Psyche
alle pijlers
Burn-out / overspannen; wie praat er mee?
vrijdag 2 augustus 2019 om 14:09
Hoi allemaal,
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zondag 18 augustus 2019 om 08:58
Fudge, ik was laatst flink aangeschoten na 1,5wijntje... Bizar.
Maar vrijdag gingen twee wijntjes en twee lichte cocktails weer prima. Geen peil op te trekken.
Maar in de eerste maanden heb ik eigenlijk geen alcohol aangeraakt. 1keer een wijntje proberen te drinken en ik was gelijk ZO moe. Schoot niet op.
Als je er zin in hebt gewoon eens rustig uitproberen wat het met je doet.
Maar vrijdag gingen twee wijntjes en twee lichte cocktails weer prima. Geen peil op te trekken.
Maar in de eerste maanden heb ik eigenlijk geen alcohol aangeraakt. 1keer een wijntje proberen te drinken en ik was gelijk ZO moe. Schoot niet op.
Als je er zin in hebt gewoon eens rustig uitproberen wat het met je doet.
zondag 18 augustus 2019 om 11:46
Wat is er alweer veel geschreven, kan het bijna niet bijhouden.
Ad-astra: Mijn dagritme is eigenlijk uit zichzelf zo ontstaan. En ik kan al best weer veel vergeleken met een tijd terug. Ik kan het huishouden volledig doen maar dat komt ook doordat ik nu alle tijd heb en het volledig kan aanpassen aan hoe ik me voel. Met een gezin is het ook best fijn wanneer je het huishouden ook weer wat kan oppakken. Man werkt ook veel en de kinderen doen ook wel het een en ander maar een puber zal wel een keer stofzuigen maar een badkamer schoonmaken...
Ik ga meestal om 22.00uur naar boven om te douchen en dan duik ik mijn bed in. In het weekend is het ietsje later soms.
Postcrossing is ansichtkaarten versturen en ontvangen over de hele wereld. Je meld je aan bij postcrossing. Dan vraag je een adres aan om een kaart heen te sturen en daar staat een code bij. Die code moet je op de ansichtkaart schrijven. Als diegene hem ontvangt dan moet hij/zij de code invoeren bij postcrossing en wordt jouw adres vrijgegeven aan iemand die jouw een kaart moet sturen. Het is erg leuk! Er is een topic hierover op Viva. Het is niet iets wat je dagelijks kan bezighouden, gaat dan wel behoorlijk in de kosten lopen maar heel leuk om af en toe te doen en het allerleukste is kaartjes ontvangen en kijken uit welk land ze komen en van wie. Een kaartje ontvangen is voor mij echt een geluksmomentje!
Gun89: Super dat je het leuk hebt gehad op het festival, soms moet je ook een beetje over de grens heen gaan, dat je dan een dag of wat moe bent en misschien even van de leg weegt niet op tegen het plezier dat je hebt gehad!!
Fudge: Ik drink helemaal niet dus aan mij heb je niets. maar ik zou het gewoon proberen.
Ditbenik: Voel je niet schuldig naar de kleine, ik weet het makkelijker gezegd dan gedaan. Want heb er zelf ook wel last van. Maar doe de dingen met je kindje wat je nu wel kan. Misschien lekker op schoot bij mama kinderprogramma kijken, een boekje lezen, een spelletje. Echt de tijd dat je weer naar de speeltuin kan komt weer terug! En ook dan sta je er misschien niet direct van te genieten maar het gaat je wel weer lukken.
Twinkle: Komt je man vandaag weer terug? En gaar het tot nu toe een beetje?
Ad-astra: Mijn dagritme is eigenlijk uit zichzelf zo ontstaan. En ik kan al best weer veel vergeleken met een tijd terug. Ik kan het huishouden volledig doen maar dat komt ook doordat ik nu alle tijd heb en het volledig kan aanpassen aan hoe ik me voel. Met een gezin is het ook best fijn wanneer je het huishouden ook weer wat kan oppakken. Man werkt ook veel en de kinderen doen ook wel het een en ander maar een puber zal wel een keer stofzuigen maar een badkamer schoonmaken...
Ik ga meestal om 22.00uur naar boven om te douchen en dan duik ik mijn bed in. In het weekend is het ietsje later soms.
Postcrossing is ansichtkaarten versturen en ontvangen over de hele wereld. Je meld je aan bij postcrossing. Dan vraag je een adres aan om een kaart heen te sturen en daar staat een code bij. Die code moet je op de ansichtkaart schrijven. Als diegene hem ontvangt dan moet hij/zij de code invoeren bij postcrossing en wordt jouw adres vrijgegeven aan iemand die jouw een kaart moet sturen. Het is erg leuk! Er is een topic hierover op Viva. Het is niet iets wat je dagelijks kan bezighouden, gaat dan wel behoorlijk in de kosten lopen maar heel leuk om af en toe te doen en het allerleukste is kaartjes ontvangen en kijken uit welk land ze komen en van wie. Een kaartje ontvangen is voor mij echt een geluksmomentje!
Gun89: Super dat je het leuk hebt gehad op het festival, soms moet je ook een beetje over de grens heen gaan, dat je dan een dag of wat moe bent en misschien even van de leg weegt niet op tegen het plezier dat je hebt gehad!!
Fudge: Ik drink helemaal niet dus aan mij heb je niets. maar ik zou het gewoon proberen.
Ditbenik: Voel je niet schuldig naar de kleine, ik weet het makkelijker gezegd dan gedaan. Want heb er zelf ook wel last van. Maar doe de dingen met je kindje wat je nu wel kan. Misschien lekker op schoot bij mama kinderprogramma kijken, een boekje lezen, een spelletje. Echt de tijd dat je weer naar de speeltuin kan komt weer terug! En ook dan sta je er misschien niet direct van te genieten maar het gaat je wel weer lukken.
Twinkle: Komt je man vandaag weer terug? En gaar het tot nu toe een beetje?
zondag 18 augustus 2019 om 12:18
@fudge
Volgens mijn psycholoog is het aan te raden om eigenlijk geen alcohol te nuttigen en niet te roken (het is niet goed voor je cortisol en lever). Wel heeft hij gezegd dat je best 1 a 2 drankjes kan doen. Maar niet ladderzat moet worden. Het kost je lichaam (lever) namelijk veel energie om te verwerken. Het advies dus; drink het liefst geen alcohol en anders met mate! Zoals we alles eigenlijk al doen.
Ik ben zelf wel van het uitproberen en grenzen op zoeken. Een voordeel van plezier hebben is dat je lichaam endorfine aanmaakt en dat is goed tegen stress. Elk voordeel heb z’n nadeel.
Volgens mijn psycholoog is het aan te raden om eigenlijk geen alcohol te nuttigen en niet te roken (het is niet goed voor je cortisol en lever). Wel heeft hij gezegd dat je best 1 a 2 drankjes kan doen. Maar niet ladderzat moet worden. Het kost je lichaam (lever) namelijk veel energie om te verwerken. Het advies dus; drink het liefst geen alcohol en anders met mate! Zoals we alles eigenlijk al doen.
Ik ben zelf wel van het uitproberen en grenzen op zoeken. Een voordeel van plezier hebben is dat je lichaam endorfine aanmaakt en dat is goed tegen stress. Elk voordeel heb z’n nadeel.
zondag 18 augustus 2019 om 12:28
@Gun: wauw, wat supergaaf! Fijn dat je zo’n leuke avond hebt gehad. Ben benieuwd hoe je je de komende dagen voelt. Of je enorm uitgeput bent, of dat ook dat wel meevalt!
