Psyche
alle pijlers
Blijven malen om iets wat gebeurt is.
donderdag 6 juli 2023 om 22:49
Ik kan heel erg malen om iets negatiefs wat ik die dag heb meegemaakt en daar begin ik echt van te balen.
Vandaag kwam op het werk mijn leidinggevende naar mij toe en begon over iets wat in mijn ogen totaal uit de lucht kwam vallen en was me van geen kwaad bewust. Achteraf een beetje miscommunicatie van beide kanten maar ik voelde me even heel onzeker en verdrietig. Ik kon me in het gesprek ook niet goed verwoorden en achteraf gezien had dit meer moeten zeggen. Ik klapte een soort van dicht terwijl het eigenlijk niet eens nodig was want het was gewoon een normaal gesprek wat volgens haar nodig was om mijn functioneren te verbeteren.
Ik ben dus al heel de avond van slag en vanavond gaat dat gesprek nog 30x door mijn hoofd. Dit blijf ik houden tot ik haar weer zie en het we er evt nog een keer over kunnen hebben of dat ik haar heb laten zien dat ik het wel goed kan doen. Ik weet dus dat ik vanavond de halve nacht wakker lig en mijn gedachtes overuren draaien. Ik heb ook nog eens ADD en ben hoogsensitief dus dat helpt ook niet echt.
Ik heb dit dus met meerdere dingen. Als ik het idee heb dat ik iets verkeerd heb gedaan, als iemand boos op me is, roddelt, kwetst of noem maar op. Ik kan me dan heel erg lang druk maken en nadenken hoe ik anders had kunnen reageren, waarom ze dat zouden zeggen, hebben ze gelijk of juist niet? Hoe ze nu over me denken, of ze echt boos op me zijn? Of het klopt, heb ik echt niks over het hoofd gezien? Heb ik wel genoeg gezegd, hoe mijn houding was op dat moment etc etc etc etc etc. Gewoon doodvermoeiend en ik ben al zo moe
Hoe kan ik hier beter mee om gaan? En beter nog hoe schud ik zoiets na een paar minuten van me af en denk ik schijt aan alles?!
Vandaag kwam op het werk mijn leidinggevende naar mij toe en begon over iets wat in mijn ogen totaal uit de lucht kwam vallen en was me van geen kwaad bewust. Achteraf een beetje miscommunicatie van beide kanten maar ik voelde me even heel onzeker en verdrietig. Ik kon me in het gesprek ook niet goed verwoorden en achteraf gezien had dit meer moeten zeggen. Ik klapte een soort van dicht terwijl het eigenlijk niet eens nodig was want het was gewoon een normaal gesprek wat volgens haar nodig was om mijn functioneren te verbeteren.
Ik ben dus al heel de avond van slag en vanavond gaat dat gesprek nog 30x door mijn hoofd. Dit blijf ik houden tot ik haar weer zie en het we er evt nog een keer over kunnen hebben of dat ik haar heb laten zien dat ik het wel goed kan doen. Ik weet dus dat ik vanavond de halve nacht wakker lig en mijn gedachtes overuren draaien. Ik heb ook nog eens ADD en ben hoogsensitief dus dat helpt ook niet echt.
Ik heb dit dus met meerdere dingen. Als ik het idee heb dat ik iets verkeerd heb gedaan, als iemand boos op me is, roddelt, kwetst of noem maar op. Ik kan me dan heel erg lang druk maken en nadenken hoe ik anders had kunnen reageren, waarom ze dat zouden zeggen, hebben ze gelijk of juist niet? Hoe ze nu over me denken, of ze echt boos op me zijn? Of het klopt, heb ik echt niks over het hoofd gezien? Heb ik wel genoeg gezegd, hoe mijn houding was op dat moment etc etc etc etc etc. Gewoon doodvermoeiend en ik ben al zo moe
Hoe kan ik hier beter mee om gaan? En beter nog hoe schud ik zoiets na een paar minuten van me af en denk ik schijt aan alles?!
vrijdag 7 juli 2023 om 09:52
Dit vind ik oprecht juist fijn, want die ken ik inmiddels van mezelf. Het geeft juist ruimte voor een gesprek erover.
