Autisme wie ook? Deel 5

Anoniem_64a73836ab974 dinsdag 19 mei 2020 om 21:29

Deel 4:
psyche/autisme-wie-ook-deel-4/list_messages/417545

Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Kind met autisme,
Ouder met autisme,
deel je ervaring.

Student201 donderdag 23 juni 2022 om 10:11

@wolkje, ik reageer straks even (moet werken). Maar je noemt wel ontzettend herkenbare dingen voor mij. Dank alvast!

Zwetser

OohBoy donderdag 23 juni 2022 om 10:25

moonpoppy schreef: ↑
23-06-2022 03:18
Solomio, jij hebt sterke gedachten over wat autisme wel of niet is, maar daar zijn verschillende meningen over. Er zijn ook onderzoekers die zeggen dat de structuur van de hersenen wel degelijk verschillend zijn bij mensen met autisme. En dat betekend dus dat autisme wel degelijk dingen veroorzaakt.

Hier is zo' n onderzoek, wel in het engels helaas:

https://www.spectrumnews.org/news/autis ... nitive%20p

Er word nog veel onderzoek gedaan naar wat autisme nu precies is, en verschillende onderzoekers komen tot verschillende conclusies.
Jij en ik kijken ook al heel anders naar autisme,omdat we andere onderzoeken lijken te volgen.

Ik denk dat je hier iets cruciaals aanstipt met de woorden dus en veroorzaakt.
Want dat er verschillen te zien zijn (tussen wie eigenlijk, mensen met/ zonder diagnose, of met/ zonder klachten, of met/ zonder ‘symptomen’ zonder er zelf last van te hebben?), zegt nog niks over oorzaken, of misschien juist gevolgen. Hersenen kunnen zich ook aanpassen, en functies kunnen veranderen. De hersenen zijn zo complex.

Anoniem_643aed943fbd3 donderdag 23 juni 2022 om 11:30

Solomio schreef: ↑
23-06-2022 07:15
Ik ben er dus van overtuigd dat áls ooit het moment komt dat autisme objectief aantoonbaar is in de hersenen, dat een deel van de mensen die nu de diagnose autisme hebben die dan niet meer krijgen.

Die hebben dan nog steeds dezelfde problemen, maar daar moet dan een andere naam voor gevonden worden.

Wat mij betreft vergelijkbaar met een snotneus: die kan veroorzaakt worden door een virus, maar ook door hooikoorts of een andere allergie.
Zeggen dat je een snotneus hebt zegt dus wel iets over je klachten, niet over de oorzaak.
Autisme is zo'n verzamelnaam voor een bepaald klachtenpakketje: het zegt iets over je klachten, maar niets over de oorzaak.

Maar je laatste alinea bevestigt toch juist dat het voor de behandeling de oorzaak wel belangrijk is? Een snotneus veroorzaakt door hooikoorts behandel je anders dan een snotneus door een virus. Volgens mijn geldt dat ook voor psychische klachten. Problemen met oogcontact veroorzaakt door sociale angst zal volgens mij een andere behandeling nodig hebben dan problemen met oogcontact doordat je niet vanzelfsprekend snapt wanneer en hoe oogcontact normaliter plaatsvindt.

Solomio donderdag 23 juni 2022 om 11:41

Wolkjebovendezee schreef: ↑
23-06-2022 08:07
Hoi Solomio,

Heb jij zelf last van psychische klachten of juist niet? Heb je misschien met mensen in jouw omgeving waarbij je het overdreven vindt dat ze een bepaalde diagnose hebben? Vind je dat de diagnose te snel wordt gegeven?

Mijn vragen komen op omdat je taal me opvalt dat je het bijvoorbeeld een “klachtenpakketje” noemt en spreekt over “een diagnose halen” als je er last van hebt. Het klinkt een beetje als eieren halen bij de supermarkt. Het is geen uitzondering dat het hele traject van vermoeden tot aan diagnose jaren duurt. Niet iets wat je aangaat als je er geen last van hebt toch?

Heb je zelf een diagnostisch traject voor autisme doorlopen / weet je het uit ervaring hoe de lijsten en interviews zijn? Dat vraag ik omdat ik me afvraag hoe het komt dat je denkt dat legio mensen ook een diagnose zouden krijgen, mensen die zelf geen last van autisme zouden hebben. Hoe zou dat dan kunnen? Denk je misschien dat de vragen erg oppervlakkig zijn? Zoals ik autisme ervaar, kan ik me niet voorstellen dat dit samen gaat met er geen last van hebben. Alleen héle zware gevallen die echt totaal afgesloten zijn qua contact maken ervaren misschien ‘geen last’ van hun conditie.

