Psyche
alle pijlers
Burn-out / overspannen; wie praat er mee?
vrijdag 2 augustus 2019 om 14:09
Hoi allemaal,
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zondag 27 oktober 2019 om 16:36
Jammer dat het zo loopt. Ik snap dat je doel dan een beetje verdwenen is. Maar goed van je dat je je gewoon eerst focust op je gezin en het huishouden. Man, dat is toch al een taak op zich..? 
Had je graag terug gewild naar je plek die nu vergeven is?
Nou ja, misschien gebeuren dingen ook niet zonder reden. En is het tijd voor jou voor iets anders of nieuws, en dat komt dan gewoon wanneer het moment daar is. Mja, makkelijk gezegd vanaf de zijlijn, dat weet ik wel.
Ik droom de afgelopen twee nachten zo raar. Over reizen, en ik ben telkens op een luchthaven en dan heeft m’n vlucht vertraging of hij is geannuleerd. En ik ging met de trein, en dan is die hele trein niet op het perron te vinden, of er zijn geen zitplaatsen meer.
Als iemand dat toch eens goed zou kunnen duiden... ik houd me aanbevolen. Reizen schijnt symbool te staan voor de weg die je in je leven aflegt of een soort levensreis, op weg naar je doel. Lekker hoopgevend
Had je graag terug gewild naar je plek die nu vergeven is?
Nou ja, misschien gebeuren dingen ook niet zonder reden. En is het tijd voor jou voor iets anders of nieuws, en dat komt dan gewoon wanneer het moment daar is. Mja, makkelijk gezegd vanaf de zijlijn, dat weet ik wel.
Ik droom de afgelopen twee nachten zo raar. Over reizen, en ik ben telkens op een luchthaven en dan heeft m’n vlucht vertraging of hij is geannuleerd. En ik ging met de trein, en dan is die hele trein niet op het perron te vinden, of er zijn geen zitplaatsen meer.
Als iemand dat toch eens goed zou kunnen duiden... ik houd me aanbevolen. Reizen schijnt symbool te staan voor de weg die je in je leven aflegt of een soort levensreis, op weg naar je doel. Lekker hoopgevend
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zondag 27 oktober 2019 om 20:25
Hier ook weer eens een berichtje van mijn kant.
Ten eerste wil ik toch even sorry zeggen dat ik zo out of the blue ben verdwenen.
Ik ben een tijdje van de radar geweest omdat ik erg slecht in mijn vel heb gezeten, vooral geestelijk/mentaal en hoe meer ik hier las op het forum hoe meer ik me hierin herkende en hoe slechter ik me begon te voelen.
Daarom heb ik toen besloten om het forum een tijdje niet meer te openen en niet meer mee te lezen.
Inmiddels gaat het geestelijk alweer een stuk beter met mij en zit ik weer beter in m’n vel.
Ik begon het contact met mensen die in hetzelfde schuitje toch wel erg te missen en daarom sluit ik me weer graag bij jullie aan als dat nog mag, heb me altijd erg thuis gevoeld in deze groep
Het is mij helaas een beetje te veel om alles wat ik gemist heb bij te lezen maar ik zou wel graag willen weten hoe het met jullie gaat
Ten eerste wil ik toch even sorry zeggen dat ik zo out of the blue ben verdwenen.
Ik ben een tijdje van de radar geweest omdat ik erg slecht in mijn vel heb gezeten, vooral geestelijk/mentaal en hoe meer ik hier las op het forum hoe meer ik me hierin herkende en hoe slechter ik me begon te voelen.
Daarom heb ik toen besloten om het forum een tijdje niet meer te openen en niet meer mee te lezen.
Inmiddels gaat het geestelijk alweer een stuk beter met mij en zit ik weer beter in m’n vel.
Ik begon het contact met mensen die in hetzelfde schuitje toch wel erg te missen en daarom sluit ik me weer graag bij jullie aan als dat nog mag, heb me altijd erg thuis gevoeld in deze groep
Het is mij helaas een beetje te veel om alles wat ik gemist heb bij te lezen maar ik zou wel graag willen weten hoe het met jullie gaat
maandag 28 oktober 2019 om 11:32
He fudge! Wat fijn dat jij ook weer terug bent!
Knap van je dat je je eigen grenzen hebt herkend in gerespecteerd. En natuurlijk kun je weer meeschrijven.
Ik heb het meeste nog meegekregen, maar ook niet alles. Dat is oké
Dat niet lekker in je vel zitten is super vervelend. Los van de vermoeidheid, etc. Het is gewoon iets wat er óók nog bij komt. Ik heb er ook veel last van. Soms gaat het beter.
Ik voelde me begin september wel goed in mijn vel, en ik begon mijn lijf ook steeds beter te accepteren zoals het is. Niet dun, niet heel dik, maar wel met rondingen. Prima.
Totdat m’n moeder, als een van de weinige woorden die ze tot me sprak, zei: “Het Zweedse leven doet jullie goed hè, zo te zien...” (wijzend naar m’n buik), “.... of word ik ook oma?” (Haha, de rest van de familie lachen...)
