Psyche
alle pijlers
Een etiketje: voordelen en nadelen
maandag 29 januari 2018 om 17:11
Ik ben een tijdje al onder behandeling van huisarts en psycholoog (medicatie en gewoon gesprekstherapie) en nu is door beide geopperd dat een aantal testen misschien wel nuttig is.
Ik zie er het nut niet meteen van in, maar dat hoeft natuurlijk niet te zeggen dat dat er niet is. Ik snap dat het voor de verzekering uit kan maken, maar aangezien ik niets krijg vergoed en ook geen GGZ trajecten (of hoe dat ook precies heet, sorry, niet veel kaas van gegeten) valt dat voordeel al weg.
Ik schrijf niet al te graag over mijn problematiek, dus ik houd het een beetje vaag mbt welke testen dan (al is het met name om een stempel te verkrijgen).
Ook heb ik angst voor het idee echt geregistreerd te zijn als iemand met een stoornis. En heel eerlijk ben ik ook sceptisch tov de meet methoden, ik bedoel het is voor mij te arbitrair (en ja ik geloof meten dat die vragen lijsten met zorg zijn samen gesteld, echt hoor, maar een consensus is voor mij niet gelijk aan een wetenschappelijk methode << je ziet al, ik ben een moeilijke).
Wat is voor jou het voordeel of het nadeel geweest? En vind je dat iedereen baat heeft bij stempel, of zijn er uitzonderingen?
tl;dr: meningen gevraagd mbt vast stellen diagnose ja/nee
Ik zie er het nut niet meteen van in, maar dat hoeft natuurlijk niet te zeggen dat dat er niet is. Ik snap dat het voor de verzekering uit kan maken, maar aangezien ik niets krijg vergoed en ook geen GGZ trajecten (of hoe dat ook precies heet, sorry, niet veel kaas van gegeten) valt dat voordeel al weg.
Ik schrijf niet al te graag over mijn problematiek, dus ik houd het een beetje vaag mbt welke testen dan (al is het met name om een stempel te verkrijgen).
Ook heb ik angst voor het idee echt geregistreerd te zijn als iemand met een stoornis. En heel eerlijk ben ik ook sceptisch tov de meet methoden, ik bedoel het is voor mij te arbitrair (en ja ik geloof meten dat die vragen lijsten met zorg zijn samen gesteld, echt hoor, maar een consensus is voor mij niet gelijk aan een wetenschappelijk methode << je ziet al, ik ben een moeilijke).
Wat is voor jou het voordeel of het nadeel geweest? En vind je dat iedereen baat heeft bij stempel, of zijn er uitzonderingen?
tl;dr: meningen gevraagd mbt vast stellen diagnose ja/nee
maandag 29 januari 2018 om 19:18
Mijn psych had in zijn vorige werk juist te maken met de doelgroep volwassenen die op late leeftijd achter hun autisme kwamen, dus hij prikte door mijn depressie/burnout/rouw heen. Kan fijn met 'm praten.Case-je schreef: ↑29-01-2018 19:13Mijn ervaring is dat het echt zelden over de diagnose gaat. Maar misschien heeft dat te maken met weinig kennis over autisme bij hulpverleners, bovendien vrouw met autisme en inmiddels tegen de 50 zijn. (Ik heb niet zo'n hoge pet op van hulpverlening i.c.m. autisme. Dat is nog zo'n groot onontgonnen gebied. En hoe meer er ontgonnen wordt, hoe minder men ervan lijkt te begrijpen)
maandag 29 januari 2018 om 19:19
Ja, die keuze is er ook, om het zo te doen.redbulletje schreef: ↑29-01-2018 18:56Mocht de UWV me ooit dwingen terug te gaan solliciteren, zal ik vanaf moment één open zijn over mijn autisme, want ik ben juist vastgelopen op de kantoortuin.
