Eenzaamheid bespreken

Beetje een aparte timing nu het forum dreigt te verdwijnen, maar misschien zijn er nog wat mensen die ook hun ervaring willen delen. Mijn ervaring is namelijk dat alleen al praten over eenzaamheid en weten dat je niet de enige bent, al een hoop kan schelen Wat mij betreft hoeft het niet een erg zwaarmoedig topic te worden, maar misschien dat we elkaar nog kunnen ondersteunen.

Zelf voel ik me in de zomer eenzamer vaak dan in de winter. Ik heb wel een handjevol vrienden, maar langzaam bij beetje spreidt iedereen zich over het land. Dat soort dingen kunnen puur een kwestie van geluk of pech zijn. In de vriendengroep van mijn broer zijn de meesten gaan samenwonen met vrouwen uit de regio. Zij spreken bijna elk weekend nog wel af met elkaar Mijn vriendinnen vinden partners die in Groningen, Maastricht of Rome wonen, en dan gaat het snel bergafwaarts met de sociale contacten. Binnenkort hebben we een vriendenweekend. Dat wordt pas de eerste keer dat we elkaar gaan zien in 2021.

Gelukkig heb ik nog wel een vriendin die me redelijk vaak uitnodigt, maar zij is getrouwd, woont samen en ze hebben een kleintje. Ik wil daar ook niet elk weekend de deur platlopen. Maar dan komt het dus steeds vaker voor dat één weekend niet met die vriendin afspreken, alweer inhoudt dat ik twee weken eigenlijk geen sociale activiteiten heb. Ik voel me dan wel vaak raar, een outlaw, een vreemde eend in de bijt. Soms ook wel een beetje een mislukking omdat echt iedereen een relatie lijkt te hebben.

Ik merk ook dat ik niet meer zo goed kan genieten van dingen die ik 2 jaar terug nog heel fijn vond. Dan ging ik op een mooie zomeravond nog om 11 uur in de natuur lopen. Of ging ik een lange fietsroute maken. Maar bij steeds meer van die dingen heb ik een ''been there, done that'' gevoel. Ik moet dan uitkijken dat ik uiteindelijk niet gewoon de hele dag met mijn laptop op bed ligt te lamballen.

Wie herkent zich hierin en wil meepraten?