@Ditbenik: ach, lieverd. Ja, het is supervervelend dat het nu niet kan. Maar jijzelf én je kindje hebben er uiteindelijk heel erg veel baat bij als je nu even tijd voor jezelf neemt. Gelukkig zijn er mensen die je kindje extra opvangen, hij/zij komt dus niks te kort, echt niet! En als je nú even pas op de plaatst neemt, ben je over een paar weken echt weer in staat lekker samen naar de speeltuin te gaan. Heus waar. Maar probeer het niet te forceren nu.
Hoor wie het zegt, hoor…
Ik was net even naar buiten, maar ging wederom niet zoals ik had gehoopt. Weer veel te lang gegaan (driekwartier), wel veel op bankjes gezeten, maar ik zat een spelletje te doen. Daardoor kwam ik totaal niet tot rust, heb ik de omgeving niet gezien, en op de terugweg kwam alles zó hard binnen. M’n hart bonkte als een malle, en ik dacht even dat ik de voordeur niet ging halen (nog 200 meter….)
@Ditbenik: ach, lieverd. Ja, het is supervervelend dat het nu niet kan. Maar jijzelf én je kindje hebben er uiteindelijk heel erg veel baat bij als je nu even tijd voor jezelf neemt. Gelukkig zijn er mensen die je kindje extra opvangen, hij/zij komt dus niks te kort, echt niet! En als je nú even pas op de plaatst neemt, ben je over een paar weken echt weer in staat lekker samen naar de speeltuin te gaan. Heus waar. Maar probeer het niet te forceren nu.
Hoor wie het zegt, hoor…
Ik was net even naar buiten, maar ging wederom niet zoals ik had gehoopt. Weer veel te lang gegaan (driekwartier), wel veel op bankjes gezeten, maar ik zat een spelletje te doen. Daardoor kwam ik totaal niet tot rust, heb ik de omgeving niet gezien, en op de terugweg kwam alles zó hard binnen. M’n hart bonkte als een malle, en ik dacht even dat ik de voordeur niet ging halen (nog 200 meter….)
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zondag 18 augustus 2019 om 12:33
@Fudge: je hebt gelijk, hoor. Ik heb een hele, hele goede vriendin, en die is me alles waard. Ik ken haar al 15 jaar, we hebben lief en leed met elkaar gedeeld. Zij heeft nu kleine kinderen, dus kan niet hier naartoe komen, maar ik weet hoe graag ze dat zou willen, en dat ze ook met haar man naar een oplossing daarvoor zoekt (zoals een keer met het begin kamperen in de regio, zodat zij even naar mij kan, bijvoorbeeld).
In Nederland spreken we áltijd even af, al is het een klein uurtje koffie drinken. En we bellen regelmatig. Zeker nu vind ik het fijn om even elke week te bellen. Het helpt me relativeren, en ze is altijd ontzettend lief en begripvol.
En ik heb een goede vriend, maar die is nu dus met manlief op vakantie…
Een van de mensen waar ik het gister over had, stuurde opeens alsnog een reactie. Ze vroeg ook hoe het met me ging, dus ik vertelde eerlijk wat er aan de hand was. (Ze heeft zelf ook heel lang een burn out gehad). Ze reageerde erg kort, vroeg totaal niet door, het was echt een soort van “O, naar, nou uh, doei”.
Het zegt genoeg voor mij. Zij was ook degene die bijna een week vakantie wilde komen vieren bij ons. Ik ging uit van een weekend, want iedereen die hier komt, blijft meestal 2 hooguit 3 nachtjes. Meer trek ik ook niet (ook niet in betere tijden). Maar toen ik aangaf dat dat wel erg lang was en niet goed uitkwam, was ze enorm teleurgesteld en liet ze ook heel lang niks meer horen.
Ik vind het heel verwarrend. Want ik ken haar niet als profiteur of ongeïnteresseerd. Maar mensen veranderen, krijgen andere verwachtingen… ik ook. Ergens is het fijn dat dingen helder worden, alleen de timing is soms gewoon een beetje vervelend.
@Take-a-break
Lief dat je het vraagt!
Mijn man komt morgenavond terug. Ik zit een beetje in dubio of ik met de trein naar de luchthaven ga, en als verrassing op hem wacht (het is maar 20 minuutjes, en ik kan m'n koptelefoon opzetten, maar alsnog veel prikkels..) En anders fiets ik gewoon rustig naar het station en wacht ik daar op hem.
Verder gaat het redelijk. Gister gezellig gebeld met mijn vriendin (die ik hierboven beschreef), dat was fijn. En die reactie van die andere 'vriendin' maakte dus wederom het een en ander duidelijk.
Verder voelt dit weekend erg als m'n dagen uitzitten. Ik wil gewoon dat een aantal dingen achter de rug zijn... Mja, de tijd kun je niet versnellen. Nog twee weken, dan is hobbel 1 gefixt. De volgende en laatste hobbel voorlopig is over 4 weken, een weekje Nederland. Maar we gaan leuke dingen doen, en hopelijk heb ik tegen die tijd weer íets meer energie én handvatten hoe ik alles het beste voor mezelf kan plannen en organiseren.
Ik probeer me maar over te geven aan het lamlendige gevoel nu. Dat is al een kunst op zich...
Maar door die gesprekken zoals gister met m'n vriendin, voel ik ook wel gewoon positiviteit en hoop op de toekomst. Ik heb ook gewoon enorm veel zin om dingen op te pakken. Ik weet wat ik wil gaan ontdekken hier (maar naar musea, lezingen, theater) alleen nú kan het nog niet. Dat is ook niet erg. Het idee dat ik dat over een bepaalde tijd weer meer kan gaan doen, vind ik leuk
In Nederland spreken we áltijd even af, al is het een klein uurtje koffie drinken. En we bellen regelmatig. Zeker nu vind ik het fijn om even elke week te bellen. Het helpt me relativeren, en ze is altijd ontzettend lief en begripvol.
En ik heb een goede vriend, maar die is nu dus met manlief op vakantie…
Een van de mensen waar ik het gister over had, stuurde opeens alsnog een reactie. Ze vroeg ook hoe het met me ging, dus ik vertelde eerlijk wat er aan de hand was. (Ze heeft zelf ook heel lang een burn out gehad). Ze reageerde erg kort, vroeg totaal niet door, het was echt een soort van “O, naar, nou uh, doei”.
Het zegt genoeg voor mij. Zij was ook degene die bijna een week vakantie wilde komen vieren bij ons. Ik ging uit van een weekend, want iedereen die hier komt, blijft meestal 2 hooguit 3 nachtjes. Meer trek ik ook niet (ook niet in betere tijden). Maar toen ik aangaf dat dat wel erg lang was en niet goed uitkwam, was ze enorm teleurgesteld en liet ze ook heel lang niks meer horen.
Ik vind het heel verwarrend. Want ik ken haar niet als profiteur of ongeïnteresseerd. Maar mensen veranderen, krijgen andere verwachtingen… ik ook. Ergens is het fijn dat dingen helder worden, alleen de timing is soms gewoon een beetje vervelend.
@Take-a-break
Lief dat je het vraagt!
Mijn man komt morgenavond terug. Ik zit een beetje in dubio of ik met de trein naar de luchthaven ga, en als verrassing op hem wacht (het is maar 20 minuutjes, en ik kan m'n koptelefoon opzetten, maar alsnog veel prikkels..) En anders fiets ik gewoon rustig naar het station en wacht ik daar op hem. Verder gaat het redelijk. Gister gezellig gebeld met mijn vriendin (die ik hierboven beschreef), dat was fijn. En die reactie van die andere 'vriendin' maakte dus wederom het een en ander duidelijk.