Ik heb er niet voor gekozen vanwege deze specifieke baan. Bij een mogelijke andere baan ooit zal ik opnieuw kijken of ik het wel of niet vertel. Maar bij mijn huidige baan is het niet verstandig om het te vertellen.
maandag 29 januari 2018 om 19:19
Ja ik ben het er mee eens. Dit soort testen is makkelijk te sturen. Ooit eens de psychopaten test gedaan trouwens, die door een psychiater in de VS is op gesteld (die heeft heel veel onderzoek gedaan naar psychopathie). Nou, ik was een echte psychopaat hoor geen twijfel mogelijkCase-je schreef: ↑29-01-2018 19:09Mooi geschreven en ik kan me daar prima in vinden.
Bovendien zijn de vragenlijsten en onderzoeken eigenlijk niet geschikt als je een beetje begrijpt waarom welke vragen gesteld worden. Je kunt een hoop zelf beïnvloeden richting een bepaalde diagnose.
Er is op mijn werk echt niemand die ook maar een vermoeden heeft van mijn autisme. Als ik het zou noemen, zouden ze me niet geloven. Ik doe werk dat geacht wordt niet door een autist gedaan te kunnen worden.
Mijn depressie is niet het gevolg van autisme, maar van oude patronen die ik heb ontwikkeld in de eerste tientallen jaren van mijn leven. Door mijn autisme en verstand heb ik die jaren overleefd doordat ik goede overlevingsstrategieën heb ontwikkeld. Maar nu hoef ik niet meer in de overlevingsstand en ik weet niet hoe dat moet, 'gewoon' leven.
Terwijl ik dat niet ben uiteraard he.
Mijn brein gaat daar niet zo goed mee om, met kaders die zijn gemaakt aan de hand van niet wetenschappelijke methoden (natuurlijk zal er wel statistisch onderzoek zijn gedaan en natuurlijk zal er zeker zijn gekeken naar common grounds onder de test subjects, maar dat blijft een subjectieve benadering). Het is niet om de hele psychiatrie af te schrijven maar het is voor mij een complicerende factor.
maandag 29 januari 2018 om 19:20
Mijn streven is om in de WIA te kunnen blijven. Als bijna 50-er ben je sowieso uitgerangeerd op de arbeidsmarkt, laat staan met mijn gezondheidsproblemen daar bovenop.
maandag 29 januari 2018 om 19:23
Ja, dat klopt hoor. Maar de vragen lijsten die ik wel eens heb bekeken, sturen aan op een 100% onvermogen qua inschatting van de emoties van een ander. En dat heb ik niet. Misschien niet zuiver invoelend maar toch zeker wel door een misschien te ijverig calculeren van mijn brein. Mensen zijn voor een groot deel imho te vergelijken met computers, en dat ook voor het meest van de tijd. Het gedeelte dat daar buiten valt, ja daar heb ik moeite mee.safrat schreef: ↑29-01-2018 19:15Natuurlijk kom je met observaties ver, maar kan je ook de waarde van die emotie inschalen? Als iemand huilt, dan is die persoon verdrietig, maar in welke mate? Die inschaling is best belangrijk. En waarnemen is niet hetzelfde als inleven. Je kan best wel wat maskeren, maar lang niet alles en volgens mij is het gedrag van iemand die inlevend doet heel anders dan van iemand die inlevend is. Er zit bij de eerste waarschijnlijk een vertraging.
Ik snap dat dat ook allemaal nog al stom klinkt hoor.
maandag 29 januari 2018 om 19:23
Ik heb mijn rijbewijs pas een jaar of vier. Ik heb een formulier gekregen waarop vragen stonden die niet voor mij van toepassing waren. Ik heb eigenlijk alleen de diagnose, maar nooit hulpverlening gehad hierbij. Ik heb dus niet gelogen.Lucifermiauww schreef: ↑29-01-2018 19:01Dit. Ik ben gewoon met oude rijbewijs een nieuwe gaan halen.
Alleen als je nog geen rijbewijs hebt en je gaat afrijden komt er een vragenformulier en misschien een gesprek als het bepaalde aandoeningen zijn. Maar ook niet bij elke aandoening.
