Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
woensdag 18 maart 2020 om 15:41
Hoi allemaal, sorry dat ik niet op iedereen reageer, maar ik lees jullie en voel mee.
Rammie kan die rugpijn komen door dat Tietze dat je heb of is t spanning? Of heeft tietze te maken met spanning?
In elk geval veel sterkte, het is ook een nare en vreemde situatie. Waarom durf je niet te slapen eigenlijk?
Ik hoop dat je oxazepam je wat helpt om wat spanning los te laten
Rammie kan die rugpijn komen door dat Tietze dat je heb of is t spanning? Of heeft tietze te maken met spanning?
In elk geval veel sterkte, het is ook een nare en vreemde situatie. Waarom durf je niet te slapen eigenlijk?
Ik hoop dat je oxazepam je wat helpt om wat spanning los te laten
donderdag 19 maart 2020 om 09:35
Rammie, het is lastig om te relativeren he, als je angstig bent. Ik hoop zo dat het lukt om rustiger te worden. Hartkloppingen zijn heel akelig, maar vaak inderdaad het gevolg van hyperventilatie (bij mij althans, ik ben geen arts). Vertrouw op je huisarts als het lukt. Maar schroom niet om bij hem/haar aan te kloppen als je daar nood aan hebt.
Lukt het om afleiding te zoeken, overdag maar desnoods ook 's nachts? Iets te gaan doen? Desnoods iets als haken of breien, dat is rustig maar je moet wel op je steken letten en zo (daarom ben ik er zo slecht in
).
Lukt het om afleiding te zoeken, overdag maar desnoods ook 's nachts? Iets te gaan doen? Desnoods iets als haken of breien, dat is rustig maar je moet wel op je steken letten en zo (daarom ben ik er zo slecht in
).
donderdag 19 maart 2020 om 14:07
Zijn hier ook mensen die heel bang zijn dat de ouders het virus krijgen? Want die gedachte maakt me helemaal bang. Mijn enigszins koopverslaafde moeder wil heel graag de stad in en het liefst wil ik haar verbieden om dat nu te doen. Mijn vader werkt nog (bedrijf sluit vanaf morgen voor 4 weken lang) en toen hij gisteravond een hoestbui kreeg raakte ik ook al in paniek. Bleek dat hij zich alleen maar had verslikt.
Dit is pas week 1 en ik heb nu al huilbuien.
Dit is pas week 1 en ik heb nu al huilbuien.
vrijdag 20 maart 2020 om 08:34
Konijnenpantoffeltje, dat lijkt me op zich een redelijke angst, ik ken meer mensen die zich zorgen maken over hun oudere of zieke ouders (de mijne zijn al overleden). Ervan in paniek raken, huilbuien, dat lijkt dan weer de angststoornis die zich laat gelden. Begrijpelijk, het is ook een hele vreemde situatie waar we in zitten.
Het ding is: onze ouders zijn volwassenen die hun eigen keuzes maken. Je kunt hen helpen en adviseren en aandringen. Maar ze leiden hun eigen leven. Dat is iets wat je zult moeten accepteren, hoe moeilijk ook.
Het ding is: onze ouders zijn volwassenen die hun eigen keuzes maken. Je kunt hen helpen en adviseren en aandringen. Maar ze leiden hun eigen leven. Dat is iets wat je zult moeten accepteren, hoe moeilijk ook.
vrijdag 20 maart 2020 om 09:41
konijnenpantoffeltjes ik heb ook wel angst over mijn ouders, maar hier eens zozeer dat ze ziek worden.
Maar meer dat er nu zoveel weggevallen is. Ze zijn vrij actief en vooral mijn moeder kan niet stil zitten. En nu zijn haar clubjes, vrijwilligerswerk alles weg. Ik weet wat dat met haar doet, maar kan dat niet oplossen voor ze.
Ik wil graag naar ze toe, maar durf dat ook weer niet... Ik ben onzeker of ik gewoon even langs kan gaan, afstand houden en even afleiding. Of breng ik ze dan in gevaar?
En wat laflamande ook zegt, je angst, paniek en huilbuien, dat is normaal. Iedereen is bang of onrustig en onzeker in deze tijd. En wij hebben onze gezellige angststoornis daarbovenop. Dus volop voer voor onze angstige gedachtes. Ik heb ook huilbuien en veel angst en ben heel bang dat we echt op slot gaan.
Hou je goed allemaal en hier mag je altijd schrijven en je gevoel uiten. Dikke knuffel voor iedereen.
