Psyche
alle pijlers
Burn-out / overspannen; wie praat er mee?
vrijdag 2 augustus 2019 om 14:09
Hoi allemaal,
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 10 september 2019 om 12:20
Wat zijn jullie akelig stil zeg....
Hoe ging het gisteren twinkel?
Ik ben net weer naar de psych geweest die vond dat ik goed bezig was.
Hij zei ook hoe meer je nu naar jezelf luistert hoe sneller het proces gaat.
Heb nog een flink obstakel deze week. Mijn dochter is donderdag jarig en dat vieren we zaterdagavond. Het laatste waar ik op zit te wachten is een huis vol visite...
Nu eerst maar eens bijtanken van het gesprek.
Hoe ging het gisteren twinkel?
Ik ben net weer naar de psych geweest die vond dat ik goed bezig was.
Hij zei ook hoe meer je nu naar jezelf luistert hoe sneller het proces gaat.
Heb nog een flink obstakel deze week. Mijn dochter is donderdag jarig en dat vieren we zaterdagavond. Het laatste waar ik op zit te wachten is een huis vol visite...
Nu eerst maar eens bijtanken van het gesprek.
dinsdag 10 september 2019 om 12:43
Ben er nog hoor Mip! Ik moet zo ook naar de GGZ ondersteuner.
Kan ik me voorstellen dat je tegen een huis vol visite op ziet. Maar ja je hebt geen keus he het is je kind die jarig is. Dat zijn die grenzen die je dan over gaat omdat je eigenlijk geen andere keus hebt en ook niet anders wilt.
Hier is het vandaag verder rustig. Heb vanmorgen slaapkamers even gepoetst. Kom wat dat betreft wel weer in mijn ritme, heb met het huidhouden geen moeite.
Ik moet alleen nog zoveel verwerken wat me allemaal overkomen is, ook die verschrikkelijke eerste weken, wat een impact heeft dat ook gehad, ik vond het traumatisch. Je leven totaal op zijn kop. En ik moet echt weer even zoeken de weg weer te vinden.
Kan ik me voorstellen dat je tegen een huis vol visite op ziet. Maar ja je hebt geen keus he het is je kind die jarig is. Dat zijn die grenzen die je dan over gaat omdat je eigenlijk geen andere keus hebt en ook niet anders wilt.
Hier is het vandaag verder rustig. Heb vanmorgen slaapkamers even gepoetst. Kom wat dat betreft wel weer in mijn ritme, heb met het huidhouden geen moeite.
Ik moet alleen nog zoveel verwerken wat me allemaal overkomen is, ook die verschrikkelijke eerste weken, wat een impact heeft dat ook gehad, ik vond het traumatisch. Je leven totaal op zijn kop. En ik moet echt weer even zoeken de weg weer te vinden.
dinsdag 10 september 2019 om 15:02
Gelukkig Take-a-break!
Heerlijk dat je het huishouden weer kan doen! Zover ben ik nog niet helaas.
Ja indd die verjaardag moet ik gewoon even door heen. Ik ga mij deze week rustig houden en volgende week zien we wel veer verder.
De 1e weken waren zeker traumatisch!
Ben jij ook bang dat dat terug komt?
Hopelijk helpen de gesprekken bij het verwerken!
Heerlijk dat je het huishouden weer kan doen! Zover ben ik nog niet helaas.
Ja indd die verjaardag moet ik gewoon even door heen. Ik ga mij deze week rustig houden en volgende week zien we wel veer verder.
De 1e weken waren zeker traumatisch!
Ben jij ook bang dat dat terug komt?
Hopelijk helpen de gesprekken bij het verwerken!
dinsdag 10 september 2019 om 18:44
Mip dat is soms wel een beetje de angst dat het terug komt, maar ik heb toen mijn lot in de handen van de GGZ ondersteuner en huisarts gelegd. Zij hebben gezegd dat het goed zou komen als ik maar wel naar hen luisterde. En dat heb ik gedaan en ik ben stukken vooruit gegaan. Ik heb daardoor wel het vertrouwen dat als je dus zo diep zinkt ze je er toch stapje voor stapje uit kunnen trekken. Nu is het ook aan mezelf om verder te komen. Leren omgaan met de grenzen. Dat moet je echt zelf doen.
Wat ik raar vind is dat ik heel veel dingen toch wel weer leuk vind om te doen. Dat komt echt vanuit mezelf maar mijn hoofd wil daar niet altijd in mee. Die blijft/is soms somber/ wat depressief. Dat is een hele gekke gewaarwording. De GGZ ondersteuner zei dat dat heel goed van de anti-depressiva kan komen. Daar had ik zelf nog niet aan gedacht. Het is nog wat te vroeg om af te bouwen, maar de wetenschap dat dat de oorzaak kan zijn helpt wel.