Dat deed echt onwijs veel pijn. Maar ik merk wel dat ik er uit begin te komen nu. Ik zoek tegengeluiden op over dit onderwerp en dat helpt goed.
Knap van je dat je je eigen grenzen hebt herkend in gerespecteerd. En natuurlijk kun je weer meeschrijven.
Ik heb het meeste nog meegekregen, maar ook niet alles. Dat is oké
Dat niet lekker in je vel zitten is super vervelend. Los van de vermoeidheid, etc. Het is gewoon iets wat er óók nog bij komt. Ik heb er ook veel last van. Soms gaat het beter.
Ik voelde me begin september wel goed in mijn vel, en ik begon mijn lijf ook steeds beter te accepteren zoals het is. Niet dun, niet heel dik, maar wel met rondingen. Prima.
Totdat m’n moeder, als een van de weinige woorden die ze tot me sprak, zei: “Het Zweedse leven doet jullie goed hè, zo te zien...” (wijzend naar m’n buik), “.... of word ik ook oma?” (Haha, de rest van de familie lachen...)
Dat deed echt onwijs veel pijn. Maar ik merk wel dat ik er uit begin te komen nu. Ik zoek tegengeluiden op over dit onderwerp en dat helpt goed.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
maandag 28 oktober 2019 om 12:49
Hallo Dames!
Wat leuk Twinkle en Fudge dat jullie er ook weer zijn! Was soms echt bang dat dit topic aan het eind was maar het bloeit weer op!
Fudge ik heb ook wel eens gedacht hoor of het niet beter zou zijn het forum even links te laten liggen, dacht dat ik beter tot rust zou komen. maar doordat er een tijd veel minder werd geschreven was ik er automatisch ook minder mee bezig.
Fijn dat het wat beter met je gaat.
Twinkle dat zijn nog eens opmerkingen van je moeder! Snap dat dat niet leuk is.
Hier vanmorgen weer 2 uurtjes gewerkt en het ging best lekker en ik had het naar mijn zin. Volgende week ga ik naar 2x 3 uur. Het gaat met mij de laatste 1,5 week sowieso redelijk goed. Er zullen ongetwijfeld ook weer mindere periodes komen maar dat de goede steeds langer worden is al heel erg fijn!
Ohja twinkle die hormonen...ik ben nu halverwege de 40 en mijn menstruatie is niet meer bepaalt stipt op tijd. Zo was ik nu 14 dagen te laat, en ik voelde mij die 14 dagen ook down/somber. De overgang zou ook een beetje kunnen gaan beginnen en al die klachten horen daar ook bij.
Wat leuk Twinkle en Fudge dat jullie er ook weer zijn! Was soms echt bang dat dit topic aan het eind was maar het bloeit weer op!
Fudge ik heb ook wel eens gedacht hoor of het niet beter zou zijn het forum even links te laten liggen, dacht dat ik beter tot rust zou komen. maar doordat er een tijd veel minder werd geschreven was ik er automatisch ook minder mee bezig.
Fijn dat het wat beter met je gaat.
Twinkle dat zijn nog eens opmerkingen van je moeder! Snap dat dat niet leuk is.
Hier vanmorgen weer 2 uurtjes gewerkt en het ging best lekker en ik had het naar mijn zin. Volgende week ga ik naar 2x 3 uur. Het gaat met mij de laatste 1,5 week sowieso redelijk goed. Er zullen ongetwijfeld ook weer mindere periodes komen maar dat de goede steeds langer worden is al heel erg fijn!
Ohja twinkle die hormonen...ik ben nu halverwege de 40 en mijn menstruatie is niet meer bepaalt stipt op tijd. Zo was ik nu 14 dagen te laat, en ik voelde mij die 14 dagen ook down/somber. De overgang zou ook een beetje kunnen gaan beginnen en al die klachten horen daar ook bij.
maandag 28 oktober 2019 om 13:51
@mip: dat is zeker zo, we hadden beter een gebroken been kunnen hebben dan wisten we teminste waar we aan toe waren maar helaas zit een burn out toch net wat anders in elkaar.
@twinkel: hé wat vervelend, dat zijn juist van die dingen die je op dit moment helemaal niet hoeft te horen. Trek je er vooral niet te veel van aan hoor, je bent goed zoals je bent en als andere mensen daar een andere mening over hebben is dat hun pakkie aan.
@take-a-break: wat fijn dat je weer aan het opbouwen bent en dat het je goed afgaat. Ben je sinds kort weer aan het werk of al wat langer?
Het is inderdaad fijn dat het mentaal weer veel beter gaat, ik heb inmiddels ook geen paniekaanvallen en angsten meer en kan dus weer naar de winkel voor een boodschap en dat voelt als een hele bevrijding. Het enige dat nog niet wil meewerken is mijn lichaam, sinds ik weer wat meer doe (huishouden, boodschappen, koken) word ik heel snel licht in het hoofd en wankel in de benen waardoor ik toch weer moet gaan zitten. Heb wel mijn vitamines laten testen bij de huisarts maar hier kwam niks uit dus dan zal het er wel bij horen denk ik. Zijn er meer mensen hier die daar last van hebben toevallig?