Het zijn er gelukkig niet veel, maar ze zijn wel hardnekkig en elke leerervaring helpt om te groeien. Helaas leer ik het beste door fouten te maken, dus soms gebeurt dat. Maar daardoor word je ook minder bang om fouten te maken.
Iets anders is dat 99,9% van de kritiek en conflicten in je leven absoluut niet persoonlijk is. Niemand is erop uit om je pijn te doen of kapot te maken. En als je je handen voor je ogen weghaalt zie je dat de ander ook niet zonder fouten en gevoeligheden is. Integendeel, kijk om je heen en zie hoe angstig het gros van de mensen is.
vrijdag 7 juli 2023 om 09:54
Volg de logica van wat ik zei, en je hebt je antwoord. Als mijn leidinggevende een eigenschap van mij negatief vindt, dan weeg ik de mogelijke gevolgen en mijn vermogen het op te lossen. Maar wat ik niet kan oplossen, kan ik niet oplossen. Gekker kan ik het niet maken, en er om malen heeft nog nooit iets geholpen, heb ik de indruk.
vrijdag 7 juli 2023 om 09:55
Nou, niet helemaal mee eens. Piekeren is gedrag, dat kun je aanpassen, ook al is het heel moeilijk en ook al heb je geen 'schijt aan alles houding'. Dat gedrag heeft een "doel "(ik pieker bijvoorbeeld om controle over de toekomst te krijgen - althans dat denkt mijn hoofd
), en door kritisch te kijken of het gedrag werkelijk tot dat doel leidt (in mijn geval dus niet 
kun je oefenen om te stoppen met dat gedrag. Dus eerst kijken naar de onderliggende redenen of oorzaken van het malen en daar dan aan werken, kan het malen wel verminderen.Wil niet zeggen dat het makkelijk is. Bij mij is het zo'n beetje dwangmatig dus heel hardnekkig gedrag, maar wel de moeite waard om het te proberen.
vrijdag 7 juli 2023 om 09:56
Mijn horizon is ongeveer een maand, maximaal twee, in de toekomst, en maximaal een week in het verleden. Alles daarbuiten is een opgeslagen herinnering, of een toekomstfantasie. Maar het boeit me op emotioneel niveau niet.
Bij sollicitaties, vroeger, kreeg ik vaak de vraag “waar zie je je over vijf jaar?”. Mijn eerlijke antwoord is altijd geweest: geen idee. Het boeit me ook echt niet. Het leven komt zoals het komt.
vrijdag 7 juli 2023 om 10:00
Misschien een brug te ver…maar het klinkt dan alsof je geen trauma’s hebt……Oude_Man_2 schreef: ↑07-07-2023 09:56Mijn horizon is ongeveer een maand, maximaal twee, in de toekomst, en maximaal een week in het verleden. Alles daarbuiten is een opgeslagen herinnering, of een toekomstfantasie. Maar het boeit me op emotioneel niveau niet.
Bij sollicitaties, vroeger, kreeg ik vaak de vraag “waar zie je je over vijf jaar?”. Mijn eerlijke antwoord is altijd geweest: geen idee. Het boeit me ook echt niet. Het leven komt zoals het komt.
What would Patsy do?
vrijdag 7 juli 2023 om 10:00
Misschien een brug te ver…maar het klinkt dan alsof je geen trauma’s hebt……Oude_Man_2 schreef: ↑07-07-2023 09:56Mijn horizon is ongeveer een maand, maximaal twee, in de toekomst, en maximaal een week in het verleden. Alles daarbuiten is een opgeslagen herinnering, of een toekomstfantasie. Maar het boeit me op emotioneel niveau niet.
