Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
vrijdag 9 september 2016 om 09:49
Verbouwingen
Nieuwe gevel werd geïnstalleerd, alles moest aan de kant. Heel fijn met een zwangere buik. Twee dagen zou het duren. Dag 2, nog geen 3 uur: ja mevrouw, dan komen we morgen wel terug om het af te maken.
Nee!!! Nu afkitten die handel en dan m'n huis uit!
Laminaat kon niet op tijd gelegd worden. Heel fijn om dat een dag nadat je te vroeg bevallen bent vanuit het ziekenhuis te moeten regelen.
En de keuken heeft al met al ruim 3! Maanden geduurd voordat het enigszins af was.
Volgende keer boek ik mezelf in een hotel en kom ik pas terug als het af is.
Ik heb morgen een studiedag. Boodschappen zijn al gehaald voor de lunch (straks kijken of mijn plannetjes ook gaan werken). En dan moet ook de kat nog naar de dierenarts voor ik zoon weer van school moet halen.
Maar verder heb ik een rustige dag
Nieuwe gevel werd geïnstalleerd, alles moest aan de kant. Heel fijn met een zwangere buik. Twee dagen zou het duren. Dag 2, nog geen 3 uur: ja mevrouw, dan komen we morgen wel terug om het af te maken.
Nee!!! Nu afkitten die handel en dan m'n huis uit!
Laminaat kon niet op tijd gelegd worden. Heel fijn om dat een dag nadat je te vroeg bevallen bent vanuit het ziekenhuis te moeten regelen.
En de keuken heeft al met al ruim 3! Maanden geduurd voordat het enigszins af was.
Volgende keer boek ik mezelf in een hotel en kom ik pas terug als het af is.
Ik heb morgen een studiedag. Boodschappen zijn al gehaald voor de lunch (straks kijken of mijn plannetjes ook gaan werken). En dan moet ook de kat nog naar de dierenarts voor ik zoon weer van school moet halen.
Maar verder heb ik een rustige dag
vrijdag 9 september 2016 om 19:31
Bedankt duende. Arbeidsmarkt doet het goed, het enige dat me tegenhoud om te solliciteren is het gegeven dat mijn collega vervolgens alles over zich krijgt en ik vrij zeker ben dat hij dan ook binnen een paar maanden ontslag neemt, en de verandering natuurlijk.
Weet eigenlijk niet goed hoe het nu zit: is het de werkomgeving en de incapabele bazen, trek ik de nachten niet meer, of is het een combinatie met de verbouwing als kers op de taart? Introspectie, niet mijn beste kant.
Enfin, op naar een nieuwe nacht.
Knap dat je zo kon reageren Biebeltje, zou het waarschijnlijk weer geslikt hebben voor de goede vrede.
Prettig weekend iedereen.
Weet eigenlijk niet goed hoe het nu zit: is het de werkomgeving en de incapabele bazen, trek ik de nachten niet meer, of is het een combinatie met de verbouwing als kers op de taart? Introspectie, niet mijn beste kant.
Enfin, op naar een nieuwe nacht.
Knap dat je zo kon reageren Biebeltje, zou het waarschijnlijk weer geslikt hebben voor de goede vrede.
Prettig weekend iedereen.
vrijdag 9 september 2016 om 21:41
quote:duende12 schreef op 09 september 2016 @ 07:46:
Lavenderlily, ik heb ook zo'n hekel aan werkmannen in huis. Het levert veel stress en onrust op. Toen onze nieuwe keuken werd geplaatst is man een paar dagen thuis geweest. Ik ben toen boven gaan zitten en me zoveel mogelijk afgesloten van beneden.
Sterkte, en als het klaar is ben je er voor lange tijd van verlost!Oh zo herkenbaar! Ik vind dat ook enorm vervelend. Toen er een lek in mijn warmwaterleiding zat kwam de woningbouw dat repareren. Het heeft 8 maanden geduurd dat het lek gevonden was en tot die tijd leefde ik op de betonnen vloer. Op de dag van de reparatie kwam mijn moeder naar mijn huis omdat er iemand aanwezig moest zijn. Zodat ik niet in de ellende hoefde te zitten. De troep en het lawaai, niks kunnen doen. Het water moest die uren afgesloten worden dus niet naar de wc en handen wassen. Had ik uitgerekend die dag diarree. Ik was zo blij dat mijn moeder in mijn plaats kwam en het eindelijk allemaal opgelost was.
Lavenderlily, ik heb ook zo'n hekel aan werkmannen in huis. Het levert veel stress en onrust op. Toen onze nieuwe keuken werd geplaatst is man een paar dagen thuis geweest. Ik ben toen boven gaan zitten en me zoveel mogelijk afgesloten van beneden.
