Psyche
alle pijlers
Burn-out / overspannen; wie praat er mee?
vrijdag 2 augustus 2019 om 14:09
Hoi allemaal,
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zondag 1 september 2019 om 02:18
@janedoe23
Ik begrijp dus eigenlijk uit je verhaal dat je veel word gepusht?
Je klachten herken ik sowieso en je vraag hoe over de omgeving herken ik me ook wel een beetje in. Ik heb het niet aan iedereen verteld dat ik burn out ben, een stukje zelf bescherming denk ik. Ik weet al langere tijd dat ik spannings klachten heb maar ik push mezelf vooral en ik ben pas sinds kort bewust van waar het nu door komt. Alleen enkele mensen waar ik me veilig bij voel, de niet oordelende mensen, waar ik ook goed mee kan praten ben ik eerlijk tegen geweest, ik heb namelijk geen zin om continu vervelende gesprekken te hebben met mensen die me niet begrijpen. Mijn partner begrijpt me deels. Sommige dagen kan ik van hem alle steun verwachten en is hij er voor me maar er zijn ook dagen dat hij het tegen me gebruikt. Toch even een bepaalde opmerking als we aan het kibbelen zijn bijvoorbeeld . Hij heeft de instelling van: gas er op en door... niet klagen maar dragen...maar ja dat moet ik meZelf nu dus afleren. We lijken in dat opzicht ook wel veel op elkaar. En heel misschien als ik eerlijk ben tegen mezelf, voel ik me soms niet helemaal begrepen door hem , dat verschilt er per dag en heeft ook zeker met mijn eigen emoties te maken maar kan ik me dus ook eenzaam voelen soms... hij werkt heel veel en veel tijd samen hebben we niet. Hoe voel ik me hierbij als ik geen begrip ontvang van hem? Of als ik denk dat ik het niet goed doe... paniek wel, dat ik het fout doe, soms zover dat ik me ook totaal waardeloos kan voelen. Alsof je een duw in je rug krijgt... en dat zet even je adem stil. Maar niet verder kunnen...
Je geeft aan dat je bij de ggz ondersteuner loopt. Is het misschien eens een idee om je moeder mee te nemen ? Of naar de huisarts? Waardoor ze misschien op een andere manier naar je klachten gaat kijken zodat ze je wel serieus gaat nemen? zorg goed voor jezelf. Je wilt zo je best doen, heel herkenbaar, maar genoeg is genoeg...je lichaam is niet voor niks aan het protesteren
Ik begrijp dus eigenlijk uit je verhaal dat je veel word gepusht?
Je klachten herken ik sowieso en je vraag hoe over de omgeving herken ik me ook wel een beetje in. Ik heb het niet aan iedereen verteld dat ik burn out ben, een stukje zelf bescherming denk ik. Ik weet al langere tijd dat ik spannings klachten heb maar ik push mezelf vooral en ik ben pas sinds kort bewust van waar het nu door komt. Alleen enkele mensen waar ik me veilig bij voel, de niet oordelende mensen, waar ik ook goed mee kan praten ben ik eerlijk tegen geweest, ik heb namelijk geen zin om continu vervelende gesprekken te hebben met mensen die me niet begrijpen. Mijn partner begrijpt me deels. Sommige dagen kan ik van hem alle steun verwachten en is hij er voor me maar er zijn ook dagen dat hij het tegen me gebruikt. Toch even een bepaalde opmerking als we aan het kibbelen zijn bijvoorbeeld . Hij heeft de instelling van: gas er op en door... niet klagen maar dragen...maar ja dat moet ik meZelf nu dus afleren. We lijken in dat opzicht ook wel veel op elkaar. En heel misschien als ik eerlijk ben tegen mezelf, voel ik me soms niet helemaal begrepen door hem , dat verschilt er per dag en heeft ook zeker met mijn eigen emoties te maken maar kan ik me dus ook eenzaam voelen soms... hij werkt heel veel en veel tijd samen hebben we niet. Hoe voel ik me hierbij als ik geen begrip ontvang van hem? Of als ik denk dat ik het niet goed doe... paniek wel, dat ik het fout doe, soms zover dat ik me ook totaal waardeloos kan voelen. Alsof je een duw in je rug krijgt... en dat zet even je adem stil. Maar niet verder kunnen...
Je geeft aan dat je bij de ggz ondersteuner loopt. Is het misschien eens een idee om je moeder mee te nemen ? Of naar de huisarts? Waardoor ze misschien op een andere manier naar je klachten gaat kijken zodat ze je wel serieus gaat nemen? zorg goed voor jezelf. Je wilt zo je best doen, heel herkenbaar, maar genoeg is genoeg...je lichaam is niet voor niks aan het protesteren
zondag 1 september 2019 om 09:30
Even een korte update!
Gister moest dus alles in een keer over. Het paste niet in een keer in het vrachtwagentje... dus in de ochtend was ik lekker wat eerste doosjes in de keuken aan het opruimen en aan het schoonmaken, maar daarna moest ik op wacht gaan zitten bij de spullen beneden. Gelukkig kwam onze Zweedse vriendin me vergezellen.
Het verliep een stuk chaotischer dan de vorige verhuizing. Grotendeels omdat ik toen alles heel erg goed had voorbereid qua inpakken etc. en omdat we daar een grote logeerkamer hadden waar alle dozen tijdelijk konden staan, nu staat de woonkamer vol en staat alles door elkaar.
Ik voel me nu erg goed, maar ik houd er sterk rekening mee dat het een rush/flow is. Dat is voor nu fijn, want het stelt me in de gelegenheid om het een en ander te doen. Ik denk, als alles straks opgeruimd is, er weer ruimte komt voor de vermoeidheid.
Enfin: alles is er. Niet alles is heel, maar er zijn geen erg dierbare dingen kapot voor zover ik het begrepen heb... we gaan maar weer even verder met uitpakken
Gister moest dus alles in een keer over. Het paste niet in een keer in het vrachtwagentje... dus in de ochtend was ik lekker wat eerste doosjes in de keuken aan het opruimen en aan het schoonmaken, maar daarna moest ik op wacht gaan zitten bij de spullen beneden. Gelukkig kwam onze Zweedse vriendin me vergezellen.
Het verliep een stuk chaotischer dan de vorige verhuizing. Grotendeels omdat ik toen alles heel erg goed had voorbereid qua inpakken etc. en omdat we daar een grote logeerkamer hadden waar alle dozen tijdelijk konden staan, nu staat de woonkamer vol en staat alles door elkaar.
Ik voel me nu erg goed, maar ik houd er sterk rekening mee dat het een rush/flow is. Dat is voor nu fijn, want het stelt me in de gelegenheid om het een en ander te doen. Ik denk, als alles straks opgeruimd is, er weer ruimte komt voor de vermoeidheid.
