineens spontaan met zusje besloten om een piercing te laten zetten. We moesten daar bijna een uur wachten en normaal is wachten echt een trigger. Maar had eigenlijk maar 1 moment dat de spanning steeg en ik het even warm kreeg. Dacht dat we aan de beurt waren maar toch niet, toch nog langer wachten en daardoor steeg de spanning. Was ook dubbele spanning natuurlijk want het zetten van de piercing vond ik ook spannend. Maar op dat ene momentje na is het eigenlijk wel goed gegaan
Fijne dag verder voor iedereen. Hopelijk verloopt hij een beetje rustig.
Gisteren ineens spontaan met zusje besloten om een piercing te laten zetten. We moesten daar bijna een uur wachten en normaal is wachten echt een trigger. Maar had eigenlijk maar 1 moment dat de spanning steeg en ik het even warm kreeg. Dacht dat we aan de beurt waren maar toch niet, toch nog langer wachten en daardoor steeg de spanning. Was ook dubbele spanning natuurlijk want het zetten van de piercing vond ik ook spannend. Maar op dat ene momentje na is het eigenlijk wel goed gegaan
Fijne dag verder voor iedereen. Hopelijk verloopt hij een beetje rustig.
maandag 4 februari 2019 om 15:40
He matz...Mijn man is gelukkig weer thuis en ik ben toch trots dat t me gelukt is! Onze dochter is 11.ze zei" je hoeft tegen mij geen sorry te zeggen. Zeg maar sorry tegen jezelf
". Zoon is 14 (ook net) dus ik hoef daar denk ik niks over uit te leggen 
.
Ben je nog een beetje gang gekomen vandaag?
Evylime hopelijk ben je morgen weer fit en kun je naar school. Stoer hoor .een piercing. Deed t geen pijn?
". Zoon is 14 (ook net) dus ik hoef daar denk ik niks over uit te leggen . Ben je nog een beetje gang gekomen vandaag?
Evylime hopelijk ben je morgen weer fit en kun je naar school. Stoer hoor .een piercing. Deed t geen pijn?
dinsdag 5 februari 2019 om 12:09
Fijn dat je man weer thuis is Kaatje!
Ik heb al een paar dagen veel last van tintelingen, erg vervelend. Gister in mijn hoofd en vandaag tintelt mijn hele onderlip. Om gek van te worden! Hebben jullie dat ook? Dokter denkt dat het te maken heeft met chronische hyperventilatie, maar soms heb ik het ook hele periodes niet, terwijl ik dan ook hyperventileer. Ben wel gewoon aan het werk en slapen gaat ook redelijk op het moment.
Oja en gister was ik op het werk en kreeg ineens een vreselijke duizeling. Ik dook helemaal in elkaar en mijn collega vroeg of het wel ging. Daarna was het gelukkig weer over.
Ik heb al een paar dagen veel last van tintelingen, erg vervelend. Gister in mijn hoofd en vandaag tintelt mijn hele onderlip. Om gek van te worden! Hebben jullie dat ook? Dokter denkt dat het te maken heeft met chronische hyperventilatie, maar soms heb ik het ook hele periodes niet, terwijl ik dan ook hyperventileer. Ben wel gewoon aan het werk en slapen gaat ook redelijk op het moment.
Oja en gister was ik op het werk en kreeg ineens een vreselijke duizeling. Ik dook helemaal in elkaar en mijn collega vroeg of het wel ging. Daarna was het gelukkig weer over.
Groetjes!
dinsdag 5 februari 2019 om 16:41
Knap Kaatje!! Heerlijk die uitspraak van je dochterkaatje71 schreef: ↑04-02-2019 15:40He matz...Mijn man is gelukkig weer thuis en ik ben toch trots dat t me gelukt is! Onze dochter is 11.ze zei" je hoeft tegen mij geen sorry te zeggen. Zeg maar sorry tegen jezelf
Ben je nog een beetje gang gekomen vandaag?
..Ik kan het ook aardig aan mijn zoon uitleggen..dan zeg ik maar dat ik weer last van mijn hormonen heb. Hij maakte laatst ook ern opmerking waar ik wel om kon lachen..