Sterkte, en als het klaar is ben je er voor lange tijd van verlost!Oh zo herkenbaar! Ik vind dat ook enorm vervelend. Toen er een lek in mijn warmwaterleiding zat kwam de woningbouw dat repareren. Het heeft 8 maanden geduurd dat het lek gevonden was en tot die tijd leefde ik op de betonnen vloer. Op de dag van de reparatie kwam mijn moeder naar mijn huis omdat er iemand aanwezig moest zijn. Zodat ik niet in de ellende hoefde te zitten. De troep en het lawaai, niks kunnen doen. Het water moest die uren afgesloten worden dus niet naar de wc en handen wassen. Had ik uitgerekend die dag diarree. Ik was zo blij dat mijn moeder in mijn plaats kwam en het eindelijk allemaal opgelost was.
vrijdag 9 september 2016 om 22:16
quote:Valdemar_II schreef op 09 september 2016 @ 06:46:
Hoop ooit door centraal Afrika te kunnen reizen, maar heb nog niet eens gevlogen, dus het zal bij hopen blijven. Dacht dat het een groepsreis was, had je dan ook genoeg vrijheid om je ding te doen?Het was ook een groepsreis. Nee, het was een vrij druk programma, maar het stoorde mij niet. Een reisgenoot, niet eens autistisch, vond het een druk programma. Ik dacht het, hij zei het. Ik dacht: "Hm... dat is inderdaad zo." Wij (=het reisgezelschap) moesten een keer om 4:15 uur het bed uit. Opstaan, naar de receptie voor ontbijtpakket, en om 5:00 uur met de bus weg. Dan is het een uur rijden naar het Krugerpark. Met ongeveer 6 graden was het behoorlijk koud. Gelukkig was het maar één nacht, dat wij er zo vroeg uit moesten.
Alleen reizen heeft zo zijn voor- en nadelen. Maar groepsreizen ook.
Hoop ooit door centraal Afrika te kunnen reizen, maar heb nog niet eens gevlogen, dus het zal bij hopen blijven. Dacht dat het een groepsreis was, had je dan ook genoeg vrijheid om je ding te doen?Het was ook een groepsreis. Nee, het was een vrij druk programma, maar het stoorde mij niet. Een reisgenoot, niet eens autistisch, vond het een druk programma. Ik dacht het, hij zei het. Ik dacht: "Hm... dat is inderdaad zo." Wij (=het reisgezelschap) moesten een keer om 4:15 uur het bed uit. Opstaan, naar de receptie voor ontbijtpakket, en om 5:00 uur met de bus weg. Dan is het een uur rijden naar het Krugerpark. Met ongeveer 6 graden was het behoorlijk koud. Gelukkig was het maar één nacht, dat wij er zo vroeg uit moesten.
Alleen reizen heeft zo zijn voor- en nadelen. Maar groepsreizen ook.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 9 september 2016 om 22:32
Ik heb niet zo'n hekel aan werkmannen in mijn huis. Ik weet vaak niet of ze het te druk hebben voor een praatje. Ze hebben immers een klus te klaren. Ik heb dat tot nog toe niet echt gehad. Een keer had ik waterschade op de muur en er kwam een schilder langs om de bruine plekken weg te schilderen.
Toen hij bezig was, keek ik op mijn iPad en af en toe naar de schilder om te kijken hoe ver hij gevorderd was.
Al met al hangt het ervan af, wat voor klus de werkmannen moeten doen, hoe lang het duurt, welke voorbereidingen ik moet doen, bijv. meubels verplaatsen, welke invloed het op mijn huishouden of hobby's heeft, bijv. tijdelijk mobiel internet gebruiken omdat de modem verplaatst moet worden en daardoor tijdelijk niet bruikbaar is, etc.
Toen hij bezig was, keek ik op mijn iPad en af en toe naar de schilder om te kijken hoe ver hij gevorderd was.
Al met al hangt het ervan af, wat voor klus de werkmannen moeten doen, hoe lang het duurt, welke voorbereidingen ik moet doen, bijv. meubels verplaatsen, welke invloed het op mijn huishouden of hobby's heeft, bijv. tijdelijk mobiel internet gebruiken omdat de modem verplaatst moet worden en daardoor tijdelijk niet bruikbaar is, etc.
World of Warcraft: Legion
zaterdag 10 september 2016 om 23:27
quote:duende12 schreef op 08 september 2016 @ 17:02:
Biobitch, wat voor pijn heb je als ik vragen mag? Lijkt me erg rot jouw situatie.Heel lang verhaal, maar het komt neer dat ik altijd pijn heb in mn punani, mensen snappen dat niet, altijd.. Ook nu? Ja ook nu ja, gewoon als ik wakker ben heb ik oijn, als ik druk bezig ben schenk ik er geen aandacht aan maar seks is lastig
Biobitch, wat voor pijn heb je als ik vragen mag? Lijkt me erg rot jouw situatie.Heel lang verhaal, maar het komt neer dat ik altijd pijn heb in mn punani, mensen snappen dat niet, altijd.. Ook nu? Ja ook nu ja, gewoon als ik wakker ben heb ik oijn, als ik druk bezig ben schenk ik er geen aandacht aan maar seks is lastig
zaterdag 10 september 2016 om 23:29
quote:hans66 schreef op 09 september 2016 @ 22:16:
[...]
Het was ook een groepsreis. Nee, het was een vrij druk programma, maar het stoorde mij niet. Een reisgenoot, niet eens autistisch, vond het een druk programma. Ik dacht het, hij zei het. Ik dacht: "Hm... dat is inderdaad zo." Wij (=het reisgezelschap) moesten een keer om 4:15 uur het bed uit. Opstaan, naar de receptie voor ontbijtpakket, en om 5:00 uur met de bus weg. Dan is het een uur rijden naar het Krugerpark. Met ongeveer 6 graden was het behoorlijk koud. Gelukkig was het maar één nacht, dat wij er zo vroeg uit moesten.
