Psyche
alle pijlers
Een etiketje: voordelen en nadelen
maandag 29 januari 2018 om 17:11
Ik ben een tijdje al onder behandeling van huisarts en psycholoog (medicatie en gewoon gesprekstherapie) en nu is door beide geopperd dat een aantal testen misschien wel nuttig is.
Ik zie er het nut niet meteen van in, maar dat hoeft natuurlijk niet te zeggen dat dat er niet is. Ik snap dat het voor de verzekering uit kan maken, maar aangezien ik niets krijg vergoed en ook geen GGZ trajecten (of hoe dat ook precies heet, sorry, niet veel kaas van gegeten) valt dat voordeel al weg.
Ik schrijf niet al te graag over mijn problematiek, dus ik houd het een beetje vaag mbt welke testen dan (al is het met name om een stempel te verkrijgen).
Ook heb ik angst voor het idee echt geregistreerd te zijn als iemand met een stoornis. En heel eerlijk ben ik ook sceptisch tov de meet methoden, ik bedoel het is voor mij te arbitrair (en ja ik geloof meten dat die vragen lijsten met zorg zijn samen gesteld, echt hoor, maar een consensus is voor mij niet gelijk aan een wetenschappelijk methode << je ziet al, ik ben een moeilijke).
Wat is voor jou het voordeel of het nadeel geweest? En vind je dat iedereen baat heeft bij stempel, of zijn er uitzonderingen?
tl;dr: meningen gevraagd mbt vast stellen diagnose ja/nee
Ik zie er het nut niet meteen van in, maar dat hoeft natuurlijk niet te zeggen dat dat er niet is. Ik snap dat het voor de verzekering uit kan maken, maar aangezien ik niets krijg vergoed en ook geen GGZ trajecten (of hoe dat ook precies heet, sorry, niet veel kaas van gegeten) valt dat voordeel al weg.
Ik schrijf niet al te graag over mijn problematiek, dus ik houd het een beetje vaag mbt welke testen dan (al is het met name om een stempel te verkrijgen).
Ook heb ik angst voor het idee echt geregistreerd te zijn als iemand met een stoornis. En heel eerlijk ben ik ook sceptisch tov de meet methoden, ik bedoel het is voor mij te arbitrair (en ja ik geloof meten dat die vragen lijsten met zorg zijn samen gesteld, echt hoor, maar een consensus is voor mij niet gelijk aan een wetenschappelijk methode << je ziet al, ik ben een moeilijke).
Wat is voor jou het voordeel of het nadeel geweest? En vind je dat iedereen baat heeft bij stempel, of zijn er uitzonderingen?
tl;dr: meningen gevraagd mbt vast stellen diagnose ja/nee
maandag 29 januari 2018 om 21:07
Om echt een ontwikkelingsstoornis zoals autisme en ADHD vast te kunnen stellen, is dit wel een belangrijk onderdeel. Maar er zijn ook mensen die een oudere broer of zus of een tante of close familievriend van vroeger meenemen.strikjemetstippels schreef: ↑29-01-2018 21:01Ai ik schrik wel van de gesprekken met mijn ouders. Dat wil ik echt pertinent niet.
maandag 29 januari 2018 om 21:08
Mja, ik wil helemaal niemand mee nemen. Hoe gaat dat dan met mensen die niemand meer hebben van vroeger?
maandag 29 januari 2018 om 21:10
Ja, nou ja dan zal ik het niet doen. Heb er mijn redenen voor om niemand mee te vragen.MrsLady schreef: ↑29-01-2018 21:04Heb het topic redelijk snel gescand, maar jij zou ook een onderzoek naar autisme hebben dan toch? Dan ben ik toch bang dat je er niet aan gaat ontkomen dat je ouders betrokken worden in de diagnostiek, want er moeten mensen informatie over jou als kind kunnen verstrekken. Volgens mij doen ze dat bij personen waar de ouders niet meer van leven nog ooit met broers of zussen, maar de voorkeur gaat over het algemeen toch naar ouders.
