Psyche
alle pijlers
Burn-out / overspannen; wie praat er mee?
vrijdag 2 augustus 2019 om 14:09
Hoi allemaal,
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
vrijdag 4 oktober 2019 om 19:43
Mip fijn feest morgen!
Take a break Ze zeggen idd dat je het als een cadeau moet zien een burn out en ik snap het wel. Maar toch is het moeilijk.
Ik zit nu dus voor de 2e keer thuis en ik baal. Mijn klachten worden veel erger. Dat kan ik verklaren want dat 'mag' nu zeg maar.
Maar ik kon net alleen maar huilen. Ik baal zo!
En ik weet dat het niet aan mijn persoon ligt maar aan bepaalde dingen op de werkvloer die niet kloppen. Het is achteraf niet voor niets dat meer dan de helft vh team weggegaan is voor de zomer. Maar het voelt zo beroerd.... En wat moet ik nou in de toekomst?
De arbo belde me vandaag al. Over twee weken weer...
Voor de dames die voor de tweede keer burn out zijn. Is er begrip?
Hier wel en niet. Mensen begrijpen niet dat het nogmaals kan gebeuren, want je weet nu toch wat je moet doen om het te voorkomen?
Take a break Ze zeggen idd dat je het als een cadeau moet zien een burn out en ik snap het wel. Maar toch is het moeilijk.
Ik zit nu dus voor de 2e keer thuis en ik baal. Mijn klachten worden veel erger. Dat kan ik verklaren want dat 'mag' nu zeg maar.
Maar ik kon net alleen maar huilen. Ik baal zo!
En ik weet dat het niet aan mijn persoon ligt maar aan bepaalde dingen op de werkvloer die niet kloppen. Het is achteraf niet voor niets dat meer dan de helft vh team weggegaan is voor de zomer. Maar het voelt zo beroerd.... En wat moet ik nou in de toekomst?
De arbo belde me vandaag al. Over twee weken weer...
Voor de dames die voor de tweede keer burn out zijn. Is er begrip?
Hier wel en niet. Mensen begrijpen niet dat het nogmaals kan gebeuren, want je weet nu toch wat je moet doen om het te voorkomen?
dinsdag 8 oktober 2019 om 10:50
Goedemorgen!
Stil hier, lijkt erop dat het topic wat aan het doodbloeden is.....
Binkie, ik heb voor de eerste keer een burn out. Nu alle begrip.
Ik zou deze week gaan re-integreren maar dat is een week opgeschoven omdat er niet helemaal duidelijkheid was van uit de afdeling. Mijn leidinggevende zei het moet wel "veilig" zijn als je de werkvloer weer op gaat.
Hoe is het verder met iedereen. met mij gaat het best goed eigenlijk. Al maakte ik me een paar dagen geleden ergens een beetje zorgen om en dan verneem ik wel dat ik nog weer snel spanning in mijn lichaam krijg met wat lichte klachten. Nu zijn de zorgen weer over en mijn spanning en bijbehorende klachten weg.
Stil hier, lijkt erop dat het topic wat aan het doodbloeden is.....
Binkie, ik heb voor de eerste keer een burn out. Nu alle begrip.
Ik zou deze week gaan re-integreren maar dat is een week opgeschoven omdat er niet helemaal duidelijkheid was van uit de afdeling. Mijn leidinggevende zei het moet wel "veilig" zijn als je de werkvloer weer op gaat.
Hoe is het verder met iedereen. met mij gaat het best goed eigenlijk. Al maakte ik me een paar dagen geleden ergens een beetje zorgen om en dan verneem ik wel dat ik nog weer snel spanning in mijn lichaam krijg met wat lichte klachten. Nu zijn de zorgen weer over en mijn spanning en bijbehorende klachten weg.
dinsdag 8 oktober 2019 om 11:09
Goeiemorgen,
Ik ben er nog hoor!
Hoe sta je er zelf in dat het werk opgeschoven is Take-a-break? Misschien juist fijn of zag je het wel zitten? Ik kreeg gister een appje van werkgever dat ze iets willen bespreken. Daar krijg ik echt zenuwen van.
Zaterdag verjaardag gevierd. Dat ging best aardig. Zondag wel spanning gehad maar ik had erger verwacht.
Het gaat best aardig eigenlijk. Als ik goed in mijn vel zit rommel ik lekker wat en als het minder gaat doe ik rustig aan. Merk dat het zo even het beste werkt voor mij.
Ik ben er nog hoor!
Hoe sta je er zelf in dat het werk opgeschoven is Take-a-break? Misschien juist fijn of zag je het wel zitten? Ik kreeg gister een appje van werkgever dat ze iets willen bespreken. Daar krijg ik echt zenuwen van.