Alleen reizen heeft zo zijn voor- en nadelen. Maar groepsreizen ook.Ik zie me zo voor me dat je het dan lekker rustig is, dat je de zon ziet opkomen in dat park, de nachtdieren nog een beetje actief zijn en de dagdieren net wakker worden. Wat gaaf! welke organisatie ben mee gereisd?
[...]
Het was ook een groepsreis. Nee, het was een vrij druk programma, maar het stoorde mij niet. Een reisgenoot, niet eens autistisch, vond het een druk programma. Ik dacht het, hij zei het. Ik dacht: "Hm... dat is inderdaad zo." Wij (=het reisgezelschap) moesten een keer om 4:15 uur het bed uit. Opstaan, naar de receptie voor ontbijtpakket, en om 5:00 uur met de bus weg. Dan is het een uur rijden naar het Krugerpark. Met ongeveer 6 graden was het behoorlijk koud. Gelukkig was het maar één nacht, dat wij er zo vroeg uit moesten.
Alleen reizen heeft zo zijn voor- en nadelen. Maar groepsreizen ook.Ik zie me zo voor me dat je het dan lekker rustig is, dat je de zon ziet opkomen in dat park, de nachtdieren nog een beetje actief zijn en de dagdieren net wakker worden. Wat gaaf! welke organisatie ben mee gereisd?
zondag 11 september 2016 om 05:48
quote:biobitch1984 schreef op 10 september 2016 @ 23:29:
[...]
Ik zie me zo voor me dat je het dan lekker rustig is, dat je de zon ziet opkomen in dat park, de nachtdieren nog een beetje actief zijn en de dagdieren net wakker worden. Wat gaaf! welke organisatie ben mee gereisd?
Met Kras. Twee jaar geleden gingen we met Bolderman. Dat was wat rustiger qua programma. We gingen 3 dagen naar het Krugerpark.
Het Krugerpark is één van de mooiste dingen in Zuid-Afrika. Echt wilde dieren, ook die bekend staan als gevaarlijk zoals leeuwen en buffels. Maar ik ben er niet echt bang voor. Van hen gaat er geen enkele dreiging uit. Ik vind het machtig mooi! Dieren die stil staan of bijna niets doen, fotografeer ik. Dieren die wel wat doen: bewegen, eten, rennen, film ik. Twee jaar geleden heb ik een schijtende olifant gefilmd. Lekker hilarisch! Dat geluk moet je maar net hebben. En parende leeuwen. Eens kon ik een leeuw bijna aanraken, zo dicht was hij. Hij negeerde de jeeps en zijn enige doel was de weg over te steken. Ik ben er dan ook niet bang voor.
[...]
Ik zie me zo voor me dat je het dan lekker rustig is, dat je de zon ziet opkomen in dat park, de nachtdieren nog een beetje actief zijn en de dagdieren net wakker worden. Wat gaaf! welke organisatie ben mee gereisd?
Met Kras. Twee jaar geleden gingen we met Bolderman. Dat was wat rustiger qua programma. We gingen 3 dagen naar het Krugerpark.
Het Krugerpark is één van de mooiste dingen in Zuid-Afrika. Echt wilde dieren, ook die bekend staan als gevaarlijk zoals leeuwen en buffels. Maar ik ben er niet echt bang voor. Van hen gaat er geen enkele dreiging uit. Ik vind het machtig mooi! Dieren die stil staan of bijna niets doen, fotografeer ik. Dieren die wel wat doen: bewegen, eten, rennen, film ik. Twee jaar geleden heb ik een schijtende olifant gefilmd. Lekker hilarisch! Dat geluk moet je maar net hebben. En parende leeuwen. Eens kon ik een leeuw bijna aanraken, zo dicht was hij. Hij negeerde de jeeps en zijn enige doel was de weg over te steken. Ik ben er dan ook niet bang voor.
World of Warcraft: Legion
zondag 11 september 2016 om 05:51
quote:hondenmens schreef op 09 september 2016 @ 21:41:
[...]
Oh zo herkenbaar! Ik vind dat ook enorm vervelend. Toen er een lek in mijn warmwaterleiding zat kwam de woningbouw dat repareren. Het heeft 8 maanden geduurd dat het lek gevonden was en tot die tijd leefde ik op de betonnen vloer. Op de dag van de reparatie kwam mijn moeder naar mijn huis omdat er iemand aanwezig moest zijn. Zodat ik niet in de ellende hoefde te zitten. De troep en het lawaai, niks kunnen doen. Het water moest die uren afgesloten worden dus niet naar de wc en handen wassen. Had ik uitgerekend die dag diarree. Ik was zo blij dat mijn moeder in mijn plaats kwam en het eindelijk allemaal opgelost was.De duur van het wachten en de reparatie zelf zijn heel wat langer dan het schilderwerk bij mij thuis. Mooi dat je er dan eindelijk van af was.
[...]