Knap Evylime..een piercing!! Hopelijk knap je weer wat op. Het heerst aardig geloof ik....
dinsdag 5 februari 2019 om 17:00
Ben vandaag ook niet naar school gegaan en ik baal ervan want ik zou deze week weer voor het eerst sinds een halfjaar lessen gaan volgen met mijn klas. En ik vind dat spannend en nu word dat steeds uitgesteld zegmaar. Nu is het plan om het morgen wel te proberen. Voel me nog niet helemaal top maar ergens wil ik het ook gewoon gehad hebben. En ik blijf maar analyseren en bedenken hoe het morgen zal gaan en ik word gek van mezelf. Ik weet dat het goedkomt, ik heb veel spannendere dingen gedaan. En toch blijf ik ermee zitten. En in het ergste geval moet ik naar de wc om tot rust te komen. Dus in mijn hoofd weet ik het allemaal wel, nu mijn lichaam nog.
dinsdag 5 februari 2019 om 18:51
Evylime, school is ook best wel een lastig ding voor ons angsthazen. Het vergt een enorme sociale druk waarbij je ook nog eens moet presteren. Ik ben op een gegeven moment gestopt daarmee. Ik heb een thuis studie gekozen en die vervolgens niet afgemaakt omdat ik het niet meer kon combineren met mijn werk. Ik heb daar nog steeds spijt van want ik weet dat ik het wel had kunnen afmaken als ik me niet zo had laten leiden door mijn angsten.
Groetjes!
dinsdag 5 februari 2019 om 21:35
Evylime. ..je kunt t! Echt, je hebt al zoveel gedaan de laatste tijd. Dit lukt je ook. Met je angst, met je spanning...en misschien niet de hele dag, misschien kun je t opbouwen.
En als t dan gelukt is, beloon je jezelf met iets fijns! ! En als t morgen niet lukt, dan lukt t donderdag of vrijdag, maar echt het zal je lukken
Succes
En als t dan gelukt is, beloon je jezelf met iets fijns! ! En als t morgen niet lukt, dan lukt t donderdag of vrijdag, maar echt het zal je lukken
Succes
woensdag 6 februari 2019 om 09:41
Ben ik nog even. Ik was gisteren bij mijn psycholoog. We hadden t erover dat ik veel lichamelijke klachten heb door
de angst en spanning. Ze had al gezegd dat bewegen goed is. Dus elke dag zorg ik dat ik een wandeling maak een min. 5000 stappen zet.
Nu zei ze gisteren dat een sport als boksen goed kan zijn. Geloof ik wel maar de stap van dagelijks een stukje wandelen naar zo'n intensieve sport lijkt me groot. Ook omdat ik weinig energie reserve heb. Maar ik voel me bijna verplicht t te proberen. Omdat ik anders niet alles gedaan heb om beter te worden. Of omdat ze me eigenwijs vindt.
Ik was juist zo trots op mijn dagelijkse wandeling en beweging.
Wat denken jullie?
de angst en spanning. Ze had al gezegd dat bewegen goed is. Dus elke dag zorg ik dat ik een wandeling maak een min. 5000 stappen zet.
Nu zei ze gisteren dat een sport als boksen goed kan zijn. Geloof ik wel maar de stap van dagelijks een stukje wandelen naar zo'n intensieve sport lijkt me groot. Ook omdat ik weinig energie reserve heb. Maar ik voel me bijna verplicht t te proberen. Omdat ik anders niet alles gedaan heb om beter te worden. Of omdat ze me eigenwijs vindt.
Ik was juist zo trots op mijn dagelijkse wandeling en beweging.
Wat denken jullie?
woensdag 6 februari 2019 om 10:39
Mijn lichaam werkt me tegen. Net zo'n heftige hoestbui dat ik ervan moest overgeven. Met een paar mensen over gehad en die zeggen dat ik beter kan uitzieken in plaats van maar door te gaan terwijl ik eigenlijk nog niet beter ben. Dus we blijven nog maar een dag thuis pff. Morgen wil ik wel echt gaan want dan moet ik iets doen met projectgroep en ik wil ze niet weer in de steek laten. En dan vanaf volgende week wel echt lessen volgen. Maar jemig, alsof mijn lichaam me wil testen. Zovan: voor dit alles zou ze gewoon gegaan zijn terwijl ze zich eigenlijk niet lekker voelt. Even kijken of ze nu al verstandig geworden is. Het zal wel komen omdat ze hier een doorgaan mentaliteit hebben. Dit had ik ook altijd en je ziet wat ervan gekomen is. Maar merk dat het er wel nog steeds in zit en dat het gewoon heel lastig is om soms echt voor jezelf te kiezen
En kaatje: ik vind dat je ten alle tijde moet beslissen wat goed voelt voor jou. Wel vervelend dat je gevoel van trots nu eigenlijk een beetje 'verpest' is doordat de psycholoog dat zei. Al denk ik eerder dat ze het meer bedoelde als optie en niet als iets wat moet. Maar dat je met boksen je ei kwijt kan. Maar het moet wel iets zijn wat je leuk vind om te doen. Ik voel me ook altijd verplicht om bijvoorbeeld reisjes te maken want anders heb ik er niet genoeg aan gewerkt. Terwijl je die week bijvoorbeeld wel al andere dingen gedaan hebt om eraan te werken. Dus zelfs al zou je dat boksen niet doen, dan nog werk je aan je angst want je wandelt veel en je doet nog andere dingen die je spannend vind. Dus als het je wel leuk lijkt kan je het altijd proberen en anders niet. In ieder geval niet doen omdat je je verplicht voelt want dan ga je het ook niet volhouden.. Ik vind sporten in de sportschool een fijne om mijn ei kwijt te kunnen. Is dat niks voor je? Dan kun je ook zelf bepalen op wat voor tempo je alles doet.