Verder voelt dit weekend erg als m'n dagen uitzitten. Ik wil gewoon dat een aantal dingen achter de rug zijn... Mja, de tijd kun je niet versnellen. Nog twee weken, dan is hobbel 1 gefixt. De volgende en laatste hobbel voorlopig is over 4 weken, een weekje Nederland. Maar we gaan leuke dingen doen, en hopelijk heb ik tegen die tijd weer íets meer energie én handvatten hoe ik alles het beste voor mezelf kan plannen en organiseren.
Ik probeer me maar over te geven aan het lamlendige gevoel nu. Dat is al een kunst op zich...
Maar door die gesprekken zoals gister met m'n vriendin, voel ik ook wel gewoon positiviteit en hoop op de toekomst. Ik heb ook gewoon enorm veel zin om dingen op te pakken. Ik weet wat ik wil gaan ontdekken hier (maar naar musea, lezingen, theater) alleen nú kan het nog niet. Dat is ook niet erg. Het idee dat ik dat over een bepaalde tijd weer meer kan gaan doen, vind ik leuk
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zondag 18 augustus 2019 om 13:42
Hoe zit het bij jullie trouwens met koffie?
Dat kan ik niet echt meer drinken, kost me veel teveel energie die caffeine. Ben sowieso super gevoelig voor dat soort dingen. Het lijkt na een bakkie koffie dat m'n lichaam in overdrive komt en dat blust me volledig uit.
Ging dus van dagelijks twee koppen koffie naar niks. Soms probeer ik het nog, want ik vind het heerlijk om even de stad in te gaan naar een goede koffie zaak. Maar ik geniet er niet meer van zoals voor m'n burn out.
Dat kan ik niet echt meer drinken, kost me veel teveel energie die caffeine. Ben sowieso super gevoelig voor dat soort dingen. Het lijkt na een bakkie koffie dat m'n lichaam in overdrive komt en dat blust me volledig uit.
Ging dus van dagelijks twee koppen koffie naar niks. Soms probeer ik het nog, want ik vind het heerlijk om even de stad in te gaan naar een goede koffie zaak. Maar ik geniet er niet meer van zoals voor m'n burn out.
zondag 18 augustus 2019 om 13:54
@twinkel
Ik zal even een update geven de komende dagen hoe ik me voel na gister.
@ywtje
Koffie drink ik ook niet meer. Ook ik dronk 2 bakken per dag. Koffie drinken in onze toestand is een slecht idee. Dus het is klopt dat het energie kost. Ergens ben ik zelf wel blij van de koffie af te zijn. Nu kan je lichaam zelf natuurlijk energie aanmaken. In plaats van cafeïne te moeten gebruiken. Cafeïne is trouwens wel goed tegen hoofdpijn.
Ik zal even een update geven de komende dagen hoe ik me voel na gister.
@ywtje
Koffie drink ik ook niet meer. Ook ik dronk 2 bakken per dag. Koffie drinken in onze toestand is een slecht idee. Dus het is klopt dat het energie kost. Ergens ben ik zelf wel blij van de koffie af te zijn. Nu kan je lichaam zelf natuurlijk energie aanmaken. In plaats van cafeïne te moeten gebruiken. Cafeïne is trouwens wel goed tegen hoofdpijn.
zondag 18 augustus 2019 om 14:07
Ywtje: Hier hetzelfde, ik dronk 1 a 2 koppen koffie per dag nu ook niets. Kan er ook niet echt van genieten en het smaakt ook niet zo lekker. Drink nu 1 kop thee op een dag. Thee bevat net zoveel cafeïne als koffie las ik of je moet al kruidenthee drinken.
Ik drink 1 kop thee op een dag. Maar wat drinken jullie ter vervanging? Vooral avonds weet ik niet wat te drinken, heb dan wel zin in iets warms maarja wat.
Ik drink 1 kop thee op een dag. Maar wat drinken jullie ter vervanging? Vooral avonds weet ik niet wat te drinken, heb dan wel zin in iets warms maarja wat.
zondag 18 augustus 2019 om 14:16
zondag 18 augustus 2019 om 14:41
@Ywtje;
Ik ben zelf totaal niet gevoelig voor cafeïne. Volgens mij ben ik een van de weinigen. Maar ik voel lichamelijk nooit verschil tussen voor en na. Wel wissel ik af tussen decafé en gewone. Omdat ik dat gevoelsmatig toch beter vind…
Het enige wat ik soms merk is als ik echt sterke koffie drink, ik dan m’n hart even wat extra voel kloppen, heel kort. (Ik bewaar die sterke nu voor als m’n vader er is, die vindt dat wel lekker, haha).
Maar mijn behoefte aan/zin in koffie is wel sterk verminderd. Normaal begon ik er in de ochtend mee, en overdag meestal ook nog wel 2. Nu drink ik in de ochtend Macha of macha latte (maar dat is extreem veel cafeïne… maar merk er dus niks van…) Maar zin in de smaak van koffie, die is dus minder.
Ik vind zelf de decafé van De Nieuwe Band heel erg lekker. Die heeft iets chocolade-achtigs, en is niet zo sterk. Hij is niet overal te koop, maar online kun je denk ik wel vinden waar ze het hebben.
Ik woon in een koffieminnend land, en van mijn favoriete merk hebben ze dus geen decafé.. heb nu in NL een bestelling gedaan voor de bovenstaande. Die haal ik in september lekker op
Mja, als je echt de smaak van koffie niet lekker meer vindt nu, dan is thee inderdaad een alternatief.
Ik ben zelf totaal niet gevoelig voor cafeïne. Volgens mij ben ik een van de weinigen. Maar ik voel lichamelijk nooit verschil tussen voor en na. Wel wissel ik af tussen decafé en gewone. Omdat ik dat gevoelsmatig toch beter vind…
Het enige wat ik soms merk is als ik echt sterke koffie drink, ik dan m’n hart even wat extra voel kloppen, heel kort. (Ik bewaar die sterke nu voor als m’n vader er is, die vindt dat wel lekker, haha).
Maar mijn behoefte aan/zin in koffie is wel sterk verminderd. Normaal begon ik er in de ochtend mee, en overdag meestal ook nog wel 2. Nu drink ik in de ochtend Macha of macha latte (maar dat is extreem veel cafeïne… maar merk er dus niks van…) Maar zin in de smaak van koffie, die is dus minder.
Ik vind zelf de decafé van De Nieuwe Band heel erg lekker. Die heeft iets chocolade-achtigs, en is niet zo sterk. Hij is niet overal te koop, maar online kun je denk ik wel vinden waar ze het hebben.
Ik woon in een koffieminnend land, en van mijn favoriete merk hebben ze dus geen decafé.. heb nu in NL een bestelling gedaan voor de bovenstaande. Die haal ik in september lekker op
Mja, als je echt de smaak van koffie niet lekker meer vindt nu, dan is thee inderdaad een alternatief.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zondag 18 augustus 2019 om 16:42
Super leuk dat je het zo naar je zin hebt gehad en er zo van hebt genoten. Dat fijne gevoel vooral vasthouden.gun89 schreef: ↑18-08-2019 01:53@ad-Astra
Dankjewel. We zijn allemaal super sterk!
Ik kom zojuist terug van een festival waar ik +\- 5 uurtjes ben geweest! Ik heb het zo super naar mijn zin gehad. En alles ging oké. Lekker gedanst, veel gepraat en geen last van de mensen om mij heen of de muziek.