Enfin: alles is er. Niet alles is heel, maar er zijn geen erg dierbare dingen kapot voor zover ik het begrepen heb... we gaan maar weer even verder met uitpakken
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zondag 1 september 2019 om 13:42
Oh twinkel, wat komt er toch veel werk bij kijken he, fijn om te lezen dat je je momenteel beter voelt, dat gevoel vast houden maar ook als je je moe begint te voelen optijd afstand nemen. Ik vind je echt een powervrouw! je doet het toch maar “even” ondanks alles... kan je zien hoe sterk je wel niet bent, en de zwaarste loodjes zijn nu achter de rug moet je maar denken. Je word geleefd door de chaos maar misschien als er meer ruimte en rust komt valt alles wel meer op zijn plekje en geeft dat jou ook weer wat minder druk. Niet te gek doen he, en succes met de rest 
misschien een klein geniet momentje inschakelen met je man? , een paar oude kratten of dozen om op te zitten, drankje er bij misschien een hapje. Gewoon om even stil te staan bij hoe trots jullie op elkaar z zijn door dit even in korte tijd te realiseren.
misschien een klein geniet momentje inschakelen met je man? , een paar oude kratten of dozen om op te zitten, drankje er bij misschien een hapje. Gewoon om even stil te staan bij hoe trots jullie op elkaar z zijn door dit even in korte tijd te realiseren.
zondag 1 september 2019 om 15:01
Lief van, @Astra
We hebben gister lekker pizza gegeten op het balkon (jaaaaa lekker buiten!!) en vanavond doen we dat weer, want ik heb nog geen zin om uit te zoeken hoe de keramische kookplaat werkt, laat staan om te koken
We gaan best wel hard! M’n vader en man hebben alle gordijnrailsen opgehangen, ik heb de boekenkasten in de woonkamer al af (scheelt weer 8 dozen) en ons bed is in elkaar. We beginnen zowaar leefruimte te krijgen al. Heerlijk!
En volgens mij is overal iedereen bezig, maar ik hoor niets.... alleen van buiten wat dingen natuurlijk, en af en toe een hamer of boormachine. Maar dat is allemaal tijdelijk. Als het echt zo goed geïsoleerd is dan vermoed ik dat we het hier wel een tijdje uithouden
We hebben gister lekker pizza gegeten op het balkon (jaaaaa lekker buiten!!) en vanavond doen we dat weer, want ik heb nog geen zin om uit te zoeken hoe de keramische kookplaat werkt, laat staan om te koken
We gaan best wel hard! M’n vader en man hebben alle gordijnrailsen opgehangen, ik heb de boekenkasten in de woonkamer al af (scheelt weer 8 dozen) en ons bed is in elkaar. We beginnen zowaar leefruimte te krijgen al. Heerlijk!
En volgens mij is overal iedereen bezig, maar ik hoor niets.... alleen van buiten wat dingen natuurlijk, en af en toe een hamer of boormachine. Maar dat is allemaal tijdelijk. Als het echt zo goed geïsoleerd is dan vermoed ik dat we het hier wel een tijdje uithouden
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zondag 1 september 2019 om 16:14
Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties! 
@Ad-astra, ook vervelend dat je vriend je niet goed begrijpt. Partners of ouders zijn toch niet echt mensen waar je dat niet tegen kunt zeggen, en waarbij je het ook kwijt zou moeten kunnen vind ik. En sommigen hebben misschien een wat minder inlevingsvermogen en kunnen zich het totaal niet voorstellen.. Maar zij moeten wel begrijpen dat ze bijdragen aan het probleem door zo te reageren. Want de meeste mensen met een burnout/die overspannen zijn voelen zich al zo'n sukkel dat het niet meer lukt allemaal. Ik in ieder geval wel.
Wat zeg jij dan tegen mensen die vragen waarom je niet/minder werkt bijvoorbeeld? (als dat het geval is, heb niet al jullie berichtjes terug gelezen). Snap zeker dat je het niet aan de grote klok hangt. Is denk ik ook wel beter.. Maar dat vind ik zelf ook moeilijk. Heb ook geen energie om smoesjes te bedenken, maar aan de andere kant wil ik inderdaad ook niet die blikken/opmerkingen van mensen krijgen. Zeker van mensen die wat ouder zijn dan ik.. Ik ben een twintiger en dan wordt een burnout volgens mij nog vaker als een teken van zwakte gezien. Zo van 'pff die jonge mensen van tegenwoordig, wij hadden vroeger toch ook stress?'
Ik heb m'n moeder wel vaker meegenomen naar de huisarts en andere specialisten voor (onverklaarbare) lichamelijke klachten, maar erna kreeg ik nog steeds weinig begrip, dus ik denk niet dat het veel zal schelen. Dus misschien moet ik maar gewoon accepteren dat ik niet de reactie ga krijgen die ik zou willen of waarvan ik vind dat dat hoort. Maar dat is toch wel makkelijker gezegd dan gedaan.
@Ad-astra, ook vervelend dat je vriend je niet goed begrijpt. Partners of ouders zijn toch niet echt mensen waar je dat niet tegen kunt zeggen, en waarbij je het ook kwijt zou moeten kunnen vind ik. En sommigen hebben misschien een wat minder inlevingsvermogen en kunnen zich het totaal niet voorstellen.. Maar zij moeten wel begrijpen dat ze bijdragen aan het probleem door zo te reageren. Want de meeste mensen met een burnout/die overspannen zijn voelen zich al zo'n sukkel dat het niet meer lukt allemaal. Ik in ieder geval wel.
Wat zeg jij dan tegen mensen die vragen waarom je niet/minder werkt bijvoorbeeld? (als dat het geval is, heb niet al jullie berichtjes terug gelezen). Snap zeker dat je het niet aan de grote klok hangt. Is denk ik ook wel beter.. Maar dat vind ik zelf ook moeilijk. Heb ook geen energie om smoesjes te bedenken, maar aan de andere kant wil ik inderdaad ook niet die blikken/opmerkingen van mensen krijgen. Zeker van mensen die wat ouder zijn dan ik.. Ik ben een twintiger en dan wordt een burnout volgens mij nog vaker als een teken van zwakte gezien. Zo van 'pff die jonge mensen van tegenwoordig, wij hadden vroeger toch ook stress?'
Ik heb m'n moeder wel vaker meegenomen naar de huisarts en andere specialisten voor (onverklaarbare) lichamelijke klachten, maar erna kreeg ik nog steeds weinig begrip, dus ik denk niet dat het veel zal schelen. Dus misschien moet ik maar gewoon accepteren dat ik niet de reactie ga krijgen die ik zou willen of waarvan ik vind dat dat hoort. Maar dat is toch wel makkelijker gezegd dan gedaan.
zondag 1 september 2019 om 18:47
Jane: Dat lijkt me erg vervelend als je geen steun kan vinden/krijgen bij je familie. Ik heb ook geen ervaring hiermee. Krijg gelukkig alle steun. Ook ben ik open naar andere mensen met wat ik nu heb. Mensen reageren tot nu toe altijd begripvol, heb nog nare nare reacties gehad.
Twinkle: Fijn dat je over bent, hoop dat je je snel thuis voelt.
Hier gaat het momenteel redelijk. Wel heel moe en menstruatie is net doorgebroken. Toch voel ik me nu stabieler dan bij de vorige menstruatie.
Ik heb wel besloten hier ietsje minder te reageren omdat ik merkte er teveel mee bezig te zijn. Te vaak kijken of er al nieuwe reacties zijn en dan reageer ik ook weer. Op die manier ben ik ook teveel bezig met hoe ik mij voel en met de situatie. Dat is niet goed voor mij. Ik blijf wel lezen en schrijven hoor!
Fijne avond allemaal!
Twinkle: Fijn dat je over bent, hoop dat je je snel thuis voelt.
Hier gaat het momenteel redelijk. Wel heel moe en menstruatie is net doorgebroken. Toch voel ik me nu stabieler dan bij de vorige menstruatie.
Ik heb wel besloten hier ietsje minder te reageren omdat ik merkte er teveel mee bezig te zijn. Te vaak kijken of er al nieuwe reacties zijn en dan reageer ik ook weer. Op die manier ben ik ook teveel bezig met hoe ik mij voel en met de situatie. Dat is niet goed voor mij. Ik blijf wel lezen en schrijven hoor!