maandag 29 januari 2018 om 21:14
Hoeft niet per se hoor. Man zit momenteel ook in een traject om iets vast te stellen/uit te sluiten, en zijn biologische ouders zullen niet benaderd worden, als het om allemaal volwassenen gaat kun je dat aangeven.strikjemetstippels schreef: ↑29-01-2018 21:01Ai ik schrik wel van de gesprekken met mijn ouders. Dat wil ik echt pertinent niet.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
maandag 29 januari 2018 om 21:20
Ooh ok pfieuw. Ja het is allemaal compleet nieuw dus ik zal wel allerlei domme vragen stellen lol. Ik wil mijn ouders absoluut niet belasten met dit soort dingen en zij hebben met mij jaren geleden heel wat te verduren gehad. Hebben nu ook wel iets anders aan hun hoofd.AeonOfWinter schreef: ↑29-01-2018 21:14Hoeft niet per se hoor. Man zit momenteel ook in een traject om iets vast te stellen/uit te sluiten, en zijn biologische ouders zullen niet benaderd worden, als het om allemaal volwassenen gaat kun je dat aangeven.
Maar goed ik heb geen idee of ik het ga doen hoor. Ik moet daar toch altijd erg lang over na denken.
maandag 29 januari 2018 om 21:25
Dan kan het wel maar wordt de diagnose vaak onder voorbehoud of minder zeker. Heb je wel mensen waar je nu mee omgaat die je mee kunt vragen?strikjemetstippels schreef: ↑29-01-2018 21:08Mja, ik wil helemaal niemand mee nemen. Hoe gaat dat dan met mensen die niemand meer hebben van vroeger?
Mag ik ook vragen waarom dit zo'n enorm struikelblok voor je is? Heb je sowieso geen contact met ze of wil je niet dat ze een eventuele diagnose weten?
maandag 29 januari 2018 om 21:28
strikjemetstippels schreef: ↑29-01-2018 21:01Ai ik schrik wel van de gesprekken met mijn ouders. Dat wil ik echt pertinent niet.
Hier was het een vragenlijst voor ouders, geen gesprekken.
maandag 29 januari 2018 om 21:29
Siblings kan ook alleen maar als die al ouder waren. Zij hebben natuurlijk geen betrouwbare kennis van jouw gedrag in je eerste levensjaren als zijzelf nog kinderen waren tijdens jouw babytijd.MrsLady schreef: ↑29-01-2018 21:04Heb het topic redelijk snel gescand, maar jij zou ook een onderzoek naar autisme hebben dan toch? Dan ben ik toch bang dat je er niet aan gaat ontkomen dat je ouders betrokken worden in de diagnostiek, want er moeten mensen informatie over jou als kind kunnen verstrekken. Volgens mij doen ze dat bij personen waar de ouders niet meer van leven nog ooit met broers of zussen, maar de voorkeur gaat over het algemeen toch naar ouders.
Ik heb alleen mijn moeder nog als betrouwbare getuige. Andere familie staat te ver af.
maandag 29 januari 2018 om 21:39
Ook in een traject om een ontwikkelingsstoornis uit te sluiten of vast te stellen? Want dat geldt alleen maar daarbij...AeonOfWinter schreef: ↑29-01-2018 21:14Hoeft niet per se hoor. Man zit momenteel ook in een traject om iets vast te stellen/uit te sluiten, en zijn biologische ouders zullen niet benaderd worden, als het om allemaal volwassenen gaat kun je dat aangeven.
maandag 29 januari 2018 om 21:40
Klopt zeker. Maar indien ouders niet meer leven, wordt het ooit gedaan om nog iets van informatie over de kindertijd te krijgen. Is nog altijd meer dan niets.redbulletje schreef: ↑29-01-2018 21:29Siblings kan ook alleen maar als die al ouder waren. Zij hebben natuurlijk geen betrouwbare kennis van jouw gedrag in je eerste levensjaren als zijzelf nog kinderen waren tijdens jouw babytijd.