Ik merkte wel dat ik nog veel dorst had. Misschien komt het door de 3 biertjes en wat frisdrank heb gedronken of dat mijn lichaam nu gewend is aan meer water. Want ik drink 2 a 3 liter water weg de laatste tijd. Mijn tong voelt wat ruwer en heb een dorstig gevoel. Ook is mijn tong de laatste tijd wat witter van kleur. Maar goed naast dit was het allemaal super. Ik weet nu wel dat ik zometeen een dag of 2 moet herstellen hiervan maar dat geeft niet! Het was het waard.
Welterusten allen
De droge mond herken ik wel, me al vaak afgevraagd waardoor dit zou komen. Nooit gerelateerd aan stres oid. Ik drink ook wel eens een biertje in het weekend. Dit moet ook gewoon kunnen, juist de gezelligheid en ontspanning zijn goed voor je, idd door de endorfine die vrij komt. Als ik naar een feestje ga moet ik me wel erg inhouden, want naarmate het gezelliger word kan ik mezelf moeilijk onder controle houden. Dat f*ck iT gevoel...
Koffie drink ik veel(cappuccino) dus dat is meer melk dan koffie. Ik vind het wel lekker om wat extra energie te krijgen, plus het warme fijne gevoel. Wel doe ik sinds een paar dagen geen suiker meer in de koffie, ...toch een Beetje op de dikmakers letter... vooral bij deze rust. Ook drink ik veel water want de nasmaak van drinken blijft al snel aanhouden door de droge mond
Momenteel last van een van een paar stoor zenders... . Gister avond ruzie met Mn vriend, dit is weer opgelost maar toch zijn er dingen gezegd die ik zo niet 1 2 3 kan vergeten en Momenteel ben ik alleen thuis. Het zijn hier best gehorige huisjes en de buren en achterburen hebben visite. Meestal kan ik dit wel handelen maar nu .. Al dat geklets en gekakel, de 1 boven de ander uit.... net of dat tikkende tijdbommetje in mijn lijf hier door weer op scherp word gezet, die irritatie in je lijf, oren die iedere klank opvangen brrr het lijkt wel of ze bij mij in de woonkamer zitten, dus ik ga nu maar even wat afleiding zoeken.. ik moet even wat gaan ruilen bij de praxis. Fijn als 3 mensen je iets adviseren en je alsnog het verkeerde krijgt. Transparant is namelijk geen zwart grrr. Dit zijn van die dingen die mijn korte lontje geen goed doen op het moment. Maar ik ben dus maar begonnen met mozaïeken
vroeger wel eens gedaan, nu de draad weer oppakken. wel heel ontspannend als je eenmaal kunt beginnen en je de juiste spullen hebt. Misschien dat hierdoor mijn creativiteit weer een beetje boven komt -> Gelukkig zonder te veel gedoe en stres kunnen ruilen voor het juiste product gelukkig
anoniem_380349 wijzigde dit bericht op 18-08-2019 17:12
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
1.69% gewijzigd
zondag 18 augustus 2019 om 17:26
Wat klinkt dat leuk zeg dat Postcrossing. Ik kan me goed voorstellen dat dat hele leuke geluksmomentjes zijn, altijd weer een verrassing wat je krijgt en wat er op staat . Wat is je leukste of bijzonderste kaartje die je hebt mogen ontvangen? En moet je informatie geven over jezelf zodat de zender weet naar wie die een kaartje stuurt? Wel Super leuk zeg!Take-a-Break schreef: ↑18-08-2019 11:46
Ad-astra: Mijn dagritme is eigenlijk uit zichzelf zo ontstaan. En ik kan al best weer veel vergeleken met een tijd terug. Ik kan het huishouden volledig doen maar dat komt ook doordat ik nu alle tijd heb en het volledig kan aanpassen aan hoe ik me voel. Met een gezin is het ook best fijn wanneer je het huishouden ook weer wat kan oppakken. Man werkt ook veel en de kinderen doen ook wel het een en ander maar een puber zal wel een keer stofzuigen maar een badkamer schoonmaken...
Ik ga meestal om 22.00uur naar boven om te douchen en dan duik ik mijn bed in. In het weekend is het ietsje later soms.
Postcrossing is ansichtkaarten versturen en ontvangen over de hele wereld. Je meld je aan bij postcrossing. Dan vraag je een adres aan om een kaart heen te sturen en daar staat een code bij. Die code moet je op de ansichtkaart schrijven. Als diegene hem ontvangt dan moet hij/zij de code invoeren bij postcrossing en wordt jouw adres vrijgegeven aan iemand die jouw een kaart moet sturen. Het is erg leuk! Er is een topic hierover op Viva. Het is niet iets wat je dagelijks kan bezighouden, gaat dan wel behoorlijk in de kosten lopen maar heel leuk om af en toe te doen en het allerleukste is kaartjes ontvangen en kijken uit welk land ze komen en van wie. Een kaartje ontvangen is voor mij echt een geluksmomentje!
Fijn om te lezen dat je je ritme zo een beetje voor jezelf hebt kunnen bepalen en waar je je goed bij voelt, althans zo lees ik het
. Zou je hier nog dingen aan willen toevoegen om bijvoorbeeld meer te gaan doen of juist veranderen waar je bijvoorbeeld tegen aan loopt? Ook vind ik het knap dat je om 22:00 al naar bed kan. Ik ben echt en nacht mens dus ik moet oppassen dat ik er geen nachtwerk van maak door toch nog maar even te netflixen bijvoorbeeld. Ik probeer 24:00 aan te houden om naar bed te gaan en dan rond 8 uit bed als ik geen afspraken heb. Waar ik me het beste bij zou voelen? En dat heb ik al sinds kleins af aan. Dan zou ik rond 3 uur s’nachts een keer gaan slapen er er om 10 uur uit komen. Helaas word dat niet geaccepteerd in deze samenleving dus pas ik me maar aan :p
zondag 18 augustus 2019 om 18:11
Wat superleuk, dat mozaïek! @Ad-astra
En wat betreft je bedtijden; zou je het niet iets meer zo kunnen invoeren, dan? De maatschappij woont niet bij je in huis, en bepaalt ook niet hoe laat je moet slapen. Menig mens is een nachtdier.
Misschien kun je het wel verschuiven naar rond 1 uur of half 2 gaan slapen, en dan om 9 uur uit bed komen?
En voor iedereen nog een extra tip als alternatief voor koffie. Komt net in me op: golden milk!
Ik heb het van mijn schoonzus geleerd, en het is zó lekker en heel erg verwarmend!
Je kunt de hoeveelheid kruiden naar smaak aanpassen, maar dit is mijn favoriete combinatie:
Recept Golden Milk:
- 200 ml kokosmelk
- 1 tl kaneelpoeder
- 1 tl kurkuma poeder
- 1/4 (of 1/2) tl gemberpoeder
- 1/4 (of 1/2) tl kardemom poeder
- 1-2 tl honing of maple syrup
Je warmt eerst de melk zachtjes een beetje op. Daarna doe je de kruiden en de zoetstof erbij, en breng je alles net wel/niet aan de kook. Blijven roeren met een garde.
Daarna kun je het rechtstreeks in een beker gieten, maar ik doe het altijd even door een zeefje, want teveel kruidenprut onderin m'n kop vind ik vies (beetje hetzelfde idee als Turkse koffie. Voor je het weet heb je die drap in je mond...
)
En wat betreft je bedtijden; zou je het niet iets meer zo kunnen invoeren, dan? De maatschappij woont niet bij je in huis, en bepaalt ook niet hoe laat je moet slapen. Menig mens is een nachtdier.
Misschien kun je het wel verschuiven naar rond 1 uur of half 2 gaan slapen, en dan om 9 uur uit bed komen?
En voor iedereen nog een extra tip als alternatief voor koffie. Komt net in me op: golden milk!