Maar meer dat er nu zoveel weggevallen is. Ze zijn vrij actief en vooral mijn moeder kan niet stil zitten. En nu zijn haar clubjes, vrijwilligerswerk alles weg. Ik weet wat dat met haar doet, maar kan dat niet oplossen voor ze.
Ik wil graag naar ze toe, maar durf dat ook weer niet... Ik ben onzeker of ik gewoon even langs kan gaan, afstand houden en even afleiding. Of breng ik ze dan in gevaar?
En wat laflamande ook zegt, je angst, paniek en huilbuien, dat is normaal. Iedereen is bang of onrustig en onzeker in deze tijd. En wij hebben onze gezellige angststoornis daarbovenop. Dus volop voer voor onze angstige gedachtes. Ik heb ook huilbuien en veel angst en ben heel bang dat we echt op slot gaan.
Hou je goed allemaal en hier mag je altijd schrijven en je gevoel uiten. Dikke knuffel voor iedereen.
vrijdag 20 maart 2020 om 10:11
Hier ook hoor, vooral ook de angst voor mijn ouders..
Als ik ze heb gesproken ben ik even gerustgesteld maar kort daarna begint het weer te malen.
Herkenbaar ook van die onzekerheid, ik dacht gisteren zal ik er langs fietsen en zwaaien voor het raam, maar was gisteren zo emotioneel, ik weet ook gewoon niet of we ons daar dan beter door gaan voelen.
Dus heb gebeld, wil vanmiddag weer even bellen.
Gelukkig nemen mijn ouders het heel serieus, maar echt wat een klote situatie. Vooral de ochtenden ben ik echt zo angstig en depri, net ook weer een huilbui, vind het ook moeilijk om mijn zinnen te verzetten, maar ik moet het wel gaan doen.
Vandaag sowieso boodschappen doen (zie ik nu helemaal tegenop natuurlijk)
Wil ook niks vergeten en wil echt voor een week halen.
Vanmiddag joggen en proberen iets met mijn hobby te doen, schilderen, dat komt de laatste dagen ook niet uit handen
Het lijkt wel of we in een slechte film beland zijn... Sterkte voor iedereen
Als ik ze heb gesproken ben ik even gerustgesteld maar kort daarna begint het weer te malen.
Herkenbaar ook van die onzekerheid, ik dacht gisteren zal ik er langs fietsen en zwaaien voor het raam, maar was gisteren zo emotioneel, ik weet ook gewoon niet of we ons daar dan beter door gaan voelen.
Dus heb gebeld, wil vanmiddag weer even bellen.
Gelukkig nemen mijn ouders het heel serieus, maar echt wat een klote situatie. Vooral de ochtenden ben ik echt zo angstig en depri, net ook weer een huilbui, vind het ook moeilijk om mijn zinnen te verzetten, maar ik moet het wel gaan doen.
Vandaag sowieso boodschappen doen (zie ik nu helemaal tegenop natuurlijk)
Wil ook niks vergeten en wil echt voor een week halen.
Vanmiddag joggen en proberen iets met mijn hobby te doen, schilderen, dat komt de laatste dagen ook niet uit handen
Het lijkt wel of we in een slechte film beland zijn... Sterkte voor iedereen
vrijdag 20 maart 2020 om 13:05
Ik schrijf ook weer even mee, is heel lang geleden. Niet omdat het beter ging maar omdat ik dan simpelweg niets te melden heb en het vaak niet kan opbrengen om het over m'n angsten te hebben. Heb wel altijd trouw meegelezen hoor 
Dit corona gedoe helpt er zeker niet aan mee. Heb paniekaanvallen, zit constant in stress en angst. Heb last van m'n maag, diarree. Keelpijn wat volgens mij van de stress is maar uiteraard denk je gelijk aan Corona. (maar ik denk bij wijze van spreke al aan corona als m'n grote teen zeer doet) Ik kan er gewoon niet meer tegen. Maar ik vind dat ik niet mag klagen want we zitten er allemaal in.
Ik maak me niet echt zorgen om mijn ouders (mijn moeder leeft niet meer maar als ze wel had geleefd zou ik heeeeel bang geweest zijn). Mijn vader leeft nog wel en behoort tot de risicogroep maar heb geen goede band met hem dus ben daar minder mee bezig. Niet dat het me niet interesseert hoor maar denk er gewoon minder aan.
