Psyche
alle pijlers
Burn-out / overspannen; wie praat er mee?
vrijdag 2 augustus 2019 om 14:09
Hoi allemaal,
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 21 augustus 2019 om 23:09
Haha Take-a-break wordt vast leuk als ze ons bij elkaar zetten 
Maar ik denk niet dat het nodig is.
Ik woon wel in het drukke westen maar zolang ik nu tijdens de spits binnen blijf gaat het best. Met boodschappen probeer ik ook op rustige tijden te gaan.
@twinkel sorry dat ik je kriebels bezorgd heb
was indd grapje hoor. Ik zou nu in ieder geval niet weten hoe ik moet komen vind waar ik nu zit al ver. Maar het zou wel leuk zijn om elkaar te zien denk....
Vind het echt zo fijn dit met jullie. Voel me er echt minder eenzaam door!
Maar ik denk niet dat het nodig is.
Ik woon wel in het drukke westen maar zolang ik nu tijdens de spits binnen blijf gaat het best. Met boodschappen probeer ik ook op rustige tijden te gaan.
@twinkel sorry dat ik je kriebels bezorgd heb
was indd grapje hoor. Ik zou nu in ieder geval niet weten hoe ik moet komen vind waar ik nu zit al ver. Maar het zou wel leuk zijn om elkaar te zien denk....Vind het echt zo fijn dit met jullie. Voel me er echt minder eenzaam door!
donderdag 22 augustus 2019 om 08:01
Ik zie dit topic net pas, maar jeetje wat klinkt het meeste hiervan herkenbaar......
Ik ben sinds eind vorig jaar overspannen/burn out.
Gelukkig gaat het inmiddels een stuk beter met me, maar dat gaat echt met vallen en opstaan.
Na een maand of 2 thuis te hebben gezeten ben ik alweer begonnen met opbouwen op het werk. Aan de ene kant voelde dat wel goed, maar het was ook zwaar.
Op een gegeven moment was ik het ook zat om te zeggen dat het niet goed ging, dus vertelde ik iedereen dat ik me goed voelde. Ik ging ook steeds meer doen, maar dat werkte averechts.....
Zo erg, dat ik in mei weer een behoorlijke terugval had.
In het begin had ik hulp van de pgohgz (waar ik niets aan had) en een haptonoom. Daar kwam ik graag en hij heeft mij weer geleerd te slapen.
Gelukkig had ik ook een fijne bedrijfsarts. Zij remde mij echt af. Tot de laatste keer dat ik er was......
Ik had inmiddels hulp gezocht bij een psycholoog (waar ik ook echt een hoop geleerd heb). Was weer aan het opbouwen, maar volgens de ba ging dat veel te langzaam. Ik was binnen 2 maanden van 3 uurtjes per week naar 20 uur gegaan. Maar ineens zou ik binnen 6 weken weer de volledige 40 uur moeten werken.
Mijn psycholoog gaf aan dat dit een heel slecht plan was en dat heb ik de ba ook meegedeeld.
Een week of 3 geleden ben ik bij een vervanger van de ba geweest en heb ik dit ook besproken. Hij was het gelukkig wel met me eens dat we niets moeten overhaasten, want een terugval daar heeft niemand wat aan.
Vorige week heb ik 26 uur gewerkt en dat ging eigenlijk prima. Ik ging op vrijdagmiddag met een goed gevoel naar huis toe. Het weekend was heerlijk. Weinig gedaan, maar niet omdat ik nergens zin in had. Vond het gewoon fijn om lekker in huis wat dingetjes te doen.
En toen maandag ochtend....weer een migraine aanval.....Gistermiddag leek het wat beter te gaan, maar vannacht weer zo slecht geslapen.....Besloten vandaag nog maar even thuis te blijven....Morgen misschien weer even een paar uurtjes proberen te werken.
Ondanks dat ik de afgelopen maanden wel heb geleerd dat ik voor mezelf moet kiezen, blijft er op dit soort momenten wel een schuldgevoel aan me knagen.....
Maar ik weet nu wel dat mijn gezondheid belangrijker is en wanneer ik nu voor mezelf kies, ik er uiteindelijk weer beter uitkom.
Gelukkig komen dagen als deze weinig meer voor. De goede dagen zijn inmiddels in de meerderheid
Ik ben sinds eind vorig jaar overspannen/burn out.
Gelukkig gaat het inmiddels een stuk beter met me, maar dat gaat echt met vallen en opstaan.
Na een maand of 2 thuis te hebben gezeten ben ik alweer begonnen met opbouwen op het werk. Aan de ene kant voelde dat wel goed, maar het was ook zwaar.
Op een gegeven moment was ik het ook zat om te zeggen dat het niet goed ging, dus vertelde ik iedereen dat ik me goed voelde. Ik ging ook steeds meer doen, maar dat werkte averechts.....
Zo erg, dat ik in mei weer een behoorlijke terugval had.
In het begin had ik hulp van de pgohgz (waar ik niets aan had) en een haptonoom. Daar kwam ik graag en hij heeft mij weer geleerd te slapen.
Gelukkig had ik ook een fijne bedrijfsarts. Zij remde mij echt af. Tot de laatste keer dat ik er was......
Ik had inmiddels hulp gezocht bij een psycholoog (waar ik ook echt een hoop geleerd heb). Was weer aan het opbouwen, maar volgens de ba ging dat veel te langzaam. Ik was binnen 2 maanden van 3 uurtjes per week naar 20 uur gegaan. Maar ineens zou ik binnen 6 weken weer de volledige 40 uur moeten werken.
Mijn psycholoog gaf aan dat dit een heel slecht plan was en dat heb ik de ba ook meegedeeld.
Een week of 3 geleden ben ik bij een vervanger van de ba geweest en heb ik dit ook besproken. Hij was het gelukkig wel met me eens dat we niets moeten overhaasten, want een terugval daar heeft niemand wat aan.