@twinkel: hé wat vervelend, dat zijn juist van die dingen die je op dit moment helemaal niet hoeft te horen. Trek je er vooral niet te veel van aan hoor, je bent goed zoals je bent en als andere mensen daar een andere mening over hebben is dat hun pakkie aan.
@take-a-break: wat fijn dat je weer aan het opbouwen bent en dat het je goed afgaat. Ben je sinds kort weer aan het werk of al wat langer?
Het is inderdaad fijn dat het mentaal weer veel beter gaat, ik heb inmiddels ook geen paniekaanvallen en angsten meer en kan dus weer naar de winkel voor een boodschap en dat voelt als een hele bevrijding. Het enige dat nog niet wil meewerken is mijn lichaam, sinds ik weer wat meer doe (huishouden, boodschappen, koken) word ik heel snel licht in het hoofd en wankel in de benen waardoor ik toch weer moet gaan zitten. Heb wel mijn vitamines laten testen bij de huisarts maar hier kwam niks uit dus dan zal het er wel bij horen denk ik. Zijn er meer mensen hier die daar last van hebben toevallig?
maandag 28 oktober 2019 om 15:03
Wow, Binkie, wat een stap! Wat dapper van je!
@take-a-break: ja, hormonen en de overgang kunnen de boel ook flink door de war schoppen, inderdaad. Zou goed kunnen dat je die kant opgaat, ja...! Ik weet niet of maca daar ook voor kan helpen, maar er zijn wel ondersteunende supplementen die je nare gevoelens een beetje kunnen ondersteunen volgens mij. Even in de gaten houden of het een terugkerend iets is. Maar als je elke cyclus zo'n 2 weken echt zo down bent, is dat niet fijn. Ik weet er helaas alles van.
Fijn joh, dat het werken nu goed ging! Dat geeft vast een positieve boost, en hopelijk kun je daar dan op terugvallen als het weer even minder gaat.
Ik heb vanmorgen in etappes een hoop kleren gestreken, en ik ben net lopend naar het winkelcentrum geweest voor een kleine boodschap. Dat gaat gelukkig helemaal goed. Ik ben niet uitgeput, en ook in de supermarkt gaat het nu hartstikke goed. Ik weet wat ik nodig heb, koop dat, zonder stress en zonder opgejaagd gevoel, en ik kom ook niet thuis met allemaal rare onzin
Vanavond heb ik mijn tweede les van mijn taalcursus. Het is een onwijs leuke groep, met een goed niveau ook. Ik ben zó blij dat ik destijds mijn cursus geannuleerd heb. Nu ga ik 2 avonden in de week tot aan de kerstvakantie. Ik voel dat ik er nu klaar voor ben en ik vind het ook weer superleuk om hier mee bezig te zijn.
Nu nog even tegen mezelf blijven zeggen dat het oké is om nu dus vooral hier op te focussen en niet ook nog heel veel willen doen voor mijn project. Mja, willen.. kunnen... doen... haha
@take-a-break: ja, hormonen en de overgang kunnen de boel ook flink door de war schoppen, inderdaad. Zou goed kunnen dat je die kant opgaat, ja...! Ik weet niet of maca daar ook voor kan helpen, maar er zijn wel ondersteunende supplementen die je nare gevoelens een beetje kunnen ondersteunen volgens mij. Even in de gaten houden of het een terugkerend iets is. Maar als je elke cyclus zo'n 2 weken echt zo down bent, is dat niet fijn. Ik weet er helaas alles van.
Fijn joh, dat het werken nu goed ging! Dat geeft vast een positieve boost, en hopelijk kun je daar dan op terugvallen als het weer even minder gaat.
Ik heb vanmorgen in etappes een hoop kleren gestreken, en ik ben net lopend naar het winkelcentrum geweest voor een kleine boodschap. Dat gaat gelukkig helemaal goed. Ik ben niet uitgeput, en ook in de supermarkt gaat het nu hartstikke goed. Ik weet wat ik nodig heb, koop dat, zonder stress en zonder opgejaagd gevoel, en ik kom ook niet thuis met allemaal rare onzin
Vanavond heb ik mijn tweede les van mijn taalcursus. Het is een onwijs leuke groep, met een goed niveau ook. Ik ben zó blij dat ik destijds mijn cursus geannuleerd heb. Nu ga ik 2 avonden in de week tot aan de kerstvakantie. Ik voel dat ik er nu klaar voor ben en ik vind het ook weer superleuk om hier mee bezig te zijn.
Nu nog even tegen mezelf blijven zeggen dat het oké is om nu dus vooral hier op te focussen en niet ook nog heel veel willen doen voor mijn project. Mja, willen.. kunnen... doen... haha
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
maandag 28 oktober 2019 om 17:26
FudgeBrownie ik heb hetzelfde angsten en paniek zijn aardig weg maar lichamelijk wil het nog niet zo. Ik loop er ook tegenaan dat ik dan hele plannen in mijn hoofd maak en uiteindelijk lukt het niet. Dat voelt niet fijn.
Ik heb nog wel dagen dat ik me de hele dag gespannen voel, vandaag ook. Dan komt er ook vrij weinig uit mijn handen.