Ben voornamelijk bang voor mezelf (heb al een lichte vorm van hypochondrie) en m'n man. Voor zover ik weet behoort hij niet tot een risicogroep maar hij komt wel met veel mensen in aanraking en er zijn 2 mensen positief getest op zijn werk. Hij kan niet thuis werken helaas. Mijn angst dat hem wat overkomt zit momenteel op 100%.
Ik voel me zo kut, eenzaam en opgesloten. Ben tot nu toe iedere dag gaan lopen maar kan het niet opbrengen vandaag.
M'n angsten slaan ook weer enorm door. Ben niet alleen bang voor de dood maar ook dat m'n man of ik onze baan kwijt raken, dat we niet meer in dit fijne huis kunnen blijven wonen, dat ik geen geld meer heb om m'n dieren te verzorgen, dat de situatie in Nederland zo uit de hand loopt dat mensen gek worden en gaan plunderen, dat dan zelfs m'n konijnen niet meer veilig zijn in de tuin... ik weet het, ik sla door.
Soms denk ik is dit nou echt geen droom? Dat je 's ochtends wakker word en bij het ontbijt zegt 'nou, heb ik toch raar gedroomd, er was een virus uitgebroken en de hele wereld zat op slot'. Maar helaas, het is geen droom. Maar het blijft surrealistisch. Zoiets had je toch nooit kunnen bedenken?
Sterkte aan iedereen!
Dit corona gedoe helpt er zeker niet aan mee. Heb paniekaanvallen, zit constant in stress en angst. Heb last van m'n maag, diarree. Keelpijn wat volgens mij van de stress is maar uiteraard denk je gelijk aan Corona. (maar ik denk bij wijze van spreke al aan corona als m'n grote teen zeer doet) Ik kan er gewoon niet meer tegen. Maar ik vind dat ik niet mag klagen want we zitten er allemaal in.
Ik maak me niet echt zorgen om mijn ouders (mijn moeder leeft niet meer maar als ze wel had geleefd zou ik heeeeel bang geweest zijn). Mijn vader leeft nog wel en behoort tot de risicogroep maar heb geen goede band met hem dus ben daar minder mee bezig. Niet dat het me niet interesseert hoor maar denk er gewoon minder aan.
Ben voornamelijk bang voor mezelf (heb al een lichte vorm van hypochondrie) en m'n man. Voor zover ik weet behoort hij niet tot een risicogroep maar hij komt wel met veel mensen in aanraking en er zijn 2 mensen positief getest op zijn werk. Hij kan niet thuis werken helaas. Mijn angst dat hem wat overkomt zit momenteel op 100%.
Ik voel me zo kut, eenzaam en opgesloten. Ben tot nu toe iedere dag gaan lopen maar kan het niet opbrengen vandaag.
M'n angsten slaan ook weer enorm door. Ben niet alleen bang voor de dood maar ook dat m'n man of ik onze baan kwijt raken, dat we niet meer in dit fijne huis kunnen blijven wonen, dat ik geen geld meer heb om m'n dieren te verzorgen, dat de situatie in Nederland zo uit de hand loopt dat mensen gek worden en gaan plunderen, dat dan zelfs m'n konijnen niet meer veilig zijn in de tuin... ik weet het, ik sla door.
Soms denk ik is dit nou echt geen droom? Dat je 's ochtends wakker word en bij het ontbijt zegt 'nou, heb ik toch raar gedroomd, er was een virus uitgebroken en de hele wereld zat op slot'. Maar helaas, het is geen droom. Maar het blijft surrealistisch. Zoiets had je toch nooit kunnen bedenken?
Sterkte aan iedereen!
vrijdag 20 maart 2020 om 13:24
Precies dit. Helemaal mijn angst, gevoel! Maar ik ga toch wat eten en dan toch maar buiten, al is t maar even kort.Doubletree20 schreef: ↑20-03-2020 13:05Ik voel me zo kut, eenzaam en opgesloten. Ben tot nu toe iedere dag gaan lopen maar kan het niet opbrengen vandaag.
M'n angsten slaan ook weer enorm door. Ben niet alleen bang voor de dood maar ook dat m'n man of ik onze baan kwijt raken, dat we niet meer in dit fijne huis kunnen blijven wonen, dat ik geen geld meer heb om m'n dieren te verzorgen, dat de situatie in Nederland zo uit de hand loopt dat mensen gek worden en gaan plunderen, dat dan zelfs m'n konijnen niet meer veilig zijn in de tuin... ik weet het, ik sla door.
