Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 5
dinsdag 19 mei 2020 om 21:29
Deel 4:
psyche/autisme-wie-ook-deel-4/list_messages/417545
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Kind met autisme,
Ouder met autisme,
deel je ervaring.
psyche/autisme-wie-ook-deel-4/list_messages/417545
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Kind met autisme,
Ouder met autisme,
deel je ervaring.
zondag 17 april 2022 om 09:20
Ja, ik herken wel wat je schrijft. Zo eenvoudig is het niet. Ik heb vaak moeite met mijn grenzen als ik me onbewust toch aan de ander zat te spiegelen uit angst voor afwijzing bijvoorbeeld. Dan vergeet ik als het ware dat ik iets niet wil, maar komen de ondertitels pas later. Dan denk ik vaak: zit die ander toch niet zo te pleasen door zijn/haar manier van denken over te nemen. Niet knippen en plakken (als in WordBlauwetrui schreef: ↑16-04-2022 21:40Ik word gewoon bijna boos als ik dit lees. Ik ben nu 30 en begin nu pas langzaam te ontdekken waar mijn grenzen liggen. Een paar jaar geleden heeft dit tot een burn-out geleid.
Ik wil heel veel typen maar dan wordt het niet zo'n gezellige post denk ik. Ik hoop dat dit wel een gezellig topic blijft, anders ga ik hier weg. Ik hoop echt dat je inziet dat je anderen hiermee kunt kwetsen.
)Ik herken het gelukkig wel vaker voordat het zich voordoet, maar ik ben er nog niet. Door moeizame prikkelverwerking kan ik snel angstig zijn e dat helpt me dan ook niet echt. Het kan denk ik best een lang leerproces zijn waarvan geen tijdsduur bekend is. Ik heb (gelukkig) nog nooit één autistisch persoon ontmoet die exact hetzelfde was zoals ik. De verschillen in beleving vind ik interessant.
zondag 17 april 2022 om 09:41
Klopt, dat is bij mij ook nu. Vergeleken met een paar jaar geleden weet ik nu wel beter mijn grenzen te herkennen maar het blijft een puzzel. Wat dat betreft is de burn-out ook wel een eye-opener geweest.aardbei35 schreef: ↑17-04-2022 09:20Ja, ik herken wel wat je schrijft. Zo eenvoudig is het niet. Ik heb vaak moeite met mijn grenzen als ik me onbewust toch aan de ander zat te spiegelen uit angst voor afwijzing bijvoorbeeld. Dan vergeet ik als het ware dat ik iets niet wil, maar komen de ondertitels pas later. Dan denk ik vaak: zit die ander toch niet zo te pleasen door zijn/haar manier van denken over te nemen. Niet knippen en plakken (als in Word
Ik herken het gelukkig wel vaker voordat het zich voordoet, maar ik ben er nog niet. Door moeizame prikkelverwerking kan ik snel angstig zijn e dat helpt me dan ook niet echt. Het kan denk ik best een lang leerproces zijn waarvan geen tijdsduur bekend is. Ik heb (gelukkig) nog nooit één autistisch persoon ontmoet die exact hetzelfde was zoals ik. De verschillen in beleving vind ik interessant.
zondag 17 april 2022 om 09:44
Ach kom nou toch. Dit is echt slachtoffer gedrag.
En ik ga niet op eieren lopen omdat er misschien wat tere zieltjes in dit topic zitten. Geef mijn autisme daar maar de schuld van dan.
zondag 17 april 2022 om 09:48
zondag 17 april 2022 om 10:04
zondag 17 april 2022 om 10:06
Nou, dan eerder de Theory of Mind. Voert te ver om autisme in al z'n facetten de schuld te geven
zondag 17 april 2022 om 12:01
Dus omdat ik in een ASS-topic zit moet ik mensen met fluwelen handschoentjes aanpakken?