Student beschrijft een best intens issue qua obsessie / oogcontact. jij noemt “een dingetje met oogcontact” maar dat sluit eigenlijk niet aan bij de subjectieve ervaring naar mijn idee. Of is dat voor jou wel zo?

Ik snap wel dat je bedoelt dat er geen fysieke veroorzaker zou zijn voor wat we autisme noemen (ik denk ook dat voor ieder perspectief onderzoeken te vinden zijn, ben zelf niet op de hoogte)

Juist omdat ik zelf de diagnose autisme heb, en me er enorm in verdiept heb, ben ik tot mijn mening gekomen.

Daarnaast is mijn stellige overtuiging dat autisme een probleem is door een mismatch tussen de persoon met autisme en onze maatschappij. Er zijn legio mensen met vergelijkbare problemen, maar die hebben dan net weer voldoende eigenschappen om mee te kunnen in de maatschappij. Betekent wat mij betreft niet dat ze niet autistisch kunnen zijn.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio donderdag 23 juni 2022 om 11:46

Student201 schreef: ↑
23-06-2022 10:09

Hier is volgens mij ook wel aardig wat te behalen. Ik ben nog niet lang bij deze behandelaar en heb in het begin ook ACT geopperd, omdat hier volgens mij ook wel e.e.a. te behalen is. Echter, ze willen nu eerst met exposure & response prevention aan de slag gaan om te kijken wat dat doet. Het geen obsessie laten worden is het trouwens te laat voor, die fase ben ik al lang voorbij. Ik heb al zoveel geprobeerd: focus niet op oogcontact leggen en bewust naar de mond kijken, focus wel op oogcontact leggen, mezelf proberen af te leiden etc. Maar tot nu toe zonder echt resultaat, omdat het hyperbewustzijn blijft. Accepteren klinkt voor mij als de weg om de focus hier vanaf te krijgen. Maar op een of andere manier is dit zo ontzettend lastig

Dit is wat ik bedoel: je kunt therapie gebruiken om inzicht te krijgen en daardoor dingen te accepteren.
Maar als je er teveel last van hebt gaat dat een moeilijke weg worden en kun je kijken of je er iets aan kunt veranderen.

Daarin zou een ASS-diagnose mss kunnen helpen, omdat je dan mss makkelijker kunt accepteren dat dit bij jou nu eenmaal zo is.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio donderdag 23 juni 2022 om 11:48

Escondido schreef: ↑
23-06-2022 11:30
Maar je laatste alinea bevestigt toch juist dat het voor de behandeling de oorzaak wel belangrijk is? Een snotneus veroorzaakt door hooikoorts behandel je anders dan een snotneus door een virus. Volgens mijn geldt dat ook voor psychische klachten. Problemen met oogcontact veroorzaakt door sociale angst zal volgens mij een andere behandeling nodig hebben dan problemen met oogcontact doordat je niet vanzelfsprekend snapt wanneer en hoe oogcontact normaliter plaatsvindt.

Ja, zeker bij de snotneus is de oorzaak van belang voor de aanpak.

Maar ik vergelijk de diagnose autisme dus met de diagnose snotneus. Het zegt iets over symptomen en niets over de oorzaak.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

OohBoy donderdag 23 juni 2022 om 11:48

Escondido schreef: ↑
23-06-2022 11:30
Maar je laatste alinea bevestigt toch juist dat het voor de behandeling de oorzaak wel belangrijk is? Een snotneus veroorzaakt door hooikoorts behandel je anders dan een snotneus door een virus. Volgens mijn geldt dat ook voor psychische klachten. Problemen met oogcontact veroorzaakt door sociale angst zal volgens mij een andere behandeling nodig hebben dan problemen met oogcontact doordat je niet vanzelfsprekend snapt wanneer en hoe oogcontact normaliter plaatsvindt.

Het is heel moeilijk dat uit elkaar te halen. En je kunt je ook afvragen wat je nou eigenlijk wilt ‘behandelen’? Het gedrag wat men ziet, of hoe de persoon zich voelt?

Mijn klachten zijn heel lang gelabeld als sociale angst. Ik snap heel goed hoe oogcontact werkt, maar daarom kan ik het nog niet als vanzelfsprekend. En toch gewoon steeds mensen aankijken, want ja normaal mee doen hè, leverde veel stress en dus sociale angst op (heel klein onderdeeltje van veel meer klachten hoor).
En dan zegt men ‘maar jij kan toch mensen aankijken?’ Ja dat heb ik inderdaad wel een soort van geleerd ja. Dus het zal de gemiddelde mens niet snel opvallen wat dat me kost.. is daarmee mijn probleem opgelost?