Soms denk ik is dit nou echt geen droom? Dat je 's ochtends wakker word en bij het ontbijt zegt 'nou, heb ik toch raar gedroomd, er was een virus uitgebroken en de hele wereld zat op slot'. Maar helaas, het is geen droom. Maar het blijft surrealistisch. Zoiets had je toch nooit kunnen bedenken?
Sterkte aan iedereen!
vrijdag 20 maart 2020 om 13:31
Klote he. En op sommige momenten grijpt de angst dan helemaal naar m'n keel en komen er weer nieuwe angsten bij waar ik eerst niet aan dacht. Of dat ik iets mankeer, hoeft geen corona te zijn en dat het ziekenhuis geen tijd meer voor me heeft, daar loop ik nou ook steeds mee in m'n hoofd.
Goed dat je toch naar buiten gaat! Ik misschien vanavond na het eten.
vrijdag 20 maart 2020 om 13:35
Ik mijd nu trouwens ook al het nieuws, kijk niet meer op internet, geen tv, niks, noppes. Dat maakt me ietsjes rustiger. Zodra er namelijk slecht nieuws voorbij komt schiet ik gelijk 100% in de stress, angst en krijg een paniekaanval.
Die persconferenties kijk ik ook niet naar.
Om een beetje op de hoogte te blijven vraag ik aan m'n man wat er nog voor nieuws is zodat hij de enge dingen eruit kan filteren.
Hoe doen jullie dat nu met het nieuws volgen?
Die persconferenties kijk ik ook niet naar.
Om een beetje op de hoogte te blijven vraag ik aan m'n man wat er nog voor nieuws is zodat hij de enge dingen eruit kan filteren.
Hoe doen jullie dat nu met het nieuws volgen?
vrijdag 20 maart 2020 om 19:29
@Doubletree20: Ik kijk wel het nieuws, merk dat ik wat betreft angst niet veel klachten heb daarover, maar misschien gaat dat nog komen... Nu woon ik ook in Noord-Nederland en daar is het virus nog niet zo erg verspreidt.
Mijn eerste week thuiswerken zit erop; het ging beter dan ik had verwacht. Ik vind het nog erg lastig een beetje ritme te houden aangezien dat wel mijn redmiddel is die ervoor zorgt dat ik me goed ga voelen. Omdat ook de sportschool nu dicht is probeer ik 2x per week cardio en 2x per week krachttraining thuis te doen. Kost enige moeite om te beginnen, maar de voldoening is fantastisch erna! Wel vind ik het erg lastig om op hetzelfde tijdstip op bed te gaan en een wekker te zetten om wakker te worden (word nu vaak rond 8:30/9:00 uit mezelf wakker). Nog 2 weken thuiswerken en dan hopelijk wel weer naar stage!
Zoals het nu lijkt zijn ook mijn praktijkondersteunerafspraken via de telefoon, vind dit erg jammer want ik vind mijn praktijkondersteuner zo fijn om even face to face mee te praten, is altijd echt een opluchting als ik daar weg kom. Ook heb ik op 20 april een intake bij de GZ psycholoog, hoop dat die wel door kan gaan...
Fijn weekend allen!
Mijn eerste week thuiswerken zit erop; het ging beter dan ik had verwacht. Ik vind het nog erg lastig een beetje ritme te houden aangezien dat wel mijn redmiddel is die ervoor zorgt dat ik me goed ga voelen. Omdat ook de sportschool nu dicht is probeer ik 2x per week cardio en 2x per week krachttraining thuis te doen. Kost enige moeite om te beginnen, maar de voldoening is fantastisch erna! Wel vind ik het erg lastig om op hetzelfde tijdstip op bed te gaan en een wekker te zetten om wakker te worden (word nu vaak rond 8:30/9:00 uit mezelf wakker). Nog 2 weken thuiswerken en dan hopelijk wel weer naar stage!
Zoals het nu lijkt zijn ook mijn praktijkondersteunerafspraken via de telefoon, vind dit erg jammer want ik vind mijn praktijkondersteuner zo fijn om even face to face mee te praten, is altijd echt een opluchting als ik daar weg kom. Ook heb ik op 20 april een intake bij de GZ psycholoog, hoop dat die wel door kan gaan...
Fijn weekend allen!
vrijdag 20 maart 2020 om 22:46
Wil je niet ontmoedigen Robertje maar ga er maar vanuit dat dit allemaal niet binnen 2 weken opgelost is...
