Psyche
alle pijlers
Burn-out / overspannen; wie praat er mee?
vrijdag 2 augustus 2019 om 14:09
Hoi allemaal,
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 20 augustus 2019 om 13:49
Had ik toch een hele lap text getypt, heeft me een half uur gekost, Mn telefoon draait, floep...alles is weg .. dus... even snel opnieuw...
@Twinkel
Dankjewel voor je lieve woorden en positiviteit. Hoe gaat het nu met jou?
@ Take-aBreak
Een goede oude vriendin van mij zei vroeger het volgende: een opgemaakt bed is een beetje zelfgemaakt geluk. Nog steeds moet ik hier nogal eens aan denken als ik iets in het huishouden doe.
Doe je momenteel iets met bloemschikken? Ik lees namelijk de enthousiastme tussen je zinnen door. Gewoon thuis creatief voor jezelf misschien? Ik kan me voorstellen dat een opleiding erg prijzig is maar zou een cursusje niet een mogelijkheid zijn voor over een tijdje? Hier in de omgeving heb je wat kleinere tuincentra die soms workshops geven voor niet te veel geld. Misschien is er bij jou in de buurt ook zo iets? Of een thuis cursusje dat je bij een bloemist kan gaan stage lopen voor een uurtje per week. Je kan altijd, als voor jou de tijd goed is eens een brutaal balletje opgooien en wie weet wat er van gaat komen
komt er niets uit ben je in de tussentijd toch met iets wat jij leuk vind bezig geweest
Er schiet me eigenlijk nog iets te binnen, en ik kan er helemaal naast zitten. Ik weet niet precies wat je doet natuurlijk in de zorg want dit kan nogal uitlopend zijn, maar misschien als optie voor de toekomst om iets mee te doen: als dagbesteding bloemschikken aanbieden?
@Twinkel
Dankjewel voor je lieve woorden en positiviteit. Hoe gaat het nu met jou?
@ Take-aBreak
Een goede oude vriendin van mij zei vroeger het volgende: een opgemaakt bed is een beetje zelfgemaakt geluk. Nog steeds moet ik hier nogal eens aan denken als ik iets in het huishouden doe.
Doe je momenteel iets met bloemschikken? Ik lees namelijk de enthousiastme tussen je zinnen door. Gewoon thuis creatief voor jezelf misschien? Ik kan me voorstellen dat een opleiding erg prijzig is maar zou een cursusje niet een mogelijkheid zijn voor over een tijdje? Hier in de omgeving heb je wat kleinere tuincentra die soms workshops geven voor niet te veel geld. Misschien is er bij jou in de buurt ook zo iets? Of een thuis cursusje dat je bij een bloemist kan gaan stage lopen voor een uurtje per week. Je kan altijd, als voor jou de tijd goed is eens een brutaal balletje opgooien en wie weet wat er van gaat komen
komt er niets uit ben je in de tussentijd toch met iets wat jij leuk vind bezig geweestEr schiet me eigenlijk nog iets te binnen, en ik kan er helemaal naast zitten. Ik weet niet precies wat je doet natuurlijk in de zorg want dit kan nogal uitlopend zijn, maar misschien als optie voor de toekomst om iets mee te doen: als dagbesteding bloemschikken aanbieden?
dinsdag 20 augustus 2019 om 14:56
Stagelopen bij een bloemist...
of vrijwilligerswerk doen daar... oh dat ga ik onthouden! Geen idee of ik zoiets zou willen doen voor een paar uurtjes per week, maar ik vind het een leuk idee.
Met mij gaat het vandaag best oké. Heb al drie dagen enigszins energie. Voel me in elk geval niet zo lamlendig. Kan morgen gerust weer anders zijn, maar vind het nu erg fijn.
Heb in overleg met m’n coach ook besproken om elke dag een klein stukje te gaan fietsen. Gewoon tien minuutjes, even zitten, en weer terug. Ik heb die kaders nodig, anders ga ik of niet of ik ga veel te lang.
De meeste verhuisdozen zijn ingepakt, voor zover ik er de hand in heb. Ben nu bezig om wat gaten in de muur dicht te maken. Geinig en zen werkje... misschien moet ik stukadoor worden...
Moet alleen wel bewust die pauzes nemen, anders ga ik wederom maar door en door... tijd voor koffie dus.
https://m.youtube.com/watch?v=HLyja7QF7 ... e=youtu.be
of vrijwilligerswerk doen daar... oh dat ga ik onthouden! Geen idee of ik zoiets zou willen doen voor een paar uurtjes per week, maar ik vind het een leuk idee.Met mij gaat het vandaag best oké. Heb al drie dagen enigszins energie. Voel me in elk geval niet zo lamlendig. Kan morgen gerust weer anders zijn, maar vind het nu erg fijn.
Heb in overleg met m’n coach ook besproken om elke dag een klein stukje te gaan fietsen. Gewoon tien minuutjes, even zitten, en weer terug. Ik heb die kaders nodig, anders ga ik of niet of ik ga veel te lang.
De meeste verhuisdozen zijn ingepakt, voor zover ik er de hand in heb. Ben nu bezig om wat gaten in de muur dicht te maken. Geinig en zen werkje... misschien moet ik stukadoor worden...