Fijne avond allemaal!
zondag 1 september 2019 om 20:41
Ik snap je helemaal, hoor, @take-a-break!
Als ik me niet zo lekker voel, doe ik ook vaak vrij weinig, en dan kijk ik ook vaak hier of er nieuwe reacties zijn, etc. Het is heel dubbel, want het is heel leuk om nieuwe reacties te lezen en te beantwoorden, maar als het doorslaat in teveel kijken is het niet goed, wel gezellig dat je gewoon blijft, hoor!!
@Jane; ik ga je reacties even lezen op een rustig moment, maar dan weet je dat ik je niet negeer of zo Sowieso welkom bij de groep!!
Groetjes vanaf ons balkonnetje!
Als ik me niet zo lekker voel, doe ik ook vaak vrij weinig, en dan kijk ik ook vaak hier of er nieuwe reacties zijn, etc. Het is heel dubbel, want het is heel leuk om nieuwe reacties te lezen en te beantwoorden, maar als het doorslaat in teveel kijken is het niet goed, wel gezellig dat je gewoon blijft, hoor!!
@Jane; ik ga je reacties even lezen op een rustig moment, maar dan weet je dat ik je niet negeer of zo
Sowieso welkom bij de groep!!Groetjes vanaf ons balkonnetje!
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
maandag 2 september 2019 om 11:28
Ik zit niet thuis maar zit er wel flink doorheen. Hoop dat ik hier even mijn hart mag luchten - wil liever geen eigen topic openen.
Paar weken geleden breakdown gehad op t werk. Manager ving het uitstekend op, begreep helemaal waar t vandaan kwam, zei dat hij zelf de week ervoor ook op dat punt zat en dat we beide anders werken dan veel anderen, op meer dan 100% werken en daardoor aan het einde van de dag uitgeput zijn.
Ik ben naar huis gegaan en heb de vrijdagmiddag niet gewerkt. Op zondag bleek dat hij datgene wat hij over zou nemen niet had gedaan en ik er dus achteraan moest. Dat stelde me teleur.
Toen ik weer op kantoor was uitte ik mijn frustratie over iets, op een te zeurderige manier, en toen viel hij ontzettend hard tegen me uit.
Ik heb goed nagedacht over onze werkrelatie en het is me duidelijk geworden dat hij me selectief steunt. Soms word ik aan mijn lot overgelaten terwijl ik omkom in het werk, op projecten waar hij indruk kan maken, laat hij graag zien hoe hard hij werkt.
Ondertussen probeer ik ook beter voor mezelf te zorgen en vaker nee te zeggen.
Er hangt een promotie voor mij in de lucht en lang verhaal kort heb ik aan het hoofd van het team aangegeven dat ik denk dat het beter voor mij is een andere manager te hebben - zonder daarbij kritisch te zijn naar mijn manager toe.
Nu was er natuurlijk het risico dat zij dat met hem zou delen. Ik had mijn beoordelingsgesprek en daar werd op een vrij harde manier feedback gegeven (tot een paar weken geleden is het altijd lovend geweest). Hij gaf aan dat hij zich afvroeg of ik er psychisch wel goed voor stond en dat ik misschien hulp moest zoeken (heb ik al gedaan maar dat terzijde).
Uiteindelijk kwam mijn verzoek ook ter sprake en mijn manager zei dingen als:
Als jij X als manager wilt en ergens in een hoekje ongezien wil zitten zijn, prima. Jij weet niet hoeveel kansen ik voor jou heb gecreeerd. Ik vind t prima om geen mensen te managen, hoef ik me daar geen zorgen om te maken.
Ik vind de reacties en het stemverheffen vrij heftig - ik ben echt niet altijd de makkelijkste maar mijn werk is uitstekend, over het algemeen ben ik een vrolijk iemand - zeker als je bedenkt dat hij zich zorgen maakt over mijn psychische gezondheid.
Zouden dat soort uitspraken voor jullie reden zijn om heel hard weg te rennen? Ik merk dat het bij mij niet echt lekker zit.
Ik heb overigens aan het einde van het gesprek aangegeven dat ik de feedback waardeerde maar dat ik het in het vervolg graag eerder zou horen zodat ik er aan kan werken voor het een groot ding word. Daarop antwoordde hij iets in de trant dat het daarvoor kleine fluctuaties in mijn gedrag waren en niet genoeg om iets van te zeggen.
Paar weken geleden breakdown gehad op t werk. Manager ving het uitstekend op, begreep helemaal waar t vandaan kwam, zei dat hij zelf de week ervoor ook op dat punt zat en dat we beide anders werken dan veel anderen, op meer dan 100% werken en daardoor aan het einde van de dag uitgeput zijn.
Ik ben naar huis gegaan en heb de vrijdagmiddag niet gewerkt. Op zondag bleek dat hij datgene wat hij over zou nemen niet had gedaan en ik er dus achteraan moest. Dat stelde me teleur.
Toen ik weer op kantoor was uitte ik mijn frustratie over iets, op een te zeurderige manier, en toen viel hij ontzettend hard tegen me uit.
Ik heb goed nagedacht over onze werkrelatie en het is me duidelijk geworden dat hij me selectief steunt. Soms word ik aan mijn lot overgelaten terwijl ik omkom in het werk, op projecten waar hij indruk kan maken, laat hij graag zien hoe hard hij werkt.
Ondertussen probeer ik ook beter voor mezelf te zorgen en vaker nee te zeggen.
Er hangt een promotie voor mij in de lucht en lang verhaal kort heb ik aan het hoofd van het team aangegeven dat ik denk dat het beter voor mij is een andere manager te hebben - zonder daarbij kritisch te zijn naar mijn manager toe.
Nu was er natuurlijk het risico dat zij dat met hem zou delen. Ik had mijn beoordelingsgesprek en daar werd op een vrij harde manier feedback gegeven (tot een paar weken geleden is het altijd lovend geweest). Hij gaf aan dat hij zich afvroeg of ik er psychisch wel goed voor stond en dat ik misschien hulp moest zoeken (heb ik al gedaan maar dat terzijde).
Uiteindelijk kwam mijn verzoek ook ter sprake en mijn manager zei dingen als:
Als jij X als manager wilt en ergens in een hoekje ongezien wil zitten zijn, prima. Jij weet niet hoeveel kansen ik voor jou heb gecreeerd. Ik vind t prima om geen mensen te managen, hoef ik me daar geen zorgen om te maken.
Ik vind de reacties en het stemverheffen vrij heftig - ik ben echt niet altijd de makkelijkste maar mijn werk is uitstekend, over het algemeen ben ik een vrolijk iemand - zeker als je bedenkt dat hij zich zorgen maakt over mijn psychische gezondheid.
Zouden dat soort uitspraken voor jullie reden zijn om heel hard weg te rennen? Ik merk dat het bij mij niet echt lekker zit.
Ik heb overigens aan het einde van het gesprek aangegeven dat ik de feedback waardeerde maar dat ik het in het vervolg graag eerder zou horen zodat ik er aan kan werken voor het een groot ding word. Daarop antwoordde hij iets in de trant dat het daarvoor kleine fluctuaties in mijn gedrag waren en niet genoeg om iets van te zeggen.