Ik probeer nu een middenweg te vinden in grenzen opzoeken van wat voor mij acceptabel en werkbaar is qua spanning, en wanneer een ander er gewoon maar genoegen mee moet nemen dat ik geen oogcontact (meer) maak.

Solomio donderdag 23 juni 2022 om 12:12

OohBoy schreef: ↑
23-06-2022 11:48
Het is heel moeilijk dat uit elkaar te halen. En je kunt je ook afvragen wat je nou eigenlijk wilt ‘behandelen’? Het gedrag wat men ziet, of hoe de persoon zich voelt?

Mijn klachten zijn heel lang gelabeld als sociale angst. Ik snap heel goed hoe oogcontact werkt, maar daarom kan ik het nog niet als vanzelfsprekend. En toch gewoon steeds mensen aankijken, want ja normaal mee doen hè, leverde veel stress en dus sociale angst op (heel klein onderdeeltje van veel meer klachten hoor).
En dan zegt men ‘maar jij kan toch mensen aankijken?’ Ja dat heb ik inderdaad wel een soort van geleerd ja. Dus het zal de gemiddelde mens niet snel opvallen wat dat me kost.. is daarmee mijn probleem opgelost?

Ik probeer nu een middenweg te vinden in grenzen opzoeken van wat voor mij acceptabel en werkbaar is qua spanning, en wanneer een ander er gewoon maar genoegen mee moet nemen dat ik geen oogcontact (meer) maak.

Mooi verwoord.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Student201 donderdag 23 juni 2022 om 17:49

OohBoy schreef: ↑
23-06-2022 11:48
Het is heel moeilijk dat uit elkaar te halen. En je kunt je ook afvragen wat je nou eigenlijk wilt ‘behandelen’? Het gedrag wat men ziet, of hoe de persoon zich voelt?

Mijn klachten zijn heel lang gelabeld als sociale angst. Ik snap heel goed hoe oogcontact werkt, maar daarom kan ik het nog niet als vanzelfsprekend. En toch gewoon steeds mensen aankijken, want ja normaal mee doen hè, leverde veel stress en dus sociale angst op (heel klein onderdeeltje van veel meer klachten hoor).
En dan zegt men ‘maar jij kan toch mensen aankijken?’ Ja dat heb ik inderdaad wel een soort van geleerd ja. Dus het zal de gemiddelde mens niet snel opvallen wat dat me kost.. is daarmee mijn probleem opgelost?

Ik probeer nu een middenweg te vinden in grenzen opzoeken van wat voor mij acceptabel en werkbaar is qua spanning, en wanneer een ander er gewoon maar genoegen mee moet nemen dat ik geen oogcontact (meer) maak.

Heyy Oohboy en wolkje, maar ook de rest.
Ik reageer even kort. Zal later als ik tijd heb nog wat uitgebreider antwoorden, mogelijk via pb. Ik heb de input van jullie, maar ook de rest, meegenomen naar mn behandelaar, dus ook alvast dank daarvoor, dat helpt me zeker!

De klachten die jullie beiden omschrijven, en ook mijn klachten, zijn volgens mij typische angst/ocd klachten. Het kan best dat er autisme op de achtergrond speelt, maar t zo gestresst en obsessief bezig zijn met oogcontact komt volgens mij niet per se door autisme of doordat er iets in je hersenen anders is (zoals Solomio ook zegt). Een vriend van me heeft autisme en ook moeite met oogcontact zegt ie. Maar hij is hier nooit mee bezig. Een andere vriend heeft een vermoeden van autisme, maar dat boeit hem niet (en terecht, zo lang hij er geen last van heeft). Hij maakt ook weinig oogcontact, is zich hiervan bewust, maar ook dit boeit m niet. De oogcontact obsessie, die jullie ook beschrijven, is dus volgens mij niet per se autisme gerelateerd (of in ieder geval, niet volledig).

Voor mij is t belangrijkste ook vermindering van mijn klachten, op welke manier dan ook. Mijn behandelaar denkt dat hiervoor ERP toch de juiste aanpak is (ze zijn daar gespecialiseerd in ocd), dus ik ga dit zeker even volhouden en de oefeningen doen die ze meegeeft, zoals:
* Juist mensen wel aankijken tijdens een gesprek en geen (mentale) dwanghandelingen doen, zoals mezelf afleiden met randzaken
* Niet op straat, of op andere momenten, controleren of ik er nog last van heb door maar iedereen aan te menen moeten kijken (want dit deed ik dus heel erg: in films, op straat, etc)

Ik heb daarnaast aangegeven dat ik denk dat we ook richting een stukje ACT moeten werken en zij verwacht (en ik ook) dat er ook nog een stukje zelfbeeld/overkomen op de buitenwereld/zelfvertrouwen meespeelt. Dus ook daar gaan we eens wat dieper in graven.