Ik kijk ook minder Nieuws.. vind het zo akelig allemaal. Ik zet dan Friends op ofzo, iets luchtigs.
Vanavond nog even zitten schilderen maar heb gewoon niet zoveel inspiratie merk ik, dus het lukte allemaal niet.
Zo maar naar bed en morgen weer verder met hardlopen opbouwen en weer wat in het huishouden doen, toch proberen een beetje bezig te blijven.
Ik kijk ook minder Nieuws.. vind het zo akelig allemaal. Ik zet dan Friends op ofzo, iets luchtigs.
Vanavond nog even zitten schilderen maar heb gewoon niet zoveel inspiratie merk ik, dus het lukte allemaal niet.
Zo maar naar bed en morgen weer verder met hardlopen opbouwen en weer wat in het huishouden doen, toch proberen een beetje bezig te blijven.
vrijdag 20 maart 2020 om 23:21
Wat nieuws betreft lees ik nu alleen nog de berichten van het NOS journaal. Dat had mijn spv-er aangeraden omdat daar in ieder geval geen nepnieuws te lezen is. Normaal heb ik wel snel door of iets nep is, maar nu neig ik overal wat ook maar over covid-19 gaat in te trappen. En dan flipt mijn angststoornis.
zaterdag 21 maart 2020 om 07:23
Het is wel afkicken om geen nieuws te kijken. Normaal zit ik een paar keer per dag op AD, NU en de regionale nieuwssite maar ik weet dat ik er spijt van krijg als ik kijk. Zelfs FB is niet meer veilig.
Ben gisteren nog redelijk doorgekomen. Niet meer buiten geweest, kon het niet opbrengen maar wel gelezen en tv gekeken. Iets luchtigs is inderdaad het prettigst Yesss. Even ontsnappen aan de werkelijkheid. Ik ben weer begonnen aan Gilmore Girls.
Zit nu wel weer extra in de stress want er is iemand positief getest op mijn man z'n werk. M'n man is niet in aanraking geweest met die persoon maar je kan je wel bedenken dat er dan meer rond lopen...
Als m'n angst weer opspeelt blijf ik voor mezelf herhalen dat de meeste mensen nog altijd milde klachten hebben.
Ik ga nu een eind lopen anders komt er weer niks van terecht.
Fijne dag allemaal! Hopelijk zonder te veel angst!!!
Ben gisteren nog redelijk doorgekomen. Niet meer buiten geweest, kon het niet opbrengen maar wel gelezen en tv gekeken. Iets luchtigs is inderdaad het prettigst Yesss. Even ontsnappen aan de werkelijkheid. Ik ben weer begonnen aan Gilmore Girls.
Zit nu wel weer extra in de stress want er is iemand positief getest op mijn man z'n werk. M'n man is niet in aanraking geweest met die persoon maar je kan je wel bedenken dat er dan meer rond lopen...
Als m'n angst weer opspeelt blijf ik voor mezelf herhalen dat de meeste mensen nog altijd milde klachten hebben.
Ik ga nu een eind lopen anders komt er weer niks van terecht.
Fijne dag allemaal! Hopelijk zonder te veel angst!!!
zaterdag 21 maart 2020 om 18:47
Hier ook nog steeds enorm angstigkonijnenpantoffeltje schreef: ↑20-03-2020 23:21Wat nieuws betreft lees ik nu alleen nog de berichten van het NOS journaal. Dat had mijn spv-er aangeraden omdat daar in ieder geval geen nepnieuws te lezen is. Normaal heb ik wel snel door of iets nep is, maar nu neig ik overal wat ook maar over covid-19 gaat in te trappen. En dan flipt mijn angststoornis.
...slik 2oxazepam per dag
kijk ook geen nieuws meer
zaterdag 21 maart 2020 om 20:02
https://nos.nl/l/2327629
Dan vraag ik me af of ik het niet al onder de leden heb. Geen koorts, maar het begon vorige week met keelpijn in de avond en de ochtend erop begon het hoesten zonder slijm, een heel vol gevoel op mijn borst, pijn in mijn bovenrug en bovenarmen, snel vermoeid en kortademigheid. Sinds gisteren komt er gelukkig soms wat slijm los met hoesten, maar dat droge hoesten is zo rot als je soms kortademig bent.