Dan kun je beter naar het sneeuwvlokjestopic gaan.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 17 april 2022 om 12:02
zondag 17 april 2022 om 20:10
Nee, op eieren lopen of fluwelen handschoenen hoeven niet, maar iemand uitmaken voor sneeuwvlok of een soort aansteller die alles aan zichzelf te danken heeft is ook weinig constructief. Althans, als het niet je bedoeling is dat het topic weer compleet doodbloedt omdat niemand meer wat durft te schrijven.
zondag 17 april 2022 om 22:22
Ach ja, zo zie je: elke autist is anders.Wojak schreef: ↑17-04-2022 20:10Nee, op eieren lopen of fluwelen handschoenen hoeven niet, maar iemand uitmaken voor sneeuwvlok of een soort aansteller die alles aan zichzelf te danken heeft is ook weinig constructief. Althans, als het niet je bedoeling is dat het topic weer compleet doodbloedt omdat niemand meer wat durft te schrijven.
Ik vind de duidelijkheid van OohBoy juist prettig, weet ik tenminste waar ik aan toe ben.
Ik vind 'klagen' over hoe moeilijk het allemaal is door autisme dan weer weinig constructief.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 18 april 2022 om 07:56
De herkenning dat een ander tegen dezelfde punten aanloopt kan erg fijn zijn. Ik persoonlijk heb daar meer aan dan de “niet klagen maar dragen” mentaliteit.
Denk dat we allemaal wel inlevingsvermogen hebben en dat je je kan voorstellen dat elke autist anders is. En dat soms opmerkingen gewoon hard en bot overkomen en daardoor niet prettig zijn voor anderen.
Juist als het hier voor zovelen een fijne plek is om te kletsen. Eerlijkheid en directheid, natuurlijk. Maar dat kan ook op een fijne en nette manier.
Denk dat we allemaal wel inlevingsvermogen hebben en dat je je kan voorstellen dat elke autist anders is. En dat soms opmerkingen gewoon hard en bot overkomen en daardoor niet prettig zijn voor anderen.
Juist als het hier voor zovelen een fijne plek is om te kletsen. Eerlijkheid en directheid, natuurlijk. Maar dat kan ook op een fijne en nette manier.
maandag 18 april 2022 om 08:05
eennieuwbegin schreef: ↑18-04-2022 07:56De herkenning dat een ander tegen dezelfde punten aanloopt kan erg fijn zijn. Ik persoonlijk heb daar meer aan dan de “niet klagen maar dragen” mentaliteit.
Denk dat we allemaal wel inlevingsvermogen hebben en dat je je kan voorstellen dat elke autist anders is. En dat soms opmerkingen gewoon hard en bot overkomen en daardoor niet prettig zijn voor anderen.
Juist als het hier voor zovelen een fijne plek is om te kletsen. Eerlijkheid en directheid, natuurlijk. Maar dat kan ook op een fijne en nette manier.
Ja natuurlijk is een aai over de bol fijner dan een spiegel voorgehouden krijgen.
Ik kan persoonlijk niet veel met ‘door mijn trage prikkelverwerking..’ enz.
Als men niet tegen kritiek kan heeft dat imo niks met autisme te maken, en is dat gewoon een rotexcuus. En daar ben ik zeer allergisch voor, je diagnose daarvoor inzetten.
maandag 18 april 2022 om 08:35
OohBoy schreef: ↑18-04-2022 08:05Ja natuurlijk is een aai over de bol fijner dan een spiegel voorgehouden krijgen.
Ik kan persoonlijk niet veel met ‘door mijn trage prikkelverwerking..’ enz.
Als men niet tegen kritiek kan heeft dat imo niks met autisme te maken, en is dat gewoon een rotexcuus. En daar ben ik zeer allergisch voor, je diagnose daarvoor inzetten.
Maar dan sla je die opmerking of comment toch over? Als dat niet iets is waar je wat mee kan? Dan scroll je door. Vooral als je ook weer dat die persoon niet iets heeft aan harde opmerkingen?