Oh zo herkenbaar! Ik vind dat ook enorm vervelend. Toen er een lek in mijn warmwaterleiding zat kwam de woningbouw dat repareren. Het heeft 8 maanden geduurd dat het lek gevonden was en tot die tijd leefde ik op de betonnen vloer. Op de dag van de reparatie kwam mijn moeder naar mijn huis omdat er iemand aanwezig moest zijn. Zodat ik niet in de ellende hoefde te zitten. De troep en het lawaai, niks kunnen doen. Het water moest die uren afgesloten worden dus niet naar de wc en handen wassen. Had ik uitgerekend die dag diarree. Ik was zo blij dat mijn moeder in mijn plaats kwam en het eindelijk allemaal opgelost was.De duur van het wachten en de reparatie zelf zijn heel wat langer dan het schilderwerk bij mij thuis. Mooi dat je er dan eindelijk van af was.
World of Warcraft: Legion
zondag 11 september 2016 om 08:21
quote:biobitch1984 schreef op 10 september 2016 @ 23:27:
[...]
Heel lang verhaal, maar het komt neer dat ik altijd pijn heb in mn punani, mensen snappen dat niet, altijd.. Ook nu? Ja ook nu ja, gewoon als ik wakker ben heb ik oijn, als ik druk bezig ben schenk ik er geen aandacht aan maar seks is lastigDat lijkt me echt heel rot!
[...]
Heel lang verhaal, maar het komt neer dat ik altijd pijn heb in mn punani, mensen snappen dat niet, altijd.. Ook nu? Ja ook nu ja, gewoon als ik wakker ben heb ik oijn, als ik druk bezig ben schenk ik er geen aandacht aan maar seks is lastigDat lijkt me echt heel rot!
zondag 11 september 2016 om 09:33
quote:shisha schreef op 11 september 2016 @ 09:04:
Biobitch, altijd pijn hebben lijkt mij erg zwaar.
Weten de artsen hoe het komt?
Heb je ook al emdr geprobeerd tegen de pijn?
Al 16 jaar heb ik samen met dokters en ook zelf al van alles geprobeerd om het probleem op te lossen. Het is een combinatie van factoren die het zo chronisch hebben gemaakt. En een late juiste diagnose van het hoofdprobleem. Ik ben toen te laat geopereerd waardoor ik allerlei bijzaken kreeg die moeilijk te doorbreken zijnn.
Er zijn wel dingen die de boel verlichten of die echt werken, maar echt effectief is denk ik alles tegelijk, maar dat is heel lastig want tijdrovend en zo vervelend dat ja dan heb ik misschien geen pijn meer, maar ook geen ruimte om echt te leven.
Ze hebben nu dus autisme als invalshoek genomen, omdat stress een grote tegenwerkende kracht vormt en eventuele obsessie met de intieme hygiene zou een trekje kunnen zijn. Zoals sommigen van jullie als obsessief trekje een eetstoornis hebben.
Het zou ook mijn krampachtige dategedrag kunnen verklaren en waarom daten niet succesvol is. Ik volg wel het standaard etiquette van hoe daten moet, maar misschien voelt het voor de tegenpartij wel heel geforceerd aan. Ik weet het niet
Biobitch, altijd pijn hebben lijkt mij erg zwaar.
Weten de artsen hoe het komt?
Heb je ook al emdr geprobeerd tegen de pijn?
Al 16 jaar heb ik samen met dokters en ook zelf al van alles geprobeerd om het probleem op te lossen. Het is een combinatie van factoren die het zo chronisch hebben gemaakt. En een late juiste diagnose van het hoofdprobleem. Ik ben toen te laat geopereerd waardoor ik allerlei bijzaken kreeg die moeilijk te doorbreken zijnn.
Er zijn wel dingen die de boel verlichten of die echt werken, maar echt effectief is denk ik alles tegelijk, maar dat is heel lastig want tijdrovend en zo vervelend dat ja dan heb ik misschien geen pijn meer, maar ook geen ruimte om echt te leven.
Ze hebben nu dus autisme als invalshoek genomen, omdat stress een grote tegenwerkende kracht vormt en eventuele obsessie met de intieme hygiene zou een trekje kunnen zijn. Zoals sommigen van jullie als obsessief trekje een eetstoornis hebben.
Het zou ook mijn krampachtige dategedrag kunnen verklaren en waarom daten niet succesvol is. Ik volg wel het standaard etiquette van hoe daten moet, maar misschien voelt het voor de tegenpartij wel heel geforceerd aan. Ik weet het niet
zondag 11 september 2016 om 09:43
zondag 11 september 2016 om 10:51
Vervelend, biobitch. Seks is voor mij ook lastig, ook door pijnklachten daar. Vanaf de 1e keer pijn gehad. Ik ben er nog niet voor behandeld. Dat wil ik pas gaan doen als ik iemand ontmoet heb waar ik echt meer voor voel. De behandeling moet wel nut hebben voor mij. Ik voelde te weinig voor mijn toenmalige sekspartner en we deden het vooral uit nieuwsgierigheid. De druk van "het" nog niet gedaan hebben op oudere leeftijd speelde nogal bij mij.
Ik ben voor de klachten naar mijn huisarts geweest en het is een combinatie van factoren. Ten 1e lichamelijk wat door slecht ontspannen komt. Het feit dat ik niet verliefd was speelde blijkbaar mee. Toch vind ik dat vreemd, want sommigen kunnen seks met iedereen hebben. Maar ik zal wel heel kieskeurig zijn en mijn lijf ook. Ik ben te graag alleen om samen te kunnen wonen. Latten kan natuurlijk, maar dan heb je nog verplichtingen. Ik weet niet of ik zelfs maar elk weekend samen wil zijn met iemand. Het standaard bezet zijn op die dagen. Dat benauwt me. En dan nog familiefeestjes en schoonouderbezoek erbij. De gedachte alleen al maakt me moe.