Omdat de kortademigheid niet erger wordt en geen koorts heb bel ik de huisarts niet. En anders denk ik toch dat ze het bij mij weer op angst gooien, want dat staat toch met koeienletters in mijn dossier. Maar ooooooh wat ben ik bang dat het erger word.
Ik heb zelfs geen zin om een nieuwe telefoon te kopen (heb een nieuwe nodig) omdat ik bang ben dat ik binnenkort er niet meer ben.
En anders ben ik wel bang dat dit alleen een verkoudheid is, dus geen immuniteit opbouw en als ik het dan krijg dat het dan heel ernstig word.
Dan vraag ik me af of ik het niet al onder de leden heb. Geen koorts, maar het begon vorige week met keelpijn in de avond en de ochtend erop begon het hoesten zonder slijm, een heel vol gevoel op mijn borst, pijn in mijn bovenrug en bovenarmen, snel vermoeid en kortademigheid. Sinds gisteren komt er gelukkig soms wat slijm los met hoesten, maar dat droge hoesten is zo rot als je soms kortademig bent.
Omdat de kortademigheid niet erger wordt en geen koorts heb bel ik de huisarts niet. En anders denk ik toch dat ze het bij mij weer op angst gooien, want dat staat toch met koeienletters in mijn dossier. Maar ooooooh wat ben ik bang dat het erger word.
Ik heb zelfs geen zin om een nieuwe telefoon te kopen (heb een nieuwe nodig) omdat ik bang ben dat ik binnenkort er niet meer ben.
En anders ben ik wel bang dat dit alleen een verkoudheid is, dus geen immuniteit opbouw en als ik het dan krijg dat het dan heel ernstig word.
zaterdag 21 maart 2020 om 22:51
Jeeeetje ik ben dus niet de enige die zo paranoia kan denken..zo wil ik de tuin niet laten doen omdat ik ook zulke dingen denk...konijnenpantoffeltje schreef: ↑21-03-2020 20:02https://nos.nl/l/2327629
Dan vraag ik me af of ik het niet al onder de leden heb. Geen koorts, maar het begon vorige week met keelpijn in de avond en de ochtend erop begon het hoesten zonder slijm, een heel vol gevoel op mijn borst, pijn in mijn bovenrug en bovenarmen, snel vermoeid en kortademigheid. Sinds gisteren komt er gelukkig soms wat slijm los met hoesten, maar dat droge hoesten is zo rot als je soms kortademig bent.
Omdat de kortademigheid niet erger wordt en geen koorts heb bel ik de huisarts niet. En anders denk ik toch dat ze het bij mij weer op angst gooien, want dat staat toch met koeienletters in mijn dossier. Maar ooooooh wat ben ik bang dat het erger word.
Ik heb zelfs geen zin om een nieuwe telefoon te kopen (heb een nieuwe nodig) omdat ik bang ben dat ik binnenkort er niet meer ben.
En anders ben ik wel bang dat dit alleen een verkoudheid is, dus geen immuniteit opbouw en als ik het dan krijg dat het dan heel ernstig word.
Beterschap..vast geen corona denk ik..er heerst ook normale griep net als altijd in deze maanden
zondag 22 maart 2020 om 15:50
Hart onder de riem aan iedereen die nu nog angstiger is dan normaal, door het virus. Wilde dat ik die angsten kon wegnemen, maar kan er niets zinniger over zeggen dan: hou vol, ook dit gaat voorbij.
Blijf hier van je af schrijven, we snappen het allemaal. En zet jezelf vooral op nieuwsdieet als dat helpt, want al die negativiteit is niet heilzaam.
Zelf heb ik geen corona-angst, maar worstel met het verdriet van mijn relatiebreuk. Zit een week in mijn nieuwe woning en het komt soms hard aan. Komt wel weer goed, heb er vertrouwen in, maar vind het niet makkelijk. Straks met gepaste afstand even de deur uit, afleiding zoeken.
Blijf hier van je af schrijven, we snappen het allemaal. En zet jezelf vooral op nieuwsdieet als dat helpt, want al die negativiteit is niet heilzaam.
Zelf heb ik geen corona-angst, maar worstel met het verdriet van mijn relatiebreuk. Zit een week in mijn nieuwe woning en het komt soms hard aan. Komt wel weer goed, heb er vertrouwen in, maar vind het niet makkelijk. Straks met gepaste afstand even de deur uit, afleiding zoeken.
zondag 22 maart 2020 om 17:03
Het moeilijkste vind ik het onzekere..