Moet alleen wel bewust die pauzes nemen, anders ga ik wederom maar door en door... tijd voor koffie dus.
https://m.youtube.com/watch?v=HLyja7QF7 ... e=youtu.be
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 20 augustus 2019 om 15:03
Sorry twinkel ik zie je reactie nu pas, hebben net tegelijk iets gepost zie ik nu. Van de ene kant is het wel een fijne werkplek qua collega's. Van de andere kant is ligt de werkdruk wel gigantisch hoog (maar waar is dat niet meer tegenwoordig denk ik dan) en is het werk vaak eentonig. Denk dat ik wel beter met de situatie om zou kunnen gaan als ik weer wat sterker in mijn schoenen sta. Op termijn zou ik inderdaad misschien ook op zoek kunnen naar iets anders maar dat komt allemaal later wel zoals je zegt. Bedankt voor je lieve woorden 
Gelukkig dat je je vandaag alweer wat beter voelt! Fijn hè zo'n goede dagen. Je weet dat er ook weer slechte aankomen maar die kun je dan alweer een stuk beter aan omdat langzaam maar zeker het positieve weer gaat overheersen, teminste dat heb ik. Dat filmpje op YouTube, ik vind 'm hilarisch! Zou alleen niet bij die mannen in het filmpje gaan werken. Alhoewel, de werkdruk ligt daar niet hoog geloof ik
Gelukkig dat je je vandaag alweer wat beter voelt! Fijn hè zo'n goede dagen. Je weet dat er ook weer slechte aankomen maar die kun je dan alweer een stuk beter aan omdat langzaam maar zeker het positieve weer gaat overheersen, teminste dat heb ik. Dat filmpje op YouTube, ik vind 'm hilarisch! Zou alleen niet bij die mannen in het filmpje gaan werken. Alhoewel, de werkdruk ligt daar niet hoog geloof ik
anoniem_387823 wijzigde dit bericht op 21-08-2019 10:37
19.70% gewijzigd
dinsdag 20 augustus 2019 om 15:18
Ik word altijd een beetje verdrietig van de werkomschrijvingen zoals die van jou. Het is zo stom dat het maar ‘normaal’ is dat de werkdruk overal zo hoog is, en dat er als maar meer van mensen gevraagd wordt.
Hoe stevig ik ook in mijn schoenen zou staan, ik zou er alsnog niet mee om kunnen gaan vrees ik. Petje af, hoor, dat jij en vele anderen dat wel kunnen!
Nee leren zeggen is heel goed van je, trouwens. Ben benieuwd hoe ze daar op zullen reageren als de tijd daar is...
Ik zag laatst een interview van een moeder met een zoontje met Down. En ze zei dat ze zo blij was dat er voor hem geen verwachtingen zijn. Niemand verwacht dat hij goed gaat lopen. Doet hij het wel, is het supergaaf, doet hij het niet; geeft niks.
Niemand verwacht dat hij goed kan praten, leren, etc. En als iets wel lukt is dat een hoogtepunt. De verwachtingen zijn zoveel lager voor mensen zoals hij.
Zoiets zei ze, en ik vond het zo mooi. Konden we maar naar ieder mens zo kijken. Wat maakt het uit dat iemand iets niet goed kan of niet helemaal mee komt. Helemaal niks!
Hoe stevig ik ook in mijn schoenen zou staan, ik zou er alsnog niet mee om kunnen gaan vrees ik. Petje af, hoor, dat jij en vele anderen dat wel kunnen!
Nee leren zeggen is heel goed van je, trouwens. Ben benieuwd hoe ze daar op zullen reageren als de tijd daar is...
Ik zag laatst een interview van een moeder met een zoontje met Down. En ze zei dat ze zo blij was dat er voor hem geen verwachtingen zijn. Niemand verwacht dat hij goed gaat lopen. Doet hij het wel, is het supergaaf, doet hij het niet; geeft niks.
Niemand verwacht dat hij goed kan praten, leren, etc. En als iets wel lukt is dat een hoogtepunt. De verwachtingen zijn zoveel lager voor mensen zoals hij.
Zoiets zei ze, en ik vond het zo mooi. Konden we maar naar ieder mens zo kijken. Wat maakt het uit dat iemand iets niet goed kan of niet helemaal mee komt. Helemaal niks!
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 20 augustus 2019 om 16:28
Ja het is inderdaad stom dat die hoge werkdruk de norm is van tegenwoordig.. Vind het ook niet gek dat door die werkdruk zoveel mensen thuiszitten met burn-out gerelateerde klachten. Stress is beroepsziekte nummer 1 tegenwoordig, echt erg eigenlijk..
Dat zou inderdaad echt mooi zijn! Zo jammer dat dat niet voor ons allemaal geldt helaas.. Vind sowieso mensen met het down syndroom vaak zo’n mooie mensen. Heb vaker naar het programma ‘Down the road’ gekeken op NPO3 en dit was zo leuk om te zien, hoe anders de kijk van deze mensen op de wereld is, zo lief en puur. Zouden veel mensen nog iets van kunnen leren
Dat zou inderdaad echt mooi zijn! Zo jammer dat dat niet voor ons allemaal geldt helaas.. Vind sowieso mensen met het down syndroom vaak zo’n mooie mensen. Heb vaker naar het programma ‘Down the road’ gekeken op NPO3 en dit was zo leuk om te zien, hoe anders de kijk van deze mensen op de wereld is, zo lief en puur. Zouden veel mensen nog iets van kunnen leren
dinsdag 20 augustus 2019 om 16:48
Ja, dat programma heb ik ook gekeken! Vond het ook heel mooi en puur, inderdaad.
En natuurlijk zijn er ook veel problemen rondom mensen met een beperking, maar hun andere kijk op dingen, en hun manier van leven... ja, prachtig.
Ik heb ooit een docu oid gezien van mensen met diverse soorten beperkingen (van downsyndroom tot autisme en andere dingen) en die dan begeleid wonen. Een vrouw woonde in een prachtig klein boerderijtje in het bos, met nog 4 of 5 andere 'gehandicapten', en begeleiding. Nou, die had een eigen kamertje, ze aten gezellig met elkaar, ze kon in de tuin werken, met dieren knuffelen.... het was zo prachtig!
Ik zit me ook af te vragen wie die norm dan bepaalt... want het lijkt inderdaad de norm te zijn tegenwoordig, dat altijd meer/sneller moeten. Maar tegelijkertijd vallen er én heel veel mensen uit onderweg, én heel veel mensen klagen erover. Maar als we de norm met elkaar maken, moeten we misschien met elkaar besluiten dat we dit dus niet willen. Mja, zo werkt het niet...
We vinden ook allemaal dat we liever moeten zijn voor elkaar... doen we ook niet...
Ik zit te zoeken naar een positieve afsluiter, maar kom er ff niet op... haha... dan maar zo:
Paraplu, paraplu, parasolletje. Het leven is geen lolletje.