Zaterdag verjaardag gevierd. Dat ging best aardig. Zondag wel spanning gehad maar ik had erger verwacht.
Het gaat best aardig eigenlijk. Als ik goed in mijn vel zit rommel ik lekker wat en als het minder gaat doe ik rustig aan. Merk dat het zo even het beste werkt voor mij.
woensdag 9 oktober 2019 om 10:17
Hey Mip, gelukkig ben jij er nog! 
Als ik voorzichtig kan beginnen met werken durf ik het wel aan, het is ook niet voor langere tijd opgeschoven , denk volgende week wel te kunnen beginnen. Maar spannend is het wel!
Wanneer heb jij gesprek met je werkgever?
Fijn dat de verjaardag van je dochter goed ging, spanning heb ik soms ook nog wel iets hoor. En ik moet ook nog goed naar mijn lichaam luisteren. Maar ik heb wel weer het gevoel dat ik leef om het zomaar te zeggen.
En hoe gaat het met de rest?
Als ik voorzichtig kan beginnen met werken durf ik het wel aan, het is ook niet voor langere tijd opgeschoven , denk volgende week wel te kunnen beginnen. Maar spannend is het wel!
Wanneer heb jij gesprek met je werkgever?
Fijn dat de verjaardag van je dochter goed ging, spanning heb ik soms ook nog wel iets hoor. En ik moet ook nog goed naar mijn lichaam luisteren. Maar ik heb wel weer het gevoel dat ik leef om het zomaar te zeggen.
En hoe gaat het met de rest?
woensdag 9 oktober 2019 om 10:40
@Binkie ik heb je een pb gestuurd...
Ik zit zelf voor de tweede keer ziek thuis en heb binnenkort een gesprek met leidinggevende. Ik zie er tegenop en ben bang dat het hele riedeltje met therapeuten me op hetzelfde uit gaan laten komen.
Zelf wil ik heel graag iets anders dan wat ik nu doe, maar inderdaad wat dan en hoe dan?
Ik hoop dan ook dat mijn werk me wil helpen om op zoek te gaan naar iets anders...
Ik zit zelf voor de tweede keer ziek thuis en heb binnenkort een gesprek met leidinggevende. Ik zie er tegenop en ben bang dat het hele riedeltje met therapeuten me op hetzelfde uit gaan laten komen.
Zelf wil ik heel graag iets anders dan wat ik nu doe, maar inderdaad wat dan en hoe dan?
Ik hoop dan ook dat mijn werk me wil helpen om op zoek te gaan naar iets anders...
vrijdag 11 oktober 2019 om 11:56
Ik ben er ook nog 
al schrijf ik hier nog niet heel veel mee. Vooral aan t meelezen.
Ik heb gisteren een koffie momentje gehad op t werk met manager en arbo arts. Was fijn gesprek. Jammer alleen dat t maar half uur duurde en dan nog ruim 2 uur reistijd in totaal...maar goed.
Vanmorgen stond er een video consult gepland met de bedrijfsarts om half 10 maar je moet een uur daarvoor en daarna ook bereikbaar zijn. Dus vanaf half 9 zitten wachten..totdat ie om 10 uur belde of t ook vanmiddag kon... Heel frustrerend en stressvol dat gewacht dus dat doe ik niet meer op die manier.
Wat ik heel erg heb, is dat ik weet dat ik er doorheen "moet" en echt de tijd voor mezelf nemen. Maar ik voel me ook heel erg nutteloos richting anderen, zoals bijvoorbeeld werk, collega's. Want ik doe nu niks. Terwijl ik juist genoeg dingen doe, voor mezelf. En daar vanuit anderen ook heel veel begrip voor is. Het is heel krom.
En ook het aangeven wat ik wil, waar ik behoefte aan heb, dat vind ik zo lastig.
al schrijf ik hier nog niet heel veel mee. Vooral aan t meelezen.Ik heb gisteren een koffie momentje gehad op t werk met manager en arbo arts. Was fijn gesprek. Jammer alleen dat t maar half uur duurde en dan nog ruim 2 uur reistijd in totaal...maar goed.
Vanmorgen stond er een video consult gepland met de bedrijfsarts om half 10 maar je moet een uur daarvoor en daarna ook bereikbaar zijn. Dus vanaf half 9 zitten wachten..totdat ie om 10 uur belde of t ook vanmiddag kon... Heel frustrerend en stressvol dat gewacht dus dat doe ik niet meer op die manier.
Wat ik heel erg heb, is dat ik weet dat ik er doorheen "moet" en echt de tijd voor mezelf nemen. Maar ik voel me ook heel erg nutteloos richting anderen, zoals bijvoorbeeld werk, collega's. Want ik doe nu niks. Terwijl ik juist genoeg dingen doe, voor mezelf. En daar vanuit anderen ook heel veel begrip voor is. Het is heel krom.