Mip het huishouden komt voor jou ook wel weer. Stapje voor stapje. Misschien doe jij het zelfs wel wat beter dan mij. Want ik heb ook last van mijn enorme wilskracht dat ik op het randje van de grens zit of er toch wat over heen ga.
Wat ik raar vind is dat ik heel veel dingen toch wel weer leuk vind om te doen. Dat komt echt vanuit mezelf maar mijn hoofd wil daar niet altijd in mee. Die blijft/is soms somber/ wat depressief. Dat is een hele gekke gewaarwording. De GGZ ondersteuner zei dat dat heel goed van de anti-depressiva kan komen. Daar had ik zelf nog niet aan gedacht. Het is nog wat te vroeg om af te bouwen, maar de wetenschap dat dat de oorzaak kan zijn helpt wel.
Mip het huishouden komt voor jou ook wel weer. Stapje voor stapje. Misschien doe jij het zelfs wel wat beter dan mij. Want ik heb ook last van mijn enorme wilskracht dat ik op het randje van de grens zit of er toch wat over heen ga.
dinsdag 10 september 2019 om 18:52
Denk nu wat klinkt dit tegenstrijdig geen moeite met huishouden maar wel de grens overgaan. Ik bedoel dat ik het huishouden goed kan bijhouden maar heb de neiging dat als ik bijvoorbeeld de slaapkamers heb gedaan en zie dat de ramen ook vies zijn dat ik dat dan toch ook nog even de ramen doe en dan totaal uitgeput ben...zo dom dan van mezelf.
dinsdag 10 september 2019 om 19:47
dinsdag 10 september 2019 om 20:25
Ik ben er ook nog, hoor!
Oef, verjaardagen en visite maak je mij sowieso al niet blij mee, dus ik snap dat je dat nu al helemaal niet wilt.
Kun je het in de middag vieren? En anders misschien even iets kalmerende innemen en jezelf die zondag rust gunnen (als iemand anders de rommel wil opruimen…?)
@Take-a-break: je verwoordt het heel goed, vind ik. Het is ook een soort trauma, zo helemaal instorten. Ik ben er ook erg van geschrokken, en ook heel erg van de impact die alles heeft gehad waardoor het dus zo mis kon gaan.
Ik merk wel, nu ik me wat beter voel, dat ik moet oppassen om niet in een soort overdrive te komen. Ga deze week met m’n coach ook even bespreken hoe ik daar mee om moet gaan.
Ik had vandaag mijn eerste les. Er staan 7,5 studiepunt voor, en ik dacht dat dat weinig was. Maar klaarblijkelijk haal je dus in het 1e semester (sept-dec) 15 of 30 studiepunten (afhankelijk van of je deeltijd of voltijd studeert). En aangezien ik in november, na dit vak, nog een ander vak van 7,5 punt wil volgen (wederom zonder druk en gewoon omdat het erg leuk is) zou je het kunnen zien als dat ik nu dus halftijds studeer.
Zo zie ik het zelf helemaal niet, en als het niet lukt, dan is het ook niet erg, want het is een probeersel. Maar ik dacht er qua omvang wel te makkelijk over. Desalniettemin is het een heel leuk en interessant vak, met een toffe docent, dus ik ga er gewoon voor.
Maar vanmiddag was ik wel ontzettend moe, hoor. Heb een uurtje geslapen. Maar daarna was ik wel gewoon weer fris, in plaats van nog steeds enorm uitgeput. Hopelijk blijft dat zo.
@Mip: wat een goede tip! Zeker met grotere taken is dat heel goed. Als ik uiteindelijk weer meer ga werken aan mijn project, wil ik dat ook gaan uitproberen. 30 of 60 minuten werken, daarna pauzeren.
Op school doen ze dat ook zo; 45 minuten les, daarna 15 minuten pauze, en dat 2x. En de laatste 45 minuten worden voor groepsgesprekken.
Maar zoals ik al zei; ik wil echt beter leren hoe ik wel op mijn grenzen kan gaan letten en kan voorkomen dat ik niet weer teveel wil gaan doen, zeker niet in dit stadium. Want ik ben ook wel bang dat het dan terugkomt of weer misgaat.
Hoe gaat het met de rest? @Gun? @Fudge?
Oef, verjaardagen en visite maak je mij sowieso al niet blij mee, dus ik snap dat je dat nu al helemaal niet wilt.
Kun je het in de middag vieren? En anders misschien even iets kalmerende innemen en jezelf die zondag rust gunnen (als iemand anders de rommel wil opruimen…?)
@Take-a-break: je verwoordt het heel goed, vind ik. Het is ook een soort trauma, zo helemaal instorten. Ik ben er ook erg van geschrokken, en ook heel erg van de impact die alles heeft gehad waardoor het dus zo mis kon gaan.