(Ooit een kaartje geweest van een vriendin, toen ik net met postcorssing bezig was, járen geleden. Vond 'm zó hilarisch. En ik zeg het nog heel vaak haha)
En natuurlijk zijn er ook veel problemen rondom mensen met een beperking, maar hun andere kijk op dingen, en hun manier van leven... ja, prachtig.
Ik heb ooit een docu oid gezien van mensen met diverse soorten beperkingen (van downsyndroom tot autisme en andere dingen) en die dan begeleid wonen. Een vrouw woonde in een prachtig klein boerderijtje in het bos, met nog 4 of 5 andere 'gehandicapten', en begeleiding. Nou, die had een eigen kamertje, ze aten gezellig met elkaar, ze kon in de tuin werken, met dieren knuffelen.... het was zo prachtig!
Ik zit me ook af te vragen wie die norm dan bepaalt... want het lijkt inderdaad de norm te zijn tegenwoordig, dat altijd meer/sneller moeten. Maar tegelijkertijd vallen er én heel veel mensen uit onderweg, én heel veel mensen klagen erover. Maar als we de norm met elkaar maken, moeten we misschien met elkaar besluiten dat we dit dus niet willen. Mja, zo werkt het niet...
We vinden ook allemaal dat we liever moeten zijn voor elkaar... doen we ook niet...
Ik zit te zoeken naar een positieve afsluiter, maar kom er ff niet op... haha... dan maar zo:
Paraplu, paraplu, parasolletje. Het leven is geen lolletje.
(Ooit een kaartje geweest van een vriendin, toen ik net met postcorssing bezig was, járen geleden. Vond 'm zó hilarisch. En ik zeg het nog heel vaak haha)
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 21 augustus 2019 om 08:00
Haha dat is nog eens een mooie quote om de dag mee te beginnen
Vannacht heel slecht geslapen, kon de slaap maar niet vatten. Lag om 2 uur nog te woelen.. Had verwacht dat ik me deze ochtend een stuk slechter zou voelen maar het gaat me een stuk beter af dan verwacht. Ben benieuwd wat de dag gaat brengen. Denk dat ik vanmiddag weer eens een poging waag om koffie te drinken op het terras. Heb er wel zin in, weer even lekker de deur uit en uit mijn comfortzone. Hoe gaat het met jullie vandaag?
Vannacht heel slecht geslapen, kon de slaap maar niet vatten. Lag om 2 uur nog te woelen.. Had verwacht dat ik me deze ochtend een stuk slechter zou voelen maar het gaat me een stuk beter af dan verwacht. Ben benieuwd wat de dag gaat brengen. Denk dat ik vanmiddag weer eens een poging waag om koffie te drinken op het terras. Heb er wel zin in, weer even lekker de deur uit en uit mijn comfortzone. Hoe gaat het met jullie vandaag?
woensdag 21 augustus 2019 om 08:53
@Fudge: hé, jakkes, dat is zo vervelend... dat woelen...
Ik heb het gelukkig zelden, maar als ik er last van heb weet ik ook nooit wat ik moet doen. De een zegt dat je uit bed moet, en iets rustigs moet doen (thee drinken, iets makkelijks lezen) de ander zegt weer dat je moet blijven liggen...
Wat heb jij gedaan?
Wel fijn dat je je niet superslecht voelt. Een kopje koffie op een terras klinkt echt geweldig. Zou ik zeker doen als je daar zin in hebt!! En ik dacht dat je schreef: wie heeft er zin om mee te gaan? haha, maar er stond gewoon: hoe gaat het met jullie
Hier zijn de terrassen echt veel minder leuk dan in Nederland. Het is heel gek en we weten nog steeds niet wat het nou precies is. Maar er mist sfeer, en we dénken dat het o.a. komt omdat er geen bediening is. Je bestelt bij de bar, betaalt en neemt je spullen mee (soms komen ze nog iets naleveren). Verder laten ze je ook met rust, ze komen dus niet vragen of je nog iets wilt want dat moet je allemaal zelf halen.
In dat opzicht heb ik erg veel zin in ons weekje NL.. gaan we ons even flink te buiten aan terrasjes en cafés haha!
Ik heb het gelukkig zelden, maar als ik er last van heb weet ik ook nooit wat ik moet doen. De een zegt dat je uit bed moet, en iets rustigs moet doen (thee drinken, iets makkelijks lezen) de ander zegt weer dat je moet blijven liggen...
Wat heb jij gedaan?
Wel fijn dat je je niet superslecht voelt. Een kopje koffie op een terras klinkt echt geweldig. Zou ik zeker doen als je daar zin in hebt!! En ik dacht dat je schreef: wie heeft er zin om mee te gaan? haha, maar er stond gewoon: hoe gaat het met jullie
Hier zijn de terrassen echt veel minder leuk dan in Nederland. Het is heel gek en we weten nog steeds niet wat het nou precies is. Maar er mist sfeer, en we dénken dat het o.a. komt omdat er geen bediening is. Je bestelt bij de bar, betaalt en neemt je spullen mee (soms komen ze nog iets naleveren). Verder laten ze je ook met rust, ze komen dus niet vragen of je nog iets wilt want dat moet je allemaal zelf halen.
In dat opzicht heb ik erg veel zin in ons weekje NL.. gaan we ons even flink te buiten aan terrasjes en cafés haha!
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 21 augustus 2019 om 10:47
Goedemorgen,
@FudgeBrownie vervelend dat je slecht kon slapen! Ik heb dat ook vaak. Ik heb een heel saai kaartspel op mijn tel en daar wil ik nog wel eens suffig van worden...
@ywtje jammer voor ons maar als het beter is voor jou moet je het zo doen!
@Twinkelrainbow toch iets om naar uit te kijken dan hopelijk is het weer lekker voor terrasjes! Is het een lange reis voor je naar nl?
Ik ging gister best lekker maar denk dat ik toch wat te enthousiast mee gedaan hebt want gisteravond werd ik toch beroerd en angstig. Niet fijn. Gelukkig wel goed geslapen en vandaag maar weer proberen van kleine dingen te genieten.