En ook het aangeven wat ik wil, waar ik behoefte aan heb, dat vind ik zo lastig.
maandag 14 oktober 2019 om 13:27
Vind het zo jammer dat het hier zo stilletjes is... Natuurlijk goed teken dat sommigen zich beter zullen voelen en het forum dan niet meer zo opzoeken.
Vanmorgen heb ik voor het eerst 2 uurtjes gewerkt, of gewerkt...wat dingetjes gedaan en met de cliënten koffie gedronken maar heel eerlijk het viel me wel tegen.
Niet om weer te werken maar de indrukken en prikkels. Merk nu dat ik echt nog wel een weg te gaan heb. Had afgelopen week ook het gevoel dat ik wat stapjes achteruit gedaan had. Wat vermoeider, meer gespannen en soms wat somber. Ik denk dat ik teveel van mezelf vraag en dan in het oude verval namelijk gas erop.
Ik zal het echt beter moeten doseren. Maar ik vond het wel heel fijn dat collega's en cliënten zo lief en begripvol voor me waren.
Hoe is het verder met iedereen???
Cherokee heel herkenbaar wat je schrijft hoor!
Vanmorgen heb ik voor het eerst 2 uurtjes gewerkt, of gewerkt...wat dingetjes gedaan en met de cliënten koffie gedronken maar heel eerlijk het viel me wel tegen.
Niet om weer te werken maar de indrukken en prikkels. Merk nu dat ik echt nog wel een weg te gaan heb. Had afgelopen week ook het gevoel dat ik wat stapjes achteruit gedaan had. Wat vermoeider, meer gespannen en soms wat somber. Ik denk dat ik teveel van mezelf vraag en dan in het oude verval namelijk gas erop.
Ik zal het echt beter moeten doseren. Maar ik vond het wel heel fijn dat collega's en cliënten zo lief en begripvol voor me waren.
Hoe is het verder met iedereen???
Cherokee heel herkenbaar wat je schrijft hoor!
maandag 14 oktober 2019 om 21:14
Hé Take-a-break sorry dat ik er ook even niet was. Beetje teveel kopzorgen hierzo.
Verder gaat het redelijk, vandaag even met manlief naar het strand geweest. Dat was fijn maar ik ben er nog flink moe van.
Fijn dat je vandaag even gewerkt hebt. Ik snap het gevoel dat het allemaal nog teveel is. Blijf jezelf op de 1e plek zetten hoor!
Ik heb zaterdag een gesprek. Stiekem bang om eruit te vliegen...
Morgen ga ik denk een dagje niks doen...
En ik ga proberen weer wat vaker hier te zijn. Jullie zijn erg belangrijk voor me!
Verder gaat het redelijk, vandaag even met manlief naar het strand geweest. Dat was fijn maar ik ben er nog flink moe van.
Fijn dat je vandaag even gewerkt hebt. Ik snap het gevoel dat het allemaal nog teveel is. Blijf jezelf op de 1e plek zetten hoor!
Ik heb zaterdag een gesprek. Stiekem bang om eruit te vliegen...
Morgen ga ik denk een dagje niks doen...
En ik ga proberen weer wat vaker hier te zijn. Jullie zijn erg belangrijk voor me!
dinsdag 15 oktober 2019 om 10:11
Het was maar een uurtje hoor Binkie maar wel fijn er even uit te zijn!
Hoe is het met jou? Hartkloppingen en oorsuizen al wat minder?
Ik heb ook veel hartkloppingen gehad en nog steeds regelmatig. Je lichaam is echt helemaal van het padje...
Ik merk gelukkig wel dat er wat meer goede momenten zijn nu en kan wat beter met de slechte momenten omgaan. Maar ik ben nog niet echt actief. Dat probeer ik rustig op te bouwen.
Take-a-break hoe is het met jou vandaag? Valt het mee na gisteren?
Hoe is het met jou? Hartkloppingen en oorsuizen al wat minder?
Ik heb ook veel hartkloppingen gehad en nog steeds regelmatig. Je lichaam is echt helemaal van het padje...
Ik merk gelukkig wel dat er wat meer goede momenten zijn nu en kan wat beter met de slechte momenten omgaan. Maar ik ben nog niet echt actief. Dat probeer ik rustig op te bouwen.
Take-a-break hoe is het met jou vandaag? Valt het mee na gisteren?
dinsdag 15 oktober 2019 om 11:08
Mippert, maar een uurtje zeg je, dat is toch een begin? Dat heb je maar mooi gedaan!
Mijn oorsuizen blijft de hele dag al 4 weken nu. Gek makend. Ik hoop echt dat dat ooit nog wegtrekt.
Hartkloppingen ook nog zeer regelmatig.