Ik heb het van mijn schoonzus geleerd, en het is zó lekker en heel erg verwarmend!
Je kunt de hoeveelheid kruiden naar smaak aanpassen, maar dit is mijn favoriete combinatie:
Recept Golden Milk:
- 200 ml kokosmelk
- 1 tl kaneelpoeder
- 1 tl kurkuma poeder
- 1/4 (of 1/2) tl gemberpoeder
- 1/4 (of 1/2) tl kardemom poeder
- 1-2 tl honing of maple syrup
Je warmt eerst de melk zachtjes een beetje op. Daarna doe je de kruiden en de zoetstof erbij, en breng je alles net wel/niet aan de kook. Blijven roeren met een garde.
Daarna kun je het rechtstreeks in een beker gieten, maar ik doe het altijd even door een zeefje, want teveel kruidenprut onderin m'n kop vind ik vies (beetje hetzelfde idee als Turkse koffie. Voor je het weet heb je die drap in je mond...
)
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zondag 18 augustus 2019 om 21:41
Golden Milk, Alleen de naam klinkt al lekker en ik krijg er eigenlijk ook wel zin in eigenlijk hihi 
Dankjewel dat je dat recept met ons deelt! Is koken, kruiden en recepten maken/schrijven iets waar jouw passie ligt?
Momenteel ben ik erg onrustig merk ik, zoveel prikkels vandaag... langzaam aan begin ik te beseffen waar ik zo lang overheen gewalst heb en de vraagstukken dwalen maar door mijn hoofd, hoe ga ik alles doen, zit ik financieel wel safe? Hoe ga ik mijn tijd invullen zonder te veel te piekeren. Maar ook naar mijn werkgever want ik werk daar pas 3 maanden. Ik merk dat ik me schuldig begin te voelen en liever volgende week maar weer aan de slag ga en aan de andere kant wil ik er helemaal niet meer terug... De bom bij Mij is uiteindelijk gebarsten (en ogen geopend)!mede door zijn valse beloftes en hork gedrag. Wat als ik niet serieus genomen word door mijn omgeving of een bedrijfsarts? Ik loop hier al zo lang mee, zoals ik eerder al verteld heb, heb ik heb er mee “leren” omgaan, ik wuif alles weg, praat er overheen alsof het niks is. Maar van binnen... Wat zal er dinsdag uit mijn bloed onderzoek komen ... allemaal stres dingetjes die bij mij horen, want dat ben ik, altijd maar piekeren. Of zou het ook een stukje bewustwording zijn... de tijd en rust die me juist onrustig maken. Ik blijf maar kleine dingetjes doen,vluchtgedrag... vervolgens ben ik er met mijn hoofd niet meer bij en ga ik over op het volgende om maar een beetje aan te modderen. Vandaag ga ik maar eens vroeg naar bed, en de tip van jullie aan nemen om alles maar eens op te gaan schrijven... alleen weet ik nu al dat dat nergens toe gaat leiden en dat het een war boel aan vol geschreven pagina`s worden...zonder oplossingen . Tijdens deze berichten schrijven hier op het forum ben ik gelijk mezelf weer aan het analyseren... ik schrijf: zonder oplossingen. Is dit weer mijn presteer drang. Dat het schrijven naar iets moet leiden. Zinvol moet zijn, resultaat willen hebben...Ik wil jullie ook al helemaal niet lastig vallen met mijn lastige dingen, natuurlijk is dit topic ervoor maar jullie hebben ook wel genoeg aan jullie hoofd... wel heel fijn en geruststellend dat ik dit met jullie ( als 1 van de weinigen) kan delen. Hebben jullie in de eerste weken ook zoveel onrust ervaren, moeite hebben met de acceptatie van jezelf ook ?
Dankjewel dat je dat recept met ons deelt! Is koken, kruiden en recepten maken/schrijven iets waar jouw passie ligt? Momenteel ben ik erg onrustig merk ik, zoveel prikkels vandaag... langzaam aan begin ik te beseffen waar ik zo lang overheen gewalst heb en de vraagstukken dwalen maar door mijn hoofd, hoe ga ik alles doen, zit ik financieel wel safe? Hoe ga ik mijn tijd invullen zonder te veel te piekeren. Maar ook naar mijn werkgever want ik werk daar pas 3 maanden. Ik merk dat ik me schuldig begin te voelen en liever volgende week maar weer aan de slag ga en aan de andere kant wil ik er helemaal niet meer terug... De bom bij Mij is uiteindelijk gebarsten (en ogen geopend)!mede door zijn valse beloftes en hork gedrag. Wat als ik niet serieus genomen word door mijn omgeving of een bedrijfsarts? Ik loop hier al zo lang mee, zoals ik eerder al verteld heb, heb ik heb er mee “leren” omgaan, ik wuif alles weg, praat er overheen alsof het niks is. Maar van binnen... Wat zal er dinsdag uit mijn bloed onderzoek komen ... allemaal stres dingetjes die bij mij horen, want dat ben ik, altijd maar piekeren. Of zou het ook een stukje bewustwording zijn... de tijd en rust die me juist onrustig maken. Ik blijf maar kleine dingetjes doen,vluchtgedrag... vervolgens ben ik er met mijn hoofd niet meer bij en ga ik over op het volgende om maar een beetje aan te modderen. Vandaag ga ik maar eens vroeg naar bed, en de tip van jullie aan nemen om alles maar eens op te gaan schrijven... alleen weet ik nu al dat dat nergens toe gaat leiden en dat het een war boel aan vol geschreven pagina`s worden...zonder oplossingen . Tijdens deze berichten schrijven hier op het forum ben ik gelijk mezelf weer aan het analyseren... ik schrijf: zonder oplossingen. Is dit weer mijn presteer drang. Dat het schrijven naar iets moet leiden. Zinvol moet zijn, resultaat willen hebben...Ik wil jullie ook al helemaal niet lastig vallen met mijn lastige dingen, natuurlijk is dit topic ervoor maar jullie hebben ook wel genoeg aan jullie hoofd... wel heel fijn en geruststellend dat ik dit met jullie ( als 1 van de weinigen) kan delen. Hebben jullie in de eerste weken ook zoveel onrust ervaren, moeite hebben met de acceptatie van jezelf ook ?
maandag 19 augustus 2019 om 06:59
Ad-astra ik heb jaaaaaren piekeren achter de rug, om gek van te worden. Heel herkenbaar dus. Ook ik wilde alsmaar oplossingen en kon niks gewoon laten zoals het komt.
Ik heb jarenlang verschillende psychologische trajecten achter de rug en vorig jaar zes weken Thailand in een community geleefd waar ik veel yoga, meditatie en counseling heb gehad. Sinds toen is bij mij het piekeren gestopt. Meditatie is voor mij datgene wat me rust en ruimte geeft.
Nu kan ik dingen loslaten. Mijn contract loopt begin oktober af. Zelf voor gekozen omdat ik daar niet meer wil blijven. Dus kom ik in de ziektewet, of WW. Heb een eigen huis, woon alleen. Mega goede baan, dus val honderden euro's naar beneden in loon. Maar toch voel ik me veilig en prettig en heb ik het gevoel dat het wel goed komt.
Piekeren brengt je nergens, je hoofd lost niks op, maakt het alleen maar erger want het zijn angst gedachten die nergens op gebaseerd zijn. Leer voelen. Mij heeft psycho therapie daar mega bij geholpen, van hoofd naar gevoel. En uiteindelijk meditatie.
Heb jij een psycholoog ook?
Ik heb jarenlang verschillende psychologische trajecten achter de rug en vorig jaar zes weken Thailand in een community geleefd waar ik veel yoga, meditatie en counseling heb gehad. Sinds toen is bij mij het piekeren gestopt. Meditatie is voor mij datgene wat me rust en ruimte geeft.