Vorige week heb ik 26 uur gewerkt en dat ging eigenlijk prima. Ik ging op vrijdagmiddag met een goed gevoel naar huis toe. Het weekend was heerlijk. Weinig gedaan, maar niet omdat ik nergens zin in had. Vond het gewoon fijn om lekker in huis wat dingetjes te doen.
En toen maandag ochtend....weer een migraine aanval.....Gistermiddag leek het wat beter te gaan, maar vannacht weer zo slecht geslapen.....Besloten vandaag nog maar even thuis te blijven....Morgen misschien weer even een paar uurtjes proberen te werken.
Ondanks dat ik de afgelopen maanden wel heb geleerd dat ik voor mezelf moet kiezen, blijft er op dit soort momenten wel een schuldgevoel aan me knagen.....
Maar ik weet nu wel dat mijn gezondheid belangrijker is en wanneer ik nu voor mezelf kies, ik er uiteindelijk weer beter uitkom.
Gelukkig komen dagen als deze weinig meer voor. De goede dagen zijn inmiddels in de meerderheid
donderdag 22 augustus 2019 om 10:40
@Take-a-break; wat een nare psycholoog was dat dan, zeg… Bizar hé, dat één zo’n opmerking zoveel meer indruk kan maken dan al die geruststellingen van de artsen die je wel vertrouwd en kent.
@Mip; ja, dat gevoel heb ik ook. Het hele proces en alles voelt minder eenzaam op deze manier. Pfoe, ik wil niet weten hoe ik me zou voelen als ik dit niet had…
@Itismee; wat fijn dat je jouw verhaal met ons wilt delen. Je bent duidelijk al een stuk verder dan de meesten van ons, maar het is goed om te lezen dat ook dat soms met vallen en opstaan gaat.
Wel naar voor je, dat je zo’n enorme terugval had! Het lijkt me ook erg lastig om die balans te vinden in de opbouw, zeker omdat je niet nog een keer wilt terugvallen zoals in mei.
Maar al met al is het hoopgevend dat je eruit krabbelt
@Mip; ja, dat gevoel heb ik ook. Het hele proces en alles voelt minder eenzaam op deze manier. Pfoe, ik wil niet weten hoe ik me zou voelen als ik dit niet had…
@Itismee; wat fijn dat je jouw verhaal met ons wilt delen. Je bent duidelijk al een stuk verder dan de meesten van ons, maar het is goed om te lezen dat ook dat soms met vallen en opstaan gaat.
Wel naar voor je, dat je zo’n enorme terugval had! Het lijkt me ook erg lastig om die balans te vinden in de opbouw, zeker omdat je niet nog een keer wilt terugvallen zoals in mei.
Maar al met al is het hoopgevend dat je eruit krabbelt
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
donderdag 22 augustus 2019 om 10:45
@itsmee welkom! Fijn zoveel herkenning hè. Je moet duidelijk nog steeds goed op je grenzen letten denk dat dat wel een beetje zo gaat blijven voor ons. Je bent snel weer aan het werk gegaan zeg. Ik zit nu 4 mnd thuis maar zie het niet gebeuren dat ik snel weer aan het werk ben. Nu heb ik wel een baan met heel veel prikkels.
Maar goed we zien het wel. Ik probeer per dag te leven en dat valt niet altijd mee.
Maar goed we zien het wel. Ik probeer per dag te leven en dat valt niet altijd mee.
donderdag 22 augustus 2019 om 10:47
Hier gaat het vandaag weer iets minder. De afgelopen twee dagen waren best goed. Heb niet enorm veel gedaan, maar wel wat klusjes in huis etc. Misschien toch net iets te enthousiast geweest.
Voel me wel alsnog iets energieker dan de eerste paar weken gelukkig, maar ik merk wel dat vandaag een offday gaat worden. Sinds gisteravond al een lichte hoofdpijn die niet weg wil gaan, en sinds vanmorgen een vage buikpijn.. misschien ook een beetje spanning voor het weekend. Mijn vader en zijn vrouw komen op bezoek. Ze slapen gelukkig niet in ons huis nu, maar we gaan wel een paar dingen met ze doen. Mijn man wil ze ook alleen meenemen, zodat ik thuis kan blijven. Maar het is de hele tijd enorm afwegen; wat kan ik wel, wat wil ik, en wat kan/wil ik niet...
Ben gister voor het eerst wezen fietsen, en kom net terug van mijn tweede rondje. Heel voorzichtig opbouwen. Ik merkte namelijk dat ik wandelen gewoon niet zo leuk vind, behalve in het bos. Fietsen daarentegen zit ongeveer in m'n genen, en vind ik dus veel leuker.
Ik kan nu nog met 10 minuten fietsen naar de kust toe. Daar ga ik dan even op een bankje zitten en dan fiets ik weer 10 minuten terug. Dat is dalijk helaas 30 minuten... maar ik kan straks wel met 15 minuten naar een heel mooi park (inclusief prachtig landhuis/kasteel-achtig gebouw). Het idee is om per week 2 minuten erbij te doen, en het hoeft ook niet íedere dag.
Gisteren voelde ik me prima na het fietsen, ben nu toch iets meer uitgeput. Nog een teken dat ik vandaag echt even op de rem moet.
Heb ook al een uur liggen slapen nadat ik gedoucht had... was zó moe opeens weer.
Zucht... vallen en opstaan... balanceren... het is me allemaal wat
Voel me wel alsnog iets energieker dan de eerste paar weken gelukkig, maar ik merk wel dat vandaag een offday gaat worden. Sinds gisteravond al een lichte hoofdpijn die niet weg wil gaan, en sinds vanmorgen een vage buikpijn.. misschien ook een beetje spanning voor het weekend. Mijn vader en zijn vrouw komen op bezoek. Ze slapen gelukkig niet in ons huis nu, maar we gaan wel een paar dingen met ze doen. Mijn man wil ze ook alleen meenemen, zodat ik thuis kan blijven. Maar het is de hele tijd enorm afwegen; wat kan ik wel, wat wil ik, en wat kan/wil ik niet...