Ik ben voor de klachten naar mijn huisarts geweest en het is een combinatie van factoren. Ten 1e lichamelijk wat door slecht ontspannen komt. Het feit dat ik niet verliefd was speelde blijkbaar mee. Toch vind ik dat vreemd, want sommigen kunnen seks met iedereen hebben. Maar ik zal wel heel kieskeurig zijn en mijn lijf ook. Ik ben te graag alleen om samen te kunnen wonen. Latten kan natuurlijk, maar dan heb je nog verplichtingen. Ik weet niet of ik zelfs maar elk weekend samen wil zijn met iemand. Het standaard bezet zijn op die dagen. Dat benauwt me. En dan nog familiefeestjes en schoonouderbezoek erbij. De gedachte alleen al maakt me moe.
zondag 11 september 2016 om 15:30
quote:hondenmens schreef op 11 september 2016 @ 10:51:
... Latten kan natuurlijk, maar dan heb je nog verplichtingen. Ik weet niet of ik zelfs maar elk weekend samen wil zijn met iemand. Het standaard bezet zijn op die dagen. Dat benauwt me. En dan nog familiefeestjes en schoonouderbezoek erbij. De gedachte alleen al maakt me moe.
Dat liep ook fout in mijn vorige relatie. Zelfs binnen een latrelatie is er kennelijk de verwachting dat je vrije dagen altijd aan elkaar besteed en soms was het al zo druk geweest dat ik gewoon thuis wat wou rommelen en niemand wou zien. Dat ik dan geen energie had voor uitstapjes of kroeg bezoek, begrijp zij niet echt, want daar krijg je toch net energie van.
Werkmannen in huis vermijden we zoveel mogelijk, enkel als het ons petje te boven gaat laten we iemand langskomen. Wij doen het werk liever zelf (ook al is het dan niet perfect) en aan ons eigen ritme, dan dat er vreemden in ons huis rondlopen. Gelukkig werken we graag en leren we snel, dus behalve het dak hebben we voorlopig alles zelf gerenoveerd. Zal natuurlijk wel meespelen dat we beide de nachten doen en het dan minder evident is om overdag nog eens arbeiders over de vloer te krijgen.
... Latten kan natuurlijk, maar dan heb je nog verplichtingen. Ik weet niet of ik zelfs maar elk weekend samen wil zijn met iemand. Het standaard bezet zijn op die dagen. Dat benauwt me. En dan nog familiefeestjes en schoonouderbezoek erbij. De gedachte alleen al maakt me moe.
Dat liep ook fout in mijn vorige relatie. Zelfs binnen een latrelatie is er kennelijk de verwachting dat je vrije dagen altijd aan elkaar besteed en soms was het al zo druk geweest dat ik gewoon thuis wat wou rommelen en niemand wou zien. Dat ik dan geen energie had voor uitstapjes of kroeg bezoek, begrijp zij niet echt, want daar krijg je toch net energie van.
Werkmannen in huis vermijden we zoveel mogelijk, enkel als het ons petje te boven gaat laten we iemand langskomen. Wij doen het werk liever zelf (ook al is het dan niet perfect) en aan ons eigen ritme, dan dat er vreemden in ons huis rondlopen. Gelukkig werken we graag en leren we snel, dus behalve het dak hebben we voorlopig alles zelf gerenoveerd. Zal natuurlijk wel meespelen dat we beide de nachten doen en het dan minder evident is om overdag nog eens arbeiders over de vloer te krijgen.
zondag 11 september 2016 om 22:40
@valdemar: dat je een aantal vrije momenten met elkaar doorbrengt in een latrelatie lijkt me wel normaal, maar verplicht dan 'buitenhuis' vertoeven is helemaal niet nodig vind ik. Heerlijk lijkt me dan dat je wel samen kan zijn zonder ook samen iets te doen. Vooral als je een heel weekend bijvoorbeeld met elkaar bent. Of dat je even een paar uurtjes in je eentje ergens heen gaat
zondag 11 september 2016 om 22:53
[quote]shisha schreef op 11 september 2016 @ 09:43:
Ik vind daten zowiezo snel geforceerd aanvoelen.
Ik heb nooit echt gedate.
Mensen met autisme schijnen hun date's het beste te ontmoeten tijdens een activiteit met een gezamenlijke interesse.
En dan samen gaan doen wat je allebei leuk vindt; je gezamenlijke interesse delen.[/quote]
Dat vind ik heel belangrijk, gezamenlijke interesses delen. Als die ander totaal andere interesses heeft dan ik is de lol er gauw af voor mij. Ik ben wel een voorstander van vooral ook je eigen ding te doen. Maar bijna niks kunnen delen vind ik niks. Ik heb trouwens ook nooit echt gedate.
Ik vind daten zowiezo snel geforceerd aanvoelen.
Ik heb nooit echt gedate.
Mensen met autisme schijnen hun date's het beste te ontmoeten tijdens een activiteit met een gezamenlijke interesse.