@FudgeBrownie vervelend dat je slecht kon slapen! Ik heb dat ook vaak. Ik heb een heel saai kaartspel op mijn tel en daar wil ik nog wel eens suffig van worden...
@ywtje jammer voor ons maar als het beter is voor jou moet je het zo doen!
@Twinkelrainbow toch iets om naar uit te kijken dan hopelijk is het weer lekker voor terrasjes! Is het een lange reis voor je naar nl?
Ik ging gister best lekker maar denk dat ik toch wat te enthousiast mee gedaan hebt want gisteravond werd ik toch beroerd en angstig. Niet fijn. Gelukkig wel goed geslapen en vandaag maar weer proberen van kleine dingen te genieten.
woensdag 21 augustus 2019 om 12:35
Even een vraagje, hebben jullie ook last van angsten? Mippert jij wel he? Ik had het vanmorgen weer. Ik lees de krant, ging over mensen die GHB gebruiken, als ik berichten lees van mensen die afglijden in de maatschappij maakt dat mij angstig. Ik ben bang dat mij het ook overkomt, het zijn geen reële angsten. Heb nog nooit van mijn leven iets van drugs gebruikt en geen alcohol. Ik ga het volgende week ook bespreken met de GGZ ondersteuner. Waar het vandaan komt ook geen idee eigenlijk. Misschien bang om de controle over mezelf te verliezen. Ik ben het nu wel weer kwijt, soms kan het ook best lang blijven hangen.
Mijn diagnose is ook angststoornis/paniekklachten en burn-out klachten.
Mippert, pas goed op jezelf en geniet van de kleine dingen.
Fudge: Slecht slapen is verre van leuk, dat gaat momenteel bij mij goed moet alleen 2 a3 x op een nacht naar de wc en moet dan echt veel plassen, las dat het door stress kan komen. Maar ik slaap gelukkig wel direct weer in. Veel plezier op het terras!
Twinkel, ik word met de dag nieuwsgieriger in welk land je woont haha. Dure bloemen, ongezellige terrassen rara waar kan dat zijn
Ywtje: Ik begrijp je hoor! Het is goed om te doen wat goed voor jou is. Heel veel sterkte en succes met je herstel!
Ik moet zo naar somatisch fysiotherapeut. Ben benieuwd!
Mijn diagnose is ook angststoornis/paniekklachten en burn-out klachten.
Mippert, pas goed op jezelf en geniet van de kleine dingen.
Fudge: Slecht slapen is verre van leuk, dat gaat momenteel bij mij goed moet alleen 2 a3 x op een nacht naar de wc en moet dan echt veel plassen, las dat het door stress kan komen. Maar ik slaap gelukkig wel direct weer in. Veel plezier op het terras!
Twinkel, ik word met de dag nieuwsgieriger in welk land je woont haha. Dure bloemen, ongezellige terrassen rara waar kan dat zijn
Ywtje: Ik begrijp je hoor! Het is goed om te doen wat goed voor jou is. Heel veel sterkte en succes met je herstel!
Ik moet zo naar somatisch fysiotherapeut. Ben benieuwd!
woensdag 21 augustus 2019 om 13:00
Haha, als ik er ook nog aan toevoeg dat de mensen nog minder benaderbaar zijn dan in Nederland... dan klinkt het echt als een vreselijk land, hé
Ik woon in Zweden. En eigenlijk bevalt het ons hier prima. Zeker als we op termijn een buitenhuis hebben, dan ga ik de mooiste bloementuin van de wereld aanleggen; dan heb ik áltijd gratis bloemen. En dan maak ik ook een terrasje... (de bediening doe ik dan wel zelf, anders wordt het weer zo dubieus)
Het is dus gelukkig geen lange reis. We gaan wel vliegen, omdat dat gewoon het makkelijkst en het snelst is. Vliegen zelf is iet meer dan een uurtje, maar met reizen + wachten zijn we wel ongeveer 5 uur zoet. Maar de auto is minstens 10 uur...
Veel succes/plezier bij de somatische fysio! Ben echt benieuwd hoe het is! Ik kon het hier niet vinden... ik kwam op allerlei psychologen-dingen uit.
Ik woon in Zweden. En eigenlijk bevalt het ons hier prima. Zeker als we op termijn een buitenhuis hebben, dan ga ik de mooiste bloementuin van de wereld aanleggen; dan heb ik áltijd gratis bloemen. En dan maak ik ook een terrasje... (de bediening doe ik dan wel zelf, anders wordt het weer zo dubieus
) Het is dus gelukkig geen lange reis. We gaan wel vliegen, omdat dat gewoon het makkelijkst en het snelst is. Vliegen zelf is iet meer dan een uurtje, maar met reizen + wachten zijn we wel ongeveer 5 uur zoet. Maar de auto is minstens 10 uur...
Veel succes/plezier bij de somatische fysio! Ben echt benieuwd hoe het is! Ik kon het hier niet vinden... ik kwam op allerlei psychologen-dingen uit.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 21 augustus 2019 om 13:06
OOOH Twinkle geweldig Zweden! Ik dacht al dat je in een
scandinavisch zou wonen vooral toen je zei dure bloemen. Geweldig ik wil er graag naar toe, rondreis met Noorwegen erbij, Ik houd niet zo van warme landen. Onze nieuwe auto hebben we er al op aangepast een Volvo haha. Ik moet nu echt gaan anders kom ik nog te laat.
scandinavisch zou wonen vooral toen je zei dure bloemen. Geweldig ik wil er graag naar toe, rondreis met Noorwegen erbij, Ik houd niet zo van warme landen. Onze nieuwe auto hebben we er al op aangepast een Volvo haha. Ik moet nu echt gaan anders kom ik nog te laat.
woensdag 21 augustus 2019 om 13:14
@twinkel: ik blijf gewoon in bed liggen en val uiteindelijk dan toch wel in slaap. Als ik opsta en wat ga doen ben ik erna klaarwakker dus dat werkt voor mij averechts. Kan me goed voorstellen dat je dan weer eens zin hebt om in Nederland op een terrasje te gaan zitten. Lekker blijven zitten en andere mensen het eten en drinken voor je laten regelen 
@mippert: hoop dat je je vandaag al wat beter voelt! Vervelend hè als je iets leuks gaan doen wat eigenlijk net teveel is en je er daarna weer (een soort van) voor gestraft wordt door je eigen lichaam.
