Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 4
woensdag 1 augustus 2018 om 08:14
Deel 3
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
World of Warcraft: Legion
woensdag 8 augustus 2018 om 14:53
ik kan ook uren kwijt zijn met computerspelletjes.
Momenteel speel ik veel sudoku, patience/klondike en Japanse beeldpuzzels.
Maar ook spellen als candy crush vind ik leuk. Vroeger had ik zo'n breakthrough game op een disk (dat je elke keer zo'n balletje moet kaatsen om blokjes weg te spelen). Dat speelde ik uren non stop.
Momenteel speel ik veel sudoku, patience/klondike en Japanse beeldpuzzels.
Maar ook spellen als candy crush vind ik leuk. Vroeger had ik zo'n breakthrough game op een disk (dat je elke keer zo'n balletje moet kaatsen om blokjes weg te spelen). Dat speelde ik uren non stop.
woensdag 8 augustus 2018 om 15:11
Haha, dat heeft toch 'n andere functie. Die spellen werken soort van verdovend bij stress. Bij mijn laatste werk zat ik heel vaak op de wc omdat dat de enige prikkelvrije plek was en dan speelde ik ook altijd 'n paar rondjes candy crush.
donderdag 9 augustus 2018 om 07:25
impala schreef: ↑08-08-2018 08:50Zo.
Klaar nu, hoop ik.
En solo, jij beschuldigt mij ook geregeld van dingen die ik niet zo gezegd heb, maar die jij zo opgevat hebt. Het zou fijn zijn als je dit als leermomentje kan zien. Scheelt een hoop frustratie.
Wel in lijn van het onderwerp van dit moment : zoek het wat vaker bij jezelf als de communicatie niet lekker loopt. Ik weet niet of het iemand opvalt, maar ik heb wat dat betreft veel geleerd van dit forumEn nog steeds in proces.
Schei toch eens uit met dat belerende toontje.
Als er nou iemand in staat is het bij zichzelf te zoeken ben ik het wel.
De enige die dat niet ziet lijk jij te zijn.
Ook een leermomentje.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
donderdag 9 augustus 2018 om 10:00
Ah, jij vindt 'bedingen' iets anders dan 'eisen'.redbulletje schreef: ↑08-08-2018 08:14Bedongen dus, niet geeist en zelfs voorgesteld me rond de feestdagen te willen laten opereren omdat er dan minder routineklussen ingepland worden en wellicht meer kamers vrij.
Dan is het dus een taaldingetje, want ik las het wel als 'eisen'.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
donderdag 9 augustus 2018 om 12:07
Dat is dan 'n taaldingetje idd. Ik vat bedingen namelijk op zoals de betekenissen:
-voor elkaar krijgen dat iets afgesproken wordt
-door onderhandeling een toezegging verkrijgen
vrijdag 10 augustus 2018 om 11:17
Ik denk dat wel allemaal zo hard ons best doen om te lezen wat er bedoeld wordt.. en niet wat er staat (een NT ziekte) dat we vergeten dat we misschien als ASS'ers onder elkaar gewoon weer letterlijk moeten lezen wat er staat 
Ik had laatst ook via mail een situatie. Ik zweer dat ik er stond dat een collega niet meer zou komen, alleen nog om gedag te zeggen want het was te druk het werk. Dat is wat er letterlijk stond in de mail. Maar men bedoelde dus tot na het verlof. De gezichten waren dan ook verbaasd toen ik vroeg of er een afscheidsetentje kwam zoals normaal als iemand ontslag neemt of ontslagen wordt.
Ik had laatst ook via mail een situatie. Ik zweer dat ik er stond dat een collega niet meer zou komen, alleen nog om gedag te zeggen want het was te druk het werk. Dat is wat er letterlijk stond in de mail. Maar men bedoelde dus tot na het verlof. De gezichten waren dan ook verbaasd toen ik vroeg of er een afscheidsetentje kwam zoals normaal als iemand ontslag neemt of ontslagen wordt.