En dan samen gaan doen wat je allebei leuk vindt; je gezamenlijke interesse delen.[/quote]
Dat vind ik heel belangrijk, gezamenlijke interesses delen. Als die ander totaal andere interesses heeft dan ik is de lol er gauw af voor mij. Ik ben wel een voorstander van vooral ook je eigen ding te doen. Maar bijna niks kunnen delen vind ik niks. Ik heb trouwens ook nooit echt gedate.
maandag 12 september 2016 om 01:40
@biobitch: zoals jij het beschrijft klinkt een latrelatie goed. Zal het toen ook wat verkloot hebben omdat ik nog in de fase zat om zo normaal mogelijk te doen, en me dus constant bewust was van haar aanwezigheid.
Al eerder geschreven, maar aan relaties schenk ik geen aandacht meer. Het is prima zonder, dus waarom proberen? En als ik de topic lees van nt'ers met een autistische partners denk ik dat het problemen zal blijven geven.
Al eerder geschreven, maar aan relaties schenk ik geen aandacht meer. Het is prima zonder, dus waarom proberen? En als ik de topic lees van nt'ers met een autistische partners denk ik dat het problemen zal blijven geven.
maandag 12 september 2016 om 02:10
quote:shisha schreef op 11 september 2016 @ 09:43:
Ik vind daten zowiezo snel geforceerd aanvoelen.
Ik heb nooit echt gedate.
Mensen met autisme schijnen hun date's het beste te ontmoeten tijdens een activiteit met een gezamenlijke interesse.
En dan samen gaan doen wat je allebei leuk vindt; je gezamenlijke interesse delen.Ik heb dit ooit als advies gelezen, maar dan niet specifiek voor mensen met autisme maar voor iedereen die op zoek is naar een partner.
Ik vind daten zowiezo snel geforceerd aanvoelen.
Ik heb nooit echt gedate.
Mensen met autisme schijnen hun date's het beste te ontmoeten tijdens een activiteit met een gezamenlijke interesse.
En dan samen gaan doen wat je allebei leuk vindt; je gezamenlijke interesse delen.Ik heb dit ooit als advies gelezen, maar dan niet specifiek voor mensen met autisme maar voor iedereen die op zoek is naar een partner.
World of Warcraft: Legion
maandag 12 september 2016 om 12:48
Even voorstellen... Ik ben enige tijd geleden via Google op dit forum uitgekomen en kwam na wat rondneuzen ook in dit topic terecht, waar ik een en ander heb meegelezen. Dat ik tot nu toe zelf niets geschreven heb komt deels door eigen terughoudendheid en deels doordat ik uit Vlaanderen kom en tot overmaat van ramp ook nog eens een man ben, een dubbele vreemde eend in de bijt hier. Voelt toch even gênant vind ik zelf, maar goed - ik heb vanochtend een behoorlijke 'trigger' gehad waardoor ik even van me af wil schrijven, dus dan toch maar doen.
Ik ben begin dertig en heb al even een aspergerdiagnose. Ik woon bij mijn ouders (zit een groot deel van de tijd in een goed voorzien bijgebouwtje in de tuin) en ben al een paar jaar werkloos. De voornaamste problemen waar ik tegenaan loop is dat ik een gigantisch slaapprobleem heb, ik zeer overgevoelig ben voor geluid en mensen mij doorgaans liever op een afstand houden. Daardoor is sociaal contact bij mij zowel kwalitatief als kwantitatief een stuk minder dan bij vele anderen, terwijl goede, openhartige gesprekken me juist de energie kunnen geven om het leven een beetje aan te kunnen. Lastig.
De trigger van vanochtend bestond eruit dat ik een telefonisch gesprek had met de VDAB - dat is de Vlaamse arbeidsbemiddelingsdienst. Ik had er twee weken geleden al een mail van gehad, dus dat is al een halve maand stressen en je afvragen wat er op je af zal komen. Nu blijkt dat de VDAB me een intensieve sollicitatiebegeleiding wil geven, of me in een opleiding wil duwen.
Die twee mogelijkheden komen lekker autistisch-bedreigend op me af, want ik gedij nog het best in een rustige, vertrouwde omgeving (vroeger werk was vlakbij) en ik denk niet dat ze daar veel rekening mee houden. Grootste praktische probleem is dat ik steeds slechter ben gaan slapen. Heb er al sinds de kleutertijd last mee, en slaap tegenwoordig vrijwel uitsluitend in de ochtend en de vroege namiddag. Ook al jaren niet meer de 'mentale kracht' om te studeren volgens mij. Beetje chronisch overspannen zeg maar.
Helaas zorgt de thuissituatie ook voor behoorlijk veel stress. Eigenlijk doen mijn ouders op praktisch vlak net erg veel om me tegemoet te komen, maar naarmate ik ouder word vind ik het steeds moeilijker worden om tot rust te komen als er mensen fysiek in de buurt zijn, zelfs als ik ze niet hoor - de mogelijkheid dat ik ze zou kunnen horen is eigenlijk al voldoende. (Plus, je woont met familie op dezelfde locatie - een minimum aan sociaal contact wordt toch verwacht, en ook dat voelt eerlijk gezegd wel wat als een belasting.) Ik heb eigenlijk het spreekwoordelijke hutje op de hei nodig...
Vanochtend heb ik te horen gekregen dat ik over twee weken bij de VDAB verwacht wordt voor een verder gesprek. Dus weer wachten om pas dan te horen wat men voor mij in petto heeft. Ik heb meteen gebeld naar een autisme-organisatie waar ik de afgelopen jaren een paar keer een gesprek gehad heb met iemand omdat die misschien wat suggesties heeft, en nu wacht ik tot ze hopelijk later vandaag terugbelt.