Ben gister voor het eerst wezen fietsen, en kom net terug van mijn tweede rondje. Heel voorzichtig opbouwen. Ik merkte namelijk dat ik wandelen gewoon niet zo leuk vind, behalve in het bos. Fietsen daarentegen zit ongeveer in m'n genen, en vind ik dus veel leuker.
Ik kan nu nog met 10 minuten fietsen naar de kust toe. Daar ga ik dan even op een bankje zitten en dan fiets ik weer 10 minuten terug. Dat is dalijk helaas 30 minuten... maar ik kan straks wel met 15 minuten naar een heel mooi park (inclusief prachtig landhuis/kasteel-achtig gebouw). Het idee is om per week 2 minuten erbij te doen, en het hoeft ook niet íedere dag.
Gisteren voelde ik me prima na het fietsen, ben nu toch iets meer uitgeput. Nog een teken dat ik vandaag echt even op de rem moet.
Heb ook al een uur liggen slapen nadat ik gedoucht had... was zó moe opeens weer.
Zucht... vallen en opstaan... balanceren... het is me allemaal wat
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
donderdag 22 augustus 2019 om 11:07
Ik ben inderdaad wat verder dan de meesten van jullie, maar al voelt het voor jullie nu niet zo: het komt echt goed! Ik dacht eerst ook dat het nooit meer goed zou komen, had ook totaal geen energie. En dan zei de dokter tegen me; je moet vooral leuke dingen gaan doen.....ik vond op dat moment ook echt niks leuk......Het enige wat ik wel wilde was hardlopen, maar door een blessure mocht dat helaas niet.....twinkelrainbowstar schreef: ↑22-08-2019 10:40
@Itismee; wat fijn dat je jouw verhaal met ons wilt delen. Je bent duidelijk al een stuk verder dan de meesten van ons, maar het is goed om te lezen dat ook dat soms met vallen en opstaan gaat.
Wel naar voor je, dat je zo’n enorme terugval had! Het lijkt me ook erg lastig om die balans te vinden in de opbouw, zeker omdat je niet nog een keer wilt terugvallen zoals in mei.
Maar al met al is het hoopgevend dat je eruit krabbelt
donderdag 22 augustus 2019 om 11:11
Je moet het ook inderdaad per dag bekijken....Mippert schreef: ↑22-08-2019 10:45@itsmee welkom! Fijn zoveel herkenning hè. Je moet duidelijk nog steeds goed op je grenzen letten denk dat dat wel een beetje zo gaat blijven voor ons. Je bent snel weer aan het werk gegaan zeg. Ik zit nu 4 mnd thuis maar zie het niet gebeuren dat ik snel weer aan het werk ben. Nu heb ik wel een baan met heel veel prikkels.
Maar goed we zien het wel. Ik probeer per dag te leven en dat valt niet altijd mee.
Ik ben inderdaad (te) snel aan het werk gegaan. Op aanraden van de bedrijfsarts (waar ik overigens al binnen anderhalve week na ziekmelding naartoe moest) ben ik koffie wezen drinken op kantoor. Ze hebben me niet gepushed hoor, ik heb dat op een dag gedaan waarop ik dacht dat het wel zou lukken. Mijn manager had ook alle begrip voor de situatie en heeft me nergens toe gedwongen. Ik kon op een rustigere plaats op kantoor zitten en hoefde geen klanten te helpen. Dat scheelt wel enorm. Maar ik ben toen weer in m'n eigen valkuil getrapt en ben weer alles te snel en te veel gaan doen.....
Daar waak ik nu voor, al blijft dat lastig.....
donderdag 22 augustus 2019 om 11:14
@twinkel; wat goed van je dat je gaat fietsen. Fijn dat je iets gevonden hebt wat je wel leuk vindt om te doen!
En ook fijn dat je wel voelt dat het wat beter gaat dan een aantal weken geleden. Kleine stapjes; dan kom je er vanzelf wel!
Wat ik trouwens ook ben gaan doen toen ik net thuis zat: diamond painten. Ik werd daar erg rustig van. Ik doe het trouwens nog steeds erg graag!
En ook fijn dat je wel voelt dat het wat beter gaat dan een aantal weken geleden. Kleine stapjes; dan kom je er vanzelf wel!
Wat ik trouwens ook ben gaan doen toen ik net thuis zat: diamond painten. Ik werd daar erg rustig van. Ik doe het trouwens nog steeds erg graag!
donderdag 22 augustus 2019 om 11:27
Goedemorgen!
Itisme, leuk dat je ons gevonden hebt. Jij hebt weer wat meer ervaring met het herstel en dat is ook weer fijn om te horen en geeft ons misschien weer houvast en misschien heb je goede tips voor ons! Dat het vallen en op staan is dat zal voor iedereen wel een tijd blijven denk ik. Het is 2 vooruit en 1 achteruit dan lees en hoor je overal en zegt mijn hulpverlening ook en dat zullen we allemaal ook wel merken.
Twinkle, jij nu een mindere dag, blijft dat altijd de hele dag of klaart het soms ook wel weer op? Ik merk ook wel dat een afspraak altijd onbewust wat stress oplevert. Zelfs met de hulpverlening, ik weet niet waarom dat is.
Tja die psycholoog, inderdaad 1 opmerking die heeft me zoveel gedaan, daar was heel wat praten voor nodig van de GGZ ondersteuner, huisarts en ook mijn man en zus om enigszins weer wat vertrouwen te krijgen. Het heeft er in gehakt tot en met, heel vervelend. Ik had mij eindelijk overgegeven aan de GGZ ondersteuner en huisarts, zo van ik moet ze vertrouwen, ik kom er op deze manier niet uit. Eindelijk durfde ik mijn lot in hun handen te leggen en een zo'n opmerking en al mijn vertrouwen was weer weg. De GGZ ondersteuner was echt boos op haar...
Mippert, ik ben ook super blij met jullie, het voelt inderdaad dat er altijd mensen zijn die je horen en je begrijpen. En daar komt bij als ik mijn verhaal typ ordent dat mijn gedachten soms ook. Want ik maak niets mooier dan het is. En ben eerlijk in wat ik voel en denk. Ik schrijf het vanuit mijn hart en dan merk ik dat wat er in mijn hoofd zit niet juist is, dat het gedachten zijn die niet bij mij horen.