Ik merk wel, nu ik me wat beter voel, dat ik moet oppassen om niet in een soort overdrive te komen. Ga deze week met m’n coach ook even bespreken hoe ik daar mee om moet gaan.
Ik had vandaag mijn eerste les. Er staan 7,5 studiepunt voor, en ik dacht dat dat weinig was. Maar klaarblijkelijk haal je dus in het 1e semester (sept-dec) 15 of 30 studiepunten (afhankelijk van of je deeltijd of voltijd studeert). En aangezien ik in november, na dit vak, nog een ander vak van 7,5 punt wil volgen (wederom zonder druk en gewoon omdat het erg leuk is) zou je het kunnen zien als dat ik nu dus halftijds studeer.
Zo zie ik het zelf helemaal niet, en als het niet lukt, dan is het ook niet erg, want het is een probeersel. Maar ik dacht er qua omvang wel te makkelijk over. Desalniettemin is het een heel leuk en interessant vak, met een toffe docent, dus ik ga er gewoon voor.
Maar vanmiddag was ik wel ontzettend moe, hoor. Heb een uurtje geslapen. Maar daarna was ik wel gewoon weer fris, in plaats van nog steeds enorm uitgeput. Hopelijk blijft dat zo.
@Mip: wat een goede tip! Zeker met grotere taken is dat heel goed. Als ik uiteindelijk weer meer ga werken aan mijn project, wil ik dat ook gaan uitproberen. 30 of 60 minuten werken, daarna pauzeren.
Op school doen ze dat ook zo; 45 minuten les, daarna 15 minuten pauze, en dat 2x. En de laatste 45 minuten worden voor groepsgesprekken.
Maar zoals ik al zei; ik wil echt beter leren hoe ik wel op mijn grenzen kan gaan letten en kan voorkomen dat ik niet weer teveel wil gaan doen, zeker niet in dit stadium. Want ik ben ook wel bang dat het dan terugkomt of weer misgaat.
Hoe gaat het met de rest? @Gun? @Fudge?
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 10 september 2019 om 20:28
En wat betreft huishouden;
Ik neem daarin nu wel steeds pauze tussendoor. Eerst stofzuigde en dweilde ik het hele huis aan één stuk door. Nu pauzeer ik tussen beide activiteiten even. En in plaats van 2x doe ik het nu 1x en mijn man 1x (in ieder geval voorlopig).
En strijken doe ik ook in etappes, ipv alles achter elkaar. Dat helpt erg. Al was ik gister alsnog te enthousiast/te lang door gegaan. Had de rest van de middag een trillend spiertje bij m'n oog, grr. Goede wake-up call
Ik neem daarin nu wel steeds pauze tussendoor. Eerst stofzuigde en dweilde ik het hele huis aan één stuk door. Nu pauzeer ik tussen beide activiteiten even. En in plaats van 2x doe ik het nu 1x en mijn man 1x (in ieder geval voorlopig).
En strijken doe ik ook in etappes, ipv alles achter elkaar. Dat helpt erg. Al was ik gister alsnog te enthousiast/te lang door gegaan. Had de rest van de middag een trillend spiertje bij m'n oog, grr. Goede wake-up call
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 11 september 2019 om 11:16
Soms heb ik het gevoel dat jullie veel meer vooruitgang boeken als ik.
Net mijn zus een uurtje op visite gehad en ik ben weer hondsberoerd.
Weet werkelijk niet hoe ik dat met die verjaardag moet gaan doen.
Het opruimen is het probleem niet dat doet manlief wel.
Ik slaap op het moment ook beroerd. Zal wel te druk in mijn hoofd zijn denk....
Net mijn zus een uurtje op visite gehad en ik ben weer hondsberoerd.
Weet werkelijk niet hoe ik dat met die verjaardag moet gaan doen.
Het opruimen is het probleem niet dat doet manlief wel.
Ik slaap op het moment ook beroerd. Zal wel te druk in mijn hoofd zijn denk....
woensdag 11 september 2019 om 13:21
Ieders proces is anders, hé mip 
Bedenk wel dat bij mij de aanlooptijd korter was. Ik had al wel heel lang een milde vorm van stress door het leven in de drukke stad en nog wat kleine dingen, maar in augustus vorig jaar begon de ellende voor mij pas echt. Toen kregen we nieuwe onderburen waar ik enorm veel last van had.
Al met al heb ik zo'n 10-11 maanden zo ongeveer 24/7 stress gehad, maar dat is wat anders dan in een stressvolle werkomgeving zitten waar constant een beroep op je wordt gedaan jaren lang (plus alle privézaken die er vaak ook nog bijkomen).
Ik vind het helemaal niet gek dat het bij anderen langer duurt. Ik ken mensen die dik 2 jaar uit de roulatie waren, hoor! Niet om je schrik aan te jagen, maar om aan te geven dat je jezelf echt gewoon de tijd mag geven ook. Het is echt heel normaal dat het lang duurt.