Bij de hypotheek en de levensverzekering werden medische vragen gesteld. Daar heb ik antwoord op gegeven. Er werd ook daar gevraagd of ik therapie had gehad, maar die had ik niet.Bij de levensverzekering afsluiten wist ik ook niet wat er mis was bij afsluiten. En was er dus nog geen diagnose. Wel therapie.
Ik zit me ook af te vragen welke vraagstelling ze precies gebruikten voor de gezondheid.... ik heb wel ingevuld dat ik een keizersnede had gehad maar verder niks. Vraag me af of dat relevant is of ernstige consequenties kan hebben als je wel een echte diagnose hebt als je die aanvraag doet en je weet het wel al.
Er zijn namelijk zat mensen die therapie of coaching enz volgen en geen 'diagnose' hebben en wel huizen kopen.
maandag 29 januari 2018 om 19:26
Stukje uit artikel over hoe het brein werkt bij intelligente autistische vrouwen:
Bron: https://spectrumnews.org/features/deep- ... ost-girls/"The social brain is an interconnected set of brain regions, including the face processing fusiform gyrus; the amygdala, an emotion hub; and the superior temporal sulcus, which tracks other people’s attention and movements. Imaging studies have reported that the social brain is underactive in people with autism, but Pelphrey’s lab has found that if typical girls have the most active social brains and boys with autism the least active, typical boys would tie with girls who have autism somewhere in the middle. “That kind of blew us away,” he says.
Particularly interesting is the unpublished observation that in girls with autism, the social brain seems to communicate with the prefrontal cortex, a brain region that normally engages in reason and planning, and is known to burn through energy. It may be that women with autism keep their social brain engaged, but mediate it through the prefrontal cortex — in a sense, intellectualizing social interactions that would be intuitive for other women.
“That suggests compensation,” Pelphrey says. It also jibes with women like Maya saying they have learned the rules of social interactions, but find it draining to act on them all day. “It’s exhausting because it’s like you’re doing math all day,” Pelphrey says."
maandag 29 januari 2018 om 19:32
Ja, maar als de ouders afwezig zijn, dan gaat men af op datgene wat de hulpvrager vertelt. Overigens is het autisme onderzoek behoorlijk uitgebreid. Wat ik niet te beïnvloeden vond, waren de plaatjes die je voorgelegd krijgt en waarbij jij moet vertellen (een verhaaltje) wat je ziet.redbulletje schreef: ↑29-01-2018 19:15Wat niet beinvloedbaar is zijn de antwoorden van je ouders over hoe je was als baby/peuter. Daar heb je zelf tenslotte geen herinneringen aan en dat maakt duidelijk of je als autist geboren bent of dat je een of andere andere stoornis hebt.
Ik heb ook een hekel aan die participatie, maar ik word panisch bij het idee afhankelijk te moeten zijn van een UWV en/of uitkeringsinstantie. Ik ga liever twintig jaar eerder dood, dan afhankelijk daarvan te moeten zijn.Ik had ook goede overlevingsstrategieen, maar dat eindigde 2 jaar geleden door samenloop van een hoop andere ellende in 'n stevige depressie/burnout. Ik ben nu gewoon in staking wat participatie betreft. Ik heb altijd een hekel gehad aan de verplichte maatschappelijke participatie van school tot werk. Nu doe ik niets en daar voel ik me 'n stuk beter bij. Geen idee hoelang ik dat vol kan houden uiteraard, de UWV kan natuurlijk wel 'ns roet in 't eten gaan gooien.
maandag 29 januari 2018 om 19:33
Mooi dat je zo iemand hebt getroffen.redbulletje schreef: ↑29-01-2018 19:18Mijn psych had in zijn vorige werk juist te maken met de doelgroep volwassenen die op late leeftijd achter hun autisme kwamen, dus hij prikte door mijn depressie/burnout/rouw heen. Kan fijn met 'm praten.
maandag 29 januari 2018 om 19:37
Heel herkenbaar.strikjemetstippels schreef: ↑29-01-2018 19:19Ja ik ben het er mee eens. Dit soort testen is makkelijk te sturen. Ooit eens de psychopaten test gedaan trouwens, die door een psychiater in de VS is op gesteld (die heeft heel veel onderzoek gedaan naar psychopathie). Nou, ik was een echte psychopaat hoor geen twijfel mogelijk
Terwijl ik dat niet ben uiteraard he.