Ik heb nog wel dagen dat ik me de hele dag gespannen voel, vandaag ook. Dan komt er ook vrij weinig uit mijn handen.
maandag 28 oktober 2019 om 18:32
Ik had een heel geslaagd weekend. Leuke dingen gedaan. Wel vermoeiend maar toch, wel gedaan.
Dat is bij mij die knop die nu langzaamaan omgaat: het doen van leuke dingen. Het mag gewoon. Ook al zitten mijn collega's te werken, ik mag die dingen doen.
Verder vandaag weer gesprek gehad met de huisarts voor extra psychische hulp (naast de haptotherapie). Contactgegevens gekregen van ggz instelling waar ze sinds kort mee samenwerken én die geen wachtlijst heeft dus daar zit ook schot in.
Deze week 2x 2 uur naar het werk. Mijn manager heeft een aparte kamer voor me gereserveerd en ik krijg een laptop. Niet dat ik al werk dingen ga doen natuurlijk maar om mijn mail te checken (en te verwijderen), uren even bijwerken...
Stapje voor stapje
Dat is bij mij die knop die nu langzaamaan omgaat: het doen van leuke dingen. Het mag gewoon. Ook al zitten mijn collega's te werken, ik mag die dingen doen.
Verder vandaag weer gesprek gehad met de huisarts voor extra psychische hulp (naast de haptotherapie). Contactgegevens gekregen van ggz instelling waar ze sinds kort mee samenwerken én die geen wachtlijst heeft dus daar zit ook schot in.
Deze week 2x 2 uur naar het werk. Mijn manager heeft een aparte kamer voor me gereserveerd en ik krijg een laptop. Niet dat ik al werk dingen ga doen natuurlijk maar om mijn mail te checken (en te verwijderen), uren even bijwerken...
Stapje voor stapje
maandag 28 oktober 2019 om 20:27
@mip: wat jij zegt herken ik inderdaad ook heel erg. Mijn hoofd zit vol met plannen en dingen die ik wil ondernemen alleen het lichaam werkt dit nog tegen. Vervelend dat je zoveel last heb van die spanning, hier heb ik ook veel last van gehad. Echter is het nu al een hele tijd weg gebleven en niet meer terug gekomen, spontaan van de een op de andere dag was het over. Gun het jou ook dat het snel over is!
@cherokee: leer je bij haptotherapie vooral omgaan met lichamelijke klachten? Heb er wel eens wat over gehoord en over gelezen maar kan me er nog moeilijk een beeld bij vormen wat het een beetje inhoudt.
@cherokee: leer je bij haptotherapie vooral omgaan met lichamelijke klachten? Heb er wel eens wat over gehoord en over gelezen maar kan me er nog moeilijk een beeld bij vormen wat het een beetje inhoudt.
maandag 28 oktober 2019 om 21:04
Het gaat voornamelijk om het luisteren naar je gevoel en het herkennen van bepaalde signalen. Het leren van je eigen grenzen.
Het meer bewust worden van jezelf. Verbinding met jezelf.
Voor mij is t voornamelijk heel behulpzaam omdat ik iemand ben die zich regelmatig wegcijfert voor anderen. Ondermeer in relaties. Ik negeer dan mijn eigen grenzen, luister niet naar mijn gevoel.
We praten veel en doen ook bepaalde oefeningen en het is ook met aanrakingen.
Hoop dat t zo wat duidelijk is
Het meer bewust worden van jezelf. Verbinding met jezelf.
Voor mij is t voornamelijk heel behulpzaam omdat ik iemand ben die zich regelmatig wegcijfert voor anderen. Ondermeer in relaties. Ik negeer dan mijn eigen grenzen, luister niet naar mijn gevoel.
We praten veel en doen ook bepaalde oefeningen en het is ook met aanrakingen.
Hoop dat t zo wat duidelijk is
dinsdag 29 oktober 2019 om 08:10
@Mip, ik herken het helaas ook hoor. Dat het lijf niet zo mee wil. Dat vind ik nu denk ik wel het meest frustrerend. Eerst was alles moe, hoofd en lijf. Dat was zwaar, maar soort van logisch te begrijpen.
Nu is m’n hoofd 70% van de tijd weer in orde, maar m’n lichaam nog niet. Die klachten die lijken op nierstenen zijn gelukkig weg, maar heb de afgelopen dagen onwijze pijn in m’n schouderbladen gehad (gaat langzaam beter gelukkig) en zo zijn er nog wat fysieke dingen die soms opspelen. Ik begrijp niet goed wat het is, behalve waarschijnlijk een signaal om het rustig aan te doen...?
Ik was op zoek naar een soort arts die naar het totale plaatje kan kijken, in plaats van alleen 1 symptoom bestrijdt (wat in geval van nood, zoals laatst, overigens juist wel goed is). En ik heb eindelijk een centrum gevonden. Het is een auryurvedisch centrum, en ze geven er adviezen over voeding en leefwijze die passend kunnen zijn bij jouw persoonlijkheid. En ze geven er massages etc.
Ook yoga, en elke dinsdag is er gratis lunchyoga. Daar ga ik zo naartoe. Eens kijken of het wat is.