Vanmiddag heb ik een gesprek met een recruiter om eens te kijken naar wat ze kunnen aanbieden qua werk.
Mijn nieuwe werk weet hier uiteraard niks van. En eerlijk gezegd vind ik het ook lastig want wat wil ik in de toekomst?
Mijn oorsuizen blijft de hele dag al 4 weken nu. Gek makend. Ik hoop echt dat dat ooit nog wegtrekt.
Hartkloppingen ook nog zeer regelmatig.
Vanmiddag heb ik een gesprek met een recruiter om eens te kijken naar wat ze kunnen aanbieden qua werk.
Mijn nieuwe werk weet hier uiteraard niks van. En eerlijk gezegd vind ik het ook lastig want wat wil ik in de toekomst?
dinsdag 15 oktober 2019 om 14:36
Goedemiddag!
Hier ook af en toe nog wel hartkloppingen hoor, lang niet zo erg mee dan het was en net wat jij zegt Mip je leert er ook wat beter mee omgaan. Je weet dat het er bij hoort. Ik heb echt even een terugval en je leest overal dat het er bij hoort dus ik probeer weer wat stappen terug te doen, meer rusten, wat gedoseerder dingen te ondernemen. Ik negeerde toch weer wat toenemende klachten dat is echt weer een leermoment geweest.
Binkie dat is inderdaad heel moeilijk wat werk betreft, ik roep nu ook telkens ga de zorg niet meer in, ik ga wat anders doen. Maar ik besef nu ook terdege dat ik ander werk nog niet aan kan. Gisteren op de afdeling waar ik ga re-integreren was het erg leuk maar desondanks wel kapot na 2 uur. Zou ik ander werk gaan doen dan kan ik niet re-integreren lukt het dan niet dan ben ik verder van huis. Ik heb besloten dus echt eerst op deze afdeling op te gaan bouwen en ik hoop dan ergens op een dagbehandeling/dagbesteding te kunnen komen. Ik re-integreer nu ook op een dagbehandeling.
Kijk goed wat bij je situatie past, waar je zeker van bent het aan te kunnen. En je kunt hier ook altijd advies vragen he. Wij weten heel goed wat je mee en doormaakt!
Hier ook af en toe nog wel hartkloppingen hoor, lang niet zo erg mee dan het was en net wat jij zegt Mip je leert er ook wat beter mee omgaan. Je weet dat het er bij hoort. Ik heb echt even een terugval en je leest overal dat het er bij hoort dus ik probeer weer wat stappen terug te doen, meer rusten, wat gedoseerder dingen te ondernemen. Ik negeerde toch weer wat toenemende klachten dat is echt weer een leermoment geweest.
Binkie dat is inderdaad heel moeilijk wat werk betreft, ik roep nu ook telkens ga de zorg niet meer in, ik ga wat anders doen. Maar ik besef nu ook terdege dat ik ander werk nog niet aan kan. Gisteren op de afdeling waar ik ga re-integreren was het erg leuk maar desondanks wel kapot na 2 uur. Zou ik ander werk gaan doen dan kan ik niet re-integreren lukt het dan niet dan ben ik verder van huis. Ik heb besloten dus echt eerst op deze afdeling op te gaan bouwen en ik hoop dan ergens op een dagbehandeling/dagbesteding te kunnen komen. Ik re-integreer nu ook op een dagbehandeling.
Kijk goed wat bij je situatie past, waar je zeker van bent het aan te kunnen. En je kunt hier ook altijd advies vragen he. Wij weten heel goed wat je mee en doormaakt!
dinsdag 15 oktober 2019 om 15:36
dinsdag 15 oktober 2019 om 16:08
Hallo dames,
Mag ik meeschrijven?
Ik schrijf nu mee in het topic over ADHD (omdat ik het heb ) maar ben hier met mijn huidige problematiek beter op zijn plek.
Ben een goede maand geleden uitgevallen. Een gezondheidsklacht werd door de HA aangepakt met een medicatie die enorm slecht viel. Dat was dus de druppel die de emmer deed overlopen. Sindsdien gaat het niet goed en heb vorige week toegegeven aangegeven dat ik in een burn-out zit en daarvoor een arbo-arts wil zien. Gelukkig zijn ze heel begripvol op het werk, ondanks dat dit de tweede keer in anderhalf jaar tijd is dat ik uitval.
Ik loop nu bij de fysio voor mijn schouders en nek en bij de praktijkondersteuner voor de burn-out. Tussen de afspraken door ben ik bezig met een online module van GGZ die ik moet maken en krijg ik daar feedback op van de PO.
Vandaag heb ik wat gesport op advies van de fysio, gedoucht en een podcast beluistert. En dus die module gemaakt. Ik kon geen dutje doen omdat de bezorger langs zou komen. En dat merk ik nu wel. Weer een pijnlijke nek, veel hoofdpijn, moeite met lezen en kijken, voel me weer wat angstig, tranen dringen zich steeds weer op. Blegh.