Mijn brein gaat daar niet zo goed mee om, met kaders die zijn gemaakt aan de hand van niet wetenschappelijke methoden (natuurlijk zal er wel statistisch onderzoek zijn gedaan en natuurlijk zal er zeker zijn gekeken naar common grounds onder de test subjects, maar dat blijft een subjectieve benadering). Het is niet om de hele psychiatrie af te schrijven maar het is voor mij een complicerende factor.
Ik heb grote moeite met de manier waarop vragenlijsten zijn opgesteld en hoe de vragen in mijn ogen taalkundig niet kloppen en vaak ook onduidelijk zijn of gewoonweg tegenstrijdig. Maar dat schijnt een autisme-dingetje te zijn
maandag 29 januari 2018 om 19:43
De vragenlijsten gaan - naar mijn smaak - uit van cliché's over autisme en houden geen rekening met intelligente autisten die goed zijn in observeren en verbanden leggen. Echt, ze onderschatten de verstandelijke vermogens van mensen met autisme en een normale tot hogere intelligentie. Er is dan ook meer kennis van mensen met een verstandelijke beperking i.c.m. autisme. Maar juist de verstandelijke vermogens zijn bepalend voor hoe een autist kan functioneren.strikjemetstippels schreef: ↑29-01-2018 19:23Ja, dat klopt hoor. Maar de vragen lijsten die ik wel eens heb bekeken, sturen aan op een 100% onvermogen qua inschatting van de emoties van een ander. En dat heb ik niet. Misschien niet zuiver invoelend maar toch zeker wel door een misschien te ijverig calculeren van mijn brein. Mensen zijn voor een groot deel imho te vergelijken met computers, en dat ook voor het meest van de tijd. Het gedeelte dat daar buiten valt, ja daar heb ik moeite mee.
Ik snap dat dat ook allemaal nog al stom klinkt hoor.
Daarbij blijken juist intelligente vrouwen met autisme veel en veel beter in te kunnen schatten hoe emoties bij anderen zijn.
Je hoeft ook niet alles hetzelfde te ervaren om toch mee te kunnen leven met een ander.
Daarnaast vullen niet-autisten vaak ook maar van alles voor een ander in en doen allerlei aannames die heus niet allemaal kloppen voor degene waar het over gaat. En dat noemt men dan inlevingsvermogen, terwijl het vaak projectie is.
maandag 29 januari 2018 om 19:45
Precies! Fijn dat je dat hier plaatst.redbulletje schreef: ↑29-01-2018 19:26Stukje uit artikel over hoe het brein werkt bij intelligente autistische vrouwen:
Bron: https://spectrumnews.org/features/deep- ... ost-girls/
maandag 29 januari 2018 om 19:56
Ja, dat vind ik ook. Ik durf ook wel te stellen dat ik een goede luisteraar ben juist om dat ik niet projecteer en het wat rationeler bekijk ipv mee zitten te huilen. Dat geldt natuurlijk niet zo zwart wit zo als ik het nu zeg.Case-je schreef: ↑29-01-2018 19:43De vragenlijsten gaan - naar mijn smaak - uit van cliché's over autisme en houden geen rekening met intelligente autisten die goed zijn in observeren en verbanden leggen. Echt, ze onderschatten de verstandelijke vermogens van mensen met autisme en een normale tot hogere intelligentie. Er is dan ook meer kennis van mensen met een verstandelijke beperking i.c.m. autisme. Maar juist de verstandelijke vermogens zijn bepalend voor hoe een autist kan functioneren.