@cherokee: Die haptonoom klinkt ook interessant. Ik ga dat eens opzoeken, geen idee of ze dat hier kennen. Maar zoals jij het omschrijft is het precies wat ik zoek...
Nu is m’n hoofd 70% van de tijd weer in orde, maar m’n lichaam nog niet. Die klachten die lijken op nierstenen zijn gelukkig weg, maar heb de afgelopen dagen onwijze pijn in m’n schouderbladen gehad (gaat langzaam beter gelukkig) en zo zijn er nog wat fysieke dingen die soms opspelen. Ik begrijp niet goed wat het is, behalve waarschijnlijk een signaal om het rustig aan te doen...?
Ik was op zoek naar een soort arts die naar het totale plaatje kan kijken, in plaats van alleen 1 symptoom bestrijdt (wat in geval van nood, zoals laatst, overigens juist wel goed is). En ik heb eindelijk een centrum gevonden. Het is een auryurvedisch centrum, en ze geven er adviezen over voeding en leefwijze die passend kunnen zijn bij jouw persoonlijkheid. En ze geven er massages etc.
Ook yoga, en elke dinsdag is er gratis lunchyoga. Daar ga ik zo naartoe. Eens kijken of het wat is.
@cherokee: Die haptonoom klinkt ook interessant. Ik ga dat eens opzoeken, geen idee of ze dat hier kennen. Maar zoals jij het omschrijft is het precies wat ik zoek...
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 29 oktober 2019 om 08:45
@cherokee: dankjewel voor je uitleg, nu is het voor mij wel helder. Wel een interessante therapie, denk dat ik me daar ook eens verder in ga verdiepen.
@twinkel: last van de schouderbladen (en nek) heb ik nu ook al een paar weken, heb er wel wat oefeningen voor gedaan die ik heb gevonden via internet maar er is tot nu toe nog geen verbetering. Heb dus maar een afspraak gemaakt bij de fysiotherapeut omdat ik wel merk dat alles heel erg vast zit, hoop dat hij me wel wat verlichting kan geven.
Sinds gisteren heb ik naast het lichte gevoel in mn hoofd ook weer last van oorsuizingen, hoofdpijn en ik begin nu ook buiten de menstruatie om bloed te verliezen.. Maakte me toch een beetje zorgen en ben op google gaan zoeken (wat ik eigenlijk niet meer mag van mezelf want overal is wel wat voor te vinden
) en er kwamen wel wat dingen naar voren. Ben toch aan het twijfelen om een afspraak te maken bij de huisarts (vooral door dat bloedverlies, is niet echt een klacht gerelateerd aan burn-out) maar van de andere kant ben ik ook niet zo'n type dat voor iedere klacht naar de huisarts rent.. Heb vanmiddag weer een afspraak bij de psycholoog en denk dat ik het daar eerst maar eens ga voorleggen alvorens de arts te bellen.
Verder voor mij een rustig dagje vandaag, vanavond komt een vriendin op bezoek om even gezellig bij te kletsen en daar kijk ik wel naar uit
@twinkel: last van de schouderbladen (en nek) heb ik nu ook al een paar weken, heb er wel wat oefeningen voor gedaan die ik heb gevonden via internet maar er is tot nu toe nog geen verbetering. Heb dus maar een afspraak gemaakt bij de fysiotherapeut omdat ik wel merk dat alles heel erg vast zit, hoop dat hij me wel wat verlichting kan geven.
Sinds gisteren heb ik naast het lichte gevoel in mn hoofd ook weer last van oorsuizingen, hoofdpijn en ik begin nu ook buiten de menstruatie om bloed te verliezen.. Maakte me toch een beetje zorgen en ben op google gaan zoeken (wat ik eigenlijk niet meer mag van mezelf want overal is wel wat voor te vinden
) en er kwamen wel wat dingen naar voren. Ben toch aan het twijfelen om een afspraak te maken bij de huisarts (vooral door dat bloedverlies, is niet echt een klacht gerelateerd aan burn-out) maar van de andere kant ben ik ook niet zo'n type dat voor iedere klacht naar de huisarts rent.. Heb vanmiddag weer een afspraak bij de psycholoog en denk dat ik het daar eerst maar eens ga voorleggen alvorens de arts te bellen.Verder voor mij een rustig dagje vandaag, vanavond komt een vriendin op bezoek om even gezellig bij te kletsen en daar kijk ik wel naar uit
dinsdag 29 oktober 2019 om 09:46
Hm, ik vind dit best een reden om naar de huisarts te gaan, hoor @Fudge!
Beter voor niks dan dat er iets is wat erger wordt... Misschien is het iets simpels, maar het is wel beter om te weten wat er is.
Goed dat je naar de fysio gaat! Hopelijk brengt dat inderdaad wat verlichting. En gezellig dat je vanavond bezoek krijgt
Moet je nog steeds vrijwel elke dag naar therapie, of is dat inmiddels wat afgebouwd? Je had eerst best een intensief traject toch?
Beter voor niks dan dat er iets is wat erger wordt... Misschien is het iets simpels, maar het is wel beter om te weten wat er is.