En dat je onrustig slaapt, begrijp ik ook heel goed. Je maakt je (on)bewust ontzettend druk om die verjaardag en je herstel, dat geeft allemaal heel veel onrust.
Maar als het je zo ziek maakt, is het dan geen optie om het later te vieren, of op een andere manier? Ik weet niet hoe oud je dochter is natuurlijk, daar hangt ook het een en ander van af, denk ik.
Bedenk wel dat bij mij de aanlooptijd korter was. Ik had al wel heel lang een milde vorm van stress door het leven in de drukke stad en nog wat kleine dingen, maar in augustus vorig jaar begon de ellende voor mij pas echt. Toen kregen we nieuwe onderburen waar ik enorm veel last van had.
Al met al heb ik zo'n 10-11 maanden zo ongeveer 24/7 stress gehad, maar dat is wat anders dan in een stressvolle werkomgeving zitten waar constant een beroep op je wordt gedaan jaren lang (plus alle privézaken die er vaak ook nog bijkomen).
Ik vind het helemaal niet gek dat het bij anderen langer duurt. Ik ken mensen die dik 2 jaar uit de roulatie waren, hoor! Niet om je schrik aan te jagen, maar om aan te geven dat je jezelf echt gewoon de tijd mag geven ook. Het is echt heel normaal dat het lang duurt.
En dat je onrustig slaapt, begrijp ik ook heel goed. Je maakt je (on)bewust ontzettend druk om die verjaardag en je herstel, dat geeft allemaal heel veel onrust.
Maar als het je zo ziek maakt, is het dan geen optie om het later te vieren, of op een andere manier? Ik weet niet hoe oud je dochter is natuurlijk, daar hangt ook het een en ander van af, denk ik.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 11 september 2019 om 13:25
Ik ben er trouwens ook nog lang niet, hoor. Ik ben dan nu weliswaar een boel stress kwijt van buitenaf, van binnen zit nog altijd van alles. Ik verloor mezelf deze ochtend ook weer 2 uur met uitzoeken hoe de universiteit precies werkt, en hoe ik kan voldoen aan de taaleisen, etc. Onbedoeld ben ik dan zo m'n hele ochtend kwijt, wat helemaal niet mijn bedoeling was. Het geeft me bovendien ook geen fijne energie om er zoveel tijd aan te besteden. Kortom; er valt op dat gebied echt nog een hoop te leren voor mij.
Het heeft vooral met grenzen te maken. Naar anderen, maar ook zeer zeker naar mezelf. Ik moet zo oppassen dat ik niet nu weer als een enthousiaste puppy achter alles aan ga rennen en vliegen... zucht.
In dat opzicht waren de afgelopen weken wel overzichtelijker; ik had gewoon de energie niet om íets te doen.. wel zo makkelijk. Nu moet ik echt leren doseren/plannen/grenzen stellen...
Het heeft vooral met grenzen te maken. Naar anderen, maar ook zeer zeker naar mezelf. Ik moet zo oppassen dat ik niet nu weer als een enthousiaste puppy achter alles aan ga rennen en vliegen... zucht.
In dat opzicht waren de afgelopen weken wel overzichtelijker; ik had gewoon de energie niet om íets te doen.. wel zo makkelijk. Nu moet ik echt leren doseren/plannen/grenzen stellen...
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 11 september 2019 om 15:13
Thnx voor je peptalk twinkel
Ik weet dat ik niet moet vergelijken...
Ieders situatie is anders en ieder hoofd werkt ook anders.
Maar soms heb ik zoveel frustraties over het tempo waarop ik vooruit ga. Moordend langzaam gewoon.
Mijn dochter wordt 13 dus verzetten zou kunnen maar denk dat ik er beter even doorheen kan dan hebben we het maar gehad zeg maar..
Als ik op ben schop ik gewoon iedereen de deur uit
We zien het wel
Misschien moet jij ook een wekker zetten bij studiedingen
om die pup in te dammen zeg maar...
Hoe is het met jou vandaag Take-a-break?
Ik weet dat ik niet moet vergelijken...
Ieders situatie is anders en ieder hoofd werkt ook anders.
Maar soms heb ik zoveel frustraties over het tempo waarop ik vooruit ga. Moordend langzaam gewoon.
Mijn dochter wordt 13 dus verzetten zou kunnen maar denk dat ik er beter even doorheen kan dan hebben we het maar gehad zeg maar..
Als ik op ben schop ik gewoon iedereen de deur uit
We zien het wel
Misschien moet jij ook een wekker zetten bij studiedingen
om die pup in te dammen zeg maar...Hoe is het met jou vandaag Take-a-break?
woensdag 11 september 2019 om 15:31
Mip ik begrijp je hoor, maar het herstel is voor iedereen anders en we zijn niet allemaal hetzelfde. Er zijn zoveel factoren die invloed hebben, heb je een gezin of ben je alleen, je karakter, dingen die tijdens het herstel op je pad komen waar je geen invloed op hebt en ga zo maar door.