Daarbij blijken juist intelligente vrouwen met autisme veel en veel beter in te kunnen schatten hoe emoties bij anderen zijn.
Je hoeft ook niet alles hetzelfde te ervaren om toch mee te kunnen leven met een ander.
Daarnaast vullen niet-autisten vaak ook maar van alles voor een ander in en doen allerlei aannames die heus niet allemaal kloppen voor degene waar het over gaat. En dat noemt men dan inlevingsvermogen, terwijl het vaak projectie is.
Hm dan zie ik wel op tegen zo'n test heel eerlijk gezegd. Naast mijn andere zorgen dan. Krijg je niet ook een gesprekje of zo? Lijkt mij toch dat het belangrijker is hoe je zo'n antwoord geeft op een test, je gedachten er bij dan, dan waar het bolletje staat?
maandag 29 januari 2018 om 20:15
maandag 29 januari 2018 om 20:29
Er horen wel degelijk ook gesprekken bij het onderzoek. Het is niet alleen vragenlijsten invullen. Er zijn ook een soort puzzels die je moet maken en plaatjes waarbij je iets moet vertellen, enz. enz.strikjemetstippels schreef: ↑29-01-2018 19:56Ja, dat vind ik ook. Ik durf ook wel te stellen dat ik een goede luisteraar ben juist om dat ik niet projecteer en het wat rationeler bekijk ipv mee zitten te huilen. Dat geldt natuurlijk niet zo zwart wit zo als ik het nu zeg.
Hm dan zie ik wel op tegen zo'n test heel eerlijk gezegd. Naast mijn andere zorgen dan. Krijg je niet ook een gesprekje of zo? Lijkt mij toch dat het belangrijker is hoe je zo'n antwoord geeft op een test, je gedachten er bij dan, dan waar het bolletje staat?
maandag 29 januari 2018 om 20:50
Ik ben gediagnosticeerd met autisme (of voorheen stoornis van Asperger). Het heeft voor mij vooral veel voordelen gehad. Zonder diagnose was ik niet gekomen waar ik nu ben. Ik ben gediagnosticeerd op mijn 12e en daarna doorgestuurd naar het speciaal onderwijs. Daar, ondanks veel schoolverzuim in de onderbouw (waar door school heel goed op werd ingespeeld), mijn VWO-diploma kunnen behalen en klaargestoomd voor de universiteit. Ondertussen hadden we een PGB waardoor ik activiteiten kon ondernemen met mijn thuisbegeleidster die anderen met hun vrienden deden. Vrienden had ik op dat moment namelijk nog niet. Ook kon ik daarmee naar logeerweekenden waarbij ik het hartstikke leuk had en mijn ouders ondertussen ontlast werden (wat toen ook nog nodig was). Bij het UWV kreeg je destijds met autisme nog standaard een Wajonguitkering waardoor ik de universiteit kon doen. Werken naast mijn studie lukte mij namelijk in het begin nog niet. Daarnaast kon ik op mijn 17e uit huis om in een begeleid wonen project te gaan wonen en zo langzamerhand naar zelfstandig wonen te kunnen toewerken. En nu werk ik zelf als kinder- en jeugdpsycholoog waarbij ik kinderen (onder andere) diagnosticeer met autisme indien dit het geval is. Want de diagnose krijg je echt niet zomaar om er maar iets op te plakken. Er wordt echt wel gekeken of je voldoet aan de criteria. En ook daarin vind ik mijn autisme en jarenlange geschiedenis in de hulpverlening weer een voordeel aangezien ik me zowel in de ouders als kinderen kan verplaatsen. Oh, en ik woon ondertussen ook zelfstandig en ontvang op medicatie na geen enkele behandeling of begeleiding meer. Oftewel... Zonder mijn diagnose had ik niet willen weten waar ik nu stond. Het beperkt me nog steeds op verschillende gebieden hoor. Daar niet van. Autisme gaat niet over, maar een diagnose biedt wel ingangen tot hulp.