Goed dat je naar de fysio gaat! Hopelijk brengt dat inderdaad wat verlichting. En gezellig dat je vanavond bezoek krijgt
Moet je nog steeds vrijwel elke dag naar therapie, of is dat inmiddels wat afgebouwd? Je had eerst best een intensief traject toch?
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 29 oktober 2019 om 10:30
Daar heb je ook wel gelijk in twinkel. Vind het vaak moeilijk om te bepalen wat nu bij een burn-out hoort en wat niet, maar wat je zegt klopt inderdaad beter een keer te veel dan te weinig. Straks toch maar even een telefoontje plegen dan.
Ik volg dat traject nog steeds maar het begint nu wel langzaam op z'n einde te lopen. Ik kan daar niet blijven omdat alle trajecten daar maar een paar maanden duren. Moet eens langzaam gaan kijken wat ik hierna wil, in ieder geval weer even terug naar de praktijkondersteuner en dan misschien weer verder bij een andere psycholoog. Merk dat ik nog steeds veel behoefte heb aan praten met buitenstaanders dus wil dat wel blijven aanhouden voorlopig. Haal er ook veel positiviteit en energie uit
Zit jij ook nog steeds bij de coach die je toen had?
Ik volg dat traject nog steeds maar het begint nu wel langzaam op z'n einde te lopen. Ik kan daar niet blijven omdat alle trajecten daar maar een paar maanden duren. Moet eens langzaam gaan kijken wat ik hierna wil, in ieder geval weer even terug naar de praktijkondersteuner en dan misschien weer verder bij een andere psycholoog. Merk dat ik nog steeds veel behoefte heb aan praten met buitenstaanders dus wil dat wel blijven aanhouden voorlopig. Haal er ook veel positiviteit en energie uit
Zit jij ook nog steeds bij de coach die je toen had?
dinsdag 29 oktober 2019 om 10:38
Net gebeld naar de ggz kliniek waar de huisarts me naar had doorverwezen. Toch weer een wachttijd van max 2 maanden.... Voelt gelijk weer als een grote tegenslag.
Gelukkig zo een telefonisch gesprek met arbo arts. Zij kunnen eventueel ook wat voor me doen, als in urgentie afgeven voor psychische hulp.
Gelukkig zo een telefonisch gesprek met arbo arts. Zij kunnen eventueel ook wat voor me doen, als in urgentie afgeven voor psychische hulp.
dinsdag 29 oktober 2019 om 11:01
Hé bah, die wachtlijsten... wat vervelend @Cherokee!
Ik hoop dat de arbo arts je kan helpen. Twee maanden kan soms zo lang duren... zeker als je hulp nodig hebt!
@Fudge; ik snap wel dat je wilt blijven praten. Wat fijn dat je er positieve energie uit haalt! Ik ben inmiddels klaar bij mijn coach. Ze heeft me destijds wat praktische handvatten gegeven, dat hielp toen, maar uiteindelijk had ik niet zoveel meer te vertellen of te vragen. Het ging toen ook even goed.
En niet dat het nu slecht gaat, maar ben er gewoon nog niet. Maar ik heb nu geen behoefte aan zo’n soort coach.
Ik krijg wel heel veel positieve energie van sociaal contact, grappig genoeg. Want normaal ben er daar niet zo van, en het is ook vermoeiend. Maar m’n taalles vind ik leuk, het contact met de mensen in die groep vind ik gezellig, en ik kijk ook gekgenoeg uit naar m’n volgende bezoek aan Nederland volgende maand. Ik ben er maar 3 dagen, en alles is propvol met sociale dingen (vrijwillig zelf gepland) en daar heb ik echt zin in. Een soort sociale overdosis, als compensatie voor het wat rustiger leven hier of zo... haha (geen idee hoe het in de praktijk gaat uitvallen...)
Ik hoop dat de arbo arts je kan helpen. Twee maanden kan soms zo lang duren... zeker als je hulp nodig hebt!
@Fudge; ik snap wel dat je wilt blijven praten. Wat fijn dat je er positieve energie uit haalt! Ik ben inmiddels klaar bij mijn coach. Ze heeft me destijds wat praktische handvatten gegeven, dat hielp toen, maar uiteindelijk had ik niet zoveel meer te vertellen of te vragen. Het ging toen ook even goed.
En niet dat het nu slecht gaat, maar ben er gewoon nog niet. Maar ik heb nu geen behoefte aan zo’n soort coach.
Ik krijg wel heel veel positieve energie van sociaal contact, grappig genoeg. Want normaal ben er daar niet zo van, en het is ook vermoeiend. Maar m’n taalles vind ik leuk, het contact met de mensen in die groep vind ik gezellig, en ik kijk ook gekgenoeg uit naar m’n volgende bezoek aan Nederland volgende maand. Ik ben er maar 3 dagen, en alles is propvol met sociale dingen (vrijwillig zelf gepland) en daar heb ik echt zin in. Een soort sociale overdosis, als compensatie voor het wat rustiger leven hier of zo... haha (geen idee hoe het in de praktijk gaat uitvallen...)
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 29 oktober 2019 om 12:16
Fudge, bloed verliezen buiten je menstruatie om is echt een reden om de HA even te bezoeken. Ik adviseer met klem dat toch even te doen.