Ik heb nog 2 vraagjes.
1) Hoe voelde sociale interactie, zowel in vertrouwde als niet vertrouwde omgeving, voor jullie voordat jullie je bewust waren van het oogcontact?

2) heeft iemand bij jullie ooit iets opgemerkt of gezegd over jullie manier van oogcontact maken?

Thankss!

Zwetser

moonpoppy vrijdag 24 juni 2022 om 01:55

Solomio, ik merk dat ik het voor de helft met je eens en voor de helft met je oneens bent.

Jij en ik halen natuurlijk beiden onderzoekers/onderzoek aan die onze eigen mening bevestigen, dat is logisch.

Op dit moment kun je mensen nog niet puur op " hersen-eigenschappen" diagnosticeren. ik hoop en geloof dat dat moment wel gaat komen.
In de tussentijd kijken we idd naar symptomen, en dat maakt het lastig zuiver diagnoses te kunnen maken.
Maar ik geloof wel dat het belangrijk is, als autisme wel een hersen-werking ding is, om dat anders te kunnen behandelen dan bv een persoonlijkheidsstoornis.

Idd het snot-neus verhaal wat iemand hier mooi beschreef. Een snotneus is zelf ook geen diagnose, maar een symptoom. De diagnose is hooikoorts of virus, beiden vergen een andere aanpak.

moonpoppy wijzigde dit bericht op 24-06-2022 07:15

8.94% gewijzigd

moonpoppy vrijdag 24 juni 2022 om 02:04

Nog een ding wat we verschillend zien: In het onderzoek waar naar voren komt dat bij autisten verschillende hersengebieden hypo-hyper actief zijn zegt jij eigenlijk dat dat " niet telt" omdat het bij verschillende autisten verschillende gebieden zijn. Dat maakt nog niet dat het geen oorzaak van autisme is, het is wel degelijk afwijkend van de normale hersenen, de hypo-hyper-activiteit is een bewezen verschil.

Het onderzoek dat dat heeft laten zien is echt een ruim opgezet onderzoek, met verschillende betrokken landen.

Wetenschappers op hetzelfde gebied komen soms idd tot andere conclusies, jij en ik volgen zoals ik al zei beiden een verschillende tak. Het is heel vaak zo dat wetenschappers tegenstrijdige dingen beweren. Maar dat maakt wat de ander zegt niet onwaar, zo werkt wetenschap, je moet erover kunnen discussieren. Ik vind het eigenlijk onvriendelijk om dan tegen de ander te zeggen: jij kijkt naar onderzoek dat jouw mening onderstreept, want dat doe jij hier ook.

Solomio vrijdag 24 juni 2022 om 07:23

moonpoppy schreef: ↑
24-06-2022 02:04
Nog een ding wat we verschillend zien: In het onderzoek waar naar voren komt dat bij autisten verschillende hersengebieden hypo-hyper actief zijn zegt jij eigenlijk dat dat " niet telt" omdat het bij verschillende autisten verschillende gebieden zijn. Dat maakt nog niet dat het geen oorzaak van autisme is, het is wel degelijk afwijkend van de normale hersenen, de hypo-hyper-activiteit is een bewezen verschil.

Het onderzoek dat dat heeft laten zien is echt een ruim opgezet onderzoek, met verschillende betrokken landen.

Wetenschappers op hetzelfde gebied komen soms idd tot andere conclusies, jij en ik volgen zoals ik al zei beiden een verschillende tak. Het is heel vaak zo dat wetenschappers tegenstrijdige dingen beweren. Maar dat maakt wat de ander zegt niet onwaar, zo werkt wetenschap, je moet erover kunnen discussieren. Ik vind het eigenlijk onvriendelijk om dan tegen de ander te zeggen: jij kijkt naar onderzoek dat jouw mening onderstreept, want dat doe jij hier ook.

Heb ik ooit iets anders beweerd?

Ik lees bij jou vooral dat je mij ontzettend slecht leest.
Je interpreteert wat ik zeg vanuit jouw mening.

Ik zeg helemaal niet dat je ongelijk hebt, ik zeg alleen dat op dit moment autisme nog niet objectief is vast te stellen en dat daarom het idee dat autisme ergens de oorzaak van is nog helemaal niet gesteld kan worden.