Gelukkig heb ik een lieve man die op tijd thuis is vandaag en vanavond gaan we samen ontspannen thuis, als de kinderen op bed liggen.
Oh, natuurlijk ook de reden van mijn burn-out vermelden: ik heb veel moeite met nee zeggen (tegen de kinderen en mijn vader voornamelijk), faalangst en co-dependent van aard en kom moeilijk aan mezelf toe. Zaken die ik in mijn vorige burn-out niet voldoende aandacht heb gegeven. Het zal nog even duren voordat ik mijn oude patronen kan loslaten en nieuwe patronen kan aanleren. Ik probeer het samen met het lichamelijke herstel te doen maar dat vergt echt nog heel veel energie.
Vrijdag ga ik voor het eerst naar de Arbo en ben eens benieuwd wat zij gaat zeggen.
Mag ik meeschrijven?
Ik schrijf nu mee in het topic over ADHD (omdat ik het heb
) maar ben hier met mijn huidige problematiek beter op zijn plek. Ben een goede maand geleden uitgevallen. Een gezondheidsklacht werd door de HA aangepakt met een medicatie die enorm slecht viel. Dat was dus de druppel die de emmer deed overlopen. Sindsdien gaat het niet goed en heb vorige week toegegeven aangegeven dat ik in een burn-out zit en daarvoor een arbo-arts wil zien. Gelukkig zijn ze heel begripvol op het werk, ondanks dat dit de tweede keer in anderhalf jaar tijd is dat ik uitval.
Ik loop nu bij de fysio voor mijn schouders en nek en bij de praktijkondersteuner voor de burn-out. Tussen de afspraken door ben ik bezig met een online module van GGZ die ik moet maken en krijg ik daar feedback op van de PO.
Vandaag heb ik wat gesport op advies van de fysio, gedoucht en een podcast beluistert. En dus die module gemaakt. Ik kon geen dutje doen omdat de bezorger langs zou komen. En dat merk ik nu wel. Weer een pijnlijke nek, veel hoofdpijn, moeite met lezen en kijken, voel me weer wat angstig, tranen dringen zich steeds weer op. Blegh.
Gelukkig heb ik een lieve man die op tijd thuis is vandaag en vanavond gaan we samen ontspannen thuis, als de kinderen op bed liggen.
Oh, natuurlijk ook de reden van mijn burn-out vermelden: ik heb veel moeite met nee zeggen (tegen de kinderen en mijn vader voornamelijk), faalangst en co-dependent van aard en kom moeilijk aan mezelf toe. Zaken die ik in mijn vorige burn-out niet voldoende aandacht heb gegeven. Het zal nog even duren voordat ik mijn oude patronen kan loslaten en nieuwe patronen kan aanleren. Ik probeer het samen met het lichamelijke herstel te doen maar dat vergt echt nog heel veel energie.
Vrijdag ga ik voor het eerst naar de Arbo en ben eens benieuwd wat zij gaat zeggen.
dinsdag 15 oktober 2019 om 18:17
Mip we gaan per 2 weken kijken wat haalbaar is. Dus ik heb het zelf ook wel een beetje in de hand, tenminste dat verwacht ik wel. Als het voor jou nog niet goed voelt niet doen. Jij ben toch ook vanaf mei uitgevallen? Ik vind het zelf ook wel snel hoor dat ik weer begin, daar had ik niet zoveel tegen in te brengen vond ik. Merk zelf dat ik nog erg wankel ben.
Laatbloeiertje fijn dat je ons gevonden hebt. Het leek hier een beetje uit te sterven op zich goed natuurlijk maar ik merk zelf dat ook al gaat het weer wat beter dat ik nog een lange weg te gaan heb en wat is mooier dat je het hier kwijt kunt. Fijn dat jij ook begrip van je man hebt. Dat is zo lekker als je nabije omgeving je begrijpt.
Oude patronen doorbreken is vreselijk moeilijk, dat merk ik ook. Ik val ook vaak weer terug in oud gedrag. Neem ook te weinig echte rust en bij onrust ga ik weer doordraven zo dat ik het minder verneem.
Laatbloeiertje fijn dat je ons gevonden hebt. Het leek hier een beetje uit te sterven op zich goed natuurlijk maar ik merk zelf dat ook al gaat het weer wat beter dat ik nog een lange weg te gaan heb en wat is mooier dat je het hier kwijt kunt. Fijn dat jij ook begrip van je man hebt. Dat is zo lekker als je nabije omgeving je begrijpt.