Bij mij komt het echt met buien, dan gaat het heel even redelijk en dan krijg ineens weer zo'n beklemmend paniekerig gevoel van hoe moet dit nou?? Met een huilbui.
Merk ook dat ik het lastig vind met vlagen omdat ik alleen ben, terwijl ik daar normaal niet zo'n moeite mee heb, ja soms met periodes.
Gelukkig bel ik elke dag met mijn ouders maar verder voel ik me met vlagen wel echt enorm rot en alleen.
Ik maak wel elke dag een soort planning voor de volgende dag om een beetje bezig te blijven.
Normaal gesproken ben ik ook veel op mezelf maar dan heb ik mijn sportschool, paar uurtjes werk, naar mijn ouders, of ik ga alleen erop uit, daar kan ik dan echt op teren dus merk wel dat ik het heel lastig vind dat dat wegvalt. Maar dat geld natuurlijk voor iedereen, we zitten gewoon in een hele rare situatie.
Bij mij komt het echt met buien, dan gaat het heel even redelijk en dan krijg ineens weer zo'n beklemmend paniekerig gevoel van hoe moet dit nou?? Met een huilbui.
Merk ook dat ik het lastig vind met vlagen omdat ik alleen ben, terwijl ik daar normaal niet zo'n moeite mee heb, ja soms met periodes.
Gelukkig bel ik elke dag met mijn ouders maar verder voel ik me met vlagen wel echt enorm rot en alleen.
Ik maak wel elke dag een soort planning voor de volgende dag om een beetje bezig te blijven.
Normaal gesproken ben ik ook veel op mezelf maar dan heb ik mijn sportschool, paar uurtjes werk, naar mijn ouders, of ik ga alleen erop uit, daar kan ik dan echt op teren dus merk wel dat ik het heel lastig vind dat dat wegvalt. Maar dat geld natuurlijk voor iedereen, we zitten gewoon in een hele rare situatie.
zondag 22 maart 2020 om 17:43
Lieve mensen, mag ik komen meeschrijven? Ik kamp met grote angsten en depressieve gevoelens. Vlak voor de coronacrisis besloten mijn vriend en ik uit elkaar te gaan. Ik zit middenin die pijn, we wonen nog samen en moeten ook noodgedwongen thuiswerken, maar mij lukt dat niet meer door alle stress dus heb ik me ziekgemeld. Ik ben zo bang ook nog mijn baan te verliezen omdat ik vorig jaar ook een paar maanden met een burnout thuiszat. Ik ben niet bang om zelf ziek te worden, wel ben ik bang voor mijn ouders en broer (risicogroep) en ik ben bang voor (de mogelijke) gevolgen van een lockdown. Ik ben eigenlijk verlamd van angst nu. Al mijn routine is weg, al mijn houvast. Ik heb al contact met de praktijkondersteuner van de huisarts. Ik hoop hier herkenning en steun te vinden, geen praktische oplossingen, want die helpen mij niet zo, hoewel ik denk dat ik jullie dat niet hoef te vertellen.
Het enige waar ik nog naar uitkijk is Boer Zoekt Vrouw vanavond, hoe zit dat met jullie?
Het enige waar ik nog naar uitkijk is Boer Zoekt Vrouw vanavond, hoe zit dat met jullie?
't Is al met al een heel gedoe
zondag 22 maart 2020 om 21:56
Welkom Pingu! Tuurlijk mag je meeschrijven, voel je zeker vrij om hier van je af te schrijven!
Klinkt als een erg lastige en zware periode, vooral ook nog met deze corona crisis erbij. Ik snap dat het lastig is dat je ook nog samen woont met je ex, heb je wel op de planning staan om binnenkort iets voor jezelf op te zoeken? Goed dat je al bij de praktijkondersteuner loopt, ik hoop dat dit wel helpt! Probeer wat betreft routine eens te beginnen met kleine dingen. Ik heb er zelf ook erg veel moeite mee gehad om routine te vinden, maar ik merkte dat beginnen met kleine dingen (zoals op vaste tijden lunchen of op vaste tijden even een wandelingetje buiten maken) mij erg goed deed. Uiteraard heeft routine opbouwen ook tijd nodig.
Doe vooral dingen wat je leuk vind en voldoening uit haalt! En of dat nou Boer Zoekt Vrouw is of, zoals bij mij een uurtje sporten, dat maakt niets uit!