Ik vind dat geen rotexcuus. Je kunt geen idee hebben wat daar verder achterzit he. Om dat dan meteen een rotexcuus te noemen..
Maar ik laat het hier verder bij.
maandag 18 april 2022 om 08:58
eennieuwbegin schreef: ↑18-04-2022 08:35Maar dan sla je die opmerking of comment toch over? Als dat niet iets is waar je wat mee kan? Dan scroll je door. Vooral als je ook weer dat die persoon niet iets heeft aan harde opmerkingen?
Ik vind dat geen rotexcuus. Je kunt geen idee hebben wat daar verder achterzit he. Om dat dan meteen een rotexcuus te noemen..
Maar ik laat het hier verder bij.
Hoezo mag daar niet over gepraat worden?
Dan is een topic ook gauw dood.
maandag 18 april 2022 om 09:38
Voor een deel heeft het omgaan met kritiek misschien wel wat met autisme te maken. Als ik iets niet goed heb gedaan wat ik niet aan zag komen voelt het voor mij soms of de wereld vergaat. Ja ik moet daar aan werken en sta daarom op de wachtlijst zodat ik het beter kan accepteren van mezelf als het niet zo is gegaan als verwacht. Dit maakt ook wel dat ik bang ben om iets verkeerd te doen of te zeggen en dat ik dit posten ook spannend vind.
Ik hoopte wel dat iedereen hier zijn ei kwijt zou kunnen en zich open zou voelen om dingen te plaatsen. Uiteraard zijn tips hartstikke welkom.
Ik hoopte wel dat iedereen hier zijn ei kwijt zou kunnen en zich open zou voelen om dingen te plaatsen. Uiteraard zijn tips hartstikke welkom.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
maandag 18 april 2022 om 09:50
Natuurlijk, dat begrijp ik ook wel hoor Kihei. Ik vind kritiek krijgen ook niet makkelijk. Weinig mensen denk ik.
Maar het moet dan toch niet zo zijn dat iemand die autisme heeft dan maar geen kritiek meer mag krijgen omdát diegene autisme heeft?
Dat is wat ik bedoel met autisme als excuus gebruiken.
Maar het moet dan toch niet zo zijn dat iemand die autisme heeft dan maar geen kritiek meer mag krijgen omdát diegene autisme heeft?
Dat is wat ik bedoel met autisme als excuus gebruiken.
maandag 18 april 2022 om 11:54
Hier sluit ik mij bij aan. Heb ook laat mijn diagnose gekregen en herken dit heel erg.eennieuwbegin schreef: ↑16-04-2022 21:24Ja dat is idd bot.
Dat het wel snappen maar het niet toe kunnen toepassen in de praktijk is ook m’n autisme. Dus het is geen kwestie van ervoor kiezen. Dat is gewoon onzin.
Het is 30 jaar leven als neurotypisch persoon, er vervolgens achterkomen dat je ass hebt en je leven aan moet passen, omdat was je hebt/bent niet meer weg gaat. Dan pas je dingen ook niet 1,2,3 aan. Dat kost járen.
Dus ja, ik vind dat je kort door de bocht bent in je antwoord.
maandag 18 april 2022 om 12:30
Ik heb erover gelezen en het klinkt interessant, ook omdat je juist in beweging komt (en zo uit je hoofd) en plaats van te blijven zitten (in je hoofd blijven).aardbei35 schreef: ↑15-04-2022 12:41Ik ben er sinds december ongeveer mee bezig en ik kom mezelf enorm tegen. Dat ik blijkbaar nog steeds bezig ben met wat anderen van me zouden kunnen denken. Dat gaat om hoe mijn motoriek is, hoe ik erbij kijk, hoe dichtbij iemand is of niet, onverwachte wendingen. Allemaal issues waar ik dan tegenaan loop bij het doen van opdrachten tijdens zo'n sessie. En ik heb heel negatieve associaties met alles wat qua setting op gymnastiek lijkt. Dan reis ik 30 jaar terug in de tijd naar moeilijke schoolperiodes.