Ik moet binnenkort ook een borstfoto laten maken, mijn HA is daar 'laagdrempelig' in zoals ze zelf zegt en voelde niets wat voor alarmbellen moet zorgen, maar ik ga liever een keer te vaak.
Ik moet binnenkort ook een borstfoto laten maken, mijn HA is daar 'laagdrempelig' in zoals ze zelf zegt en voelde niets wat voor alarmbellen moet zorgen, maar ik ga liever een keer te vaak.
dinsdag 29 oktober 2019 om 12:55
Hallo allemaal!
Fudge, altijd heen gaan als je het niet vertrouwd. Stress kan natuurlijk voor een onregelmatige menstruatie zorgen maar je kunt ook niet alles direct op de burn-out afschuiven.
Ik ben pas begonnen met re-integreren . De 2de week van oktober begonnen met 2x2 uur op maandag en donderdag zodat het mooi gespreid is. Vorige week had ik een weekje herfstvakantie met de kinderen en mijn vriend had ook een paar dagen vrij. Deze week ook 2x 2 uur en volgende week 2x 3 uur. Mooi rustig opbouwen ik raak er ook niet gestrest van ik kan het nu prima overzien. En kan redelijk mijn balans vinden op dit moment ook al is het nog wel dat ik er bewust aan moet denken en plannen.
Twinkle, de behoefte aan sociaal contact heb ik nu ook heel erg! heel herkenbaar. Waar ik eerst er doodmoe van werd en het vermeed vind ik het nu fijn om koffie te drinken met iemand en dat soort dingen. Morgen ga ik met 2 oud-collega's een high-tea doen en heb er echt zin. Ik heb dan nog wel het liefst een kleine groep mensen, een grote groep vind ik lastiger dan kan ik alles minder volgen door teveel prikkels.
Cherokee, tja die wachtlijsten is wat. Inderdaad misschien kan de Arbo wat voor je doen en anders tot die tijd gesprekken bij de GGZ ondersteuner van de huisarts? Ik ben nooit verder gekomen dan de GGZ ondersteuner maar ik had ook genoeg aan hem vind hem een deskundig man, donderdagmiddag heb ik weer een afspraak.
Mip, fijn he als de angst en paniekaanvallen weg blijven. En een gespannen dag zullen we allemaal nog wel ervaren, tenminste ik wel! Maar ook als je geen burn-out hebt is elke dag natuurlijk geen hosanna. Maar je bent je nu zo bewust van alles met wat je voelt en denkt etc.
Misschien ben ik vergeten om op iemand te reageren, er wordt nu ook zoveel geschreven weet niet wat me overkomt haha maar wel fijn dat er weer leven is!!
Fudge, altijd heen gaan als je het niet vertrouwd. Stress kan natuurlijk voor een onregelmatige menstruatie zorgen maar je kunt ook niet alles direct op de burn-out afschuiven.
Ik ben pas begonnen met re-integreren . De 2de week van oktober begonnen met 2x2 uur op maandag en donderdag zodat het mooi gespreid is. Vorige week had ik een weekje herfstvakantie met de kinderen en mijn vriend had ook een paar dagen vrij. Deze week ook 2x 2 uur en volgende week 2x 3 uur. Mooi rustig opbouwen ik raak er ook niet gestrest van ik kan het nu prima overzien. En kan redelijk mijn balans vinden op dit moment ook al is het nog wel dat ik er bewust aan moet denken en plannen.
Twinkle, de behoefte aan sociaal contact heb ik nu ook heel erg! heel herkenbaar. Waar ik eerst er doodmoe van werd en het vermeed vind ik het nu fijn om koffie te drinken met iemand en dat soort dingen. Morgen ga ik met 2 oud-collega's een high-tea doen en heb er echt zin. Ik heb dan nog wel het liefst een kleine groep mensen, een grote groep vind ik lastiger dan kan ik alles minder volgen door teveel prikkels.
Cherokee, tja die wachtlijsten is wat. Inderdaad misschien kan de Arbo wat voor je doen en anders tot die tijd gesprekken bij de GGZ ondersteuner van de huisarts? Ik ben nooit verder gekomen dan de GGZ ondersteuner maar ik had ook genoeg aan hem vind hem een deskundig man, donderdagmiddag heb ik weer een afspraak.
Mip, fijn he als de angst en paniekaanvallen weg blijven. En een gespannen dag zullen we allemaal nog wel ervaren, tenminste ik wel! Maar ook als je geen burn-out hebt is elke dag natuurlijk geen hosanna. Maar je bent je nu zo bewust van alles met wat je voelt en denkt etc.
Misschien ben ik vergeten om op iemand te reageren, er wordt nu ook zoveel geschreven weet niet wat me overkomt haha maar wel fijn dat er weer leven is!!
dinsdag 29 oktober 2019 om 13:39
Dankjulliewel voor jullie advies twinkel, laatbloeiertje en take-a-break! Heb net gebeld naar de huisarts en kon meteen terecht. Ze hebben me doorgestuurd naar het ziekenhuis om bloed te laten prikken. Mijn bloeddruk is ook weer opgemeten en die is eigenlijk constant veel te laag (maar dat wist ik al) alleen is hier niet veel aan te doen behalve wat extra zout nemen.