Gisteren dus naar de Psychosomatisch fysiotherapeut geweest. Echt wat ben ik daar blij mee... hij heeft mij gemasseerd heel ontspannen en verteld hoe deze klachten zijn ontstaan tijden het masseren. Echt super! Veel wist ook wel al maar ik ga er zeker wat aan hebben. Deze man is geen psychosomatisch fysiotherapeut maar de praktijk is van hem en hij weet er wel veel van. 1 oktober komt de echte therapeute terug van zwangerschapsverlof en dan kom ik bij haar.
Maar echt het is een aanrader! Helemaal als je fysio in je zorgverzekering hebt want het wordt vergoed als gewone fysiotherapie. IK heb geluk want heb een uitgebreide zorgverzekering wegens de beugel van mijn jongste en heb 27 behandelingen, die ga ik nu dus zeker gebruiken. Mijn jongste is onlangs van de beugel af en ik wou de verzekering wat naar beneden bijstellen eind van het jaar maar ik denk dat we het mooi nog maar een jaartje aanhouden.
Ik ga ook een nieuwe uitdaging aan.. ik wil heel graag naar de Lion King. Mijn jongste ook, dus zaterdag ga ik met man en jongste naar de bioscoop. Ik durf het aan. Wordt het me te gek loop ik er gewoon uit haha. Mijn oudste heeft een bijbaan naast de studie en willen we na die tijd bij hem wat eten, hij werkt in de horeca. Ik ben benieuwd!
Itisme, leuk dat je ons gevonden hebt. Jij hebt weer wat meer ervaring met het herstel en dat is ook weer fijn om te horen en geeft ons misschien weer houvast en misschien heb je goede tips voor ons! Dat het vallen en op staan is dat zal voor iedereen wel een tijd blijven denk ik. Het is 2 vooruit en 1 achteruit dan lees en hoor je overal en zegt mijn hulpverlening ook en dat zullen we allemaal ook wel merken.
Twinkle, jij nu een mindere dag, blijft dat altijd de hele dag of klaart het soms ook wel weer op? Ik merk ook wel dat een afspraak altijd onbewust wat stress oplevert. Zelfs met de hulpverlening, ik weet niet waarom dat is.
Tja die psycholoog, inderdaad 1 opmerking die heeft me zoveel gedaan, daar was heel wat praten voor nodig van de GGZ ondersteuner, huisarts en ook mijn man en zus om enigszins weer wat vertrouwen te krijgen. Het heeft er in gehakt tot en met, heel vervelend. Ik had mij eindelijk overgegeven aan de GGZ ondersteuner en huisarts, zo van ik moet ze vertrouwen, ik kom er op deze manier niet uit. Eindelijk durfde ik mijn lot in hun handen te leggen en een zo'n opmerking en al mijn vertrouwen was weer weg. De GGZ ondersteuner was echt boos op haar...
Mippert, ik ben ook super blij met jullie, het voelt inderdaad dat er altijd mensen zijn die je horen en je begrijpen. En daar komt bij als ik mijn verhaal typ ordent dat mijn gedachten soms ook. Want ik maak niets mooier dan het is. En ben eerlijk in wat ik voel en denk. Ik schrijf het vanuit mijn hart en dan merk ik dat wat er in mijn hoofd zit niet juist is, dat het gedachten zijn die niet bij mij horen.
Gisteren dus naar de Psychosomatisch fysiotherapeut geweest. Echt wat ben ik daar blij mee... hij heeft mij gemasseerd heel ontspannen en verteld hoe deze klachten zijn ontstaan tijden het masseren. Echt super! Veel wist ook wel al maar ik ga er zeker wat aan hebben. Deze man is geen psychosomatisch fysiotherapeut maar de praktijk is van hem en hij weet er wel veel van. 1 oktober komt de echte therapeute terug van zwangerschapsverlof en dan kom ik bij haar.
Maar echt het is een aanrader! Helemaal als je fysio in je zorgverzekering hebt want het wordt vergoed als gewone fysiotherapie. IK heb geluk want heb een uitgebreide zorgverzekering wegens de beugel van mijn jongste en heb 27 behandelingen, die ga ik nu dus zeker gebruiken. Mijn jongste is onlangs van de beugel af en ik wou de verzekering wat naar beneden bijstellen eind van het jaar maar ik denk dat we het mooi nog maar een jaartje aanhouden.
Ik ga ook een nieuwe uitdaging aan.. ik wil heel graag naar de Lion King. Mijn jongste ook, dus zaterdag ga ik met man en jongste naar de bioscoop. Ik durf het aan. Wordt het me te gek loop ik er gewoon uit haha. Mijn oudste heeft een bijbaan naast de studie en willen we na die tijd bij hem wat eten, hij werkt in de horeca. Ik ben benieuwd!
donderdag 22 augustus 2019 om 11:34
donderdag 22 augustus 2019 om 12:16
@Take-a-break:
Het klaart wel een klein beetje op, maar het komt vandaag niet helemaal meer goed, vrees ik. In ieder geval totaal niet zoals de afgelopen twee dagen.
Kan ook niet, weet ik wel Het is ook niet erg. Moet alleen weer even extra op mezelf passen op een dag als vandaag.
En het hier schrijven ordent inderdaad je gedachten. Beetje hetzelfde als wanneer je in een dagboek schrijft. Ik typ bijna dagelijks in een document op mijn computer. Al sinds 2017, maar toen altijd in vlagen. Laatste tijd ben ik wat frequenter en dat is heel fijn!
En wat onwijssss gaaf dat je dit weekend naar de film gaat!! En superleuk ook om dan bij je oudste zoon met elkaar iets te gaan eten. Dat is echt top!
En inderdaad, gaat het niet, ga je lekker inde foyer iets drinken of buiten wachten.