En ik volg daarin al het wetenschappelijk onderzoek, dus ik weet ook dat er bepaalde onderzoeken zijn waarin verschillen in de hersenen gevonden worden.
Maar zelfs dan is nog lang niet duidelijk of die verschillen de oorzaak zijn van autisme.
Die verschillen kunnen ook het gevolg zijn van een andere manier van met dingen omgaan.
Hersenontwikkeling is namelijk mede afhankelijk van welke gebieden iemand vaak gebruikt.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

moonpoppy vrijdag 24 juni 2022 om 07:26

Student, voor mij is oogcontact maken vooral moeilijk als ik al niet zo lekker in mijn vel zit, en mensen niet zo goed ken.
Sommige mensen hebben een erg intense manier van oogcontact maken, dat vind ik altijd onprettig, en ik merk dat ik dan, zonder dat ik daarvoor kies, steeds wegkijk. Ik kan dan echt niet iemand goed aankijken.

Er heeft nog nooit iemand iets over gezegd, maar ik voel soms wel dat men mij een beetje vreemd vind, als het opvallend aanwezig is.

Eerlijk gezegd kan ik me er niet zo druk om maken, iedere gek zijn gebrek

moonpoppy vrijdag 24 juni 2022 om 07:37

Solomio schreef: ↑
24-06-2022 07:23
Heb ik ooit iets anders beweerd?

Ik lees bij jou vooral dat je mij ontzettend slecht leest.
Je interpreteert wat ik zeg vanuit jouw mening.

Ik zeg helemaal niet dat je ongelijk hebt, ik zeg alleen dat op dit moment autisme nog niet objectief is vast te stellen en dat daarom het idee dat autisme ergens de oorzaak van is nog helemaal niet gesteld kan worden.

En ik volg daarin al het wetenschappelijk onderzoek, dus ik weet ook dat er bepaalde onderzoeken zijn waarin verschillen in de hersenen gevonden worden.
Maar zelfs dan is nog lang niet duidelijk of die verschillen de oorzaak zijn van autisme.
Die verschillen kunnen ook het gevolg zijn van een andere manier van met dingen omgaan.
Hersenontwikkeling is namelijk mede afhankelijk van welke gebieden iemand vaak gebruikt.

Maar juist omdat we het allemaal nog niet precies weten vind ik het zo stellig om te beweren dat autisme zelf geen oorzaak van dingen is.
Daar verschilt men over van mening.
Ik denk dat ik je wel begrijp, en ten dele ben ik het ook met je eens.
Maar ik merk dat ik moeite heb met je stelligheid. Omdat men het nog niet zeker weet, en verschillende onderzoekers er ook verschillend in staan, vind ik dat je met dat soort uitspraken wat voorzichtiger moet zijn.

Hersenontwikkeling is zeker afhankelijk van welke gebieden je gebruitkt. Maar een van de dingen in de diagnostiek is ook dat de symptomen al heel vroeg aanwezig moeten zijn geweest. Toen ik mijn trajekt in ging moest mijn familie ook vertellen over ik als heel klein kind reageerde.

Toen mijn zoon zijn trajekt inging hetzelfde. Hij was als baby al gefascineerd door dingen die later dus een heel vroeg symptoom van autisme bleken te zijn.

De reden dat de symptomen vroeg aanwezig moeten zijn is omdat met er in de mainstream diagnostiek wel vanuit gaat dat autisme aangboren is ( neurologisch).
Als de symptomen pas op latere leeftijd onstaan is het geen autisme meer, maar iets anders. Niet-aangeboren hersenletsel is een voorbeeld, maar borderline kan er ook op lijken. Juist daarom is het zo belangrijk dat de symptomen al heel vroeg in je kindertijd zichtbaar waren.
Want in de diagnostiek gaat men wel degelijk uit van een aangeboren verschil

moonpoppy wijzigde dit bericht op 24-06-2022 07:40
Reden: Aangeboren moet niet-aangeboren zijn

0.15% gewijzigd

Solomio vrijdag 24 juni 2022 om 07:59

moonpoppy schreef: ↑
24-06-2022 07:37
Maar juist omdat we het allemaal nog niet precies weten vind ik het zo stellig om te beweren dat autisme zelf geen oorzaak van dingen is.
Daar verschilt men over van mening.
Ik denk dat ik je wel begrijp, en ten dele ben ik het ook met je eens.
Maar ik merk dat ik moeite heb met je stelligheid. Omdat men het nog niet zeker weet, en verschillende onderzoekers er ook verschillend in staan, vind ik dat je met dat soort uitspraken wat voorzichtiger moet zijn.