Oude patronen doorbreken is vreselijk moeilijk, dat merk ik ook. Ik val ook vaak weer terug in oud gedrag. Neem ook te weinig echte rust en bij onrust ga ik weer doordraven zo dat ik het minder verneem.
dinsdag 15 oktober 2019 om 22:12
Ik ga morgen weer even naar t werk. Gesprekje met manager. Koffie drinken, ik ga tijdens lunchtijd dus misschien even lunchen met collega's.
Ik heb afgelopen vrijdag een telefonisch gesprek gehad met de bedrijfsarts. Ik ben daar, achteraf gezien, totaal niet tevreden over.
Afspraak stond om half 10 maar je moet wel uur van tevoren en uur erna bereikbaar zijn. Hij belde uiteindelijk om 10 uur of t ook smiddags kon. Ok, om 2 uur.
Belde die om half 3. Let wel, het was bedoeld als videoconsult waar 3 kwartier voor stond. Het was een gewoon telefoongesprek van ongeveer 10 minuten.
Hij had mijn dossier gelezen, stelde wat vragen waarop ik antwoordde maar was meer of hij een vragenlijst afwerkte. Ik ga t morgen ook zeker aangeven bij mijn manager.
"Leuke" was ook dat hij aangaf dat er een groot tekort is aan bedrijfsartsen dus erg druk...Ik wou bijna zeggen van pas op dat u geen burn-out krijgt....
Ik heb afgelopen vrijdag een telefonisch gesprek gehad met de bedrijfsarts. Ik ben daar, achteraf gezien, totaal niet tevreden over.
Afspraak stond om half 10 maar je moet wel uur van tevoren en uur erna bereikbaar zijn. Hij belde uiteindelijk om 10 uur of t ook smiddags kon. Ok, om 2 uur.
Belde die om half 3. Let wel, het was bedoeld als videoconsult waar 3 kwartier voor stond. Het was een gewoon telefoongesprek van ongeveer 10 minuten.
Hij had mijn dossier gelezen, stelde wat vragen waarop ik antwoordde maar was meer of hij een vragenlijst afwerkte. Ik ga t morgen ook zeker aangeven bij mijn manager.
"Leuke" was ook dat hij aangaf dat er een groot tekort is aan bedrijfsartsen dus erg druk...Ik wou bijna zeggen van pas op dat u geen burn-out krijgt....
woensdag 16 oktober 2019 om 06:39
Cherokee dat is ook wat van die arbo arts.
Ik zie idd regelmatig vacatures voorbij komen voor arbo artsen.
Het is gewoon irritant dat je dan je tijd vrijhoudt omdat je misschien gebeld kan worden.
Hier belt de arbo misschien vrijdag wel. Nou prima maar daar ga ik dus echt niet de hele dag op zitten wachten.
Ik heb gisteren zo'n leuk gesprek gehad met een recruiter over een eventuele andere baan. Ik ben er helemaal enthousiast van geworden. Het voelt fijn als iemand haar waardering over je uitspreekt.
Ik denk dat ik hier verder mee ga.
Ondertussen ben ik natuurlijk nog niet beter en heb ik grote schrik vanwege de slechte ervaringen bij mijn nieuwe baan. Maar misschien werkt het wel helend als ik in een veilige omgeving terecht kom waar ik wel tot mijn recht kom. Maar doodeng dit....
Ik zie idd regelmatig vacatures voorbij komen voor arbo artsen.
Het is gewoon irritant dat je dan je tijd vrijhoudt omdat je misschien gebeld kan worden.
Hier belt de arbo misschien vrijdag wel. Nou prima maar daar ga ik dus echt niet de hele dag op zitten wachten.
Ik heb gisteren zo'n leuk gesprek gehad met een recruiter over een eventuele andere baan. Ik ben er helemaal enthousiast van geworden. Het voelt fijn als iemand haar waardering over je uitspreekt.
Ik denk dat ik hier verder mee ga.
Ondertussen ben ik natuurlijk nog niet beter en heb ik grote schrik vanwege de slechte ervaringen bij mijn nieuwe baan. Maar misschien werkt het wel helend als ik in een veilige omgeving terecht kom waar ik wel tot mijn recht kom. Maar doodeng dit....
woensdag 16 oktober 2019 om 09:51
Cheerokee dat is vervelend zeg van die Arboarts. Hier bellen ze onaangekondigd en
vragen ze of het schikt. Vind ik fijner denk ik, als ik op een telefoontje wacht word ik alleen maar onrustig. Een slechte zaak dat Arboartsen het zo druk hebben want ik denk wel dat het komt door toenemende druk van van alles in de huidige maatschappij dat er zoveel mensen burn-out zijn of burn-out klachten hebben.