Bij sollicitaties, vroeger, kreeg ik vaak de vraag “waar zie je je over vijf jaar?”. Mijn eerlijke antwoord is altijd geweest: geen idee. Het boeit me ook echt niet. Het leven komt zoals het komt.
What would Patsy do?
vrijdag 7 juli 2023 om 10:07
Je klinkt een beetje perfectionistisch.Het gevoel van tekortschieten ligt dan op de loer. En ik lees ook dat je denkt dat anderen iets van je vinden. Dat is natuurlijk zo, maar waarschijnlijk niet in de mate waarin jij ermee bezig bent.
Heb niet echte tips en lees geïnteresseerd mee, want ik pieker ook best veel. Maar het accepteren van je gepieker haalt de lading er al een beetje af. En de herhalingen kun je zien als scenarios die om antwoorden vragen. Maar je kunt het ook zien als zaken die bij het leven horen en dat je deze anders moet gaan bevragen. Wat ik verder veel doe is afleiding zoeken in mijn hobbies.
Heb niet echte tips en lees geïnteresseerd mee, want ik pieker ook best veel. Maar het accepteren van je gepieker haalt de lading er al een beetje af. En de herhalingen kun je zien als scenarios die om antwoorden vragen. Maar je kunt het ook zien als zaken die bij het leven horen en dat je deze anders moet gaan bevragen. Wat ik verder veel doe is afleiding zoeken in mijn hobbies.
It won't stop until you wise up
vrijdag 7 juli 2023 om 10:09
Maa als je er eenmaal achter bent dat dat piekeren niet helpt, hoe neem je dan de zorg om de toekomst weg? Want ik neem aan dat je die zorg nog behoudt. Oude man doet dat door helemaal niet naar de toekomst te kijken. Schijt aan de toekomst...Mia schreef: ↑07-07-2023 09:55Nou, niet helemaal mee eens. Piekeren is gedrag, dat kun je aanpassen, ook al is het heel moeilijk en ook al heb je geen 'schijt aan alles houding'. Dat gedrag heeft een "doel "(ik pieker bijvoorbeeld om controle over de toekomst te krijgen - althans dat denkt mijn hoofd
Wil niet zeggen dat het makkelijk is. Bij mij is het zo'n beetje dwangmatig dus heel hardnekkig gedrag, maar wel de moeite waard om het te proberen.
vrijdag 7 juli 2023 om 10:10
Nah, schijt. Klinkt wat negatief. Ik ben wel nieuwsgierig naar de toekomst hoor.
vrijdag 7 juli 2023 om 10:27
Dat vind ik dus wel interessant….. dus je hebt wel iets meegemaakt, waarvan jezelf ook ziet, dat dat tot een trauma had kunnen leiden, maar dat heb je ook van je af kunnen zetten?Oude_Man_2 schreef: ↑07-07-2023 10:08Klopt. Terwijl ik objectief gezien best een trauma had mogen hebben
What would Patsy do?
vrijdag 7 juli 2023 om 10:30
Als kind misbruikt, dat is volgens mij objectief wel een reden voor een trauma. Maar ik kan niet anders zeggen dan dat ik er geen (bewust) trauma van heb.
vrijdag 7 juli 2023 om 10:33
Nou en ik zal de laatste zijn om je er 1 aan te praten. Maar voor mezelf vind ik het wel echt interessant, dat dat dus ook bestaat…..Oude_Man_2 schreef: ↑07-07-2023 10:30Als kind misbruikt, dat is volgens mij objectief wel een reden voor een trauma. Maar ik kan niet anders zeggen dan dat ik er geen (bewust) trauma van heb.