Zit nu met prikkende oogjes voor de computer, want vrijdag vroeg uit de veren voor een soort intakegesprek dat het onderhoud van vandaag voorafging, zaterdag en zondag wat andere dingetjes (beetje extra stress want weekend dus meer mensen thuis) en vandaag weer wat vroeger op voor dat gesprek. Had nog gehoopt dat dat met een sisser zou aflopen en dat ik daarna iets geruster wat slaap zou kunnen inhalen, maar dat gaat nu natuurlijk niet.
Overigens ben ik qua tewerkstelling voor 66% afgekeurd volgens de regels die hier gelden, maar de VDAB-consulente is er vanochtend niet over begonnen en daarom heb ik dat zelf ook (nog) niet ter sprake gebracht, omdat ik een beetje vrees dat ik dan nog meer betutteling over me heen ga krijgen. Leuk sociaal contact vind ik erg belangrijk om me goed te voelen op het werk, maar ik ben bang dat je bij baantjes waarbij specifiek naar je beperking gekeken wordt vooral collega's hebt die zo eenvoudig van geest zijn dat een goed gesprek er niet echt in zit. Al heb ik hier de afgelopen tijd wel bijvoorbeeld de verhalen van hondenmens gelezen die in een dergelijke omgeving blijkbaar net een paar leuke vriendinnen gevonden heeft, 't is misschien een kwestie van gelukhebben...
Sorry hoor, lange lap tekst maar dan heb ik het belangrijkste er wel meteen uitgegooid. Nu bang de ontwikkelingen afwachten...
Ik ben begin dertig en heb al even een aspergerdiagnose. Ik woon bij mijn ouders (zit een groot deel van de tijd in een goed voorzien bijgebouwtje in de tuin) en ben al een paar jaar werkloos. De voornaamste problemen waar ik tegenaan loop is dat ik een gigantisch slaapprobleem heb, ik zeer overgevoelig ben voor geluid en mensen mij doorgaans liever op een afstand houden. Daardoor is sociaal contact bij mij zowel kwalitatief als kwantitatief een stuk minder dan bij vele anderen, terwijl goede, openhartige gesprekken me juist de energie kunnen geven om het leven een beetje aan te kunnen. Lastig.
De trigger van vanochtend bestond eruit dat ik een telefonisch gesprek had met de VDAB - dat is de Vlaamse arbeidsbemiddelingsdienst. Ik had er twee weken geleden al een mail van gehad, dus dat is al een halve maand stressen en je afvragen wat er op je af zal komen. Nu blijkt dat de VDAB me een intensieve sollicitatiebegeleiding wil geven, of me in een opleiding wil duwen.
Die twee mogelijkheden komen lekker autistisch-bedreigend op me af, want ik gedij nog het best in een rustige, vertrouwde omgeving (vroeger werk was vlakbij) en ik denk niet dat ze daar veel rekening mee houden. Grootste praktische probleem is dat ik steeds slechter ben gaan slapen. Heb er al sinds de kleutertijd last mee, en slaap tegenwoordig vrijwel uitsluitend in de ochtend en de vroege namiddag. Ook al jaren niet meer de 'mentale kracht' om te studeren volgens mij. Beetje chronisch overspannen zeg maar.
Helaas zorgt de thuissituatie ook voor behoorlijk veel stress. Eigenlijk doen mijn ouders op praktisch vlak net erg veel om me tegemoet te komen, maar naarmate ik ouder word vind ik het steeds moeilijker worden om tot rust te komen als er mensen fysiek in de buurt zijn, zelfs als ik ze niet hoor - de mogelijkheid dat ik ze zou kunnen horen is eigenlijk al voldoende. (Plus, je woont met familie op dezelfde locatie - een minimum aan sociaal contact wordt toch verwacht, en ook dat voelt eerlijk gezegd wel wat als een belasting.) Ik heb eigenlijk het spreekwoordelijke hutje op de hei nodig...
Vanochtend heb ik te horen gekregen dat ik over twee weken bij de VDAB verwacht wordt voor een verder gesprek. Dus weer wachten om pas dan te horen wat men voor mij in petto heeft. Ik heb meteen gebeld naar een autisme-organisatie waar ik de afgelopen jaren een paar keer een gesprek gehad heb met iemand omdat die misschien wat suggesties heeft, en nu wacht ik tot ze hopelijk later vandaag terugbelt.
Zit nu met prikkende oogjes voor de computer, want vrijdag vroeg uit de veren voor een soort intakegesprek dat het onderhoud van vandaag voorafging, zaterdag en zondag wat andere dingetjes (beetje extra stress want weekend dus meer mensen thuis) en vandaag weer wat vroeger op voor dat gesprek. Had nog gehoopt dat dat met een sisser zou aflopen en dat ik daarna iets geruster wat slaap zou kunnen inhalen, maar dat gaat nu natuurlijk niet.