@take-a-break: de angst die jij noemt herken ik niet maar het lijkt me wel heel erg vervelend. Je komt negatieve nieuwsberichten ook nog overal tegen.. op tv, internet, krant, noem maar op. Wel goed dat je het gaat bespreken met je GGZ ondersteuner, hoop dat hij je hiermee kan helpen! Succes bij de fysio vanmiddag!
@mippert: hoop dat je je vandaag al wat beter voelt! Vervelend hè als je iets leuks gaan doen wat eigenlijk net teveel is en je er daarna weer (een soort van) voor gestraft wordt door je eigen lichaam.
@take-a-break: de angst die jij noemt herken ik niet maar het lijkt me wel heel erg vervelend. Je komt negatieve nieuwsberichten ook nog overal tegen.. op tv, internet, krant, noem maar op. Wel goed dat je het gaat bespreken met je GGZ ondersteuner, hoop dat hij je hiermee kan helpen! Succes bij de fysio vanmiddag!
woensdag 21 augustus 2019 om 13:24
@Take-a-break ik heb zeker last van angsten. Veels teveel zelfs. Ik heb vroeger zo'n 10 jaar een angst/paniekstoornis gehad die had ik overwonnen, maar door deze ellende heb ik het weer.
Ik ben vooral bang voor mijn hart, om dood te gaan en om door te draaien.
Vorige week is er een vader van klasgenoot van mijn dochter aan een hartstilstand overleden 41 jaar nou daar krijg ik dus een flinke optater van.
Ik zit nu in de auto bij de airco te wachten tot man en zoons uitgekeken zijn bij de treinen was teveel aan mijn hoofd dit voelt beter.
Als je straks een mooi huis hebt twinkel dan kunnen we mooi een keer bij jou op vakantie komen
Ik ben vooral bang voor mijn hart, om dood te gaan en om door te draaien.
Vorige week is er een vader van klasgenoot van mijn dochter aan een hartstilstand overleden 41 jaar nou daar krijg ik dus een flinke optater van.
Ik zit nu in de auto bij de airco te wachten tot man en zoons uitgekeken zijn bij de treinen was teveel aan mijn hoofd dit voelt beter.
Als je straks een mooi huis hebt twinkel dan kunnen we mooi een keer bij jou op vakantie komen
woensdag 21 augustus 2019 om 14:17
@mippert @take-a-break
Ook ik heb angsten. Vooral bang dat ik ziek ben of word. Dit komt omdat er in mijn familie veel ziekten voorkomen maar ook omdat ik het soms moeilijk te geloven vind dat een burn-out zoveel doet met je lichaam en geest. Om de kleinste dingen maak ik me soms zorgen. Dit komt natuurlijk ook door “Google”. Opzoek gaan naar antwoorden. Bij hoofdpijn, nekpijn, witte tong kom je de ergste dingen tegen. Ondanks mijn bloedonderzoeken ben ik toch wel alert en twijfel ik soms aan mezelf. Ik probeer het dan toch weer van mezelf af te zetten door te denken dat het geen reële gedachten zijn.
Ook ik heb angsten. Vooral bang dat ik ziek ben of word. Dit komt omdat er in mijn familie veel ziekten voorkomen maar ook omdat ik het soms moeilijk te geloven vind dat een burn-out zoveel doet met je lichaam en geest. Om de kleinste dingen maak ik me soms zorgen. Dit komt natuurlijk ook door “Google”. Opzoek gaan naar antwoorden. Bij hoofdpijn, nekpijn, witte tong kom je de ergste dingen tegen. Ondanks mijn bloedonderzoeken ben ik toch wel alert en twijfel ik soms aan mezelf. Ik probeer het dan toch weer van mezelf af te zetten door te denken dat het geen reële gedachten zijn.
woensdag 21 augustus 2019 om 15:14
Oef, die angsten lijkt me echt vervelend. Ik heb het in veel mindere mate. Niet te vergelijken met jullie, denk ik. Ik was voordat mijn man op vakantie ging best bang dat er iets met hem zou gebeuren onderweg, en ook als hij iets mankeert denk ik meteen de ergste scenario's (voordeel: 't kan alleen maar meevallen...) Maar dat kan ik tegelijkertijd ook wel weer naast me neerleggen.
Over mezelf maak ik me gek genoeg nooit zoveel zorgen. Ik kan wel zoeken naar symptomen als ik ergens last van heb, maar ook al kom ik dan op allerlei terminale dingen uit, dan denk ik eigenlijk vooral: sneu voor mijn man als hij dat moet meemaken...
En uh.... haha, ja dat op bezoek komen. Het zal je niet verbazen dat zo ongeveer iedereen dat tegen ons zegt. En een deel van die kennissen/vrienden valt al vrij snel weg (zoals we gemerkt hebben dit weekend...) maar er zijn ook goede vrienden die wel langs willen komen.
De eerste 5 maanden hebben we letterlijk iedere maand een bezoekje gehad van vrienden of familie. En ik vind het onwijs lief dat mensen geld en tijd en moeite spenderen om ons te bezoeken en onze nieuwe plek te bewonderen, maar het is achteraf veel te veel van het goeie geweest.
Komende maanden is er dan ook niemand meer welkom Nee, zo bedoel ik dat natuurlijk niet. Maar er staan even geen bezoeken aan ons meer gepland de rest van het jaar.
Het is ook een van de redenen dat ik me voel zoals ik me voel. Je bent continu met anderen bezig. Zij zijn er even lekker tussenuit, soort mini vakantie, en wij vinden het ook leuk en gezellig, je gaat op pad met elkaar, je doet alles samen. Maar dat is dus ook bést intens... leuk voor af en toe, maar deze frequentie gaan we niet meer doen haha.
Nou hebben mensen ook niet oneindig vakantiedagen, dus zo vaak kan het ook niet, maar we moeten wel echt beter letten op de verdeling etc.