Nu kan ik dingen loslaten. Mijn contract loopt begin oktober af. Zelf voor gekozen omdat ik daar niet meer wil blijven. Dus kom ik in de ziektewet, of WW. Heb een eigen huis, woon alleen. Mega goede baan, dus val honderden euro's naar beneden in loon. Maar toch voel ik me veilig en prettig en heb ik het gevoel dat het wel goed komt.
Piekeren brengt je nergens, je hoofd lost niks op, maakt het alleen maar erger want het zijn angst gedachten die nergens op gebaseerd zijn. Leer voelen. Mij heeft psycho therapie daar mega bij geholpen, van hoofd naar gevoel. En uiteindelijk meditatie.
Heb jij een psycholoog ook?
anoniem_186668 wijzigde dit bericht op 19-08-2019 07:03
Reden: Al op verzenden gedrukt, maar was nog niet klaar
Reden: Al op verzenden gedrukt, maar was nog niet klaar
33.33% gewijzigd
maandag 19 augustus 2019 om 08:23
@ywtje: koffie met cafeïne kan ik ook niet meer hebben helaas, vervang nu alles met decafe en dat werkt eigenlijk heel goed. En wat lijkt mij dat mooi zeg, zo'n community in Thailand, fijn dat het je zo goed geholpen heeft!
@astra: dat blijven aanmodderen heb ik ook gedaan op het begin, blijven doorgaan en niet willen accepteren dat ik ziek ben en rust moet nemen. Dat heeft uiteindelijk ertoe geleid dat ik een enorme terugval heb gekregen en echt een tijdje in een zwart gat heb gezeten. Achteraf gezien had ik toen al veel eerder naar mijn lichaam moeten luisteren. Dat je iets opschrijft hoeft ook nergens toe te leiden, ik schrijf ook iedere dag op in een notitieboekje wat ik gedaan heb en hoe ik me voelde etc. (naar aanleiding van een tip van iemand hier op het forum, weet niet meer wie dat was maar nog bedankt daarvoor!). Ik kan dan teruglezen wanneer ik een slechte dag had en zien dat dit ook weer overgaat, dat geeft mij goede motivatie. Tevens schrijf ik mijn piekergedachten ook op in een ander boekje, deze lees ik echter nooit terug. Het is meer om alles even van me af te schrijven wat ik erg fijn vind. Gewoon random alles opschrijven wat in je hoofd opkomt, dan ben je al een groot deel kwijt. Onrust herken ik wel en dit heb ik nog steeds, weliswaar al een stuk minder dan op het begin maar ik heb ook nog steeds slechte en goede dagen. De stapjes gaan heel langzaam maar dat is niet erg, deze situatie is ook niet op 1 dag ontstaan dus je mag in alle rust aan jezelf gaan werken. Niks moet alles mag. Jezelf op nummer 1 gaan zetten is echt het allerbelangrijkste.
@astra: dat blijven aanmodderen heb ik ook gedaan op het begin, blijven doorgaan en niet willen accepteren dat ik ziek ben en rust moet nemen. Dat heeft uiteindelijk ertoe geleid dat ik een enorme terugval heb gekregen en echt een tijdje in een zwart gat heb gezeten. Achteraf gezien had ik toen al veel eerder naar mijn lichaam moeten luisteren. Dat je iets opschrijft hoeft ook nergens toe te leiden, ik schrijf ook iedere dag op in een notitieboekje wat ik gedaan heb en hoe ik me voelde etc. (naar aanleiding van een tip van iemand hier op het forum, weet niet meer wie dat was maar nog bedankt daarvoor!). Ik kan dan teruglezen wanneer ik een slechte dag had en zien dat dit ook weer overgaat, dat geeft mij goede motivatie. Tevens schrijf ik mijn piekergedachten ook op in een ander boekje, deze lees ik echter nooit terug. Het is meer om alles even van me af te schrijven wat ik erg fijn vind. Gewoon random alles opschrijven wat in je hoofd opkomt, dan ben je al een groot deel kwijt. Onrust herken ik wel en dit heb ik nog steeds, weliswaar al een stuk minder dan op het begin maar ik heb ook nog steeds slechte en goede dagen. De stapjes gaan heel langzaam maar dat is niet erg, deze situatie is ook niet op 1 dag ontstaan dus je mag in alle rust aan jezelf gaan werken. Niks moet alles mag. Jezelf op nummer 1 gaan zetten is echt het allerbelangrijkste.
maandag 19 augustus 2019 om 09:24
Mooiste en liefdevolle cadeau dat ik mijzelf ooit heb kunnen gevenFudgeBrownie schreef: ↑19-08-2019 08:23En wat lijkt mij dat mooi zeg, zo'n community in Thailand, fijn dat het je zo goed geholpen heeft!
maandag 19 augustus 2019 om 11:10
Goedemorgen!
Fudge dat was ik met het dagelijks opschrijven met hoe het gaat en hoe ik me voel, je kunt dan goed zien dat je soms toch wel vooruitgang boekt ondanks dat het niet zo voelt. Ik heb er ook baat bij.
Ad-astra dat piekeren heb ik ook, heel erg op sommige momenten. En ik begrijp wat je bedoeld dat het vluchtgedrag is om wat om handen te hebben zodat je maar niet piekert.
Wat ik zelf heb en dat is een hele stap om te zeggen.... ik ben heel erg geschrokken van wat mij nu is overkomen, dat ik een antidepressiva moet slikken voor mijn Burn-out heeft heel wat moeite gekost. Ik denk dus dat ik psychisch niet in orde ben en wordt bang van nieuwsberichten als Thijs H, dan denk ik dat ik ook zo gek wordt en zulke dingen ga doen. Het slaat nergens op, het is maar een gedachten maar ik kan er zo over piekeren. Ik las ook even mee op het depressietopic nou daar werd ik helemaal niet blij van sommige verhalen, ga ik daar weer over piekeren. Ik heb soms ook depressieve gevoelens en ben dan bang dat het nooit normaal wordt. Bij mij is het dus angst en piekeren.
Gelukkig slaat dit niet meer door in paniekaanvallen. Had ook veel last van andere intrusies, dat is gelukkig weer over. Ik ben er eigenlijk ook wel zeker van dat het allemaal weer over gaat. Maar het piekeren is ook mijn grootste vijand...
Dit is ook de reden dat ik minder op internet wil zitten zowel op de laptop als mijn telefoon, het brengt me teveel onrust. Als ik sommige verhalen niet zou lezen, zou mij een hoop piekeren schelen! Vandaar Facebook en Insta 2 jaar geleden de deur uitgedaan, bracht me bijna niets alleen maar onrust!! Ik mis mijn kinderen bijvoorbeeld erg als ze met hun vader op vakantie zijn, ik gun ze de beste tijd met hun vader hoor dat is het niet, niet dat ik denk dat ze van mij zijn, ik mis ze gewoon en dan zag ik allemaal vakantiefoto's van anderen met hun kinderen en voelde ik me zo verdrietig. Dacht toen wat doe ik mezelf aan... heb alles eraf gegooid en dat was de beste keus ooit! En onrust is nu ook nog mijn grootste probleem.
Ik moet morgen naar de Arbo arts, zie er niet zo tegen op eigenlijk, ik kan me namelijk niet voorstellen dat ze mij alweer willen laten opbouwen. Huisarts zei ook dat het beslist nog niet mocht en als ze erover beginnen ze contact moesten opnemen met haar.
Ik maak me nu dus nog niet zoveel zorgen op financieel gebied ben 3,5 maand thuis, dus dat is nog maar kort voor een Burn-Out.