Overigens ben ik qua tewerkstelling voor 66% afgekeurd volgens de regels die hier gelden, maar de VDAB-consulente is er vanochtend niet over begonnen en daarom heb ik dat zelf ook (nog) niet ter sprake gebracht, omdat ik een beetje vrees dat ik dan nog meer betutteling over me heen ga krijgen. Leuk sociaal contact vind ik erg belangrijk om me goed te voelen op het werk, maar ik ben bang dat je bij baantjes waarbij specifiek naar je beperking gekeken wordt vooral collega's hebt die zo eenvoudig van geest zijn dat een goed gesprek er niet echt in zit. Al heb ik hier de afgelopen tijd wel bijvoorbeeld de verhalen van hondenmens gelezen die in een dergelijke omgeving blijkbaar net een paar leuke vriendinnen gevonden heeft, 't is misschien een kwestie van gelukhebben...
Sorry hoor, lange lap tekst maar dan heb ik het belangrijkste er wel meteen uitgegooid. Nu bang de ontwikkelingen afwachten...
maandag 12 september 2016 om 13:38
Welkom Vlaamsevink ( leuke nick )
Wat een onrust geeft dat he als mensen opeens dingen van je gaan verlangen en je ook nog niet weet hoe of wat en je ritme verstoren om op hun gestelde tijden afspraken moet nakomen.
In je hoofd blijkt het maar piekeren over alle mogelijke scenario's van wat de bedoeling kan zijn, wat gaat er dan veranderen in je leven en wat betekent dat, hoe moet dat dan met slapen en je me-time die je zo nodig hebt enz...
Heel begrijpelijk allemaal.
Schrijf hier lekker van je af als je even op adem moet komen of er doorheen zit, dat doen we hier allemaal.
Wat een onrust geeft dat he als mensen opeens dingen van je gaan verlangen en je ook nog niet weet hoe of wat en je ritme verstoren om op hun gestelde tijden afspraken moet nakomen.
In je hoofd blijkt het maar piekeren over alle mogelijke scenario's van wat de bedoeling kan zijn, wat gaat er dan veranderen in je leven en wat betekent dat, hoe moet dat dan met slapen en je me-time die je zo nodig hebt enz...
Heel begrijpelijk allemaal.
Schrijf hier lekker van je af als je even op adem moet komen of er doorheen zit, dat doen we hier allemaal.
maandag 12 september 2016 om 19:00
Dank allebei.
Inmiddels heb ik dat gesprek met die mevrouw van de autismevereniging gehad. Dat was wel leuk. Ze belde me wakker (om twintig voor zes 's avonds...) maar dat had ik er graag voor over.
Inderdaad raadde ook zij GTB aan, kort samengevat willen ze me ook daar een of ander traject laten doorlopen, maar de 'weerstand' tegen mijn beperkingen zou er wat minder zijn. Dat moet dan maar, denk ik zo.
(Valdemar, zit je ook in Vlaanderen?)
Net even m'n hoofd buiten gestoken. Zon, voetballende kinderen in de tuin, broertje dat ijsberend staat te bellen met een tablet zodat het hele huis kan meegenieten van het gesprek. Hmm...
Tijd voor jezelf (zoals Mother_Earth) schrijft, tja, dat is zo'n dingetje... zolang ik niet werk kan ik een beetje tijd besteden aan dingen die mijn situatie verbeteren (bv. langzaam rommelige open rekjes in vervangen door zelf in elkaar gezette gesloten kasten... ziet er een stuk rustiger uit). Dan kan je elke dag een klein stapje kan zetten om in ieder geval je eigen leefomgeving visueel wat netter te maken. Dat zie ik mezelf echter niet doen als ik elke dag om zeven uur uit de veren moet.
Eigenlijk zou 'men' willen dat je alle energie besteedt aan de dingen die je 'hoort' te doen, en wordt er geen rekening mee gehouden dat je eigenlijk toch ook wat gelegenheid zou moeten hebben om dingen te doen waaraan je jezelf wat kan optrekken...
Inmiddels heb ik dat gesprek met die mevrouw van de autismevereniging gehad. Dat was wel leuk. Ze belde me wakker (om twintig voor zes 's avonds...) maar dat had ik er graag voor over.
Inderdaad raadde ook zij GTB aan, kort samengevat willen ze me ook daar een of ander traject laten doorlopen, maar de 'weerstand' tegen mijn beperkingen zou er wat minder zijn. Dat moet dan maar, denk ik zo.
(Valdemar, zit je ook in Vlaanderen?)
Net even m'n hoofd buiten gestoken. Zon, voetballende kinderen in de tuin, broertje dat ijsberend staat te bellen met een tablet zodat het hele huis kan meegenieten van het gesprek. Hmm...
Tijd voor jezelf (zoals Mother_Earth) schrijft, tja, dat is zo'n dingetje... zolang ik niet werk kan ik een beetje tijd besteden aan dingen die mijn situatie verbeteren (bv. langzaam rommelige open rekjes in vervangen door zelf in elkaar gezette gesloten kasten... ziet er een stuk rustiger uit). Dan kan je elke dag een klein stapje kan zetten om in ieder geval je eigen leefomgeving visueel wat netter te maken. Dat zie ik mezelf echter niet doen als ik elke dag om zeven uur uit de veren moet.
Eigenlijk zou 'men' willen dat je alle energie besteedt aan de dingen die je 'hoort' te doen, en wordt er geen rekening mee gehouden dat je eigenlijk toch ook wat gelegenheid zou moeten hebben om dingen te doen waaraan je jezelf wat kan optrekken...