Ja het is afwachten. Heb je er ooit iets van gezegd?OohBoy schreef: ↑15-04-2022 13:08Ooh ja dat zal ook wat worden met een hond..
Toen ik dit huis ging bezichtigen hoorde ik de TV van de buurman ook al loeihard in de tuin (het was mooi weer en de deur stond open), dus toen vreesde ik ook al het ergste.
Maar ja, verder is het hier wel 100x fijner dan m’n oude huis dus het is niet anders..
Naar en heel herkenbaar... Zelf ook helaas nog geen betere oplossing gevonden.
Dat herken ik, dat je op alles gaat letten en het kleinste al te veel kan worden. Ik denk een soort activering van je flight/fight response, je wil gelijk vluchten voor 'gevaar' en het compleet uitbannen. Alleen gaat dit niet zo makkelijk als het je buren zijnaardbei35 schreef: ↑15-04-2022 13:26De overgevoeligheid voor geluiden herken ik. Als ik overprikkeld ben, maar het zelf nog niet door heb, dan wordt hetin m'n hoofd en ga ik op alles wat ik hoor letten. Bijna niets kan ik dan nog hebben. Bijvoorbeeld als een benedenbuur gaat roken op zijn/haar balkon. Die geur is veel te sterk voor me (net als alle andere geuren
) en ja dan moet dat wat ik bijv. hoor en ruik gelijk weg. Dat wil nog weleens vervelende controle drang/dwang bij me oproepen wat dan bakken energie kost en ik weer veel te laat naar bed ga
maandag 18 april 2022 om 17:52
Het gaat niet om 'niet klagen maar dragen', het gaat om slachtoffergedrag.eennieuwbegin schreef: ↑18-04-2022 07:56De herkenning dat een ander tegen dezelfde punten aanloopt kan erg fijn zijn. Ik persoonlijk heb daar meer aan dan de “niet klagen maar dragen” mentaliteit.
Denk dat we allemaal wel inlevingsvermogen hebben en dat je je kan voorstellen dat elke autist anders is. En dat soms opmerkingen gewoon hard en bot overkomen en daardoor niet prettig zijn voor anderen.
Juist als het hier voor zovelen een fijne plek is om te kletsen. Eerlijkheid en directheid, natuurlijk. Maar dat kan ook op een fijne en nette manier.
Ik klaag me rot, maar dan wel vanuit mijn eigen verantwoordelijkheid.
Ja, mijn autisme beperkt mij, maar als ik daar rekening mee houd is er best mee te leven.
Als iemand dan begint over hoe lastig het is om niet te kunnen voldoen aan verwachtingen van anderen en daarom over haar grenzen gaat (was jij dat?), dan is dat gewoon slachtoffergedrag.
En wat OohBoy zegt: dat is een keuze.
Dat je dingen niet kunt die je wel zou willen is natuurlijk soms echt wel lastig, maar het blijft een keuze.
Ik had graag topsporter willen worden, gouden medailles enzo, maar helaas heb ik een spierziekte.
Kan ik natuurlijk wel blijven miepen dat ik zo graag wil sporten, en dat ik mijn teamgenoten niet in de steek wil laten, en weet ik wat. Dan ga ik in de slachtofferrol en maak ik verkeerde keuzes.
Ik kan beter een hobby zoeken die fysiek minder inspannend is.
Heb ik nog steeds die spierziekte, met z'n pijn en z'n vermoeidheid, en dat is vervelend genoeg en daar klaag ik af en toe over.
Zo zie ik autisme ook.
Je kunt alsmaar kijken naar wat je allemaal niet kunt, maar dan stel je je op als slachtoffer.
Je kunt ook alleen maar kijken naar wat er allemaal zo prachtig is aan autisme, maar dan ontken je de harde werkelijkheid.