Hersenontwikkeling is zeker afhankelijk van welke gebieden je gebruitkt. Maar een van de dingen in de diagnostiek is ook dat de symptomen al heel vroeg aanwezig moeten zijn geweest. Toen ik mijn trajekt in ging moest mijn familie ook vertellen over ik als heel klein kind reageerde.

Toen mijn zoon zijn trajekt inging hetzelfde. Hij was als baby al gefascineerd door dingen die later dus een heel vroeg symptoom van autisme bleken te zijn.

De reden dat de symptomen vroeg aanwezig moeten zijn is omdat met er in de mainstream diagnostiek wel vanuit gaat dat autisme aangboren is ( neurologisch).
Als de symptomen pas op latere leeftijd onstaan is het geen autisme meer, maar iets anders. Niet-aangeboren hersenletsel is een voorbeeld, maar borderline kan er ook op lijken. Juist daarom is het zo belangrijk dat de symptomen al heel vroeg in je kindertijd zichtbaar waren.
Want in de diagnostiek gaat men wel degelijk uit van een aangeboren verschil

En om exact dezelfde reden vind ik dat je terughoudend moet zijn met autisme als oorzaak van dingen te benoemen.

Nogmaals: op dit moment is er veel te weinig duidelijkheid om autisme als oorzaak te zien.

Bijv m.b.t. borderline (en andere persoonlijkheidsstoornissen) wordt steeds duidelijker dat daar ook vaak al kenmerken in de vroegste jeugd aanwezig waren.

De diagnostiek is zeer subjectief, ik denk dat je dat vooral niet uit het oog moet verliezen.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio vrijdag 24 juni 2022 om 08:07

Mijn stelligheid betreft dan ook niet het idee dat autisme geen oorzaak kan zijn, mijn stelligheid gaat over het feit dat dat op dit monent nog niet aangetoond kan worden en ik dus vind dat je daar voorzichtig mee moet zijn.

Zie het positief: ik zie de diagnose autisme niet als oordeel dat dingen nu eenmaal zijn zoals ze zijn, wat wel een risico is als je autisme als oorzaak ziet van dingen.
Ik zie de diagnose autisme als duidelijkheid over bepaalde problemen en kwetsbaarheden die je hebt.

En net als bijv de diagnose dyslexie voor de ene persoon betekent dat ie nooit foutloos leert spellen zal het voor een ander betekenen dat ie veel meer moeite zal hebben om foutloos te leren spellen, maar dat het wel mogelijk is.

Autisten kunnen bepaalde 'tekorten' best aanleren, en anderen niet.
Alleen daarom vind ik het al tricky om autisme als oorzaak aan te duiden, omdat je daarmee eventuele verbetering bij voorbaat al uitsluit.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

moonpoppy vrijdag 24 juni 2022 om 08:13

Solomio schreef: ↑
24-06-2022 07:59
En om exact dezelfde reden vind ik dat je terughoudend moet zijn met autisme als oorzaak van dingen te benoemen.

Nogmaals: op dit moment is er veel te weinig duidelijkheid om autisme als oorzaak te zien.

Bijv m.b.t. borderline (en andere persoonlijkheidsstoornissen) wordt steeds duidelijker dat daar ook vaak al kenmerken in de vroegste jeugd aanwezig waren.

De diagnostiek is zeer subjectief, ik denk dat je dat vooral niet uit het oog moet verliezen.

Ik merk dat hoe jij tegen autisme aankijkt zover afstaat over hoe ik er tegen aan kijk dat ik eigenlijk niet eens weet hoe ik hierop moet reageren.
Wat jij hier schrijft, dat je autisme niet als oorzaak kunt zien( van symptomen?) is voor mij erg vreemd, en heb ik echt nog nooit ergens anders gelezen of gehoord, en ook ik volg de wetenschap op dit gebied.

Het is zeker niet " mainstream" wat je hier zegt. Op zo goed als alle sites over autisme wordt gezegd dat autisme aangeboren is. En dat autisme bepaalde symptomen veroorzaakt.
Natuurlijk heb je recht op jouw mening, net als ik.
Maar als je gedachten worden ingegeven door onderzoekers die op een wel heel andere manier tegen autisme kijken dan wat gangbaar is, vind ik het best moeilijk om je die dingen als DE waarheid te zien verkondigen .

We komem hier niet uit , dat hebben wij wel vaker

Maar ik denk dat het altijd een goed idee is dat mensen zelf uitgebreid onderzoek doen, en verschillende invalshoeken bekijken, om een idee te krijgen van wat autisme ( waarschijnlijk) is.

moonpoppy vrijdag 24 juni 2022 om 08:18

Solomio schreef: ↑
24-06-2022 08:07
Mijn stelligheid betreft dan ook niet het idee dat autisme geen oorzaak kan zijn, mijn stelligheid gaat over het feit dat dat op dit monent nog niet aangetoond kan worden en ik dus vind dat je daar voorzichtig mee moet zijn.