Wij hadden een tijd geleden bedacht om die week in Nederland 1 dag helemaal vrij te houden om samen leuke dingen te doen, waaronder naar het filmhuis waar we altijd graag kwamen. Maar ik heb geen idee of ik dat nu wel ga trekken. Hoeft ook niet, hoor, en we zien het gewoon die week wel.
Maar echt tof dat jij het gaat proberen nu. Ben heel erg benieuwd hoe je het vindt!
En die masseur klinkt ook heel prettig.. ik moet toch nog eens beter gaan zoeken, ik wil dat ook…! Heerlijk dat het vergoed wordt ook joh, 27 behandeling… kun je prima mee voorruit! Ga je elke week?
@Itismee:
Diamond paint; super! Mijn nichtje doet dat ook. Zij is heel lang geleden begonnen met de kleurboeken voor volwassenen en heeft mij toen aangestoken (mijn nichtje heeft een licht-verstandelijke beperking), maar zij is nu dus helemaal idolaat met die diamond. Ik zie haar nu dus bijna niet meer, dus heb het nog niet zelf kunnen proberen, maar kan me enorm voorstellen dat je er rustig van wordt.
Ik kan nu uren bezig met zijn fineliners en mandala-kleurboeken. Ik houd erg van de dunne, fijne lijntjes Ik word er ook heel erg ontspannen van, heerlijk.
Ik las in het boek van Bregje Hofstede dat zij weer hele dagen zat te borduren tijdens haar herstel. Lijkt me ook wel lekker, maar denk niet dat ik dat lang vol ga houden. (Heb ook een haakproject liggen, maar dat pak ik ook maar af en toe even op… kleuren is toch fijner merk ik)
@Mip:
Ik snap je wel, hoor. Je wilt ook gewoon graag meedoen en ‘gewone dingen’ doen… voor gezonde mensen is even weg heel normaal, maar dat is het nu voor ons niet. En dat wringt soms gewoon… Heb je het wel een beetje naar je zin (gehad) of eigenlijk niet zo?
Het klaart wel een klein beetje op, maar het komt vandaag niet helemaal meer goed, vrees ik. In ieder geval totaal niet zoals de afgelopen twee dagen.
Kan ook niet, weet ik wel
Het is ook niet erg. Moet alleen weer even extra op mezelf passen op een dag als vandaag. En het hier schrijven ordent inderdaad je gedachten. Beetje hetzelfde als wanneer je in een dagboek schrijft. Ik typ bijna dagelijks in een document op mijn computer. Al sinds 2017, maar toen altijd in vlagen. Laatste tijd ben ik wat frequenter en dat is heel fijn!
En wat onwijssss gaaf dat je dit weekend naar de film gaat!! En superleuk ook om dan bij je oudste zoon met elkaar iets te gaan eten. Dat is echt top!
En inderdaad, gaat het niet, ga je lekker inde foyer iets drinken of buiten wachten.
Wij hadden een tijd geleden bedacht om die week in Nederland 1 dag helemaal vrij te houden om samen leuke dingen te doen, waaronder naar het filmhuis waar we altijd graag kwamen. Maar ik heb geen idee of ik dat nu wel ga trekken. Hoeft ook niet, hoor, en we zien het gewoon die week wel.
Maar echt tof dat jij het gaat proberen nu. Ben heel erg benieuwd hoe je het vindt!
En die masseur klinkt ook heel prettig.. ik moet toch nog eens beter gaan zoeken, ik wil dat ook…! Heerlijk dat het vergoed wordt ook joh, 27 behandeling… kun je prima mee voorruit! Ga je elke week?
@Itismee:
Diamond paint; super! Mijn nichtje doet dat ook. Zij is heel lang geleden begonnen met de kleurboeken voor volwassenen en heeft mij toen aangestoken (mijn nichtje heeft een licht-verstandelijke beperking), maar zij is nu dus helemaal idolaat met die diamond. Ik zie haar nu dus bijna niet meer, dus heb het nog niet zelf kunnen proberen, maar kan me enorm voorstellen dat je er rustig van wordt.
Ik kan nu uren bezig met zijn fineliners en mandala-kleurboeken. Ik houd erg van de dunne, fijne lijntjes
Ik word er ook heel erg ontspannen van, heerlijk. Ik las in het boek van Bregje Hofstede dat zij weer hele dagen zat te borduren tijdens haar herstel. Lijkt me ook wel lekker, maar denk niet dat ik dat lang vol ga houden. (Heb ook een haakproject liggen, maar dat pak ik ook maar af en toe even op… kleuren is toch fijner merk ik)
@Mip:
Ik snap je wel, hoor. Je wilt ook gewoon graag meedoen en ‘gewone dingen’ doen… voor gezonde mensen is even weg heel normaal, maar dat is het nu voor ons niet. En dat wringt soms gewoon… Heb je het wel een beetje naar je zin (gehad) of eigenlijk niet zo?
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
donderdag 22 augustus 2019 om 16:45
We hadden 't over angsten en dat je daar soms helemaal in op kunt gaan..
Ik heb dat wel met andere dingen. Vooral als het over onrecht gaat, maar ook met andere vervelende situaties kan ik me in mijn hoofd helemaal verliezen.
Mijn man kreeg net te horen dat ze de vergaderingen vanaf nu niet meer in het Engels gaan doen. En dat is best lullig, want bij zijn sollicitatie hebben ze expliciet gezegd dat hij geen Zweeds hoefde te spreken. En zijn werk faciliteert ook geen taalcursus en ze betalen die ook niet. Werkinhoudelijk is een andere taal dan het Engels ook niet nodig.
Hij gaat wel een taalcursus doen, maar die begint pas over een maand, en duurt tot eind van het jaar. (het is namelijk maar 2 uur per week, omdat hij ook gewoon fulltime werkt). En eer dat je een goede basis hebt om dit soort gesprekken te voeren, ben je echt wel even bezig. En mijn man is ook niet zo talig, dus hij gaat het komende jaar niets begrijpen van die vergaderingen tenzij iemand het voor hem vertaald.