Ik ben meer van het midden: af en toe klagen, beetje ervaringen uitwisselen, maar ook niet doen alsof autisme het eind van de wereld is.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 18 april 2022 om 21:11
Zojuist iets meegemaakt wat ik echt even van me af moet schrijven. Typisch een ding wat vrijwel niemand in mijn omgeving lijkt te herkennen, en waar ik ook nog op aangekeken wordt, dus ben benieuwd of iemand in dit topic het herkent.
We werden plots uitgenodigd voor een borrel bij mijn oom en tante. Leuke mensen waar ik prima mee kan opschieten, dus ik dacht: prima, gezellig. Ze hebben verder twee tienerdochters die een stuk jonger zijn dan mij en die ik niet vaak zie of spreek.
Toen we daar aankwamen, was er dus nog meer visite bij samen met hun tienerdochter. Op zich nog prima, ik zat gewoon bij mijn familie. Hadden ze ineens besloten om tijdens het eten een jongeren en volwassenen tafel te maken. Ik zag de bui al hangen (en sputterde nog iets van "Maar ik ben toch ook volwassen hahaha...?) en moest dus aan de jongeren tafel zitten.
Tijdens het eten ging het over van alles en werden de grappen over en weer gemaakt, en ik zat er als een kip zonder kop bij, het gesprek al analyserend, maar mijn hoofd zei "Errrr error". Ik probeerde nog wel enig opmerking te maken, maar een keer werd ik aangekeken alsof er ook daadwerkelijk een kip zonder kop tegenover ze zat. Toen ben ik maar op mijn mobiel gaan scrollen.
Even later ben ik nog bij de volwassenen gaan zitten, maar was toen mentaal al zo uitgeput dat ik niet meer zo gezellig was. Toen ik gedag zei liepen de reacties uiteen, van "Nu al...?"
naar stilte met na een paar seconden heel ongemakkelijk "Oké doei."
Nou en nu zit ik weer thuis, heb ik net nog wat mini pizzatje's in de oven gedouwd (net snel gezegd dat ik geen eten meer hoefde zodat ik naar huis kon) en ga zo cocoonen met een nieuwe serie
We werden plots uitgenodigd voor een borrel bij mijn oom en tante. Leuke mensen waar ik prima mee kan opschieten, dus ik dacht: prima, gezellig. Ze hebben verder twee tienerdochters die een stuk jonger zijn dan mij en die ik niet vaak zie of spreek.
Toen we daar aankwamen, was er dus nog meer visite bij samen met hun tienerdochter. Op zich nog prima, ik zat gewoon bij mijn familie. Hadden ze ineens besloten om tijdens het eten een jongeren en volwassenen tafel te maken. Ik zag de bui al hangen (en sputterde nog iets van "Maar ik ben toch ook volwassen hahaha...?) en moest dus aan de jongeren tafel zitten.
Tijdens het eten ging het over van alles en werden de grappen over en weer gemaakt, en ik zat er als een kip zonder kop bij, het gesprek al analyserend, maar mijn hoofd zei "Errrr error". Ik probeerde nog wel enig opmerking te maken, maar een keer werd ik aangekeken alsof er ook daadwerkelijk een kip zonder kop tegenover ze zat. Toen ben ik maar op mijn mobiel gaan scrollen.
Even later ben ik nog bij de volwassenen gaan zitten, maar was toen mentaal al zo uitgeput dat ik niet meer zo gezellig was. Toen ik gedag zei liepen de reacties uiteen, van "Nu al...?"
naar stilte met na een paar seconden heel ongemakkelijk "Oké doei."Nou en nu zit ik weer thuis, heb ik net nog wat mini pizzatje's in de oven gedouwd (net snel gezegd dat ik geen eten meer hoefde zodat ik naar huis kon) en ga zo cocoonen met een nieuwe serie
maandag 18 april 2022 om 21:45
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