Fudge je vroeg nog naar mijn mooiste kaart met postcrossing, ik doe het nog niet lang was een tip van iemand om het eens te proberen en nu ben ik helemaal enthousiast! Heb 2 kaarten ontvangen uit Duitsland en Amerika. Die uit Duitsland was heel leuk en grappig. Een getekend schaapje die schapewolkjes ziet en molentjes. Echt nederlands. Je maakt een een profiel aan en daar kan je neerzetten wat je over jezelf kwijt wilt. Sommige mensen vinden het bijv leuk als ze specifieke kaarten krijgen over iets wat ze bezig houdt. Dat vermelden ze dan. IK heb nu kaarten onderweg naar Duitsland, Engeland en Moskou. Een daarvan heb ik een kaart van Nijntje (Dick Bruna) gestuurd omdat ze kleine kinderen heeft, ik heb verteld wie Nijntje is in mijn beste Engels. Het is echt leuk om te doen en ik haal mijn Engels weer op!
Ywtje, ik kan mij voorstellen dat dat best goed kan werken zo'n verblijf in Thailand. Voor mij niet want ik ben niet zo reislustig en helemaal niet zonder mijn gezin
Meditatie probeer ik wel te doen, bodyscans endat soort oefeningen. Als de kinderen weer naar school zijn wil ik via you tube ook eens naar yoga oefeningen kijken. Heb jij daar ervaring mee of er goede filmpjes zijn voor een beginneling die niet lenig is?
Hoe is het met jullie zicht? Ik zie niet wazig meer af en toe nog. Maar mijn zicht is soms wat onrustig. Zou dat komen dat mijn hersens het soms niet zo snel tot zich kunnen nemen. Een beetje een onrustig beeld, herkennen jullie dat?
Fudge dat was ik met het dagelijks opschrijven met hoe het gaat en hoe ik me voel, je kunt dan goed zien dat je soms toch wel vooruitgang boekt ondanks dat het niet zo voelt. Ik heb er ook baat bij.
Ad-astra dat piekeren heb ik ook, heel erg op sommige momenten. En ik begrijp wat je bedoeld dat het vluchtgedrag is om wat om handen te hebben zodat je maar niet piekert.
Wat ik zelf heb en dat is een hele stap om te zeggen.... ik ben heel erg geschrokken van wat mij nu is overkomen, dat ik een antidepressiva moet slikken voor mijn Burn-out heeft heel wat moeite gekost. Ik denk dus dat ik psychisch niet in orde ben en wordt bang van nieuwsberichten als Thijs H, dan denk ik dat ik ook zo gek wordt en zulke dingen ga doen. Het slaat nergens op, het is maar een gedachten maar ik kan er zo over piekeren. Ik las ook even mee op het depressietopic nou daar werd ik helemaal niet blij van sommige verhalen, ga ik daar weer over piekeren. Ik heb soms ook depressieve gevoelens en ben dan bang dat het nooit normaal wordt. Bij mij is het dus angst en piekeren.
Gelukkig slaat dit niet meer door in paniekaanvallen. Had ook veel last van andere intrusies, dat is gelukkig weer over. Ik ben er eigenlijk ook wel zeker van dat het allemaal weer over gaat. Maar het piekeren is ook mijn grootste vijand...
Dit is ook de reden dat ik minder op internet wil zitten zowel op de laptop als mijn telefoon, het brengt me teveel onrust. Als ik sommige verhalen niet zou lezen, zou mij een hoop piekeren schelen! Vandaar Facebook en Insta 2 jaar geleden de deur uitgedaan, bracht me bijna niets alleen maar onrust!! Ik mis mijn kinderen bijvoorbeeld erg als ze met hun vader op vakantie zijn, ik gun ze de beste tijd met hun vader hoor dat is het niet, niet dat ik denk dat ze van mij zijn, ik mis ze gewoon en dan zag ik allemaal vakantiefoto's van anderen met hun kinderen en voelde ik me zo verdrietig. Dacht toen wat doe ik mezelf aan... heb alles eraf gegooid en dat was de beste keus ooit! En onrust is nu ook nog mijn grootste probleem.
Ik moet morgen naar de Arbo arts, zie er niet zo tegen op eigenlijk, ik kan me namelijk niet voorstellen dat ze mij alweer willen laten opbouwen. Huisarts zei ook dat het beslist nog niet mocht en als ze erover beginnen ze contact moesten opnemen met haar.
Ik maak me nu dus nog niet zoveel zorgen op financieel gebied ben 3,5 maand thuis, dus dat is nog maar kort voor een Burn-Out.
Fudge je vroeg nog naar mijn mooiste kaart met postcrossing, ik doe het nog niet lang was een tip van iemand om het eens te proberen en nu ben ik helemaal enthousiast! Heb 2 kaarten ontvangen uit Duitsland en Amerika. Die uit Duitsland was heel leuk en grappig. Een getekend schaapje die schapewolkjes ziet en molentjes. Echt nederlands. Je maakt een een profiel aan en daar kan je neerzetten wat je over jezelf kwijt wilt. Sommige mensen vinden het bijv leuk als ze specifieke kaarten krijgen over iets wat ze bezig houdt. Dat vermelden ze dan. IK heb nu kaarten onderweg naar Duitsland, Engeland en Moskou. Een daarvan heb ik een kaart van Nijntje (Dick Bruna) gestuurd omdat ze kleine kinderen heeft, ik heb verteld wie Nijntje is in mijn beste Engels. Het is echt leuk om te doen en ik haal mijn Engels weer op!
Ywtje, ik kan mij voorstellen dat dat best goed kan werken zo'n verblijf in Thailand. Voor mij niet want ik ben niet zo reislustig en helemaal niet zonder mijn gezin
Meditatie probeer ik wel te doen, bodyscans endat soort oefeningen. Als de kinderen weer naar school zijn wil ik via you tube ook eens naar yoga oefeningen kijken. Heb jij daar ervaring mee of er goede filmpjes zijn voor een beginneling die niet lenig is?
Hoe is het met jullie zicht? Ik zie niet wazig meer af en toe nog. Maar mijn zicht is soms wat onrustig. Zou dat komen dat mijn hersens het soms niet zo snel tot zich kunnen nemen. Een beetje een onrustig beeld, herkennen jullie dat?
maandag 19 augustus 2019 om 11:13
maandag 19 augustus 2019 om 11:38
@Mip: sterkte met de lange rit. Neem lekker af en toe pauze; even je neus naar buiten… iets drinken, benen strekken. Misschien helpt het?
En probeer het verder gewoon over je heen te laten komen. Je moet niks.. en als je het niet leuk vindt, of je niet helemaal top voelt, dan is dat heel jammer, maar wel gewoon oké.
Ik wens je in elk geval heel erg veel plezier!
En probeer het verder gewoon over je heen te laten komen. Je moet niks.. en als je het niet leuk vindt, of je niet helemaal top voelt, dan is dat heel jammer, maar wel gewoon oké.
Ik wens je in elk geval heel erg veel plezier!
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
maandag 19 augustus 2019 om 11:48
@Take-a-break:
Wat een fijne huisarts heb je, zeg. Die staat zo te lezen echt goed achter je!
Dat onrustige beeld herken ik heel erg. Had het vorige week twee keer. Een keer toen ik in m’n eentje boodschappen ging doen en een paar dagen daarna toen ik met mijn man naar een terrasje was gefietst.