Binkie wat mooi dat je een fijn gesprek hebt gehad. Een veilige omgeving is zo belangrijk om in te werken. Als ik voor mij zelf praat, ik vind hard werken helemaal niet erg als ik maar gehoord en gezien wordt. Hard werken tot op zekere hoogte natuurlijk
Wat ik moeilijk vind aan re-integreren is dat ik zeker wil weten dat ik het aan kan. Ik doe nu 2x 2 uur en dat is nu ook echt wel de max verneem ik. Stel dat het niet lukt en je terug moet dat zou ik zo moeilijk vinden, niet dat ik het direct zie als falen maar meer dat het mijn zelfvertrouwen en het geloof dat ik echt weer beter zal worden een enorme knauw zou krijgen.
Ik ga zo naar de psychosomatisch fysiotherapeut en nu naar de echte ze was met zwangerschapsverlof en eerst nam een ander het even van haar over maar dat was een gewone fysiotherapeut ook al heeft hij me ook al goed geholpen ik ben benieuwd hoe het is en gaat. Ik zie haar nu voor het eerst.
vragen ze of het schikt. Vind ik fijner denk ik, als ik op een telefoontje wacht word ik alleen maar onrustig. Een slechte zaak dat Arboartsen het zo druk hebben want ik denk wel dat het komt door toenemende druk van van alles in de huidige maatschappij dat er zoveel mensen burn-out zijn of burn-out klachten hebben.
Binkie wat mooi dat je een fijn gesprek hebt gehad. Een veilige omgeving is zo belangrijk om in te werken. Als ik voor mij zelf praat, ik vind hard werken helemaal niet erg als ik maar gehoord en gezien wordt. Hard werken tot op zekere hoogte natuurlijk
Wat ik moeilijk vind aan re-integreren is dat ik zeker wil weten dat ik het aan kan. Ik doe nu 2x 2 uur en dat is nu ook echt wel de max verneem ik. Stel dat het niet lukt en je terug moet dat zou ik zo moeilijk vinden, niet dat ik het direct zie als falen maar meer dat het mijn zelfvertrouwen en het geloof dat ik echt weer beter zal worden een enorme knauw zou krijgen.
Ik ga zo naar de psychosomatisch fysiotherapeut en nu naar de echte ze was met zwangerschapsverlof en eerst nam een ander het even van haar over maar dat was een gewone fysiotherapeut ook al heeft hij me ook al goed geholpen ik ben benieuwd hoe het is en gaat. Ik zie haar nu voor het eerst.
woensdag 16 oktober 2019 om 12:46
Cherokee, dat is vervelend zeg! Maar ik herken het tekort, in ons bedrijf ook regelmatig dat er dan gebeld wordt als alternatief.
Ik heb gelukkig een heel assertieve baas, mijn afspraak van aankomende vrijdag is verkort en op een locatie dichter in de buurt, vlakbij mijn werk. Ik ben daar enorm blij mee, want net autogereden en 20 minuten rijden is wel de max.
Goed dat je het gaat aankaarten!
Binkie, dat is ook heel spannend natuurlijk. Maar ook heel knap dat je er positief in blijft staan en je niet laat afschrikken!
TAB, wat doet een psychosmatisch fysio dan eigenlijk? Dat 'ooit beter worden' vind ik ook zo lastig te geloven soms. Zeker op mindere dagen.
Vandaag een goed gesprek met mijn vader gehad. In het begin voelde hij zich aangevallen, later begrip. Nog later toch weer in zijn goedbedoelde hulp-modus schieten, maar ben daar steeds op teruggekomen met een 'ik wil daar eerst over nadenken' of als ik het al wist geantwoord met 'nee'. Vroeger zou ik uit schuldgevoel weer naar zijn mond praten, dus vond dit een grote, goede stap van mezelf. Man en mijn beste vriendin zijn ook trots
Voel me nu enorm gesterkt hiermee door te gaan.
Ik ga nu even rustig liggen, vanmiddag weer naar de fysio en even uit eten vanavond, dus ga me zoveel mogelijk rustig houden nu.
Ik heb gelukkig een heel assertieve baas, mijn afspraak van aankomende vrijdag is verkort en op een locatie dichter in de buurt, vlakbij mijn werk. Ik ben daar enorm blij mee, want net autogereden en 20 minuten rijden is wel de max.
Goed dat je het gaat aankaarten!
Binkie, dat is ook heel spannend natuurlijk.
Maar ook heel knap dat je er positief in blijft staan en je niet laat afschrikken! TAB, wat doet een psychosmatisch fysio dan eigenlijk? Dat 'ooit beter worden' vind ik ook zo lastig te geloven soms. Zeker op mindere dagen.