De verjaardag van je dochter....Tja mijn zoon is ook 13 en zijn verjaardag is echt nog een hele belangrijke dag voor hem en ik zou me er ook doorheen slaan als hij nu jarig was. Ik viel uit net nadat we alle verjaardagen gehad hadden wij hebben in het voorjaar de meeste verjaardagen. Behalve ik ben volgende maand jarig maar dat trek ik wel weer denk ik en anders doen we alleen met het gezin wat gezelligs.
De verjaardag van je dochter....Tja mijn zoon is ook 13 en zijn verjaardag is echt nog een hele belangrijke dag voor hem en ik zou me er ook doorheen slaan als hij nu jarig was. Ik viel uit net nadat we alle verjaardagen gehad hadden wij hebben in het voorjaar de meeste verjaardagen. Behalve ik ben volgende maand jarig maar dat trek ik wel weer denk ik en anders doen we alleen met het gezin wat gezelligs.
woensdag 11 september 2019 om 21:42
Ik ben er ook nog! Ik vind het naar om te lezen dat sommigen hier nog veel hinder hebben. Maar inderdaad ieder proces is anders. Ik heb “gewoon” tegen mezelf gezegd dat ik niet zo bang moet zijn voor mijn situatie en gevoel. Zo ben ik erg vaak over mijn grens gegaan maar daarbij heb ik vaak een tevreden gevoel gehad ondanks de burn-out. Ik merkte dat dit mij soms uitputte maar tegelijkertijd ook kracht en trots gaf. Een voorbeeld hiervan was dat ik laatst op vakantie opstap ging tot een uur of 05:00 terwijl ik me om 00:00 al klote voelde. Eenmaal in de club ging ik lekker op muziek. Toen ik thuis kwam en op bed ging werd ik de volgende dag verrassend goed wakker. Dit gaf mij het gevoel dat ik mezelf toch eens moet dwingen en dat pakte goed uit!
Bij mij gaat het dan ook een stuk beter en ga ik vrijdag ook een plan van aanpak schrijven met mijn werkgever om te integreren. Het is dan nog wel spannend voor mij omdat ik er een tijd uit ben geweest (bijna 4maand). Heeft iemand hier ervaring mee? Met een Plan van aanpak voor re-integratie? Ik weet niet zo goed wat ik kan verwachten. De psych zei tegen me dat ik mezelf moest voorbereiden op hoe jij het voor je ziet. Hoeveel starten met werken, wanneer starten, hoe word de opbouw etc.
Zolang ik nog niet volledig ben hersteld zal ik op dit forum blijven en meeschrijven/lezen met jullie. Voorlopig ben ik er dus nog
ik verwacht dat het nog wel even duurt tot volledig herstel.
Bij mij gaat het dan ook een stuk beter en ga ik vrijdag ook een plan van aanpak schrijven met mijn werkgever om te integreren. Het is dan nog wel spannend voor mij omdat ik er een tijd uit ben geweest (bijna 4maand). Heeft iemand hier ervaring mee? Met een Plan van aanpak voor re-integratie? Ik weet niet zo goed wat ik kan verwachten. De psych zei tegen me dat ik mezelf moest voorbereiden op hoe jij het voor je ziet. Hoeveel starten met werken, wanneer starten, hoe word de opbouw etc.
Zolang ik nog niet volledig ben hersteld zal ik op dit forum blijven en meeschrijven/lezen met jullie. Voorlopig ben ik er dus nog
ik verwacht dat het nog wel even duurt tot volledig herstel.
donderdag 12 september 2019 om 12:54
Hoi allemaal!
Gun, bij mij doe je de re-integratie aanpak ook met bedrijfsmaatschappelijk werk erbij. Daar moet ik volgende week naar toe. De GGZ ondersteuner vind het beter dat ik nog 4 a 6 week niet re-integreer en dat vind ik zelf ook. Ook al gaat het stukken beter ik ben nog wel fragiel dat merk ik zelf ook wel. Mijn werk in de zorg helpt ook niet mee. Ik heb nog moeite met sociale interactie. Iets waar de zorg grotendeels uit bestaat. Ook al doe ik verpleegtechnische vaardigheden dan nog praat ik uiteraard met de cliënt. Mijn karakter om met iedereen een praatje te maken en in te leven in mensen helpt voor mezelf ook niet altijd mee. Ik probeer altijd iets meer te geven aan aandacht en dat kost energie en nu helemaal.
We zullen zien volgende week, ik doe geen dingen die niet goed voelen of waarvan ik denk dat het nog niet goed voor me is. Want ik zit niet te wachten op een terugval. Niemand heeft daar overigens wat aan.