Merk het nu niet, maar zit nu hoofdzakelijk binnen. Komende week wordt het heel lekker weer. Morgen wil ik gaan overleggen hoe ik het beste wat kan gaan bewegen en naar buiten kan, zonder mezelf te overbelasten. Nu kan het nog… straks woon ik verder weg bij alles en vraagt het inrichten van ons huis weer tijd/aandacht.
Ik doe zelf trouwens sinds een half jaar veel aan yoga. Ik vind het heel prettig. De yogaschool waar ik naartoe ga richt zich hoofdzakelijk op rustige yoga en mentale balans. Ik heb daar die eerste hectische maanden hier heel veel aan gehad.
Nu is het zomervakantie en zijn er bijna geen lessen (beetje zonde van m’n abonnement) en met het nieuwe seizoen lijken er wat dingen te zijn veranderd. Ik ga mijn halfjaar abonnement nu ook even niet verlengen in september. Zo kon je altijd voor alle lessen, onbeperkt inschrijven als je lid was, maar nu zijn juist mijn favoriete lessen ‘geblokkeerd’. Je kunt nu alleen van te voren boeken als je losse lessen koopt, en pas een week van te voren mag je met je abonnement boeken. Maar die ene docente is mega populair, dus de kans dat ik er dan nog bij kan is heel klein. Vind dat niet zo tof, want een abonnement is ook echt niet goedkoop…
Als we terugzijn uit NL wil ik me gaan richten op 1x per week zwemmen (gewoon rustig baantjes trekken), want dat zit vlakbij ons huis. En wandelen. Yoga kan ik dan ook thuis doen.
Rustige, fijne yoga’s zijn: Yin-yoga, Yoga Nidra, Restorative Yoga.
Verder voel ik me wel oké vandaag. De hormonenstorm is gaan liggen, mijn man komt bijna thuis, morgen nieuwe afspraak met mijn coach... vandaag nog even een beetje aanrommelen in huis voor zover het kan... er valt weinig meer te doen eigenlijk..
Wat een fijne huisarts heb je, zeg. Die staat zo te lezen echt goed achter je!
Dat onrustige beeld herken ik heel erg. Had het vorige week twee keer. Een keer toen ik in m’n eentje boodschappen ging doen en een paar dagen daarna toen ik met mijn man naar een terrasje was gefietst.
Merk het nu niet, maar zit nu hoofdzakelijk binnen. Komende week wordt het heel lekker weer. Morgen wil ik gaan overleggen hoe ik het beste wat kan gaan bewegen en naar buiten kan, zonder mezelf te overbelasten. Nu kan het nog… straks woon ik verder weg bij alles en vraagt het inrichten van ons huis weer tijd/aandacht.
Ik doe zelf trouwens sinds een half jaar veel aan yoga. Ik vind het heel prettig. De yogaschool waar ik naartoe ga richt zich hoofdzakelijk op rustige yoga en mentale balans. Ik heb daar die eerste hectische maanden hier heel veel aan gehad.
Nu is het zomervakantie en zijn er bijna geen lessen (beetje zonde van m’n abonnement) en met het nieuwe seizoen lijken er wat dingen te zijn veranderd. Ik ga mijn halfjaar abonnement nu ook even niet verlengen in september. Zo kon je altijd voor alle lessen, onbeperkt inschrijven als je lid was, maar nu zijn juist mijn favoriete lessen ‘geblokkeerd’. Je kunt nu alleen van te voren boeken als je losse lessen koopt, en pas een week van te voren mag je met je abonnement boeken. Maar die ene docente is mega populair, dus de kans dat ik er dan nog bij kan is heel klein. Vind dat niet zo tof, want een abonnement is ook echt niet goedkoop…
Als we terugzijn uit NL wil ik me gaan richten op 1x per week zwemmen (gewoon rustig baantjes trekken), want dat zit vlakbij ons huis. En wandelen. Yoga kan ik dan ook thuis doen.
Rustige, fijne yoga’s zijn: Yin-yoga, Yoga Nidra, Restorative Yoga.
Verder voel ik me wel oké vandaag. De hormonenstorm is gaan liggen, mijn man komt bijna thuis, morgen nieuwe afspraak met mijn coach... vandaag nog even een beetje aanrommelen in huis voor zover het kan... er valt weinig meer te doen eigenlijk..
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
maandag 19 augustus 2019 om 12:35
Oh ik ben dat aanrommelen in huis inmiddels echt zat ja. Heb een grote schoonmaak gehouden daar kon ik wat dagen mee vullen en sindsdien hou ik alles bij en is m'n huis spik en span.
Take a break wat betreft yoga, gewoon zoeken op YouTube op de yoga's die Twinkle hierboven beschrijft. Dat zijn de yoga's die je met burn out goed aan kan. En zodra je je beter begint te voelen zou je over kunnen gaan op andere yoga's, bijvoorbeeld hatha of vinyasa yoga. Maar er zijn zoveel vormen dat het ook uitproberen is wat bij je past uiteindelijk.
Ik heb net weer twee uurtjes gewerkt. Ging wederom goed, wel moe nu maar ben blij met het resultaat! De eerste stappen zijn weer gezet.
Take a break wat betreft yoga, gewoon zoeken op YouTube op de yoga's die Twinkle hierboven beschrijft. Dat zijn de yoga's die je met burn out goed aan kan. En zodra je je beter begint te voelen zou je over kunnen gaan op andere yoga's, bijvoorbeeld hatha of vinyasa yoga. Maar er zijn zoveel vormen dat het ook uitproberen is wat bij je past uiteindelijk.
Ik heb net weer twee uurtjes gewerkt. Ging wederom goed, wel moe nu maar ben blij met het resultaat! De eerste stappen zijn weer gezet.
maandag 19 augustus 2019 om 16:55
Wat fijn dat je werk goed ging! Dat moet echt een fijn gevoel geven; dat je weer de goede richting opgaat en weer dingen kunt!
Heb je een bepaald opbouwtraject uitgestippeld met iemand? En hoe ziet die er ongeveer uit?
Ik zit me soms namelijk heel erg af te vragen hoe ik dat wil gaan doen als ik me wat beter voel. Misschien ook een soort opbouwschema aanhouden zoals mensen gebruiken in loondienst. Want ik wil, als ik fysiek weer wat meer ben opgeknapt, niet alleen werken aan het mentale deel, maar ook gewoon weer met m'n project verder gaan. Een voorzichtig inbouwen klinkt erg logisch. Zeker ook, omdat ik nogal de neiging heb er enorm vol voor te gaan, dus voor ik 't weet stort ik me 24/7 daar op en zit ik weer in de nesten... (m'n burn-out kwam nu overigens totaal niet door het werk, want dat ligt al bijna een jaar min of meer stil door alle omstandigheden die dus wel die burn-out veroorzaakt hebben)
Heb je een bepaald opbouwtraject uitgestippeld met iemand? En hoe ziet die er ongeveer uit?
Ik zit me soms namelijk heel erg af te vragen hoe ik dat wil gaan doen als ik me wat beter voel. Misschien ook een soort opbouwschema aanhouden zoals mensen gebruiken in loondienst. Want ik wil, als ik fysiek weer wat meer ben opgeknapt, niet alleen werken aan het mentale deel, maar ook gewoon weer met m'n project verder gaan. Een voorzichtig inbouwen klinkt erg logisch. Zeker ook, omdat ik nogal de neiging heb er enorm vol voor te gaan, dus voor ik 't weet stort ik me 24/7 daar op en zit ik weer in de nesten... (m'n burn-out kwam nu overigens totaal niet door het werk, want dat ligt al bijna een jaar min of meer stil door alle omstandigheden die dus wel die burn-out veroorzaakt hebben)
twinkelrainbowstar wijzigde dit bericht op 19-08-2019 16:57
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
61.34% gewijzigd
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