Vandaag een goed gesprek met mijn vader gehad. In het begin voelde hij zich aangevallen, later begrip. Nog later toch weer in zijn goedbedoelde hulp-modus schieten, maar ben daar steeds op teruggekomen met een 'ik wil daar eerst over nadenken' of als ik het al wist geantwoord met 'nee'. Vroeger zou ik uit schuldgevoel weer naar zijn mond praten, dus vond dit een grote, goede stap van mezelf. Man en mijn beste vriendin zijn ook trots
Voel me nu enorm gesterkt hiermee door te gaan. Ik ga nu even rustig liggen, vanmiddag weer naar de fysio en even uit eten vanavond, dus ga me zoveel mogelijk rustig houden nu.
woensdag 16 oktober 2019 om 13:42
Laatbloeiertje een psychosomatisch fysiotherapeut is gericht op het verhelpen van spanning in je lijf, ademhaling, houding veroorzaakt door psychische problemen.
Eerst in het begin was het veel masseren van nek en schouders , boel weer losmaken. Vandaag moest ik lopen. Ik moest rondjes in de behandelkamer lopen zoals ik vaak loop. In mijn geval is dat snel, schouders opgetrokken en naar binnen toe. Daardoor krijg ik al een verhoogde ademhaling met hyperventilatieklachten als gevolg. Toen moest ik heel langzaam lopen, dat verneem je al dat je lang niet zo erg met opgetrokken schouders loopt maar heel langzaam lopen werkt natuurlijk dus moest ik de middenweg vinden dat het nog wel ontspannen liep maar wel sneller ging met de focus op mijn voeten. Dit is ook gericht dat als je je gestrest voelt op het werk dat je even hier op de focus kunt hebben zonder dat iedereen het direct door heeft dat het niet lekker gaat. Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Zo tekende ze ook grafiek uit met 1 t/m 10. Boven de 10 is ellende daar zat ik op toen ik instortte en een tijd erna. Toen kwam er wat herstel en zit ik op 7 dan verneem je nog heel goed dat het niet goed is maar het is geen diepe ellende. maar soms loopt de stress op en dan gaat de grafiek toch weer even boven de 10 dat zijn de terugvallen maar die gaan ook weer zakken onder de 10 en eindigen dan bijvoorbeeld op 6 zodat je weer wat beterde voelt. Op zich weet ik wel dat het twee stapjes vooruit en 1 weer achteruit is maar dit is verhelderend en geeft mij wel de rust met dat wat ik voel en ervaar dat het er allemaal bij hoort en als iemand dan even weer een keer zegt dat het goed komt dat heb ik echt nodig.
Eerst in het begin was het veel masseren van nek en schouders , boel weer losmaken. Vandaag moest ik lopen. Ik moest rondjes in de behandelkamer lopen zoals ik vaak loop. In mijn geval is dat snel, schouders opgetrokken en naar binnen toe. Daardoor krijg ik al een verhoogde ademhaling met hyperventilatieklachten als gevolg. Toen moest ik heel langzaam lopen, dat verneem je al dat je lang niet zo erg met opgetrokken schouders loopt maar heel langzaam lopen werkt natuurlijk dus moest ik de middenweg vinden dat het nog wel ontspannen liep maar wel sneller ging met de focus op mijn voeten. Dit is ook gericht dat als je je gestrest voelt op het werk dat je even hier op de focus kunt hebben zonder dat iedereen het direct door heeft dat het niet lekker gaat. Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Zo tekende ze ook grafiek uit met 1 t/m 10. Boven de 10 is ellende daar zat ik op toen ik instortte en een tijd erna. Toen kwam er wat herstel en zit ik op 7 dan verneem je nog heel goed dat het niet goed is maar het is geen diepe ellende. maar soms loopt de stress op en dan gaat de grafiek toch weer even boven de 10 dat zijn de terugvallen maar die gaan ook weer zakken onder de 10 en eindigen dan bijvoorbeeld op 6 zodat je weer wat beterde voelt. Op zich weet ik wel dat het twee stapjes vooruit en 1 weer achteruit is maar dit is verhelderend en geeft mij wel de rust met dat wat ik voel en ervaar dat het er allemaal bij hoort en als iemand dan even weer een keer zegt dat het goed komt dat heb ik echt nodig.
woensdag 16 oktober 2019 om 13:46
Gesprek met manager ging niet door want hij is ziek. Wel even op t werk geweest, even gepraat met collega's, mee geluncht. Iedereen zo lief en belangstellend maar wat kost t veel energie... Sta weer volledig onder de spanning na 1 uur op t werk. Heel veel prikkels.
Daarnaast heb ik ook nog meer dan 2 uur reistijd in totaal met de trein...maar dat vind ik niet heel erg want muziekje op een reis buiten de spits dus rustig in trein.
Daarnaast heb ik ook nog meer dan 2 uur reistijd in totaal met de trein...maar dat vind ik niet heel erg want muziekje op een reis buiten de spits dus rustig in trein.