En kaatje: ik vind dat je ten alle tijde moet beslissen wat goed voelt voor jou. Wel vervelend dat je gevoel van trots nu eigenlijk een beetje 'verpest' is doordat de psycholoog dat zei. Al denk ik eerder dat ze het meer bedoelde als optie en niet als iets wat moet. Maar dat je met boksen je ei kwijt kan. Maar het moet wel iets zijn wat je leuk vind om te doen. Ik voel me ook altijd verplicht om bijvoorbeeld reisjes te maken want anders heb ik er niet genoeg aan gewerkt. Terwijl je die week bijvoorbeeld wel al andere dingen gedaan hebt om eraan te werken. Dus zelfs al zou je dat boksen niet doen, dan nog werk je aan je angst want je wandelt veel en je doet nog andere dingen die je spannend vind. Dus als het je wel leuk lijkt kan je het altijd proberen en anders niet. In ieder geval niet doen omdat je je verplicht voelt want dan ga je het ook niet volhouden.. Ik vind sporten in de sportschool een fijne om mijn ei kwijt te kunnen. Is dat niks voor je? Dan kun je ook zelf bepalen op wat voor tempo je alles doet.
woensdag 6 februari 2019 om 10:43
Hier ben ik ook weer. Ik zit nu op dag 13 van de opbouw van Citalopram 10mg. Heb veel last van bijwerkingen maar vooral erg angstig en onrustig. Veel overmatige focus op mijn lijf en ademhaling. Bang dat er iets gebeurt. Zie ook erg op tegen de dagen vooral als ik geen afleiding heb. Slik ochtend en avond oxazepam.
Hebben jullie tips? Probeer te wandelen maar het weer is ook zo kak, ben er zo klaar mee.
Word dit echt beter?
Ik heb 1 keer een proefles boksen gedaan vond t erg leuk maar best intensief Kaatje71.
Hebben jullie tips? Probeer te wandelen maar het weer is ook zo kak, ben er zo klaar mee.
Word dit echt beter?
Ik heb 1 keer een proefles boksen gedaan vond t erg leuk maar best intensief Kaatje71.
woensdag 6 februari 2019 om 11:38
Zo net terug van mijn wandeling door de regen. Ik ga toch eens nadenken over die boksles. Ik ben een tijdje lid geweest van een sportschool maar ging nooit. Ik vond het er druk met veel muziek en mensen en kreeg er juist veel spanning van.
Evylime wat naar dat je nou ziek ben..dat hoesten heeft mijn man ook. .echt het klinkt alsof hij zijn longen eruit hoest. En over dat altijd maar doorgaan, dat komt me bekend voor. Dat is waar ik woon ook heel normaal. Niet zeuren maar gáán!
Maar doe rustig aan. En als je morgen nog ziek ben kun je misschien video bellen en zo toch mee doen zonder dat je naast school gaat.
Kanelly de opbouw kan echt klote zijn. Ik weet t. Afleiding hielp bij mij. Iets soms kleuren, kastjes opruimen wandelen in de regen en het masr over je heen laten komen als dat lukt. En als t te erg wordt, terug naar je arts.
Ik weet niet of ik dit hier mag zeggen (medisch advies enzo maar vooruit) oxazepam hielp bij mij averechts. Toen ik lorazepam kreeg hielp dat echt stukken beter. Overleg eens met je arts.
Sterkte!
Evylime wat naar dat je nou ziek ben..dat hoesten heeft mijn man ook. .echt het klinkt alsof hij zijn longen eruit hoest. En over dat altijd maar doorgaan, dat komt me bekend voor. Dat is waar ik woon ook heel normaal. Niet zeuren maar gáán!
Maar doe rustig aan. En als je morgen nog ziek ben kun je misschien video bellen en zo toch mee doen zonder dat je naast school gaat.
Kanelly de opbouw kan echt klote zijn. Ik weet t. Afleiding hielp bij mij. Iets soms kleuren, kastjes opruimen wandelen in de regen en het masr over je heen laten komen als dat lukt. En als t te erg wordt, terug naar je arts.
Ik weet niet of ik dit hier mag zeggen (medisch advies enzo maar vooruit) oxazepam hielp bij mij averechts. Toen ik lorazepam kreeg hielp dat echt stukken beter. Overleg eens met je arts.
Sterkte!