Wat ik wel interessant vond om te merken is dat sommige mensen je echt geen enkele energie kosten, en eerder juist geven door hun aanwezigheid, en anderen trekken je helemaal leeg; hoe lief en aardig ze ook zijn. Dus niet eens per se de zeurende betweters...
Over mezelf maak ik me gek genoeg nooit zoveel zorgen. Ik kan wel zoeken naar symptomen als ik ergens last van heb, maar ook al kom ik dan op allerlei terminale dingen uit, dan denk ik eigenlijk vooral: sneu voor mijn man als hij dat moet meemaken...
En uh.... haha, ja dat op bezoek komen. Het zal je niet verbazen dat zo ongeveer iedereen dat tegen ons zegt. En een deel van die kennissen/vrienden valt al vrij snel weg (zoals we gemerkt hebben dit weekend...) maar er zijn ook goede vrienden die wel langs willen komen.
De eerste 5 maanden hebben we letterlijk iedere maand een bezoekje gehad van vrienden of familie. En ik vind het onwijs lief dat mensen geld en tijd en moeite spenderen om ons te bezoeken en onze nieuwe plek te bewonderen, maar het is achteraf veel te veel van het goeie geweest.
Komende maanden is er dan ook niemand meer welkom
Nee, zo bedoel ik dat natuurlijk niet. Maar er staan even geen bezoeken aan ons meer gepland de rest van het jaar. Het is ook een van de redenen dat ik me voel zoals ik me voel. Je bent continu met anderen bezig. Zij zijn er even lekker tussenuit, soort mini vakantie, en wij vinden het ook leuk en gezellig, je gaat op pad met elkaar, je doet alles samen. Maar dat is dus ook bést intens... leuk voor af en toe, maar deze frequentie gaan we niet meer doen haha.
Nou hebben mensen ook niet oneindig vakantiedagen, dus zo vaak kan het ook niet, maar we moeten wel echt beter letten op de verdeling etc.
Wat ik wel interessant vond om te merken is dat sommige mensen je echt geen enkele energie kosten, en eerder juist geven door hun aanwezigheid, en anderen trekken je helemaal leeg; hoe lief en aardig ze ook zijn. Dus niet eens per se de zeurende betweters...
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 21 augustus 2019 om 15:20
We wonen nu trouwens gewoon redelijk saai in een appartement in de stad, hoor... en ook geen fancy stad (als in; het is niet Stockholm). Dus mensen komen nu vooral voor óns (op 1 na, maar die is qua vriendschap dus afgehaakt nu, want een midweek vakantie vieren bij ons thuis vond ik niet zo'n goed idee, en zij begreep dat niet).
Mijn schoonouders wonen in Frankrijk, en die hebben af en toe bezoek van bekenden/familieleden die dan echt alleen vakantie komen vieren. Altijd handig, zo'n gratis adres in het buitenland. Dat idee. En eerst begreep ik het probleem niet zo... nu begrijp ik mijn schoonmoeder zóveel beter...
Ik ga de komende maanden dus maar even heel goed oefenen met grenzen stellen en nee zeggen, want ons o zo idyllische boshuisje wordt dus echt niet zomaar een vakantiehuis voor anderen...
Het klinkt misschien heel onaardig nu.. maar zo bedoel ik het niet Mijn huis is ook mijn werkplek en mijn veilige haven en de plek waar ik tot rust kom. En telkens mensen in je huis, dat doet soms iets met de sfeer of zo... en het duurt altijd even voor dat weer weg is en voor ik weer rustiger ben.
En het boshuis wat ik voor me zie (hebben we nu nog niet hoor... was 't maar waar!) dat wordt echt onze oase van rust en waarschijnlijk ook mijn uitvalsbasis om te werken en tot rust te komen.
Soort van; werk en privé gescheiden houden, maar dan anders...
Mijn schoonouders wonen in Frankrijk, en die hebben af en toe bezoek van bekenden/familieleden die dan echt alleen vakantie komen vieren. Altijd handig, zo'n gratis adres in het buitenland. Dat idee. En eerst begreep ik het probleem niet zo... nu begrijp ik mijn schoonmoeder zóveel beter...
Ik ga de komende maanden dus maar even heel goed oefenen met grenzen stellen en nee zeggen, want ons o zo idyllische boshuisje wordt dus echt niet zomaar een vakantiehuis voor anderen...
Het klinkt misschien heel onaardig nu.. maar zo bedoel ik het niet
Mijn huis is ook mijn werkplek en mijn veilige haven en de plek waar ik tot rust kom. En telkens mensen in je huis, dat doet soms iets met de sfeer of zo... en het duurt altijd even voor dat weer weg is en voor ik weer rustiger ben. En het boshuis wat ik voor me zie (hebben we nu nog niet hoor... was 't maar waar!) dat wordt echt onze oase van rust en waarschijnlijk ook mijn uitvalsbasis om te werken en tot rust te komen.
Soort van; werk en privé gescheiden houden, maar dan anders...
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 21 augustus 2019 om 15:23
woensdag 21 augustus 2019 om 15:29
Hadden jullie vroeger in jullie jongere jaren al last van angsten?
Ik heb ze ook. Vroeger vooral hypochonder achtige trekjes , had iemand in goede tijden iets ergs en ik had buikpijn dan had ik dit ook. Vooral mijn moedervlekken was ik panisch voor, ik raakte zo erg in paniek als ik maar dacht dat er iets mee was dat ik zover ging dat ik zelfs afscheidsbrieven ging schrijven, ja dat ging heel ver. Nog steeds vind ik het altijd eng maar ik hou nu de 3 dagen regel aan, als ik er over 3 dagen nog last van heb dan pas is er reden om actie te ondernemen. Dit heeft mij wel geholpen, Het was wel aanleren hoor maar het geeft me nu meer rust. Als ik weer in zo’n bui ben. Ik mag van de huisarts ook geen lichamelijke dingen meer op internet opzoeken omdat ik dat op mezelf reflecteer . Situaties waar ik geen controle over heb kunnen mij ook erg angstig maken. Auto rijden zag ik al eerder voorbij komen. Hier in de omgeving vind ik het heerlijk om auto te rijden maar alleen de gedachte al om naar Utrecht, Breda, Amsterdam of den haag te rijden bezorgt mij al zweet aanvallen.