Ik heb alleen mijn moeder nog als betrouwbare getuige. Andere familie staat te ver af.
maandag 29 januari 2018 om 21:45
Als tussenoplossing kunnen ouders ook nog een ontwikkelingsanamnese invullen op papier. Heel droog is er wel achtergrond nodig hoe je als jong kind was om een ontwikkelingsstoornis vast te stellen, maar soms ontbreekt het en dan kun je ook wel de diagnose stellen maar is het minder betrouwbaar. Ene hulpverlener zal daar minder problemen mee hebben dan de ander.
maandag 29 januari 2018 om 21:48
Niet over haar ontwikkeling als kind, wel als heteroanamnese,dus als extra bron over jou en de laatste jaren. Wat ze merken aan jouw gedrag en wat typisch is voor jou.redbulletje schreef: ↑29-01-2018 21:31Dat heeft toch geen zin want die kennen haar kindertijd niet.
maandag 29 januari 2018 om 22:30
Ik zag er ook enorm tegenop maar het is me erg meegevallen. Er wordt niet naar oordelen gevraagd, het gaat om gedrag dat je liet zien als kind zijnde.
Mijn ouders wilde ik ook liever niet belasten en ik heb ook geprobeerd om eronderuit te komen. Maar mijn ouders vonden het een prettig gesprek en ook verhelderend. Die hadden nooit aan autisme gedacht bij mij maar nu hebben ze meer inzicht en snappen ze de diagnose wel.
Mijn ouders wilde ik ook liever niet belasten en ik heb ook geprobeerd om eronderuit te komen. Maar mijn ouders vonden het een prettig gesprek en ook verhelderend. Die hadden nooit aan autisme gedacht bij mij maar nu hebben ze meer inzicht en snappen ze de diagnose wel.
maandag 29 januari 2018 om 22:35
Heb ik ook niet gehad. Er zijn natuurlijk ook nogal wat mensen die geen getuigen van hun kind- of jeugdtijd meer hebben. Ook die kunnen op basis van al het andere onderzoek een diagnose krijgen.strikjemetstippels schreef: ↑29-01-2018 21:01Ai ik schrik wel van de gesprekken met mijn ouders. Dat wil ik echt pertinent niet.
maandag 29 januari 2018 om 23:03
Strikje... mocht je een onderzoek willen laten doen, ga dan naar een autismedeskundige die veel weet over vrouwen met autisme én van volwassenen met autisme. (Ik heb de indruk dat je vrouw en geen twintiger meer bent?)
In Utrecht zit het expertisecentrum van Annelies Spek.
In het Noorden (Groningen - InterPsy) zit Els Blijd.
In Utrecht zit het expertisecentrum van Annelies Spek.
In het Noorden (Groningen - InterPsy) zit Els Blijd.
case-je wijzigde dit bericht op 29-01-2018 23:29
1.51% gewijzigd
maandag 29 januari 2018 om 23:18
Daar ga ik (met autisme) niet aan beginnen. Over autisme is niet alles bekend, en ik wil mijn rijbewijs niet verliezen door onbekendheid met autisme bij anderen.
Even naar de topictitel over een etiketje. Een diagnose zou alleen een beschrijving moeten zijn van een bepaalde ziekte, aandoening of stoornis. Niets meer en niets minder. Doktoren en psychiaters weten dan hoe ze daarmee om moeten gaan, of hoe ze dat moeten behandelen. Alles wat niet in het diagnoserapport staat heeft de persoon in kwestie niet. Op grond hiervan zou een diagnose uitsluitend voordelen moeten hebben.
Helaas is het zo dat een diagnose ook nadelen heeft. Die lading hebben de woorden "etiketje" of "label". Andere mensen zoals werkgevers zouden een beeld hebben bij de persoon die een bepaalde diagnose heeft, dat niet klopt. Die kunnen eigenschappen erbij verzinnen die die persoon niet heeft. Dat kan een symptoom van autisme zijn, maar bij autisme hoeft niet elk symptoom voor te komen.