@twinkel: dat snap ik heel goed, als je op een gegeven moment al verder bent in je proces en je de coach niet meer echt nodig hebt kun je er beter mee stoppen. Wat jij hebt met sociale contacten dat heb ik ook, ik vind het heerlijk om weer lange gesprekken te kunnen voeren en gezellig kletsen over vanalles en nog wat. Ben laatst uit eten geweest met een vriendin en was erna gewoon euforisch bijna dat ik het zo goed had doorstaan en zo'n gezellige avond heb gehad.
@cherokee: vervelend zijn die wachtlijsten hè.. als je hulp nodig hebt duurt het allemaal zo lang hier voordat je ergens geholpen kunt worden. Ik hoop dat de arbo arts wat voor je kan doen!
@take-a-break: wat fijn om te horen! Langzaam aan komen we er wel weer en fijn dat je zo'n mooi rooster krijgt om op te bouwen.
Besefte me net ook hoe blij ik er eigenlijk mee ben dat ik weer gewoon alleen naar de dokter durf zonder angst en zonder een paniekaanval te krijgen. Begin me in dat opzicht weer echt een beetje normaal te voelen
@twinkel: dat snap ik heel goed, als je op een gegeven moment al verder bent in je proces en je de coach niet meer echt nodig hebt kun je er beter mee stoppen. Wat jij hebt met sociale contacten dat heb ik ook, ik vind het heerlijk om weer lange gesprekken te kunnen voeren en gezellig kletsen over vanalles en nog wat. Ben laatst uit eten geweest met een vriendin en was erna gewoon euforisch bijna dat ik het zo goed had doorstaan en zo'n gezellige avond heb gehad.
@cherokee: vervelend zijn die wachtlijsten hè.. als je hulp nodig hebt duurt het allemaal zo lang hier voordat je ergens geholpen kunt worden. Ik hoop dat de arbo arts wat voor je kan doen!
@take-a-break: wat fijn om te horen! Langzaam aan komen we er wel weer en fijn dat je zo'n mooi rooster krijgt om op te bouwen.
Besefte me net ook hoe blij ik er eigenlijk mee ben dat ik weer gewoon alleen naar de dokter durf zonder angst en zonder een paniekaanval te krijgen. Begin me in dat opzicht weer echt een beetje normaal te voelen
anoniem_387823 wijzigde dit bericht op 31-10-2019 20:38
3.72% gewijzigd
dinsdag 29 oktober 2019 om 14:25
Hallo, sorry dat ik inbreek... In 2015 ben ik een tijdje uit de running geweest wegens een burn-out. Of bore-out, daar waren de deskundigen niet helemaal over uit. En nu ik heb ik sinds anderhalf jaar een nieuwe baan. Dit voelde zo goed. Tot ik een aantal weken geleden weer begon na 4 weken zomervakantie. Voor mijn gevoel komen de klachten steeds meer terug die ik ervoer voor en tijdens mijn burn-out. Het is (uiteraard) niet alleen werk, ook op persoonlijk vlak gaan zaken niet zoals ik ze zou willen. Nu ben ik me gaan inlezen, maar herstel je ooit helemaal volledig hiervan?
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
dinsdag 29 oktober 2019 om 15:16
Mockturtle: oef, daar vraag je me wat... allereerst; wat vervelend dat je weer klachten hebt. Het gebeurt echter ook best geregeld dat mensen een tweede (of derde) burn-out krijgen. Misschien is dat het bij jou? Hoe dan ook; let goed op jezelf en trek op tijd aan de bel.
Ik vraag me ook weleens af of je er volledig van herstelt. Ik kende vier of vijf mensen met een burn-out, maar twee kennissen zijn verwaterd. Van twee andere weet ik dat ze er nog steeds wel last van hebben, al zijn ze volledig hersteld en weer aan het werk.
De een heeft er meer dan twee jaar uit gelegen, de ander volgens mij een half jaar tot max een jaar. Maar bij allebei merk ik dat ze nog altijd erg op grenzen moeten letten, niet teveel prikkels aankunnen en dat hun energie soms beperkt is.
Tegelijkertijd vraag ik me af of die staat van zijn niet veel gezonder en natuurlijk is. Het stomme is gewoon dat de meerderheid dat (nog) niet zo inziet, en het dus als vreemd of anders wordt gezien.
Ik vraag me ook weleens af of je er volledig van herstelt. Ik kende vier of vijf mensen met een burn-out, maar twee kennissen zijn verwaterd. Van twee andere weet ik dat ze er nog steeds wel last van hebben, al zijn ze volledig hersteld en weer aan het werk.
De een heeft er meer dan twee jaar uit gelegen, de ander volgens mij een half jaar tot max een jaar. Maar bij allebei merk ik dat ze nog altijd erg op grenzen moeten letten, niet teveel prikkels aankunnen en dat hun energie soms beperkt is.
Tegelijkertijd vraag ik me af of die staat van zijn niet veel gezonder en natuurlijk is. Het stomme is gewoon dat de meerderheid dat (nog) niet zo inziet, en het dus als vreemd of anders wordt gezien.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