Vanmorgen ben ik gebeld door de bedrijfsarts en aanstaande maandag heb ik daar dus een gesprek... in Breda. Ik voel me hier alles behalve happy bij. Ik heb nog niet eens een gesprek gehad bij de psycholoog. Ik merk dat dit me nu al erg veel stres geeft. Mevrouw aan de telefoon was ook de alleraardigste niet.. nieuwsberichten probeer ik ook te vermijden, het is toch altijd slecht nieuws ..
@Twinkel ....Zweden... dat is echt een droom van mij en jij mag daar gewoon wonen. Geluksvogel
Ik krijg nu al een plaatje in mijn hoofd hoe jij daar staat bij je huisje en tussen de kleurenpracht van je aller mooiste bloementuin.
Ik heb ze ook. Vroeger vooral hypochonder achtige trekjes , had iemand in goede tijden iets ergs en ik had buikpijn dan had ik dit ook. Vooral mijn moedervlekken was ik panisch voor, ik raakte zo erg in paniek als ik maar dacht dat er iets mee was dat ik zover ging dat ik zelfs afscheidsbrieven ging schrijven, ja dat ging heel ver. Nog steeds vind ik het altijd eng maar ik hou nu de 3 dagen regel aan, als ik er over 3 dagen nog last van heb dan pas is er reden om actie te ondernemen. Dit heeft mij wel geholpen, Het was wel aanleren hoor maar het geeft me nu meer rust. Als ik weer in zo’n bui ben. Ik mag van de huisarts ook geen lichamelijke dingen meer op internet opzoeken omdat ik dat op mezelf reflecteer . Situaties waar ik geen controle over heb kunnen mij ook erg angstig maken. Auto rijden zag ik al eerder voorbij komen. Hier in de omgeving vind ik het heerlijk om auto te rijden maar alleen de gedachte al om naar Utrecht, Breda, Amsterdam of den haag te rijden bezorgt mij al zweet aanvallen.
Vanmorgen ben ik gebeld door de bedrijfsarts en aanstaande maandag heb ik daar dus een gesprek... in Breda. Ik voel me hier alles behalve happy bij. Ik heb nog niet eens een gesprek gehad bij de psycholoog. Ik merk dat dit me nu al erg veel stres geeft. Mevrouw aan de telefoon was ook de alleraardigste niet.. nieuwsberichten probeer ik ook te vermijden, het is toch altijd slecht nieuws ..
@Twinkel ....Zweden... dat is echt een droom van mij en jij mag daar gewoon wonen. Geluksvogel
Ik krijg nu al een plaatje in mijn hoofd hoe jij daar staat bij je huisje en tussen de kleurenpracht van je aller mooiste bloementuin.
woensdag 21 augustus 2019 om 17:28
Ja, dat plaatje heb ik ook in mijn hoofd Nog even sparen en eerst maar weer de verhuisdozen uitpakken in ons volgende appartement.
Wat betreft angsten; bij mij is het nu niet anders dan vroeger/als kind.
Maar autorijden deed ik in Nederland al jaren niet meer. Vond het te eng worden, te druk, te agressief.
Ook überhaupt naar buiten gaan, de tram in, gaf me in Nederland veel stress. Al die mensen, al die agressie (vooral gewoon zo'n sfeergevoel, niet dat iedereen nou op elkaar inbeukt in de tram of zo...)
En ik merk ook nu dat ik het niet fijn vind om naar buiten te gaan, maar het is meer een gevoel van iets onprettigs dan echt een angst, geloof ik...
En wat betreft die bedrijfsarts: als je er zo tegenop ziet... zeg 'm dan even af. Dat mag toch best, lijkt me? Zeg gewoon dat je het absoluut niet trekt nu, dik het eventueel een beetje aan, en zeg dat je ze zsm belt voor een nieuwe afspraak.
Ik weet verder niet wat de regels zijn, hoor... dus misschien kan dit wel helemaal niet. Maar ik denk wel dat er mogelijkheden zijn om niet nu daarheen te hoeven als je het niet ziet zitten..
Journaal etc kijk ik ook al weken niet meer. Ik vond Jinek altijd een leuk programma, maar ik kan er nu niet naar kijken. Teveel mensen die door elkaar praten, elkaar niet laten uitpraten, ik kan het allemaal niet volgen. En als er dan nare onderwerpen zijn, komt dat nog harder binnen.
Ik houd het wel gewoon veilig bij Omroep Max
Nog even sparen en eerst maar weer de verhuisdozen uitpakken in ons volgende appartement.Wat betreft angsten; bij mij is het nu niet anders dan vroeger/als kind.
Maar autorijden deed ik in Nederland al jaren niet meer. Vond het te eng worden, te druk, te agressief.
Ook überhaupt naar buiten gaan, de tram in, gaf me in Nederland veel stress. Al die mensen, al die agressie (vooral gewoon zo'n sfeergevoel, niet dat iedereen nou op elkaar inbeukt in de tram of zo...
) En ik merk ook nu dat ik het niet fijn vind om naar buiten te gaan, maar het is meer een gevoel van iets onprettigs dan echt een angst, geloof ik...
En wat betreft die bedrijfsarts: als je er zo tegenop ziet... zeg 'm dan even af. Dat mag toch best, lijkt me? Zeg gewoon dat je het absoluut niet trekt nu, dik het eventueel een beetje aan, en zeg dat je ze zsm belt voor een nieuwe afspraak.
Ik weet verder niet wat de regels zijn, hoor... dus misschien kan dit wel helemaal niet. Maar ik denk wel dat er mogelijkheden zijn om niet nu daarheen te hoeven als je het niet ziet zitten..
Journaal etc kijk ik ook al weken niet meer. Ik vond Jinek altijd een leuk programma, maar ik kan er nu niet naar kijken. Teveel mensen die door elkaar praten, elkaar niet laten uitpraten, ik kan het allemaal niet volgen. En als er dan nare onderwerpen zijn, komt dat nog harder binnen.