What would Patsy do?
vrijdag 7 juli 2023 om 10:37
zou zeker kunnen. Het misbruik begon al in de jongste tijd die ik me herinner, dus er is voor mij geen voor en na. Dus ik kan niet vergelijken. Maar als het “wegstoppen” zou zijn, doe ik dat toch verrekte goed, want ik heb er al een aardig lang leven totaal geen last van gehad
vrijdag 7 juli 2023 om 10:41
Ik heb dit ook. Bij mij heeft het met mijn opvoeding te maken. Wat mij helpt: relativeren, maar dan echt opgelegd. Dus dingen zeggen als 'alle andere mensen zijn dit allang vergeten, het is niet zo erg als je denkt ' Werkt zelden, maar goed.
Uitspreken als het om collega's/familie/bekenden gaat (is best lastig zonder kruiperig te zijn) 'we hadden laatst gedoe en ik voel me er niet lekker bij hoe we het afgerond hebben. Hoe zie jij dat?'
Mediteren en mindfulness zijn juist weer heel gevaarlijk voor mij, dus dat doe ik niet.
Het gaat beter. Waar ik als puber nog me schaamde omdat ik iets tegen een mevrouw in de supermarkt gezegd had wat misschien wel onaardig had kunnen overkomen, kan ik nu bepaalde zaken prima afsluiten. Maar het blijft naar, vooral de schaamte, de angst dat mensen ontdekken dat je een domme koe bent, de vrees dat iedereen je voor altijd haat, dat ze achter je rug om allemaal vinden dat je een stomme troela bent.
Uitspreken als het om collega's/familie/bekenden gaat (is best lastig zonder kruiperig te zijn) 'we hadden laatst gedoe en ik voel me er niet lekker bij hoe we het afgerond hebben. Hoe zie jij dat?'
Mediteren en mindfulness zijn juist weer heel gevaarlijk voor mij, dus dat doe ik niet.
Het gaat beter. Waar ik als puber nog me schaamde omdat ik iets tegen een mevrouw in de supermarkt gezegd had wat misschien wel onaardig had kunnen overkomen, kan ik nu bepaalde zaken prima afsluiten. Maar het blijft naar, vooral de schaamte, de angst dat mensen ontdekken dat je een domme koe bent, de vrees dat iedereen je voor altijd haat, dat ze achter je rug om allemaal vinden dat je een stomme troela bent.
vrijdag 7 juli 2023 om 10:45
Jeetje, wat doen we onszelf toch allemaal aan, hè?cuculuscanorus schreef: ↑07-07-2023 10:41Ik heb dit ook. Bij mij heeft het met mijn opvoeding te maken. Wat mij helpt: relativeren, maar dan echt opgelegd. Dus dingen zeggen als 'alle andere mensen zijn dit allang vergeten, het is niet zo erg als je denkt ' Werkt zelden, maar goed.
Uitspreken als het om collega's/familie/bekenden gaat (is best lastig zonder kruiperig te zijn) 'we hadden laatst gedoe en ik voel me er niet lekker bij hoe we het afgerond hebben. Hoe zie jij dat?'
Mediteren en mindfulness zijn juist weer heel gevaarlijk voor mij, dus dat doe ik niet.
Het gaat beter. Waar ik als puber nog me schaamde omdat ik iets tegen een mevrouw in de supermarkt gezegd had wat misschien wel onaardig had kunnen overkomen, kan ik nu bepaalde zaken prima afsluiten. Maar het blijft naar, vooral de schaamte, de angst dat mensen ontdekken dat je een domme koe bent, de vrees dat iedereen je voor altijd haat, dat ze achter je rug om allemaal vinden dat je een stomme troela bent.
What would Patsy do?
vrijdag 7 juli 2023 om 10:48
Ontzettend herkenbaar - helaas. Ik kan ook zo ontzettend malen om dat soort dingen en het maar slecht “parkeren” en doorgaan. Uiteindelijk heb je jezelf er het meeste mee. Wat soms wel helpt is iets dat mijn oom ooit tegen mij zei: een probleem dat je niet kunt oplossen, is iets waarmee je (tijdelijk) moet leren leven. Heel soms denk ik daar wel aan…
Succes: je bent ongetwijfeld niet de enige (niet dat dit helpt
).