Mip hoe gaat het vandaag met je?
Twinkle al aan de studie?
Het is hier echt rustig!
Gun, bij mij doe je de re-integratie aanpak ook met bedrijfsmaatschappelijk werk erbij. Daar moet ik volgende week naar toe. De GGZ ondersteuner vind het beter dat ik nog 4 a 6 week niet re-integreer en dat vind ik zelf ook. Ook al gaat het stukken beter ik ben nog wel fragiel dat merk ik zelf ook wel. Mijn werk in de zorg helpt ook niet mee. Ik heb nog moeite met sociale interactie. Iets waar de zorg grotendeels uit bestaat. Ook al doe ik verpleegtechnische vaardigheden dan nog praat ik uiteraard met de cliënt. Mijn karakter om met iedereen een praatje te maken en in te leven in mensen helpt voor mezelf ook niet altijd mee. Ik probeer altijd iets meer te geven aan aandacht en dat kost energie en nu helemaal.
We zullen zien volgende week, ik doe geen dingen die niet goed voelen of waarvan ik denk dat het nog niet goed voor me is. Want ik zit niet te wachten op een terugval. Niemand heeft daar overigens wat aan.
Mip hoe gaat het vandaag met je?
Twinkle al aan de studie?
Het is hier echt rustig!
donderdag 12 september 2019 om 12:58
Gun, nog een toevoeging een plan van aanpak is bij ons meestal eerst koffie drinken op de afdeling, kleine karweitjes bijv magazijn opruimen, administratie, of wel aan het bed maar dan ben je over gepland. Gaat het niet dan moet je wel weg kunnen. Eerst bij 2x in de week een uurtje, gaat dat goed dan 2 uurtjes. En zo breid je je uren en werkzaamheden op na gelang je aankan.
donderdag 12 september 2019 om 15:16
vrijdag 13 september 2019 om 10:06
@Take-a-break:
Ik snap heel goed dat je altijd probeert iets van aandacht te geven aan mensen. Dat maakt je ook een geweldige zorgverlener! Maar het kost inderdaad ook energie, en daar moet je een goede balans in vinden.
Het zegt veel over je zelfinzicht dat je je nu nog niet klaar voelt om het op te pakken. Dat is heel knap om in te zien, vind ik!
@Mip:
Jammer, hoor, dat alles even zo tegen zit voor je. Hopelijk helpt het dat je nu wat rustig aan doet. En ik hoop voor je dat er na die verjaardag veel stress van je afvalt en dat je dan opeens weer een flinke stap vooruit maakt!
Ik snap heel goed dat je altijd probeert iets van aandacht te geven aan mensen. Dat maakt je ook een geweldige zorgverlener! Maar het kost inderdaad ook energie, en daar moet je een goede balans in vinden.
Het zegt veel over je zelfinzicht dat je je nu nog niet klaar voelt om het op te pakken. Dat is heel knap om in te zien, vind ik!
@Mip:
Jammer, hoor, dat alles even zo tegen zit voor je. Hopelijk helpt het dat je nu wat rustig aan doet. En ik hoop voor je dat er na die verjaardag veel stress van je afvalt en dat je dan opeens weer een flinke stap vooruit maakt!
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
vrijdag 13 september 2019 om 10:13
Als het goed is krijg ik vandaag een studieboek geleverd. En ik wacht op acceptatie van de universiteit, zodat ik bij de online literatuur kan. Het is vooral veel leeswerk
Verder gaat het even iets minder. Ik had volgende week met 2 vriendinnen afgesproken, maar beiden hebben (90% zeker) afgezegd. Allebei om een heel begrijpelijke reden, maar het maakt me wel verdrietig. Ik keek er erg naar uit. Ook omdat het verder zo lastig is om contact te houden met Nederlandse vrienden (waar ik al eerder over vertelde). Het is heel gek. Alsof iedereen op afstand staat, maar ik weet niet waarom. Het heeft ongetwijfeld te maken met dat men weer druk is met werken na de vakantie etc. maar ik kan dat nooit zo goed rijmen met uitspraken van dezelfde mensen: "Ik wil meer tijd besteden aan vrienden, sociale contacten zijn belangrijk, etc." Enfin, ik zal jullie er niet mee lastig vallen
En wat studie betreft merk ik dat mijn hoofd een beetje op hol slaat soms. Waar ik vorige week dacht: ik ga voor de lol zo’n vakje doen, wordt het nu toch al wel serieus. En het ‘voor de lol’ gehalte wordt langzaam vertroebeld door een ‘ik moet presteren’ wolk. En dat wil ik niet. Ik wil die prestatiedruk niet. En vanuit school is die er ook totaal niet. Je bent hier volkomen vrij je eigen studie samen te stellen, en alles in je eigen tempo te doen.