Hello, can you hear me?
maandag 2 september 2019 om 13:49
Hello: Ik vind het lastig om hier op te reageren... Je schrijft dat je er door heen zit dat kan een reden zijn dat je ook zelf onredelijk kan zijn. Ik weet niet wat ik zou doen in jouw situatie. Ik ben het type dat op een rustige manier dingen probeert uit te praten. Je moet voor jezelf beoordelen wat goed voor je is. Wat zijn je grenzen. Ik denk dat de meesten van ons in een heel ander stadium zitten dan jij maar het is altijd goed om een mening te vragen natuurlijk.
Ik merk dat het me goed doet minder te internetten. Het geeft me rust en de focus ook op andere dingen.
Ik ervaar de laatste dagen ook wat meer rust in mijn hoofd, slaap al 3 nachten echt goed. Was ik 3x per nacht wakker dat is nu maar 1x om even naar de wc te gaan. IK sliep met die 3x per nacht wel vlot weer in maar heb nu het idee dat de kwaliteit van slaap beter is.
Vermoeidheid is er nog wel, vanmorgen even bij mijn vader koffie gedronken. Dan 1,5 uur praten best vermoeiend, als ik de in de auto zit verneem ik dat dat beter gaat, want rust. Ik heb dus echt nog moeite met sociale interactie.
Het huis is nu rustig, kinderen naar school/studie, man werken. En ik vind het heerlijk, het doet me goed. IK denk echt dat het mijn herstel ten goede komt dat de dagelijkse structuur weer terug is.
Mip hoe gaat het met jou nu de kinderen weer naar school zijn? Of hebben ze deze week ook nog een wat rommelige week.?
Twinkle ben je lekker aan het aanrommelen in je huis? Ik heb nog een aantal dozen met spullen naar de kringloop gebracht vanmorgen. De zolder is hier lekker opgeruimd. Als wij verhuizen kunnen we de zolder zo leeghalen alles staat al mooi in curverbakken. Wij hebben nog een maand of 5 de tijd, de bouw ligt iets achter. En heel eerlijk vind ik dat fijn heb ik meer tijd om te herstellen voor de verhuisdrukte.
Fudge, astra en Gun en iedereen die ik vergeten ben, alles oke?
Ik merk dat het me goed doet minder te internetten. Het geeft me rust en de focus ook op andere dingen.
Ik ervaar de laatste dagen ook wat meer rust in mijn hoofd, slaap al 3 nachten echt goed. Was ik 3x per nacht wakker dat is nu maar 1x om even naar de wc te gaan. IK sliep met die 3x per nacht wel vlot weer in maar heb nu het idee dat de kwaliteit van slaap beter is.
Vermoeidheid is er nog wel, vanmorgen even bij mijn vader koffie gedronken. Dan 1,5 uur praten best vermoeiend, als ik de in de auto zit verneem ik dat dat beter gaat, want rust. Ik heb dus echt nog moeite met sociale interactie.
Het huis is nu rustig, kinderen naar school/studie, man werken. En ik vind het heerlijk, het doet me goed. IK denk echt dat het mijn herstel ten goede komt dat de dagelijkse structuur weer terug is.
Mip hoe gaat het met jou nu de kinderen weer naar school zijn? Of hebben ze deze week ook nog een wat rommelige week.?
Twinkle ben je lekker aan het aanrommelen in je huis? Ik heb nog een aantal dozen met spullen naar de kringloop gebracht vanmorgen. De zolder is hier lekker opgeruimd. Als wij verhuizen kunnen we de zolder zo leeghalen alles staat al mooi in curverbakken. Wij hebben nog een maand of 5 de tijd, de bouw ligt iets achter. En heel eerlijk vind ik dat fijn heb ik meer tijd om te herstellen voor de verhuisdrukte.
Fudge, astra en Gun en iedereen die ik vergeten ben, alles oke?
maandag 2 september 2019 om 14:56
@take-a-break;
Wat fijn dat je merkt dat rust je goed doet. Dan weet je gewoon dat je dat nu zoveel mogelijk moet proberen te nemen en te benutten.
Die structuur lijkt me inderdaad heel prettig weer. Hier komt het ook in zicht. We hebben al veel opgeruimd. De woonkamer/keuken (is dezelfde ruimte) stond helemaal vol, en is nu bijna opgeruimd. Zo heerlijk! We hebben het echt leuk ingericht, met een heel fijn zithoekje. Op termijn moeten we alleen nog een eettafeltje scoren.
We eten heel studentikoos met opwarmmaaltijden. Niet eens slechte kwaliteit, en voor nu scheelt het zóveel stress en gedoe.
Vanavond heb ik twee yogalessen achter elkaar. Heel rustige. Mijn man heeft een andere cursus in de stad, dus ik kan meerijden. Ik begin de vermoeidheid nu wel weer langzaam te merken (het sluipt er langzaam weer in, heel gek om te ervaren) maar voor nu gaat het nog. Er is al zoveel stress weg nu we uit dat andere huis weg zijn!
Take a break: heel goed dat je al aan het opruimen bent. De vorige keer had ik alles supergoed georganiseerd, en dat scheelt het halve werk. We hadden extra veel dozen gekocht, om niet te hoeven proppen etc. En elke keer wat doen, dat is zo fijn. Zeker als je al die dozen gewoon in 1 kamer kunt stallen
Voor een volgende keer gaan we echter sowieso Harries inhuren die komen sjouwen. Dat scheelt ook veel gedoe vermoed ik. Misschien nog een tip, als je budget het toelaat en je er over twijfelt
Wat fijn dat je merkt dat rust je goed doet. Dan weet je gewoon dat je dat nu zoveel mogelijk moet proberen te nemen en te benutten.
Die structuur lijkt me inderdaad heel prettig weer. Hier komt het ook in zicht. We hebben al veel opgeruimd. De woonkamer/keuken (is dezelfde ruimte) stond helemaal vol, en is nu bijna opgeruimd. Zo heerlijk! We hebben het echt leuk ingericht, met een heel fijn zithoekje. Op termijn moeten we alleen nog een eettafeltje scoren.
We eten heel studentikoos met opwarmmaaltijden. Niet eens slechte kwaliteit, en voor nu scheelt het zóveel stress en gedoe.
Vanavond heb ik twee yogalessen achter elkaar. Heel rustige. Mijn man heeft een andere cursus in de stad, dus ik kan meerijden. Ik begin de vermoeidheid nu wel weer langzaam te merken (het sluipt er langzaam weer in, heel gek om te ervaren) maar voor nu gaat het nog. Er is al zoveel stress weg nu we uit dat andere huis weg zijn!
Take a break: heel goed dat je al aan het opruimen bent. De vorige keer had ik alles supergoed georganiseerd, en dat scheelt het halve werk. We hadden extra veel dozen gekocht, om niet te hoeven proppen etc. En elke keer wat doen, dat is zo fijn. Zeker als je al die dozen gewoon in 1 kamer kunt stallen
Voor een volgende keer gaan we echter sowieso Harries inhuren die komen sjouwen. Dat scheelt ook veel gedoe vermoed ik. Misschien nog een tip, als je budget het toelaat en je er over twijfelt
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
maandag 2 september 2019 om 15:59
@ Take-a-break ik heb 2 redelijke dag en gehad maar vandaag weer veel stress. De jongste is vandaag weer naar school geweest. Morgen gaan de andere 2 ook. Manlief was vandaag ook nog een dagje thuis gebleven voor mij. Ik merk dat ik het aan de ene kant een heerlijk idee vind morgen weer alleen maar aan de andere kant doodeng.