Nou kiezen ze er natuurlijk zelf voor om dit opeens in te voeren, maar in mijn hoofd slaat het dan op hol. Willen ze hem er uit werken? (nee, want ze zijn juist mega blij met hem... en hij heeft een vast contract, al vanaf dag 1)
Maar ook hele gesprekken die ik zou willen voeren als het mij zou overkomen (wat ik tot voor kort niet eens zou durven, trouwens. Nu misschien wel, nu ik meer op mijn grenzen leer letten en voor mijn grenzen leer opkomen).
Pff... super stom. Maar ik vind het gewoon zielig... ze sluiten hem op deze manier toch een beetje buiten, terwijl dat helemaal niet nodig is. Iedereen spreekt vloeiend Engels.. Mja, waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?
Anyway... loslaten... ademhalen...
Ik heb dat wel met andere dingen. Vooral als het over onrecht gaat, maar ook met andere vervelende situaties kan ik me in mijn hoofd helemaal verliezen.
Mijn man kreeg net te horen dat ze de vergaderingen vanaf nu niet meer in het Engels gaan doen. En dat is best lullig, want bij zijn sollicitatie hebben ze expliciet gezegd dat hij geen Zweeds hoefde te spreken. En zijn werk faciliteert ook geen taalcursus en ze betalen die ook niet. Werkinhoudelijk is een andere taal dan het Engels ook niet nodig.
Hij gaat wel een taalcursus doen, maar die begint pas over een maand, en duurt tot eind van het jaar. (het is namelijk maar 2 uur per week, omdat hij ook gewoon fulltime werkt). En eer dat je een goede basis hebt om dit soort gesprekken te voeren, ben je echt wel even bezig. En mijn man is ook niet zo talig, dus hij gaat het komende jaar niets begrijpen van die vergaderingen tenzij iemand het voor hem vertaald.
Nou kiezen ze er natuurlijk zelf voor om dit opeens in te voeren, maar in mijn hoofd slaat het dan op hol. Willen ze hem er uit werken? (nee, want ze zijn juist mega blij met hem... en hij heeft een vast contract, al vanaf dag 1)
Maar ook hele gesprekken die ik zou willen voeren als het mij zou overkomen (wat ik tot voor kort niet eens zou durven, trouwens. Nu misschien wel, nu ik meer op mijn grenzen leer letten en voor mijn grenzen leer opkomen).
Pff... super stom. Maar ik vind het gewoon zielig... ze sluiten hem op deze manier toch een beetje buiten, terwijl dat helemaal niet nodig is. Iedereen spreekt vloeiend Engels.. Mja, waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?
Anyway... loslaten... ademhalen...
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
donderdag 22 augustus 2019 om 19:09
Twinkle dat gevoel herken ik wel, slecht tegen onrecht kunnen maar dat heeft bij mij niets met de situatie nu te maken dat heb ik altijd wel gehad. Ook wel ervaring mee in mijn eigen werk. Maar ook in andere situaties genoeg meegemaakt helaas.
Mippert, ik weet ook niet of het lekker gaat in bioscoop maar raak van het idee nu niet gespannen. Dus daarom maar gewoon proberen. Als het ergens mis gaat dan is het denk ik het geluid en de beelden wat teveel prikkelt maar we zullen zien!
Mippert jij slikt paroxotine toch? Ook tegen angsten en paniek? Heb jij daar nu ook wel baat bij met je angsten of heb je wel paniekaanvallen? Was ik benieuwd naar.
Mippert, ik weet ook niet of het lekker gaat in bioscoop maar raak van het idee nu niet gespannen. Dus daarom maar gewoon proberen. Als het ergens mis gaat dan is het denk ik het geluid en de beelden wat teveel prikkelt maar we zullen zien!
Mippert jij slikt paroxotine toch? Ook tegen angsten en paniek? Heb jij daar nu ook wel baat bij met je angsten of heb je wel paniekaanvallen? Was ik benieuwd naar.
donderdag 22 augustus 2019 om 19:48
Vervelend Twinkel snap dat je je daar gefrustreerd over voelt!
Op je vraag of ik wel een beetje geniet.
Ik geniet wel van kleine dingen zoals een heerlijk privé zwembad en jaccuzi maar ik merk wel dat ik het thuis echt fijner vind.
Take-a-break ik slik idd paroxetine al zo'n 15 jaar en daar voor al jaren efexor.
Ik schijn een bepaald stofje te missen...
Het helpt me nu niet tegen paniekaanvallen die komen daar gewoon lekker door heen. Is ook een verkeerde manier van denken natuurlijk daar helpen pillen helaas niet altijd tegen. Het heeft me toen na de periode van opbouwen (man dan ga je ook diep) wel echt geholpen en ik ben niet van plan daar nu iets mee te doen. Heb wel die kalmerings pillen voor noodgevallen en meestal is dat idee al wel fijn.
En van mij afschrijven hier vind ik ook heel fijn. Ik ben in het begin met een schrift begonnen maar ik ben niet zo'n schrijfster dus daar kwam al snel de klad in. Hier is het zo fijn dat je reactie krijgt en ook kan lezen hoe andere er mee omgaan.
Op je vraag of ik wel een beetje geniet.
Ik geniet wel van kleine dingen zoals een heerlijk privé zwembad en jaccuzi maar ik merk wel dat ik het thuis echt fijner vind.
Take-a-break ik slik idd paroxetine al zo'n 15 jaar en daar voor al jaren efexor.
Ik schijn een bepaald stofje te missen...
Het helpt me nu niet tegen paniekaanvallen die komen daar gewoon lekker door heen. Is ook een verkeerde manier van denken natuurlijk daar helpen pillen helaas niet altijd tegen. Het heeft me toen na de periode van opbouwen (man dan ga je ook diep) wel echt geholpen en ik ben niet van plan daar nu iets mee te doen. Heb wel die kalmerings pillen voor noodgevallen en meestal is dat idee al wel fijn.