Zie het positief: ik zie de diagnose autisme niet als oordeel dat dingen nu eenmaal zijn zoals ze zijn, wat wel een risico is als je autisme als oorzaak ziet van dingen.
Ik zie de diagnose autisme als duidelijkheid over bepaalde problemen en kwetsbaarheden die je hebt.

En net als bijv de diagnose dyslexie voor de ene persoon betekent dat ie nooit foutloos leert spellen zal het voor een ander betekenen dat ie veel meer moeite zal hebben om foutloos te leren spellen, maar dat het wel mogelijk is.

Autisten kunnen bepaalde 'tekorten' best aanleren, en anderen niet.
Alleen daarom vind ik het al tricky om autisme als oorzaak aan te duiden, omdat je daarmee eventuele verbetering bij voorbaat al uitsluit.

Ik denk dat veel van wat je hier beschrijft opgelost zou zijn als we op basis van hersenscans zouden kunnen weten wie nu precies wel en niet de symptomen door autisme krijgt of door een andere aandoening.

Ikzelf vond het juist een enorme opluchting dat er een reden was dat therapie bij mij niet het gewenste effect heeft.
Ik kon ermee stoppen, en leren accepteren dat ik nu eenmaal zo ben, het gaf me veel rust.
Wat niet betekend dat ik alles maar laat waaien hoor, ik ben ook anders dan 10 jaar geleden, ik groei ook. Maar ik weet ook dat sommige core-dingen nooit weg zullen gaan. Ik heb er vrede mee, en mijn omgeving godzijdank ook.

Solomio vrijdag 24 juni 2022 om 08:19

Grappig blijft dat vooral mensen die het niet met me eens zijn last hebben van mijn stelligheid. In andere gevallen vinden mensen juist dat ik het zo goed verwoord.

Ik ben nauw betrokken bij het NAR en juist daar wordt ook heel voorzichtig omgegaan met het idee dat autisme de oorzaak zou zijn van dingen.

In mijn studie (psychologie) wordt tegenwoordig extra aandacht besteed aan de beperkingen van de diagnostiek. De DSM is namelijk geen diagnostiekboek maar een classificatiesysteem: het classificeert gedrag.
Het zegt niets over de oorzaak.

Dat in de mainstream die nuance verloren gaat is niet zo gek, maar het is wel van belang dat die nuance benadrukt blijft worden.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

moonpoppy vrijdag 24 juni 2022 om 08:25

Solomio schreef: ↑
24-06-2022 08:19
Grappig blijft dat vooral mensen die het niet met me eens zijn last hebben van mijn stelligheid. In andere gevallen vinden mensen juist dat ik het zo goed verwoord.

Ik ben nauw betrokken bij het NAR en juist daar wordt ook heel voorzichtig omgegaan met het idee dat autisme de oorzaak zou zijn van dingen.

In mijn studie (psychologie) wordt tegenwoordig extra aandacht besteed aan de beperkingen van de diagnostiek. De DSM is namelijk geen diagnostiekboek maar een classificatiesysteem: het classificeert gedrag.
Het zegt niets over de oorzaak.

Dat in de mainstream die nuance verloren gaat is niet zo gek, maar het is wel van belang dat die nuance benadrukt blijft worden.

Ik vind het juist wel logisch hoor, dat eerste wat je opschrijft, het is altijd fijn als je je gelijk bevestigd ziet, als ik net zo dacht als jij zou ik je stelligheid ook leuk om te lezen vinden

Ik persoonlijk heb helemaal niks met de DSM, en meerde van de psychologen die ik heb gehad ook niet.
Bij mijn diagnose is geen DSM te pas gekomen, mijn autisme-team werkte er niet mee.

We zullen er waarschijnlijk anders over blijven denken, agree to disagree, zullen we maar zeggen

Solomio vrijdag 24 juni 2022 om 08:26

moonpoppy schreef: ↑
24-06-2022 08:18
Ik denk dat veel van wat je hier beschrijft opgelost zou zijn als we op basis van hersenscans zouden kunnen weten wie nu precies wel en niet de symptomen door autisme krijgt of door een andere aandoening.

Ikzelf vond het juist een enorme opluchting dat er een reden was dat therapie bij mij niet het gewenste effect heeft.
Ik kon ermee stoppen, en leren accepteren dat ik nu eenmaal zo ben, het gaf me veel rust.
Wat niet betekend dat ik alles maar laat waaien hoor, ik ben ook anders dan 10 jaar geleden, ik groei ook. Maar ik weet ook dat sommige core-dingen nooit weg zullen gaan. Ik heb er vrede mee, en mijn omgeving godzijdank ook.