Om een voorbeeld te geven: Mensen met autisme kunnen niet tegen veranderingen. Ik heb wel de diagnose autisme (veel autismesymptomen ben ik in de loop der tijd op eigen kracht kwijtgeraakt), maar ik vraag mij serieus af of elke verandering (ook die ingrijpend is) voor mij nadelig uitpakt. Een verhuizing naar een lawaaiige straat naar een rustige buurt kan ingrijpend zijn, maar toch voor mij voordelig uitpakken. Of: naar een vreemd land waar dingen totaal anders zijn dan in Nederland. Als iemand mij beschermt tegen veranderingen, is de kans groot dat je mij beschermt tegen iets wat er niet is. Dat is een nutteloze en soms zelfs schadelijke "bescherming" (en dan moet het tussen aanhalingstekens).
Zo heb ik wel meer voorbeelden. Niet tegen prikkels kunnen. Ik kan best wel wat hebben op het gebied van prikkels. Soms heb ik juist te weinig prikkels en zoek ik ze bewust op (ik ga op vakantie naar een drukke stad, Tokio bijvoorbeeld). Sommige mensen overdrijven als ze mij beschermen tegen prikkels. Het zijn vooral geluidsprikkels; maar de oplossing is heel eenvoudig: gewoon de deur dicht. Dat dempt.
World of Warcraft: Legion
maandag 29 januari 2018 om 23:26
Ik meld dat om dezelfde reden ook niet. De meningen over mij kunnen verschillen, maar een aantal personen die mij goed kennen, vinden mij nauwelijks autistisch meer. Ik heb wel aparte dingetjes die als autistische eigenschappen toch wel bij mij horen. Voor mijn verhuurder is autisme nauwelijks relevant. Wat voor hem belangrijk is, is mijn inkomsten en uitgavenpatroon en daarmee de zekerheid dat de huur betaald kan worden. Die zekerheid heb ik gegeven en heb ik ook waargemaakt. Mensen meet ASS zijn best wel loyaal aan regels en volgen die dan ook vrij stipt op.
World of Warcraft: Legion
maandag 29 januari 2018 om 23:36
Ik sluit mij hierbij aan. Ik ondervind daar de nadelen van. Nu komen ze met een verhaal over een stoornis in het leren. Ik krijg binnenkort andere bazen tegenover mij (een leidinggevende en een teamleider). Dat valt moeilijk te rijmen met mijn leergierigheid, wat op het werk niet erg gewaardeerd wordt. Ik doe vaak eenvoudige opdrachten zoals kopiëren, afwassen en de post (ik heb ook een paar klussen die iets meer bij mijn niveau passen, maar toch wel eenvoudig zijn), maar ze zijn huiverig om mij klussen te geven die volgens hun voor mij te moeilijk zijn, maar voor mij wat uitdagender zijn en meer bij mijn niveau.Case-je schreef: ↑29-01-2018 18:54Dat ja. Ik weet al heel lang dat ik de diagnose 'autist' heb, maar ik heb dit nooit verteld op mijn werk. Wél kan ik op mijn werk aangeven dat ik uit ervaring weet dat ik beter gedij op [vul maar in] of dat ik niet zo goed ben in [vul maar in]. Dat is gewoon zelfkennis. Uiteraard moet het wel passen bij de functie en de eisen die daaraan worden gesteld, anders zou ik niet op de goede plek zitten.
Ik vertel bewust niet op mijn werk over mijn diagnose, omdat ik geen zin heb in alle vooroordelen die mensen automatisch hebben bij de diagnose. Ik wil niet dat men mij, zodra het tegen mocht zitten, ineens gaat behandelen/benaderen met die vooroordelen en/of stigmatisering.
Ik ben op het werk wat faalangstig en perfectionistisch. Er staat weinig waardering of beloning tegenover. Collega's zijn blij dat het kopieerwerk gedaan is, en zij geven wel blijk van waardering, maar de leiding is daar niet scheutig mee.
Ik ben het eigenlijk wel zat, maar ik wil niet weg. Ik kan daar trouwens ook niet weg, want die werkplek geeft ook voordelen: vooral sociaal gezien. Ik kan het goed met collega's vinden.