@ twinkel fijn dat je al een beetje op orde ben. De rest komt vanzelf wel! Hopelijk blijf je je zo voelen. Maar loop jezelf niet voorbij hè. Een terugslag is niet grappig!
@hello denk dat jij moet aanvoelen wat voor jou het beste is. Carrière maken is mij onbekend dus daar kan ik niet zoveel over zeggen.
@ twinkel fijn dat je al een beetje op orde ben. De rest komt vanzelf wel! Hopelijk blijf je je zo voelen. Maar loop jezelf niet voorbij hè. Een terugslag is niet grappig!
@hello denk dat jij moet aanvoelen wat voor jou het beste is. Carrière maken is mij onbekend dus daar kan ik niet zoveel over zeggen.
maandag 2 september 2019 om 16:52
Hello iedereen!
Ik ben nu al 8dagen op vakantie en het is heerlijk hier! Ik slaap wel weinig omdat het erg warm is in Kroatië +/- 32 graden. Ondanks het weinig slapen voel ik mij best goed. Ik heb energie, ik kan tussen de mensen zijn, ik kan opstap naar een club en heb weinig last van hoofdpijn. Het enige waar ik nu tegenaan loop is dat ik een pijnlijke mond heb. Het lijkt wel op “mondbranden” ik heb veel dorst en me tong is wat wittig en erg ruw. Het was 2 dagen heel erg en niet uit te houden maar nu is het wat weer afgezakt. Ik hoop dat dit een uiting is van het weinig slapen, warm weer en veel doen. Ik vind het lastig in te schatten ook omdat niemand van jullie deze klachten heeft dus ga toch even naar de HA als ik zondag terug ben.
Momenteel ben ik alleen in het appartement en ben ik aan het netflixen. Vandaag maar even helemaal niks! Ff mezelf opgesloten en tijd voor mezelf vrij gemaakt.
Ik hoop dat het met iedereen hier wat beter gaat! graag zou ik overal op willen reageren maar dat is best veel.
Ik ben nu al 8dagen op vakantie en het is heerlijk hier! Ik slaap wel weinig omdat het erg warm is in Kroatië +/- 32 graden. Ondanks het weinig slapen voel ik mij best goed. Ik heb energie, ik kan tussen de mensen zijn, ik kan opstap naar een club en heb weinig last van hoofdpijn. Het enige waar ik nu tegenaan loop is dat ik een pijnlijke mond heb. Het lijkt wel op “mondbranden” ik heb veel dorst en me tong is wat wittig en erg ruw. Het was 2 dagen heel erg en niet uit te houden maar nu is het wat weer afgezakt. Ik hoop dat dit een uiting is van het weinig slapen, warm weer en veel doen. Ik vind het lastig in te schatten ook omdat niemand van jullie deze klachten heeft dus ga toch even naar de HA als ik zondag terug ben.
Momenteel ben ik alleen in het appartement en ben ik aan het netflixen. Vandaag maar even helemaal niks! Ff mezelf opgesloten en tijd voor mezelf vrij gemaakt.
Ik hoop dat het met iedereen hier wat beter gaat! graag zou ik overal op willen reageren maar dat is best veel.
dinsdag 3 september 2019 om 08:20
@hello: ik kan me moeilijk in jouw situatie verplaatsen dus heb ook eigenlijk geen idee hou ik zou reageren of wat ik zou doen in jouw plaats.
@take-a-break: wat fijn dat de dagelijkse structuur je zo goed doet, is alleen maar positief voor je herstel. Ik reageer ook niet altijd hier, ligt ook een beetje aan de dag die ik heb, de ene dag heb ik er meer zin als de andere maar heb wel heel veel aan jullie allemaal hoor! Vind het echt een fijn clubje zo, heb er al veel steun aan gehad
Met mij gaat het wel redelijk, ben nu aan het werken om mijn angsten onder ogen te komen en om de onrust in mijn lijf te verminderen. Probeer ook weer wat meer activiteiten in huis op te pakken maar merk dat ik het nog moeilijk vind om hierin de juiste balans te vinden, merk dat nu ik me vaker wat beter voel weer teveel wil doen en dan kom ik erna weer op de koffie dus het blijft even wikken en wegen vooraf.
@twinkel: wat fijn dat er nu zoveel stress weg is sinds je uit dat andere huis weg bent. Ik kan het me goed voorstellen, krijg je eindelijk weer een beetje de rust terug in je leven. Hoe zijn de yoga lessen je afgegaan?
@gun: gelukkig dat alles goed met je gaat, zeker dat je ook zoveel leuke dingen kan doen zonder last te hebben. Fijne vakantie nog!
@take-a-break: wat fijn dat de dagelijkse structuur je zo goed doet, is alleen maar positief voor je herstel. Ik reageer ook niet altijd hier, ligt ook een beetje aan de dag die ik heb, de ene dag heb ik er meer zin als de andere maar heb wel heel veel aan jullie allemaal hoor! Vind het echt een fijn clubje zo, heb er al veel steun aan gehad
Met mij gaat het wel redelijk, ben nu aan het werken om mijn angsten onder ogen te komen en om de onrust in mijn lijf te verminderen. Probeer ook weer wat meer activiteiten in huis op te pakken maar merk dat ik het nog moeilijk vind om hierin de juiste balans te vinden, merk dat nu ik me vaker wat beter voel weer teveel wil doen en dan kom ik erna weer op de koffie dus het blijft even wikken en wegen vooraf.
@twinkel: wat fijn dat er nu zoveel stress weg is sinds je uit dat andere huis weg bent. Ik kan het me goed voorstellen, krijg je eindelijk weer een beetje de rust terug in je leven. Hoe zijn de yoga lessen je afgegaan?
@gun: gelukkig dat alles goed met je gaat, zeker dat je ook zoveel leuke dingen kan doen zonder last te hebben. Fijne vakantie nog!
dinsdag 3 september 2019 om 08:51
Goeiemorgen,
Zo mijn 1e opstartmoment alleen na de vakantie overleefd
Ik lig nu voor uitgeput op de bank maar dat maakt niet uit. Kids zijn met gevulde tassen naar school.
Vannacht ook lekker vaak wakker geweest door de stress dus denk dat ik er maar een bijtankdag van moet maken.
@fudge ik probeer ook weer wat dingen in huis op te pakken maar vind het ook lastig op tijd te stoppen of soms om juist wat beet te pakken.
Heb jij net als mij angst voor de reactie als je teveel doet?
Ik slik nu op advies van de psycholoog elke morgen een kalmeringspil om de spanning en onrust wat weg te werken en daardoor wat zelfvertrouwen te kweken.
Doe ik nu vanaf zaterdag en het werkt aardig. Gisteren wel meer spanning gehad omdat ik zo tegen vandaag op zag maar dat is verklaarbaar.
Zo mijn 1e opstartmoment alleen na de vakantie overleefd
Ik lig nu voor uitgeput op de bank maar dat maakt niet uit. Kids zijn met gevulde tassen naar school.
Vannacht ook lekker vaak wakker geweest door de stress dus denk dat ik er maar een bijtankdag van moet maken.
@fudge ik probeer ook weer wat dingen in huis op te pakken maar vind het ook lastig op tijd te stoppen of soms om juist wat beet te pakken.
Heb jij net als mij angst voor de reactie als je teveel doet?
Ik slik nu op advies van de psycholoog elke morgen een kalmeringspil om de spanning en onrust wat weg te werken en daardoor wat zelfvertrouwen te kweken.