Hier geef je dus exact het probleem aan: de diagnose autisme is nodig om te accepteren dat je dingen niet kunt.
Dat is een maatschappelijk probleem.
Bij mij was allang duidelijk dat ik bepaalde dingen niet kon, maar pas na de diagnose autisme accepteerden anderen (het uwv bijvoorbeeld) dat ik die dingen echt niet kon.
Zelf had ik dat allang geaccepteerd.

Wat mij betreft is dat echt vergelijkbaar met dat je bijvoorbeeld geen topsporter kunt worden omdat je daar fysiek de aanleg niet voor hebt.

Het idee dat iedereen alles zou moeten kunnen, het maakbaarheidsidee, ligt hier als probleem onder.

En als mensen dan door zo'n diagnose eindelijk kunnen accepteren dat bepaalde dingen niet lukken is dat heel helpend, maar wat mij betreft zou daar geen diagnose voor nodig moeten zijn.
Mede omdat die diagnose dus eigenlijk niks anders zegt dan wat je al wist: dat bepaalde dingen voor jou moeilijker of zelfs onmogelijk zijn.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio vrijdag 24 juni 2022 om 08:27

moonpoppy schreef: ↑
24-06-2022 08:25

Ik vind het juist wel logisch hoor, dat eerste wat je opschrijft, het is altijd fijn als je je gelijk bevestigd ziet, als ik net zo dacht als jij zou ik je stelligheid ook leuk om te lezen vinden

Ik persoonlijk heb helemaal niks met de DSM, en meerde van de psychologen die ik heb gehad ook niet.
Bij mijn diagnose is geen DSM te pas gekomen, mijn autisme-team werkte er niet mee.

We zullen er waarschijnlijk anders over blijven denken, agree to disagree, zullen we maar zeggen

Autisme is een DSM-diagnose, dus deze uitspraak is echt kolder.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

moonpoppy vrijdag 24 juni 2022 om 08:31

Solomio schreef: ↑
24-06-2022 08:26
Hier geef je dus exact het probleem aan: de diagnose autisme is nodig om te accepteren dat je dingen niet kunt.
Dat is een maatschappelijk probleem.
Bij mij was allang duidelijk dat ik bepaalde dingen niet kon, maar pas na de diagnose autisme accepteerden anderen (het uwv bijvoorbeeld) dat ik die dingen echt niet kon.
Zelf had ik dat allang geaccepteerd.

Wat mij betreft is dat echt vergelijkbaar met dat je bijvoorbeeld geen topsporter kunt worden omdat je daar fysiek de aanleg niet voor hebt.

Het idee dat iedereen alles zou moeten kunnen, het maakbaarheidsidee, ligt hier als probleem onder.

En als mensen dan door zo'n diagnose eindelijk kunnen accepteren dat bepaalde dingen niet lukken is dat heel helpend, maar wat mij betreft zou daar geen diagnose voor nodig moeten zijn.
Mede omdat die diagnose dus eigenlijk niks anders zegt dan wat je al wist: dat bepaalde dingen voor jou moeilijker of zelfs onmogelijk zijn.

Dit ben ik eigenlijk wel met je eens. Mijn schoonzus zei na mijn diagnose dat ze altijd boos was als ik feestjes oversloeg, maar nu begreep ze me, nu ik autisme bleek te hebben. Dat autisme had ik dus altijd al, ik kon het niet benoemen maar het was er altijd al.
Ik vind dat mensen elkaar wat meer in elkaars waarde moeten laten, met of zonder diagnose.
Maar ik vrees dat dat wel een utopie zal blijven.

moonpoppy vrijdag 24 juni 2022 om 08:33

Solomio schreef: ↑
24-06-2022 08:27
Autisme is een DSM-diagnose, dus deze uitspraak is echt kolder.

Ik vind dit dus echt niet oke dat je dit zegt. Mijn traject heeft een half jaar geduurd, maar een dsm test heb ik niet ingevuld.

Solomio vrijdag 24 juni 2022 om 08:37

moonpoppy schreef: ↑
24-06-2022 08:33
Ik vind dit dus echt niet oke dat je dit zegt. Mijn traject heeft een half jaar geduurd, maar een dsm test heb ik niet ingevuld.

Prima dat je het niet ok vindt, maar aangezien autisme geclassificeerd wordt via de DSM kan het gewoon niet wat jij zegt.

Want waarop baseren ze dan de diagnose?

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Actieve topics