Als het goed is zal er sowieso een gesprek met je ouders plaatsvinden, naast de gesprekken met jou zelf, om een autismespectrumstoornis vast te stellen. Eén van de belangrijkste kenmerken van autisme is namelijk dat het aangeboren is en daarvoor is ook een gesprek met je ouders noodzakelijk om te onderzoeken in hoeverre kenmerken van een autismespectrumstoornis al in jouw kindertijd aanwezig waren.strikjemetstippels schreef: ↑29-01-2018 19:56Ja, dat vind ik ook. Ik durf ook wel te stellen dat ik een goede luisteraar ben juist om dat ik niet projecteer en het wat rationeler bekijk ipv mee zitten te huilen. Dat geldt natuurlijk niet zo zwart wit zo als ik het nu zeg.
Hm dan zie ik wel op tegen zo'n test heel eerlijk gezegd. Naast mijn andere zorgen dan. Krijg je niet ook een gesprekje of zo? Lijkt mij toch dat het belangrijker is hoe je zo'n antwoord geeft op een test, je gedachten er bij dan, dan waar het bolletje staat?
maandag 29 januari 2018 om 20:51
Misschien heb ik het wel mis dan, hoor. Op internet vind ik geen actuele gegevens. Maar is dat dan verouderd misschien? Ik vond wel dit uit Radar trouwens: https://radar.avrotros.nl/uitzendingen/ ... rijbewijs/ De reacties bevestigen wel wat vriendin zei.
maandag 29 januari 2018 om 20:53
Tja... met die instelling hoef je niemand die extra kosten in te jagen. Iedereen doet uiteindelijk een rijexamen, dus ik vond het ook totaal onnodig dat ik nog een gesprek van 10 minuten aan de andere kant van het land voor €250,- en een extra rijtest moest doen. Beide stelde echt niets voor en vraag me echt af wat ze daarmee hebben gemeten. Toen kreeg ik ook nog maar mijn rijbewijs voor 3 jaar en mocht ik weer naar de andere kant van het land voor een gesprekje van 10 minuten waarna ik €250,- armer was. Toen vroegen ze me alleen maar hoe het auto rijden me verging en kon ik weer naar huis. Alsof iemand dan gaat zeggen dat het auto rijden lastig voor diegene is. Gelukkig hebben ze sinds een paar jaar dat je gewoon voor levenslang goedgekeurd kan worden en ben ik er nu voor altijd vanaf. Maar 10 jaar eerder geboren en ik had die onzin iedere 3 jaar kunnen doen.strikjemetstippels schreef: ↑29-01-2018 18:46Gelijk heb je. Ik heb sowieso mijn rijbewijs al tijden en ik huur sowieso dus wat dat betreft geen zorgen lijkt me. Als ik niet had kunnen rijden had ik mijn examen ook niet gehaald lijkt me.
maandag 29 januari 2018 om 21:03
Dat was ook mijn eerste reactie, maar toen mijn psych uitlegde dat dat essentieel is voor de diagnose heb ik mn moeder toch meegenomen. Wel heel verhelderend vind ik.strikjemetstippels schreef: ↑29-01-2018 21:01Ai ik schrik wel van de gesprekken met mijn ouders. Dat wil ik echt pertinent niet.
maandag 29 januari 2018 om 21:04
Heb het topic redelijk snel gescand, maar jij zou ook een onderzoek naar autisme hebben dan toch? Dan ben ik toch bang dat je er niet aan gaat ontkomen dat je ouders betrokken worden in de diagnostiek, want er moeten mensen informatie over jou als kind kunnen verstrekken. Volgens mij doen ze dat bij personen waar de ouders niet meer van leven nog ooit met broers of zussen, maar de voorkeur gaat over het algemeen toch naar ouders.strikjemetstippels schreef: ↑29-01-2018 21:01Ai ik schrik wel van de gesprekken met mijn ouders. Dat wil ik echt pertinent niet.