Doe ik nu vanaf zaterdag en het werkt aardig. Gisteren wel meer spanning gehad omdat ik zo tegen vandaag op zag maar dat is verklaarbaar.
dinsdag 3 september 2019 om 09:20
Yay! We beginnen allemaal weer een beetje een normaal ritme terug te krijgen wat dagen betreft.
Ik merk dat ik nog wel in de verhuismodus zit (uiteraard), dus ik ben erg benieuwd naar volgende week... en daarna ben ik in Nederland, dus het is nog een beetje rommelig allemaal.
Maar ik ben zó opgelucht dat die enorme spanningsbak weg is... ongelooflijk. Nooit gedacht dat het zóveel impact op me had. Normaal is verhuizen gewoon vervelend, maar dan voel ik me niet zo gespannen. Dat was nu toch wel ff anders kennelijk.
Yoga gister was heel erg fijn! De eerste les was gewoon rustig wat bewegen en veel liggen, en dan doet ze ook iets van reiki erbij. Weet niet of er meer yoga-docenten zijn die dat doen, maar zij doet dat bij deze les dus altijd. En ik weet niet of en hoe het werkt, maar het voelt altijd heel lekker.
En de tweede les was Nidra, en kennelijk kom je dan in een soort slaaptoestand, en sommigen vallen echt even in slaap (ik ook) en dat schijnt een heel effectieve slaap te zijn. Het was in elk geval zalig en enorm ontspannend. Blij dat ik gegaan ben. De rest van de week is voor bankhangen en tv kijken ‘s avonds
@Gun: wat word ik blij van jouw berichtje! Goed om te horen dat je je zo vermaakt en ook je rust pakt!
Misschien kun je extra vitamine C nemen? Ik herinner me nog dat ik allemaal rare witte blaasjes had en ook zo’n soort gevoel in mijn mond, toen ik voor het eerst op mezelf ging wonen. Het was een hectische tijd en mijn relatie met mijn moeder was toen ook al bijzonder slecht. Door alle stress en spanning kreeg ik waarschijnlijk die plekjes. M’n oma kocht toen Roter vitamine C tabletten, en dat hielp!
Maar sowieso goed om ff naar de huisarts te gaan. Beter safe than sorry. Misschien kun je wat vitaminewaardes laten prikken?
Fijne dagen nog!
En voor de anderen: succes met het vinden van het nieuwe ritme!
Ik merk dat ik nog wel in de verhuismodus zit (uiteraard), dus ik ben erg benieuwd naar volgende week... en daarna ben ik in Nederland, dus het is nog een beetje rommelig allemaal.
Maar ik ben zó opgelucht dat die enorme spanningsbak weg is... ongelooflijk. Nooit gedacht dat het zóveel impact op me had. Normaal is verhuizen gewoon vervelend, maar dan voel ik me niet zo gespannen. Dat was nu toch wel ff anders kennelijk.
Yoga gister was heel erg fijn! De eerste les was gewoon rustig wat bewegen en veel liggen, en dan doet ze ook iets van reiki erbij. Weet niet of er meer yoga-docenten zijn die dat doen, maar zij doet dat bij deze les dus altijd. En ik weet niet of en hoe het werkt, maar het voelt altijd heel lekker.
En de tweede les was Nidra, en kennelijk kom je dan in een soort slaaptoestand, en sommigen vallen echt even in slaap (ik ook) en dat schijnt een heel effectieve slaap te zijn. Het was in elk geval zalig en enorm ontspannend. Blij dat ik gegaan ben. De rest van de week is voor bankhangen en tv kijken ‘s avonds
@Gun: wat word ik blij van jouw berichtje! Goed om te horen dat je je zo vermaakt en ook je rust pakt!
Misschien kun je extra vitamine C nemen? Ik herinner me nog dat ik allemaal rare witte blaasjes had en ook zo’n soort gevoel in mijn mond, toen ik voor het eerst op mezelf ging wonen. Het was een hectische tijd en mijn relatie met mijn moeder was toen ook al bijzonder slecht. Door alle stress en spanning kreeg ik waarschijnlijk die plekjes. M’n oma kocht toen Roter vitamine C tabletten, en dat hielp!
Maar sowieso goed om ff naar de huisarts te gaan. Beter safe than sorry. Misschien kun je wat vitaminewaardes laten prikken?
Fijne dagen nog!
En voor de anderen: succes met het vinden van het nieuwe ritme!
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 3 september 2019 om 09:37
Ik merk trouwens wel dat ik makkelijker of losser word met dingen. Zo controleerde ik altijd een aantal keer per dag m’n mail (heb alle meldingen namelijk uitstaan). Toen ik even bewust zonder internet was 6 maanden, checkte ik twee keer per week.
Maar nu kijk ik ook expres niet meer elke dag, en ik neem sommige berichten ook gewoon voor wat ze zijn, zonder er (meteen) iets mee te moeten. Dat vind ik echt heel knap en fijn van mezelf
Hetzelfde geldt voor berichtjes op de iPad. Ik reageer soms gewoon een tijd niet. Nou, dat deed ik anders echt noooooit. Nu kan ik voor het eerst denken: ik heb wel wat beters te doen dan jouw berichtje beantwoorden, en het maakt me niet uit wat je er van denkt. (Gaat natuurlijk om bepaalde mensen, hè. M’n beste vriendin daar heb ik gewoon contact mee)
Maar nu kijk ik ook expres niet meer elke dag, en ik neem sommige berichten ook gewoon voor wat ze zijn, zonder er (meteen) iets mee te moeten. Dat vind ik echt heel knap en fijn van mezelf
Hetzelfde geldt voor berichtjes op de iPad. Ik reageer soms gewoon een tijd niet. Nou, dat deed ik anders echt noooooit. Nu kan ik voor het eerst denken: ik heb wel wat beters te doen dan jouw berichtje beantwoorden, en het maakt me niet uit wat je er van denkt. (Gaat natuurlijk om bepaalde mensen, hè. M’n beste vriendin daar heb ik gewoon contact mee)
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 3 september 2019 om 10:25
Goedemorgen,
Herkenbaar hoor dat wikken en wegen en weer te veel doen. Hier ook zo'n last van.
En deels ook dat ik me gewoon weer normaal wil voelen. Dan heb ik de neiging om alles te doen zoals ik altijd deed en dan komt de man met de hamer weer, dan krijg ik een vol hoofd en ben vermoeid. Hier ben ik ook door de GGZ ondersteuner voor gewaarschuwd. Let erop dat je alles doet met de rem erop en dat vergeet ik wel eens. En ik vergeet ook vaak dat ik nog maar 4 maanden onderweg ben, waarvan ik de eerste 6 weken nog totaal geen benul had wat ik had en leefde er dus ook niet naar alleen maar meer gassen dus die eerste 6 weken mag ik eigenlijk niet eens meetellen. Dus dan denk ik wel bij mezelf, gemiddeld staat hier 8 maanden voor maar een jaar of twee jaar kan ook heel goed dus wat wil je nou eigenlijk, tja dan weet ik weer dat wat ik wil gewoon niet kan en ook niet werkt.
Mip ik heb ook een tijd kalmeringspillen geslikt, voor de opbouw van de antidepressiva maar ook zeer zeker om mijn lichaam tot rust te brengen en zelfvertrouwen te kweken. Het heeft mij goed geholpen en ik merkte vanzelf dat ik ze niet meer nodig was.