Een leerstoornis... Het moet niet veel gekker worden. Welke lijken komen er daarna nog meer uit de kast? Ik laat dat onderzoeken, maar ik denk dat de psycholoog geen leerstoornis zal kunnen vaststellen.
World of Warcraft: Legion
maandag 29 januari 2018 om 23:40
Bij mij ging dat een paar jaar geleden ook zo. Even wat kleine dingetjes regelen, en - hoppa - ik heb een nieuw rijbewijs die nog lang geldig is. Er werd met geen woord over autisme gerept.redbulletje schreef: ↑29-01-2018 18:59Ik heb uberhaupt geen vragen moeten beantwoorden. Ik heb mijn oude rijbewijs afgegeven en 'n nieuwe gekregen (tegen betaling)
World of Warcraft: Legion
maandag 29 januari 2018 om 23:50
Wat ik laatst heb gelezen, daar viel mijn mond toch wel van open. Een autistisch jongetje die graag dwarsfluit wou leren spelen. Hij is zeer intelligent en hij wou daar lessen in nemen. Zo gezegd, zo gedaan. De eerste les vond plaats. Jongetje was erg enthousiast en keek al uit naar de tweede les. Een lange tijd wees niets erop dat er problemen zouden ontstaan. Ruim een uur voordat zijn moeder hem met de auto naar de muziekschool wou rijden kreeg zij een telefoontje. De dwarsfluitlessen werden geschrapt. Jongetje was niet meer welkom, want de leraar wou hem geen les meer geven. De reden was autisme. De vrouw van de leraar had hem tot die stap gepusht.laverneb schreef: ↑29-01-2018 19:12Wat wel is doorgeslagen is dat er aan alle verschillende diagnoses vervolgens kenmerken gehangen worden door buitenstaanders op grond van lijstjes die overal op internet te vinden zijn. Dat leidt soms tot ongelofelijke kortzichtigheid: een jong meisje dat afgewezen wordt voor een opleiding in de zorg puur en alleen vanwege de autisme diagnose, het gebeurt en dat vind ik heel erg.
De moeder was in alle staten en ging naar de muziekschool en wou een gesprek met de leraar. Dat escaleerde dusdanig dat de medestudenten bijna met de moeder op de vuist ging, nadat deze wat sarcastische opmerkingen had gemaakt tegenover de muziekleraar: "Wie is nu uw werkgever? Is dat de muziekschool of uw vrouw?"
Dat klopt. Maar hoewel ik een rijbewijs heb, kan concentratie een issue zijn. In een drukke stad kan ik met een bijrijder geen gesprek voeren. Op de autosnelweg wel. Radiomuziek leidt mij niet af, maar ik heb er weinig aan om in een drukke stad naar nieuws te luisteren. Ik let op het verkeer en van het nieuws krijg ik niets mee.Ook vind ik het van de zotte dat iemand niet in staat zou zijn om te leren autorijden op grond van een diagnose omdat dat zogezegd niet zou kunnen door concentratieproblemen.
World of Warcraft: Legion
dinsdag 30 januari 2018 om 21:21
Ik las op site Annelies Spek dat zij geen contracten hebben met verzekeraars. Heb jij diagnostiek daar laten doen? Ik heb geen restitutiepolis dus dan zal een groot deel voor eigen rekening zijn, kosten zijn vrij hoog zag ik. Els Blijd lijkt me een onderzoeker die geen diagnoses stelt als ik haar site (wat zit die site slecht in elkaar zeg holy shit) goed bekijk.Case-je schreef: ↑29-01-2018 23:03Strikje... mocht je een onderzoek willen laten doen, ga dan naar een autismedeskundige die veel weet over vrouwen met autisme én van volwassenen met autisme. (Ik heb de indruk dat je vrouw en geen twintiger meer bent?)
In Utrecht zit het expertisecentrum van Annelies Spek.
In het Noorden (Groningen - InterPsy) zit Els Blijd.
dinsdag 30 januari 2018 om 22:26
Strikje en bellen
Ik denk er nog over na iig (en dat kan een behoorlijke tijd zijn) en kijk dan of er een mail adres is.