Ik houd het wel gewoon veilig bij Omroep Max
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 21 augustus 2019 om 21:33
Ik heb wel eerder angsten gehad. Na de geboorte van mijn oudste begonnen. Toen hij 1 jaar was is hij een tijd ziek geweest. We moesten wekelijks naar het zieken en toen hij beter was werd ik overspannen. De angsten namen toen erg toe masr verdwenen ook toen ik hersteld was.
De afgelopen 12 jaar heb ik weinig stressvrije periodes gehad, veel doorgemaakt in de jaren maar geen angst en paniekaanvallen. Dat begon 2 jaar geleden voor het eerst. Dus of ik echt een angststoornis heb weet ik niet. Nu ik uitgevallen ben zijn met name de eerste tijd de angsten toegenomen. Mede door de medicatie geen aanvallen meer en ook geen hyperventilatie. De angstgedachten zijn er wel. Ook de angst om door te draaien zoals Mippert ken ik ook. Dus Mippert als we doordraaien moeten ze ons maar bij elkaar zetten
. Ja ik maak er soms ook wel gekheid over doen jullie dat ook? Hier in huis maken we er wel eens grapjes over. Niet te erg hoor want wat we hebben is alles behalve leuk.
Ooooh trams, uberhaupt het drukke westen ik zou gek worden. Jullie horen het al ik kom er niet vandaan. Ik kom van boven de rivieren het noorden dus. Maar als je er opgegroeid bent is het natuurlijk anders. Ik vond een dagje leuk hoor in de grote steden maar was blij als we terug waren. Nu is het me sowieso te druk. Maar ik durf er wel heen te rijden dat maakte me niet zoveel uit. Momenteel kan ik het niet.
Ad astra: Kan me voorstellen dat je tegen de bedrijfsarts opziet. Maar je zal er niet aan ontkomen ben ik bang. Ik moest vanuit hun ook nog naar een psycholoog die mij moest beoordelen. Ik zat toen op de bodem, net 1 dag begonnen met antidepressiva en ik moest naar haar toe 60 km verderop terwijl ik het huis toen niet uitdurfde. Ik kon er niets aan veranderen. Had flink oxazepam nodig, mijn zus ging mee met de auto. De psycholoog was ook geen fijn mens. Ze zei dat ik randpsychotisch was en betet andere medicatie kon gebruiken. Ik had mij net overgegeven aan de ggz ondersteuner. Ik was totaal van streek van haar bevindingen. Die middag heeft de ggz ondersteuner nog naar haar toegebeld waarom ze het behandelplan zo tegen sprak. Dat het weer voor onrust bij nij zorgde. Dat hij mij al 6 maanden zag en hij zeker weet dat ik psychotisch ben. Ik nog nooit symptomen getoond had die die richting op wezen. Mijn angst om door te draaien heb ik sinds die tijd....ik schrok me te pletter toen ze het zei. En hoe de ggz ondersteuner en huisarts ook ieders keer benadruuken dat er nooit enige aanwijzing die richting op is geweest, hoor ik dat mens het nog steeds zeggen. Ze heeft me slechts een dik half uur gesproken.....
Mijn bedrijfsarts is oke, ik kan goed met haar tot nu toe.
De afgelopen 12 jaar heb ik weinig stressvrije periodes gehad, veel doorgemaakt in de jaren maar geen angst en paniekaanvallen. Dat begon 2 jaar geleden voor het eerst. Dus of ik echt een angststoornis heb weet ik niet. Nu ik uitgevallen ben zijn met name de eerste tijd de angsten toegenomen. Mede door de medicatie geen aanvallen meer en ook geen hyperventilatie. De angstgedachten zijn er wel. Ook de angst om door te draaien zoals Mippert ken ik ook. Dus Mippert als we doordraaien moeten ze ons maar bij elkaar zetten
. Ja ik maak er soms ook wel gekheid over doen jullie dat ook? Hier in huis maken we er wel eens grapjes over. Niet te erg hoor want wat we hebben is alles behalve leuk.Ooooh trams, uberhaupt het drukke westen ik zou gek worden. Jullie horen het al ik kom er niet vandaan. Ik kom van boven de rivieren het noorden dus. Maar als je er opgegroeid bent is het natuurlijk anders. Ik vond een dagje leuk hoor in de grote steden maar was blij als we terug waren. Nu is het me sowieso te druk. Maar ik durf er wel heen te rijden dat maakte me niet zoveel uit. Momenteel kan ik het niet.
Ad astra: Kan me voorstellen dat je tegen de bedrijfsarts opziet. Maar je zal er niet aan ontkomen ben ik bang. Ik moest vanuit hun ook nog naar een psycholoog die mij moest beoordelen. Ik zat toen op de bodem, net 1 dag begonnen met antidepressiva en ik moest naar haar toe 60 km verderop terwijl ik het huis toen niet uitdurfde. Ik kon er niets aan veranderen. Had flink oxazepam nodig, mijn zus ging mee met de auto. De psycholoog was ook geen fijn mens. Ze zei dat ik randpsychotisch was en betet andere medicatie kon gebruiken. Ik had mij net overgegeven aan de ggz ondersteuner. Ik was totaal van streek van haar bevindingen. Die middag heeft de ggz ondersteuner nog naar haar toegebeld waarom ze het behandelplan zo tegen sprak. Dat het weer voor onrust bij nij zorgde. Dat hij mij al 6 maanden zag en hij zeker weet dat ik psychotisch ben. Ik nog nooit symptomen getoond had die die richting op wezen. Mijn angst om door te draaien heb ik sinds die tijd....ik schrok me te pletter toen ze het zei. En hoe de ggz ondersteuner en huisarts ook ieders keer benadruuken dat er nooit enige aanwijzing die richting op is geweest, hoor ik dat mens het nog steeds zeggen. Ze heeft me slechts een dik half uur gesproken.....
Mijn bedrijfsarts is oke, ik kan goed met haar tot nu toe.