Bovendien hangt er helemaal niets, maar dan ook niets vanaf. Het maakt niet uit als ik het vak niet haal. Financieel kost het niets, er hangt geen beroep of diploma van af... Rationeel kan ik het prima verantwoorden; het feit dat het allemaal niets uitmaakt. Maar in de kern voelt het niet zo, en dat zou ik zo graag willen leren.
Het heeft alles te maken met loslaten en met relaxter of luchtiger in het leven staan. Ook ons bezoek aan Nederland volgende week. Natuurlijk mag ik er even van balen dat de afspraken waar ik zo naar uitkeek waarschijnlijk niet doorgaan. Maar om dan meteen die hele week als verloren te beschouwen? Dat slaat nergens op. Ik heb nog altijd zélf de keuze om er iets van te maken. Ik zou zo graag vlug die knop willen kunnen omdraaien en kunnen denken: hé, jammer, maar… dan ga ik lekker dit of dat doen/tijd voor mezelf/rustig een boek lezen op een terras.
Nou ja, dat dus...
Verder gaat het even iets minder. Ik had volgende week met 2 vriendinnen afgesproken, maar beiden hebben (90% zeker) afgezegd. Allebei om een heel begrijpelijke reden, maar het maakt me wel verdrietig. Ik keek er erg naar uit. Ook omdat het verder zo lastig is om contact te houden met Nederlandse vrienden (waar ik al eerder over vertelde). Het is heel gek. Alsof iedereen op afstand staat, maar ik weet niet waarom. Het heeft ongetwijfeld te maken met dat men weer druk is met werken na de vakantie etc. maar ik kan dat nooit zo goed rijmen met uitspraken van dezelfde mensen: "Ik wil meer tijd besteden aan vrienden, sociale contacten zijn belangrijk, etc." Enfin, ik zal jullie er niet mee lastig vallen
En wat studie betreft merk ik dat mijn hoofd een beetje op hol slaat soms. Waar ik vorige week dacht: ik ga voor de lol zo’n vakje doen, wordt het nu toch al wel serieus. En het ‘voor de lol’ gehalte wordt langzaam vertroebeld door een ‘ik moet presteren’ wolk. En dat wil ik niet. Ik wil die prestatiedruk niet. En vanuit school is die er ook totaal niet. Je bent hier volkomen vrij je eigen studie samen te stellen, en alles in je eigen tempo te doen.
Bovendien hangt er helemaal niets, maar dan ook niets vanaf. Het maakt niet uit als ik het vak niet haal. Financieel kost het niets, er hangt geen beroep of diploma van af... Rationeel kan ik het prima verantwoorden; het feit dat het allemaal niets uitmaakt. Maar in de kern voelt het niet zo, en dat zou ik zo graag willen leren.
Het heeft alles te maken met loslaten en met relaxter of luchtiger in het leven staan. Ook ons bezoek aan Nederland volgende week. Natuurlijk mag ik er even van balen dat de afspraken waar ik zo naar uitkeek waarschijnlijk niet doorgaan. Maar om dan meteen die hele week als verloren te beschouwen? Dat slaat nergens op. Ik heb nog altijd zélf de keuze om er iets van te maken. Ik zou zo graag vlug die knop willen kunnen omdraaien en kunnen denken: hé, jammer, maar… dan ga ik lekker dit of dat doen/tijd voor mezelf/rustig een boek lezen op een terras.
Nou ja, dat dus...
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
vrijdag 13 september 2019 om 11:20
Ah jammer twinkel die vriendinnen! Als je je erg verveeld kom je maar bij mij een bakkie doen 
Let er wel op dat je niet door slaat met die studie hè het moet leuk blijven!
Ik doe vandaag effe lekker niks en ik geniet er nog van ook
Beetje kleuren beetje tv kijken zo effe slapen...
Vrijdag de 13e was gister al hier dus ga er vanuit dat ik daar vandaag geen last van heb
Wanneer kom je naar Nederland twinkel? Zie je de reis een beetje zitten?
Hoe is het met jou vandaag Take-a-break?
Let er wel op dat je niet door slaat met die studie hè het moet leuk blijven!
Ik doe vandaag effe lekker niks en ik geniet er nog van ook
Beetje kleuren beetje tv kijken zo effe slapen...
Vrijdag de 13e was gister al hier dus ga er vanuit dat ik daar vandaag geen last van heb
Wanneer kom je naar Nederland twinkel? Zie je de reis een beetje zitten?
Hoe is het met jou vandaag Take-a-break?
vrijdag 13 september 2019 om 11:59
Haha, dat is lief @Mip!
Ik ben hoofdzakelijk in de regio Rotterdam. Woon je daar in de buurt? 