En van mij afschrijven hier vind ik ook heel fijn. Ik ben in het begin met een schrift begonnen maar ik ben niet zo'n schrijfster dus daar kwam al snel de klad in. Hier is het zo fijn dat je reactie krijgt en ook kan lezen hoe andere er mee omgaan.
vrijdag 23 augustus 2019 om 07:46
Ja, dat is ook fijn, Mip
En toch fijn dag je wel van de kleine dingen hebt genoten. Al is het een beetje. Je hebt wel mooi die midweek gedaan. Supergoed, hoor!
Hier heeft manlief me aangestoken met een soort verkoudheid. Nu voel ik me zielig...
Ik zag al een beetje op tegen dit weekend, maar nu helemaal... denk echt dat ik veel activiteiten moet skippen. Ik ga mn vader en zijn vrouw vanmiddag van het station ophalen, en morgenmiddag eten we in een heel lekker restaurant, maar ik vrees dat het voor mij daar bij gaat blijven...
En toch fijn dag je wel van de kleine dingen hebt genoten. Al is het een beetje. Je hebt wel mooi die midweek gedaan. Supergoed, hoor!
Hier heeft manlief me aangestoken met een soort verkoudheid. Nu voel ik me zielig...
Ik zag al een beetje op tegen dit weekend, maar nu helemaal... denk echt dat ik veel activiteiten moet skippen. Ik ga mn vader en zijn vrouw vanmiddag van het station ophalen, en morgenmiddag eten we in een heel lekker restaurant, maar ik vrees dat het voor mij daar bij gaat blijven...
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
vrijdag 23 augustus 2019 om 09:27
@mippert: dat vind ik zelf ook heel fijn. Vooral het kunnen praten met mensen die in hetzelfde schuitje zitten, om jullie reacties te lezen doet me altijd veel goed
@twinkel: hé wat vervelend dat dat net gebeurt nu je bezoek krijgt. Als jij je er niet goed bij voelt kun je inderdaad beter het meeste skippen, eerst aan jezelf denken!
Denk dat ik het grootste gedeelte van de dag liggend op een bedje in m'n tuin ga doorbrengen, heerlijk genieten van het weertje. Heb de afgelopen 3 dagen heel weinig last van onrust in mijn lijf en in mijn hoofd dus daar ben ik al heel blij mee dat dat langzaam ook begint af te nemen. Heb echt het idee dat de goede dagen beginnen te overheersen en dat is zo fijn.
@twinkel: hé wat vervelend dat dat net gebeurt nu je bezoek krijgt. Als jij je er niet goed bij voelt kun je inderdaad beter het meeste skippen, eerst aan jezelf denken!
Denk dat ik het grootste gedeelte van de dag liggend op een bedje in m'n tuin ga doorbrengen, heerlijk genieten van het weertje. Heb de afgelopen 3 dagen heel weinig last van onrust in mijn lijf en in mijn hoofd dus daar ben ik al heel blij mee dat dat langzaam ook begint af te nemen. Heb echt het idee dat de goede dagen beginnen te overheersen en dat is zo fijn.
vrijdag 23 augustus 2019 om 10:25
Mippert succes met de reis! Terugweg zal vast makkelijker zijn je komt steeds meer op bekender terrein, soms helpt dat alleen al.
Kleine dingen...prive zwembad, jaccuzi, moest wel lachen dat is luxe!! Maar ik begrijp wel wat je bedoelt hoor, het klonk alleen wel komisch
Ja dat opbouwen van AD is ook wel een heftig iets, ik kreeg op vaste toijden oxazepam erbij maar dan nog.
IK was benieuwd hoe het met jou ging omdat ik nu amper meer last heb van paniekaanvallen en hyperventilatie. Voor mijn uitval had ik elke dag pijn op de borst en hyperventilatie, vreselijk. Maar denk nu zal dat van de AD opkomen dat het bijna verdwenen is of komt dit van natuurlijk herstel. Tja weten zal ik het niet want stoppen met de medicatie is voorlopig niet aan de orde.
Twinkle, bah verkouden. Tja nu ben je nog vatbaarder om het ook te krijgen. lekker rustig aan doen en doe waar je zin in hebt.
Fudge ik ga ook nog lekker in de tuin zitten vandaag, het kan nu nog! De herfst kan straks zo en keer invallen. Ik weet eigenlijk niet mee hoe lang jij in deze situatie zit maar gelukkig krijg je steeds meer betere dagen.
Kleine dingen...prive zwembad, jaccuzi, moest wel lachen dat is luxe!! Maar ik begrijp wel wat je bedoelt hoor, het klonk alleen wel komisch
Ja dat opbouwen van AD is ook wel een heftig iets, ik kreeg op vaste toijden oxazepam erbij maar dan nog.
IK was benieuwd hoe het met jou ging omdat ik nu amper meer last heb van paniekaanvallen en hyperventilatie. Voor mijn uitval had ik elke dag pijn op de borst en hyperventilatie, vreselijk. Maar denk nu zal dat van de AD opkomen dat het bijna verdwenen is of komt dit van natuurlijk herstel. Tja weten zal ik het niet want stoppen met de medicatie is voorlopig niet aan de orde.
Twinkle, bah verkouden. Tja nu ben je nog vatbaarder om het ook te krijgen. lekker rustig aan doen en doe waar je zin in hebt.
Fudge ik ga ook nog lekker in de tuin zitten vandaag, het kan nu nog! De herfst kan straks zo en keer invallen. Ik weet eigenlijk niet mee hoe lang jij in deze situatie zit maar gelukkig krijg je steeds meer betere dagen.
je hebt gelijk Take-a-break pure luxe! Dat heb je hè als je het geld van 2 weken in een midweek stopt 
vrijdag 23 augustus 2019 om 10:59
De dagen na het festival gingen me goed af! Totdat een dag of 2 geleden waarbij ik weer niet goed kon slapen en veel last van me schouderspieren/borst spieren kreeg. Het voelt als spierpijn. Ik ga morgen op vakantie naar Kroatië en Voel dat ik gespannen ben. Helemaal omdat ik bang ben voor vliegen. Alhoewel ik vaak heb gevlogen lijkt het alsof het de laatste 3x een stuk erger is geworden met de angst. Nu heb ik gister oxazepam gekregen van de dokter. Gister even getest en ik heb geslapen als een roosje! 9uur achterelkaar doorgeslapen super fijn.