vrijdag 10 augustus 2018 om 18:44
+1.biobitch1984 schreef: ↑10-08-2018 11:17Ik denk dat wel allemaal zo hard ons best doen om te lezen wat er bedoeld wordt.. en niet wat er staat (een NT ziekte) dat we vergeten dat we misschien als ASS'ers onder elkaar gewoon weer letterlijk moeten lezen wat er staat
Ik had laatst ook via mail een situatie. Ik zweer dat ik er stond dat een collega niet meer zou komen, alleen nog om gedag te zeggen want het was te druk het werk. Dat is wat er letterlijk stond in de mail. Maar men bedoelde dus tot na het verlof. De gezichten waren dan ook verbaasd toen ik vroeg of er een afscheidsetentje kwam zoals normaal als iemand ontslag neemt of ontslagen wordt.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zaterdag 11 augustus 2018 om 14:42
biobitch1984 schreef: ↑10-08-2018 11:17Ik denk dat wel allemaal zo hard ons best doen om te lezen wat er bedoeld wordt.. en niet wat er staat (een NT ziekte) dat we vergeten dat we misschien als ASS'ers onder elkaar gewoon weer letterlijk moeten lezen wat er staat
+++++Dat vind ik doorgaans zo fijn aan mede-autisten. Dat ze meestal niet zo snel een eigen invulling geven aan de woorden van een ander. Dat zie ik nl ook als een NT-ziekte. En dat je er directer bij kan zijn, er geen taboes zijn en je de sugarcoating achterwege kan laten. Want dat vreet energie bij mij, altijd maar alles inkleden en je afvragen of je iets wel kan zeggen.
.
zaterdag 11 augustus 2018 om 18:14
zaterdag 11 augustus 2018 om 18:15
zaterdag 11 augustus 2018 om 22:34
In geval van mijn zoontje (nog geen diagnose, maar moet raar lopen zou hij die niet krijgen) probeer ik vooral te kijken naar hoe hij werkt. Wat het voor hem makkelijker maakt, bijvoorbeeld voorspelbaarheid, zelf dingen mogen beslissen etc.)
Lijkt me dat hij en jullie tegen bepaalde zaken aan liepen waardoor jullie hem hebben laten onderzoeken. Ik zou mij persoonlijk dan ook richten op die struikelpunten...
Lijkt me dat hij en jullie tegen bepaalde zaken aan liepen waardoor jullie hem hebben laten onderzoeken. Ik zou mij persoonlijk dan ook richten op die struikelpunten...
woensdag 22 augustus 2018 om 10:01
Ik heb vorige week de diagnose gekregen en weet eerlijk gezegd niet zo goed wat ik er van moet vinden. Heb hiernaast een angststoornis + eetstoornis + depressieve klachten. Ik heb net een boek uitgelezen over vrouwen met autisme en zodra er staat dat het eigenlijk niet te genezen is raak ik in paniek, want ik wil hier helemaal niet mee leven? Er werd altijd tegen mij gezegd dat alles makkelijker zou worden maar nu moet ik er mee gaan "leren leven''? Dat wil ik helemaal niet! Hoe is die periode na de diagnose bij jullie gegaan?
woensdag 22 augustus 2018 om 10:07
Ah heel anders dus! Ik had het niet verwacht want ik heb een aantal jaar terug een autisme onderzoek gehad en toen kwam eruit dat ik het niet had. En de twee psychologen die ik heb gehad zeiden ook dat ze er niet vanuit gingen, omdat ze mij echt anders vonden dan andere autisten met wie ze gewerkt hadden. Dan is het toch wel vreemd als dat er tóch uitkomt. Viel wat rauw op m'n dak ofzo?redbulletje schreef: ↑22-08-2018 10:05Euforisch!
Ik wist dat er iets mis was, maar had geen idee wat, voor mij was de diagnose (ik heb 'm nu 11 maanden) juist 'n zege.
woensdag 22 augustus 2018 om 10:11
Diep van binnen wist ik m'n leven lang dat hoe ik me voel niet weg gepraat kan worden, dus het is perfect om te horen dat het niet kan genezen. Nu voel ik me juist eindelijk geaccepteerd zoals ik ben. Ik hoef helemaal voor niemand te veranderen. Als je allerlei onzintherapieen moet volgen dan zou ik daar 't schijt van krijgen. Ik blijf wel naar m'n psych gaan, gewoon omdat ik het fijn vind met iemand over alles te kunnen praten.
woensdag 22 augustus 2018 om 10:11
Voor mij werd alles veel eenvoudiger.