Klinkt als een erg lastige en zware periode, vooral ook nog met deze corona crisis erbij. Ik snap dat het lastig is dat je ook nog samen woont met je ex, heb je wel op de planning staan om binnenkort iets voor jezelf op te zoeken? Goed dat je al bij de praktijkondersteuner loopt, ik hoop dat dit wel helpt! Probeer wat betreft routine eens te beginnen met kleine dingen. Ik heb er zelf ook erg veel moeite mee gehad om routine te vinden, maar ik merkte dat beginnen met kleine dingen (zoals op vaste tijden lunchen of op vaste tijden even een wandelingetje buiten maken) mij erg goed deed. Uiteraard heeft routine opbouwen ook tijd nodig.
Doe vooral dingen wat je leuk vind en voldoening uit haalt! En of dat nou Boer Zoekt Vrouw is of, zoals bij mij een uurtje sporten, dat maakt niets uit!
maandag 23 maart 2020 om 08:53
Welkom Pingu. Wat een vervelende situatie waarin jij nu zit. Dit hele corona gedoe is al shit genoeg en als je dan ook in jouw situatie zit.
Hopelijk kun je je hart luchten bij de praktijkondersteuner en heb je hier wel wat aan. Heb je ook vriendinnen of je ouders waar je terecht kan?
Ik zit natuurlijk niet in jouw situatie maar waar ik wat rust in vind is buiten wandelen / hardlopen, fietsen.
En natuurlijk op de kleine dingetjes verheugen zoals Boer zoekt vrouw. Dat doe ik ook om de dagen door te komen. Sterkte!
Hopelijk kun je je hart luchten bij de praktijkondersteuner en heb je hier wel wat aan. Heb je ook vriendinnen of je ouders waar je terecht kan?
Ik zit natuurlijk niet in jouw situatie maar waar ik wat rust in vind is buiten wandelen / hardlopen, fietsen.
En natuurlijk op de kleine dingetjes verheugen zoals Boer zoekt vrouw. Dat doe ik ook om de dagen door te komen. Sterkte!
maandag 23 maart 2020 om 08:59
Welkom Pingu. Wat heftig, dat je relatie uit is en dan ook nog in deze vreemde tijd. Geen wonder dat je stress hebt. Als het lukt, maak je nu dan geen zorgen over je werk. Dat soort dingen regelt zich wel weer. Bovendien ga je nu van het ergste uit, maar dat hoeft niet uit te komen. Nu is het zaak voor jezelf te zorgen, want het is al moeilijk genoeg. Af en toe een frisse neus, je hart luchten bij vrienden of hier, en je inderdaad verheugen op de kleine dingen. Meer kun je niet doen, en dat is ook genoeg. Bekijk het van dag tot dag met zijn ups en downs.
maandag 23 maart 2020 om 12:57
Dankjewel voor jullie lieve reacties. Ik heb nu een fijne tijdelijke werkplek gevonden, zodat ik overdag afstand kan nemen van mijn toekomstige ex (het is ZO raar om hem zo te noemen, het rouwproces is nog niet eens begonnen) en om toch contact te houden met mijn werk. Ik kan niet zoveel doen, ik doe kleine dingetjes, maar het voelt toch fijn om de grip niet helemaal te verliezen. De oplossing van de woonsituatie heb ik maar even geparkeerd, omdat het alles te maken heeft met de huizenmarkt en grote financiële beslissingen en daar krijg ik zoveel stress van dat het niet goed voor me is. Normaal zou ik nu even naar familie of vrienden gaan, maar dat is echt niet verstandig op het moment. Ik heb veel aan de boeken van Matt Haig, kennen jullie hem?
https://twitter.com/matthaig1
Misschien is hij hier al eens voorbij gekomen, hij schrijft heel helder over zijn eigen angststoornis en depressies.
Ik vind het nog heel moeilijk om goed voor mezelf te zorgen en een normaal ritme aan te houden. Ik eet maar veel bananen; makkelijk, voedzaam en vol magnesium.
Wat eten jullie zoal om zo veel mogelijk gezond te blijven?
https://twitter.com/matthaig1
Misschien is hij hier al eens voorbij gekomen, hij schrijft heel helder over zijn eigen angststoornis en depressies.
Ik vind het nog heel moeilijk om goed voor mezelf te zorgen en een normaal ritme aan te houden. Ik eet maar veel bananen; makkelijk, voedzaam en vol magnesium.
Wat eten jullie zoal om zo veel mogelijk gezond te blijven?
't Is al met al een heel gedoe