Ik vroeg me af of jullie ook last hebben van stramme spieren/spierpijn? En ik ervaar ook vaak soort van rillingen door mijn lijf heen. Kent iemand dit?
Ik vroeg me af of jullie ook last hebben van stramme spieren/spierpijn? En ik ervaar ook vaak soort van rillingen door mijn lijf heen. Kent iemand dit?
vrijdag 23 augustus 2019 om 11:44
Gun89, rillingen in de zin van koud of spiertrekkingen. Ik had wel schokjes door mijn lijf. Als ik op bed lag dan ging door mijn been of arm ineens een trekking. Dat gebeurd soms ook als je bijna slaapt een soort van spiertrekking. Zie het ook als onze hond droomt haha. Maar ik dacht dat het aan de antidepressiva lag. Toen ik opbouwde was het op het ergst. Maar goed toen was de Burn-out ook op zijn heftigst dus waar het aan lag weet ik niet, heb er nu veel minder last van. Ik heb wel als ik bijv gewandeld heb dat wanneer ik terug ben en ik ga zitten mijn siepren in mijn benen kloppen. Normaal had ik dat ook wel maar alleen als ik erg lang had gewandeld, wanneer ik mijn spieren echt goed gebruikte zeg maar en mijn benen vermoeid. Volgens mijn psychosomatisch fysiotherapeut komt dit nu niet door zware belasting van de spieren maar wel door een ontregeld lichaam.
Spierpijn heb ik alleen soms in mijn kaken, nek en schouders. Dat komt omdat ik dan gespannen zit met de schouders opgetrokken, kiezen op elkaar. Als je rustig gaat zitten en je gaat je bewust richten op de plekken waar het pijn doet verneem je dan dat je spieren aanspant? Probeer ze dan te ontspannen. Heb je wel eens een bodyscan geoefend? Dat is een mind-fulness oefening. Je merkt dan heel goed waar er spanning in je lijf zit. Maar misschien doe je het ook in je slaap spieren aanspannen.
Ja oxazepam kan je er soms wel doorheen trekken, ik sliep er alleen niet op maar werd er wel rustiger van. Ben er nu al 14 dagen helemaal vanaf. Maar heb net zoals Mippert er wel een bij me, dat gaf me wel rust, ik word wat dat betreft nu steeds zekerder.
Heel veel plezier in Kroatie, ik hoop dat het je goed doet!!
Spierpijn heb ik alleen soms in mijn kaken, nek en schouders. Dat komt omdat ik dan gespannen zit met de schouders opgetrokken, kiezen op elkaar. Als je rustig gaat zitten en je gaat je bewust richten op de plekken waar het pijn doet verneem je dan dat je spieren aanspant? Probeer ze dan te ontspannen. Heb je wel eens een bodyscan geoefend? Dat is een mind-fulness oefening. Je merkt dan heel goed waar er spanning in je lijf zit. Maar misschien doe je het ook in je slaap spieren aanspannen.
Ja oxazepam kan je er soms wel doorheen trekken, ik sliep er alleen niet op maar werd er wel rustiger van. Ben er nu al 14 dagen helemaal vanaf. Maar heb net zoals Mippert er wel een bij me, dat gaf me wel rust, ik word wat dat betreft nu steeds zekerder.
Heel veel plezier in Kroatie, ik hoop dat het je goed doet!!
vrijdag 23 augustus 2019 om 12:24
O jullie berichtjes stemmen me weer zo hoopvol. Dat de goede dagen beginnen te overheersen. Wat fijn!
Ik heb m’n verkoudheid nu redelijk onder controle, voor zover dat kan. Hopelijk zet het niet te erg door. Krijg langzaam ook iets meer zin in het weekend, gelukkig.
Veel plezier op jullie bedjes in de tuin! Het is zo maf... als je de hele dag binnen zit merk je niets van het weer. De zon schijnt, maar de temperatuur zegt me niks.
We wonen nu aan een erg drukke weg. Dus heb nooit langer dan een half uur een raam open. Veel te veel herrie. Hiervoor hadden we een groot balkon en uitzicht op binnen/stadstuintjes. De deuren stonden hele dagen open van mei tm sept of zo.. heerlijk was dat. Hopelijk kan dat straks ook weer een beetje.
Had gister nog een gesprek met mijn man over wonen... hij is al veel langer klaar met de stad. Ik vind het soms nog wel leuk (met name de culturele dingen), maar groei ook steeds meer toe naar buiten leven. Het wordt in vele opzichten dus een mooie en spannende toekomst. Want dat huis gaat er komen, en dan ga ik ook op een bed in de tuin!
Ik heb m’n verkoudheid nu redelijk onder controle, voor zover dat kan. Hopelijk zet het niet te erg door. Krijg langzaam ook iets meer zin in het weekend, gelukkig.
Veel plezier op jullie bedjes in de tuin! Het is zo maf... als je de hele dag binnen zit merk je niets van het weer. De zon schijnt, maar de temperatuur zegt me niks.
We wonen nu aan een erg drukke weg. Dus heb nooit langer dan een half uur een raam open. Veel te veel herrie. Hiervoor hadden we een groot balkon en uitzicht op binnen/stadstuintjes. De deuren stonden hele dagen open van mei tm sept of zo.. heerlijk was dat. Hopelijk kan dat straks ook weer een beetje.
Had gister nog een gesprek met mijn man over wonen... hij is al veel langer klaar met de stad. Ik vind het soms nog wel leuk (met name de culturele dingen), maar groei ook steeds meer toe naar buiten leven. Het wordt in vele opzichten dus een mooie en spannende toekomst. Want dat huis gaat er komen, en dan ga ik ook op een bed in de tuin!
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