Ik werd redelijk krankjorum door die constante pogingen om sociaal aangepast gedrag te vertonen en telkens weer te falen, dus toen ik besefte dat een rijk sociaal leven niet binnen mijn mogelijkheden paste, kon ik dit laten varen en zonder schuldgevoel meer tijd besteden aan zaken die ik leuker vond. Op dit vlak gaf de diagnose net veel rust.
Ik werd redelijk krankjorum door die constante pogingen om sociaal aangepast gedrag te vertonen en telkens weer te falen, dus toen ik besefte dat een rijk sociaal leven niet binnen mijn mogelijkheden paste, kon ik dit laten varen en zonder schuldgevoel meer tijd besteden aan zaken die ik leuker vond. Op dit vlak gaf de diagnose net veel rust.
woensdag 22 augustus 2018 om 10:16
Ik vond de diagnose een opluchting. Na jaren van vastlopen, therapie en weer opnieuw vastlopen zonder te begrijpen waarom snap ik nu dat het niet aan mijn inzet lag. Voor mij werken veel dingen net even anders dan voor de gemiddelde persoon.
Ik zie het niet als een ziekte en ben dus ook niet bezig met beter worden. Wel ben ik bezig met zoeken naar welke aanpak voor mij werkt. Maar dat geldt voor veel meer mensen, met of zonder diagnose.
Verwarring is er ook wel. Waar eerst gezegd werd dat ik beter mijn best moest doen, wordt er nu gehamerd op acceptatie en zoeken naar andere manieren. Een prettigere insteek maar wel even wennen.
Krijg je psycho-eduatie en/of begeleiding?
Ik zie het niet als een ziekte en ben dus ook niet bezig met beter worden. Wel ben ik bezig met zoeken naar welke aanpak voor mij werkt. Maar dat geldt voor veel meer mensen, met of zonder diagnose.
Verwarring is er ook wel. Waar eerst gezegd werd dat ik beter mijn best moest doen, wordt er nu gehamerd op acceptatie en zoeken naar andere manieren. Een prettigere insteek maar wel even wennen.
Krijg je psycho-eduatie en/of begeleiding?
woensdag 22 augustus 2018 om 10:18
Waarom is het opnieuw onderzocht dan, als je eerder al getest ben en psychologen denken dat je niet autistisch bent?marriette87 schreef: ↑22-08-2018 10:07Ah heel anders dus! Ik had het niet verwacht want ik heb een aantal jaar terug een autisme onderzoek gehad en toen kwam eruit dat ik het niet had. En de twee psychologen die ik heb gehad zeiden ook dat ze er niet vanuit gingen, omdat ze mij echt anders vonden dan andere autisten met wie ze gewerkt hadden. Dan is het toch wel vreemd als dat er tóch uitkomt. Viel wat rauw op m'n dak ofzo?
Je zult dan toch kenmerken vertonen denk ik. Of niet?
woensdag 22 augustus 2018 om 10:23
Ja ik vertoon zeker kenmerken! Het is opnieuw onderzocht omdat de therapie van 2 jaar eigenlijk niks heeft opgeleverd, dus gingen ze toch eens opnieuw kijken of er niet meer aan de hand was. Ze gaven ook aan dat het bij mij niet direct duidelijk is en het wat gepuzzel kost om toch de diagnose te kunnen stellen. Ik ben het er wel mee 'eens', maar had het o.b.v. wat er eerder is geconcludeerd minder verwacht denk ik.
woensdag 22 augustus 2018 om 13:55
Voor mij was het ook een opluchting. Dat wat mis ging niet mijn eigen schuld was, maar een oorzaak had. Vaak genoeg te horen gekregen dat het aan mij lag. Nu hoef ik niet meer boven mijn kunnen te presteren. Dat geeft rust. Bij vlagen vind ik het moeilijk dat ik nooit werk kan doen wat ik écht interessant vind. Want daarvoor kan ik niet aan de eisen voldoen. Ik ken mensen die in hun schooltijd niks uitvoerden en nu hun toch droombaan hebben. Dat steekt soms. Terwijl ik altijd hard heb moeten knokken. Allemaal voor niks. Voor mijn sociale leven veranderde de diagnose niet veel. Mijn vriendenkring is maar klein. Waar ik regelmatig tegenaan loop is mensen zich niet aan de afspraak houden.