Lekker dagje zo te horen! Ik heb zo aan afspraak met m'n coach. Fijne timing, kan ik meteen even wat dingen met haar bespreken. Ik moet inderdaad niet doorslaan.
Dat is altijd mijn valkuil. Als ik iets leuk vind, ga ik 1000% maar dat werkt nooit...
Ps. Ik ga zo supersimpele haverkoekjes bakken... kind kan de was doen, zo makkelijk. En lekker
Ik ben hoofdzakelijk in de regio Rotterdam. Woon je daar in de buurt?
Lekker dagje zo te horen! Ik heb zo aan afspraak met m'n coach. Fijne timing, kan ik meteen even wat dingen met haar bespreken. Ik moet inderdaad niet doorslaan.
Dat is altijd mijn valkuil. Als ik iets leuk vind, ga ik 1000% maar dat werkt nooit...
Ps. Ik ga zo supersimpele haverkoekjes bakken... kind kan de was doen, zo makkelijk. En lekker
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
vrijdag 13 september 2019 om 14:09
Hoi Hoi!
Mip het gaat hier ook wel goed vandaag. Heb een kennis die heel goed met inrichting en kleurgebruik in huis is. Ik ben er zelf ook wel redelijk goed in maar nu we echt over alles in een keer beslissingen moeten maken vind ik het wel lastiger. Ben even bij haar op de koffie geweest en heb weer leuke ideeën voor onze nieuwe woning. En waar ik eerst tegenop zag om te verhuizen krijg ik er nu ook wel zin in! De verhuizing zal ook iets later worden, ongeveer volgend voorjaar en dat vind ik eigenlijk ook wel fijn! Ik was wat bang dat het re-integreren misschien samen zou vallen met verhuizen maar dat zal nu niet zo zijn.
Twinkle, meid maak je niet te druk over de studie. Je doet het meer voor je eigen plezier toch? Hang er dan geen prestatie aan. Lekker in je eigen tempo. En niet forceren.
MMM lekker haverkoekjes!! Ik kreeg vanmorgen lekkere speculaas bij de kofiie van de bakker, was ook zoooooo lekker!!!
Mip het gaat hier ook wel goed vandaag. Heb een kennis die heel goed met inrichting en kleurgebruik in huis is. Ik ben er zelf ook wel redelijk goed in maar nu we echt over alles in een keer beslissingen moeten maken vind ik het wel lastiger. Ben even bij haar op de koffie geweest en heb weer leuke ideeën voor onze nieuwe woning. En waar ik eerst tegenop zag om te verhuizen krijg ik er nu ook wel zin in! De verhuizing zal ook iets later worden, ongeveer volgend voorjaar en dat vind ik eigenlijk ook wel fijn! Ik was wat bang dat het re-integreren misschien samen zou vallen met verhuizen maar dat zal nu niet zo zijn.
Twinkle, meid maak je niet te druk over de studie. Je doet het meer voor je eigen plezier toch? Hang er dan geen prestatie aan. Lekker in je eigen tempo. En niet forceren.
MMM lekker haverkoekjes!! Ik kreeg vanmorgen lekkere speculaas bij de kofiie van de bakker, was ook zoooooo lekker!!!
vrijdag 13 september 2019 om 14:37
Haha twinkel toevallig woon ik daar echt in de buurt.
Dus kom maar op
Ja je komt op mij over of je die studie meer als voor 100% doet dus ik probeerde te waarschuwen. Is denk niet zo handig nu.... en ik heb het zelfde probleem het is aan of uit zeg maar daar moeten we even wat aan zien te doen want ik wil dit voor geen goud nog een keer meemaken!
Benieuwd of je wat aan je gesprek hebt!
Fijn take-a-break dat je zelfs zin krijgt in de verhuizing en dat het nog even duurt. We gaan er vanuit dat we steeds meer aan kunnen toch...
Dus kom maar op
Ja je komt op mij over of je die studie meer als voor 100% doet dus ik probeerde te waarschuwen. Is denk niet zo handig nu.... en ik heb het zelfde probleem het is aan of uit zeg maar daar moeten we even wat aan zien te doen want ik wil dit voor geen goud nog een keer meemaken!
Benieuwd of je wat aan je gesprek hebt!
Fijn take-a-break dat je zelfs zin krijgt in de verhuizing en dat het nog even duurt. We gaan er vanuit dat we steeds meer aan kunnen toch...
vrijdag 13 september 2019 om 19:45
Ja dat hopen we toch wel Mip! Ben ook blij als mijn hoofd weer wat " normaal" is. Ik denk ook dat het best wel eens van de anti depressiva kan komen. Wat ik doe en waar ik blij van word matched niet met hoe ik mij voel in mijn hoofd. Voorbeeldje ik word blij van een mooi liedje op de radio maar in mijn hoofd beleef ik het niet zo. Hoop dat jullie het snappen...is zo moeilijk uitleggen.