Fudge Angsten zijn niet leuk en waar het weg komt...ik heb niet zo heel veel angsten meer maar als ik teveel van mezelf gevraagd heb verneem ik het soms nog wel maar in lichte mate en slaat het niet over in paniek. Onrust heb ik nog wel last van, ene moment erger dan het andere. Heb wel het idee dat het ietsje minder wordt. Ik denk zelf ook dat het iets is dat uit zichzelf zal verdwijnen als je de spanning meer kwijt bent.
Twinkle: wij gaan 300 meter verderop naar toe verhuizen dus dat is veel makkelijker dan bij jou. Wij kunnen heel makkelijk al wat spullen meenemen als we in het huis bezig zijn. En familie helpt. En teveel mensen bij een verhuizing is ook niet handig. Dat gaat wel goedkomen. Het spannendste vind ik dat alles nieuw is en je vertrouwd moet raken in je huis. Maar als het goed is verhuizen we niet meer, ook slaapkamer en badkamer op de begane grond dus we kunnen er uit worden! Ik ben niet zo verhuizerig.
Gun: Fijn dat de vakantie zo lekker gaat, ik hoop dat je thuis ook merkt dat het je goed heeft gedaan met je herstel. 32 graden... gelukkig is het hier lekker afgekoelt en in de loop van de week wordt het nog frisser. Ik vind het wel lekker!
Herkenbaar hoor dat wikken en wegen en weer te veel doen. Hier ook zo'n last van.
En deels ook dat ik me gewoon weer normaal wil voelen. Dan heb ik de neiging om alles te doen zoals ik altijd deed en dan komt de man met de hamer weer, dan krijg ik een vol hoofd en ben vermoeid. Hier ben ik ook door de GGZ ondersteuner voor gewaarschuwd. Let erop dat je alles doet met de rem erop en dat vergeet ik wel eens. En ik vergeet ook vaak dat ik nog maar 4 maanden onderweg ben, waarvan ik de eerste 6 weken nog totaal geen benul had wat ik had en leefde er dus ook niet naar alleen maar meer gassen dus die eerste 6 weken mag ik eigenlijk niet eens meetellen. Dus dan denk ik wel bij mezelf, gemiddeld staat hier 8 maanden voor maar een jaar of twee jaar kan ook heel goed dus wat wil je nou eigenlijk, tja dan weet ik weer dat wat ik wil gewoon niet kan en ook niet werkt.
Mip ik heb ook een tijd kalmeringspillen geslikt, voor de opbouw van de antidepressiva maar ook zeer zeker om mijn lichaam tot rust te brengen en zelfvertrouwen te kweken. Het heeft mij goed geholpen en ik merkte vanzelf dat ik ze niet meer nodig was.
Fudge Angsten zijn niet leuk en waar het weg komt...ik heb niet zo heel veel angsten meer maar als ik teveel van mezelf gevraagd heb verneem ik het soms nog wel maar in lichte mate en slaat het niet over in paniek. Onrust heb ik nog wel last van, ene moment erger dan het andere. Heb wel het idee dat het ietsje minder wordt. Ik denk zelf ook dat het iets is dat uit zichzelf zal verdwijnen als je de spanning meer kwijt bent.
Twinkle: wij gaan 300 meter verderop naar toe verhuizen dus dat is veel makkelijker dan bij jou. Wij kunnen heel makkelijk al wat spullen meenemen als we in het huis bezig zijn. En familie helpt. En teveel mensen bij een verhuizing is ook niet handig. Dat gaat wel goedkomen. Het spannendste vind ik dat alles nieuw is en je vertrouwd moet raken in je huis. Maar als het goed is verhuizen we niet meer, ook slaapkamer en badkamer op de begane grond dus we kunnen er uit worden! Ik ben niet zo verhuizerig.
Gun: Fijn dat de vakantie zo lekker gaat, ik hoop dat je thuis ook merkt dat het je goed heeft gedaan met je herstel. 32 graden... gelukkig is het hier lekker afgekoelt en in de loop van de week wordt het nog frisser. Ik vind het wel lekker!
dinsdag 3 september 2019 om 15:51
Oh, wauw! Dat scheelt een berg gedoe, ja. Dan is het inderdaad vooral een kwestie van wennen aan je nieuwe huis.
Ik ben daar zelf tot nu toe erg makkelijk in. Maar in ons laatste huis in Nederland woonden we net geen 6 jaar, en dat was ons langste huis (op ouderlijk huis na). Het lijkt me anders wanneer je heel lang in hetzelfde huis gewoond hebt... maar helemaal nieuw; ik vind het fantastisch! Het is zo heerlijk om als eerste een huis te bewonen. Alles is fris en nieuw (heb je natuurlijk ook met verbouwen). Heerlijk is dat, na al die ouwe huurhuizen
We hebben inmiddels ook de perfecte eettafel gevonden. Binnen vijf minuten stonden we weer buiten. Leuke aanbieding ook nog!
Manlief zet nu de kledingkast in elkaar. Was even de vraag of en waar hij zou passen. Dit huis heeft de nodige (onhandig ingerichte) inbouwkasten, maar we hebben een oplossing. Kunnen we weer eens schone kleren aan... wordt tijd
Overmorgen moet hij weer werken, dus dan begint voor mij een iets normaler ritme. De vriezer is gevuld met eten, dus aan koken gaan we zaterdag beginnen
Ik voel me nog steeds wel oké. Denk dat die yoga me echt goedgedaan heeft. De branderige ogen van vermoeidheid zijn ook weer over gelukkig. Én de temperatuur..... 19 graden. Af en toe regen. Zó lekker!
Ik ben daar zelf tot nu toe erg makkelijk in. Maar in ons laatste huis in Nederland woonden we net geen 6 jaar, en dat was ons langste huis (op ouderlijk huis na). Het lijkt me anders wanneer je heel lang in hetzelfde huis gewoond hebt... maar helemaal nieuw; ik vind het fantastisch! Het is zo heerlijk om als eerste een huis te bewonen. Alles is fris en nieuw (heb je natuurlijk ook met verbouwen). Heerlijk is dat, na al die ouwe huurhuizen
We hebben inmiddels ook de perfecte eettafel gevonden. Binnen vijf minuten stonden we weer buiten. Leuke aanbieding ook nog!
Manlief zet nu de kledingkast in elkaar. Was even de vraag of en waar hij zou passen. Dit huis heeft de nodige (onhandig ingerichte) inbouwkasten, maar we hebben een oplossing. Kunnen we weer eens schone kleren aan... wordt tijd
Overmorgen moet hij weer werken, dus dan begint voor mij een iets normaler ritme. De vriezer is gevuld met eten, dus aan koken gaan we zaterdag beginnen
Ik voel me nog steeds wel oké. Denk dat die yoga me echt goedgedaan heeft. De branderige ogen van vermoeidheid zijn ook weer over gelukkig. Én de temperatuur..... 19 graden. Af en toe regen. Zó lekker!
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 3 september 2019 om 17:01
Heerlijk twinkel dat je blij bent met je nieuwe plekje!!
En de temperatuur ben ik ook blij mee voor het eerst van mijn leven vind ik het niet erg dat de zomer voorbij is.
Ik ben de dag redelijk doorgekomen. Wel veel onrust maar geen enorme stress of angst. Manlief is voorlopig nog niet thuis maar denk dat ik er wel redelijk door heen rol zo.
De kop is er weer af.
In het kader van kleine dingen genieten ik had een grote doos nieuwe stiften voor mezelf besteld en die is net binnen gekomen. Kleuren op nummer heb ik een poos terug gedaan. Dus nu mijn kleurboek weer afgestoft en in de relaxstand. Oh nee we moeten ook nog eten
En de temperatuur ben ik ook blij mee voor het eerst van mijn leven vind ik het niet erg dat de zomer voorbij is.