Succes: je bent ongetwijfeld niet de enige (niet dat dit helpt
).
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 7 juli 2023 om 10:54
De zorg kan je niet helemaal wegnemen. Maar het gaat mij erom dat malen en piekeren dat ook niet doen. Je kunt de zorg loslaten (zeggen ze...): "Ik accepteer dat de toekomst onzeker is. Ik heb voorbereid wat ik kán voor bereiden en als een zeker vervelend scenario zich voordoet, kan ik er op dat moment mee omgaan". Zoiets... Dus ook al heb je zorgen: je bereidt je voor zover je kunt, en dan laat je het los.
Ik heb ergens gelezen dat onderzoek aantoont dat bij probleem oplossen andere hersengebieden worden gebruikt dan bij piekeren. Piekeren doet dus eigenlijk niks: het geeft je het gevoel dat ie bezig bent met een probleem oplossen, of het gevoel dat je zekerheid over een onzekere toekomst krijgt, maar dat doet piekeren niet echt.
Anyway, ik ken een hoop theorie, maar toepassen is stap 1. Of stap 1000....
vrijdag 7 juli 2023 om 10:54
Wat gebeurt er dan?cuculuscanorus schreef: ↑07-07-2023 10:41Mediteren en mindfulness zijn juist weer heel gevaarlijk voor mij, dus dat doe ik niet.
vrijdag 7 juli 2023 om 11:06
Oh, dit geloof ik zo…..Mia schreef: ↑07-07-2023 10:54De zorg kan je niet helemaal wegnemen. Maar het gaat mij erom dat malen en piekeren dat ook niet doen. Je kunt de zorg loslaten (zeggen ze...): "Ik accepteer dat de toekomst onzeker is. Ik heb voorbereid wat ik kán voor bereiden en als een zeker vervelend scenario zich voordoet, kan ik er op dat moment mee omgaan". Zoiets... Dus ook al heb je zorgen: je bereidt je voor zover je kunt, en dan laat je het los.
Ik heb ergens gelezen dat onderzoek aantoont dat bij probleem oplossen andere hersengebieden worden gebruikt dan bij piekeren. Piekeren doet dus eigenlijk niks: het geeft je het gevoel dat ie bezig bent met een probleem oplossen, of het gevoel dat je zekerheid over een onzekere toekomst krijgt, maar dat doet piekeren niet echt.
Anyway, ik ken een hoop theorie, maar toepassen is stap 1. Of stap 1000....
What would Patsy do?
vrijdag 7 juli 2023 om 11:11
Dat is maar hoe je het leest denk ik, het komt veel voor bij adhd-ers. Het betekend niet dat als je het ook hebt je perse adhd hebt.Mijniebelle schreef: ↑07-07-2023 10:07Ik zie de laatste tijd veel dingen opgehangen worden aan AD(H)D terwijl dat dingen zijn die veel mensen ervaren.
Ik heb dit ook en ik heb absoluut geen ADD.
Zo werkt dat niet inderdaad.
En in geval van TO heeft ze wel adhd-add. Dan gaat niet eens om of het echt door adhd komt, wat wel waarschijnlijk is of door trauma of karakter of opvoeding, kan allemaal.
Het gaat vooral hoe je met al je adhd-add dingen er vanaf komt. En als TO daar hulp of adviezen voor wil hebben, dat ze adhd/add wel meeneemt in hoe dat zou kunnen.
En dus is helemaal niet raar als TO, als ze echt hulp of advies wil, dat gaat zoeken bij iemand met kennis over add, dat mensen dat adviseren.
Jaja.
vrijdag 7 juli 2023 om 11:24
Wat maakt dat het voor jou heel gevaarlijk is, wat gebeurde er?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