Ik ben de dag redelijk doorgekomen. Wel veel onrust maar geen enorme stress of angst. Manlief is voorlopig nog niet thuis maar denk dat ik er wel redelijk door heen rol zo.
De kop is er weer af.
In het kader van kleine dingen genieten ik had een grote doos nieuwe stiften voor mezelf besteld en die is net binnen gekomen. Kleuren op nummer heb ik een poos terug gedaan. Dus nu mijn kleurboek weer afgestoft en in de relaxstand. Oh nee we moeten ook nog eten
dinsdag 3 september 2019 om 19:10
Heb net een dikke huilbui gehad na weken niet gehuild te hebben....dacht soms dat ik niet meer kon huilen of dat het door de anti deprrssiva kwam, dat ik misschien afgevlakt raakte...
Liep er tegen aan dat ik graag iets wil doen voor mijn zoon maar ik het nog niet kan. Hij helpt mee met de introductie van de 1e jaars studenten en moet om 7.45 uur op de campus zijn. Maar dat red hij vanuit ons dorp niet. Hij moet de bus van 6.15 uur hebben van het station bij de grote plaats 10 km verderop. Ik wil hem zo graag brengen maar twijfel of dat lukt. Ben mijn rust zo hard nodig en 5.30 uur opstaan en direct autorijden ik weet het niet...en dat frustreerde me en voel ik me machteloos doordat ik constant moet wikken en wegen wat verstandig is. Zoon gaat nu op de fiets, dat kan ook best, ik moet ook leren dat ze ook zelf verantwoordelijk zijn in wat ze doen en willen.
Was wel blij dat ik nog kan huilen...
Liep er tegen aan dat ik graag iets wil doen voor mijn zoon maar ik het nog niet kan. Hij helpt mee met de introductie van de 1e jaars studenten en moet om 7.45 uur op de campus zijn. Maar dat red hij vanuit ons dorp niet. Hij moet de bus van 6.15 uur hebben van het station bij de grote plaats 10 km verderop. Ik wil hem zo graag brengen maar twijfel of dat lukt. Ben mijn rust zo hard nodig en 5.30 uur opstaan en direct autorijden ik weet het niet...en dat frustreerde me en voel ik me machteloos doordat ik constant moet wikken en wegen wat verstandig is. Zoon gaat nu op de fiets, dat kan ook best, ik moet ook leren dat ze ook zelf verantwoordelijk zijn in wat ze doen en willen.
Was wel blij dat ik nog kan huilen...
woensdag 4 september 2019 om 08:53
Ach, gosh @Take a break 
Wat ontzettend lief dat je hem überhaupt wilde brengen!! Zoiets deed mijn moeder echt niet, hoor. Het hele idee is al zo liefdevol. Dat mag je ook gewoon realiseren, hè! Fijn dat hij nu met de fiets gaat. Hij voelt vast wel de goede intentie van zijn lieve moeder!
@Mip: nou, dat is wel meteen een vuurdoop... is het een beetje gelukt? Wat goed dat je stiften hebt gekocht!! Lekker, hoor
@Fudge; was jij het jou, die misselijk werd na het ontbijt? Of met al het eten?
Ik merk al ongeveer 2 weken dat ik na de eerste happen ook een beetje last van mijn maag krijg. Als ik dan even niet eet, en na tien minuten verderga, lukt het wel weer. Ik dacht eerst dat het aan de cafeïne lag, maar heb het ook met
Laatste dagje rommelen hier, als het goed is. Dan blijven alleen wat “geen idee wat ik er nu mee moet” dozen over, en die kunnen wel even wachten. Heerlijk om daarna weer gewoon m’n normale dagen te kunnen hebben, en ik vind het ook wel lekker om dan weer alleen thuis te zijn
Wat ontzettend lief dat je hem überhaupt wilde brengen!! Zoiets deed mijn moeder echt niet, hoor. Het hele idee is al zo liefdevol. Dat mag je ook gewoon realiseren, hè! Fijn dat hij nu met de fiets gaat. Hij voelt vast wel de goede intentie van zijn lieve moeder!
@Mip: nou, dat is wel meteen een vuurdoop... is het een beetje gelukt? Wat goed dat je stiften hebt gekocht!! Lekker, hoor
@Fudge; was jij het jou, die misselijk werd na het ontbijt? Of met al het eten?
Ik merk al ongeveer 2 weken dat ik na de eerste happen ook een beetje last van mijn maag krijg. Als ik dan even niet eet, en na tien minuten verderga, lukt het wel weer. Ik dacht eerst dat het aan de cafeïne lag, maar heb het ook met
Laatste dagje rommelen hier, als het goed is. Dan blijven alleen wat “geen idee wat ik er nu mee moet” dozen over, en die kunnen wel even wachten. Heerlijk om daarna weer gewoon m’n normale dagen te kunnen hebben, en ik vind het ook wel lekker om dan weer alleen thuis te zijn
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 4 september 2019 om 10:30
@mippert: ik heb ook last van de angst die jij noemt inderdaad. Ik ben onder andere bang dat als ik teveel doe ik weer een terugval ga krijgen of me heel slecht ga voelen en dat wil ik vaak voorkomen, maar helemaal nooit meer iets doen is natuurlijk ook geen optie. Heb een soort van angst voor de angst ontwikkeld zeg maar, heel vervelend.. Wel fijn dat je kalmeringspillen hebt die je hierin ondersteunen, dan is in ieder geval het scherpe randje er al vanaf. Is het je een beetje gelukt om de avond door te komen gisteren?
@take-a-break: hé wat rot zeg dat je je gisteren zo voelde
Snap dat het voor jou heel erg frustrerend is, je wilt vanalles maar je kan het nog niet en dat is gewoon heel erg rot.
@twinkel: ja klopt dat was ik inderdaad, heb er nu wel een stuk minder last van inmiddels, alleen als ik me erg gestresst voel dan komt het weer opzetten. Misschien ligt het daar bij jou ook aan omdat je in deze periode zoveel stress en spanning hebt gehad?
Wat fijn dat het er voor jou weer bijna opzit, weer even lekker tijd voor jezelf en goed je rust kunnen pakken
@take-a-break: hé wat rot zeg dat je je gisteren zo voelde
Snap dat het voor jou heel erg frustrerend is, je wilt vanalles maar je kan het nog niet en dat is gewoon heel erg rot.
@twinkel: ja klopt dat was ik inderdaad, heb er nu wel een stuk minder last van inmiddels, alleen als ik me erg gestresst voel dan komt het weer opzetten. Misschien ligt het daar bij jou ook aan omdat je in deze periode zoveel stress en spanning hebt gehad?
Wat fijn dat het er voor jou weer bijna opzit, weer even lekker tijd voor jezelf en goed je rust kunnen pakken
woensdag 4 september 2019 om 14:08
Pff ben vandaag weer even met de neus op de feiten gedrukt. De afgelopen paar dagen redelijk goede dagen gehad en dus een stukje meer gedaan dan dat ik normaal doe. Ik voelde me er op dat moment goed bij maar vandaag voel ik me net een dweil, huilbuien, paniek, angst om niks.. Geeft ook weer aan dat ik er nog lang niet ben. Maar heb er wel weer van geleerd, 1 dag wat meer doen kan gerust maar ik moet niet meteen teveel willen. Vandaag maar rustig op de bank houden met mn favo serie en zo een beetje proberen de gedachten te verzetten..
